Το φακελάκι....φταίει...

ΤΟ...ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΚΑΙ Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Μετά και τις ανοησίες που εκτόξευσε στην Κομοτηνή ο κατοχικός πρωθυπουργός....

Ρωτάω πλέον ευθέως τους Πασοκτζίδες....

Αυτός ο....άνθρωπος σας μοιάζει για πρωθυπουργός;Αν είχατε επιχείρηση θα τον προσλαμβάνατε υπάλληλο;

Αν η κατάσταση της χώρας δεν ήταν τόσο σοβαρή ίσως και να γελούσαμε αν και με το να γελάς με το πρωθυπουργό της χώρας σου...δεν είναι ότι καλύτερο για την πατρίδα.

Αλλά τι άλλο να πούμε αφου δεν φτάνει ότι είχε το θράσος να πατήσει το πόδι του στην Θράκη.

Μια Θράκη που έχει εγκαταλειφθεί στην...πρόνοια του τουρκικού προξενείου το οποίο εξασκεί "κυβερνητική" πολιτική.Μια Θράκη που οι "Ελληνες" μουσουλμάνοι βουλευτές δηλώνουν φόρα παρτίδα Τούρκοι.

Αντί να μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ντόπιος χριστιανικός λαός αλλά και οι μουσουλμάνοι Πομάκοι που οι Τούρκοι προσπαθούν με καθε τρόπο νόμιμο ή μη να εκτουρκίσουν.Αντι να μιλήσει για την εξαγορά της ελληνικής γης και ελληνικών επιχειρήσεων τις οποίες οι άχρηστοι πολιτικοί κατάφεραν να κλείσουν απο κεφάλαια εξ Ανατολών.

Αντί έστω να προσπαθήσει να δώσει ενα αίσθημα ασφάλειας.Να πείσει ότι η Αθήνα δεν είναι μακριά και στέκεται δίπλα τους.

Αυτός τι έκανε τους είπε για τον....Καλλικράτη!!!!

Ρε δεν μας χέζεις με τον Καλλικράτη;Αυτό είναι δηλαδή το πρόβλημα της Θράκης και η προτεραιότητα για να πάει η πατρίδα μπροστά;

Ασε που με τον Καλλικράτη...Για πες μας Yiorgos πόσους ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ δημάρχους κανονίσατε να εκλεγούν με τις...ενοποιήσεις δήμων;

Το πόσο όμως κοιμάται όρθιος απεδείχθη όταν προσπάθησε να μιλήσει (γιατί μόνο για προσπάθεια μπορούμε να κάνουμε λόγο με τα άπταιστα ελληνικά).

"Ήταν αποδεκτή από την κοινωνία η φοροδιαφυγή, ήταν αποδεκτό ο γιατρός να παίρνει φακελάκι ή προμήθεια από φαρμακοβιομηχανίες. Αυτά είναι που πληρώνουμε σήμερα".

Μάλιστα κύριοι αυτό έφταιγε στην χώρα.Αυτό είναι το συμπέρασμα του αμερικανοεβραίου.

Για όλα φταίει η κοινωνία (σαν ελληνική ταινία ακούγεται).

Αλλά για ποια κοινωνία μας λέει.Η κοινωνία διόρισε εφοριακούς που τα άρπαζαν και δεν έκαναν ελέγχους;Η κοινωνία διόριζε δικαστές που εκδίκαζαν υποθέσεις (αν τις εκδίκαζαν) μετά απο 15 χρόνια;Η κοινωνία διόρισε διοικητές νοσοκομείων;

Στη βουλή όλο το συγγενολόι σας η κοινωνία το διόρισε;ΡΕ ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΕΔΩ.....

Δεν ντρέπεσαι λιγάκι;

Δηλαδή το ότι το κόμμα του έβαλε στα κόλπα την κοινωνία με τους πρασινοφρουρούς,τις κλαδικές,τους παλιούς "αυριανιστές" και όλη την σάρα και την μάρα δεν παίζει ρόλο.

Το ότι τα διορισμένα κομματόσκυλα ως διοικητές νοσοκομείων,δημοσίων υπηρεσιών,ΔΕΚΟ κλπ αδιαφορούσαν,συμμετείχαν ή ανεχόντουσαν τις αρπαχτές ούτε αυτό παίζει ρόλο.

Το ότι οι πολιτικοί ψηφίσατε νόμους για να κλέβεται ασύστολα τον ελληνικό λαό και μετά να φεύγετε ατιμώρητοι ούτε και αυτό σας ενόχλησε.

Στα μάτια του απλού λαού είσαστε ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ και οι ένοχοι τιμωρούνται.

Κανένας δεν θα γλυτώσει και μην νομίζετε ότι θα ρίξετε στάχτη στα μάτια με τους Μαντέληδες για τους οποίους τα παπαγαλάκια διαρρέουν ότι γίνονται προσπάθειες να τιμωρηθούν χωρίς να παραβιαστεί το Σύνταγμα αλλά μόνο για...φοροδιαφυγή δηλαδή το πολύ να φάει (αν φάει) 3 χρόνια.

Αυτα να τα πείτε αλλού.

Να κόψετε το λαιμό σας και να τους κλείσετε ΟΛΟΥΣ μέσα αμα έχετε τα κότσια.Οσο ψηλά και αν βρίσκονται.Αλλωστε το Σύνταγμα το έχετε κουρελιάσει επανειλημμένα αρα δεν νομίζω ότι για χάριν της δικαιοσύνης για μια φορά και όχι του κομματικού συμφέροντος δεν μπορεί να το παραβλέψετε.

Εκτός και αν επιθυμείτε το Σύνταγμα να....παραβλεφθεί απο τους μόνους πραγματικούς φύλακες που είναι ο ελληνικός λαός.

Και επειδή αυτό είναι που τρέμετε περισσότερο απο όλα κάντε για τελευταία φορά αυτό που κανατε για δεκαετίες για να εξυπηρετήσετε τα λαμόγια και τα κομματόσκυλα σας αλλά καντε το αυτή την φορά εξ ονόματος του λαού και όχι των εκδοτών,των μεγαλοεργολάβων και των πολιτικών απατεώνων.

Αλλωστε ο καθε νόμος ισχύει ΜΟΝΟΝ όταν υπηρετεί το γενικό συμφέρον.Οταν υπηρετεί την κλεπτοκρατία και την διαφθορά παύει να είναι νόμος και όταν δεν τον καταργεί η πολιτεία είναι πλέον χρέος των πολιτών να τον καταργήσουν......

Πηγή http://protesilaos.blogspot.com

Τίποτα δεν χάνεται...Είμαστε χαμένοι...

Δεν είμαστε πια τίποτα στην χώρα μας. Είμαστε το νερό που κινεί τον μύλο. Μας ταΐζουν με λέξεις, μας ποτίζουν με προγράμματα, μας βάζουν σε δικά τους κανάλια, μας οδηγούν, μας εκμεταλλεύονται....Δεν είμαστε παρά πλέον παρά ο ατμός που κινεί τις τουρμπίνες, το ηλεκτρικό ρεύμα που ανάβει τα φώτα με το γύρισμα του διακόπτη. Δεν είμαστε ούτε καν σκεπτομενες υπάρξεις, αφού η σκέψη μας, που είναι τελικά "επικίνδυνη" για μας, είναι εγκλωβισμένη, απασφαλισμένη, άοπλη, αριθμημένη συσκευασμένη στα πακέτα και σταλμένη για διαμόρφωση την κατάλληλη ώρα. Η σκέψη μας χρησιμεύει σαν πυροκροτητής. την τοποθετούν την τελευταία στιγμή στην μηχανή και τότε το ρομπότ δουλεύει, και η μάζα εκρήγνυται, η θέληση του να υπερασπισθεί την "ανθρώπινη ύπαρξη" την "Democracy", τον "δημοκρατικό κόσμο" ΄την "ελεύθερη οικονομία" ή τις "προόδους του πολιτισμού" ανάβει τα καύσιμα και μας εκτινάσσει σαν βέλη, μέσα σε δευτερόλεπτα, προς τον πόλεμο, την σφαγή, στην εθνική αυτοκτονία.

Είμαστε όλοι μισθοφόροι. δεν είμαστε πλέον παρά λαός μισθοφόρων. Η δημοκρατία μας είναι μία μορφή κατάκτησης. Δεν βλέπουμε, άρματα στους δρόμου, δεν ακούμε μπότες και έτσι είμαστε ήσυχοι. Οι αφέντες μας είναι αόρατοι, άγνωστοι, Χειρίζονται σιωπηλά τους μοχλούς που ορίζουν την ζωή μας. Δεν εξορίζουν, δεν κρεμάνε,δεν τουφεκίζουν. Δεν ανήκουν σ' αυτούς τους απλοϊκούς που διερωτώνται αν θα βάλουν την υπογραφή τους στο χαρτί μιας απόφασης για την εξαφάνιση ενός δύστροπου. Βλέπουν απλά τα πράγματα σε μεγάλη κλίματα και δημιουργούν ξαφνικά εκατομμύρια νεκρούς, κυκλώνες οδύνης και ωκεανούς καταστροφής, χωρίς κανένας μας να το καταλαβαίνει.

Πώς μπορούμε να το καταλάβουμε; Έχει σχηματιστεί ένα είδος κλειστού κυκλώματος, εκμετάλλευσης της λαϊκής θέλησης, μέσα στο οποίο βασιλεύει, όπως και στην φυσική, το κλασσικό αξίωμα: "τίποτα δεν χάνεται, τίποτα δεν δημιουργείται". Οι Ελληνες ψηφίζουν, αλλά ψηφίζουν αναγκαστικά "αρεστά" κόμματα και "αρεστούς" ενδιάμεσους. Αυτά τα κόμματα και αυτοί οι ενδιάμεσοι είναι με την σειρά τους εύκολα υποχείρια αυτών που τους δίνουν τον παρά που έχουν ανάγκη για να συντηρήσουν την πολιτική τους ύπαρξη, να διατηρήσουν την θεσούλα τους. Οι Ελληνες ενημερώνονται, αλλά ενημερώνονται από "αρεστά" ΜΜΣ(κοταδισμού). Τα ΜΜΣ είναι φυσικά στα χέρια αυτών που ελέγχουν το χρήμα. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, αφού οι απαραίτητοι πόροι για την δημιουργία μιας νέας πολιτικής πινακίδας αποστερούνται συστηματικά από κάθε ανταγωνιστή. Όλα τα λεφτά πάνε στο ΕΛΙΑΜΕΠ. Ας δοκιμάσει κάποιος άλλος να διεκδικήσει χρηματοδότηση στο άνομα της δημοκρατίας και της ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών. Θα πάρει τα κατώτερα και χλεύη.

Ο καθένας μας εσείς ή εγώ, ο οποιοσδήποτε, , μπορεί θεωρητικά να ιδρύσει ένα νέο πολιτικό σχήμα, μια πατριωτική Μη Κυβερνητική Οργάνωση και να προσπαθήσει να προωθήσει το "προϊόν" του. Θα μείνει πάντοτε ένας μικρέμπορος καθόλου επικίνδυνος, αφου δεν θα αποκτήσει ποτέ τα μέσα να διαφημίσει την "μάρκα" του και να την αντιπαραβάλει, επί ίσοις όροις, με τα ανταγωνιστικά "προϊόντα".

Έτσι τίποτα δεν χάνεται, ή πολύ λίγο, αφού οι Ελληνες θα είναι αναγκασμένοι να ψηφίζουν " εγκεκριμένα", "αρεστά" κόμματα και τους "εγκεκριμένους" και "αρεστούς" ανθρώπους, με άλλα λόγια αναθέτει πάλι την εξουσία σ΄εκείνους που είναι αποδεκτοί και αρεστοί στον μεγάλο Καραγκιοζοπαίχτη. Τίποτα δεν θα αλλάξει αφου "Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων" και αυτοί που κρατάνε το πουγκί θα τα αρνούνται πάντα σ' αυτούς που δεν δέχονται του όρους του παιχνιδιού και της υποταγής...

Πατρίς, Ευγενία, Τηλεόραση

Με αυτόν το ευρηματικό και "βαρύ" τίτλο κάποια Έφη Μαρίνου από το ένθετο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας 7 (16/5/10) με λύσσα μιγάδας σημαδεμένης από διάφορα συμπλέγματα και κομπάζουσα ημιμαμάθεια όρμησε ακάθεκτη κατά της κυρίας Ευγενίας Μανωλίδου. Το μεγάλο σφάλμα της Ευγενίας είναι ότι δεν ανήκει σε εκείνο τον συρφετό που εκστασιάζεται με τις διπλοκέφαλες ψωλές της Έρσης ή τον αυνανισμό της Στεφανή, ούτε χειροκροτεί τον εθνικό μας γελωτοποιό που έχοντας αποφύγει παράνομα την στρατιωτική του θητεία, παραδίδει μαθήματα γκλαμουράτου αριστερό λαϊκισμού στα μικροαστικά μορμολύκεια, κάθε Τρίτη βράδυ. Δεν έχει ανάγκη η κυρία Μανωλίδου από υπεράσπιση. "Κάπου έχει πάντα πρόχειρη την μπαγκέτα μήπως και της ζητήσουν να θυμηθεί την ιδιότητα της μουσικού". Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι διάφοροι δημοσιογραφικοί λαπάδες όταν οι υπηρεσίες τους θα είναι άχρηστες. Όταν η υπερπροσφορά ηλιθιότητας, βλακείας και η κρίση των νταβατζήδων γκρεμίσει τα απατηλά τους όνειρα.

Το πρόβλημα της Εφης είναι ο σύζυγος της κυρίας Μανωλίδου, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Άδωνις Γεωργιάδης. Πάλι η χούντα στο προσκήνιο. Μετά από 35 χρόνια η αριστερόστροφη προοδευτικότητα σηκώνει

την χούντα σαν το διαφημιστικό πανό για να κρεμάσει επάνω του τα 35 χρόνια προοδευτικής ασυδοσίας και λαμογιάς. Είχαμε την περιώνυμη "παρέα της Μυκόνου" που λεηλάτησε την περιουσία των Ελλήνων και πλούτισε προκλητικά. Την γενιά του Πολυτεχνείου που εξαργύρωσε τα πάντα πουλώντας σοσιαλισμό. Ένα πνευματικό κατεστημένο που είναι κυριολεκτικά για τα μπάζα εθισμένο στην συνδιαλλαγή και την μετριότητα.

Η Έφη αναρωτιέται πώς συμβιβάζεται το "Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" με την χυδαία διαπόμπευση ανθρώπων. Είναι πολύ ωραία ερώτηση Θα μπορούσε να απαντηθεί όταν απαντηθεί και το "πώς συμβιβάζεται το γκλαμουράτο life style όλων αυτών των αρριβιστών που σκίζονται για την κοινωνική ισότητα άλλα μένουν σε βίλες και πάνε βόλτες με κότερα;"

Επί χούντας, πάλι η χούντα, η Έφη μας θυμίζει ότι ο κινηματογράφος παραδόθηκε στα χέρια του Τζέιμς Πάρις και άλλων για να παράγει εθνικοπατριωτικές σαπουνόφουσκες Εκείνο που δεν μας λέει είναι ότι στις σαπουνόφουσκες αυτές πρωταγωνιστούσαν τα βαριά πεπόνια της αριστεράς τέχνης, από Κατράκη μέχρι Καζάκο και από Καρέζη μέχρι Αλέκα Κατσέλη και φυσικά ποίος, μιας κάποιας ηλικίας, δεν θα θυμάται τον ηρωικό ταγματάρχη Βαρτάνη (Άγγελο Αντωνόπουλο) ή το "Αλάτι και Πιπέρι". Η αριστερή τέχνη έχει θρησκεία και πατρίδα το ψαχνό. Εμείς οι άλλοι έχουμε "πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια" και έτσι μας αρέσει.

Οι Έλληνες πολίτες μπαΐλντισαν και έγιναν νεοπτωχοι γιατί η "μεγάλη δημοκρατική παράταξη" και όχι η δεξιά ή η ακροδεξιά, άν το προτιμάει, καταβρόχθισε τον πλούτο της χώρας και δεν χρειάζεται η "εικόνα της ευειδούς Ευγενίας" για να στείλει ο λαός την αριστερά στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Ο Παπαδημούλης στο RealFm

Σήμερα 12/5/2010, σύντροφος Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ξέρω σε ποια συνιστώσα ανήκει και ούτε με ενδιαφέρει, συνομίλησε με την Κάτια Μακρή στο RealFm. Ακούγοντάς τον δεν ήξερα αν θα έπρεπε να γελάσω ή να φτύνω Μεταξύ των διαφόρων βαθυστόχαστων και περισπούδαστων που αράδιασε ήταν και το ευρηματικό η αριστερά, οι παλαιοημερολογίτες του ΚΚΕ και οι ερσάτζ προλετάριοι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν φέρουν καμία ευθύνη για την κατρακύλα της Ελλάδας και την οικονομική καταστροφή, γιατί, είπε, ότι δεν μεττείχαν στις κυβερνήσεις που κατασπατάλησαν με λόγους "παρρησίας και περισυλλογής" τα πακέτα στήριξης Όχι σύντροφε! Μπορεί να μην συμμετείχατε σε κυβερνήσεις, συμμετείχατε στο μεγάλο φαγοπότι. Είσαστε κομμάτι του κηφηναριού των κρατικοδίαιτων "συνδικαλιστών", των "συνδικαλιστών" των διαβόητων ΔΕΚΟ, των λιμάρικων διανοουμένων που τσαλαβουτούσαν στο βιός των Ελλήνων. Γνωρίζατε ότι τα κονδύλια για την ανάπτυξη της γεωργίας πηγαίνανε σε BMW, σε πρώτα τραπέζια πίστα και όμως κάνατε την πάπια. Γνωρίζατε ότι ο πλούτος της χώρας διαγουμιζότανε κανονικά και το μόνο που κάνατε ήταν να σιωπάτε γιατί τότε έτσι βόλευε Μη μας πει ο σύντροφος ότι δεν ήξερε ότι το βαμβάκι ζυγιζόταν δέκα φορές Μη μας πει ότι αγνοούσε ότι ημέτεροι, με 50 δέντρα ελιές παίρνανε τις ίδιες ή και περισσότερες επιδοτήσεις από εκείνους που είχανε 1000 δέντρα. Μη μας πει ότι αγνοούσε ότι πανεπιστημιακοί είχαν βάλει χέρι στα κονδύλια της ΕΕ και τα καταβρόχθιζαν με λαϊκή μανία. Δεν τους είδαμε καθ΄όλη την διάρκεια του μεγάλου πάρτι να υψώσουν έστω και μία ισχνή φωνή διαμαρτυρίας Ήτανε όλοι τους ευτυχισμένοι

Στο τέλος πέταξε και ένα περί "προοδευτικών δυνάμεων" για να δέσει ο αχταρμάς. Οι Έλληνες πήρανε μία γεύση του τι έστι προοδευτικές δυνάμεις όταν το "Κίνημα" ΄κύριος εκφραστής τoυς και με σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. . Οι Έλληνες και οι Eλληνίδες έζησαν ένα έμπρακτο συλλογικό παραλήρημα. Πουλώντας το παραμύθι του προοδευτικού πολλοί ανίκανοι για τον επιστημονικό ή επαγγελματικό στίβο, προσκολλήθηκαν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις ή σε κομματικές νεολαίες και έφθασαν σε υπουργικές καρέκλες λανσάροντας πίστη σε κάτι που πότε δεν πίστεψαν. Άνθρωποι που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους ΄ξαφνικά εκτοξεύθηκαν στην κορυφή και άλλοι από την φτώχεια και την ανέχεια, ανέχεια που ανάγκαζε τις γυναίκες τους να κάνουν baby sitting, στο όνομα των "προοδευτικών δυνάμεων" βρέθηκαν να κατοικούν σε ανάκτορα τίγκα στο μάρμαρο. Για μία εικοσαετία τα προσόντα για την κατάληψη κάποιας θέσης μετρίοντουσαν με τους πόντους, μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, τις αφίσες που είχε κολλήσει.Οι προοδευτικές δυνάμεις ήξεραν να αμείβουν τους ανθρώπους τους. Κολάκεψαν ό,τι πιο εγωκεντρικό και ευτελές έχει ο Nεοέλληνας μέσα του, εκμεταλλεύτηκαν την ανασφάλεια, την απαιδευσιά, την ιταμότητα, να καταξιώσουν την ηδονοθηρία, την καταναλωτική βουλιμία. Aλλά σφραγίδα στον ψυχισμό ανεξάλειπτη άφησε κυρίως η γεύση της εξουσίας, η αίσθηση της εξόδου από την ανωνυμία και το περιθώριο, η ηδονή να είσαι επιτέλους «κάποιος». Αρκούσε το περιβραχιόνιο της περιφρούρησης για να αποκτήσεις πρόσωπο και να βγεις από την κοινωνική αχρωμία. Αυτοί οι κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Aυτοί έκριναν για όλα, αυτοί αποφάσιζαν. Διόριζαν, απόλυαν, έκαναν προαγωγές και μεταθέσεις, μοίραζαν επιχορηγήσεις και δάνεια. Kαταλύθηκε κάθε κρατική ιεραρχία. Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά αλλά και σε σωματεία, συλλόγους, «πνευματικά ιδρύματα», εφημερίδες , είχαν απλωθεί τα αναρίθμητα πλοκάμια του πνιγερού κομματισμού των προοδευτικών δυνάμεων . H στράτευση ήταν (κατά κανόνα) με το αζημίωτο. Ασήμαντοι ρυπαροί και τρισάθλιοι ξαφνικά έγιναν πάμπλουτοιοι. Σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία ο καθένας μας γνωρίζει έναν Χ που από την μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε με ξενοδοχεία, πολυτελείς κατοικίες, κότερα, παιδιά να σπουδάζουν στην Εσπερία και το κυριότερο πρώτο τραπέζι πίστας στα σκυλάδικα πολυτελείας. Και ο κοσμάκης έτρωγε ότι περίσσευε και έλεγε και ευχαριστώ!

Τέρμα τα περί "προοδευτικών δυνάμεων", πείραμε το μάθημα μας. Οι προοδευτικές δυνάμεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία συμμαχία των μετριοτήτων που έδρασε συνωμοτικά, ιδρύοντας συμμαχίες, κλίκες και παρέες για να προωθήσουν τα ατομικά τους και μόνο συμφέροντα. Δεν τους ενδιέφερε το κοινό καλό, το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, που, αντίθετα πολέμησαν και καταπόνησαν μπροστά στο δικό τους συμφέρον και το συμφέρον της κλίκας, της παρέας, του κόμματος. Όλος αυτός ο εσμός των μετρίων και ανικάνων που οχυρώνεται πίσω απο την πινακίδα "προοδευτικές δυνάμεις" είναι φυσιολογικά, λογικά και κοινωνικά αδύνατο, να υποτάξουν την ιδιοτέλεια τους στο συμφέρον της κοινωνιας. Και όχι μόνον αυτό. Αντί, οι "προοδευτικές δυνάμεις", να παίρνουν το πιό μικρό μερίδιο απο το κοινωνικό προϊόν, αφού συμβάλλουν λιγότερο στην δημιουργία του, αυτοί έπαιρναν το μεγαλύτερο μερίδιο του κοινωνικού προϊόντος.

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ

Αραγε ο "Ελληνας" της διασποράς Yorgo και ο θίασος των λοιπών "Ελλήνων" της διασποράς που τον περιβάλουν γνωρίζουν ποιοί είναι οι δολοφονημένοι ήρωες;

..But although Ambassador Cannon told a delegation at his embassy (US embassy Athens σημείωση σχολιαστή) that he was "doing all he could" to obtain commutations, when the Greek Ambassador in Washington went to plead at the State Department the reply he received from a senior official was that"we [the Uniteds States] had nothing to do with it."

Memorandum of conversation, 9 May 1956, Box 3276, RG59, State Department Recods, USNA
in Robert Holland, Britain and the Revolt in Cyprus, Oxford, 1998 pp 130

"Δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε με αυτό." ή σε ελεύθερη μετάφραση "Δεν μας αφορά" ή "Καρφί δεν μας καίγεται".




Πρέπει κανείς να ψάξει σε αμερικανικές ή αγγλικές πηγές για να βρεί την αλήθεια. Οι δικοί μας δημόσιοι ιστορικοί όπως ο Στεφανίδης κάνουν την πάπια. Ούτε τους νεκρούς στην Αθήνα δεν αναφέρουν, απλά μιλάν για αιματοκύλισμα(sic).

Οι Ηθικοί Αυτουργοί......

Γίναμε μάρτυρες μιας τραγωδίας. Τρεις άνθρωποι και ένα αγέννητο μωρό έχασαν την ζωή τους. Πέθαναν από τις μολότοφ που έριξαν κουκουλοφόροι που για 35 χρόνια οι κορλεόνε της πολιτικής και της λαμόγια τους χαϊδεύουν τα αυτιά. O πολιτικός συρφετός, τα παρελκόμενα του και οι παρακεντέδες τους φόρεσε τις μαύρες πλερέζες της υποκρισίας και του φαρισαϊσμού και παίζει τον τεθλιμμένο. Τα θύματα και οι θύτες δεν είναι παρά τα άβουλα πιόνια στην σκακιέρα ενός άνοστου, ανίερου και βάρβαρου πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται χρόνια τώρα εις βάρος και πάνω στο σώμα της πατρίδας μας.

Οι "γνωστοί άγνωστοι" κουκουλοφόροι έριξαν τις μολότοφ στα χέρια τους τις είχαν βάλει η μωρία, η αγυρτεία, η διανοητική αναπηρία της Ελληνικής άρχουσας τάξης. Άρχουσα τάξη που επί 35 χρόνια αφήνει την "προοδευτική" τρομοκρατία να λυμαίνεται τα πανεπιστήμια,την εκπαίδευση, τον τύπο, να παραποιεί ή και να αντιστρέφει έννοιες, αλλά δεν παραλείπει να κάνει δώρα στον εαυτό της και να φροντίζει το μέλλον των παιδιών της.

Αυτή η άρχουσα τάξη και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι της είναι οι ηθικοί αυτουργοί.

ΝΔ: Έχει στερήσει από τον εαυτό της την δυνατότητα να εκπροσωπεί τους Ελληνες και τις Ελληνίδες. Παίζει ρόλο διακοσμητικό του πολιτικού σκηνικού, άκρως παθητικό. Κυριαρχείται από ανθρώπους με αποξεραμένους τους γεννητικούς αδένες της δράσης χωρίς ιδεολογία και πιστεύω. Όλα τα χρόνια της ύπαρξής της δεν έχει κατορθώσει να ψελλίσει ούτε απόπειρα κριτικού λόγου και έγκυρης αντίστασης στην ιδεολογική τρομοκρατία της Νεοταξίτικης αριστεράς. Κυριαρχούμενη από βαθιά συμπλέγματα μειονεξίας περιφέρεται στην πολιτική σκηνή σαν ηττοπαθής Λευκορώσος χωρίς πολιτικό αντίλογο, κριτική αντιπρόταση, διαφορετική εκδοχή, άλλη οπτική. Το κόμμα της ΝΔ είναι πολιτικά και κοινωνικά ανύπαρκτο, γιατί έχει κυριολεκτικά απορροφηθεί από την κυρίαρχη μόδα του αριστερισμού. Πανικοβάλλεται, κυριολεκτικά τρέμει και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί "ελληνοκεντρική", "εθνικιστική", "αντιδραστική". Τα στελέχη της τρέχουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα, τα κριτήρια, τις αξιολογήσεις της νεοταξίτικης αριστεράς. Τους κυβερνά πάντα ο φόβος μην προκαλέσουν δυσμένειες. Όλο αυτό το συνονθύλευμα που ακούει στο όνομα ΝΔ δεν έχει τίποτα δικό της να αντιτάξει στον ιδεολογικό μονόδρομο της κατεστημένης "προοδευτικής" ασυδοσίας γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, το πνευματικό της κενό είναι ολοφάνερο. Μικροί άνθρωποι, χωρίς αέρα, χωρίς καμιά πλατιά χειρονομία.

ΠΑΣΟΚ Από την στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία το 1981 ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία "προς τα κάτω" στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλίστικο, μονοκομματικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που τυράννησε την Ελλάδα και την ξεκούρδισε. Δεν σεβάστηκε τίποτα. Στο όνομα του λαού, αυτού του αφηρημένου πλάσματος, καταρράκωσε τους θεσμούς. Από το να λες "Ελληνικέ λαέ" ώς το "Ein volk, ein Furher" δεν είναι μακρύς ο δρόμος. Επέβαλε στην Ελλάδα μίαν ατμόσφαιρα αγοράς, όχι μίαν ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης Σήμερα επέστρεψε στην διακυβέρνηση με ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία και αντί ο πολιτικός του λόγος να είναι μεστός και ουσιαστικός έχει εκπέσει σε προσβλητική και της μέσης νοημοσύνης κενολογία, σε παιδαριώδεις κομπασμούς, κυριαρχούμενος από μία εξουσιαστική λογική στην υπηρεσία της Νέας Τάξης.

ΣΥΡΙΖΑ Τα πολιτικά του ζόμπι έχουν καλουπωθεί μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις, αναμασώντας δογματικές θέσεις και επαναστατικές φράσεις όπως τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του Παπαδάτου-Αναγνωστοπουλου ή την "κινηματική βία" του Βέλτσου. Είναι ένα γρανάζι του συστήματος, ή ουρά της παγκοσμιοποίησης που λόγο αδράνειας το ομάζουμε Αριστερά. Πρακτορεύει ασύστολα τον υπερεθνικό πλανητικό Μολώχ της Νέας Τάξης. Ανίκανο να δημιουργήσει, να εκφράσει την λαϊκή οργή, καλλιεργεί την καταστροφική μανία των μαζών οδηγεί τις πλάνες τους και ακολουθεί την αλήθεια της ιστορίας. Υποθάλπει συστηματικά την βία και την ασυδοσία. Ανοίγει την αγκαλιά του σε κάθε μορφή ακραίων τάσεων του κοινωνικού περιθωρίου ηρωποιώντας απερίφραστα κάθε κοινωνικό κατακάθι. Είναι το ζιζάνιο που τρέφεται από την βενζίνη των μολότοφ, ευφραίνεται από τους ήχους των εκρήξεων και ελπίζει στο χάος. Γιατί οι αιώνιοι έφηβοι του δεν έχουν ακόμη ενηλικιωθεί.

ΚΚΕ Οι νεκρόφιλοι του ΚΚΕ προσκυνάνε την μούμια του Λένιν, προσεύχονται στον Στάλιν και ονειρεύονται την επανάσταση. Έχουν φορέσει τα "ενάντια και κόντρα" που λειτουργούν σαν το πολιτικό τους Viagra. Κλεισμένοι μέσα στο κάστρο του Περισσού κινούνται από δωμάτιο σε δωμάτιο σαν έμπειροι αυτιστικοί μη έχοντας ξεπεράσει το παρελθόν τους. Δεν μπορούν να διακρίνουν τον Οργουελικό εφιάλτη της εποχής της Νέας Τάξης και περιμένουν τραγικά γεγονότα, όπως η οικονομική κατάρρευση για να ξαναμπούν στον πολιτικό χάρτη, να ξεφύγουν από το άχρωμο περιθώριο τους. Ας μη το παίζουν αθώες περιστερές, ότι δήθεν δεν φταίνε αυτοί για τα χάλια μας. Είναι και αυτοί, οι κουκουέδες, κομμάτι του συστήματος και υπεύθυνοι της κατατρακίλας. Μη μας πει η συντρόφισσα Παπαρήγα ότι οι ανα την Ελλάδα Κοβες δεν γνώριζαν πως και ποιοι καταβρόχθιζαν τα πακέτα στήριξης. Δεν γνώριζαν οι αγροτοπατέρες της Λαρισσας, της Λειβαδιάς και πάει λέγοντας πόσες φορές ζύγιζαν το μπαμπάκι για να πάρουν τις επιδοτήσεις; Το ήξερε, όλοι η Ελλάδα το ήξερε, και έκανε την πάπια. Σήμερα μετά την τραγωδία για να αποφύγει την ευθύνη καταφεύγει στην προσφιλή Λενινιστική σοφιστεία ότι υπαίτιος είναι πάντα κάποιοι άλλοι. Προβοκάτορες, προβοκάτσια είναι το εύκολο άλλοθι των εγκληματιών και ολετήρων που χρησιμοποιούν απροκάλυπτα την βία στους "αγώνες τους" και επιδιώκουν την σύγκρουση. Τα στειλιάρια με τα κόκκινα σημαιάκια που κουβαλάνε οι μπράβοι του στις διαδηλώσεις είναι αδιάψευστοι μάρτυρες

ΜΜΣ(κοταδισμού) Προσφέρουν υπηρεσίες μεγαφώνου και όχι υπηρεσίες μικροφώνου. Δημοσιογράφοι παπαγάλοι, δημοσιογράφοι κόπανοι, δημοσιογράφοι τεντιμπόηδες, κορίτσια κομματικές γλάστρες παρέα με έκφυλους σαχλάκιδες με εξόφθαλμες τις κομματικές τους εξαρτήσεις καλλιεργούν την πλέον άγρια μισαλλοδοξία. Επιλέγουν τα σενάρια με πολύ προσοχή και κομματική πειθαρχία για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη σε ότι είναι συμφερτικότερο στους κομματικούς τους νταβατζήδες.

Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί του τραγικού θανάτου των τεσσάρων ανθρώπων.

Αλλά πάνω από όλα ηθικοί αυτουργοί είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εμείς τους παραδώσαμε την εξουσία..... για ένα "κουστούμ"......

Οι Σάπιοι....

Το πολιτικό μας κατεστημένο είναι σάπιο! Δεν έχει ούτε τα αναγκαία, τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά για να κυβερνήσει. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι δυο αντίπαλα στρατόπεδα που κινητήριος δύναμης τους είναι τα πάθη, το ενάντια και κόντρα, το κάφτε τα όλα, χωρίς θέσεις, χωρίς προτάσεις. Έτοιμο να θυσιάσει λίγα στρέμματα Ελλάδας για να μη χάσει τον ύπνο του. Αντιπροσωπεύει τις δύο όψεις της σφραγίδας του θανάτου, του οποίου το αποτύπωμα φέρει η ιστορία μας εδώ και 35 χρόνια: του δηλητήριου των ιδεολογιών, της παντοδυναμίας του παρά. Η επικράτηση του αντικατοπτρίζει την παρακμή μας γιατί η επιλογή του αντιστοιχεί στις δύο βασικές αιτίες αυτής της παρακμής. Υπάρχει γιατί πρέπει να υπάρχει. Είναι το κατεστημένο που μας αξίζει. Δεν έκλεψε τα αξιώματα του. Η εποχή μας αναγνωρίζεται σε αυτό. Δημιούργησε ένα καθεστώς που αρμόζει στην απάθεια μας.

Η διοίκηση του κράτους είναι σάπια. Οι καρεκλοκεύνταυροι, μισοί καρέκλες μισοί ανθρωπόμορφα όντα, αδιαφορούν για όλα, για τα πάντα, για όλους. Όταν δεν αδιαφορούν είναι για να παραλύσουν κάθε κίνηση. Υπολογίζουν μόνο στην κονόμα και πώς θα κάνουν δώρα στον εαυτό τους.

Το πνευματικό κατεστημένο είναι σάπιο. Δεν έχει ούτε τα ελάχιστα χαρακτηριστικά, αναγκαία για να καθοδηγήσει το έθνος των Ελλήνων στην έξοδο από την παρακμή. Δεν ενδιαφέρεται. Επιθυμεί ένα λαό χωρίς σκέψη, μία άμορφη μάζα κρέας για τα κανόνια της Νέας Τάξης, ένα προορισμένο για εκμετάλλευση ζώο, ένα ανθρώπινο συνονθύλευμα αντίθετο στη φύση και για το οποίο η λέξη έθνος δεν θα έχει κανένα νόημα.

Οι πολιτικατζήδες περιορίζονται στα αξιώματα, στις απολαβές, στην λαμόγια και τις μίζες. Κύριο μέλημά τους είναι η διατήρηση της κάστας τους και συνθηκολογούν σε οποιανδήποτε απαίτηση ή οποιονδήποτε εκβιασμό για να την διατηρήσουν.

Τα σύνορα μας είναι ανοιχτά οι ψυχές μας βγαίνουν σε πλειστηριασμό. Το κράτος που δεν επιτρέπει να εκτραπεί η ρόδα ενός φορτηγού χωρίς να διεξάγει έρευνες επιτρέπει την απαλλοτρίωση των Ελλήνων χωρίς να λέει λέξη. Οι ΜΚΟ, οι οργανώσεις σφραγίδα με πολλά λεφτά που κανείς δεν ξέρει από που έρχονται, οι πολυτελείς αφίσες το μαρτυρούν, και οι ανεπάγγελτοι ιστρούχτορές το αποδεικνύουν, ανεξέλεκτα απαλοτριώνουν την σκέψη μας, με τσαμπουκά και νταιλίκι.

Όλοι οι σημερινοί ταγοί δυστυχισμένοι μέτοικοι περιορίζονται στα αξιώματα, τις θεσιθηρίες, στην δουλοπρέπεια προς τους πλανητάρχες και στην αδιαφορία προς την μόνη πραγματική δύναμη: την δύναμη των Ελλήνων.

Οι Έλληνες κοιμούνται. Σε λίγο δεν θα έχουν κανένα χαρακτηριστικό Έθνους. Απλά θα συνωστίζονται πάνω σ’ αυτόν τον χώρο που ακούει στο όνομα Ελλάς.

Το Έθνος είναι σύνδεσμος ατόμων ομοιογενών, ομόγλωσσων και συνειδητοποιημένων για την οντότητα τους. Έχουν επίγνωση των πεπρωμένων τους ως σημερινού κρίκου της ομηρικής αλυσίδας που δένει την μία γενιά με την άλλη. Έχουν ένα χώρο, μια γη για να γεννιούνται, να ζουν, να πεθαίνουν, όπως γενιές πριν από αυτούς και γενιές μετά από αυτούς. Μια Πατρίδα γη που αποκτήθηκε με θυσίες και αγώνες και ποτίστηκε με αίμα.

Αυτά τα απλά θέλουν να τα λησμονήσουμε. Ρεπούσηδες, Λιάκοι, Δραγώνες Δήμου, Ανδιανόπουλοι, Μπουκάλες, Μανδραβέληδες .....μας έβαλαν στο πλυντήριο. Θέλουν να μας «πλύνουν τον εγκέφαλο» για να ξεθωριάσει μέσα μας κάθε ένοια του έθνους. Να ξεχάσουμε την ιστορία μας, την γλώσσα μας, την θρησκεία μας ώστε να πάψουμε να είμαστε εμπόδιο στα πλανητικά σχέδια.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ένα απλό και συνάμα δύσκολο πράγμα.

Δεν θα σωθούμε αν δεν θέλουμε να σωθούμε. Δεν θα επιβιώσουμε σαν Έθνος αν δεν κάνουμε εμείς οι ίδιοι προσωπικά και συλλογικά, αυτά που δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει η νομεκλατούρα που μας κυβερνάει.

Κανείς δεν θα μας υπερασπισθεί αν εμείς δεν υπερασπίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται σάλπισμα θέλησης, αποτίναξη της υπνηλίας, της μαστούρας που μας ποτίζουν. Σημαίνει έχθρα ζωντανή, ξεχειλισμένη, βαθιά κατά οποιουδήποτε προσβάλει την υπόσταση μας.

Το μέλλον μας είναι στα χέρια μας και μας ανήκει.

Οι «Ευρωπαίοι» δεν θα θυσιάσουν ούτε μία σταγόνα αίμα, δάκρυα, ιδρώτα ή συμφέρον για να μας υπερασπισθούν. Ο Τούρκος, σαν καλός κουμπάρος, θα θυσιάσει τα πάντα για να μας καταβροχθίσει, ονειρευόμενος την αυτοκρατορία του. Οι Σλάβοι θα περιμένουν χαιρέκακα την συντριβή μας για να γλείψουν κάνα κοκαλάκι από τα αποφάγια του Τούρκου.

Οι πολιτικατζήδες αφου φρόντισαν για το μέλλον των παιδιών τους θα πηδήξουν στα κότερα τους και θα φύγουν νύχτα για να ξεκοκαλίσουν τα κοψίδια της αρπαχτής και της λαμόγιας τους σε άλλους τόπους. Οι διανοούμενοι ρυπαροί και τρισάθλιοι, όσοι προλάβουν να την κοπανίσουν θα παίξουν «τον θλιμμένο και αδικημένο πρόσφυγα» και μερικοί άλλοι, που στην κωλοτσεπη ή στο ταγάρι κρατάνε και κάνα αμερικάνικο διαβατήριο θα πάνε για την νέα τους πατρίδα. Ποια πατρίδα; Μήπως είχανε και ποτέ.

Μόνο εμείς μπορούμε να τα ανατρέψουμε όλα αυτά.... Αν θέλουμε..

Αλλιώς η Ελλάδα, ό,τι απομείνει θα είναι η χώρα των χαμένων ευκαιριών και των χαμένων ανθρώπων που..."Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα - προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα!"

Η κατάρα του "αείμνηστου"

Το τελευταίο καιρό σαν τα γραμμόφωνα που τα κουρδίζουν οι άνθρωποι της περιορισμένης βλακείας, των έμμονων ιδεών, και στα περασμένα και τα τωρινά, οι διάφορες τσούλες της πολιτικής μηρυκάζουν σαν τα κατσίκια το στεγνό και κούφιο "θα γίνουμε Αργεντινή". Η Αργεντινή είναι στο στόμα όλων σαν μέτρο σύγκρισης σαν σημείο ανάφορας με το τι γίνεται στην Ελλάδα σήμερα.

Ο κύριος Τριανταφυλόπουλος στην ζούγκλα μας έδειξε και ένα φιλμάκι για το τι έγινε στην περίοδο διακυβέρνησης της Αργεντινής από τον Μένεν. Εκείνα που δεν λέει ο κ. Τριανταφυλόπουλος έχουνε μεγαλύτερη σημασία από εκείνα που λέει. Απομονώνει μία περίοδο της Αργεντινής για να βγάλει συμπεράσματα και να αποπροσανατολίσει τους ακροατές. Παρουσιάζει το πρόβλημα της Αργεντινής και συνεπώς της Ελλάδας σαν κάτι το στιγμιαίο. Αφήνει ασχολίαστο το πώς έφθασε ως εδώ. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς η πανίσχυρη οικονομικά Αργεντινή των αρχών το 20ου αιώνα και μέχρι το 1940 κατάντησε ένας διεθνής παρίας ένας ζήτουλας με υποθηκευμένο το μέλλον των επερχομένων γενεών.

Από το 1880 και μέχρι το 1940 η Αργεντινή ήταν προορισμός μεταναστών από όλον τον κόσμο στο ίδιο επίπεδο με τις ΗΠΑ. Το Μπουένος Άιρες ήταν μία κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα στο ίδιο επίπεδο του Λονδίνου, του Παρισιού και της Νέας Υόρκης. Οι ξένες επενδύσεις έρεαν. Είχε την μεγαλύτερη και πιο ευημερούσα μεσαία τάξη σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική. Ζηλευτά Πανεπιστήμια και μία δημόσια εκπαίδευση μοναδική. Με την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η Αργεντινή ήταν η 10η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο. Την δεκαετία του 40 οι οικονομολόγοι μελετούσαν το Αργεντινό μοντέλο της τεράστιας ανάπτυξης μέσα σε μία υπανάπτυκτη Λατινική Αμερική.

Όλα άλλαξαν το 1940. Ο "αείμνηστος" Περόν πήρε την εξουσία. Με ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία, παιδαριώδης κομπασμούς, κυριαρχούμενος από μία φασίζουσα συντεχνιακή εξουσιαστική λογική και με σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" ξεκίνησε την συστηματική λεηλασία του πλούτου. Ισοπέδωσε την κοινωνία της Αργεντινής προς τα κάτω στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλίστικο μονοκομματικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που τυράννησε την Αργεντινή και την ξεκούρδισε.

Οι κάτοικοι της Αργεντινής έζησαν ένα έμπρακτο συλλογικό παραλήρημα. Πουλώντας το παραμύθι να τα πάρουμε από την "πλουτοκρατία" και τους "έχοντες και κατέχοντες" πολλοί ανίκανοι για τον επιστημονικό ή επαγγελματικό στίβο, προσκολλήθηκαν στο Περονικό κίνημα και έφθασαν σε υπουργικές καρέκλες λανσάροντας πίστη σε κάτι που πότε δεν πίστεψαν. Άνθρωποι που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους ΄ξαφνικά εκτοξεύθηκαν στην κορυφή και άλλοι από την φτώχεια και την ανέχεια, στο όνομα του Περόν βρέθηκαν να κατοικούν σε ανάκτορα τίγκα στο μάρμαρο. Καθ' όλη την διάρκεια της Περονικής λαίλαπας τα προσόντα για την κατάληψη κάποιας θέσης μετρίοντουσαν με τους πόντους, μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, τις αφίσες που είχε κολλήσει. Η μεγάλη Περονική παράταξη του "ουλα δικά μας είναι" ήξερε να αμείβει τους ανθρώπους της. Κολάκεψε ό,τι πιο εγωκεντρικό και ευτελές έκριβε ο λαός μέσα του, εκμεταλλεύτηκε την ανασφάλεια, την απαιδευσιά, την ιταμότητα, να καταξιώσει την ηδονοθηρία, την καταναλωτική βουλιμία. Aλλά σφραγίδα στον ψυχισμό ανεξάλειπτη άφησε κυρίως η γεύση της εξουσίας, η αίσθηση της εξόδου από την ανωνυμία και το περιθώριο, η ηδονή να είσαι επιτέλους «κάποιος». Αρκούσε για να αποκτήσεις περονικό πρόσωπο και να βγεις από την κοινωνική αχρωμία. Αυτοί οι κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Aυτοί έκριναν για όλα, αυτοί αποφάσιζαν. Διόριζαν, απόλυαν, έκαναν προαγωγές και μεταθέσεις, μοίραζαν επιχορηγήσεις και δάνεια. Kαταλύθηκε κάθε κρατική ιεραρχία. Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά αλλά και σε σωματεία,συλλόγους, «πνευματικά ιδρύματα», εφημερίδες , είχαν απλωθεί τα αναρίθμητα πλοκάμια της πνιγερής απολυταρχίας του Περονισμού . H στράτευση ήταν (κατά κανόνα) με το αζημίωτο. Ασήμαντοι ρυπαροί και τρισάθλιοι ξαφνικά έγιναν πάμπλουτοι διαγουμίζοντας τον πλούτο της χώρας τους.

Ο Περόν πέρασε σαν λαίλαπα ισοπέδωσε τα πάντα, διέλυσε τα πάντα και παρόλες τις προσπάθειες που εγιναν μετά η Αργεντινή δεν μπόρεσε να συνέλθει. Ο "αείμνηστος" είχε κάνει καλά την δουλεια του. Παρέδωσε την χώρα του στους σανκουλότους του περονικού κινήματος, για να την φτάσουν στα πρόθυρα της κατάρρευσης και να την σπρώξουν στην αγκαλιά του ΔΝΤ.

Αν ο "αείμνηστος" της Αργεντινής θυμίζει κατά κάποιον τρόπο τον δικό μας "αείμνηστο" είναι καθαρή σύμπτωση...

Επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει! Κάποιος να φωνάξει!

Γράφω αυτή την επιστολή ορμώμενος από προ ημερών αναφορά σε δελτίο ειδήσεων, στην οποία ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση προχωρά στην κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης για όλα τα επαγγέλματα, πλην της βουλευτικής αποζημιώσεως, για την οποία δυστυχώς το ψήφισμα Ζ καθιστά την κατάργηση παράνομη (αυτό τους απασχολεί, μην παρανομήσουν), παρόλα αυτά όμως η κυβέρνηση προτίθεται να μειώσει το μισθό των βουλευτών κατά 700 περίπου ευρώ ....
Στήθηκαν λοιπόν πανηγύρια από όλον τον λαουτζίκο (όπως πολύ εύστοχα απεκαλέσθη πριν από αρκετό καιρό ο Λαός, γιατί λαουτζίκος έχουμε γίνει και μας έχουν κάνει), αφού οι εθνοσωτήρες μας επιτέλους συμπάσχουν μαζί μας σε αυτήν την κρίσιμη ώρα.

Εξάπτοντας λοιπόν την περιέργειά μου η αστεία -για τα δικά μου τουλάχιστον αυτιά- λέξη «ψήφισμα Ζ», αποφάσισα να ψάξω το περιεχόμενό του στο διαδίκτυο, κάτι που όπως αποδείχθηκε συνέβαλλε στην αύξησή της πιέσεώς μου.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτό, οι κ.κ. βουλευτές, για ετήσια έσοδα της τάξεως των 150.000? πληρώνουν 5% εφορία (αυτοτελή φορολόγηση) για τα μισά από αυτά (όπως μάλλον καταλάβατε τα άλλα μισά είναι αφορολόγητα γιατί θεωρούνται έξοδα παραστάσεων, κινήσεων κλπ, που ο υπόλοιπος λαουτζίκος δεν έχει), όπερ σημαίνει ότι ετησίως πληρώνουν το αστρονομικό ποσό των 4.500? (μπορεί να λέω και πολλά).
Επιπλέον βέβαια αυτών, το συγκεκριμένο ψήφισμα προβλέπει την εφ' όρου ζωής σύνταξη του βουλευτή σε περίπτωση τετραετούς θητείας, συνεχόμενης ή διακεκομμένης, και σε περίπτωση θανάτου του η σύνταξή του να αποδίδεται στη σύζυγο και στα τέκνα του, έτσι ώστε αν και όταν αυτά αποφασίσουν να συνεχίσουν την βασιλεία που τους κληροδότησε ο καλός μπαμπάκας, να μην τους απασχολούν ποταπά ζητήματα όπως τα προς το ζην.
Το κερασάκι όμως (και ο λόγος του παρ' ολίγον εγκεφαλικού μου) ήταν ότι οι δικαστικοί, με βάση το μισθό των οποίων υπολογίζεται η βουλευτική αποζημίωση, μυρίστηκαν ρευστό και διεκδίκησαν στα δικαστήρια όπως υπαχθούν στην ίδια κατάσταση, κάτι που οι άλλοι δικαστικοί (αυτοί που αποφάσισαν για την προσφυγή), θεώρησαν δίκαιο να γίνει.

Αυτά λοιπόν τα ψιλά γραμματάκια πέρασαν από τα δελτία ειδήσεων εν ριπή οφθαλμού, τα οποία αντ' αυτού τόνισαν ιδιαίτερα ότι μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο θα ματώσουν και οι ίδιοι οι βουλευτές (τιμή μας). Νομικός δεν είμαι, ούτε λογιστής ή οικονομολόγος αλλά με τα λίγα μαθηματικά που ξέρω, υπολόγισα ότι με τη δίκαιη και απλή ενιαία φορολογική κλίμακα των τριάντα διαφορετικών συντελεστών, ο φόρος θα έπρεπε να είναι της τάξεως των 55.000? περίπου, αλλά όπως είπαμε, είχαν την καλή διάθεση αλλά ο νόμος τους δένει τα χέρια.

Ντροπή σου λοιπόν 'αξιότιμε' κύριε παπανδρέου (το μικρό γράμμα στην αρχή δε γράφτηκε κατά λάθος), σωτήρα του Έθνους και της Πατρίδος μας γιατί ακόμη και την ύστατη στιγμή που με δάκρυα στα μάτια ανακοίνωνες τον επικείμενο θάνατο της Ελλαδίτσας, κιότεψες ακόμη και να προσφέρεις από αυτά που σου περισσεύουν, έχοντας το θράσος να ζητάς από το λαό να θυσιάσει οικογένεια, σπίτια, να μεγαλώσει τα παιδιά του με στερήσεις που μόνο με κατοχής μπορούν να προσομοιάσουν.

Ντροπή σου 'αξιότιμε' κύριε σαμαρά (εννοείται και κ. καραμανλή), για τα χάλια στα οποία καταντήσατε τη χώρα μου, για τις θεατρικές σου επιθέσεις στην κυβέρνηση τάχα ότι θα ρίξει όλα τα βάρη στους μικρομεσαίους (όρος ο οποίος σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα ταυτιστεί με επαίτη), ενώ ταυτόχρονα έδινες το χέρι κάτω από το τραπέζι για να μη «λιμοκτονήσουν» οι αυλικοί σου που παραπονέθηκαν ότι δε θα μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά με τόσες μειώσεις.

Ντροπή σας 'αξιότιμοι' κύριοι καρατζαφέρη, τσίπρα και κυρία παπαρήγα, γιατί όντας προβαλλόμενοι ως κόμματα του λαού, αντί να βροντοφωνάξετε και να ενημερώσετε τον κόσμο σας για την κατάφορη αδικία, επιλέξατε να εκμεταλλευτείτε την άγνοια του Λαουτζίκου και να τα τσεπώσετε.

Ντροπή σε όλους σας γιατί εξαιτίας του σιναφιού σας, ενώ είμαι περήφανος για την Ελληνική καταγωγή μου συνάμα ντρέπομαι να πω ότι είμαι Έλληνας.

Δυστυχώς είμαι αρκετά ρεαλιστής για να πιστέψω ότι όποιος έφταιξε θα πάει φυλακή (όλοι πιστεύω γνωρίζετε τη σοφή λαϊκή παροιμία με τον κόρακα), οπότε θεωρώ τα παιχνιδάκια των εξεταστικών σας επιτροπών στάχτη στα μάτια του κόσμου, να νιώσουν έστω και λίγο δικαιωμένοι, προκειμένου να περισώσουν το ελάχιστο κουράγιο που τους έμεινε και να δώσουν για μία ακόμη φορά την τελευταία ρανίδα του αίματός τους για τα μούτρα σας. Από την άλλη, για την προστασία της ψυχικής μου υγείας, θα αναζητήσω ότι έμεινε από τον ρομαντισμό μου και θα σας ζητήσω έστω και την τελευταία στιγμή να ματώσετε μαζί μας.

Στο φτωχό μου μυαλουδάκι που δεν έχει τη δική σας εκπαίδευση και πείρα, τριγυρίζουν μερικές λύσεις «ματώματος» οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα των υπολοίπων λύσεων που οι δικές σας μυαλουδάρες θα σκεφθούν.
-Πρώτη, και αυτονόητη σύμφωνα με τα παραπάνω, κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, και για την αρχοντιά σας, και μείωση του μισθού σας στις 50.000 ? ετησίως (συμπεριλαμβανομένου επιτροπών και άλλων αλχημειών, αφού αυτή είναι η δουλειά σας), με την προϋπόθεση ότι θα πατάτε το ποδαράκι σας στη Βουλή καθημερινά όπως ο κάθε εργαζόμενος. Εννοείται βέβαια ότι σύνταξη θα δικαιούστε και σεις στα 65 ή 35 χρόνια εργασίας.
-Άμεση απόφαση στη Βουλή ότι στις επόμενες εκλογές η Βουλή θα απαρτιστεί από 200 βουλευτές, τα είδαμε τα χαΐρια των τριακοσίων ( για όποιον δε γνωρίζει, το Σύνταγμα προβλέπει ότι η Βουλή απαρτίζεται με όχι λιγότερους από 200 και όχι περισσότερους από 300. Για έναν περίεργο λόγο αποφασίσθηκε για το μέγιστο αριθμό)
-Κατάργηση του δικαιώματος του «εκλέγεσθαι» από το 25ο έτος και ψήφιση νόμου για μεγαλύτερη ηλικία (έστω 35), με την προϋπόθεση ότι ο/η υποψήφιος θα έχει εργασθεί αποδεδειγμένα (ένσημα κλπ) για κάποιο χρονικό διάστημα (το αφήνω πάνω σας αλλά θα προτιμούσα πάνω από 5 χρόνια) για να έχουν νιώσει στο πετσί τους την αγωνία του εργαζομένου και να σκέφτονται δύο φορές προτού νομοθετήσουν.
Επιτέλους πρέπει να εκλείψει η νοοτροπία και η δυνατότητα του κάθε αιώνιου φοιτητή που μετά από δεκαετή υπηρέτηση ως μέλος κομματικής παράταξης στο πανεπιστήμιο και ανάλογα με το πόσες αφίσες έχει κολλήσει για να βοηθήσει το κόμμα, μεταπηδά στο βουλευτικό αξίωμα με τις ευχές και ευλογίες του κομματάρχη σπόνσορα, για να νομοθετήσει για τη ζωή τη δική μου και των παιδιών μου, με μοναδικό του όπλο τη γνώση των πάρτυ και των ναρκωτικών (όπως έχουν παραδεχτεί κατά καιρούς διάφορα πολιτικά πρόσωπα και τους θεωρήσαμε και ανοιχτόμυαλους τρομάρα μας).
-Άμεση κατάργηση των 2 από τα 3 δημόσια κανάλια και μετάταξη των πλεοναζόντων κηφήνων σε θέσεις του δημοσίου τομέα που έχουν ανάγκη προσωπικού (με το μισθό βέβαια του κανονικού δημοσίου υπαλλήλου και όχι με μισθό 200.000 και 300.000 ? και για τους μεταταγέντες, και για τους παραμένοντες).
-Άμεση αναπροσαρμογή του πληρωτέου (στο χέρι) μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, το όριο του οποίου θα κυμαίνεται από 1.500 ? (κατώτερος) έως 4.000 ? (ανώτατος), συμπεριλαμβανομένων όλων των επιδομάτων, συμμετοχών σε επιτροπές κλπ.. Αν αληθεύουν οι πληροφορίες που έχουν εκδοθεί στο διαδίκτυο για ΕΡΤ, διευθυντών ΔΕΚΟ, ΝΠΔΔ, Τράπεζας της Ελλάδος κλπ, η αποταμίευση θα είναι τεράστια και οι μικρομεσαίοι που τόσο ενδιαφέρεστε, βάσει των προεκλογικών σας δεσμεύσεων, θα ανασάνουν (και πιθανώς θα σας έχουν και σε κορνίζα πίσω από τα γραφεία τους).

Μου ζήτησες λοιπόν κύριε παπανδρέου (και απευθύνομαι σε σένα γιατί τυγχάνει, ελπίζω κατά λάθος, να είσαι ο πρωθυπουργός) να ματώσω για να σωθεί η Ελλάδα μου (γιατί δική σου δεν είναι σίγουρα) και σου απαντάω: ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. Ανταποδίδω όμως το ερώτημα, θα ματώσεις μαζί μου εσύ και το σκυλολόι σου; Θα βάλεις πλάτη όπως μου υποσχέθηκες στις πρώτες δακρύβρεχτες ανακοινώσεις σου;

Και μη ξεχνάς αγαπητέ μου ότι ενώ πράγματι ο πανικός έχει ως πρώτο σύμπτωμα την παράλυση (δεν μπορώ να δικαιολογήσω αλλιώς την αδράνεια του κόσμου εκτός αν αναγκαστώ να παραδεχτώ ότι οι νεοέλληνες είμαστε πρόβατα, χειρότεροι και από τους φίλους σου τα αμερικανάκια, αλλά είμαι πολύ περήφανος για να κάνω κάτι τέτοιο), το δεύτερο σύμπτωμα, ειδικά όταν κάποιος δεν έχει τίποτε άλλο να χάσει, είναι να επιτεθεί με δυνάμεις που ούτε ο ίδιος ξέρει ότι έχει και να πέσει τουλάχιστον μαχόμενος.
Μη ξαφνιαστείς λοιπόν ούτε εσύ ούτε οι υπόλοιποι συνένοχοί σου όλων των κομμάτων, αν φτάσει η μέρα που ο κόσμος συγκεντρωθεί έξω από τη βουλή (χωρίς μάσκες, κουκούλες ή κράνη) με την πρόθεση να μπει μέσα και όποιον πάρει ο χάρος, γιατί εσείς θα τους έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ;

Θέλω να πιστεύω πως ναι. Χτυπήστε τους εκεί που πονάνε, στην υστεροφημία τους και στα λεφτουδάκια τους.
Έχουμε στα χέρια μας πολύ δυνατά όπλα, το διαδίκτυο, την πειθώ που ο προφορικός λόγος προσφέρει, την ψήφο μας. Σε τόσα blogs που υπάρχουν, σίγουρα θα μπορεί να γίνει μια συνεννόηση για τη δημιουργία ενός κόμματος με έναν υποψήφιο από κάθε πόλη ως ανεξάρτητο. Όχι για να μας σώσετε, προς θεού όχι άλλοι εθνοσωτήρες.
Για τη δύναμη της κάμερας, για να τους ξεμπροστιάσετε μέσα από τη βουλή μοιράζοντας τις πληροφορίες στον κόσμο μήπως και ξυπνήσει, με προϋποθέσεις (έστω και με συμβολαιογράφο) η μισή σας βουλευτική αποζημίωση κάθε μήνα να μοιράζεται π.χ. σε πραγματικά «ματωμένους» της πόλης σας (και όχι στο κόμμα κυρία παπαρήγα) και ότι θα παραιτηθείτε πριν κλείσετε τετραετία (άλλους κηφήνες με παχυλές συντάξεις δε θέλουμε).

Θέλω να πιστεύω ότι πολύς κόσμος συνεχίζει να κατέχει τη δυνατότητα της κρίσης και αν μη τι άλλο ονειρεύεται να εκδικηθεί με την ψήφο του όλους τους «εθνοσωτήρες» μας αφήνοντάς τους έξω από τη βουλή. Και αν αυτό φαίνεται ουτοπιστικό, ακολουθήστε τη λύση της αποχής ή του άκυρου (όχι λευκού, θεωρείται έγκυρο) ψηφοδελτίου. Θα ήθελα να ήξερα ποια κυβέρνηση θα έβγαινε να πανηγυρίσει τη νίκη της όταν οι έγκυροι ψήφοι είναι π.χ. 30%. Πάντως προς θεού, έστω και για δύο εκλογές, πετάξτε από πάνω σας την κομματική ταμπέλα και την ψήφο βολέματος. Όπως αποδεικνύεται, σίγουρα θα την πληρώσουν τα παιδιά σας.

Και για όποιον κατάφερε να διαβάσει μέχρι εδώ και δεν τα παράτησε από βαρεμάρα πιο πάνω, μία τελευταία ανησυχία μου. Όπως τόσους μήνες υπερτονίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τα ανεξάρτητα κανάλια μας, βρισκόμαστε στο χείλος της καταστροφής και η κακόμοιρη Ελλαδίτσα μας όπου να' ναι ξεψυχάει. Τι πιο λογικό λοιπόν να συνταχθούν άμεσα τα απαραίτητα νομοσχέδια για τη σωτήρια μετάγγισή της (φορονομοσχέδια).

Αυτό όμως που όλο και περισσότερο με ανησυχεί είναι το εξής: ενώ κανένα από αυτά τα περίφημα νομοσχέδια που μας πληροφορούν και μας πανικοβάλλουν (θυμηθείτε παραπάνω για την παράλυση) δεν έχει συνταχθεί, η κυβέρνηση βρίσκει το κουράγιο και την ενέργεια να ασχοληθεί με το νομοσχέδιο της ιθαγένειας (την ώρα που σε κανέναν Έλληνα δεν έχει μείνει κουράγιο να ασχοληθεί με το περιεχόμενό του), το υπουργείο εθνικής παιδείας (συγνώμη, εκ παραδρομής, σκέτο παιδείας) θεωρεί κατάλληλη την ώρα να αφαιρέσει την απαγορευμένη, πλέον για τους «πολιτισμένους» έλληνες, λέξη «εθνική» ενώ η κυρία δραγώνα περιγράφει στα βιβλία της ότι η λέξη «Έθνος» είναι κατάλοιπα που δεν αρμόζουν στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία (ομοίως ποιός θα ασχοληθεί με κάτι τέτοιο όταν του καίγεται το σπίτι), οι τούρκοι φτάνουν στο Σούνιο με φρεγάτα και τα δελτία ειδήσεων αν το αναφέρουν είναι 5η είδηση, ο κύριος παπανδρέου ξαφνικά θα συζητήσει εφ'όλης της ύλης με τον τούρκο ομόλογο (κάτι το εγκληματικό για το έθνος μας -συγνώμη για τη λέξη κυρία δραγώνα αλλά τυγχάνει να έχω λάβει τριτοκοσμική εκπαίδευση- για όποιον έχει παρακολουθήσει έστω και ελάχιστα την εξωτερική μας πολιτική και τους στόχους μας) και ο κ.κ. νίμιτς ανακοίνωσε ξαφνικά ότι ως δια μαγείας διαβλέπει στον ορίζοντα πιθανή λύση στην ονομασία των σκοπίων.

Εύχομαι λοιπόν να μη ξυπνήσουμε μια ωραία πρωία από φωνές χαράς και έκτακτα δελτία ειδήσεων, που θα μας παρουσιάζουν το χαρούμενο και χαμογελαστό προσωπάκι του πρωθυπουργού μας και της κουστωδίας του, να μας ανακοινώνουν ότι η Ελλάδα ανένηψε, οι κρατήσεις μας επιστρέφονται για να ξαναζήσουμε πλουσιοπάροχα και τότε αντιληφθούμε ότι ο πραγματικός τους στόχος ήταν διαφορετικός.

Ο νοών νοήτω.

ΑΚΟΜΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ.

Υ.Γ. Χωρίς να είμαι σίγουρος για την πληροφορία, έμαθα ότι το νομοσχέδιο της ιθαγένειας ψηφίστηκε (πριν από το «κατεπείγον» φορολογικό νομοσχέδιο). Αυτό σημαίνει ότι από τούδε και στο εξής, οι αλλοδαποί έχουν το δικαίωμα του «εκλέγεσθαι». Μην ξαφνιαστείτε λοιπόν αν στις επόμενες εκλογές δείτε ψηφοδέλτια αλβανόφωνου και τουρκόφωνου κόμματος, τα οποία με 3% των ψήφων (σίγουρα ζουν πολύ περισσότεροι αλβανοί και μουσουλμάνοι στη χώρα μας) θα μας εκπροσωπούν στη βουλή των «ελλήνων». Σε τέτοια περίπτωση κ. παπανδρέου και κ. τσίπρα (οι ψηφίσαντες «υπέρ») μαζί με τους ακολούθους σας, θα είστε ένοχοι για εσχάτη προδοσία.