Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Αμερικανισμός


Αμερικανισμός είναι η ιδεολογία του αυτοκρατορικού εθνικισμού που ισοπεδώνει την πολυεθνικότητα, τις πολιτισμικές κληρονομιές, την διαφορετικότητα, αποδομεί κάθε μεγάλη συλλογική αφήγηση και κάθε φαντασιακό «ανήκειν». Προς τα έξω η Αμερική αυτοδιαφημίζεται σαν η χώρα μοντέλο του «πολυπολιτισμικού», του «πολυφυλετικού» του «πολυσυλλεκτικού» κράτους. Είναι οι λέξεις παγίδες για τους λαούς, τις μικρές χώρες που τις κυβερνάν μικρονοϊκές  ή μικρόψυχες ελίτ οι οποίες, «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ» προτρέπουν να γίνουμε η «Αμερική των Βαλκανίων». Προς τα μέσα είναι μία μονολιθική αυτοκρατορία, ένα έθνος ομοούσιο και αδιαίρετο  το οποίο  καλλιεργεί έναν πρωτόγνωρο, πρωτοφανή εθνικισμό με άξονα οδηγητικό την ιδιαιτερότητα των «αμερικανικών  ιδεωδών». Που δεν είναι τίποτε άλλο από μία τάση για συνεχή επέκταση, για συνεχή κυριαρχία κάτω απο το αγρυπνο βλέμμα του Θεού. « ..Και ευλόγησεν  αυτούς ο Θεός, λέγων αύξανεστε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γήν και κατακυριεύσατε αυτήν» (Γενεσις Α,28).
Με χωρισμό  του κράτους από την εκκλησία και όχι από τη θρησκεία (one Nation under God), ο Αμερικανισμός βασίζεται στο θέσφατο ενός έθνους ποιμνίου "του περιούσιου λαού" .  Στο δόγμα ότι ο Θεός στις πιο διαφορετικές εκφάνσεις του θεωρείται ότι προτρέπει την Αμερική, όπου θρησκεία και κράτος είναι σαν τους σιαμαίους αδελφούς που κανείς δεν μπορεί να τους χωρίσει γιατί τότε ο ένας από τους δύο θα πεθάνει,να επιτελέσει ένα παγκόσμιο καθήκον, τον α λα Αμερικάνα εκπολιτισμό του κόσμου.  Ο Θεός την καλεί να διαμορφώσει ένα βέβαιο πεπρωμένο. Είναι ο παντοδύναμος Θεός-Βούληση.  Είναι η απόλυτη βούληση που δεν δεσμεύεται από τίποτα και δεν αφήνει περιθώρια για καμιά άλλη βούληση έξω από αυτήν. Πιστεύει βαθιά ότι  έχει τον «ελέω Θεού»  προορισμό τον εξανθρωπισμό της ανθρωπότητας,  με κινητήριο δύναμη την μανιχαϊκή αντίληψη ότι οι Αμερικανοί εκπροσωπούν το υπέρτατο καλό που πολεμάει το υπέρτατο κακό που είναι οι "άλλοι". Από την μία οι δικοί μας, οι καλοί, οι γενναίοι, οι δίκαιοι, από την άλλη, οι κακοί, οι φονταμεταλιστές, οι βάρβαροι και οι τύραννοι.  Διαβάζει  το παρόν με τον κώδικα τον οποίο του προσφέρει η ανάγνωση του δικού του παρελθόντος. Είναι πίστη σε μία αλήθεια που ξεκινάει από την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.  Αλήθεια αυταπόδεικτη που  δεν επιδέχεται ερμηνείες και αποδείξεις.  Είναι η αλήθεια που έγινε το δόγμα του αμερικανικού εθνικισμού.   Οι δυνάμεις του κακού καραδοκούν.  Όλοι μας μισούν γιατί «μισούν την ελευθερία» είναι το πρότυπο εθνικιστικό παράδειγμα. Η νίκη ενάντια στο κακό γίνεται το μέγιστο στρατηγικό καθήκον του Αμερικανισμού ως φορέα του καλού. Ο Αμερικανισμός, θρησκεία και κράτος,  γίνεται το Πιστεύω, η συνεκτική ιδεολογία της ίδιας της ταυτότητας και ύπαρξης των ΗΠΑ, όπως είχε γίνει ο μαρξισμός - λενινισμός για τη Σοβιετική Ενωση. Ο Αμερικανισμός μετά τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ είναι η τέταρτη μεγάλη θρησκεία που μηδενίζει οτιδήποτε άλλο εκτός αυτής.

Από το  η Αμερική είναι "η τελευταία ελπίδα του κόσμου" του Λίνκολν, στον "Αμερικανικό αιώνα" του Λούς μέχρι την εθνικιστική κορόνα του Ομπάμα "οι Αμερικανοί παραμένουν το πλέον ευημερούν, πιο ισχυρό έθνος στον πλανήτη γή". Ο Αμερικανισμός είναι έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο. Έχει μία και μόνο αποστολή τον εξαμερικανισμό όλων ανεξαρτήτως των λαών, όχι μόνο οικονομικό, όχι μόνο πολιτικό, όχι μόνο στρατιωτικό. Σε όλες τις εκφάνσεις  της ανθρώπινης έκφρασης. Παλεύει για την προοδευτική εξαφάνιση της διαφοροποίησης του κόσμου. Επιδιώκει την ισοπέδωση των  λαών, την σμίκρυνση όλων των πολιτισμών σε ένα "παγκόσμιο πολιτισμό" ένα "αμερικανικό πολιτισμό"  κτισμένο πάνω σε ότι είναι πιο κοινό ευτελές και αμελητέο. Έχει υιοθετήσει  τις αρχές ενός βαμπιρικού χυδαίου καταναλωτισμού, χωρίς αρχές, χωρίς αξίες, πέρα απο τις πιστωτικές, χωρίς οράματα ζωής, χωρίς ευαισθησίες, χωρίς αντιστάσεις, χωρίς πολιτισμό.  Ή όλοι θα γίνουμε αντικείμενα της ιστορίας, της αμερικάνικης ιστορίας, ή όλους  θα μας ρίξουν στα Τάρταρα. Ή όλοι θα αποδεχθούμε την ιερή αποστολή του Αμερικανισμού ή είμαστε τρισκατάρατοι αμαρτωλοί, όποτε θα έλθει ο τιμωρός Γιαχβέ να μας φέρει στο δρόμο του. Μία τάση που συνοψίζεται στο επίγραμμα του Μαρκ Τουαίν:  «Ο κανόνας είναι τέλειος: Όσον αφορά απόψεις και γνώμες οι αντίπαλοι μας είναι  παράφρονες».

Με το έτσι θέλω και μονομερώς ο Αμερικανισμός λαμπρός μέσα στην ωμότητά του, ιδεαλιστής μέσα στην κατακτητικότητά του και γενναιόδωρος μέσα στην αλαζονεία του,  κατά το Καβαφικό:  «-ασυνείδητος,ήσυχος, κ’ ευτυχής’ ακμαίος μες στην ευρωστία της σαρκός και στης νεότητας τ’ ωραίο σφρίγος.»  χαράζει γραμμές στην άμμο,  σαν τον «Κουκόπετρο» ξεκινάει νέες σταυροφορίες του δικού του  «καλού» εναντίον των «άλλων», και κατά το μηδενιστικό λεξιλόγιο του Γούλφοβιτς  θέλει να καταργήσει  τα έθνη, να επιβάλει  την πολιτική του μονοπολισμού στις διεθνείς σχέσεις, την αδιαλλαξία και την μονομέρεια ως προς τη σκληρή ισχύ. Εχει αυτοανακηρυχθεί σε δικαστή, ένορκο , εκτελεστή που αποφασίζει ετσιθελικά  και  αυτοδικαίως να τιμωρεί, να συγχωρεί ή να αγνοεί. Πρόκειται για έναν τρόπο απολυταρχικής επιβολής που αρνείται το δικαίωμα στο παλιό να επιβιώσει, αν όχι σαν διαμαρτυρία, έστω σαν μαρτυρία.  Ιστορία πνιγμένη στο αίμα σελίδων.  "Μας έκοψαν στα δυο" για να είναι ο κόσμο ελεύθερος και όμως οι δεινόσαυροι εξακολουθούν να κόβουν τον κόσμο στα μέτρα τους. Τον ξάπλωσαν πάνω στο προκρούστειο κρεββάτι των ιδεολογημάτων τους και με ένα ιδιόμορφο συνδυασμό αλαζονείας και ναρκισσισμού  τον πελεκάν μέχρι να χωρέσει.

Για αυτόν που θα ήθελε να εμβαθύνει:

·  David Gelenter: «Americanism, The Fourth Great Religion», Doubleday, 2007
·  Anatol Lieven: «America Right or Wrong, An Anatomy of American Natiolalism,                           Oxford, 2004

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

"Εκφασισμός"



Κοιταζουμε στα μάτια των νεαρών χρυσαυγιτών και βλέπουμε μέσα τους την φλόγα,
την φλόγα που έχει αυτός που ξέρει ότι μπορεί να πετύχει, αλλά για να
πετύχει πρέπει να προσπαθήσει, να αγωνιστεί. Αυτού που θέλει ένα καλύτερο αύριο και
ξέρει ότι πρέπει να παλέψει με την αξία του για το αύριο. Αυτή ειναι  η
φλόγα του χρυσαυγίτη, όχι η μιζέρια της αριστεραντζας. Η φλόγα της Χρυσής Αυγής που την αγκάλιασαν οι τυραγνισμένοι Έλληνες έχει κάνει το σύστημα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της λαμογιάς να τρέμει. Ξεσηκώθηκαν οι στρουθοκάμηλοι με το κεφάλι χωμένο στην άμμο,  η χορωδία των πονηρών πνευμάτων,  οι παρακεντέδες της εξουσίας και με πολύ λογισμό, άφθονη οίηση αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση για να ξορκίσουν το λαϊκό κίνημα που ανδρώθηκε μετά 40  χρόνια αριστερό προοδευτικής βαρβαρότητας. Είναι πλέον νεκροί γι’ αυτό και οι σπασμοί του γίνονται όλο και πιο βίαιοι. Οταν δεν έχεις κάτι καινούργιο να πεις, πρέπει να ξεθαψεις  ρετροφουτουριστικά παραμύθια, τον Πουλαντζα για να σε προσέξει ο άλλος.
Πολύ διασκεδαστικά είναι όσα υποστηρίζουν οι διάφοροι αβανταδόροι της παρακμής απο τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) και οι δήθεν πολιτικατζήδες  κατά την προσπάθεια να καθορίσουν πρόδρομους καταστάσεις για να ρίξουν την λάσπη τους. Με τον τρόμο στην καρδιά, τον φόβο να τους ροκανίζει τα ποδάρια και το γκόνγκ της ιστορίας να κτυπάει το τέλος τους ανακάλυψαν τον “φασισμό”. Ο όρος είναι μεταπολιτευτικώς πολύχρηστος που τον εκσφενδονίζουν οι ζηλωτές και οι κάπηλοι της δημοκρατίας κατά παντώς αντιπάλου. Μετά την αποφράδα 24/7/1974 είχαμε τον “εκδημοκρατισμό” που αποτέλεσε τη συνεπέστερη μάλλον έκφανση του τάχα και αριστερού λαϊκισμού, μαζί και των μηδενιστικών «προοδευτικών» ιδεολογημάτων «αποδόμησης». , τον “εκσυγχρονισμό” που έφαγε, εφαγε εφαγε, σήμερα απόκτήσαμε τον “εκφασισμό”
Ο “φασισμός” και το παράγωγό του “εκφασισμός” είναι η γλίτσα που έχει κολλήσει στο μυαλά της σοσιαλεβεντουριάς, των παπατζήδων της εξουσίας. Αφού καταβρόχθισαν για 40 χρόνια “δημοκρατίας” τον πλούτο της Ελλάδας τώρα τρώνε τις σάρκες της και προσπαθούν να αναστήσουν πρόδρομες καταστάσεις για να αποπροσανατολισουν τους Έλληνες και να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους.
Κατά την αριστερόστροφη προοδευτικάντζα και τους λεπτεπίλεπτους της ΝΔ όλοι ανεξαιρέτως είναι “φασίστες” πλήν του εαυτούλη τους που είναι “δημοκράτες”. Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Εδώ και 40  χρόνια τώρα οι λέξεις “φασισμός¨και “φασιστας” χρησιμοποιούνται υβριστικώς απο την αριστερόστροφη  προοδευτική σάχλα εναντίον κάθε πολίτικής κίνησης, κάθε ατόμου  που δεν αποδέχεται την αριστερο-προοδευτική αρλουμπολογία. Με την  λέξη “φασίστας”  η αριστεραντζα των βορείων προαστείων, της πλατείας Κολωνακίου, και του Κολεγίου έκτισε την ύπαρξη της σε μία μεγάλη αφήγηση δόξας, τρόμου, μίσους και εκδίκησης που στο βάθος της υποσχέθηκε την οριστική και ολοκληρωτική Δικαίωση-Κυριαρχία επί των άλλων.

Την μέθοδο αυτήν εγκαινίασε ο Στάλιν κατά την μεγάλη σφαγή, την “μεγάλη εκκαθάριση” στην Ρωσία (1936-1938), όπου ο όρος “φασίστας” χρησιμοποιήθηκε αδιακρίτως για όλους τους πραγματικούς ή φανταστικούς εχθρούς του πατερούλη που έπρεπε να είναι ανενόχλητος για να σκύβει και να φυσάει την φωτία κάτω απο το τσουκάλι της γιαγιάς για να ανάψει όπως τον ύμνησε ο Γιάννης Ρίτσος...
Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η λέξη “φασίστας” έδωσε το σύνθημα για την μεγάλη σφαγή. Στην Γαλλία, στην Ιταλία χιλιάδες δολφονήθηκαν. Στην Ελλαδα ένα όργιο αίματος σημάδεψε την απελευθέρωση. Κατά τα Δεκεμβριανά 1944 χιλίάδες Αθηναίοι με την κατηγορία του “φασίστα” σφάχτηκαν απο την ΟΠΛΑ, την αστυνομία του ΚΚΕ, στα Κρώρα, στην Ούλεν, στο Περιστέρι.
Κανείς στην Ελλάδα δεν διέφυγε την κατηγορίαν για “φασισμό”. Φασιστες  υπήρξαν ο Βενιζέλος, ο Ψαρρός, ο Τσαλδάρης, ο Καραμανλής Α’ αλλά και ο Β’ .“Νεοφασίστες” ή “εκφασισμένοι” είναι σήμερα όσοι τολμήσουν να ψελλίσουν τις λέξεις Έθνος, πατρίδα, να αμφισβητήσουν την αυθεντία της Ρεπούσης, να εκφράσουν αντίρρησεις για  το 1821 του Βερέμη. Αυτές είναι μερικές απο τις παρανοικές διαστάσεις του “εκφασισμού” της κοινωνίας.
Κάθε πολιτικός αντίπαλος της αριστερόστροφης προοδευτικάντζας είναι φασίστας, ή νεοφασίστας, ή κρυπτοφασίστας ή εκφασισμένος. Ολοκληρη η πολιτική και θεωρητική φιλολογία της ελληνικής αριστεράς, της “γενιά Πολυτεχνείου ΑΕ” - δεν μιλάμε για ΝΔ, αυτή είναι ανύπαρκτη- κατά τα χρόνια της μεταπολιτευσης αποτελεί βαττολογική ανάπτυξη του αξιώματος αυτού, το οποίον μας έφερε στα σημερινά χάλια.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

ΣΥΡΙΖΑ: Θρασείς - Αχρείοι - Ιδιοτελείς





ο Βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ  Δ. Τσούκαλης  δήλωσε ότι: «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να χαρίσει τον πατριωτισμό στους πατριδοκάπηλους». Πηγή



Η χορωδία των κακών πνευμάτων της αριστεράς που για 40 χρόνια βησσοδόμησε κατά της Ελλάδας με μία εξουσιαστική λογική στην υπηρεσία της Νέας Τάξης,  ξαφνικά ανακάλυψε την “παριωτισμό”.  


Αυτές είναι οι αντιδράσεις των μορφωμάτων της προοδευτικής αριστεράντζας που αποτελούν κομμάτι της “μεγάλης δημοκρατικής παράταξης” που για 40 χρόνια διαγουμίζει την ικμάδα του Ελληνικού λαού.  Οι αντιδράσεις και οι δηλώσεις τους το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι θρασύτατες, αχρείες και ιδιοτελείς


Θρασύτατες γιατί αυτοί που μιλούν τώρα για πατριωτισμό έκαναν την πάπια όταν ξαναγραφόταν η Ελληνική ιστορία. Η καταστροφή της Σμύρνης που μετονομάστηκε  απο την συντρόφισσα Ρεπούση, βοθλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς, σε συνωστισμό χρηματοδοτήθηκε με 100.000 USD από το State Department. Αυτό δεν ήταν πολιτιστική και με ηγεμονικό ύφος επέμβαση,  στην αλλοίωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας της Πατρίδας μας;

Αχρείες  γιατί δεν είδαμε καμία αντίδραση από το μέρος αυτών που τώρα κόπτονται για την πατρίδα και πατριωτισμό, για τα λεφτά που σκορπάει απλόχερα το ΝΑΤΟ, οι διάφοροι οργανισμοί, και οι ΜΚΟ για το άλλαγμα των φώτων της ελληνικής ιστορίας ώστε οι δύστροποι Έλληνες να ξεχάσουν το παρελθόν τους και να γίνουν δουλοπάροικοι της Νέας Τάξης.
           Η εφημερίδα Παρακευή+13 (15/4/11) παρουσίασε μια άριστα τεκμηριωμένη              μελέτη πώς το ΝΑΤΟ υποδεικνύει: “Έτσι να διδάσκεται  το παρελθόν σας”. Η     αριστερόστροφη προοδευτικάντζα και οι διάφορες συμμορίες της  έκαναν το κορόιδο. Βγάλανε τον σκασμό. Που ήταν τότε οι σύντροφοι Τσίπρας και Τσούκαλης  και οι παρέες τους που σήμερα κόπτονται  για πατριωτισμό;

Ιδιοτελείς γιατί θέλουν να εξακολουθούν να έχουν  την έξωθεν καλή μαρτυρία. Το 2008 έκαψαν την Αθήνα. Την Αθήνα τότε δεν την έκαψε κάποια ειδική μονάδα του αμερικανικού πενταγώνου που με επικεφαλής τον Τζέρι Καραμεσίνη, εγγονό του ιστορικού σταθμάρχη Τομ Καραμεσίνη, έριχνε βόμβες μολότοφ. Την Αθήνα της έκαψαν οι ομοτράπεζοι των Τσίπρα και Τσούκαλη  και τώρα σαν τα καλά παιδία κόπτονται και χτυπιούνται για πατριωτισμό. Γνήσια σκυφτά φερέφωνα του αμερικανισμού.


Οι Έλληνες δεν ξεχνάνε ότι, για 40 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα μιλάνε για πατριωτισμό   λοιδορούσαν όποιον τόλμαγε να μιλήσει για Έθνος, πατρίδα, αγώνες, Μακεδονία. Για 40  χρόνια οι ίδιοι ανθρωποι που σήμερα μιλάνε για πατρίδα γαλούχησαν την ελληνική νεολαία  να μισεί την πατρίδα, να καίει την σημαία, και να φτύνει την έννοια του Έθνους. Για 40  χρόνια όποιος μιλούσε για ελληνισμό και τις αξίες του, για θρησκεία, πατρίδα οι διάφοροι σύντροφοι και συντρόφισσες, τα Botox και τα Montblanc των ΜΜΕ(ξαπάτησης) του προοδευτισμού, οι “ανεξάρτητοι, μαχητικοί, αδέσμευτοι”  δημοσιογραφίσκοι και οι πανεπιστημιακοί υπαλληλίσκοι,  φορώντας τον φερετζέ του σεχταρισμού, τον χλεύαζαν, τον αποκαλούσαν ακροδεξιό, χρησαυγίτη, εθνικιστή και ότι άλλο μπορούσε να κατεβάσει ο συφιλιδικός και κατευθυνόμενος εγκέφαλός τους.

Η λέξη Πατρίδα  ήταν απαγορευμένη. Ακόμη  και το να την ξεστομίσεις ήταν αρκετό να σε ονομάσουν “καραγκιόζη με γκρά”, βοσκό, κηπουρό, νοικοκυρά.  Με φονταμεταλίστικο φανατισμό αποδόμησαν την έννοια του έθνους γράφοντας ωδές στον αδικήμένο  Φαλμεράυερ Σήμερα όλο αυτό το συνονθύλευμα των ελαττωματικών όντων που ακούει στο όνομα αριστερά, προοδευτικοί, μοντέρνοι, μεταμοντέρνοι βγαίνει και μιλάει για πατριωτισμό, εθνική αξιοπρέπεια και εθνική ανεξαρτησία.

Μπροστά σ΄αυτό το θράσος των ολετήρων, εθνομηδενιστών του ΣΥΡΙΖΑ.

Εμείς οι Ελλήνες πατριώτες, που γεννηθήκαμε δεν μας κάνανε Ελλήνες, απαγορευουμε στα πολιτικά κατακάθια, στον μισθοφορικό επιστημονικό ντελβέ να χρησιμοποιούν την λέξη Πατρίδα.

Εμείς οι Ελληνες πατριώτες που δεν κρύψαμε το μπασταrδο πρόσωπο μας πίσω απο την Ελλάδα των 3000 χρόνων, αλλά κλείσαμε την Ελλάδα στην καρδιά μας απαγορεύουμε στους ολετήρες να χρησιμοποιούν την λέξη Πατριδα.

Εμείς οι Έλληνες πατριώτες που δεν προσέχουμε το θυμικό μας,  γιατί αυτό το θυμικό οδήγησε τους Έλληνες στην πορεία τους στην Ιστορία απο τον Μαρθώνα στα τείχη της Πόλης, στα Δερβενάκια, στο Σαραντάπορο, στο Έπος του 40, στα οχυρά της Μακεδονία, απαγορεύουμε σε υπάλληλους του Soros να χρησιμοποιούν την λέξη Πατριδα.

Η λέξη Πατριδα σύντροφε Τσούκαλη ανήκει σε εμας τους Έλληνες που για 40  χρόνια λοιδορήθηκαν ασύστολα από τους προοδευτικούς μισθοφόρους οπαδούς των  Huntington και Hobsbaum.

Put a “patriot” in you tank...


Η αριστερόστροφη προοδευτικάντζα και οι ανεξάρτητοι ουραγοί της βγήκε στο κάγκελο ουρλιάζοντας για την απώλεια εθνικής κυριαρχίας, για πατρίδα, πατριωτισμό  και διάφορες άλλες παρλαπίπες. Οι “Γραικύλοι της σήμερον” τώρα θυμήθηκαν την εθνική κυριαρχία,  το έθνος, την εθνική αξιοπρέπεια, την πατρίδα τον πατριωτισμό επειδή έτσι είπαν οι image makers του συντρόφου Τσίπρα, Κουβέλη και των άλλων προοδευτικών ολετήρων.  Οι άνευ όρων ζηλωτές του “εκσυγχρονισμού” της “επικαιροποίησης” και της “καινοτομίας” που αναγόρευαν τις ιδεοληψίες τους σε φετίχ ενάντια και κόντρα στις έννοιες του έθνους και της πατρίδας, ξαφνικά και απο το πουθενα σε μία απελπισμένη προσπάθεια  να χειραγωγήσουν τους Έλληνες θυμήθηκαν τις  λέξεις Πατρίδα, πατριωτισμό  Εθνος και ανερυθρίαστα  κλείνουν το μάτι στους ταλαιπωρημένους Έλληνες. 



Τους είπαν τα παιδιά της Madison Avenue “put a patriot in your tank”, να θυμηθουμε την παλία διαφημιση της Exxon “put a tiger in your tank”, και ξεκίνησαν...να διαβουκολίσουν τους Έλληνες με τον κούφιο λόγο τους.




Οι Έλληνες δεν ξεχνάνε ότι:
Για 40  χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα μιλάνε για έθνος και πατρίδα  λοιδορούσαν όποιον τόλμαγε να μιλήσει για Έθνος, πατρίδα, αγώνες, Μακεδονία.
Για 40 χρόνια οι ίδιοι ανθρωποι που σήμερα μιλάνε για έθνος και πατρίδαγαλούχησαν την ελληνική νεολαία  να μισεί την πατρίδα, να καίει την σημαία, και να φτύνει την έννοια του Έθνους.
Για 40 χρόνια όποιος μιλούσε για ελληνισμό και τις αξίες του, για θρησκεία, πατρίδα οι διάφοροι σύντροφοι και συντρόφισσες, τα Botox των ΜΜΕ(ξαπάτησης) του προοδευτισμού, και οι πανεπιστημιακοί υπαλληλίσκοι τον χλεύαζαν, τον αποκαλούσαν ακροδεξιό, χρησαυγίτη, εθνικιστή, φασίστα και σήμερα νεοναζί και ότι άλλο μπορούσε να κατεβάσει ο συφιλιδικός και κατευθυνόμενος εγκέφαλός τους.
Για 40 χρόνια ανέξοδο διαπιστευτήριο αναρρίχησης στις εκπαιδευτικές βαθμίδες των πανεπιστημίων ήταν η αφιλοπατρία, το μένος κατα της Εκκλησίας, η αναμάσηση της πολυπολιτισμικής μπούρδας. Οι νατοκεμαλικές συμμορίες μαίνονταν ότι οι η ιστορία, η ποτισμένη με αίμα και δάκρυα, είναι μία συνεχής συλλογική πλάνη, μια κοινωνική συνείδηση κίβδηλη.
Όλοι αυτοί που σήμερα ωρύονται για την πατρίδα και το Έθνος είναι οι ίδιοι σκατζόχηροι που στάζοντας δηλητήριο απο την μύτη τους αγωνίζονταν να μεταβάλλουν τους Έλληνες από ιστορικό Έθνος σε μάζα καταναλωτικών ηιλιθίων. Παρουσίαζαν το έθνος σαν μία φανταστική ομάδα που με την πλήρη ομοιότητα των μελών της καταλήγει σε μία ιδεολογική κατασκευή που ναρκοθετεί τον ατομισμό και απορρίπτει τις ατομικές ιδιότητες.
Οι  λέξεις πατρίδα και  Έθνος ήταν απαγορευμένες. Ακόμη  το να τις ξεστομίσεις ήταν αρκετό να σε ονομάσουν “καραγκιόζη με γκρά” “Ελληνάρα”, “Εθνικί”.   Σήμερα όλο αυτό το συνονθύλευμα των ελαττωματικών όντων που ακούει στο όνομα αριστερά και οι διάφοροι δήθεν ανεξάρτητοι ουραγοί της  βγαίνει και μιλάει για παριδα, εθνική κυριαρχία και την απώλεια της. Το ίδιο αυτό συνονθύλευμα  αδιαφόρησε έκανε την πάπια, μάλιστα μπορεί και να το βόλευε, όταν το State Department χρηματοδοτούσε το βιβλίο της Ρεπούση. Αυτό δεν ήταν  απώλεια εθνικής κυριαρχίας; Δεν ήταν πολιτιστική επέμβαση στην αλλοίωση και το ξανα γράψιμο της Ιστορίας του Έθνους;
Η εφημερίδα Παρακευή+13 (15/4/11) παρουσίασε μια άριστα τεκμηριωμένη μελέτη πώς το ΝΑΤΟ υποδεικνύει: “Έτσι να διδάσκεται  το παρελθόν σας”. Η αριστερά και οι διάφορες συμμορίες της  έκαναν το κορόιδο.  Βγάλανε τον σκασμό. Που ήταν τότε ο σύντροφός Κοθβέλης που ξαφνικά ανακάλυψε και πρόσθεσε στο  λεξιλόγιο του την λέξη πατρίδα. Λέξη που πριν από λίγο καιρό του προκαλούσε αλλεργία, ακόμη και την ανάφορα στην λαϊκή μουσική ώς εθνική την κατήγορούσε για εθνοκεντρισμό. .  Δεν είδαμε καμία επερώτηση από το μέρος αυτών που τώρα κόπτονται για την Εθνική κυριαρχία  για τα λεφτά που σκορπάει απλόχερα το ΝΑΤΟ οι διάφοροι οργανισμοί, και οι ΜΚΟ για το άλλαγμα των φώτων της ελληνικής ιστορίας ώστε οι δύστροποι Έλληνες να ξεχάσουν το παρελθόν τους και να γίνουν δουλοπάροικοι της Νέας Τάξης. Μαλιστα ο  Κουβέλης έβαλε  στου συνδυασμούς του πολιτικού του μορφώματος και την Ρεπούση γνήσια υπάλληλο της Νέας Τάξης που στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας, της παγκοσμιοποιησης  δούλεψε να μαράνει το εθνικό συναίσθημα των Ελλήνων. Ο δε mr Alexis μάζεψε  στην συμμορία του ό,τι ποιο εθνομηδενιστικό υπάρχει στον ελλαδικό χώρο. Ο κύριος Καμμένος κοίταζε αλλού....
Όλοι αυτοί μεροκαματιάρηδες δημοσιογράφοι, μεροκαματιάρηδες πανεπιστημιακοί, μεροκαματιάρηδες σχολιαστές, μεροκαματιάρηδες δημόσιοι διανοούμενοι  που υπερασπίστηκαν με πάθος το βίβλιο αίσχος της Ρεπούση- με το ίδιο πάθος είχαν υποστηρίξει το σχέδιο Ανάν - έρχονται σήμερα και βάζουν στο στόμα τους την λέξη πατρίδα, Εθνος. Οι τραμπούκοι γραικύλοι καρπάζωναν όποιον τόλμαγε να βγεί μπροστά τους. Με τσαμπουκά, τον πιό Νεάντερταλ αντιελληνισμό του δρόμου, στο όνομα της επιστημονικής ουδετερότητας σιδέρωναν την έννοια του έθνους,  ξεγύμνωναν  τους Έλληνες από την εθνική τους ενδυμασία για να μπουν στα μπαούλα της νέας τάξης σαν ουδέτερο βρακί. Πρότειναν έναν ελληνισμό με μικρό έψιλον απαλλαγμένο από γεωγραφικά, βιολογικά, εθνικά και γλωσσικά χρακτηριστικά. Για να βγάλουν το ψωμί τους καταργούσαν τον ελληνισμό. Ελληνικό έθνος μέχρι χθές δε υπήρχε και αν υπήρχε κακώς υφίστατο, τέτοιο φρούτο ήταν ενοχλητικό, ένα μυγόχεσμα στο βορινό παραθύρι στο χωριό του παππού τους, μια κουτσουλιά που επιμένει να γράφει ελληνικά, να μιλάει ελληνικά, να σκέπτεται ελληνικά και να διεκδικεί μοίρα στον κόσμο.
Νάτοι τώρα! Οι θρασύτατοι μεταμοντέρνοι λαπάδες, τα χαμαντράκια και οι χαμούρες του Soros, του State Department, του  NATO που αναρριχήθηκαν, τίς οίδε με ποιές διασυνδέσεις,  για να αποδομήσουν, πλημμυρισμένοι με εκατομμύρια δολάρια προπαγάνδας, την περιπέτεια του ελληνισμού στην ιστορία και τα ιστορικά μας συμφραζόμενα, να μιλάνε για Πατρίδα Έθνος, εθνική ανεξάρτησία, εθνική αξιοπρέπεια.
Νομίζουν όλα αυτά τα νανάκια ότι μηρυκάζοντας τις  λέξεις Πατρίδα  Έθνος θα κάνουν τους ιστορικά παρόντες, τους πολιτιστικά αυτόνομους Έλληνες να ξεχάσουν ότι για χρόνια μας λέγαν ότι η ελληνικότητα ήταν απερίφραστα ένα ιδεολόγημα που εγκλείει ένα είδος ιδεοληπτικής νεύρωσης. Έχουν την εντύπωση ότι με την διγλωσσία των μαθητευόμενων μάγων, την ταχυφλεγή ρητορική τους, θα παγιδεύσουν τους Έλληνες.  Απέναντι σε μία τέτοια ιδεοληπτική  στρατηγική των προοδευτικών τραμπούκων οι Έλληνες θα γελάσουν και θα τραβήξουν τον δρόμο της τιμής και της αξίας για μία νέα αυγή του ελληνισμού. Μέσα από την κρίση θα βγει η κάθαρση.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Περί "συνταγματικού τόξου"


Κάθε φορά που ακούμε τις λέξεις “συνταγματικό τόξο” μας πλημμυρίζει οργή και ξεχειλίζουμε από αηδία.

Θα πείτε: τι σας νοιάζει; Πραγματικά. Δεν ανήκουμε σε αυτό το μόρφωμα και άρα θα μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε. Όμως κανένας Έλληνας δεν δικαιούται να αδιαφορεί  για μία συμμορία που για 40 χρόνια διαγούμισε την χώρα, την κατέβασε στο τελευτάιο σκαλί του κακού την σκάλα και την πάει για τον απόπατο.

Το συνταγματικό τόξο δεν είναι πάρα ένας υπνοβάτης που περπατάει προς τα πίσω. Κυριαρχείται από την εξουσιαστική λογική, το κράτος μου ανήκει. Για αυτό φροντίζει να “κατακυριεύσει”  την κρατική γη της Επαγγελίας, αυξάνοντας και πληθαίνοντας τους ανθρώπους του που την εποικίζουν, την αποικίζουν, την εκμεταλλεύονται. Αποστρέφεται κάθε τι το διαφορετικό που θα απειλήσει το status quo του πολιτικό-κοινωνικού “παρόντος”, που είναι τέκνο του “παρελθόντος”, αλλά δεν επιτρέπεται να γίνει γονιός “μέλλοντος” (για τους άλλους).

Η αποστροφή αυτή δεν περιορίζεται σε ιδεολογοπολιτικά κριτήρια. Απλώνεται στην άσκηση της εξουσίας. Ο άνθρωπος του “συνταγματικού τόξου” δεν θέλει να διανοηθεί (και κυρίως δεν θέλει να διανοηθούν οι άλλοι) πως είναι δυνατόν η ψηφομάζα να ψηφίσει  κάτι διαφορετικό πως μπορεί να ψηφιστεί κάποιος άλλος έξω από τον ίδιον.

Η θεμελιακή αρχή της δημοκρατίας και η πρωταρχική αρετή του πολίτη να μπορεί να εκλέγει αυτούς που κατά την γνώμη του τον εκπροσωπούν καλλίτερα είναι ακατανόητες και ανόητες για τους Κορλεόνε του “συνταγματικού τόξου”. Που πρεσβεύουν ότι: το τι ψηφίζεις  σημαίνει “να άρχω πάντα εγώ και να άρχεσαι πάντα εσύ..

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Η δύναμη της Καρδιάς


Απο εδώ  ο Ελληνας χρυσαυγίτης και απο την άλλην η κυρίαρχη μαφία: πολικατζήδες, πολιτικάντιδες, δημοσιογράφοι, καθηγηταριό, μεροκαματιάρηδες δημόσιοι διανοούμενοι και ιστορικοί. Ο Χρυσαυγίτης απο εδώ αγωνίζεται για την ελευθερία του τόπου απο εκεί οι διαγουμιστάδες, οι λάκεδες των εποπτεύουσων δυνάμεων, οι σκυφτοί στα κελεύσματα και τις εντολές των πλανητικών νταβατζήδων. Ποιοι θα νικήσουν; Ποιοί θα πάνε με περισσότερο ενθουσιασμό στον αγώνα; εκείνοι που αγωνίζονται για να διατηρήσουν την ελευθερία τους, την ύπαρξη του Έθνους, ή εκεινοι που προσδοκούν γι ανταμοιβή τον μισθό τους, “...για σπίτι ή για επαυλη..”, την διατήρηση των προνομίων τους και την υποδούλωση του Εθνους; Οι πρώτοι, οι χρυσαυγίτες, οι ελευθεροι, έχουν διαρκώς,  μπροστά στα μάτια τους την ευτυχία του παρελθόντος και την προσδοκία να συνεχιθεί αυτή και στο μέλλον. Δεν συλλογίζονται την ταλαιπωρία, την χλεύη, τον βόθρο που τους ρίχνουν, το λιοπύρι και τον ιδρώτα, όσο συλλόγίζονται εκείνο που θα συμβεί για πάντα στους ίδιους, στα παιδιά τους, στα εγγόνια τους. Οι άλλοι, οι μισθοφόροι του “συνταγματικού τόξου”, δεν έχουν τίποτα για να τους εμψυχώνει, ισως μία κάποια πλεονεξία τους ερεθίζει για να αντιμετωπίσουν προς στίγμη την Χρυσή Αυγή, πράγμα που δεν είναι καν πραγματική πολιτική γιατί σβύνει αμέσως με την παραμικρή αμμεσοδημοκρατική δράση των ελληνόψυχων.

Τι δίνει στον χρυσαυγίτη άνθρωπο, όχι την δύναμη, αλλά την καρδιά να βγεί στο δρόμο, στην πλατεία του χωριού να αγωνιστεί κατά ενός συστήματος που για 40 χρόνια καταδυνάστευσε την Ελλάδα; Τι είναι αυτό που τους βάζει απέναντι στο καλοταΐσμένο και καλολαδωμένο στράτευμα του “συνταγματικού τόξου”

Ιδού τι είναι: Σήμερα δεν γίνεται ένας αγώνας ανάμεσα σε πολιτικά κόμματα, Ο αγώνας γίνεται ανάμεσα στους χρυσαυγίτες και τους λακέδες, ανάμεσα στην ελευθερία της χώρας και στην καταδυνάσευση, ανάμεσα στην αρετή του Ελληνα και στην πλεονεξία των εθνομηδενιστών του “συνταγματικού τόξου”

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Το "συνταγματικό τόξο" των γραικοσαξώνων...ουρλιάζει


Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας προφανής επίθεσης κατά της Χρυσής Αυγής και του Έθνους. Ένας συρφετός από σημαδεμένους ανθυποκουλτουριάρηδες ομαδοποιημένος στο "εκφράζεσθαι" του διανοουμενισμού της χορτασμένης"αριστεράς" - δεν μιλάμε για ΝΔ, αυτή είναι πολιτικά ανύπαρκτη - έχει στήσει ένα καλολαδωμένο και καλοκουρδισμένο μηχανισμό προπαγάνδας εναντίον της Χρυσής Αυγής. Οι πολιτικοί και στοχαστικοί υπεύθυνοι αυτής της γιγάντιας προπαγανδιστικής μηχανής που ξερνάει ενορχηστρωμένα και διατεταγμένα όλο το παθολογικό της μίσος εναντίον των Ελλήνων Εθνικιστών έχει ιδεολογικοπολιτικό ονοματεπώνυμο.

Είναι οι "γραικοσάξωνες", οι ηγετικές ομάδες της πολιτικής και της διανόησης που διαμορφώθηκαν μέσα απο ένα δίκτυο αγγλοσαξωνικών ιδρυμάτων και πανεπιστημίων διασυνδεδεμένο με τις ντόπιες αντένες των κολεγίων και των ποικιλόνυμων αποστολών.
Είναι το ιδεολογικοπολιτικά εκφυλισμένο συνονθύλευμα τα μέλη του οποίου διαδοχικά τάχθηκαν με την από αέρος γενοκτονία των Σέρβων, υποστήριξαν με λύσσα το σχέδιο Αναν, κατασυκοφάντησαν και εξακολουθούν να συκοφαντούν όσους αγωνίστηκαν εναντίον του βιβλίου αίσχους, υποστηρίζουν αναίσχυντα,ανερυθρίαστα και κόντρα στην θέληση των Ελλήνων τις ιταμές προκλήσεις των Σκοπιανών, κάψαν την Αθήνα στην “πορτοκαλί” εξεγερση του Δεκέμβρη 2008, προσκυνούν τον σφαγέα Κεμάλ, σιωπούν μπροστά στην σφαγή των Χριστιανών της Συρίας.
Οσφιοκάμπτες, θηρευτές-τυχοδιώκτες  φιλοφρονήσεων διπλωματικών αντιπροσώπων των Μολιερικών αρχοντοχωριατών της Τρόικας και του μνημονίου,"σοφοί" αναρριχητές μιας παραδοσιακά ιδεολογικοπολιτικά έξωθεν εξαρτημένης κυριαρχης ελίτ αδιάντροπα ξερνάν τον οχετό τους κατά της Χρυσής Αυγής και καταμαρτυρούν μια ανανεωμένη, εξεζητημένη και επιμελώς καλλιεργημένη εξάρτηση. "Όλως περιέργως" όλοι μαζί μονοπωλούν την “επιστημονική αλήθεια”, την αυθεντία και το "τα ξέρουμε όλα".
Η γλώσσα, η ιστορία, η θρησκεία θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται κάθε έθνος και κάθε βιώσιμο κράτος, έχουν γίνει στόχος μόνιμης αμφισβήτησης από έναν πρωτεϊκό πυρήνα της "προοδευτικής" Αριστεράς η οποία από γενιά σε γενιά με μιμητική αναπαραγωγή ξένων ιδεοληψιών  παραπαίει διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα υποβαθμίζοντας, περιπαίζοντας και καταπολεμώντας αρχές, κριτήρια και παράγοντες που σε κάθε βιώσιμο κράτος θεωρούνται θέσφατα της συλλογικής ύπαρξης και τα θεμέλια της συλλογικής ελευθερίας-ανεξαρτησίας.
Ο Εθνικισμός, που εκπροσωπει η Χρυσή Αυγή,  αποτελεί την μοναδική αντιπρόταση στην μνημονιακή ισοπέδωση. Το Μνημόνιο σήμερα είναι ασυμβίβαστο με κάθε κοινωνικό, εθνικό και πνευματικό συνεκτικό κρίκο. Η Ομηρική αλυσίδα που δένει την μία γενιά με την άλλη πρέπει να σπάσει γιατί αυτοί οι κρίκοι της αποτελούν κύτταρα κοινωνικής αντίστασης στην ομοιομορφία που θέλει να επιβάλει. Η Χρυσή Αυγή  είναι ο φορέας της συλλογικής μας συνείδησης "θεματοφύλακας των ιερών και οσίων του Γένους". Ενσωματώνει την ενότητα του Έθνους, την αντίσταση, την συνοχή του κατά του εφιάλτη της παγκοσμιοποίησης και την βαρβαρότητα του Μνημονίου. Είναι η  νέα “παραδειγματική αλήθεια” που σαρώνει την διεφθαρμένη “γενια του Πολυτεχνείου” ΑΕ κυρίαρχη ελίτ της μεταπολίτευσης,

Ο λόγος της Χρυσής Αυγής απηχεί για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, την ώριμη ανάγκη των Ελλήνων για κοινωνική συνοχή, πολιτιστική συσπείρωση, ρεαλιστική βάση εθνικής αξιοπρέπειας. Την εποχή μας που ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος υπηρετεί πειθήνια τις λογικές εξουσίας της Τρόικας και του Μνημονίου. Ο Λόγος της Χρυσής Αυγής συσπειρώνει μία κοινωνική μερίδα που η μονοκρατορία της Αριστεράς της είχε στερήσει την έκφραση, αφού κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα του “συνταγματικού τόξου" δεν τολμούσε να μιλήσει για πατρίδα, εθνικοαπελυθερωτικούς αγώνες, θυσίες. Είναι μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων που απαιτώντας ευδιάκριτη πολιτιστική ιδιαιτερότητα στα πλαίσια των διεθνών συγκυριών της εποχής μας στράφηκε στην Χρυσή Αυγή και ρούφηξε με αγαλλίαση, με υπερηφάνεια τον μεστό λόγο των ελληνόψυχων που μίλησαν για εθνική αξιοπρέπεια. Η τραγική μειονεξία έναντι των εθνομηδενιστών χολερικών αρλουμπολόγων της "αριστεράς" παράδοσης της δεκαετίας του 1920 που πρακτορεύει τα υπερεθνικά αφεντικά δεν υπάρχει πλέον.
"Κ' έξαφνα μέσα σε όλα,
σε μία ώρα μυστηριακή, του απίστευτου γεννήτρα,
σπαθάρης νιος τριγυριστής ανοιχτομμάτης ήρθε
και βρέθηκε σε ξαφνική, σε αλλότριαν όψη αγνάντια,
κ' έβγαλε μια στριγγιά φωνή, και τρέξαν όλοι. Βλεπουν."
Ο Ελληνάρας, το “εθνίκι” βρήκε φωνή. Βλέπει!  Τα μνημονιακά φερέφωνα άρχισαν να τρέμουν. Η ηγεμονική συμμαχία μεταπρατών, μπετατζήδων, πολιτικών, κομματοκρατίας και δημόσιων διανοουμένων τρίζει Το παρακράτος των αντιεξουCIAστών και των κουκουλοφόρων δε είναι πλέον αρκετό να σταματήσει τον χείμαρρο που παρασέρνει τον σοφό μηχανισμό αλλοτρίωσης της εθνικής μας ταυτότητας και φτωχοποιεί τα μεσαία στρώματα. Οι δημόσιοι διανοούμενοι, τα εγκεκριμένα κόμματα, οι γενίτσαροι του αμερικανισμού, όλοι οι μνημονιακοί λακέδες ανησύχησαν. Κάτι πρέπει να γίνει!
Η Χρυσή Αυγή  πρέπει να πολεμηθει. Πρέπει το τοπίο να ξεκαθαρίσει. Επιβάλλεται ο Ελληνας άνθρωπος να γίνει καταναλωτικό αντικείμενο πειθήνιο υποτακτικό στα κελεύσματα των πλανητικών νταβατζήδων.Πρέπει να επιστρέψει στα πιστοποιημένα απο τους νταβατζήδες μαντριά των εγκεκριμένων κομμάτων. Οι εντολές δόθηκαν. σαν καλά σκυλάκια του Παβλόφ  γαβγίζουν και ξελαριγκιάζονται σαν υστερικές πουτάνες "Άρον! Άρον! Σταυρώστε τους!". Όλοι μαζί οι έμπουσες και οι τσούλες, τα δεκανίκια και οι βαστάζοι, οι δημόσιοι και οι δημόσιες της "αριστεράς" και της  Νυχτωμένης Διαχρονικά (ΝΔ) με σπασμούς υψηλής υστερίας, τρέμοντας απο λύσσα αλλαλάζουν και βρίζουν όπως μόνον οι πουτάνες ξέρουν να βρίζουν. Το μαζικό κτήνος έχει ξυπνήσει μέσα τους.
Πίσω απο το πρόσημο του “συνταγματικού τόξου” – και κυρίως οι εποπτεύουσες δυνάμεις- η θεσμική καβαλαρία των “γραικοσαξώνων” του “η Κύπρος είναι μακριά”, “ευχαριστώ του αμερικάνους”, “να δώσω μερικά στρέμματα για να κοιμάμαι ήσυχος” “το Μνημόνιο απελευθερώνει” και οι πεζικάριοι μισθοφόροι συναντόνται σε ένα κοινό αποφασιστικό μέτωπο την απορριψη της εθνικής ταυτότητας και ιδιοπροσωπείας, στο κοινό μίσος ενάντια στην Χρυσή Αυγή, υπο την υψηλή εποπτεία των υπερεθνικών και αυτοκρατορικών νταβατζήδων...

Είναι αργά. Σήμερα το 2013 το ιδεολογικό τοπίο άλλαξε. Το υλιστικό κρηπίδωμα του μεταπολιτευτικού βαμπιρικού καταναλωτισμού, του πολιτικού ωχαδερφισμού, της κομματοκρατίας έχει συντριβεί. Η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς αφου τυλίχθηκε στις “διακρτικές χαρές της μπουρζουαζίας” θρυμματίστηκε κάπου ανάμεσα στο Ψυχικό και τα Εξάρχεια. Η μεταπολιτευση που είχε έλθει με τις πλέον αισιοδοξες προσδοκίες κείτεται πια συντρίμμια γιατί υποσχέθηκε τα πάντα και δεν πρόσφερε τίποτα μαζί της κείτεται άδεια και κενή η αριστερά που ήταν η κύρια ιδεολογική της συνιστώσα.

Μέσα σε αυτό το Καφκικό τοπίο  η Χρυσή Αυγή σηματοδοτεί την αναγέννηση της νεοελληνικής ζωής ….την σύγκρουση του αυριο της ελπίδας με το σήμερα της παρακμής, της υποτέλειας, του ραγιαδισμού...Αφήστε τους να ουρλίαζουν....Μόνο ένα ουρλιαχτό τους έχει μείνει.

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Ενας άεργος κατά Χρυσής Αυγής


Πόσο σας ανησυχεί και πώς μπορεί να απαντηθεί η μεγάλη άνοδος της Χρυσής Αυγής;

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι αποτέλεσμα της οικονομικής αλλά και της πολιτισμικής κρίσης που βιώνουμε. Είναι ό,τι πιο παλαιοκομματικό. Παρουσιάζεται ως αντισυστημικό κόμμα, ενώ στην ουσία δεν είναι. Μετέχει στα πολιτικά δρώμενα για πολλά χρόνια, και την ώρα που υβρίζει το πολιτικό σύστημα, παίρνει κανονικά τις οικονομικές επιχορηγήσεις από το κράτος. Παίζει με τον πόνο του Έλληνα. Δεν έχει όμως κανένα πρόγραμμα για την οικονομία, την ανεργία και τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Μέχρι σήμερα δεν έχουν διατυπώσει καμία ουσιαστική πρόταση παρά μόνο νεοναζιστικές κραυγές.

Ποιος είναι
O Ανδρέας Παπαμιμίκος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979 και το 1998 εισήλθε στo τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές, ενώ ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη Νομική. Παρακολούθησε κύκλο σπουδών στον τομέα της επικοινωνίας και των ανθρωπίνων πόρων του Πανεπιστημίου Lille III της Γαλλίας. Εργάζεται ως ασκούμενος δικηγόρος, ενώ έχει απασχοληθεί στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας και έχει ενεργοποιηθεί στο χώρο των ΜΚΟ. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα παίδων ποδοσφαίρου.
Ως φοιτητής οργανώθηκε στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, στη συνέχεια διετέλεσε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης και το 2010 έγινε ο πρώτος εκλεγμένος από τη βάση πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ.
Η συνέντευξη είναι από την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14/7/2013


Το άεργο παιδί του κομματικού σωλήνα μίλησε! Πράγματι είναι σοφό Με τα καθωσπρεπιστικα γυαλάκια και το λίγο παραπάνω από five o’clock shadow γενάκι του στο ίδιο πάντα στάδιο προσεκτικά περιποιημένο από καλλιτέχνη μπαρμπέρη στην ψυχοσωτήρια συνέντευξή του επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια και είναι βέβαιος ότι ανακαλύπτει την πολιτική Αμερική. Διένυσε έναν ελικοειδή, με σταθερή κατεύθυνση δρόμο που τον οδήγησε στην πολυπόθητη καρέκλα.

Έρχεται να μας πει με την φυτική προσαρμοστικότητα, το θράσος των “διαλεκτικά σκεπτόμενων ταβλαδόρων” της γνωστής και ως μπιντές πλατείας,  με λογική Καραγκιόζη και φιλοσοφία Ναστραντιν Χότζα να μας εξηγήσει γιατί η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει και συσπειρώνει τους Έλληνες τις Ελληνίδες τα Ελληνόπουλα. Τα κύρια και μοναδικά του επιχειρήματα  είναι  η κρίση. Ο κακομοίρης εκπαιδευμένος στην παρασημαντική των εννοιών, των λέξεων της μεταπολιτευτικής παρακμής και εγκλωβισμένος στον μονόλογο της αριστερόστροφης προοδευτικάντζας  δεν μπορεί να δει πέραν από την μύτη του. Είναι ανίκανος να διακρίνει μεταξύ αφορμής και αιτίας.

Αφορμή είναι η  κρίση. Η κρίση ξεβράκωσε το σαθρό πολιτικό σύστημα της Δημοκρατίας 74. Ένα σύστημα που είχε στηθεί πάνω στην μίζα την απάτη την λαμογία, των δώρων στον εαυτό μας  και το συντηρούσαν οι παροχές χωρίς αντίκρισμα, οι πελατειακές σχέσεις, η ασυδοσία  του κάντε ότι θέλετε αρκεί να μας ψηφίζετε. Ο πλούτος των Ελλήνων καταβροχθίστηκε ασύστολα και μετατράπηκε χωρίς ντροπή και αιδώ σε βίλες και κότερα.  Η κρίση έγινε η αφορμή να καταλάβουν την μεγάλη απάτη.


Αιτία  είναι τα  40 χρόνια δικτατορίας της αριστεράς που είχαν μετατρέψει την δημοκρατία σε δειμοκρατία  και φοβοκρατία (Δειμος και Φόβος  οι γιοί του Αρη)  

Για 40  χρόνια η ελληνική κοινωνία είχε παραδοθεί στα νύχια των χούλιγκαν των  “προοδευτικών” δυνάμεων που διέλυσαν τα πάντα.  “Προοδευτικές” δυνάμεις που αναδείχθηκαν σε εκτροφείο συνδικαλισμένων τυράννων της κοινωνίας, ψυχανώμαλων βανδάλων, μονοδιάστατης υστερίας συμφεροντολόγων. Πανεπιστήμια καταστρέφονταν. Καθηγητές προπηλακίζονταν και τους κυνηγούσαν σαν αγρίμια μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας στο όνομα του Πανεπιστημιακού ασύλου και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Χτίζαν τα γραφεία των καθηγητών.Τέσσερεις άνθρωποι δολοφονήθηκαν στην Marfin υπό τους αλαλαγμούς των αφιονισμένων “προοδευτικών” αφήστε τους να καούν τραπεζίτες είναι. Η Αθήνα κάηκε τον Δεκέμβρη 2008 με τις ευλογίες των “προοδευτικών δυναμεων”. Επί  τρεις δεκαετίες οι κάπηλοι της “προοδευτικότητας” παρήγαν μαζικά βανδάλους, καταληψίες, ευνουχισμένους διαδηλωτές που αναμηρυκάζαν τον κρετινισμό της κομματικής ντουντούκας.
Δεν τολμούσες να μιλήσεις για πατρίδα έθνος θρησκεία και έπεφτες θύμα του πλέον χυδαίου διασυρμού, ακροδεξιός φασίστας ελληνάρας,   από τους ίδιους που σήμερα βρίζουν, όπως οι αγοραίες του πεζοδρομίου ξέρουν να βρίζουν, τους ελληνοψυχους.


Οι Έλληνες ψηφοφόροι είδαν  την παντελή έλλειψη πατριωτισμού από πλευράς των κομμάτων της συγκυβέρνησης αλλά και της αριστεράς. Όταν ακούει κανείς τον Πάγκαλο να μιλάει αναρωτιέται αν ακούει κάποιον Τούρκο πολιτικό, όταν ακούει την Δούρου αναρωτιέται αν ακούει κάποιον Αμερικανό και όταν ακούει των Αντώνη η τον Στουρνάρα αναρωτιέται αν μιλάει κάποιος Γερμανός Πολιτικός. Επιπλέον καθημερινά η κυβέρνηση αποτυγχάνει να βελτιώσει την καθημερινότητα του κόσμου, μάλλον τη χειροτερεύει για την ακρίβεια, αλλά καθημερινά αποτυγχάνει να βελτιώσει και την ευρύτερη εικόνα και θέση της χώρας. Υπάρχουν δυνατότητες τεράστιες, αλλά δεν αξιοποιείται καμία και η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ τάζει επιστροφή στο 80. Όλοι μας έχουν γραμμένους, δεν μας υπολογίζει κανείς, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε οι Τούρκοι.

Έπειτα υπάρχει μια εμφανής στρατηγική αφελληνισμού, η οποία καθοδηγείται από συγκεκριμένα συμφέροντα και χρησιμοποιεί εμφανείς και επιθετικές στρατηγικές, χωρίς η κυβέρνηση να ανθίσταται! Όταν όλες οι υποδομές αγοράζονται από Τουρκικες εταιρίες και ο Στουρνάρας λέει δεν υπάρχει πρόβλημα, όταν τον ρωτάνε ποια ήταν η χειρότερη στιγμή ως υπουργός και λέει όταν τον μάλωσε ο Σόιμπλε και όχι όταν για παράδειγμα θεώρησε τεκμήριο τα παιδιά, όταν συμπεριφέρεται σαν λογιστής και όχι σαν οικονομολόγος τότε έχει αυτός σοβαρό πρόβλημα κοντής όρασης και δημιουργεί και σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα! Επιπλέον, καθημερινά βλέπει ο κόσμος, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, πως όλοι οι γείτονες εποφθαλμιούν αυτή τη δύσκολη στιγμή να χτυπήσουν όπως μπορούν και την κυβέρνηση να κρατάει μια γλυκανάλατη στάση έναντι τρομερών πραγματικά δηλώσεων.

Αυτό πήρε τέλος Η Χρυσή Αυγή φώναξε  "Να πάψουμε να κρύβουμε τις ιδέες μας"και οι Έλληνες οι Ελληνίδες τα Ελληνόπουλα  άκουσαν είτε ψήφισαν ΝΔ, ΔΗΜΑΡ ή ΣΥΡΙΖΑ    Η Χρύση Αυγή  φωνάζει και την φωνή την ακούει ο Έλληνας και αναγαλλιάζει. “Η Αγάπη για την Πατρίδα που είναι προϋπόθεση δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης, κόντρα στην λογική της ισοπέδωσης των λαών, κόντρα στην λογική της μετατροπής ιστορικών λαών σε πληθυσμούς χωρίς ταυτότητα”

Δεν θα σχολιάσουμε το ωραίο και ευρηματικό:
Είναι(η Χρυσή Αυγή) ό,τι πιο παλαιοκομματικό. Παρουσιάζεται ως αντισυστημικό κόμμα, ενώ στην ουσία δεν είναι. Μετέχει στα πολιτικά δρώμενα για πολλά χρόνια, και την ώρα που υβρίζει το πολιτικό σύστημα, παίρνει κανονικά τις οικονομικές επιχορηγήσεις από το κράτος.
Από μόνο του προκαλεί άφθονο γέλιο! Δεν το ξέρατε; Η Χρυσή Αυγή τα πήρε από την Ζίμενς, τα υποβρύχια τους, μπετατζηδες και ο Μιχαλολιακος έχει κότερο για να συναγωνιστεί  τον Βουλγαράκη ή δε κρατικές  επιχορηγήσεις δεν μοιράζονται στους Έλληνες που υποφέρουν αλλά συντηρούν κομματικά κοπρόσκυλα....

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Ο Θάνατος του Θανάση: Οι ηθικοί αυτουργοί


Για ακόμη μία φορά γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς για την Ελλάδα τραγωδίας. Ενας ανεργος νέος ο Θανάσης Καναούτης έχασε την ζωή του για 1.20 ευρώ, την τιμή ενος εισητηρίου.Οι κορλεόνε της πολιτικής και της λαμόγιας, ο πολιτικός συρφετός, τα παρελκόμενα του και οι παρακεντέδες των ΜΜΕ(ξαπάτησης) αφού θα παίξουν  για λίγο τον θλιμμένο, θα προσπαθήσουν με δακρυβρεχτα σχόλια να κερδίσουν ότι πολιτικά οφέλη και θα το ξεχάσουν.

Ο ελεγκτής εσπρωξε τον νέο  αλλά την δύναμη να σπρώξει  την έδωσε  η μωρία, η αγυρτεία, η διανοητική αναπηρία της Ελληνικής άρχουσας τάξης. Άρχουσα τάξη που επί 40 χρόνια στο όνομα της προόδου λυμαίνεται την πατρίδα μας. Παραποιεί ή και  αντιστρέφει έννοιες, αλλά δεν παραλείπει να κάνει δώρα στον εαυτό της και να φροντίζει το μέλλον των παιδιών της.

Αυτή η άρχουσα τάξη που ακούει στο όνομα “συνταγματικό τόξο” και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι της είναι οι ηθικοί αυτουργοί.

“Ήρωες Πολυτεχνείου ΑΕ” Έκανε έφοδο στην Ελλάδα και την κατέβασε στο κατώτερο σκαλί στου κακού τη σκάλα. Κατέβασε την Ελλάδα στον πάτο και τώρα είναι έτοιμη να την πάει στον απόπατο

ΝΔ: Όλα τα χρόνια της ύπαρξής της δεν έχει κατορθώσει να ψελλίσει ούτε απόπειρα κριτικού λόγου και έγκυρης αντίστασης στην ιδεολογική τρομοκρατία της Νεοταξίτικης αριστεράς. Κυριαρχούμενη από βαθιά συμπλέγματα μειονεξίας περιφέρεται στην πολιτική σκηνή σαν ηττοπαθής Λευκορώσος χωρίς πολιτικό αντίλογο, κριτική αντιπρόταση, διαφορετική εκδοχή, άλλη οπτική. Το κόμμα της ΝΔ είναι πολιτικά και κοινωνικά ανύπαρκτο, γιατί έχει κυριολεκτικά απορροφηθεί από την κυρίαρχη μόδα του αριστερισμού. Πανικοβάλλεται, κυριολεκτικά τρέμει και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί "ελληνοκεντρική", "εθνικιστική", "αντιδραστική". Τα στελέχη της τρέχουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα, τα κριτήρια, τις αξιολογήσεις της νεοταξίτικης αριστεράς. Τους κυβερνά πάντα ο φόβος μην προκαλέσουν δυσμένειες. Όλο αυτό το συνονθύλευμα που ακούει στο όνομα ΝΔ δεν έχει τίποτα δικό της να αντιτάξει στον ιδεολογικό μονόδρομο της κατεστημένης "προοδευτικής" ασυδοσίας γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, το πνευματικό της κενό είναι ολοφάνερο. Μικροί άνθρωποι, χωρίς αέρα, χωρίς καμιά πλατιά χειρονομία.

ΠΑΣΟΚ Από την στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία το 1981 ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία "προς τα κάτω" στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλίστικο, μονοκομματικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που τυράννησε την Ελλάδα και την ξεκούρδισε. Δεν σεβάστηκε τίποτα. Στο όνομα του λαού, αυτού του αφηρημένου πλάσματος, η σοσιαλεβεντουριά και οι σοσιαλσκυλλάδες καταρράκωσαν τους θεσμούς. Επέβαλε στην Ελλάδα μίαν ατμόσφαιρα αγοράς, όχι μίαν ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης. Σήμερα με την καινούργια ηγεσία του επέστρεψε διεκδικώντας την ψήφο των Ελλήνων.   Με ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία και αντί ο πολιτικός του λόγος να είναι μεστός και ουσιαστικός έχει εκπέσει, με ώραία ρητορική, σε προσβλητική και της μέσης νοημοσύνης κενολογία, σε παιδαριώδεις κομπασμούς, κυριαρχούμενο από μία εξουσιαστική λογική. Τώρα μετακομίζει στον ΣΥΡΙΖΑ το καινούργιο του σπίτι για να συνεχίσει να διαγουμίζει την Ελλάδα.


ΣΥΡΙΖΑ Τα πολιτικά τους ζόμπι έχουν καλουπωθεί μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις, αναμασώντας δογματικές θέσεις και επαναστατικές φράσεις όπως τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του Παπαδάτου-Αναγνωστοπουλου ή την "κινηματική βία" του Βέλτσου. Είναι ένα γρανάζι του συστήματος, ή ουρά της παγκοσμιοποίησης που λόγο αδράνειας το ονμάζουμε Αριστερά. Πρακτορεύει ασύστολα τον υπερεθνικό πλανητικό Μολώχ της Νέας Τάξης. Ανίκανο να δημιουργήσει, να εκφράσει την λαϊκή οργή, καλλιεργεί την καταστροφική μανία των μαζών οδηγεί τις πλάνες τους και ακολουθεί την αλήθεια της ιστορίας. Υποθάλπει συστηματικά την βία και την ασυδοσία. Ανοίγει την αγκαλιά του σε κάθε μορφή ακραίων τάσεων του κοινωνικού περιθωρίου ηρωποιώντας απερίφραστα κάθε κοινωνικό κατακάθι. Είναι το ζιζάνιο που τρέφεται από την βενζίνη των μολότοφ, ευφραίνεται από τους ήχους των εκρήξεων και ελπίζει στο χάος. Γιατί οι αιώνιοι έφηβοι του δεν έχουν ακόμη ενηλικιωθεί. Ο Τσιπράς εκμεταλευεται το δράμα που ζούμε. Μιλάει στο όνομα του λαού: “ο λαός μας, του λαού μας, τον λαό μας. Κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι,  από το να λες "του λαού μας" ώς το "Ein volk, ein Furher" δεν είναι μακρύς ο δρόμος.

ΚΚΕ Οι νεκρόφιλοι του ΚΚΕ προσκυνάνε την μούμια του Λένιν, προσεύχονται στον Στάλιν και ονειρεύονται την επανάσταση. Έχουν φορέσει τα "ενάντια και κόντρα" που λειτουργούν σαν το πολιτικό τους Viagra. Ας μη το παίζουν αθώες περιστερές, ότι δήθεν δεν φταίνε αυτοί για τα χάλια μας αναθεματίζοντας τον καπιταλισμό. Είναι και αυτοί, οι κουκουέδες, κομμάτι του συστήματος και υπεύθυνοι της κατατρακίλας.

Λοιπές “δημοκρατικές¨ δυνάμεις.  Στο περιώριο την γνωστής και μη εξαιρετέας “μεγάλης δημοκρατικής παράταταξης” που όλοι οι Έλληνες έφαγαν στην μάπα για 37+1 χρόνια σαν τα γραμμοφωνα που τα κουρδίζουν ακούμε κάθε τόσο να εμφανίζονται διάφοροι τύποι, διάφορες γκρούπες που με αυταρέσκεια αυτοαποκαλούνται “λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις”. Οι Έλληνες αναρωτιούνται: τι είναι αυτό;. Δεν είναι τίποτα δύσκολο να το καταλάβουμε. Στις “λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις” έχουν βρει καταφύγιο οι αδύναμοι να ολοκληρωθούν σαν άτομα με ιδιοσυγκρασία αρρωστημένη, ίσως από κάποια βαριά κληρονομικότητα, παρατημένοι παθητικά στην μοίρα τους και στις ορέξεις της με ένα τρόπο στρυφνό και πολύπλοκο και λογική επιτηδευμένων πιθήκων.

Τα γενόσημα. Η Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του Καμμένου, αφου ήταν πιστά κομμάτια του μεταπολιτευτικού συστήματος που διαγούμισε την Ελλάδα το παίζουν τώρα αθώες περιστερες.  Τα μορφώματα τους κρύβουν το μπάσταρδο πρόσωπο τους πίσω απο μία δήθεν ανησυχία για το μέλλον των Ελλήνων με μόνο σκοπό να χειραγωγήσουν τους ψηφοφόρους και να τους κρατήσουν στο κομματικό μαντρί των εγκεκριμένων κομματων.

ΜΜΕ(ξαπάτησης) Κανάλια, φυλλάδες χορεύουν στο χωρό των επτά πέπλων της παραπληροφόρησης. Προσφέρουν υπηρεσίες μεγαφώνου και όχι υπηρεσίες μικροφώνου.  Δημοσιογράφοι παπαγάλοι, δημοσιογράφοι κόπανοι, δημοσιογράφοι τεντιμπόηδες, κορίτσια κομματικές γλάστρες παρέα με έκφυλους σαχλάκιδες με εξόφθαλμες τις κομματικές τους εξαρτήσεις που καλλιεργούν την πλέον άγρια μισαλλοδοξία Οι ρεπατζούδες και τα ντεκολντέ της “ενημέρωσης-εξαπάτησης”,  που επιλέγουν τα σενάρια με πολύ προσοχή και κομματική πειθαρχία για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη σε ότι είναι συμφερτικότερο στους κομματικούς τους νταβατζήδες λυσαξαν.Πιάσαν τα Mont blanc και τα μικρόφωνα οι “προοδευτικοί” ΜΜΕτζήδες, με την κοπιαστική διαδρομή τους απο τον “Ρήγα Φεραίο” και την ΚΝΕ, να μας διδάξουν τι είναι καλό για μας τους κηπουρούς, ναυτικούς, Housewives.

 

Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της φρικτής τραγωδίας.  Αλλά πάνω από όλα ηθικοί αυτουργοί είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εμείς τους παραδώσαμε την εξουσία..... για ένα "κουστούμ"......Καιρός είναι να σκεφτούμε. Να πάψουμε να είμαστε μια ανενεργός ψηφομάζα. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στην χαροκαμένη μάνα...του Θανάση