Σήμερα 12/5/2010, σύντροφος Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ξέρω σε ποια συνιστώσα ανήκει και ούτε με ενδιαφέρει, συνομίλησε με την Κάτια Μακρή στο RealFm. Ακούγοντάς τον δεν ήξερα αν θα έπρεπε να γελάσω ή να φτύνω Μεταξύ των διαφόρων βαθυστόχαστων και περισπούδαστων που αράδιασε ήταν και το ευρηματικό η αριστερά, οι παλαιοημερολογίτες του ΚΚΕ και οι ερσάτζ προλετάριοι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν φέρουν καμία ευθύνη για την κατρακύλα της Ελλάδας και την οικονομική καταστροφή, γιατί, είπε, ότι δεν μεττείχαν στις κυβερνήσεις που κατασπατάλησαν με λόγους "παρρησίας και περισυλλογής" τα πακέτα στήριξης Όχι σύντροφε! Μπορεί να μην συμμετείχατε σε κυβερνήσεις, συμμετείχατε στο μεγάλο φαγοπότι. Είσαστε κομμάτι του κηφηναριού των κρατικοδίαιτων "συνδικαλιστών", των "συνδικαλιστών" των διαβόητων ΔΕΚΟ, των λιμάρικων διανοουμένων που τσαλαβουτούσαν στο βιός των Ελλήνων. Γνωρίζατε ότι τα κονδύλια για την ανάπτυξη της γεωργίας πηγαίνανε σε BMW, σε πρώτα τραπέζια πίστα και όμως κάνατε την πάπια. Γνωρίζατε ότι ο πλούτος της χώρας διαγουμιζότανε κανονικά και το μόνο που κάνατε ήταν να σιωπάτε γιατί τότε έτσι βόλευε Μη μας πει ο σύντροφος ότι δεν ήξερε ότι το βαμβάκι ζυγιζόταν δέκα φορές Μη μας πει ότι αγνοούσε ότι ημέτεροι, με 50 δέντρα ελιές παίρνανε τις ίδιες ή και περισσότερες επιδοτήσεις από εκείνους που είχανε 1000 δέντρα. Μη μας πει ότι αγνοούσε ότι πανεπιστημιακοί είχαν βάλει χέρι στα κονδύλια της ΕΕ και τα καταβρόχθιζαν με λαϊκή μανία. Δεν τους είδαμε καθ΄όλη την διάρκεια του μεγάλου πάρτι να υψώσουν έστω και μία ισχνή φωνή διαμαρτυρίας Ήτανε όλοι τους ευτυχισμένοι
Στο τέλος πέταξε και ένα περί "προοδευτικών δυνάμεων" για να δέσει ο αχταρμάς. Οι Έλληνες πήρανε μία γεύση του τι έστι προοδευτικές δυνάμεις όταν το "Κίνημα" ΄κύριος εκφραστής τoυς και με σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. . Οι Έλληνες και οι Eλληνίδες έζησαν ένα έμπρακτο συλλογικό παραλήρημα. Πουλώντας το παραμύθι του προοδευτικού πολλοί ανίκανοι για τον επιστημονικό ή επαγγελματικό στίβο, προσκολλήθηκαν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις ή σε κομματικές νεολαίες και έφθασαν σε υπουργικές καρέκλες λανσάροντας πίστη σε κάτι που πότε δεν πίστεψαν. Άνθρωποι που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους ΄ξαφνικά εκτοξεύθηκαν στην κορυφή και άλλοι από την φτώχεια και την ανέχεια, ανέχεια που ανάγκαζε τις γυναίκες τους να κάνουν baby sitting, στο όνομα των "προοδευτικών δυνάμεων" βρέθηκαν να κατοικούν σε ανάκτορα τίγκα στο μάρμαρο. Για μία εικοσαετία τα προσόντα για την κατάληψη κάποιας θέσης μετρίοντουσαν με τους πόντους, μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, τις αφίσες που είχε κολλήσει.Οι προοδευτικές δυνάμεις ήξεραν να αμείβουν τους ανθρώπους τους. Κολάκεψαν ό,τι πιο εγωκεντρικό και ευτελές έχει ο Nεοέλληνας μέσα του, εκμεταλλεύτηκαν την ανασφάλεια, την απαιδευσιά, την ιταμότητα, να καταξιώσουν την ηδονοθηρία, την καταναλωτική βουλιμία. Aλλά σφραγίδα στον ψυχισμό ανεξάλειπτη άφησε κυρίως η γεύση της εξουσίας, η αίσθηση της εξόδου από την ανωνυμία και το περιθώριο, η ηδονή να είσαι επιτέλους «κάποιος». Αρκούσε το περιβραχιόνιο της περιφρούρησης για να αποκτήσεις πρόσωπο και να βγεις από την κοινωνική αχρωμία. Αυτοί οι κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Aυτοί έκριναν για όλα, αυτοί αποφάσιζαν. Διόριζαν, απόλυαν, έκαναν προαγωγές και μεταθέσεις, μοίραζαν επιχορηγήσεις και δάνεια. Kαταλύθηκε κάθε κρατική ιεραρχία. Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά αλλά και σε σωματεία, συλλόγους, «πνευματικά ιδρύματα», εφημερίδες , είχαν απλωθεί τα αναρίθμητα πλοκάμια του πνιγερού κομματισμού των προοδευτικών δυνάμεων . H στράτευση ήταν (κατά κανόνα) με το αζημίωτο. Ασήμαντοι ρυπαροί και τρισάθλιοι ξαφνικά έγιναν πάμπλουτοιοι. Σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία ο καθένας μας γνωρίζει έναν Χ που από την μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε με ξενοδοχεία, πολυτελείς κατοικίες, κότερα, παιδιά να σπουδάζουν στην Εσπερία και το κυριότερο πρώτο τραπέζι πίστας στα σκυλάδικα πολυτελείας. Και ο κοσμάκης έτρωγε ότι περίσσευε και έλεγε και ευχαριστώ!
Τέρμα τα περί "προοδευτικών δυνάμεων", πείραμε το μάθημα μας. Οι προοδευτικές δυνάμεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία συμμαχία των μετριοτήτων που έδρασε συνωμοτικά, ιδρύοντας συμμαχίες, κλίκες και παρέες για να προωθήσουν τα ατομικά τους και μόνο συμφέροντα. Δεν τους ενδιέφερε το κοινό καλό, το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, που, αντίθετα πολέμησαν και καταπόνησαν μπροστά στο δικό τους συμφέρον και το συμφέρον της κλίκας, της παρέας, του κόμματος. Όλος αυτός ο εσμός των μετρίων και ανικάνων που οχυρώνεται πίσω απο την πινακίδα "προοδευτικές δυνάμεις" είναι φυσιολογικά, λογικά και κοινωνικά αδύνατο, να υποτάξουν την ιδιοτέλεια τους στο συμφέρον της κοινωνιας. Και όχι μόνον αυτό. Αντί, οι "προοδευτικές δυνάμεις", να παίρνουν το πιό μικρό μερίδιο απο το κοινωνικό προϊόν, αφού συμβάλλουν λιγότερο στην δημιουργία του, αυτοί έπαιρναν το μεγαλύτερο μερίδιο του κοινωνικού προϊόντος.
Η αριστερά αρέσκεται στο να κολάει ταμπέλες (ακροδεξιός, φασίστας...) και να κρύβεται πίσω από άλλες (αγωνιστής, προοδευτικός). Είναι ένας έξυπνος τρόπος για να μην επιχειρηματολογούν. Ο ακροδεξιός είναι κακός, ο προοδευτικός είναι καλός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαμπέλες μπαίνουν σε κάποιες περιπτώσεις :οπως προιόντα προς πώλησιν, καταστήματα,οδοί,μπροστά από γκισέ,.Γενικά οι ταμπέλες διευκολύνουν. Ποιο 'αλλά' προκύπτει. Άν η ταμπέλα είναι παράτερη θα κατηγορηθεί αυτός που την έβαλε ,άν όμως αυτός που την έβαλε την φοράει τότε ή αγράμματος είναι αυτός που την φοράει ή δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς.Αυτός που την βάζει πρέπει και να την αποδεικνύει . Αν αυτό συμβαίνει τότε είναι αληθές και σωστό και δίκαιο και ηθικό. Σε άλλη περίπτωση είναι ψευδές και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται.Και ,ως γνωστόν, το ψεμμα έχει κοντά ποδάρια.
ΑπάντησηΔιαγραφή