"Αφήστε ήσυχο το Καρναβάλι"...

Στο καρναβάλι της Πάτρας μαθαίνουμε ότι ο Άγιος Εφραίμ θα είναι το «τιμώμενο» πρόσωπο. Οι πατέρες του Αγίου Όρους καθώς και οργανώσεις ορθοδόξων πιστών ξεσηκώθηκαν και διαμαρτύρονται. Αμέσως, σαν κάποιος να τους τράβηξε τα σχοινιά οι μαριονέτες της παρακτορεύουσας την Νέα Τάξη αριστεράς και οι λακέδες της ξεσηκώθηκαν και από τις σελίδες των διαφόρων φυλλάδων άρχισαν να ξερνάν το δηλητήριο τους εναντίον εκείνων που διαμαρτυρήθηκαν. Στην Ελλάδα της «Δημοκρατίας» 74 μόνο το μένος της ρεβανσίστικης αριστεράς μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και να πολεμά βάναυσα την Ορθοδοξία και τους Έλληνες. Όλοι οι άλλοι πρέπει και επιβάλλεται να κάνουν τουμπεκί και να μη μιλάνε όταν καπνίζουν οι λουλάδες της Νέας Τάξης.

Ο Καρκαγίαννης από την Καθημερινή (19/2/09) με ένα απόξεσμα με τον βαρύγδουπο τίτλο «Αφήστε ήσυχο το Καρναβάλι» μας κάνει ένα μάθημα περι της αρχαίας προέλευσης και της ανάγκης για σάτιρα, γιορτή και ξεφάντωμα. Απευθυνόμενος στους Αγίους πατέρες του Αγίου Όρους που εξαπέλυσαν λυτούς και δεμένους για να αποτρέψουν τη «βεβήλωση» και τον διασυρμό της κιβωτού της Ορθοδοξίας ο Καρκαγίαννης ειρωνεύεται: «ελάτε άγιοι πατέρες, η Ορθοδοξία δεν διασύρεται με λόγια, με πράξεις διασύρεται». Ελάτε κύριε Καραγιάννη η Δημοκρατία είναι αυτή που διασύρεται με έργα και πράξεις. Διάφορα ενεργούμενα σαν του λόγου σου έχουν πάρει την δημοκρατία και από πολίτευμα την έχουν μετατρέψει σε ιδεολόγημα με την «προοδευτική» τρομοκρατία να λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, τον τύπο και να προσφέρει το ιδεολογικό άλλοθι στην επέλαση του χομεϊνισμού της Νέας Τάξης.

Ο κάλπικος αυτός δημοκράτης βγάζει το συμπέρασμα ότι: «το πρόσωπο του Εφραίμ είναι αυτόχρημα κωμικό βγάζει γέλιο». Μπορεί να είναι και έτσι. Θα ήθελα να διάβαζα τις αντιδράσεις του και κατά πόσο θα έβρισκε κωμικό ένα άρμα που θα παρουσίαζε την βουλή και τους τριακόσιους μασκαράδες που γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού σαν μπορντέλο ή ακόμη ένα άρμα που θα παρουσίαζε τους νεοταξίτες λακέδες (ΕΛΙΑΜΕΠ, πρακτορείο του Ελσίνκι, Ρεπούση, Λιάκο κλπ...) σαν μαριονέτες που τις κουνάει ο Soros και ΣΙΑ.

Όσον αφορά την τελευταία του αποστροφή: «είναι από μόνο κωμικό όταν ένας «διάκονος» της Ορθοδοξίας μεσολαβεί και συνεργεί με τον Ύψιστο για διάπραξη θαυμάτων, πότε για να θεραπευθεί κάποιος πιστός από ανίατη ασθένεια και άλλοτε για να τεκνοποιήσει η σύζυγός του».. Ενοχλήθηκε ο άσχετος αρχειομαρξιστής της πλάκας όταν κάποιος, μέσα σε στιγμές συναισθηματικής πύκνωσης, όταν η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια και η μόνη ελπίδα είναι το θαύμα τρέχει να ανάψει ένα κερί να πει μία δέηση μήπως και την τελευταία στιγμή ο πατέρας του, η μάνα του, ο αδελφός του αποφύγουν το μοιραίο. Είναι κωμική, για τον ρέκτη ξερόλα η γιαγιούλα που πέφτει στα γόνατα ζητώντας την ύψιστη βοήθεια για το εγγόνι της που παλεύει τον καρκίνο.

Κωμικοί, γελοίοι, ανερμάτιστοι είναι ο Καρκαγιάννης και οι συνομοταξία του που περίμεναν με τις ώρες στην ουρά για να προσκυνήσουν την μούμια του Λένιν.