'Ω λιγοστοί κι ώ διαλεχτοί κι αρίφνητοι αύριο ίσως ! Είναι μια αλήθεια κάτου εδώ που τη χτυπάει το μίσος, είν εδώ πέρα μια Ομορφιά που η καταφρόνια δένει, κι είν εδώ πέρα μια Αρετή δειλή και ντροπιασμένη. 'Ω νέοι, ώ πρωτοξύπνητοι στο φώς, χαρές τ΄Απρίλη, από τους πράσινους κορμούς γινοντ' οι άσπροι στύλοι ! Στη χώρα εσείς οι λειτουργοί κι οι λατρευτάδες είστε· δε φτάνει· εμπρός ! για τους Θεούς, ώ νέοι, πολεμείστε. Κωστής Παλαμάς
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που πάν' στη λευτεριά».
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)
Κυριακή 30 Μαρτίου 2008
Πιέσεις...Πιέσεις...Πιέσεις...
Επειδή φανταζόμαστε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι, και αφού μελετήσαμε τη σχετική βιβλιογραφία. Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μία γεύση του τι είναι και πώς εκδηλώνονται αυτές οι "πιέσεις"
Οι πιέσεις μπορούν να χωριστούν σε δυο κατηγορίες εξωγενείς που πιέζουν από τα έξω προς τα μέσα και ενδογενείς μέσα στο ίδιο κράτος στόχο.
Α. Εξωγενείς
1. Οικονομικές
α. Παρακράτηση της οικονομικής βοήθειας Η Ελλάδα έχει κακή εμπειρία Όταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο εξαρτατώνταν από την αμερικάνικη βοήθεια για να επιβιώσει, η απειλή και μόνο της διακοπής της ήτανε αρκετή για να ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις κατά το πως ήθελαν οι Αμερικανοί ανθύπατοι.
Σήμερα μετά τις φωτιές του περασμένου καλοκαιριού(κλίκ) (άτιμες χωματερές τι μας κάνετε..) η Ελλάδα πάλι έχει ανάγκη βοήθειας.
β. Οικονομικός αποκλεισμός Χρησιμοποιήθηκε εναντίον της Ιαπωνίας(κλίκ) πριν από τον πόλεμο όταν πάγωσαν το Ιαπωνικά κεφάλαια και απειλήθηκε ο ιαπωνικός λαός με πείνα και στερήσεις, για να οδηγηθούμε στο Περλ Χάρμπορ και από εκεί στην Χιροσίμα.
γ. Οικονομικές κυρώσεις Με την απειλή οικονομικών κυρώσεων οι Αγγλογάλλοι και το Ισραήλ υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν από την διώρυγα του Σουέζ που είχαν καταλάβει το 1956.
δ. Εισαγωγές Μείωση των εξαγωγών της χώρας στόχος προς ΗΠΑ. Οι Έλληνες εξαγωγείς θα θυμούνται το φιλί Ανδρέα-Αραφάτ.
2. Πολιτικές,
α. Ταξιδιωτικές οδηγίες Θυμόμαστε την ταξιδιωτική οδηγία Reagan
β. Συκοφαντία και απειλές. Πριν από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας πόση χολή δεν έριχναν τα αγγλοσαξονικά μέσα ενημέρωσης για την ασφάλεια κλπ.
γ. Μειονότητες Όλα τα κράτη έχουν κάποια μειονότητα και αν δεν έχουν δημιούργησε την και χρησιμοποίησε την για απειλή
Οι Άγγλοι απείλησαν με σλαβομακεδονική μειονότητα κατά την διάρκεια του Κυπριακού αγώνα. Οι δε Αμερικάνοι με την μουσουλμανική μειονότητα
δ. ανθρώπινα δικαιώματα. Εδώ δεν έχουμε να πούμε τίποτα, απλά γελάμε με το θράσος και την υποκρισία
3. Στρατιωτικές
α. Καθαρή στρατιωτική επέμβαση Οι πεζοναύτες είναι πάντα 'έτοιμοι
β. Άρνηση παράδοσης στρατιωτικού υλικού.
Β. Ενδογενείς
1 Δημιουργία Χάους
α. Αντιπολίτευση. Οποιαδήποτε αντιπολίτευση, αρκεί να είναι φωνακλάδικη, τσαμπουκαλού και πεζοδρομιακή.
β. Εργατικά συνδικάτα. Καλά ταϊσμένοι εργατοπατέρες είναι αρκετοί να διαλύσουν το κράτος και να το αναγκάσουν να υποκύψει.
Η απεργία των φορτηγατζήδων στη Χιλή που έφερε το τέλος του Αλιέντε είναι καλό παράδειγμα.
γ. Φοιτητικές ενώσεις. Η νεολαία είναι ανιδιοτελής και διψάει για ένα καλύτερο αύριο τι το ποιο εύκολο να την χειραγωγήσει με ωραία λόγια και συνθήματα και να την κατεβάσεις στα πεζοδρόμια.
2. Κοινή γνώμη
α. Δημοσιογράφοι. Τα δικά μας τα παιδιά είναι έτοιμα να ρίξουν λάδι στην φωτιά να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, να χλευάσουν τους αντιπάλους και να συκοφαντήσουν όποιον τολμήσει να υψώσει διαφορετική φωνή. Το συγκρότημα El Mercurio στην Χιλή με άφθονα δολάρια έκανε την καλή δουλειά.
β. Καθηγητές Έχουν όλα τα εχέγγυα να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για τα χειρότερα παρουσιάζοντάς τα ως καλύτερα.
Ευτυχώς στην Ελλάδα ο Μεταξόπουλος μας έδωσε να καταλάβουμε τι κουμάσια είναι.
γ. Διανοούμενοι (οτιδήποτε σημαίνει ο όρος). Με όλο τον αέρα που τους δίνει ο τίτλος θα δώσουν το στίγμα της υποταγής Δεν ξεχνάμε τους 270 "διανοούμενους" που υπέγραψαν υπέρ του σχεδίου Ανάν(κλίκ), η τους τύπους και τι τύπισες που υπέγραψαν το κείμενο τις Αυγής 13/3/08(κλίκ).
δ. Υπόκοσμος. Σε κάποια στιγμή όταν η αντιπολίτευση δεν είναι αρκετή θα χρειασθεί η βοήθεια του υποκόσμου και των περιθωριακών. Η δράση τους ήτανε και είναι πολύ αποτελεσματική όπως δείχνει η ανατροπή του Μοσαντεχ στο Ιράν(κλίκ).
ε. Σκάνδαλα. Πάντα βοηθάνε. Αν δεν υπάρχει κανένα δημιούργησε το. Τα ΜΜΣ(κοταδισμού) θα πάρουν τα ασήμαντα και θα τα κάνουν σημαντικά και η κοινή γνώμη θα ασχολείται με τα κωλομέρια της Τσέκου και τα κρέατα του Ζαχόπουλου.
δ. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Είναι το κερασάκι στην τούρτα. Η δράση των "οικολόγων" που δεν εξυπηρετούνται από τον Μπουργκας-Αλεξανδρούπολη είναι γνωστή.
Τρίτη 25 Μαρτίου 2008
Ο ήσυχος Αμερικανός
Ξαναδιάβασα το ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκράχαμ Γκριν. Βιετνάμ, δεκαετία του '50, τότε εμφανίζεται ένας νεαρός, ευγενικός ήσυχος Αμερικανός, ο Πάιλ. Είναι ιδεαλιστής, ηθικολόγος, φανατικός οπαδός του καλού και αδιάλλακτος εχθρός του κακού
Προϊόντος του χρόνου δεν αργεί να αποκαλυφθεί ότι ο Πάιλ, με πρόσχημα τη θέση του στην υπηρεσία αμερικανικής βοήθειας,μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση, είναι στην πραγματικότητα πράκτορας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, Non Official Cover θα λέγαμε σήμερα,που προσπαθεί να υπονομεύσει τη γαλλική κυριαρχία στην περιοχή ώστε το Βιετνάμ να περιέλθει σταδιακά υπό αμερικανική επιρροή - την αποκαλούμενη Τρίτη Δύναμη, τρίτο πόλο ανάμεσα στις αποικιοκρατικές δυνάμεις και στους κομμουνιστές. Αυτός ο καλός, ο ήσυχος Αμερικανός δεν διστάζει να οργανώσει μια τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στην καρδιά της Σαϊγκόν με πολλά θύματα, ανάμεσά τους και παιδιά.
Είναι αλήθεια ότι η σημερινή πολιτική συγκυρία - η άνοδος των νεοσυντηρητικών στις ΗΠΑ, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ο συρφετός των λεκέδων, το συνονθύλευμα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που προσπαθούν με άφθονο χρήμα να επιβάλλουν στο κόσμο την Νέα τάξη - προσδίδει στον Ήσυχο Αμερικανό έναν χαρακτήρα εξαιρετικά επίκαιρο και προφητικό, μια και έχουν έρθει ξανά στο προσκήνιο ορισμένα ιδεολογικά σχήματα που είχαν πια αρχίσει να θεωρούνται απλοϊκά: ο γεμάτος καλές προθέσεις και παιδιάστικη αφέλεια Αμερικανός που υποκινεί τυφλές βομβιστικές επιθέσεις, χρηματοδοτεί και ταΐζει κάθε πανεπιστημιακό απόβλητο, προκαλεί πορτοκαλιές εξεγέρσεις, οργανώνει συμμαχίες με αμφιλεγόμενους ηγέτες με σκοπό να επικρατήσει το Καλό και η δημοκρατία·
Στην Ελλάδα του σήμερα, ο ήσυχος Αμερικανός θα μπορούσε να είναι ο κύριος Μπρέιντι Κίσλινγκ αστέρι της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, όπου υπηρέτησε σαν πολιτικός σύμβουλος και συνεργάστηκε άριστα με την κυρία Πλέιμ Γουίλσον. Κατά την πρώτη του θητεία στην Αθήνα το 1990, ο κύριος αυτός υπήρξε ο συντάκτης της ετήσιας έκθεσης του State Department για τις μειονότητες στην Ελλάδα. Αυτός είχε εκπονήσει το συκοφαντικό κείμενο που παρουσίαζε την Ελλάδα σαν κόλαση για τις μειονότητες και έκαμνε λόγο για πρώτη φορά περί υπάρξεως σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια,το κείμενο Κίσλινγκ υποδεικνύει την αυτοκατάργηση μας για να λυτρωθούν οι μειονότητες από την καταπίεση του ανελέητου ελληνικού κράτους! Προφανώς, σε περίπτωση που δεν θα ενδώσουμε, θ' αναλάβουν την προστασία των "μειονοτήτων" οι πονόψυχοι της Ουάσιγκτον. Είναι η νέα μέθοδος πίεσης στις κυβερνήσεις των χωρών για να υποταχθούν στα σχέδια της Νέας Τάξης "η μαζί μας ή εναντίον μας, και καλύτερα μαζί μας γιατί οι μειονότητες που κατασκευάζουμε θα σας φάνε".
Με την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ υπέβαλε την "παραίτηση του" -ήτανε ένα καμένο χαρτί πλέον ως αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής, τον ήξεραν όλοι - και αυτομάτως έγινε η darling προσωπικότητα των ελληνικών ΜΜΣ(κοδαδισμού). Η ντόπια νεοταξίτικη φράκτΣΙΑ τον ανακήρυξε σε ήρωα, Παπαχελάς, Μιχας, Κουλουμπή ς, οι Ιοί τη γρίπης συναγωνιζόντουσαν ποιος θα του πάρει συνέντευξη και θα τον παρουσιάσει στους Έλληνες σαν τον γνήσιο Αμερικανό πατριώτη, τίτλο τον όποιο αρνούνται και χλευάζουν όταν πρόκειται για Έλληνες πατριώτες. "Αμερικανός με συνείδηση" έτσι τον παρουσίαζαν οι ντόπιοι ιθαγενείς ομοτράπεζοι του. Ας γελάσω. Αν είχε συνείδηση, πώς άντεχε τόσα χρόνια να εξανδραποδίζει λαούς; Άλλωστε έγινε γρήγορα γνωστό τι κουμάσι είναι: το 1992 πίεζε για να επέμβει η Αμερική στη Βοσνία, με το πρόσχημα ότι γινόταν γενοκτονία των μουσουλμάνων. Μέρος του σχεδίου για τη διάλυση του κράτους των αδελφών Σέρβων ήσαν όλα αυτά.
Μετά "την παραίτησή του", αποφάσισε να παραμείνει στην Ελλάδα, θα του αρέσει το ουζάκι, οι παραλίες και τα μεζεδάκια τίποτα το μεμπτόν. Θα θέλαμε να μάθουμε με ποια δικαιολογία πήρε άδεια παραμονής, δεδομένου ότι εφόσον παραιτήθηκε από την υπηρεσία δεν έχει πόρους και την σύνταξη θα την πάρει στα 65 του. Είναι μία απορία που γεννήθηκε από την περιπέτεια που είχε ένα ζευγάρι φίλων Αμερικανών καθηγητών με σπίτι στην Ελλάδα, άφθονους οικονομικούς πόρους που όταν αποφάσισαν με την σύνταξη να μείνουν μόνιμα στην χώρα μας έφτυσαν κυριολεκτικά αίμα για να πάρουν την άδεια παραμονής.
Ο ήσυχος αυτός Αμερικανός , διαφώνησε με την κυβέρνηση του και καρφί δεν μου καίγεται. Παραμένει όμως στην Ελλάδα. Παριστάνει τον ειρηνιστή, τον άνθρωπο που ανησυχεί πως η πατρίδα του τινάζει στον αέρα «το ευρύτερο και πλέον αποτελεσματικό δίκτυο διεθνών σχέσεων που γνώρισε ποτέ ο κόσμος». Και μόνο ότι ονομάζει έτσι την υπάρχουσα κατάσταση όπου η Αμερική κάνει ό,τι θέλει και προσποιείται ότι ζητεί την άδεια του ΟΗΕ μας δείχνει τι κουμάσι είναι. Συνεχίζει να δραστηριοποιείται προς ολοκλήρωση της αποστολής του την υποταγή της πατρίδας μας στα κελεύσματα της Νέας Τάξης, υποδεικνύοντας μας επανεξέταση, όχι μόνο της Ιστορίας μας αλλά και της... μυθολογίας μας!
Στο βιβλίο του "Μαθήματα Διπλωματίας" ούτε λίγο ούτε πολύ αποκαλεί τον Μέγα Αλέξανδρο " Ο ομιλών την Ελληνική Μακεδόνας πολεμιστής". Με λίγα λόγια αμφισβητεί την ελληνικότητα του Αλεξάνδρου και μπορεί οιΣκοπιανοί να έχουν και δίκιο. Αλλά αν απλά μιλούσε ελληνικά δεν μας λέει ο κύριος Ήσυχος Αμερικανός τι γλώσσα μίλαγε με τον πατέρα του και την μάνα του.
Το κατάπτυστο βιβλίο ιστορίας του State Department το θεώρησε πράγματι καλό και θα προωθούσε την συναδέλφωση λαών και καλό για Business: "οι Έλληνες επιχειρηματίες ξέρουν".
Έγραψε επιστολή στην κυρία Clinton βυσσοδομώντας κατά του Ελληνοαμερικανού πατριώτη Κρίς Σπύρου. Το σφάλμα του κυρίου Σπύρου
χρησιμοποιεί τα λεφτά για τον αγώνα της Ελλάδας και δημιούργησε ένα οργανισμό με στόχο και σκοπό να ξανά λειτουργήσει ο ναός τής Αγίας Σοφίας.
Και το τελευταίο οι Έλληνες πατριώτες είναι γελοίοι όπως έγραψε στο Amazon.com παρουσιάζοντας το βιβλίο του δικού μας παιδιού John Stefanidis, της παρέας του Γόντικα στο Princeton που δεν χάνουν ευκαιρία να βυσσοδωμίσουν κατά της Ελλάδας Άτιμη green card τι μας κάνεις!
Ενα κείμενο, ενας πανηγυρικος που μας κάνει να ελπίζουμε....
23/3/2008
Γιατί ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ!
Από τον σύντροφο Δημήτρη
Όχι, δεν διακατεχόμουν τόσο από το σύνδρομο της «εθνοφοβίας» (και πολύ περισσότερου του εθνομηδενισμού) που χαρακτηρίζει ένα cosmopolitan κομμάτι της συνασπισμένης «αριστεράς». Ήμουν απλά ένας κλασικός ανένταχτος αριστερός της γενιάς μου, που συνήθιζε να αναπαράγει όλα εκείνα τα «αντιεθνικιστικά» και «αντιμιλιταριστικά» στερεότυπα, που έβγαζε φλύκταινες κι αυτός, με τη θέα μαθητών, ομοιόμορφα ντυμένων, να ακολουθούν ένα σταθερό βηματισμό, υπό τους ήχους της σφυρίχτρας της κακιασμένης γυμνάστριας (που αν δεν συμμετείχες στην παρέλαση σού έμπηγε μια κουλούρα να! (με το συμπάθιο) στον έλεγχο του σχολείου).
Πρέπει μάλιστα να ομολογήσω ότι δεν τα πήγαινα και τόσο καλά με όλους τους γυμναστές από το Δημοτικό μέχρι το Λύκειο, με τους οποίους ερχόμουν σε κόντρα για τη συμμετοχή μου ή όχι στην παρέλαση. Γιατί μπορεί να ήμουν άσσος στη μπάλα, αλλά στην παρέλαση… δεν το «πήγαινα» το «άθλημα»!
Τα χρόνια πέρασαν, και από το 1994, που αποφοίτησα, άλλαξαν πολλά πράγματα. Μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια είδα ιδέες να ανατρέπονται, συντρόφους να ξεπουλιούνται, όνειρα να κατεδαφίζονται. Τέως «αριστερούληδες» που θαύμαζα «για το επαναστατικό και αγωνιστικό τους ήθος» είδα να ξεφτιλίζουν με τις πράξεις τους όλα όσα διακήρυτταν ότι υποστηρίζουν, να ξεπέφτουν και να γίνονται οι πιο σκληροί στυλοβάτες του Συστήματος.
Όλοι αυτοί οι υπερ-«επαναστάτες» της δεκαετίας του ’80 και του ’90, έγιναν μέσα σε ελάχιστα χρόνια συμβιβασμένοι αστοί, προδότες της ιδεολογίας τους, φασίστες και αντιδραστικοί στην καθημερινή τους συμπεριφορά προς τους γύρω τους, αλλά κάργα «αριστεροί» και «προοδευτικοί» προς τα έξω, για το «φαίνεσθαι».
Φυσικά, όλοι αυτοί οι πρώην σύντροφοι και συναγωνιστές, οι νυν βολεμένοι και πρόθυμοι σφουγγοκωλάριοι της εξουσίας (άλλωστε και οι ίδιοι αφεντικά έγιναν, οπότε… «κόρακος κοράκου…»), μεταβλήθηκαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, μα ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, σε εθνομηδενιστές. Μίλα τους για ελληνική ιστορία, γλώσσα, έθνος και πολιτισμό (τα οποία πάντα πίστευα, αλλά χωρίς τις ερμηνείες που τους δίνουν οι εθνικιστές) και σε βγάλαν «φασίστα», «χουντικό» και «ακροδεξιό»!
Ποιοι; Αυτοί που θεωρούν «εξτρεμισμό» κάθε αντικαθεστωτική, επαναστατική δράση, αυτοί που πρόδωσαν τις ιδέες τους (στις οποίες τελικά ποτέ δεν πίστευαν) για να γίνουν «ουρίτσες» του συστήματος, αυτοί που σε κάθε ευκαιρία σιγοντάρουν κάθε είδος φασίζοντα και σωβινιστικού εθνικισμού (αλβανικού, τουρκικού, σκοπιανού κ.λπ.) ενάντια στην κυριαρχία και την υπόσταση της χώρας τους. Αυτοί που, αν ζούσαμε υπό καθεστώς χούντας, θα ήταν οι πρώτοι που θα έγραφαν ύμνους για την «εθνικήν κυβέρνησιν» και θα το υπηρετούσαν «μέχρι της τελευταίας τους ρανίδος»… (πόσοι τέτοιοι γλείφτες υπήρχαν επί χούντας και μετά μας το έπαιζαν «αντιστασιακοί», αδυνατώ να μετρήσω…).
Εκτός όμως από εθνομηδενιστές, «αντιεθνικιστές», «αντιρατσιστές» κ.λπ., όλοι αυτοί οι πρώην «σύντροφοι» (αηδιάζω να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη γι’ αυτούς), έχουν γίνει και κάργα ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ: φιλοαμερικανοί, φιλοκαπιταλιστές («ο καπιταλισμός με αριστερό πρόσωπο» και λοιπές μακακίες), φιλοϊμπεριαλιστές, φιλοσιωνιστές, και όλα αυτά τα φιλο-, που τελικά συμπληρώνουν άριστα τα αντι- που ανέφερα προηγουμένως.
Για να γυρίσουμε όμως στο θέμα μας. Όλα αυτά τα μαντρόσκυλα της εξουσίας, μαζί με τους «χρήσιμους ηλίθιους» των Εξαρχείων (που θεωρούν επαναστατική πράξη το να πετάνε πέτρες στους «μπάτσους» -και μετά να τους απελευθερώνει ο… Αλαβάνος!- ή το να καίνε το αυτοκίνητο του μεροκαματιάρη μικροαστού), έχουν συνασπιστεί σήμερα σε μια ιδιότυπη «συμμαχία»: τη συμμαχία ενάντια στις παρελάσεις!
Είναι, λέει, κατάλοιπο του Μεταξά και των Ναζί… Ποιοι το λένε αυτό; Μα αυτοί που (μαζί τους κι εγώ!) γουστάρανε όλες αυτές τις μεγαλειώδεις παρελάσεις προς τιμή του Κόκκινου Στρατού, μπροστά απ’ το Κρεμλίνο, στην πάλαι ποτέ σοβιετική Μόσχα. Γουστάραμε αυτό το φαντασμαγορικό θέαμα με τις κόκκινες σημαίες, τις τεράστιες πλακέτες με τις εικόνες του Λένιν και του Στάλιν και τον ήχο των στρατιωτικών εμβατηρίων, αλλά αν μας έδειχνες αντίστοιχες εικόνες από τη Γερμανία του Χίτλερ ή τη νεολαία του Μεταξά, θα αποστρεφόμασταν με μια γκριμάτσα αηδίας…
Κάθισα και το σκέφτηκα καλύτερα. Τους πειράζει ότι οι παρελάσεις είναι «κατάλοιπο» της δικτατορίας του Μεταξά (κάτι που, όπως έμαθα αργότερα, δεν ισχύει, αφού στην Ελλάδα είναι πολύ προγενέστερες); Ή απλώς τους ενοχλούν οι παρελάσεις αυτές καθεαυτές, με τις σημαίες, το βηματισμό, τα εμβατήρια; Μήπως τους χαλάνε γενικά οι παρελάσεις; Τότε γιατί λυσσάνε κάθε Ιούνη να διοργανώσουν όλο και μεγαλοπρεπέστερες «παρελάσεις ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας» (ναι, έτσι τις αποκαλούν!) στο κέντρο της Αθήνας, με «λουλουδούδες», τρανσέξουαλ και βαρβατολεσβίες (δεν έχω τίποτα με όλες τις παραπάνω κατηγορίες συμπολιτών μας) να κηρύσσουν την «σεξουαλική τους απελευθέρωση»;
Μήπως τους ενοχλούν συγκεκριμένα οι επετειακές παρελάσεις; Μήπως τούς χαλάνε το «αντιεθνικιστικό» προφίλ που με τόσο κόπο επιθυμούν να επιβάλλουν, αφού κάθε χρόνο, όλο και περισσότερος κόσμος (Έλληνες και μετανάστες) συνωστίζεται να παρακολουθήσει τα παιδιά του να παρελαύνουν κρατώντας περήφανα την ελληνική σημαία; (και, πάρτε το χαμπάρι «σύντροφοι», αυτή η σημαία σημαίνει και θα σημαίνει πολλά περισσότερα γι’ αυτό το λαό από τις ανέξοδες μπαρούφες σας).
Για να τελειώνουμε. Εχθρός της κοινωνίας δεν είναι αυτή τη στιγμή ο «εθνικισμός» και ο «ρατσισμός», αυτό ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας κι ας μην κουραζόμαστε να λέμε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Αν υπάρχει ένας εχθρός, αυτός είναι η ηττοπάθεια και η δουλοπρέπεια που θέλουν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ να μας επιβάλλουν: από το εργασιακό μας περιβάλλον, μέχρι την εξωτερική πολιτική της χώρας μας!
Αν οι παρελάσεις συμβάλλουν σ’ αυτή τη γκρίζα εποχή της Νέας Τάξης στο να τονώνεται το συλλογικό μας «εγώ» και να ενισχύει την ιστορική του μνήμη ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ, ετούτος ο επιλήσμων λαός, τότε χίλιες φορές να γίνονται!!! (όσο κι αν με χαλάει το ότι οι μαθητές και οι φαντάροι μας πρέπει να αποτίουν χαιρετισμό στους ανίκανους, δειλούς και ηττοπαθείς πολιτικάντηδες).
Θα με πείτε «εθνικιστή» και «στρατόκαυλο», «συντρόφια», αλλά εγώ σας το δηλώνω ευθαρσώς:
ΝΑΙ, ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ! Θα πάω, γιατί γουστάρω να βλέπω τα παιδιά μου (όλα τα παιδιά του κόσμου είναι και δικά μου παιδιά) να φεύγουν για μία ώρα από τις καφετέριες και τα γήπεδα, αποτίοντας έναν ελάχιστο φόρο τιμής σ’ εκείνους που πέθαναν, για να κοπρίζετε εσείς σ’ αυτή τη γη και να λέτε τις ψευτοεπαναστατικές αρλούμπες σας.
ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ, παρότι το πνεύμα τους δεν με εκφράζει πλήρως, παρότι θα προτιμούσα τα παιδιά αυτά που παρελαύνουν να γνωρίζουν δέκα πράματα παραπάνω για την Ιστορία μας, να γνωρίζουν γιατί πρέπει να αντιστέκονται στην αδικία και την τυραννία, να υπερασπίζονται κι αυτά στη ζωή τους την Ελευθερία (ακόμα και με το τίμημα του θανάτου!), όπως έπραξαν το ’21 οι πρόγονοί τους.
ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ, για να τη σπάσω πρωτίστως στον περιθωριακό συρφετό σας, των «αριστερών» μαντρόσκυλων της εξουσίας, που τρώνε το λυσσακά τους με τις παρελάσεις, τις σημαίες και οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα και Ιστορία, αλλά την ίδια ώρα μάς θέλουν υποταγμένους στην πιο στυγνή βαρβαρότητα που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης: στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα της Αμερικάνικης αυτοκρατορίας!
http://kokkinipatrida.blogspot.com/2008/03/blog-post_23.html
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008
ΕΜΕΙΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ....ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ...ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ.....!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΜΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!!!!!)
Πέμπτη, 20 Μάρτιος 2008
Από SkiniousΑξιότιμοι Κύριοι του ΥΠΕΞ και της ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ,
Θα θέλαμε μια ξεκάθαρη απάντηση στο κάτωθι ερώτημα:
Σύμφωνα με τα γραφόμενα στο site του Ελληνικού παραρτήματος του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ των ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ του ΕΛΣΙΝΚΙ, (κλίκ) ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΕ έναν από τους χορηγούς του.
Θα θέλαμε να μας διευκρινίσετε εάν αυτό αληθεύει.
Το σχετικό απόσπασμα σας αναφέρει σαν σπόνσορες μαζί με ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΕΣ οργανώσεις (Search for Common Ground Macedonia, Macedonian Human Rights Movement of Canada). Για την ακρίβεια, το site του ΠτΣτΕ αναφέρει (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ):
"Greek Helsinki Monitor and Minority Rights Group - Greece would like to acknowledge the sponsorship of Open Society Institute, European Union's PHARE, Euromosaic and Equal programs, Austrian Government -Federal Chancellery, Charles Stewart Mott Foundation, Nikos Dimou, "Artos Zois" Foundation, European Roma Rights Center, Berghof Foundation for Conflict Research, Aspen Institute Berlin, International Helsinki Federation, Minority Rights Group International, Alternative Information Network, Search for Common Ground Macedonia, Macedonian Human Rights Movement of Canada, Communication and Political Research Society, Greek Ministry for Foreign Affairs, Greek General Secretariat for Youth, and a few others."
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΝ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ!
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008
Τα λόγια είναι περιττά........
(Εφημερίδα «Τα Νέα», των Αθηνών, 10 Μαΐου 1956).
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008
Ζεί μέσα στις καρδιές μας...
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
Να βρώ τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά.
Θ' αφήσω αδέρφια, συγγενείς,
τη ΜΑΝΑ, τον ΠΑΤΕΡΑ,
μεσ' στα λαγκάδια πέρα,
και τις βουνοπλαγιές.
Ψαχνοντας για τη λευτεριά,
θα 'χω παρέα ΜΟΝΗ,
κατάλευκο το χιόνι,
βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι' άν είναι χειμωνιά,
θαρθεί το καλοκαίρι,
τη Λευτεριά να φέρει,
σε πόλεις και χωριά.
Μα δεν μπορώ να καρτερώ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
Να βρώ τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ,
θα μπω σ' ένα παλάτι,
το ξέρω - θαν' απάτη,
δε θάναι αληθινό.
Μεσ' στο παλάτι θα γυρνώ
ώσπου να βρω τον θρόνο
βασίλισσα μια μόνο
θα κάθεται σ' αυτόν.
Κόρη πανώρια, θα της πω,
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου,
Μονάχ' αυτό ζητώ.
Σάββατο 8 Μαρτίου 2008
Ποιό Κράτος...;
Οι απεργίες των τελευταίων ημερών απέδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία είναι ανοχύρωτη στην ασυδοσία μικρών ή μεγαλύτερων συντεχνιών που θέλουν να διαμαρτυρηθούν για τα όποια αιτήματά τους. Η παράβαση του νόμου είναι στην ημερήσια διάταξη (είτε με την πρόκληση του χρηματιστηριακού μπλακ άουτ, είτε με τη βίαιη διακοπή μιας δίκης) και το κράτος έλαμψε διά της απουσίας του. Οι υπουργοί που έχουν υπό την εποπτεία τους τη ΔΕΗ και την Τράπεζα της Ελλάδος είναι παρατηρητές και οι δυνάμεις διασφάλισης της τάξης δεν πράττουν το καθήκον τους.
Σε μια χώρα όπου το κράτος εξόφθαλμα απουσιάζει, η ασυδοσία θα περισσεύει και το σκηνικό θα μοιάζει όλο και περισσότερο με το Φαρ Ουέστ: οι παραβάτες των νόμων θα είναι οι μόνοι κερδισμένοι.
Καθημερινή 8/3/2008
Το κράτος απουσιάζει κραυγάζει ο άνθρωπος της Καθημερινής. Εκείνο το οποίο δεν μας λέει, είναι ότι το Κράτος δεν είναι παρά ένα περίβλημα που απεικονίζει την μορφή και το χρώμα του περιεχομένου του. Η ποιότης του Κράτους δεν είναι άλλη από την ποιότητα των ανθρώπων που μπήκαν στην υπηρεσία του. Τα πραγματικά Κράτη έχουν την ισχύ και την ενέργεια της θέλησης εκείνων που τα δημιούργησαν. Το σύγχρονο ελληνικό Κράτος είναι απεικόνιση εκείνων που το χρησιμοποιούν: βαρύ και αδύνατο συγχρόνως, κλιδωνιζόμενο επάνω στις βάσεις του, έρμαιο των σκανδάλων, συγκεντρώνοντας όλες του τις φροντίδες σε σκοπούς κοινωνικής πρόνοιας, καθοδηγούμενο από απόψεις καθαρά εμποροκρατικές του δούναι και λαβείν. Το ελληνικό Κράτος έχει μεταβληθεί σε "θεία πρόνοια" κάνοντας την κοινωνία εύκολη και βολική σε κάθε είδους αλισβερίσια και σχέσεις. Σήμερα στην Ελλάδα θριαμβεύουν η εξασφάλιση, η αγαθοεργία, γλυκύτης, ελεημοσύνη και πάνω από όλα το βόλεμα.
Το Κράτος δεν πρέπει να είναι "θεία πρόνοια", αλλά εξουσία. Μία εξουσία, καθαρή, δίκαια, αμερόληπτη που καθορίζει τους στόχους, που αποκτά τα μέσα για την επίτευξή τους και κάνει τις τομές. Το Κράτος πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένο μέσα στον λαό, με την ανεμπόδιστη και χωρίς στεγανά κυκλοφορία των επίλεκτων μέσα από τα κοινωνικά στρώματα. Πρέπει να κρατά τα ινία του λαού και συνάμα να τον βοηθά να διακρίνει τα αιώνια ένστικτα τα οποία μιλούν μέσα του.
Κράτος άξιο του ονόματός του είναι πρώτον ένας πολιτικός θεσμός. Ένα κράτος καθοδηγούμενο κατ΄ουσίαν από οικονομικές, χρηματικές ή κοινωνικές φροντίδες δεν είναι κράτος, αλλά ένας συνεταιρισμός, ευπαθής και ευάλωτος, εμπόρων.
Από την στιγμή που οι Έλληνες αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική (όπως άλλωστε προσπαθούν να τους κάνουν να πιστέψουν) δεν είναι παρά θέμα τεχνικής ή μεροκάματου περιορίζουν τις διεκδικήσεις τους σ' αυτόν τον τομέα μόνο. Με όλο το βάρος τους (το βάρος της μάζας) επηρεάζουν τις αποφάσεις των "ηγετών", οι οποίοι με την σειρά τους παρασύρονται στη φυγή προς το πουθενά και το τίποτα του κοινωνικού και "θειοπρονοητικού" τομέα μια τάση την πρωτοβουλία της οποίας πήραν από συγκυρία ή δημαγωγία και που θα είναι πάντοτε η αιτία του χαμού τους. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στην εξουσία δεν μπορούν να συναγωνισθούν τους άλλους που είναι στην αντιπολίτευση , οι οποίοι δεν έχουν να ζητάν πάντα περισσότερα!
Κυριακή 2 Μαρτίου 2008
Όποιος τα σπάσει θα χάσει...
Αμερικανικό μήνυμα και απειλή στην Αθήνα
Mega 3/1/2008, Μιχάλης Ιγνάτιου από Νέα Υόρκη
Την Παρασκευή 29/2/2008 Έλληνας διπλωμάτης συναντήθηκε με ανθρώπους του State Dpartment στην Washington πήρε μήνυμα και την απειλή
Το Μήνυμα
- 1 Αποστολή δυνάμεων στο Αφγανιστάν...
- 2) Αναγνώριση ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου...
- 3) Όχι βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ...
Η Απειλή
- 1) Όποιος τα σπάσει θα χάσει...
- 2) Η άσκηση βέτο για την ένταξή των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ είναι αντισυμμαχική ενέργεια...
- 3) Τα Σκόπια έκαναν βήμα προς τα εμπρός..
Αυτά τα ολίγα μας είπε ο ανταποκριτής του MEGA από την Νέα Υόρκη. Εγώ ο φτωχοδιάβολος κηπουρός ή βοσκός, ή ότι άλλα προτιμάει ο κ. Λιάκος, μέσα στο "μονήρες σπίτι μου" με τα κάγκελα στα πορτοπαράθυρα πιστός και καλός ψηφοφόρος, ώστε να μπορούν οι άρχοντες η οι ταγοί μου να ζούνε αμέριμνα και χαλαρά στα χρυσά γκέτο της Πολιτείας, του Ψυχικού, η στο Κεφαλάρι, μέσα στην διανοητική μου βραδύτητα,πως μπορώ άλλωστε να συγκριθώ με τους PhDιδες σοφούς τύπου Βαλινάκη, Βερέμη, Ted Couloumbis κλπ..κλπ., αναρωτιέμαι...
Είναι τυχαίο ότι την τελευταία εβδομάδα η νεοταξίτικη φράκτΣΙΑ, μέσα από τις σελίδες των φύλλάδων της, επιτέθηκε με λύσσα μιγάδα σημαδεμένου από διάφορα συμπλέγματα εναντίον του Θεοδωράκη η οποιουδήποτε θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στα σχέδια του αμερικανικού Imperium. Ολες οι τσούλες της δημοσιογραφίας Πανδώρα, Νίκος Ξυδάκης,
οι τσόντες της πολιτικής ,τυπου ΣΥΡΙΖΑ , το πρακτορείο του Ελσίνκι με το χουντόπουλο του και όλα τα μαλακια που εχουν κολήσει στην καρένα του καραβιού της Ελλάδας και τρεφονται απο τους βουρκους και τα αποβλητα των ξένων κονδυλίων σαν καλες μαριονέττεσ υπακουσαν στις εντολές των στρατολογων τους. Η Plame -Wilson έφυγε μας αφησε την κοπριά της.