Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Πολυτεχνείο...

Θα πρέπει κάποτε να μας απασχολήσει ένα κρίσιμο ερώτημα: γιατί η Ελλάδα δεν έχει πλέον φημισμένα, ανταγωνιστικά ΑΕΙ; Μια καλή αφορμή είναι ο εορτασμός των 170 ετών από την ίδρυση του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το οποίο κάποτε τροφοδοτούσε τη χώρα με καλά καταρτισμένους νέους που είχαν το μεράκι και την όρεξη να κτίσουν και να ξανακτίσουν την Ελλάδα. Σήμερα, το ΕΜΠ, όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο πρύτανής του, ταλανίζεται από τις μεγάλες παθογένειες που εγκλώβισαν τα ΑΕΙ μας στην μετριότητα και τη μιζέρια. Εχουμε νέους με κέφι, έχουμε καλά μυαλά, το μόνο που μας λείπει είναι να αποκτήσουμε ξανά ΑΕΙ του επιπέδου τού πάλαι ποτέ φημισμένου ΕΜΠ. (Καθημερινή 1/12/07)

Καλά μας τα λέει ο κύριος πρύτανης. Δεν τολμάει να μας πει πως και γιατί το Πολυτεχνείο κατάντησε από κραταιό ίδρυμα σε αυλή των θαυμάτων. Διαβάζοντας το σχόλιο σχηματίζει κάποιος την εντύπωση ότι το Πολυτεχνείο από μόνο του πήρε την απόφαση να εγκλωβιστεί στην "μετριότητα και την μιζέρια". Γιατί δεν μας λέει με θάρρος ποίος και τι φταίει! Δεν μας είπε τίποτα που δεν το ξέρουμε. Μία βόλτα στην Πατησίων είναι αρκετή Το ζητούμενο είναι. Έχει συγκεκριμένες προτάσεις πέραν από ένα στείρο ευχολόγιο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου