«Σαν να έγινε έγκλημα καθοσιώσεως» παρατηρούσε χθες σε συνεργάτες της η κυρία Γλυκερία Σιούτη ως προς τον θόρυβο που δημιουργήθηκε από την απόφασή της να προσλάβει τον 25χρονο δικηγόρο κ. Αγγελο Χασαπόπουλο με ελάχιστη νομική εμπειρία και χωρίς να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ως πρωθυπουργικό σύμβουλο επί νομικών θεμάτων (Το Βημα 31/8/10)

Με θρασύτητα, όπως αρμόζει σε μία γνήσια ΠΑΣΟΚάνθρωπο, η σύμβουλος του πρωθυπουργού υπεραμύνθηκε της απόφασης να προσλάβει τον φυγόστρατο Χασαποπουλο σαν πρωθυπουργικό σύμβουλο.

Το ερώτημα είναι το παιδί του κάθε μεροκαματίαρη Ελληνα θα είχε την ιδία ευκαιρία προσληψης σε οποιαδήποτε θέση στο δημόσιο με αναβολή λόγω σπουδών και χωρίς να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις.

Φυσικά και όχι. Είναι η άρχουσα ελίτ που μας αρμόζει. Εμείς τους ψηφίζουμε και καλά κάνουν....
.

Ελληνες και Ποντίκια....

Τα τελευταία χρόνια ένας εσμός δημοσιογράφων, “διανοούμενων”, πανεπιστημιακών, “αποθετηρίων σκέψης” και διαφόρων άλλων παραγόντων συναγωνίζεται στην απόδομηση και κατεδάφιση της εθνικής ταυτότητας.

Οι εγχώριοι ερωμένοι του Χάντιγκτον, οι εγχώριοι κλώνοι του Χομπσμπάουμ και οι μαθητές του Μάνγκο σε όλες τις ιδεολογικοπολιτικές τους εκδοχές και συγκυρίες με τρομακτικές ανασφάλειες, επιθετικές φοβίες που γεννάει η ανορθόλογη φυγή στο μηδενισμό, τον πανικό που κρύβεται μέσα σε κάθε μαινόμενο ιδεολόγο ανοίγουν την κερκόπορτα από όπου περνάει η ξενοκρατία, η ξένη εξάρτηση και ο αυταρχισμός .

Πάγια χαρακτηριστικά των ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων της ντόπιας συντεχνίας των αποδομιτών νεροκουβαλητών της Νέας Τάξης είναι η προσπάθεια απώθησης στο κοινωνικό περιθώριο κάθε προσπάθειας υπεράσπισης παραδοσιακών ιδιαιτεροτήτων, η αμφισβήτηση της φιλοπατρίας, τα αναμάσημα μαρξιστικών καταλοίπων περί διεθνισμού, η καλλιέργεια αμπελοφιλοσοφημάτων περί κοσμοπολιτισμού και παγκοσμιοποίησης που εμφανίζουν τις πατρίδες ως περιττές και η καλλιέργεια της θέσης ότι η υποταγή στην θέληση του ισχυρότερου αποτελεί, δήθεν, αναγκαιότητα στην οποία οι αδύναμοι θα πρέπει, δήθεν, να υποτάσσονται μονίμως και αδιαμαρτύρητα

Πολλοί θα αναρωτηθούν ποια είναι τα κίνητρα που οδηγούν τους αρλουμπολόγους αυτούς με τις απαιτήσεις υψίστης εγκυρότητας να βυσσοδομούν με τόση υστερική μανία κατά της Ελλάδος. Η κυρία Plame-Wilson, πρώην πράκτορας της CIA στην Αθήνα καί ο γνωστός και μη εξαιρετέος κύριος Kiesling στα βιβλία τους μας έδωσαν μία ιδέα για το ποιός και πώς κινάει τα σχοινιά στις ασπόνδυλες μαριονέτες του Νεοταξισμού.

Καταλαβαίνουμε ότι μία μεγάλη χώρα όπως η Αμερική θέλει και μπορεί να υπερασπισθεί τα στρατηγικά της συμφέροντα στρατολογώντας, επιδοτώντας διαφόρους οσφυοκάμπτες που είναι έτοιμοι να ζευτούν και να σύρουν τον αραμπά της Νέας Τάξης.

Εκείνο που μας απασχολεί είναι. Ποιοι είναι οι μηχανισμοί που διαστρεβλώνουν τις συνειδήσεις τους και τους κάνουν να αποκαλούν την Ελλάδα Odd country.....ή Greek Tiermondism, να εκφράζονται απαξιωτικά για τους Έλληνες που αντιστάθηκαν στο βιβλίο αίσχος και να τους ονομάζουν κηπουρούς, βοσκούς και καπετάνιους; Θέλουμε να μάθουμε, από που ορμώμενοι και ποια είναι τα κίνητρά τους ώστε αποκαλούν την ελληνική γλώσσα των 3000 χρόνων "ντοπιολαλιά" η “μικρή” γλώσσα. Ποια είναι τα κίνητρα που τους καθοδηγούν ώστε να επιμένουν, με σαθρή επιστημοσύνη, να παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν αποκύημα της φαντασίας μερικών ρομαντικών του 19ου αιώνα;

Για να δοθεί απάντηση θα χρειαζότανε να επιστρατευθεί ολόκληρο επιτελείο από ψυχολόγους, ψυχιάτρους, κοινωνιολόγους Και όμως η απάντηση είναι απλή. Την έδωσε ένας πρώην πράκτορας της KGB, ο οποίος πριν αυτομολήσει στην Δύση υπηρέτησε στο Τόκιο. Στο βιβλίο του ON THE WRONG SIDE: MY LIFE in the KGB ο Stanislav Levchenko. μας προσφέρει τα μυστικά της τέχνης του στρατολογείν πράκτορες και πρακτορίδια. Την συνοψίζει σε ένα απλό ακρωνύμιο M(oney).I(Ideology). C(ompromise). E(go). Το ακρωνύμιο MICE μεταφράζεται στα Ελληνικά κατά μια φανταστική συγκυρία "ποντίκια"

Money. (Χρήμα) Η πρασινωπή μαγία αναμοχλεύει συνειδήσεις και τις κάνει να τραγουδούν και να χορεύουν στο ρυθμό που θέλει ο μέγας κλαριτζής του σύμπαντος.
Αν νομίζεται ότι φακελάκια παίρνουν μόνο οι γιατροί, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Φυσικά δεν είναι μόνο το μετρητό που βοηθάει Υπάρχουν υποτροφίες, Συνέδρια με τα έξοδα πληρωμένα και το κάτι τις, θέσεις επισκέπτη καθηγητή ή καθηγήτριας σε κάποιο πανεπιστήμιο πέραν του Ατλαντικού, Yale,Princeton, Tufts, και λίγο Harvard.

Ideology (Ιδεολογία) Η ιδεολογία ήτανε η κινητήριος δύναμής την εποχή του Μεσοπολέμου και του Πρώτου Ψυχρού Πολέμου. Το τέλος του κομουνισμού που φλόγιζε και έδινε έμπνευση για αγώνες άλλαξε το ιδεολογικό υπόβαθρο. Σήμερα το περιβάλλον, τα "ανθρώπινα δικαιώματα " η παγκοσμιοποίηση παίζουν τον ρόλο που έπαιζε η πάλαι ποτέ κραταιά ιδεολογία. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι του τότε κλωνοποιήθηκαν όπως οι προβατίνες Ντόλι και αγωνίζονται για το περιβάλλον, όπως η δράση των περιβαλλοντολόγων στην Αλεξανδρούπολη, η τα ανθρώπινα δικαιώματα "μειονοτήτων" κατά σύμπτωση εκεί που υπάρχουν συμφέροντα και περνούν αγωγοί. Το κυριότερο όμως μέλημα είναι να αποδομίσουν την Ελληνική συνείδηση για να μετατρέψουν τον Έλληνα Άνθρωπο απο υποκείμενο της ιστορίας σε άβουλο αντικείμενο που θα μπορεί να δώσει μερικά στρέμματα για να κοιμάται ήσυχος.

Compromise (Φόβος μην εκτεθούμε) Ο καθένας έχει κάποιο μυστικό που προσπαθεί να το κρύψει. Μετά την κατοχή πολλοί δωσίλογοι πήρανε τα πιστοποιητικά των Εγγλέζων για καλές δήθεν υπηρεσίες και φυσικά έκανα τα πάντα να τα εξαργυρώσουν, όπως κατά την διάρκεια του αγωνα της Κύπρου. Πόσοι είναι αυτοί που σήμερα παίζουν τον αντιστασιακό και ας μην είχαν αφήσει επωμίδα αξεσκόνιστη και πουλί απεριποίητο κατά την εποχή της Χούντας. Το φάντασμα της Χούντας τους κυνηγάει και θα χορέψουν κατά πως πρέπει για να μην εμφανιστεί ξαφνικά κάνα χαρτάκι από τα αρχεία του ΕΑΤ-ΕΣΑ ή από τα καμμένα αρχεία του στρατιωτικού ακολούθου στο Παρίσι...Να βγούνε τίποτα σβησμένα με μπλάνκο ονόματα από τα τεφτέρια της Σήμενς...

Ego (Εγώ). Πόσες ταλαιπωρημένες υπάρξεις, νομίζουν ότι είναι μεγάλοι δημοσιογράφοι, ποιητές, λογοτέχνες , πολιτικοί αναλυτές, βαρείς επιστήμονες αλλά δεν είναι παρά τσιράκια του νεοταξισμού. Πόσοι ασήμαντοι για κάθε επιστημονικό έργο το παίζουν μεγάλοι και εμπνευσμένοι αλλά στην παραγματικότητα οφείλουν την ύπαρξή τους στο ότι τα έχουν καλά και ακολουθούν τις παραγγελιές της Νέας Τάξης.

Τα ντόπια MICE είναι τα τρωκτικά που ροκανίζουν την ύπαρξη της χώρας.
Οι θέσεις τους κινούνται σε διανοητικό επίπεδο παιδαριώδους κραυγαλέου ανορθολογισμού με πολύ πάθος, λίγη διαίσθηση, αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση Η παρακολούθηση των διανοητικών τους ακροβατισμών γεννάει πανικό, ναυτία και εμετό.

Το κόμμα του κυρίου Σαμαρά είναι πολιτικά ανύπαρκτο.....

Το κόμμα του κυρίου Σαμαρά είναι πολιτικά ανύπαρκτο γιατί το κόμμα του αγνοεί ολοφάνερα την σχέση πολιτικής με τον πολιτισμό. Το κόμμα της ΝΔ έχει από μόνο του αποκλείσει την δυνατότητα να παράγει πολιτική, να κάνει αντιπολίτευση για το καλό του έθνους γιατί είναι άσχετο με τον ψυχισμό της ελληνικής κοινωνίας ασκώντας πολιτική που είναι ασύμπτωτη με τα κοινωνικά προβλήματα, τις συλλογικές πραγματικές ανάγκες. Δεν προβληματίστηκε ποτέ σαν κόμμα γιατί άραγε οι πολιτικοί του αντίπαλοι που έκαναν δώρα στον εαυτό τούς, διαγούμισαν τον πλούτο, επέβαλαν στους Έλληνες την δικτατορία των πρασινοφρουρών, την ιδεολογική απολυταρχία, το κατατροπώνουν συνεχώς. Η ΝΔ δεν είχε ούτε θα αποκτήσει πολιτικό αντίλογο, κριτική αντιπρόταση, διαφορετική άποψη, άλλη εκδοχή.

Το κόμμα της ΝΔ δεν τολμάει να διαφοροποιηθεί πολιτικά γιατί γιατί είναι βαθιά βυθισμένο στην παραπολιτική μειονεξία που του κληροδότησε ο Μολιερικός αρχοντοχωριάτης της ελληνικής πολιτικής ζωής ο αμαθής, αλλά μεγαλοφυής παλαιοκομματικός ανήρ Καραμανλής Α’, ο οποίος την έβρισκε να περιβάλλεται, με οπερετικό τρόπο, από εκλεκτούς διανοούμενους πολιτικούς σαν τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Ο ίδιος δεν έμαθε τίποτα.

Ο Καραμανλής Α’ με την επιστροφή του, καβάλα στα τουρκικά άρματα μάχης, στην Ελλάδα το 74 δημιούργησε το κόμμα της ΝΔ. Κόμμα χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, χωρίς κοινωνική πρόταση, το οποίο δεν ήτανε παρά ένα μεταλλαγμένο πολιτικό μόρφωμα, μία σχεδία πάνω στην οποία ξάπλωσαν οι άνθρωποι της και αφέθηκαν να τους πηγαίνουν τα κύματα των προοδευτικών ιδεών της διεθνιστικής θολο-κουλτούρας του αναχρονιστικού μαρξισμού της δεκαετίας του 20. Αφού απογύμνωσε την Ελλάδα από κάθε περιεχόμενο πολιτιστικής ιδιαιτερότητας, γόνιμης ετερότητας ιστορικών εθισμών και συλλογικών αναγκών: «ανοίκομεν στην Δύση», περιορίστηκε στην διαχείριση της εξουσίας χωρίς την μεγάλη σύνθεση που θα έφερνε την Ελλάδα σε μία δημιουργική επαφή με την κληροδοτημένη πείρα της παράδοσης . Την παράδοση που δεν είναι αντίθετη με τον νεωτερισμό , αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να γίνονται οι νεωτερισμοί, ώστε να έχουν σημασία και διάρκεια. Όχι αυτό που είναι «πίσω μας», αλλά αυτό που είναι μόνιμο, αυτό που είναι «μέσα μας».

Ο «εθνάρχης» Καραμανλής μπόλιασε το κόμμα του με ανεξίτηλη φοβία μήπως και χαρακτηριστεί «εθνικιστικό», δεξιό και παρέμεινε προσκολλημένο στην παθητική μίμηση της «προοδευτικής» χολερικής αρλουμπολογίας. Κόμμα ουραγός του «προοδευτικού» μηδενισμού και λακές της ιμπεριαλιστικής απανθρωπιάς της «Νέας Τάξης». Οι άνθρωποι του, τα στελέχη του είναι μπόγοι από σάρκες και κόκαλα ριγμένοι πάνω στην κομματική τους σχεδία. Με νερωμένο αίμα έχουν αφεθεί στο έλεος των κυμάτων της τρικυμισμένης θάλασσας των καιρών μας. Στο μυαλό τους έχουν εγκαταστήσει μπαταρίες. Δεν μπορούν να το αφήσουν να σκεφτεί γιατί κάθε φορά που σκέπτεται πονάει. Μη μπορώντας να αρθρώσουν δημιουργική λέξη μηρυκάζουν τυποποιημένες ετικέτες, αναμασούν ταξινομημένες απόψεις απλοϊκών μανιχαΐστικών σχημάτων και μισούν την Ελλάδα έχοντας στήσει μάχη μαζί της.

Ακόμη και σήμερα μετά την εκλογική της κατατρόπωση η ΝΔ μειονεκτεί και ντρέπεται να δηλώσει κριτική αντίρρηση στην «προοδευτική» απολυταρχία, στον αφελληνισμό και στην αποσύνθεση της παιδείας, στην «φενάκη» του διαλόγου, στην φρεναπάτη του «πανεπιστημιακού ασύλου». Η αριστερά ουρλιάζει και το κόμμα της ΝΔ ξαπλωμένο πάνω στην σχεδία του, ελπίζοντας να περάσει η τρικυμία, συμβιβασμένο με την παρακμή, ψελλίζει. Οι πρασινοφρουροί αφου καταλήστευσαν την Ελλάδα ετοιμάζονται σήμερα να εκποιήσουν τον πλούτο της Η ΝΔ τρέμει μήπως και χαρακτηριστεί οπισθοδρομική αν βγάλει έστω και ένα βογκητό για να εκφράσει την αγανάκτηση των Ελλήνων που θέλουν κρίση και δύναμη. Περιορίζεται σε ρητορικές υπεκφυγές αντί της καίριας και ουσιώδους απάντησης στον αμοραλισμό της λεγόμενης “μεγάλης δημοκρατικής παράταξης”. Η ΝΔ μειονεκτεί και ντρέπεται γιατί έχει η ίδια πιστέψει ότι ο «φωταδίστικος» μηδενισμός είναι μονόδρομος «εκσυγχρονισμού».

Το μέγα κέρδος απο τις πολιτικές του σήμερα είναι ότι κατέρρευσε οριστικά και τελεσίδικα η κενή καυσιολογία, οι ρητορικές σαπουνόφουσκες της μεταπρατικής αριστεράς. Ξεγυμνώθηκε εξευτελιστικά, γελοιοποιήθηκε και ακυρώθηκε ανεπίστρεπτα όλος ο κούφιος λόγος της ΝΔ.

Δεν είμαστε πια τίποτα στην χώρα μας....

Δεν είμαστε πια τίποτα στην χώρα μας. Είμαστε το νερό που κινεί τον μύλο. Μας ταΐζουν με λέξεις, μας ποτίζουν με προγράμματα, μας βάζουν σε δικά τους κανάλια, μας οδηγούν, μας εκμεταλλεύονται....Δεν είμαστε παρά πλέον παρά ο ατμός που κινεί τις τουρμπίνες, το ηλεκτρικό ρεύμα που ανάβει τα φώτα με το γύρισμα του διακόπτη. Δεν είμαστε ούτε καν σκεπτομενες υπάρξεις, αφού η σκέψη μας, που είναι τελικά "επικίνδυνη" για μας, είναι εγκλωβισμένη, απασφαλισμένη, άοπλη, αριθμημένη συσκευασμένη στα πακέτα και σταλμένη για διαμόρφωση την κατάλληλη ώρα. Η σκέψη μας χρησιμεύει σαν πυροκροτητής. την τοποθετούν την τελευταία στιγμή στην μηχανή και τότε το ρομπότ δουλεύει, και η μάζα εκρήγνυται, η θέληση του να υπερασπισθεί την "ανθρώπινη ύπαρξη" την "Democracy", τον "δημοκρατικό κόσμο" ΄την "ελεύθερη οικονομία" ή τις "προόδους του πολιτισμού" ανάβει τα καύσιμα και μας εκτινάσσει σαν βέλη, μέσα σε δευτερόλεπτα, προς τον πόλεμο, την σφαγή, στην εθνική αυτοκτονία.

Είμαστε όλοι μισθοφόροι. δεν είμαστε πλέον παρά λαός μισθοφόρων. Η δημοκρατία μας είναι μία μορφή κατάκτησης. Δεν βλέπουμε, άρματα στους δρόμου, δεν ακούμε μπότες και έτσι είμαστε ήσυχοι. Οι αφέντες μας είναι αόρατοι, άγνωστοι, Χειρίζονται σιωπηλά τους μοχλούς που ορίζουν την ζωή μας. Δεν εξορίζουν, δεν κρεμάνε,δεν τουφεκίζουν. Δεν ανήκουν σ' αυτούς τους απλοϊκούς που διερωτώνται αν θα βάλουν την υπογραφή τους στο χαρτί μιας απόφασης για την εξαφάνιση ενός δύστροπου. Βλέπουν απλά τα πράγματα σε μεγάλη κλίματα και δημιουργούν ξαφνικά εκατομμύρια νεκρούς, κυκλώνες οδύνης και ωκεανούς καταστροφής, χωρίς κανένας μας να το καταλαβαίνει.

Πώς μπορούμε να το καταλάβουμε; Έχει σχηματιστεί ένα είδος κλειστού κυκλώματος, εκμετάλλευσης της λαϊκής θέλησης, μέσα στο οποίο βασιλεύει, όπως και στην φυσική, το κλασσικό αξίωμα: "τίποτα δεν χάνεται, τίποτα δεν δημιουργείται". Οι Ελληνες ψηφίζουν, αλλά ψηφίζουν αναγκαστικά "αρεστά" κόμματα και "αρεστούς" ενδιάμεσους. Αυτά τα κόμματα και αυτοί οι ενδιάμεσοι είναι με την σειρά τους εύκολα υποχείρια αυτών που τους δίνουν τον παρά που έχουν ανάγκη για να συντηρήσουν την πολιτική τους ύπαρξη, να διατηρήσουν την θεσούλα τους. Οι Ελληνες ενημερώνονται, αλλά ενημερώνονται από "αρεστά" ΜΜΣ(κοταδισμού). Τα ΜΜΣ είναι φυσικά στα χέρια αυτών που ελέγχουν το χρήμα. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, αφού οι απαραίτητοι πόροι για την δημιουργία μιας νέας πολιτικής πινακίδας αποστερούνται συστηματικά από κάθε ανταγωνιστή. Όλα τα λεφτά πάνε στο ΕΛΙΑΜΕΠ. Ας δοκιμάσει κάποιος άλλος να διεκδικήσει χρηματοδότηση στο άνομα της δημοκρατίας και της ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών. Θα πάρει τα κατώτερα και χλεύη. Ο καθένας μας εσείς ή εγώ, ο οποιοσδήποτε, , μπορεί θεωρητικά να ιδρύσει ένα νέο πολιτικό σχήμα, μια πατριωτική Μη Κυβερνητική Οργάνωση και να προσπαθήσει να προωθήσει το "προϊόν" του. Θα μείνει πάντοτε ένας μικρέμπορος καθόλου επικίνδυνος, αφου δεν θα αποκτήσει ποτέ τα μέσα να διαφημίσει την "μάρκα" του και να την αντιπαραβάλει, επί ίσοις όροις, με τα ανταγωνιστικά "προϊόντα".

Έτσι τίποτα δεν χάνεται, ή πολύ λίγο, αφού οι Ελληνες θα είναι αναγκασμένοι να ψηφίζουν "εγκεκριμένα", "αρεστά" κόμματα και τους "εγκεκριμένους" και "αρεστούς" ανθρώπους, με άλλα λόγια αναθέτει πάλι την εξουσία σ΄εκείνους που είναι αποδεκτοί και αρεστοί στον μεγάλο Καραγκιοζοπαίχτη. Τίποτα δεν θα αλλάξει αφου "Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων" και αυτοί που κρατάνε το πουγκί θα τα αρνούνται πάντα σ' αυτούς που δεν δέχονται του όρους του παιχνιδιού και της υποταγής...

Διαδίκτυο: Ελπιδα του Έθνους

Σην Ελλάδα σήμερα μια καταπληκτική αρμονία βασιλεύει οι τράπουλλες σημαδεμένες, τα ζάρια "καραγκιοζάκια", μονά-ζυγάδικά μας . Οι κήρυκες της υποταγής και της ακινησίας κλεισμένοι στην ναρκισσίστικη γυάλα τους αναθεματίζουν τις ελεεινές πολιτικές συντεχνίες, την αναξιοκρατία, το καθεστώς, τους εργατοπατέρες, τους κουκουλοφόρους. Πέραν από μία αρθρογραφία του αναθέματος δεν μας λένε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ που φθάσαμε, στο τελευταίο σκαλί στου "κακού τη σκάλα". Σε τελευταία ανάλυση κατά βάθος όλοιδιαβάζουμε την ίδια εφημερίδα παρακολουθούμε την ίδια τηλεόραση Επιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τις χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο των συμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει. Σιωπή για τα καμμένα βιβλιοπωλεία. Σιωπή για τις καταστροφές των σχολείων. Σιωπή για το δράμα των μεροκαματιάρηδων που καταστρέφονται οι περιουσίες τους από τα τσιράκια του παρακράτους. Εκείνη την στιγμή δεν υπάρχουν μεταξύ τους περισσότερες διαφωνίες από εκείνες που υπάρχουν μεταξύ των ιεροκηρύκων διαφορετικών θρησκειών, όταν φωνάζουν εναντίον των Απίστων και τωναθέων.

Έτσι δεν έχουμε κανένα τρόπο να διαλέξουμε μεταξύ των απόψεων που θα μας επέτρεπαν να τοποθετηθούμε, όπως δεν έχουμε κανένα τρόπο να επιλέξουμε μεταξύ των υποψηφίων που μπορούμε να εκλέξουμε και απλά διαλέγουμε όπως θα διαλέγαμε από τον κατάλογο με τα φαγητά στην ταβέρνα ή το εστιατόριο. Τα γεγονότα μας παρουσιάζονται παντού με την ίδια συγκάλυψη. Οι αξίες μας παρουσιάζονται σύμφωνα με μία ενιαία ιεραρχία. Και δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα νέα του κόσμου παρά μόνο μέσα από ένα κόσκινο, που μας επαναφέρει συνέχεια στα μάτια μερικά σαφή παραπτώματα και που μας φράζει παντοτινά άλλους ορίζοντες που υποτίθεται πώς "δεν υπάρχουν".

Ακριβώς όπως σε μία δικτατορία, όπου ΜΜΣ λιγότερο "ποικίλα" από τα δικά μας, αλλά κατά βάθος ίδια με αυτά, παραμορφώνουν ή αποκρύπτουν με επιμονή από τους πολίτες μερικά μέρη του κόσμου και δεν φωτίζουν πάρα΄μόνο την όψη του κόσμου που πρέπει να δουν.

Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν ξέρουν τι μπορεί να κρύβεται μέσα μας. Ίσως το αίσθημα της τιμής, ή υπερηφάνεια, ο σεβασμός του αίματος μας, ένα είδος επιδίωξης καθαρότητος και μεγαλείου, ποιός ξέρει; Όλα αυτά ελαττώματα που δεν ευνοούν τον "καλόν αγοραστή" των μαζικών, φθηνών εμπορευμάτων. Αρα μας ξεπλένουν, όπως το μετάλλευμα που βγαίνει από τα ορυχεία. Και από αυτό το αρχικό πλύσιμο, που επαναλαμβάνεται συνεχώς με κόπον και επιμονή εξαρτάται πόσο καλοί είμαστε. Αυτό είναι το βασικό μέλημα των ΜΜΣ(κοταδισμού).

Έχουμε δικαίωμα σε όλα, εκτός από το να έχουμε δική μας ψυχή, εκτός από το να έχουμε δική μας θέληση. Και όλη η τέχνη της "ενημέρωσης" συνίσταται στο να μας αναγκάσει να διαλέξουμε μεταξύ των εγκεκριμένων ιδεών, των εγκεκριμένων κομμάτων, των εγκεκριμένων προσώπων που είναι τόσο ωραία συσκευασμένες με διαφορετικό χαρτί περιτυλίγματος, ωραίεςς κορδελίτσες και φιογκάκια, χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι στην πραγματικότητα δεν περιέχουν παρά το ίδιο ναρκωτικό, χωρίς κυρίως να σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που η γεύση μας έχει μείνει αόριστα στον ουρανίσκο!

Έτσι τα κόμματα και τα ΜΜΣ αλληλοϋποστηρίζονται Η θέληση των Ελλήνων ακόμη και όταν είναι δίκαιη, ακόμα και όταν είναι ισχυρή δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί προς ορισμένες κατευθύνσεις και πάντα προς όφελος της νομενκλατούρας που νέμεται την χώρα. Οι Έλληνες αισθάνονται τι είναι καλό και τι δίκαιο. Αλλά τι μπορεί να κάνουν; Όσο μακρυά και αν κοιτάξουν βλέπουν την ίδια σκυθρωπή πεδιάδα και τους ίδιους βάλτους. Διαβάζουν, ακούν ίδια όνομα και μετά τα ονόματα τα ίδια λόγια Θα ήθελαν να δουν να μάθουν να εκλέξουν αντί να διαλέξουν.

Αυτή η αδυναμία των Ελλήνων, ο σφετερισμός της θέλησης τους παίρνει τέλος. Οι πατριωτικές ιστοσελίδεςγκρεμίζουν τα τείχη που "χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ" έκτισαν γύρω μας. Το καθεστωτικό κατεστημένο ωρύεται. Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ελλάδα : το φάντασμα των πατριωτικών ιστοσελίδων. Όλοι και όλες. δημόσιοι και κοινοί΄επαγγελματίες και ερασιτέχνες της παραπληροφόρησης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα. Δεν θα περάσει. Ο ταριχευμένος λόγος, η κομπάζουσα αμάθεια των κάθε λογής λακέδων του πολιτικού κατεστημένου οι έμπουσες, οι μποβαρίζουσες και οι διάφορες συνοικιακές κατίνες που για δεκαετίες μέσα από τις φυλλάδες και τα κανάλια διαβουκόλιζαν την θέληση των Ελλήνων βρήκε αντίλογο. Οι διάφοροι μαϊντανοί, οι δημόσιοι διανοούμενοι, οι ανιματέρβουλευτές, οι τσούλες της πολιτικής και οι υπουργοί κονφερασιέ δεν είναι πλέον μόνοι τους, να παίζουν θέατρο και την επομένη στο GB να κτυπάει ό ένας τον άλλον στην πλάτη και με μαγκιά πεζοδρομίου να καμαρώνουν "Ρε μεγάλε, ωραία τι βρήκαμε χθες, Μίμη, Πιάσε ένα Single Malt".

Οι πατριωτικές ιστοσελίδες ξανά ανάβουμε τις φωτιές και τις πλάστρες που είχαν σβήσει

"Στην εκκλησιά στον κλίβανο, στο σπίτι, σταργαστήρι, - στο κάστρο στην καρδιά σταποκαΐδια, απρίλης!"

Η Ελλάδα είναι αιώνια. Σε αντίθεση με τους μοιραίους εθνοφοβικούς που κυριαρχούνται απόπαραμεταιχμιακές αλλοιώσεις και ζουν με εμμονές ιδέες εκτός τόπου και χρόνου. Οι πατριωτικές ιστοσελίδες πήραν στα χέρια την Ελλάδα. Οι γνωμοδιαμορφωτές, οι τεταρτοεξουσιαστές διαγουμιστάδες κάθε ιερού και όσιου, οι από τηλεοράσεως διακινητες του κάθε χυδαίου και ευτελούς, οι έμποροι του αρνητισμού και του αγοραίου αριστερισμού δεν μπορούν κατ΄εξακολούθηση να βιάζουν τον πατριωτισμό των Ελλήνων Οι πατριωτικές ιστοσελίδες σπαθάρηδες της μοίρας του Έθνους, γεμάτες χίμαιρες και μουσική, τυλιγμένες στην μεγάλη συμφωνία του αγώνα ζουν ολόψυχα το μεγάλο όνειρο μας την Ελλάδας μας, την αγάπη μας, την λευτεριά μας. Για σένα Ελλάδα! Για την πατρίδα που μας βαστά, που δίνει σκοπό και ένα νόημα στη ζωή μας. Είμαστε ευτυχισμένοι. Τρανότερα από κάθε άλλη φορά, από τα έγκατα της ψυχής μας σηκώνονται αγάλι-αγαλι τα λόγια του Γεωργιου Γεμιστού-Πλήθων που μας συνεπαίρνουν:

"Εσμέν γαρ Ελληνες το γένος, ώς η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί".

Είναι λόγια συγκλονιστικά, , πολεμική ιαχή, ύμνος αγγελικός, είναι λόγια θριάμβου!