Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Δικαιοσύνη και "αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα"

Οι δύο ανακρίτριες που αναλαμβάνουν να ξετυλίξουν αυτό το κουβάρι, διαπρεπείς νομικοί και με αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα και οι δύο, δεν είναι άπειρες· το αντίθετο.  
Οι ανακρίτριες που διερευνούν τους «μαύρους» φακέλους της Χ. Α.
Παπαδάκου Γιάννα-Τρύφωνας Γεράσιμος  Το Βήμα 17/10/2013

Αποκλειστικό γνώμονα ο δικαστής έχει τον Νόμον και την συνείδησή του. Οι δύο αρθρογράφοι του Βήματος φαίνεται ότι προχώρησαν στην νέα θεωρία με την οποίαν ο δικαστής δεν έχει ως γνώμονα τον Νόμον και την συνείδηση του, αλλά το “αδιαμβισβήτητο δημοκρατικό συναίσθημα”. Γράφουν στα παλιότερα των υποδημάτων τους την διδασκαλία αιώνων πολιτισμού ότι το “αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα” μπορεί να επηρεάσει την Εκτελεστική ή την Νομοθετική εξουσία, αλλά ποτέ την Δικαστικήν, γιατί όλοι δύνανται να τεθούν υπό λαϊκή ψηφοφορία πλην της δικαστικής κρίσης. Εκτός βέβαια αν αναπολούν την Λαϊκή δικαιοσύνη της οποίας μιαν πρώτη γεύση έλαβε η πατρίδα μας με τα αλήστου μνήμης  Λαϊκά δικαστήρια του δολοφονικού ΚΚΕ. Προηγήθηκαν των Λαϊκών δικαστηρίων, μέχρι προ ολίγων ετών, ορισμένες νότιες πολιτείες  της Αμερικής όπου τα αδικήματα των νέγρων δεν δίκαζαν συγκεκριμένα δικαστήρια αλλά ο νόμος του Λίντς ή η αυτόνομη δυναμική των πραγμάτων του αδιαμφισβήτητου δημοκρατικού συναισθήματος.

Για να φτάσουμε στην Σοβιετική δικαιοσύνη του λαϊκού επιτρόπου Κρυλένκο: “Δεν καθοδηγούμεθα ούτε από τα άρθρα νόμων, ούτε από διαβαθμίσεις ελαφρυντικών. Στο δικαστήριο μας βασιζόμαστε σε λόγους σκοπιμότητας”. Και συμπληρώνει ο Εβραίος Σβερδλώφ, δολοφόνος της τσαρικής οικογένειας: “Το καλό σε μας είναι πως η δικαστική και εκτελεστική εξουσία δεν είναι χωρισμένες με τείχος όπως στην Δύση. Έτσι μπορείς να λύνεις γρήγορα όλα τα προβλήματα”. Για να διευκρινίσει ο Κρυλένκο: “Το δικαστήριο είναι ταυτόχρονα δημιουργός του δικαίου και όργανο της πολιτικής”. Και επιλέγει ο Λένιν: “Μόνον το αίσθημα του επαναστατικού δικαίου και η επαναστατική συνείδηση θα καθορίζει τους όρους εφαρμογής του Ποινικού Νόμου”.

“Επαναστατικόν αίσθημα” στην Σοβιετική Ένωση τότε  “αναμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα” στην Ελλάδα σήμερα. Εάν οι γραπτοί νόμοι δεν βοηθούν τις σκοπιμότητες του “συνταγματικού τόξου” τόσον χειρότερο για τους νόμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου