Τον τελευταίο καιρό με αφορμή την προσπάθεια της άδικης φορολόγησης της Εκκλησίας οι εφήμερίδες είναι κατάμεστες με απόψεις, θέσεις, ανάλυσεις, σχόλια για το θέμα. Τα κανάλια είναι υπερφορτωμένα με τις γνώμες κάθε δημοσιογράφου και τηλεπαρουσιαστή που με αυθαίρετες απαιτήσεις υψηλής εγγυρότητας βησοδομούν κατά της Εκκλησίας. Ολοι οι κύριοι και οι κυράτσες των ΜΜΣ(κοταδισμού) με γρανιτώδη παρακμιακό χομεινισμό και υστερική μονομανία αρθρογραφούν και σχολιάζουν πάνω στο ίδιο θέμα με τις ίδιες αγκυλωμένες απόψεις. Προκαλεί κυριολεκτικά τρόμο η ευκολία με την οποία οι διάφοροι μακντολαντοποιημένοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης οπισθοδρομούν ξαφνικά στην παραίτηση από κάθε εχέγγυο σοβαρότητας. Οι ιδεολογικοί αγκιτάτορες της Νέας Τάξης με φανατισμένο πάθος και παράφορο μένος συνθηματολογούν με πρωτόγνωρο παροξισμό κατά της εκκλησίας. Οι διάφοροι δήθεν μεροκαματιάρηδες προοδευτικοί σαλτιμπάγκοι με φανατισμένη αντιπαλότητα προς την Εκκλησία ρίχνουν τα αποξέσματα των εντέρων τους και του συφιλιδικού μυαλού τους. Οι προσπάθειες τους αγγίζουν τα όρια του γελοίου σε σύγκριση με το μέγεθος της πολιτιστικής δυναμικής που παρήγαγε η εκκλησιαστική νοηματοδότηση της κοινωνικής ζωής των Ελλήνων.
Σε αντίθεση με τον πολιτικό κόσμο που πάντα με το ένα χέρι αρπάζει το καπέλο και με το άλλο σφίγγει το χέρι των δυνατών της κάθε εποχής εκληπαρώντας την εξουσία η Εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι στο πλευρό του αγωνιζομένου Έθνους. Αυτό ενοχλεί. Η υπερπολιτική Εκκλησία εκπροσωπεί την λαϊκή αντίστασή στον αφελληνισμό. Συνδέεται στην συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων με τον ρόλο του "θεματοφύλακα των ιερών και οσίων του δοκιμαζόμενου Γένους". Η Εκκλησία είναι η αντίσταση, η τελευταία "γραμμή αμύνης", των Ελλήνων στην προσπάθεια της ντόπιας δουλικής ελιτ που δεν ανέχεται έστω και ενδεχομένως τον αντίλογο στην προσπάθεια της να ανταποκριθεί στις νεοταξίτικες απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης.
Στην προσπάθεια να απωθηθούν στο κοινωνικό περιθώριο οι τάσεις υπεράσπισης παραδοσιακών και ιστορικών ιδιατεροτήτων η Εκκλησία σαν υπερπολιτικός εκφραστής αυτών των ιδιαιτεροτήτων πρέπει να κτυπηθεί.
Απάντηση σε όλους αυτού την έχει ήδη δώσει ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός. Όταν οι πολιτικές ελίτ εκλιπαρούσαν του Άγγλους για την εξουσία ή συνεργαζόντουσαν με τους Γερμανούς καταχτητές ο Δαμασκηνός προσέφερε τον λαιμό του στο σκοινί του Γερμανού μπόγια για την σωτηρία του δοκιμαζόμενου Γένους.
Καληνύχτα σας...και καλό κουράγιο...
Είναι πλεόν γνωστός ο ρόλος της εκκλησίας κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας και η αγαστή συνεργασία με τον Σουλτάνο. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αφορισμός των επαναστατών του '21 από τον πατριάρχη, το όργανο του Σουλτάνου. Οι οποίοι απλοί κληρικοί βοήθησαν στην επανάσταση είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και το άλλοθι της εκκλησιαστικής ιεραρχίας. Και επειδή ξέω ότι δεν θα το δημοσιεύεις...καληνύχτα φίλε και καλή τύχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση στον `'ανώνυμο” σχολιαστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κύριος ή κυρία αυτός/ή αλλά και άλλοι εξ ίσου σχεδόν τυφλωμένοι απο προκάτ ιδεολογικά σχήματα νεόκοποι ιστοριοσχολιαστές (όχι ιστοριδίφες, γιατί αυτό θέλει κόπο και πονόμματο, π' ανάθεμά το) αναμασούν και μηρυκάζουν την γνωστή “πανταχούσα” του Πατριάρχη περί αφορισμού της επαναστάσεως και των αρχηγών της αποκρύπτουν συστηματικά και ετσι θελικώς την εκ μέρους του σουλτάνου καταδίκη και καταγγελία του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε': “επί δολιότητι, προδοσία, μυστική συνεργασία ώς και υποκινήσει των υποδούλων εις εξέγερσιν κατά της καθεστηκυϊας αρχής, τέλος δε την απόφασιν προς θανατικήν εκτέλεσιν, αποκαλυφθείσης της υπέρ των Ελλήνων δράσεως αυτού και της προσπάθειας προς συγκάλυψιν της συνωμοσίας και των πρωτεργατών της επαναστάσεως”.
Μερικά αποσπάσματα από την προκήρυξη που σε τουρκική γλώσσ, αναρτήθηκε στο στήθος του νεκρού Πατριάρχη και που αγνοείται συστηματικά απο τους διάφορους ιστοριοσχολιαστές ξερόλες, θα διαλύσουν κάθε αμφιβολία για την προσφορά Του στο αγωνίζόμενο Γένους:
“...Ο δόλιος Έλλην πατριάρχης, καίτοι κατά το παρελθόν είχε δώσει πλαστά δείγματα αφοσιώσεως, όπως κατά την περίπτωσιν τάυτην, μη δυνάμενος να αγνοή την συνωμοσία της επαναστασεως του έθνους του...”
“...κατά τα φαινόμενα, αυτός ο ίδιος (ο Πατριάρχης), όπισθεν των παρασκηνίων, έδρα κρυφίως ώς αρχηγός της επαναστάσεως...”
“... η Υψηλή Πύλη, μόνον εξ αισθήματος οίκτου προς τους δυστυχείς υπηκόους, προσπάθησε να τον επαναφέρη δια της προσηνείας εις την οδόν της σωτηρίας και απηυθηνε διαταγήν προς τον πατριάρχην, περιέχουσαν τας επί του προκειμένου αναγκαίας εντολάς και νουθεσίας, με διαταγήν προς τον πατριάρχην να εκδώση ανάθεμα προς όλας τας επαρχίας όπου θα παράιστατο ανάγκη εναντίον των υπηκόων, όιτινες θα εκηρύσσοντο εις κατάστασιν επαναστάσεως”
“Εβεβαιώθη ότι, Πελοποννήσιος ο ίδιος εκ κατγωγής, συμμετέσχεν εις τας ταραχάς της Πελοποννήσου και είς όλα τα άισχη τα οποία εσημειώθηκαν εις την επαρχίαν των Καλαβρύτων...”
Πηγή: Έκθεση του Ολλανδού επιτετραμμένου στην Κωνσταντινούπολη, το 1821, Gaspard Testa, που αναφέρεται στον απαγχονισμό του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε' ( καθηγητής Γ.Θ. Ζώρας “Παρνασσός”, τόμος ΙΗ' αρ. 1, Ιαν-Μαρ 1976, σελ. 127.)
Φυσικά δεν ελπίζω, ότι η αυθεντική μαρτυρία του Ολλανδού επιτετρμμένου θα κάνει του διάφοριυς δήθεν ν' αλλάξουν γνώμη. Και αυτό, γιατί της δυστηχίας τους ή της ατυχίας των να ρέπουν προς την συγγραφή ψευδοιστορίας έχει προηγηθεί άλλη μεγαλύτερη, να έχουν εγκύψει πρώτα στην πολιτική και κατόπιν στην ιστορία.