Αυτή είναι η αριστερά

Χούλιγκαν

Ο φασισμός έχει πολλές όψεις. Μία από αυτές είναι η επιμονή ορισμένων ομάδων χούλιγκαν να χρησιμοποιούν τη βία εναντίον όποιου διαφωνεί μαζί τους. Κανείς δεν γλιτώνει από τον φασισμό αυτόν που αναζητεί κάθε φορά διαφορετικό –δήθεν ιδεολογικό– μανδύα. Πολίτες τρώνε ξύλο στη μέση του δρόμου, γραφεία Μέσων Ενημέρωσης γίνονται στόχοι εμπρηστικών επιθέσεων, ολόκληρες γειτονιές τίθενται εκτός νόμου. Το φαινόμενο είναι παλιό, αλλά έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Κοινωνία, κόμματα, Δικαιοσύνη, όλοι οφείλουν να το αντιμετωπίσουν με αποφασιστικότητα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με συμμορίες, όχι με ιδεολογίες.

 http://www.kathimerini.gr/791246/opinion/epikairothta/politikh/xoyligkan

Στον καλόν κονδυλοφόρο που έγραψε αυτά τα σοφά μια απάντηση υπάρχει

Η Ελλάδα επί 40 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης. Την μεταπολίτευση που είναι ένας εμφύλιος πόλεμος με άλλα μέσα. Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε την θέληση της με την απροκάλυπτη βία. 
Μετά το κάθε βίαιο επεισόδιο οι άνθρωποι των ΜΜΕ(ξαπάτησης) και οι διάφοροι κλόουν της πολιτικής με πολύ λογισμό και άφθονη οίηση αγωνίζονται, σαν άλλοι Τέτζελ, να μας πουλήσουν το πολιτικό συγχωροχάρτι της αριστεράς. Ούτε λίγο ούτε πολύ οι καλοί αυτοί άνθρωποι θέλουν να μας πείσουν ότι η βαρβαρότητα που βιώνουμε καθημερινά δεν είναι έκφραση της αριστεράς αλλά "φασισμός".

Αγωνίζονται να μας πείσουν ότι τα “συγκεκριμένα ποσά βίας” που έχουν θεσμοθετηθεί από τις στήλες της Αυγής και νομιμοποιηθεί σαν κινηματική βία από τον Βέλτσο και βία αντί βιά απο τον επικαλούμενο τον Σολωμό μικροάνθρωπο Αλαβάνο, δεν είναι εκφράσεις της αριστεράς αλλά “φασισμός”. Ας Γελάσουμε! 

Επειδή η λέξη φασισμός ενοχλεί έντονα την "δημοκρατική" μας συνείδηση τον επικαλούνται με μόνο σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων και την ικανοποίηση υποκειμενικών ιδεολογικών ανασφαλειών. Όλα στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην αμνησία των γεγονότων, στον συμβιβασμό με την αοριστολογία, ώστε να μη θίξουμε τα αριστερά θέσφατα. Μιλάνε για το πρόβλημα (ώστε να κερδίσουν τις εντυπώσεις των τυραγνισμένων πολιτών της Ελλάδας) και επιδιώκουν την άφεση αμαρτιών της φράξιας τους ξεθάβοντας νεκρές ιδεολογίες.



Οι διάφοροι σύντροφοι των ΜΜΕ(ξαπάτησης) και οι πολιτικατζήδες της απάτης και της λαμογιάς σαν γνήσιοι αβανταδόροι της αριστερής λεηλασίας και τρομοκρατίας, έντρομοι μπροστά στην πιθανότητα οι Έλληνες και οι Ελληνιδες να καταλάβουν, επί τέλους, τι είναι αριστερά, προσπαθούν να την σώσουν από την απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας, κοινωνίας που διαπερνάται από φόβο, ανησυχία, ανασφάλεια για το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της. 

Σέρνονται αγκυλωμένοι με ιδεολογικά στερεότυπα του παρελθόντος, δίχως να αντιλαμβάνονται ότι η λέξη "φασισμός" δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων της αριστεράς που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο. Πρόκειται για φαινόμενο ανθρώπινης αναπηρίας που κυριολεκτικά μας φοβίζει. Καλή η προσπάθεια αλλά θα παραμείνει προσπάθεια. Προσπαθούν να παραποιήσουν ή και να αντιστρέψουν την εικόνα αισθητών δεδομένων, ψηλαφητών πραγματικοτήτων. 

Αφού η αριστερά ξεχαλινωμένη κατέστρεψε την Ελλάδα, Έκαψε, ρήμαξε, ποδοπάτησε κάθε αξιοπρέπεια και έννοια ανθρωπιάς, και έβγαλε από μέσα της όλο το συμπλεγματικό της μίσος κατά της κοινωνίας προσπαθεί τώρα να το παίξει αγνή και παρεξηγημένη.Ο Έλληνας άνθρωπος, η πλειοψηφία των Ελλήνων ανθρώπων σήμερα αισθάνεται ότι είχαν βρεθεί υπό κατοχή. Μια φωνακλάδικη, τσαμπουκαλού μικρονοϊκή αριστερά είχε επιβάλει την θέληση της με το έτσι θέλω.Μία αριστερά κλαψιάρα. Όλες οι ιδεολογίες, όλες οι παρατάξεις επιδιώκουν και προσπαθούν να κερδίσουν την εκτίμηση των Ελλήνων με όσα πρόσφεραν και όχι με όσα έπαθαν. Όλες οι πολιτικές παρατάξεις θέλουν να έχουν τον θαυμασμό του λαού και όχι την λύπη του. Μόνον η αριστερά κλαψουρίζει και προβάλλει όσα, αλήθεια ή ψέματα, δίκαια ή άδικα, έπαθε και ζητάει αναγνώριση μέσα από την λύπη. Καμία πολιτική παράταξη ή ιδεολογία δεν ανήγαγε σε υψηλή πολιτική να την λυπούνται οι άλλοι. Χιλιάδες βάναυσες, μελοδραματικές, υποκριτικές σελίδες έχουν γραφτεί για το τι υποτίθεται τράβηξε η αριστερά. Δείξτε μας μία σελίδα για το τι πρόσφερε; 

Με μανιχαϊστικές μελοδραματικές σχηματοποιήσεις του τύπου αριστερά/δεξιά και μονότονα επαναλαμβανόμενε γερασμένα συνθήματα και χρόνια ολέθρια κατά συνθήκην ψεύδη κάθισε στο σβέρκο των Ελλήνων σαν μεγάλη "δημοκρατική παράταξη" και έφαγε, καταβρόχθισε, διασπάθισε τον πλούτο της Ελλάδας.Οι Έλληνες κατάλαβαν, ότι η αριστερά δεν είναι πλέον το ποιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας που βλέπει αυτά που εμείς οι "αλλοτριωμένοι" δεν μπορούμε να δούμε, που σκέφτεται αυτή για μας. Η ωμή τρομοκρατία που για 40 χρόνια ασκούσαν στην Ελληνική κοινωνία οι αριστερές συμμορίες των κουκουλοφόρων, οι παρέες  των “προοδευτικών διανοουμένων”, οι ορδές των εργατοπατέρων πήρε τέλος.  

Η οικονομική κρίση αποκάλυψε το μεγάλο φαγοπότι. Οι ορδές της αριστεράς έδωσαν στους Έλληνες πολίτες την δύναμη της θέληση. Η Αριστερά μας έδωσε την θέα του χειρότερου ώστε να μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο για το καλλίτερο.