Από εκείνη
την αποφράδα ημέρα 24 Ιουλίου 1974 η αριστερά έγινε εξουσία. Κυβερνούσε ο μολιερικός
αρχοντοχωριάτης Καραμανλής, αλλά κυρίαρχη ιδεολογία στη χώρα, δίχως αντίπαλο, δίχως
αντιπρόταση, ήταν ένας αναχρονιστικός Μαρξισμός με πλήθος δογματικές αποφύσεις.
Όποια κρατική δραστηριότητα ή κοινωνικός θεσμός προσφερόταν για ιδεολογική εκμετάλλευση,
στελεχωνόταν με κομματικούς της μεταπρατικής Αριστεράς, αυτονόητα. Η ένταξη στην
Αριστερά μεταποιήθηκε σε εφόδιο και προϋπόθεση καριέρας, προβολής, δημοσιότητας,
πλουτισμού. Πραγματικές ή επινοημένες περγαμηνές "αντίστασης" στη δικτατορία,
αλλά και μόνο η οργανωτική προσχώρηση στις αριστερές "προοδευτικές δυνάμεις"
έγιναν το εφαλτήριο για αναρρίχηση σε θώκους πανεπιστημιακούς, σε πόστα εξουσίας
στην εκπαίδευση, σε υψηλές διοικητικές ευθύνες σε κάθε σχεδόν πτυχή του δημόσιου
τομέα. Η αριστερά έγινε το καταφύγιο του κάθε ατάλαντου και ανίκανου. Αρκούσε να
αυτοπροσδιοριζόσουν αριστερός και αμέσως με το ραβδί της Κίρκης η αριστερά σε μεταμόρφωνε
σε ποιητή, λογοτέχνη, πολιτικό, δημοσιογράφο, σκηνοθέτη, καθηγητή και ότι άλλο
ήταν το παιδικό απωθημένο του κάθε κομματικού βαστάζου.
Η Αριστερά
έγινε πρακτική καταλήψεων, απεργιών κοινωνικού κόστους, γκανγκστερικών εκβιασμών,
απροκάλυπτης αλαζονικής άρνησης των κανόνων του κοινοβουλευτισμού. Στα πανεπιστήμια,
στα σχολειά, σε κάθε έκφανση οργανωμένου πολιτιστικού βίου και πληροφόρησης η Αριστερά
είχε επιβάλει την αδυσώπητη δικτατορία των μετριοτήτων που έκαναν καριέρα ως αντάλλαγμα
της κομματικής τους υποταγής.Τρέμοντας από λυσσαγμένο φθόνο με ψυχή γεμάτα πλέγματα,
που πήραν την μορφή μίσους πρός κάθε έννοια δικαίου με τη χολή να ανεβαίνει απο
το συκώτι και να πανιάζει τα μούτρα της η αριστερά δεν προσέφερε τίποτα.Υιοθέτησε,
κάθε συνδικαλιστική μαφία (τύπου ολυμπιακής, τελωνειακών κλπ, η λίστα είναι ατελείωτη)
που διεκδικούσε ατομικά συμφέροντα, χωρίς να σκεφτεί πραγματικά τον εργαζόμενο κόσμο
των 500€, κατάφερε το τελικό χτύπημα εξουθενώνοντας ηθικά και πολιτικά την χώρα.
Είχε αποκοπεί πλέον από το δημιουργικό κομμάτι της Ελλάδας και δεν ήταν παρά μία
συλλογή από νευρωτικές Σταχτοπούτες και αιώνιους έφηβους. Ένας εμετός ύπαρξης, γεμάτη
με αδυναμίες που την εμπόδιζαν να ολοκληρώσει την ανάπτυξη της, τυφλωμένο, κολλημένο
ανθρωπόμορφο ζώο, επικίνδυνο, χωρίς οίκτο και έλεος μήτε για τον εαυτό της μήτε
για τους άλλους γύρω . Έχοντας Βαρεθεί τα φραπέ και τα ζιγκ-ζαγκ της άδειας και
μονότονης ζωής στα χρυσά γκέτο και θέλησαν να ανατρέψουν μία κοινωνία που της είχε
στερήσει τον οργασμό της δημιουργίας.
Η φετινή επετειος
είναι και το τέλος της μεταπρατικής, παθητικής και μιμητικά μαρξιστικής αριστεράς.
Είναι το κύκνειο άσμα της "αριστεράς" που παρήκμασε, γέρασε, αρτηριοσληρώθηκε
και πριν καλά-καλά ωριμάσει, μολυσμένη από μία τεχνική σκέψη είναι κλινικά νεκρή.
Μεθυσμένη από την παντοδυναμία της, είχε κυλιστεί με ηδονή μέσα στις "διακριτικές
χαρές της μπουρζουαζίας". Ναρκωμένη από τις εύκολες και ενορχηστρωμένες
"επιτυχίες" της, αυτοθαυμαζόμενη απο κοσμικά σαλόνια και από επιτηδευμένα
φερέφωνα, στο τιμόνι της BMW της περιορίστηκε τελικά στο μηρύκασα και μονότονη επανάληψη
ενός μονοδρομικού μαρξιστικού τυφλοσούρτη, συνεχώς δια ψευδόμενο από τα γεγονότα
και την πραγματικότητα. Είχε σπασμούς μέσα σε μία φαντασίωση εξουσίας. Τυλίχθηκε
στον μύθο της "πάλης των τάξεων", στα αντιδραστικά της όνειρα, στις μεταφυσικές
αναφορές της, την θεμελιώδη παρελθοντολογία, ένας συρφετός μουσάτων με αμπέχονα
και κουλτουριάρικο ύφος που γρατζούναγε την πλήξη του αλλά και την κοινωνική αδικία
με χρήση τυφλής βίας που απλά αναπαρήγαγε την κοινωνική αδικία.
Σήμερα στην
επέτειο της 24 Ιουλίου η αριστερά είναι κλινικά νεκρή. Διατηρείται στη ζωή διασωληνωμένημε
τα λεφτά των διάφορων κέντρων, παράκεντρων και παρασυναγωγών και με την μηχανική
υποστήριξη των ΜΜΣ(κοταδισμού) για να φέρει σε πέρας την αποστολή που της έχουν
αναθέσει, τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων και την μετατροπή του Ελληνα ανθρώπου από
υποκείμενο στης ιστορίας σε άψυχο καταναλωτικό αντικείμενο χωρίς παρελθόν, αβέβαιο
παρόν και ακόμη χειρότερο μέλλον.
Στην φετινή
επέτειο θα γιορτάσουμε την ώρα της Χρυσής Αυγής. Την αναγέννηση της Δεξιάς που υπηρετεί
το κοινωνικό σύνολο. Έχει πρόταση και εκπροσωπεί τους μεροκαματιάρηδες, τους ανέργους,
την φτωχολογιά που οι οργανωμένες ομάδες των εγκαθέτων των βορείων προαστίων, της
κλινικά νεκρής αριστεράς, που τις συντηρούν τα ΜΜΣ(κοταδισμού) κατέστρεψαν την ζωή
τους και υποθήκευσαν το μέλλον παιδιών τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου