Πληρώνουμε και το διασκεδάζουμε..

Ακούγεται μακάβριο και χυδαίο. Αλλά ναι, όλοι εμείς που φάγαμε στην μάπα την εικοσαετή πασοκρατία, την χυδαία και ανερμάτιστη δικτατορία των πασοκανθρώπων (μισών πασόκων-μισών ανθρώπων) κοιτάζοντας τις εικόνες ποδοπατήματος, σπροξήματος και λιποθυμίας στο Αιγάλεω που μας έδιναν (18/2/2012) τα ΜΜε(ξαπάτησης) και ακούγοντας τους δημοσιογράφους μοιρολογήτρες αισθανθήκαμε μία μεγάλη ικανοποίηση. Πληρώνουμε τα χαράτσια. Εχουμε φτάσει στον πάτο. Δεν τα βγάζουμε πέρα. Βλέποντας στο Αιγάλεω τους μαζανθρώπους να ποδοπατιούνται, να στριμώχνονται και να λιποθυμάνε δεν μπορέσαμε να μη γελάσουμε, να μη το διασκεδάζουμε, το καλλίτερο πρώτο τραπέζι πίστας.

Όλοι αυτοί που σήμερα κλαψουρίζουν και χτυπιούνται είναι οι ίδιοι που το 1981 με κλαρίνα, νταούλια και ζουρνάδες βγήκαν στους δρόμους και ούρλιαζαν, πυροβολούσαν με τις καραμπίνες τα σπίτια των “άλλων”, μαζεύονταν κάτω από τα παράθυρα των γειτόνων και ούρλιαζαν με εγκληματικό πάθος “απόψε πεθαίνει η δεξιά”. Παρέδωσαν την Ελλάδα στα νύχια του ολετήρα αρπακολατζή Ανδρέα Παπανδρέου για ένα πιάτο φαϊ. Είναι οι ίδιοι που το 2009 με σημαίες και τραγούδια και άφθονη υστερία άκουγαν το “λεφτά υπάρχουν” του Yorgo και πέφταν σε πολιτικούς παροξυσμούς Σήμερα αυτοί οι ίδιοι κλαψουρίζουν Ας γελάσω!

Πληρώνουμε και το διασκεδάζουμε Είναι η μεγαλύτερη χαρά να βλέπουμε όλους αυτούς να ποδοπατιούνται και να στριμώχνονται. Βλέπανε τους πασοκανθρώπους της γειτονιάς τους, του χωριού τους να διαγουμίζουνε τον πλούτο της χώρας και όμως τους ψήφιζαν Ο καθένας τους γνωρίζε ένα πασοκάνθρωπο που απο ρυπαρό και τρισάθλιο τίποτα σε μία νύχτα έγινε κάποιος και πλούσιος. Τον βλέπαν και τον ξέραν αλλά τον θεωρούσαν μάγκα και ωραίο και τον ψήφιζαν Ας πληρώσουν τώρα. Εμείς “οι άλλοι” μέσα στην κατήφεια και δυστυχία μας ας το διασκεδάσουμε. Βλέποντας τους πασοκάνθρωπους, αφού για χρόνια καταβρόχθισαν τον πλούτο της χώρας, τώρα να κλαψουρίζουν είναι η καλλίτερη διασκέδαση....

Τι εκπροσωπεί η Βουλή;

"..το μπορντέλλο, όπου τριακόσιοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού! " Μ. Καραγάτση, "Τα Στερνά του Μίχαλου"

Στη Βουλή της Ελλάδας υπάρχουν ουσιαστικώς δυο μεγάλα κόμματα, δηλαδή, δυο οργανωμένα εχθρικά στρατόπεδα, των οποίων η ψυχή είναι τα πάθη. Το ένα που κατέχει την εξουσία και το άλλο που είναι μακρά της αρχής και που πάντοτε αυτοτιτλοφορείται “το κόμμα του λαού”. Ο αντικειμενικός σκοπός της πολιτικής είναι φυσικά η κατάκτηση της εξουσίας. Στην χώρα μας όμως η κατάκτηση της εξουσίας επιδιώκεται, επί 35+1 χρόνια, όχι για την επικράτηση της μίας ή άλλης ιδεολογίας., αλλά προς εξασφάλιση θέσεων, κάτι εις χρυσόν και κυρίως προς εκδίκηση. “απόψε πεθαίνει η δεξιά” του 1981. Τα σκάγια που βρήκαν στα παράθυρά τους οι οπαδοί της ΝΔ, την επομένη του θανάτου της δεξιάς του 35% των Ελλήνων, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Οι πρασινοφρουροί, οι κλαδικές φρόντισαν για την ολοκλήρωση της εκδίκησης.

Στην Βουλή αντιπροσωπεύονται οι Έλληνες αλλά επίσης τα ατομικά συμφέροντα, τα φλογερά πάθη, αλλά δεν αντιπροσωπεύεται η Ελλάδα. Στην Βουλή η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τους ειλικρινής και εύγλωττους αντιπροσώπους της. Είναι φυσικό το να διεξάγονται εκεί οι οξύτεροι των πολιτικών αγώνων, αλλά αυτό που αντηχεί είναι η κραυγή του πάθους και του ασυγκράτητου φανατισμού, το ισχυρότερο και φοβερότερο όπλο στα χέρια δημαγωγών που απομάκρυναν της ελληνική ευημερία κατασπαταλώντας ασύστολα τον πλούτο της χώρας.

Αλλά και τα μικρότερα κόμματα δεν υστερούν σε πάθος. Εύκολες ρητορικές εξάρσεις, ωραίες λέξεις βαλμένες πλάι-πλαί που χαϊδεύουν τα αυτιά. Κανένα επιχείρημα για διαφώτιση, αλλά όλα τα επιχειρήματα προς ψυχική εξέγερση, προς ευκολότερη εξαπάτηση

Σήμερα η κομματική πειθαρχία έχει αντικαταστήσει την αυτόνομη σκέψη, την αυτόνομη παρουσία, την ανεξαρτησία γνώμης του βουλευτή. Μπορεί να ψελλίζουν κάποια διαφωνία από το βήμα της Βουλής ή από τα τηλεπαράθυρα. Σταματάνε εκεί, τα κεφάλια μέσα και στην ώρα της αλήθειας ψηφίζουν όπως πρέπει και όπως τους θέλει ο αρχηγός. Ο βουλευτικός θώκος είναι πολυτιμότερος από το μαρτύριο των Ελλήνων.

Οι κοινοβουλευτικές ομάδες δεν είναι πάρα μαντριά χειροκροτητων, πειθαρχημένων εκφραστών τη κομματικής γραμμής.

Ασφαλώς δεν έχει λησμονηθεί η ασφυκτική επιτήρηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας το 1985 ( υποψήφιος Χρ. Σαρτζετάκης) , οπότε κατά το Σύνταγμα ίσχυε η μυστική ψηφοφορία, με την χρησιμοποίηση εγχρώμων ψηφοδελτίων (κυανών) αντί των λευκών και την καταύγαση της αίθουσας με ισχυρούς προβολείς για να αποκλεισθεί η δυνατότητα αρνητικής ψήφου από μέρους των κυβερνητικών βουλευτών. Και όμως ούτε ένας δεν είχε την αξιοπρέπεια να υψώσει έστω να ψελλίσει κάτι για την αποξίωση του Κοινοβουλίου και την μεταχείριση των βουλευτών σαν εγκλείστους στο Μπούλκες.

Μήπως έχει δίκιο ο Μ.Καραγάτσης;

"Πράσινη Ανάπτυξη"

Αυτό ήτανε. Αγωνιούσαμε μέσα στα διαμερισματάκια μας για το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας και ξαφνικά "εγένετο φως". Δια στόματος Yorgo η λύση βρέθηκε. "Πράσινη Ανάπτυξη" είναι το καινούργιο σύνθημα των καινούργιων αγώνων για μία Ελλάδα δυνατή στις προκλήσεις του 21 αιώνα. Στην σημερινή Ελλάδα που τα πάντα έχουν απαλλοτριωθεί. Η παιδεία έχει γίνει συντρίμμια. Ο πλούτος του ελληνικού λαού έγινε βίλες και κότερα από τα λαμογια της "αλλαγής". Εμφανίζεται το κόμμα του Παπανδρέου να μας πουλήσει φούμαρα και παραμύθια για την ανάγκη μίας δήθεν πράσινης οικολογικής, φιλικής προς το περιβάλλον ανάπτυξης. Φύτεψε και εσύ ένα δέντρο, μπορείς, και το θαύμα θα γίνει. Τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια θα ξαναρχίσουν να λειτουργούν. Οι βάρβαρες μειοψηφίες που τα έχουν μετατρέψει σε χωματερές της γνώσης θα εξαφανιστούν. Τα νοσοκομεία θα γίνουν εφάμιλλα των αμερικάνικων και έτσι οι "λαϊκοί" της Εκάλης, της Πολιτείας και του Ψυχικού δεν θα αναγκάζονται να ξενιτεύονται για μία καλλίτερη περίθαλψη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο άνθρωπος αυτός και οι βαστάζοι του πρέπει να ζουν σε άλλο πλανήτη. Ελπίζουν πιθανόν ότι με αμβλυμένα τα αντανακλαστικά των κριτικών ιεραρχήσεων προσφερόμαστε σε κάθε μορφής εξανδραποδισμού.

Δεν του είπανε, γιατί αυτός αποκλείεται να το έμαθε, ότι οι εποχές που οι κομματικοί μαζάνθρωποι των υπαίθριων κομματικών διαφημιστηρίων που χειροκροτούσαν τον αρχηγό ότι και να έλεγε και γιουχάιζαν τον άλλο , έχουν περάσει. Φαίνεται ότι ακόμη είναι μεθυσμένος από την μουσική της Carmina Burana και ζει στην εποχή του κομματανθρώπου του παραιτημένου από τη σκέψη, την κρίση, την αξιοπρέπεια του λογικού υποκειμένου.

Η αριστερή λαίλαπα του Δεκέμβρη 2008 άφησε πίσω ερείπια ύπαρξης, κατέστρεψε ελπίδες και απαλλοτρίωσε όνειρα. Ο Yorgo, σαν να κατέβηκε με αερόστατο από το πουθενά, αντί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα ερωτηματικά που ταλανίζουν τον κάθε Έλληνα, Ελληνίδα και Ελληνόπουλο μας παρουσιάζει τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μας υπόσχεται ένα πράσινο παράδεισο όπου θα ζήσουμε καλά και αυτοί καλλίτερα.

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο: Olympia.gr