ΧΡΥΣΗ ΔΥΝΑΜΗ....

Τότε ο εχθρός ήτανε απέναντι και τον βλέπαμε. Φορούσε στολή κράταγε σημαία. Σήμερα ο εχθρός έχει περάσει κάτω από τα σύνορα. Μη κυβερνητικές οργανώσεις, πουλημένοι κονδυλοφόροι, καθηγηταριό έχουν πέσει απάνω να μας φάνε. Οι αγωνιστές του τότε είχαν συγκεκριμένο εχθρό. Οι αγωνιστές του σήμερα παλεύουν με μία πέμπτη φάλαγγα που έχει πουλήσει την ψυχή της, αν είχε ποτέ ψυχή, στη Νέα τάξη και δεν υπάρχει ποιο δουλική και ποιο πιστή ψυχή από αυτή που έχει αγοραστεί με  μετρητό. Είμαστε λίγοι άλλα έχουμε την δύναμη της θέλησης και το πάθος που βγαίνει από τα τρίσβαθα της καρδιάς και όχι από το "μάννα" του Σόρος. Έχουν σηκώσει οδοφράγματα απο χαρτί και τα γυάλινα τείχη της τηλεόρασης και προσπαθούν με γενιτσαρικό φανατισμό να μας μετατρέψουν σε πληθυσμό χωρίς παρελθόν, παρόν και μέλλον σε υποτακτικούς της Νέας Τάξης. Απλά θεωρούμε ότι είναι εξ ίσου προδοτικό να παραδεχθούμε σαν αναπόφευκτη τη συνέχιση της προδοσίας. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να την καταγγείλουμε. Πιστεύουμε ότι μόνο μία σωτηρία υπάρχει. Η καταστροφή, πάση θυσία αυτού του καθεστώτος της απάτης, της αλλοτρίωσης και του θανάτου.

Δεν υπάρχει λόγος να καταρτισθούν προγράμματα και σχέδια, ότι αυτό που θα αντικαταστήσει την σημερινή σαπίλα λίγο μας ενδιαφέρει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρέπει, επιβάλλεται να αντικατασταθεί. Δεν θέλουμε την καταστροφή του κράτους, αλλά αντίθετα, είναι εξ ονόματος της θέλησης του λαού που απαιτούμε την εξαφάνιση αυτού του ιδεολογήματος που λέγεται "δημοκρατία", η οποία δεν είναι παρά δημοκρατία προνομίων, νοθείας, διαφθοράς, μίζας και λαμόγιας. Θέλουμε να απαλλαγούμε απο τις καταχρήσεις της κλίκας που στο όνομα της Δημοκρατίας έχει κατασπαράξει την Ελλάδα. Ζητάμε μία, ένα, έναν ικανό να απελευθερώσει την θέληση του έθνους και να κυβερνήσει κατά τρόπον αποτελεσματικό και συνεπή.

Γιατί να παριστάνουμε τους αναθεωρητές των θεσμών; Αυτό που έχει σημασία είναι ένα νέο πνεύμα και όχι ένα χαρτί επιπλέον. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί μία "Τρίτη Δύναμη", μία Χρυσή Αυγή  ανεξάρτητη από τα σημερινά συνονθυλεύματα που μαγαρίζουν την χώρα. Δεν είναι αρκετό να τονισθούν τα πλεονεκτήματα που θα μας παρείχε αυτή η "Τρίτη Δύναμη", η Χρυσή Αυγή, καθώς και οι λύσεις που θα έφερνε. Είναι απαραίτητο ένα νέο πνεύμα, ένα νέο μήνυμα.

Μέσα από την οικονομική καταστροφή, το ξεθεμέλιωμα της ιδιοκτησίας, την άγρια φοροεισπρακτική επιδρομή, την θεσμοθέτηση του εποικισμού της Ελλάδας από την στοιβαγμένη αλλοδαπή εισβολή θα ξεπηδήσει η απόρριψη των μύθων της αριστεράς και η απάτη του νεοφιλελευθερισμού. Η Ελλάδα πρέπει να επανέλθει στην ιστορική της πραγματικότητα, δηλαδή να ξαναβρεί τον εαυτόν της. Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να καταγγείλουμε, να καταπολεμήσουμε τις αρχές στο όνομα των οποίων μας αποστέρησαν απο την εξουσία μας, τους μηχανισμούς που μας εξαπάτησαν και μας παρέλυσαν.

Αλλά τελικά, πρέπει να φθείρομαι το βασικό εκείνο τμήμα που θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το έθνος, προστατεύει την κίβδηλη ελευθερία και παραλύει την αληθινή, αυτό που καλλιεργεί την κίβδηλη δημοκρατία και καταργεί την πραγματική, δηλαδή το καθεστώς της κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας, όπως λειτουργεί σήμερα στους θεσμούς μας.

Η Βουλή είναι το κέντρο της κομματοκρατίας από όπου διέρχονται όλες οι αιτίες της παρακμής και της παραλυσίας που συνθλίβουν την πατρίδα μας. Είναι η αντανάκλαση και το κέντρο ισχύος του χρήματος, είναι το σημείο εφαρμογής όπου εξασκούνται οι δυνάμεις παραμόρφωσης της Ελλάδας. Είναι το νευρικό κέντρο ενός ασθενούς έθνους και η παραλυσία του αντιπροσωπεύει την ανικανότητα στην οποία βρίσκεται η άρχουσα ελίτ να ταξινομήσει την έκφραση της εθνικής θέλησης. Αλλά ακριβώς αυτή η Βουλή, που θα έπρεπε να είναι ενσαρκωτής της θέλησης του λαού, για καλύτερη παιδεία, καλύτερη υγεία, εθνική υπερηφάνεια και δικαίωμα στην ευτυχία είναι καταδικασμένη να είναι ένα ασθματικό, εξασθενημένο και άχρηστο όργανο. Κάθε θέληση, αν υπάρχει ακόμη, καταποντίζεται μέσα σε αυτή την "συσκευή" και χάνεται χωρίς ελπίδα. Κάθε πρωτοβουλία πέφτει μέσα σ' αυτό το χωνευτήρι, απ' όπου δεν βγαίνει ποτέ, ασβεστοποιήται και γίνεται σκόνη, Είναι ένας τεράστιος φράκτης μεταξύ της δύναμης που απομένει ακόμα στο έθνος και της δράσης. Ένας φράκτης που καμία ακτίνα φωτός δεν κατορθώνει ποτέ να υπερκεράσει!

Το κακό είναι πολύ βαθύτερο και η Βουλή δεν είναι παρά μία αντανάκλαση του. Η Βουλή είναι αθεράπευτη. Αλλά δεν είναι αυτή που πρέπει να θεραπευθεί. Είναι η χώρα ολόκληρη, είναι όλος ο οργανισμό που πρέπει να τεθεί σε νέες βάσεις, σύμφωνα με άλλες προοπτικές. Πρέπει πρώτα να καταστραφούν, η παραποίηση της λαϊκής θέλησης, η βασιλεία του χρήματος, η βασιλεία των κομμάτων. Εδώ βρίσκεται η αρχή κάθε πολιτικής εθνικής ανόρθωσης και, κυρίως κάθε αποτελεσματικής πολιτικής.

Ένας λαός παύει να έχει ψυχή όταν δεν τοποθετεί πλέον υπεράνω του χρήματος και των κομμάτων, ενστικτωδώς και ασυζητητί ένα σύνολο ιδανικών που θεωρεί θεμελιώδη. Ένας λαός που τοποθετεί το χρήμα και το κόμμα υπεράνω όλων, παύει να υπάρχει σαν λαός, γίνεται όργανο του ξένου που έχει το χρήμα, και εγκαταλείπει την ζωή και το πεπρωμένο του στα θεληματικά χέρια της κομματικής νομενκλατούρας που, αντί να φροντίζει για την πατρίδα, κάνει δώρα στον εαυτό της, φροντίζει το μέλλον των παιδιών και τρώει με χρυσά κουτάλια και θρασύτατα λέει "Εσείς μας ψηφίσατε. Εμείς αποφασίζουμε". Εδώ σ' αυτό το σημείο φθάσαμε!

Αγαπάμε την ψευτοδημοκρατία μας. Την έχουμε ενστερνισθεί πια. Είναι πολύ πιο άνετη από τα ενεργητικά καθεστώτα. Αγαπάμε τον τρόπο που ταλαιπωρούμαστε. Τον έχουμε συνηθίσει πια. Το μικρόβιο βρίσκεται μέσα στο αίμα μας και μας καταστρέφει σαν σύφιλης. Είμαστε σκλάβοι του μυαλού μας που κάποιοι το επεξεργάζονται κατάλληλα. Πως μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς. Τα παιδιά φτύνουν κυριολεκτικά αίμα για μία θέση στο Πανεπιστήμιο. Όταν την αποκτήσουν, παθητικά υποτάσσονται στις ορέξεις των τραμπούκων αντί να αγωνιστούν. Οι 175 τραμπούκοι καταλαμβάνουν τα σχολειά και τα Πανεπιστήμια οι υπόλοιποι 3500 αντί να καταλάβουν την Βουλή και να απαιτήσουν από του 300 μασκαράδες την Παιδεία για την οποία αγωνίστηκαν οι πατεράδες τους στο Πολυτεχνείο περιμένουν μοιρολογώντας και κλαίγοντας. Αλλά τι να κάνουμε; Το να τους υποδείξουμε ένα μέλλον, το να πολεμήσουμε, έχοντας για λάβαρο ένα όραμα, δεν είναι σαν να βάζουμε ένα σπαθί μεταξύ αυτών και της αυτοκρατορίας των νεκρών;

Για ποιό λόγο; Σε ποιόν απευθύνεται ο μονόλογος της Κασσάνδρας.

Σε κανέναν... ;Στους νεκρούς...; Στο πεπρωμένο...;

Όχι! απευθύνεται στους ζωντανούς Έλληνες που ακόμα πιστεύουν και αγωνίζονται για αυτόν τον τόπο

Ο Αιώνιος Ιωάννης Μεταξάς

"Σήκω επάνω, ελληνική νεολαία. Δεν υπάρχει δια σε άλλη πραγματικότης παρά η ελληνική πατρίς, μόνον εκεί θα επανεύρης τον εαυτό σου. Μόνο μέσα είς τας εθνικάς παραδόσεις θα επανεύρης τον προορισμόν σου. Μόνον μέσα είς τον ελληνικόν πολιτισμόν θα επανεύρης τα ιδανικά σου και τα όνειρα σου. Χωρίς αυτά δεν μπορείς να ζήσης, ελληνική νεολαία. Μόνον εκείνα τα οποία σου εδημιούργησεν η ελληνική ιστορία αποτελούν το σώμα σου και την ψυχήν σου."

Αποσπασμα λόγου 10 Αυγούστου 1936

Πηγή: Ιωάννου Μεταξά: Το Προσωπικό του Ημερολογιο τομος 4ος, Εκδόσεις Γκοβόστη, σελ 653

....Εξάλλου ο Νικολούδης μου έλεγε ότι πρίν αρχίσει η δημοσιογραφική επίθεση της Ιταλίας εναντίον μας (Ελλάδας σημ. δική μας), νόμισε χρέος του να ρωτήσει τον Μεταξά μήπως θα ‘πρεπε να σκεφθεί να τα φτιάξει με τους Βουλγάρους κάνοντας μερικές παραχωρήσεις (έξοδο στο Αιγαίο). Ο Μεταξάς αγρίεψε:

“Όσο είμαι εγώ πρωθυπουργός, δεν παραχωρώ ούτε μία σπιθαμή ελληνικού εδάφους. Αυτά τα κάνετε εσείς, όταν καθίστε σ’ αυτή την καρέκλα.”...

Γιώργος Σεφέρης, Πολιτικό Ημερολόγιο. τομος Α’ 1935-1944, εκδ.Ικαρος, 1979, σελ. 33

Ακου λοιπόν, Στάθη...

Ακου λοιπόν, Χρυσαυγίτη, άκου, αμόρφωτε άνθρωπε: ποιος σου είπε ότι σε όλα τα βάθρα των αγαλμάτων -θεών, ανθρώπων και τεράτων- οι αρχαίοι χάραζαν ή ζωγράφιζαν μαιάνδρους; Αντιθέτως. Συνήθως τον μαίανδρο ωςδιακοσμητικό και μόνον στοιχείο τον βρίσκουμε στα κιονόκρανα (στην επικρανίτιδα ζωγραφική) ή κάτω απ’ τη ζωοφόρο.

Σταθης

Στάθης εισαι ενας απο τους πολλούς μαρτυρολόγους καλλιτέχνες που η αριστερά έδωσε ψωμί. Η αλήθεια να λέγεται.Φάγανε ψωμάκι οι ατάλαντοι και παντεσπάνι οι ξύπνιοι. Και κοινό  γκαραντί και μπετόν αρμέ. Κάποιοι μάλιστα σαν εσένα Στάθη πρώτα φάγανε παρέα με τα μαφίοζικα συγκροτήματα  και τώρα φτύνουν στο καζάνι. Ανθρωπάκια που συμπεριφέρονται σαν τις πουτάνες της Ακομινάτου, μιά φορά και ένα καιρό.  Καλό παιδί ο Στάθης  δεν λέω. Αλλά σαν να μιλάς με αρειανό- προγλωσσική κατάσταση- τα χρόνια αλλάζουν τις προοπτικές της μνήμης. 

Το να το παιζεις αριστερός-δημοκράτης Στάθη είναι πιο οικονομικά απο παραδουλεύτρα, πιο φτηνά απο πουτάνα, πιο υγειινά απο μαγέρικο. Ο κόσμος σου είναι ο κόσμος της αριστεράς. Ένας κόσμος ανακυκλωμένος, επαναλαμβανόμενος, αναπλασμένος, κλωνοποιημένος χωρίς ρίζες και αισθητική περα απ' αυτή της γρήγορης κονόμας και του εύκολου μιμητισμού που είναι η σπουδαιότερη ικανότητα, το πιο αναμφισβήτητο ταλέντο της.   Ξέχασες τα σημαντικά και ασχολείσαι με τις ανοητες αντιδράσεις μιας αλλαφρόμυαλης "δημοκρατικής παράταξης"  που μεταλλάχθηκε σε "συνταγματικό τόξο" που έχει τις προτεραιότητες που τις αξίζουν, ανίκανη να προσφέρει μια ζωή με άλλους ορίζοντες. Φτήνια, φωνή απο σαπουνόπερα, λόγια απο σενάριο γραμμένο στο γόνατο - καμιά αίσθηση του γελοίου! Μεσα απο τα παραληρήματά σου ξεχωριζει η απόγνωση για την αδυναμία να εκφράσεις όλο σου το μίσος γι αυτόν που δεν σε παίρνει στα σοβαρά. Είσαι καλό παιδί Στάθη αν ήσουν γυναίκα θα σε λέγαμε τσόκαρο.

Θα σου δώσουμε με τη μία, πατ κιούτ, το ζουμί. The gist, για τον αγγλομαθή Τσίπρα που είναι μορφωμένος και πολύ άνετος στα αγγλικά (the bottom line, να πούμε)

Απο την «Φλογέρα του Βασιλιά» του Κωστή Παλαμά

Λόγος Δέκατος

..........................................

Οχτρός μου εμέν κ΄η άσοφη σοφία του διαβασμένου

όλοι οι φονιάδες της ζωής και οι πνίχτες της αλήθειας.

Φύτρα κακή, γραμματικοί, ρητόροι, φιλοσόφοι,

με τα γεμάτα ονόματα και τα άδεια τα κεφάλια,

πλέχτες των αερόλογων και των ανόητων ψάλτες!

Είν’ όμορφος ο θάνατος απ’ ό,τι μέσα του έχει

αξήγητο κι απέραντο κι αθάνατο και μέγα,

κ’ εσείς, αντι να γίνετε των κρίνων τρυγητάδες

που μέσα απο τα μνήματα σαν πιό χλωρά φυτρώνουν,

(γιατί τα πότισαν καρδιές με δάκρυα καί με αίμα),

και κάτου από των αμάραντων κυπαρισσιών τους ίσκιους

αντί να μελετήσετε τον κόσμο που διαβαίνει

κι όλο είν’ ο ίδιος κι όλο αλλάζει, - εσείς γυρτοί στούς τάφους

ταράζετε τα κόκκαλα κια ψηλαφολογάτε

τις κάμπιες, κι απ’ του θανάτου την νέκρα έίναι η ζωή σας.

Καί ζήτε από την ασκήμια σαν καταχωνιασμένοι,

κι’ όλο φανταζεστε πώς είναι αχτίδα της αλήθειας

τάχνόφεγγο του σκέλεθρου και της πυφολαμπίδας,

πάντα στραβοί, κι αγγρίκητα κι αμίλητα σάς είναι

όλα τα ωραία και ταγαθά, δειχτά ή κρυφά της Πλάσης.

Η γλώσσα που βροντομαχά στο λογο μου είν’ η γλώσσα

Της αργατιάς, της λεβεντιάς, και των ακέριων, και είναι

με τι δική σας άμοιαστη πόχει τα λόγια πάντα

ξεθωριασμένα σα νεκρά και σα μπαλσαμωμένα.

Εμένα ροδοκόκκινα τα λόγια μου σαλεύοθν

σαν του ματού το παίξιμο, και σαν την όψη αλλάζουν,

γιατί στην γλώσσα των απλών, κάθε που την αφήσουν

όλο να δώσει τάνθος της, το Πνεύμα τάγιο πνέει

που χέρια πάει και λογισμούς προς τα μεγάλα έργα.

Και ρίμες και πιττάκια σας κι όλα σας τα γραμμένα,

φύτρα κακή, σχολαστικοί, ξυλόσοφοι, λογάδες,

δεν είναι τίποτε, μπροστ’α στο καταφρονεμένο,

στα άγραφο, σταποσπερινό τραγούδι που ταρχίζει

σάν κατεβαίνη απο το χλωμό βουνόπλαγο ο τσοπάνος

καί του ταρπάζει η θάλασσα και του ταποτελειώνει

στη μέρα που αργοσβύνοντας τακούει, κι αναγαλλιάζει!

Οι εταίροι, η λιτότητα και το αυγό του φιδιού

Με αυτό τον πιασάρικο τίτλο ο γνωστός και μη εξαιρετέος αρθρογράφος της Καθημειρνής  προσπαθεί  να δικαιολογήσει να δώσει μια εικόνα του τι γίνεται σήμερα

Όμως, το ερώτημα που τίθεται πλέον όλο και πιο πιεστικά προς τους εταίρους είναι εάν θα συνεχίσουν να λειτουργούν μόνο με ψυχρά οικονομικά κριτήρια ή θα αρχίσουν να λαμβάνουν υπόψη τους και τους κοινωνικούς και πολιτικούς κινδύνους που ελλοχεύουν από τα αυξανόμενα φαινόμενα εθνικισμού τα οποία δεν περιορίζονται στη μικρή Ελλάδα, ή ακόμη και στον ελλειμματικό Νότο, αλλά αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη. Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη πραγματικότητα την οποία οι εταίροι μας δεν δικαιούνται να αγνοήσουν. Ιδιαίτερα, η Γερμανία, με την ευαισθησία που δημιουργεί το παρελθόν της, έχει έναν επιπλέον λόγο να ανησυχεί για τη συμβολή της στο κλίμα που διαμορφώνεται στην Ελλάδα και στην άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αθανάσιος ΄Ελλις Καθημερινή 1/82013

Η αποστροφή περί εθνικισμού,  αποτελεί  πράγματι τίτλο τιμής να σε αποκαλούν εθνικιστή οι διάφοροι κεκράχτες του αμερικανοσιωνισμού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση από το να σε αποκαλούν εθνικιστή ο Βερέμης και τα πουλημένα παραπαίδια του ΕΛΙΑΜΕΠ, οι πράκτορες του Ελσίνκι, η νεοταξική αριστερά, το φερέφωνο των ΗΠΑ φραγκολεβαντίνος Μανδραβέληςτ ,οι διάφοροι Ιοί και γασμούλοι.. Εθνικισμός είναι το σήμα του θάρρους των λαών του κόσμου από αγωνίζονται κατά του οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης. Εθνικιστές βαφτίζονται όσοι αντιστέκονται στις μεθοδεύσεις των υποκατάστατων της CIA, National Endowment for Democracy και Freedom House που με τις «πολύχρωμες επαναστάσεις» και βάσει προδιαγεγραμμένου στρατηγικού σχεδίου  προσπαθούν να μετατρέψουν τους λαούς του κόσμου από υποκείμενα της ιστορίας σε απλά καταναλωτικά αντικείμενα.

 Όσον αφορά τα περί “το αυγό του φιδιού” Αθανάσιε ή Θάνο ή Θανάση μου! Οι ένοχοι, κατά τον λόγο του Μωριάκ, έχουν πληθύνει τόσο πολύ, ώστε περνούν για ένοχοι οι αθώοι.

Για 40  χρόνια η Ελλάδα είχε παραδοθεί στους σκοταδιστές, στους τραμπούκους, στους λυμεώνες  της αριστεράς. Η Αριστερά είναι αυτή που καταβρόχθισε τον πλούτο της χώρας. Αριστερά είναι αυτή που μετέτρεψε τα Πανεπιστήμια σε χωματερές ελπίδων. Αριστερά είναι αυτή που διαστρέβλωσε και άλλαξε  με αργουελικό τρόπο τις έννοιες των λέξεων; “λαμογία” = ανακατανομή του πλούτου, “ανυπακοή” = αντίσταση, “κατάληψης”  = διαμαρτυρία, “ξυλοδαρμός των αντιπάλων”= δημοκρατική  έκφραση.
Είχα κάποτε διαβάσει πως εάν ποτέ γίνει πυρηνικός πόλεμος, τα μόνα όντα, που θα επιβιώσουν απ’ τον πυρηνικό όλεθρο, θα είναι οι κατσαρίδες. Τα «ορφανά του Μαρξ» δεν είναι τίποτε άλλο, παρά «οι κατσαρίδες του ιδεολογικού ολέθρου», που προέκυψε από την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων και τώρα υπηρετούν πιστά την «παγκοσμιοποίηση».

 Απο το 1974 η Μεταπολίτευση έγινε η συνέχεια ενός εμφυλίου πολέμου με άλλα μέσα, ένα ζωντανό πολιτικό διακύβευμα. Το τσουνάμι του αριστερίστικου λαϊκισμού της μεταπολίτευσης μας είχε μετατρέψει σε μία κοινωνία που θεοποιούσε την έν ψυχρώ δολοφονία κάποιου, τις καταστροφές, τις λεηλασίες, την βία,  το βρώμισμα της τέχνης.  Η σεσημασμένη δημοσιογραφία των μυστικών κονδυλίων  και των μπετατζήδων τα νομοιμοποιουσε έμμεσα. Επικροτώντας τους τρομοκράτες επειδή φροντιζαν να μη χτυπάν “αθώα θύματα”, λες και τα θύματά τους ήταν εξ’ ορισμού ένοχα επειδή η αριστερόστροφη προοδευτικάντζα αποφάσισε να το παιξει δικαστής, ένορκος και δήμιος, εκτελώντας όποιον θεωρούσε ένοχο. Θεοποιούσε την βία επειδή είναι η μαμή της ιστορίας και αντεπίθεση στο αστικό κράτος που τους έδωσε τις βίλες, τα Armani, τα Rolex τις Ferrari και το Αμερικάνικο Κολέγιο. Λάτρευε τα καλλιτεχνικά σκουπίδια που ξέρναγε η αριστερόστροφη προοδευτική σάχλα. Σφύριζε αδιάφορα στην εισβολή των λαθροστιφών.

Κάθε δημόσιος διάλογος σε αυτήν την χώρα είναι στην πραγματικότητα ένας εσωτερικός διάλογος μέσα στους κόλπους της αριστεράς, αφού εθνική ή έστω και δεξιά διανόηση φρόντισε ο Καραμανλής Α’  να μη υπάρχει. Έτσι, λοιπόν, και από την μία πλευρά και από την άλλη στέκονται «τα ορφανά του Μαρξ». Αυτοί που από τις γιάφκες της δεκαετίας του ’70 βρέθηκαν στις πολυεθνικές και από τις γενικές συνελεύσεις των σχολών με τα κόκκινα «κασκόλ» βρέθηκαν διευθυντές, παρουσιαστές και δημοσιογράφοι στα πολύχρωμα κανάλια της αποχαύνωσης του Ελληνικού λαού.Φαίνεται πως σκέφθηκαν ότι αφού δεν μπορούν να… σώσουν τους προλετάριους, καλύτερα θα ήταν να σώσουν τουλάχιστον τους εαυτούς τους και έτσι είναι σήμερα τα πιο σκληρά σκυλιά του καπιταλιστικού «παραδείσου». Δεν είναι τυχαίο ότι από έρευνα που είχε δημοσιευθεί προ καιρού, προέκυπτε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της "γενιάς του Πολυτεχνείου" ΑΕ  οι περισσότεροι σήμερα είναι δημοσιογράφοι…”

Η εκτραχηλισμένη Αριστερά πορνομανιακά κατέστρεψε κάθε έκφραση δημιουργίας, επέβαλε στην Ελλάδα μία άνευ προηγουμένου απολυταρχία. Εξευτέλισε κάθε έννοια λόγου, έργου και πράξης. στο όνομα της “δημοκρατίας που επανήλθεν στην κοιτίδα της”. Αντικατέστησε το πνεύμα με συνθηματολογία της δεκάρας. Και είναι,  ίσως, η πρώτη φορά που για 40 χρόνια στην ιστορία της λεγόμενης “δημοκρατίας”  η Αριστερά με τον μανδύα του προοδευτισμού και του εκσυγχρονισμού  συσσώρευσε τόσα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της προοδευτικής και εκσυγχρονιστική επέλασης ήταν η δημιουργία  πραγματικού αισθητικού, ηθικού και πολιτικού χάους, ο θρίαμβος της ασυνειδησίας και της ασυδοσίας, και ο βαρύτατος τραυματισμός της πολιτικής αισθητικής των υποταγμένων Ελλήνων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα

Τώρα όμως η προοδευτική και εκσυγχρονιστή Αριστερά προκαλεί ένα ασυγκράτητο χασμουρητό, η δε κανθαριδίνη της Αριστεράς  ενδιαφέρει μόνο τους ανώριμους και τους ανίκανους, το λούμπεν (τσογλαναρία στην μαρξιστική) του Ψυχικού, της Πολιτείας, της Εκάλης που βαρέθηκε το αποστειρωμένο περιβάλλον των ιδιωτικών σχολείων και τις βουτιές στην πισίνα και κατεβαίνει στα Εξάρχεια να ρίξει καμιά μολότοφ ή συγκεκριμένα ποσά βίας για να γεμίσει την άδεια του ζωή.

Η Αριστερά  έκαψε την Ελλάδα τον Δεκέμβρη του 2008. Μία βόλτα στις εφημερίδες του τότε, ας είναι καλά το Διαδίκτυο, θα μας δείξει όλο το μυστικιστικό μίσος που κρύβει μέσα της η Αριστερά, αυτό το συνονθύλευμα ελαττωματικών όντων, κατά των Ελλήνων.
Καλή η προσπάθεια Θάνο ή Athan μου. αλλά θα μείνει προσπάθεια. Οι Έλληνες κατάλαβαν και τα καλλίτερα έρχονται......Αν δεν φας στο πετσί σου το χειρότερο δεν θα μπορέσεις ποτέ  να εκτιμήσεις το καλλίτερο . Η Αριστερά κατέστρεψε, έφαγε, διαγούμισε, λεηλάτησε. Έφτασε το τέλος της.

Σήμερα μετά 40 χρόνια η αριστερά είναι κλινικά νεκρή. Διατηρείται στη ζωή  διασωληνωμένη  με τα λεφτά  των διάφορων κέντρων,  παράκεντρων και παρασυναγωγών και με την μηχανική υποστήριξη των ΜΜΣ(κοταδισμού) για να φέρει σε πέρας την αποστολή που της έχουν αναθέσει, τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων και την μετατροπή του Ελληνα ανθρώπου από υποκείμενο στης ιστορίας σε άψυχο αντικείμενο χωρίς παρελθόν, αβέβαιο παρόν και ακόμη χειρότερο μέλλον. Ο σύντροφος Τσίπρας και  η συμμορία του ουρλιάζοντας “το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει” έκαψαν την Αθήνα τον “πορτοκαλή” Δεκέμβρη του 2008 τώρα μονοπωλεί τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) με ωραία λόγια και παχιά. Ο Κουβέλης με δημώδη βλακεία το παιζει καλός καγαθός. Ο Καμμένος αγόρασε αραμπά τον φόρτωσε με ότι βρήκε από ταλαιπωρημένους νεοφιλελεύθερους, κλαψιάριδες πασόκους, πρώην ΚΝΙτες και ξαπολύθηκε να πουλήσει την πραμάτεια του.

Στην Ψαρού....

Το "συνταγματικό τόξο" πάει στην Ψαρού στην Μύκονο
Η Χρυσή Αυγή πλάει στους Έλληνες μοιράζει τρόφιμα
Τα λόγια είναι περιττά

Η Κόρη Δραγασάκη η Σύζυγος Γεωργιαδη

Θυμόμαστε τα χυδαιολογήματα, κατά το πανηγύρι έξω από την ΕΡΤ του αριστερόστροφου σαχλού Κραουνάκη για  την σύζυγο του Άδωνις Γεωργιάδης, Ευγενία.

Τον Θάνο Πλευρη τα προοδευτικά έντυπα τον αναφέρανε πάντα σαν "ο γιος του ναζιστή Κ.   Πλεύρη" ή ο ναζιστής Κώστας Πλεύρης "πατέρας του βουλευτή του ΛΑΟΣ Θάνου Πλεύρη"
Τότε κανείς δεν ούρλιαζε δεν χτυπιοτανε

Σήμερα οι δηλώσεις της βουλευτού της Χρυσής Αυγής  Ελένης Ζαρούλιας για την κόρη Δραγασάκη ξεσήκωσαν τους γελωτοποιούς του "συνταγματικού τόξου".

Οχι κύριοι οι ευαισθησίες σε μια πραγματική δημοκρατία δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο ούτε είναι προφυλακτικό να το φουσκώνεις να το τεντώνεις να το φοράς και να διακορεύεις τις ατομικές μας ελευθερίες.

Εκτραχηλισμένη Αριστερά: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Στην Ελλάδα κατά τα 39+1 χρόνια της μεταπολίτευσης η αριστερά ανέπτυξε  ένα γενικό αίσθημα αντίστασης προς την εξουσία. Η πολιτική ανυπακοή, μαζί με τις βίαιες διαδηλώσεις και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, ήταν πάντα δικαιολογημένη, ανόχι ωραιοποιημένη ενώ προωθείτο και απο τα ΜΜΕ(ξαπάτησης). Η Αστυνομία είχε πάντα άδικο: αν αντιδρούσε σκληρά ήταν κτηνώδης, αν όχι ανίκανη και χρειαζόταν ξένους εκπαιδευτές.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αφορμή ποικίλα γεγονότα η προοδευτική αριστεράντζα επιδιδόταν σε βίαιες διαδηλώσεις και προκαλούσε εκτεταμένες καταστροφές κάψιμο παλαιά Πρυτανεία, Πολυτεχνείο 1991, την δολοφονία του ειδικού φρουρού τον Δεκέμβριο του 2005, τις βομβιστικές επιθέσεις κατά Βουλγαράκη και άλλων στόχων, τις δολοφονικές επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα κ.λπ. Η πολιτική, πολιτιστική και πνευματική ηγεσία της Αριστεράς δεν ήταν καθόλου πρόθυμη να καταδικάσει την αναρχικής υποκουλτούρα. Στην πραγματικότητα σε αρκετές περιπτώσεις τη δικαιολογούσε, την υποκινούσε ή και την επιδοκιμάζε - όπως και κεντροαριστερές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας.
Έχουμε δει την εικόνα των νέων μας φοιτητών με την κάλυψη της αριστεράς να 'χτίζουν' πρυτάνεις στα γραφεία τους γιατί κάποια απόφαση δεν τους άρεσε, την εικόνα των νέων μας να καίνε τα εργαστήρια χημείας στο πολυτεχνείο, ή τις αίθουσες που έχουν καταλάβει.
Πιο κράτος δικαίου, πια νομιμότητα και πιο σεβασμό στην ελευθερία έκφρασης είδατε στην αριστεροκαρουμενη Ελλάδα της μεταπολιτεσης; Μπουρδέλο κατάντησε η χωρα, ένα ghetto εγκληματικότητας το ιστορικό κέντρο τις Αθήνας υπό την κατοχή τον λαθρομεταναστών και η αρεστεράντζα  τον χαβά σας.

Έρχονται σήμερα ανενδοίαστα και ανερυθρίαστα, θα λέγαμε  να ζητήσουν να ξεχάσουμε, την  πολιτική της βαρβαρότητας και βίας που σημάδεψε την μεταπολίτευση που δεν ήταν μία νέα αρχή αλλά η συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με άλλα μέσα....

Η αριστερά σήμερα  γίνεται η ζωντανή ενσάρκωση των κτηνωδών ενστίκτων, των καταπιέσμένων παθών, των απραγματοποίητων πόθων. Κυριαρχείται   από
 λεπτούς και ραφιναρισμένους δημοσιογράφους και πολιικατζήδες που με λόγους αυτοπαρηγοριάς ανησύχούν που οι Έλληνες αγκαλιάζουν την Χρυσή Αυγή και σταμάτησαν  να σκύβουν το κεφάλι και με  τους ελληνόψυχους αγωνιστές της Χρυσής Αυγής έβαλαν τέλος στον μονόλογο  των αγαπημένων του Τσίπρα, Λαφαζάνη, και του συρφετού των λαθρολάγνων της αριστεράς.

Ξέφραγο αμπέλι έκανε την Ελλάδα η μεταπολίτευση. Η Ελλάδα για 39+1 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης. Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε  την θέληση της με την απροκάλυπτη βία.

Για 39+1 χρόνια η Ελλάδα είχε παραδοθεί στους σκοταδιστές, στους τραμπούκους, στους λυμεώνες  της αριστεράς. Η Αριστερά μετέτρεψε την Ελλάδα σε ξέφραγο αμπέλι σε ζούγκλα βίας και ανομίας. Η Αριστερά είναι αυτή που καταβρόχθισε τον πλούτο της χώρας. Αριστερά είναι αυτή που μετέτρεψε τα Πανεπιστήμια σε χωματερές ελπίδων. Αριστερά είναι αυτή που διαστρέβλωσε και άλλαξε  με αργουελικό τρόπο τις έννοιες των λέξεων; “λαμογία” = ανακατανομή του πλούτου, “ανυπακοή” = αντίσταση, “κατάληψης”  = διαμαρτυρία, “ξυλοδαρμός των αντιπάλων”= δημοκρατική  έκφραση.

Η εκτραχηλισμένη Αριστερά πορνομανιακά κατέστρεψε κάθε έκφραση δημιουργίας, επέβαλε στην Ελλάδα μία άνευ προηγουμένου απολυταρχία. Εξευτέλισε κάθε έννοια λόγου, έργου και πράξης. στο όνομα της “δημοκρατίας που επανήλθεν στην κοιτίδα της”. Αντικατέστησε το πνεύμα με συνθηματολογία της δεκάρας. Και είναι,  ίσως, η πρώτη φορά που για 39+1 χρόνια στην ιστορία της λεγόμενης “δημοκρατίας”  η Αριστερά με τον μανδύα του προοδευτισμού και του εκσυγχρονισμού  συσσώρευσε τόσα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της προοδευτικής και εκσυγχρονιστική επέλασης ήταν η δημιουργία  πραγματικού αισθητικού, ηθικού και πολιτικού χάους, ο θρίαμβος της ασυνειδησίας και της ασυδοσίας, και ο βαρύτατος τραυματισμός της πολιτικής αισθητικής των υποταγμένων Ελλήνων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα.

Επιτέλους η Χρυσή Αυγή είναι εδώ και το μέλλον ανοίγεται μπροστά μας. Έχουμε αποτινάξει τα δεσμά του παρελθόντος, τα εικονικά πιστεύω και τα φανταστικά χρέη προς τα περιτρίμματα της αριστεράς. Η Χρυσή Αυγή μας απελευθέρωσε από την αριστερή βαρβαρότητα των επιδοτούμενων λακέδων της Νέας Τάξης. Η Χρυσή Αυγή  μας λύτρωσε και το μυαλό είναι ξεκάθαρο όσο ποτέ άλλοτε. Η Χρυσή Αυγή μας απάλλαξε ξαφνικά από μία πίεση επίμονη, από ένα μαρτύριο τρομερό που δεν μπορούσαμε να το αντέξουμε άλλο. Από εδώ και εμπρός η λάμπα θα μένει αναμμένη. Τώρα, ξέρουμε ότι τα φαντάσματα έχουν εξορκιστεί και ο εφιάλτης δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Ο αγώνας τώρα αρχίζει. Δεν υπάρχουν πιστωτές και μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε. Χρυσή Αυγή για να ξεβρομίσει ο τόπος....