Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Εκλογές 2009: Τέλος στα κόμματα εξουσίας

Είμαστε έτοιμοι όποτε αποφασίσουν οι μεγάλοι σκηνοθέτες του σύμπαντος να ξανατρέξουμε στις κάλπες. Θα μας φορέσουν τον μανδύα του ωρίμου δημοκρατικού λαού και εμείς με χαρά και ευτυχία θα εκτελέσουμε το μεγάλο και ιερό μας καθήκον. Θα βάλουμε σιωπηλοί, πίσω από το παραβάν, ένα όνομα μέσα σε ένα φάκελο και έτσι απλά θα εξαντλήσουμε όλη μας την εξουσία. Από την στιγμή εκείνη έχουμε γίνει η σιωπηλή λεία των αφεντικών που διαλέξαμε, όπως η μάντης , το αλογάκι της Παναγίτσας που έχει στην διάθεσή του μόνο μία νύχτα έρωτα και καταβροχθίζεται αμέσως μετά από το θηλυκό του.
Έτσι και φέτος θα διαλέξουμε ένα από τα εγκεκριμένα συνδικάτα ελέγχου της λαϊκής θέλησης και θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Ας μη το ξεχνάμε τα κόμματα και οι πολιτκατζήδες είναι ο καθρέφτης όπου ο καθένας βλέπει τον εαυτό του. Κάηκε η Αθήνα τον Δεκέμβρη τ
ου 2008. Εμείς την κάψαμε! Τα Πανεπιστήμια είναι χωματερές. Εμείς τα κάναμε. Τα σύνορα μας κινδυνεύουν να συρρικνωθούν! Εμείς τα συρρικνώνουμε. Η Ψαρούδα Μπενάκη δεν μιλάει για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας. Εμείς μιλάμε για τον περιορισμό της. Ο Χατζηγάκης δεν αποποιείται του εθνους. Εμεις αποποιούμεθα το έθνος! Ο Αλαβάνος δεν "χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων". Εμείς τα χαϊδεύουμε! Ο Yorgo δεν θέλει να δώσει "μερικά στρέμματα" για να κοιμάται ήσυχος. Εμείς δίνουμε τα στρέμματα! Αυτά και άλλα πολλά είναι αυτά τα οποία ξεπουλάμε. Τα ξεπουλάμε με μία ψήφο, για μία βραδιά έρωτα.

Αυτά είναι τα κόμματα που εμείς διαλέξαμε για να μετατρέψουν την Ελλάδα απόπατο των ε
λπίδων μας και των ονείρων μας


Πράσινοι: Είναι οι πραγματικοί χαμαιλέοντες. Ενα μόρφωμα που κάτω απο ένα φευδεπιγραφο σύνθημα και με κλαψιαρικο λόγο κοβεται δήθεν για το περιβάλον άλλα μόνο εκεί που περνάνε αγωγοί πετρελαίου! Καρφί δεν τους καίγεται για την Ελαφονησο της Λακωνίας που ετοίμαζεται να τσιμεντοποιηθεί. Μία πραγματική, συνειδητή και παραδεκτή πέμπτη φάλαγγα.










ΝΔ: Έχει στερήσει από τον εαυτό της την δυνατότητα να κυβερνήσει την χώρα. Παίζει ρόλο διακοσμητικό του πολιτικού σκηνικού, άκρως παθητικό. Κυριαρχείται από ανθρώπους με αποξεραμένους τους γεννητικούς αδένες της δράσης χωρίς ιδεολογία και πιστεύω. Όσα χρόνια κυβερνάει δεν έχει κατορθώσει να ψελλίσει ούτε απόπειρα κριτικού λόγου και έγκυρης αντίστασης στην ιδεολογική τρομοκρατία της Νεοταξίτικης αριστεράς. Κυριαρχούμενη από βαθιά συμπλέγματα μειονεξίας περιφέρεται στην πολιτική σκηνή σαν ηττοπαθής Λευκορώσος χωρίς πολιτικό αντίλογο, κριτική αντιπρόταση, διαφορετική εκδοχή, άλλη οπτική. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι πολιτικά και κοινωνικά ανύπαρκτη, γιατί έχει κυριολεκτικά απορροφηθεί από την κυρίαρχη μόδα του αριστερισμού. Πανικοβάλλεται, κυριολεκτικά τρέμει και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί "ελληνοκεντρική", "εθνικιστική", "αντιδραστική". Τα στελέχη της τρέχουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα, τα κριτήρια, τις αξιολογήσεις της νεοταξίτικης αριστεράς. Όλο αυτό το συνονθύλευμα που ακούει στο όνομα ΝΔ δεν έχει τίποτα δικό της να αντιτάξει στον ιδεολογικό μονόδρομο της κατεστημένης "προοδευτικής" ασυδοσίας γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, το πνευματικό της κενό είναι ολοφάνερο.

ΠΑΣΟΚ: Από την σ
τιγμή που ανέβηκε στην εξουσία το 1981 ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία "προς τα κάτω" στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλίστικο, μονοκομματικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που τυράννησε την Ελλάδα και την ξεκούρδισε. Σήμερα ονειρεύται την επιστροφή του και ελπίζει ότι θα το περιμένει ο "μόσχος ο σιτευτός" και μέχρις τότε ο πολιτικός του λόγος έχει εκπέσει σε προσβλητική και της μέσης νοημοσύνης κενολογία, σε ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία, σε παιδαριώδεις κομπασμούς, κυριαρχόυμενος από μία εξουσιαστική λογική στην υπηρεσία της Νέας Τάξης. Ο Yorgo έτοιμος να δώσει μερικά στρέμματα, από αυτά που κληρονόμησε, για να μπορεί να κοιμάται ήσυχος παραληρεί αντιπροσωπεύοντας μονοπωλιακά την δημοκρατία και τους Έλληνες Οι άλλοι που δεν έχουν τις πολιτικές του ιδέες, μοιάζουν να είναι για δαύτον από άλλο ανέκδοτο. Καθαρά ψυχολογία πανικού τελειωμένου ανθρώπου. Ανίκανος να αρθρώσει πολιτικό λόγο, τα ελληνικά του είναι πολύ φτωχά, αναμασά την συνθηματολογία παλαιών εποχών. Πλαστογραφεί ανετότατα της λέξεις πρόοδος και δημοκρατία μας προφέρει την πράσινη ανάπτυξη συρρικνώνοντας την πολιτική σε φύκια και μεταξωτές κορδέλες.



ΣΥΡΙΖΑ: Έχει καλουπωθεί μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις, αναμασώντας δογματικές θέσεις και επαναστατικές φράσεις όπως τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του Παπαδάτου-Αναγνωστοπουλου ή την "κινηματική βία" του Βέλτσου. Είναι ένα γρανάζι του συστήματος, ή ουρά της παγκοσμιοποίησης που λόγο αδράνειας το ονομάζουμε Αριστερά. Πρακτορεύει ασύστολα τον υπερεθνικό πλανητικό Μολώχ κομπάζοντας κατενθουσιασμένο που υπηρετεί τόσο πιστά την Νέα Τάξη. Ανίκανο να δημιουργήσει, να εκφράσει την λαϊκή οργή, καλλιεργεί την καταστροφική μανία των μαζών οδηγεί τις πλάνες τους και ακολουθεί την αλήθεια της ιστορίας. Ξεριζώνει μεθοδικά κάθε έρεισμα πολιτιστικής ιδιαιτερότητας και
πνευματικής αντίστασης των ελλήνων στην απανθρωπιά της Νέας Τάξης.


ΚΚΕ
Έχ
ει φορέσει τα "ενάντια και κόντρα" που λειτουργούν σαν το πολιτικό του Viagra. Κλεισμένο μέσα στο κάστρο του Περισσού κινείται από δωμάτιο σε δωμάτιο σαν έμπειρο αυτιστικό. Μη έχοντας ξεπεράσει το παρελθόν του προσπαθεί να πάρει την ιδεολογική ρεβάνς της ήττας του το 1949, στο όνομα του ελληνικού λαού που έχει κατά προδώσει και εξακολουθεί να προδίδει. Δεν μπορεί να διακρίνει τον Οργουελικό εφιάλτη της εποχής της Νέας Τάξης και βυθίζεται με γρανιτώδη αυτοπεποίθηση σε μια οπισθοδρόμηση που φοβίζει.




Στις εκλογές που έρχονται ας σκεφτούμε. Ας βάλουμε να λειτουργήσει αυτό το κουρκούτι που κάποτε ήταν ο εγκέφαλό μας. Πίσω από το παραβάν έφτασε η ώρα να πάψουμε να είμαστε έντομα. Ας ψηφίσουμε το οτιδήποτε ή τον οποιοδήποτε άλλο έξω από τα "εγκεκριμένα" κόμματα. Έστω και για μία φορά ας αρπάξουμε την ευκαιρία να τους δείξουμε ότι υπάρχουμε, ότι θέλουμε να ζήσουμε σαν Ελληνες...


Ας μη τους περάσει. Η Ψήφος μας πρέπει να είναι αγωνιστική.

Έξω τα κόμματα εξουσίας...