Ο σύντροφος Μπεγλίτης στην χθεσινή ( 4/6/2011) εκπομπή του Χ”Νικολάου στο Alter “Πρόσωπο με Πρόσωπο” με άφθονη οίηση και γνήσια πασοκική έπαρση χρησιμοποίησε την λέξη λούμπεν για να χαρακτηρίσει τους αγανακτισμένους πολίτες που διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται για τα βάρβαρα μέτρα.
Tον όρο «λούμπεν προλεταριάτο» τον συναντάμε στον Kάρολο Mαρξ και ύστερα από αυτόν σε πολλά άλλα έργα της κομμουνιστικής γραμματολογίας. Mε τον όρο «λούμπεν προλεταριάτο» ο Mαρξ εννοούσε το εξαθλιωμένο και περιθωριακό τμήμα της εργατικής τάξης, που είχε χάσει την ταξική του συνείδηση και τον ρόλο του στην κοινωνία. Προσπαθούσε να επιβιώσει με ευκαιριακές εργασίες μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας. Στο ταξικό πάνθεο του Kαρόλου Mαρξ το προλεταριάτο συμμετέχει άμεσα στη διαδικασία της παραγωγής, είναι ο άμεσος χρήστης των μέσων παραγωγής, η ζωή του και ο ταξικός ρόλος του συνδέεται με την εξέλιξη των μέσων παραγωγής, κάτι που συχνά ξεχνάμε σήμερα και αναζητάμε «αριστερή» πολιτική σε παρωχημένες μορφές οργάνωσης της παραγωγής. Eνώ, όμως, το προλεταριάτο είναι ο κυρίαρχος των μέσων παραγωγής, η ιδιοκτησία τους και το δικαίωμα της απόφασης ανήκει στους καπιταλιστές. Tην ανατροπή της σχέσεως αυτής ο Mαρξ τη θεωρούσε «νομοτελειακή», δηλαδή από τη λειτουργία της, από τις δυνάμεις που προκύπτουν από τη λειτουργία της. Tο «λούμπεν προλεταριάτο» προκύπτει επίσης από τη λειτουργία της σχέσης αυτής, αλλά ποτέ ο Mαρξ δεν το θεωρούσε δύναμη ανατροπής, όπως σήμερα κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θεωρεί δύναμη ανατροπής τους «κουκουλοφόρους» που παριστάνουν τους αναρχικούς. Tο «λούμπεν προλεταριάτο» είναι το αλητοειδές προλεταριάτο.
Εκείνο το οποίο δεν μας είπε ο σύντροφος Μπεγλίτης είναι το: πώς φθάσαμε ως εδώ; Ξέχασε να μας πει ότι η “σοσιαλιστική” πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠAΣOK την τελευταία εικοσαετία, η δέσμευση μεγάλων κοινωνικών πόρων σε έναν παραμορφωμένο και στρεβλό δημόσιο τομέα, τον οποίο περιστασιακά και με απίθανη σε πλάτος και βάθος διαπλοκή λυμαίνονταν οι διάφοροι επιτήδειοι, η επέκταση διαφόρων “κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών”, όλη αυτή η πολιτική δήθεν υπέρ του λαού (δωρεάν παιδεία, δωρεάν υγεία, δημόσια έργα και κυρίως στρεβλώσεις στην αγορά), ευνόησε εξαιρετικά την παρασιτική αστική τάξη, την κομπραδόρικη, την μεταπρατική, τα λαμόγια της Εκάλης, της Πολιτείας, την λούμπεν αστική τάξη του φραπέ και της Μηλιώνη. Σήμερα, αυτή, η παρασιτική, λούμπεν αστική τάξη που δημιούργησε ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερο εκτεταμένη και άγρια, όσο ποτέ. Πιστεύω, ότι ζούμε στην έξαρσή του το ιστορικό δράμα της Eλλάδας, που ενώ ξεκίνησε με τους ίδιους περίπου όρους ανάπτυξης (με τον όρο εννοούμε κάτι πολύ ευρύτερο από την οικονομική μεγέθυνση) με χώρες όπως η Eλβετία, η Δανία, η Nορβηγία, έμεινε πολύ πίσω, ακριβώς επειδή δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί ως σοβαρή αστική κοινωνία. Γιατί τα τεράστια κονδύλια που εισέρρευσαν στην Ελλάδα κατασπαταλήθηκαν στην δημιουργία αυτής της παρασιτικής αστικής τάξης που το μόνο που πρόσφερε είναι άκρατος υπερκαταναλωτισμός και ευδαιμονισμός χωρίς αντίκρυσμα. Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μείνει καθυστερημένη και στους δύο πόλους: και στο προλεταριάτο και στην αστική της τάξη.
Αυτή η παρασιτική λούμπεν αστική τάξη, δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ, είναι που κατεβαίνει στους δρόμους γιατί κατάλαβε ότι το όνειρο που πρόσφερε ο Ανδρέας τελείωσε και τώρα ζεί τον εφιάλτη.
Η ΝΔ δεν είναι άμοιρη ευθυνών για 20 χρόνια παρακολουθούσε το κατρακύλισμα της ελληνικής κοινωνίας και δεν έβγαζε άχνα. Δειλή και άβουλη αντάμα παρακολουθούσε και παρακολουθεί την διαστρέβλωση των εννοιών και των λέξεων. Εκλεινε και κλείνει τα μάτια και τα αυτιά της στον πασοκικό αμοραλισμό περιμένοντας και περιμένει το θαύμα που θα την φέρει στην εξουσία, έχοντας πιστέψει ότι ο φωταδίστικος προοδευτισμός και η αριστερόστροφη προοδευτικάντζα είναι μονόδρομος. Αντί να αρπάξει από τα μαλλιά την ευκαιρία που της έδωσε ο βαρύγδουπος Πάγκαλος με το: “1981 ήλθε η δημοκρατία στην Ελλάδα” και να συντρίψει μια για πάντα το μύθο του ΠΑΣΟΚ και τον εκχυδαϊσμό που επέβαλε στην ελληνική κοινωνία προτίμησε την φυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου