Πολυτεχνείο 2009

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι γιορτές γύρω από το Πολυτεχνείο θα επαναληφθούν για να μας θυμίσουν ότι αυτό το οποίο ήταν μια αυθόρμητη εκδήλωση δίψας για ελευθερία δεν είναι πια μία άδεια χωρίς νόημα και προοπτική μάζωξη. Είναι η ευκαιρία που αρπάζουν από τα μαλλιά κάθε χρονιά οι αριβίστες της κοινωνικής ισότητας για να φορέσουν την μάσκα του συντετριμμένου αγωνιστή θρηνώντας και κλαψουρίζοντας γύρω από το κουφάρι του Πολυτεχνείου.

36 Χρόνια μετά η κραυγή αγώνα και ελπίδας, ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την άρπαξαν στα λιμάρικα χέρια τους οι αυτοπροσδιορισμένοι σαν "γενιά του Πολυτεχνείου" και την έκανα ΜΙΖΑ-ΑΡΠΑΧΤΗ-ΛΑΜΟΓΙΑ.

Τα παιδιά εκείνα πάλεψαν για ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Για 36 χρόνια ένας συρφετός από αδίστακτους αριβίστες φορώντας την μάσκα του "αριστερού", του "σοσιαλιστή" του "προοδευτικού διανοούμενου" ακόμη και του "πρωτοπόρου καλλιτέχνη" ακόμη και του "τίμιου δεξιού" έχει πέσει σαν πεινασμένες ακρίδες πάνω στην χώρα καταβροχθίζοντας τον πλούτο που πρόσφεραν οι διεθνείς συγκυρίες. 36 χρόνια μετά τα παιδιά εκείνα που με ενθουσιασμό, αυθορμητισμό αυταπάρνηση, πίστη και ανιδιοτέλεια διεκδικούσαν ένα καλύτερο αύριο είδαν τον αγώνα τους να πέφτει στα νύχια αυτοεξόριστων περιπατητών του Quartier Latin που επέστρεψαν σαν σωτήρες όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και διαφόρων άλλων που από πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα μετεξελίχθηκαν σε πολιτικούς κομισάριους κυνικούς διαχειριστές της εξουσίας, υπηρέτες των συμφερόντων των αφεντικών τους, έτοιμους να υποθηκεύσουν την χώρα και το μέλλον της, τυφλοί εντολοδόχοι και εκτελεστές των κελευσμάτων της Νέας Τάξης.

Το ΨΩΜΙ για το οποίο πάλεψαν γίνεται όλο και πιο μαύρο και μπορεί σε λίγο να μην υπάρχει. Οι θιασώτες της κοινωνικής ισότητας το έκαναν παντεσπάνι για τους εαυτούς τους.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ προδόθηκε. Τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια αντί για κέντρα μάθησης και γνώσης έχουν πέσει στα χέρια μικρονοϊκών μειοψηφιών που τα έχουν μετατρέψει σε κέντρα βαρβαρότητας και εκχυδαϊσμού. Καταστρέφουν γραφεία καθηγητών, προπηλακίζουν οποιονδήποτε υψώσει φωνή διαμαρτυρίας έχοντας τις πλάτες γερά καλυμμένες από πολιτικές ηγεσίες που έχουν εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών τους σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο και μετά σε κάποιο Πανεπιστήμιο στην Εσπερία.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έχει πάει περίπατο. Από κοινό αγαθό έχει γίνει κοινή του πεζοδρομίου που μπορεί να την αγοράσει ο κάθε αγύρτης του σύγχρονου παρακράτους. Ο Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας ότι: ούτε πιστεύουμε πως "η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων" πρόδωσε την γενιά των αγωνιστών του τότε. Έβαλε την ταφόπετρα στον ωραίο εκείνο αγώνα. 36 χρόνια από τότε το ΕΑΤ/ΕΣΑ βρίσκεται εδώ. Μπορεί να άλλαξε όνομα να έγινε Antifa, αντιεξουCIAστές αλλά βρίσκεται εδώ για να ρίχνει "συγκεκριμένα ποσά βίας" σε όσους αρνούνται την υποταγή. Οι κουκουλοφόροι της GESTAPO νομίζαμε ότι ήταν μία θλιβερή ανάμνηση του παρελθόντος και όμως ξαναγύρισαν μεταλλάχτηκαν στους κουκουλοφόρους του Αλαβάνου.

Το εορταστικό πανηγύρι θα τελειώσει με την πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία για να μπορέσουν τα ντόπια τσιράκια του αμερικανισμού να αποκτήσουν το άλλοθι που τους χρειάζεται ώστε την επόμενη πέρα να συνεχίσουν την προσπάθεια αποδόμησης του Έθνους. Πορεία που δείχνει όλη την προσπάθεια εμπαιγμού των Ελλήνων. Με το ένα χέρι θα συκώνουν την σφιγμένη γροθιά του αντι-αμερικανισμού και με το άλλο θα αρπάζουν τα δολάρια για να ξαναγράψουν την ιστορία μας, να εμπαίξουν την θρησκεία μας τα ήθη και έθιμά μας ώστε για να μας κάνουν από λαό υποκείμενο της ιστορίας σε καταναλωτικό αντικείμενο.