Τα γυμνά οπίσθια....

Στην ταινία του Κώστα Γαβρά “Η ομολογία” η σοβαροφάνεια μιας δίκης της πλάκας καταρρέει με ένα μεγάλο ξέσπασμα γέλιου, όταν λύνεται το παντελόνι και γυμνώνεται δημόσια ενώπιον του επαγγελματικού ακροατηρίου ο υπάκουος κατά παραγγελία ένοχος. Το ίδιο ακατάσχετο γέλιο προκαλούν τα γυμνά οπίσθια που σιγά-σιγά αποκαλύπτονται στην μεταπολιτευτική παράγκα, στο μεταπολιτευτικό παράμαγαζο “δημoκρατία 74”
Ντάλα “δημοκρατία¨ τα οπισθια του  παλιού ξεγυμνώνονται. Το παλίο ξεγυμνώνεται μέσα στις αντιφατικές καταστάσεις, όπου η απάτη  αναμιγνύεται με την λαμογιά , όπου η λαμογιά χρωματίζει την απάτη και όπου το πνεύμα υποτάσσεται στον χαμαιλεοντισμό ανταγωνιστικών απαιτήσεων. Τα παλία κόμματα αφού για 38+1 χρόνια οδηγησαν την Ελλάδα στη παρακμή και στη φτώχεια ξεβρακώνονται.

Απελπισμένα ανθρωπάκια στριμώχνονται στα τηλεπαράθυρα. Με την βλακεία αποτυπομένη στο πρόσωπο, με φαυλοκυκλικά επιχειρήματα και βαθειά χωμένο μέσα στο κοτοπουλήσιο κεφάλι τους τον κανόνα  της Μαφίας ότι δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω, δεν ήμουν και άν ήμουν κοιμόμουν,  προσπαθούν να μας πείσουν ότι  τα κόμματά τους φοράνε τα παντελόνια τους, ενω έχουν ξεγυμνωθεί όπως ο ένοχος του Γαβρά. Είναι ακόμα ζωντανά, ενώ η μυρουδιά της ψοφιοσύνης  γεμίζει τον αέρα

Κόμματα και προσωπικότητες που για 38+1 πρωτοαγωνίστησαν στην Ελλάδα της φαυλοκρατικής εμφυλιακής μεταπολίτευσης, της υπερχρέωσης, της λαμογιάς, της καταστροφής της παιδείας προσπαθούν να παρουσιάσουν την τελική τους ήττα ως σωτηρία με το σαθρό επιχείρημα ότι τάχα φτάινε οι ξένοι.  Η συνταγή φταίνε οι ξένοι είναι δημοφιλής δημοφιλέστατη στους πολιτικατζήδες, όλων των εποχών,  που την περνάνε οι παραδουλεύτρες και τα ντεκολντε των ΜΜΕ(ξαπάτησης)  των μπετατζήδων ή των “ανεξάρτητων”, “αδέσμευτων”, “μαχητικών”, “ανεξάρτητων” στην κοινή γνώμη που ανακατεύθηκε σε μία περιπέτεια τις διαστάσεις της οποίας ούτε είχε προβλέψει, ούτε μπορεί να κατανοήσει. Με παλιές δοκιμασμένες σταλινικές τακτικές που είναι προσφιλείς τόσο απο του ψοφοδεείς της ΝΔ και του αναχωμάτος  Καμμένος, τους ανανεωτικούς ρεπουσικούς της αριστεράς του Κουβέλη, τους κουκουλοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ+μπάζα ΠΑΣΟΚ, το πρακτορείο “οικολόγοι πράσινοι”,  και τους κλασσικούς του ΚΚΕ+Κανέλλη βυσσοδομούν κατά της Χρυσής Αυγής, του νέου, του καινούργιου, του δυνατού που έρχεται. Όταν δεν μπορούν ή δεν θέλουν να απαντήσουν στα δια στόματος της Χρυσής Αυγής ερωτήματα των Ελλήνων φαυλοκρατία, κομματοκρατία  λαθρομεταναστευση, εγληματικότητα, αφελληνισμός ενοχοποιούν τα ίδια τα ερωτήματα και τα δαιμονοποιούν για να αποφύγουν την ουσία του πολιτικού προβλήματος.

Σε τελευταία ανάλυση κατάβάθος όλοι  παρακολουθούμε το ίδιο θεατρικό έργο.. Επιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τους χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο των συμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει. Σιωπή για τους λαθροδολοφόνους. Σιωπή για τους λαθροληστές. Σιωπή για το δράμα των μεροκαματιάρηδων που το βιος του διαγουμίστικε απο την “Γενια Πολυτεχνείου” ΑΕ.  Εκείνη την στιγμή δεν υπάρχουν μεταξύ τους περισσότερες διαφωνίες από εκείνες που υπάρχουν μεταξύ των ιεροκηρύκων διαφορετικών θρησκειών, όταν φωνάζουν εναντίον των Απίστων και των αθέων. Όλοι ενάντια και κόντρα στην Χρυσή Αυγή. Το νέο φοβίζει. Η Ιερα-εξέταση των ΜΜΕ(ξαπάτησης) έπιασε δουλειά. Το auto da fe των “δημοκρατικών” στήθικε και είναι έτοιμο να κάψει, να απαλλοτριώσει, να διασύρει.

Το ξεβρακωμένο παλιό, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ- ΚΚΕ και ΣΙΑ, απευθύνεται στο θυμικό και τον φόβο, όχι στην κοινή λογική, Ευνουχίζει θεληματικά την ετερότητα, την ευαισθησία, την ανθρώπινη ανάγκη. Θεωρεί τους Έλληνες ανενεργή ψηφομάζα και επικοινωνεί ανάλογα της στιγμής είτε με εκσπερματώσεις βλακείας ή σπασμούς ανοησίας ενός ασύντακτου λόγου της πενόμενης γλώσσας που καμουφλάρει την αμηχανία της  με αλλεπάλληες στρώσεις στερεοτύπων  και ξερολισμού που σκηνοθετεί τον ελληνικό λαό σαν ηλίθιο. Εύκολες ρητορικές εξάρσεις, ωραίες λέξεις βαλμένες πλάι-πλαί που χαϊδεύουν τα αυτιά και προσπαθούν να κρύψουν τα γυμνά οπίσθια των μεταπολιτευτικών διαγουμιστάδων. Κανένα επιχείρημα για  διαφώτιση, αλλά όλα τα επιχειρήματα προς ψυχική εξέγερση, προς ευκολότερη εξαπάτηση.Tο παλιό με τα γυμνά οπίσθια δεν στηρίζεται σε ορθολογικά επιχείρηματα και ψύχραιμους συλλογισμούς. Γι αυτό φοβάται το νέο. Φοβάται την Χρυσή Αυγή.

Στη Χρυσή Αυγή  βρίσκεται μία εμπειρία του ανθρώπου που του δίνει την δυνατότητα να σπάσει το αλυσοδέσιμο του φόβου, της αναποφασιστηκότητας και της απάθειας, της οδύνης και της αγάπης για την Ελλάδα και να κατακτήσει το αύριο, την ευθύβολη ματιά της ολοκληρωτικής αντικειμενικότητας και μοναδικής αλήθειας: “ για να επιζήσει ένας μεγάλος λαός οφείλει να πιστεύει πως αυτός και μόνο αυτός, είναι προορισμένος να φέρει την σωτηρία στον κόσμο”.  Καταθέτει απόψεις, εμπειρίες, κρίσεις. Χρυσή Αυγή είναι οι Ηρακλείδες για να μας απαλλάξουν απο την κόπρο του Αυγείου του κρατισμού της πελατειακής διεφθαρμένης δημοκρατίας.  Κατεβάινουμε μαζί  μέσα στις σπηλιές της παρακμής με λάμπα θυέλλης. Ότι αποσπάσουμε απο το σκοτάδι θα μας μείνει για πάντα αλησμόνητο. Είμαστε οι καλλίτεροι, αν μη τι άλλο, έχουμε απαλλαγεί απο τις αγγυλώσεις του παρελθόντος και το κυριότερο είμαστε ελευθεροι με πατρική ελευθερία που είναι προνόμιο όλων των καταπιεσμένων. Οι νέοι Προμηθείς που θα ξαναφέρουμε την φωτιά στην Ελλάδα.

Ο λόγος της Χρυσής Αυγής  είναι ειλικρινής δυνατός, ανιδιοτελής. Βγαίνει μέσα από τα βάθη της καρδιάς της. Κτυπά πάνω στις πέτρες και του βράχους που τους πότισαν με αίμα χιλιάδες Έλληνες και γίνεται αχός και βουητό. Λυγίζει του αλύγιστους, τα κατεβάζει τ άστρα. Έφθασε ή ώρα για "πάλεμα για μάτωμα για την καινούργια γέννα". Η μεγάλη αλήθεια του Ελληνισμού κυλάει σαν το γάργαρο νερό να ξεπλύνει το μίασμα "της προδοσίας και της ασκήμιας".Ι δού η τελευταία φράση του Ζαρατούστρα του Νίτσε: "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρας κ' εγκατέλειψε τη σπηλιά του λάμποντας και δυνατός, σαν ένας πρωινός ήλιος, που έρχεται από σκοτεινά βουνά".  Οι Έλληνες, οι Ελληνίδες τα Ελληνόπουλα  της Χρυσής Αυγής με αυτά τα λόγια ξεκινάν για την μεγάλη τους οδοιπορία. Κατεβαίνουνε στις πόλεις και τα χωριά για να πραγματοποιήσουν το έργο τους. Έλλάδα Εγέρθητι!