Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2007

Τότε....! Σήμερα....!

Γιατί να μη κάνουμε σύγκριση μεταξύ Χούντας και "δημοκρατίας";
Σαράντα χρόνια μετά η Χούντα και η "αντίσταση" χρησιμοποιείται σαν το διαφημιστικό ταμπλό που πάνω του κρεμάνε οι διάφοροι χαλέδες την εμετική τους ύπαρξη,
την ανύπαρκτη προσφορά τους. 40 χρόνια μετά, η Χούντα χρησιμοποιείται για να σπιλώσει αυτούς που σηκώνουν κεφάλι ενάντια στους νεοταξίτες εγκάθετους.

Όταν η Ακαδημία Αθηνών δημοσίευσε το πόρισμα για το βιβλίο της ΣΤ δημοτικού η Ελευθεροτυπία μας έριξε ένα άρθρο για την Ακαδημία κατά την περίοδο εκείνη. Ρίξτε μια ματιά στα βιογραφικά των διαφόρων τύπων που θα διεκδικήσουν την ψήφο μας κατά τις επερχόμενες εκλογές. Από τους Νέο Διαχειριστές του Καραμανλή Β, τους βαστάζους του Παπανδρέου Γ', μέχρι τους νεοταξίτες μαφιόζους του Αλαβάνου όλοι θα έχουν σε περίοπτη θέση την "αντίσταση" τους κατά της Χούντας.
Αφού λοιπό η Χούντα χρησιμοποιείται ακόμη από τους Κορλεόνε της Νέας Τάξης, εμείς ο απλός λαός δεν μπορούμε πάρα να συγκρίνουμε το τότε με το τώρα.

Τότε δεν είχε καεί ούτε ένα ξερόκλαδο. Από την αποφράδα ημέρα, 24 Ιουλίου 1974, που τα ασκέρια των "αντιστασιακών" πάτησαν το βρώμικο πόδι τους στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα δέν έχει μείνει δάσος για δάσος, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο.
Τότε, θα μας πούνε οι καλοί δημοκράτες, δεν υπήρχε ελευθερία του λόγου. Ας Γελάσω! Τώρα η μόνη ελευθερία λόγου που υπάρχει είναι η ελευθερία του Λιάκου, τής Ρεπούση, τής Φραγκουδάκη, και τής υπόλοιπης νεοταξίτικης καμαρίλα να βρίζει, να συκοφαντεί. Αλίμονο σε όποιον διαφωνήσει, θα υπαχθεί αμέσως στην κατηγορία του βοσκού, κτηνοτρόφου, νοικοκυράς και θα τον πάρει ο διάβολος, χώρια που θα το γράψει και το State Department στις εκθέσεις του.

Τότε τα Πανεπιστήμια έβγαζαν επιστήμονες. Σήμερα έχουν μετατραπεί σε σπηλιές του Νταβέλη, όπου λήσταρχοι πανεπιστημιακοί τσαλαβουτάνε τα λιμάρικα χέρια τους στις επιδοτήσεις, και αν τολμήσει κάποιος να σηκώσει κεφάλι τον επαναφέρουν στην τάξη οι κουκουλοφόροι του νεοταξίτη Αλαβάνου.

Τότε οι Χουντα έβαλε πίσω από τα κάγκελα μερικούς, όχι για πολύ καιρό με εξαίρεση τον Αλέκο Παναγούλη. Σήμερα όλος ο Ελληνικός λαός είναι πίσω από κάγκελα. Δείξτε μου ένα σπίτι χωρίς σιδεριές στα πορτοπαράθυρα;

Τότε μπορούσες να πας μια βόλτα στου Φιλοπάππου και κοιτάζοντας την Ακρόπολη να χαΐδολογάς την φιλενάδα σου. Τραβηχτέ ρε δημοκράτες σήμερα αν έχετε νεφρό να κάνετε το ίδιο. Οι διάφοροι παράξενοι θα σας κάνουν τον αφεδρώνα, τον δικό σας και του έτερου ήμισυ, σαν τριαντάρι της εκατονταετηρίδας.

Τότε ο κοσμάκης κοιμότανε τα καλοκαίρια στις αυλές και στις ταράτσες. Τώρα......
Η Χούντα 'ήτανε λέει αμερικανόδουλοι. Δεν ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, ούτε δέχθηκε να γράφουνε τα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας επιδοτούμενοι από ξένα κέντα "ιστορικοί"....

Τότε.... Σήμερα ..... ο κατάλογος είναι μακρύς....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου