Ο υπουργός δικαιοσύνης αποφάσισε να εξασκήσει την δικαιοσύνη όχι με λόγια αλλά και πράξεις. Ζήτησε τον πειθαρχικό έλεγχο του δικαστή που απεφάσισε την απόσυρση του Ζιγκ Ζαγκ από τις σχολικές βιβλιοθήκες. Κατά τα άλλα η ελληνική "δικαιοσύνη" είναι ανεξάρτητη! Ας γελάσουμε... Ο κύριος Χατζηγάκης καλά θα κάνει να ξαναδιαβάσει το βιβλίο του "ΨΗΓΜΑΤΑ γνώσης και σοφίας" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2004) μπορεί να βρει χρήσιμη την ρήση του Μυριβήλη.."Η δικαιοσύνη βαστά σπαθί. Σαν της πάρεις το σπαθί απομένει μόνο με τη ζυγαριά. Αυτή την έχουν μόνο οι μπακάληδες". σελ. 120. Εκτός βέβαια αν ο κύριος υπουργός γράφει μόνο ψήγματα, για να μας δείξει πόσο "σοφός" νομίζει ότι είναι, και την πραγματική σοφία την γράφει στα παλιά του τα παπούτσια υποταγμένη στα μικροκομματικά του συμφέροντα. Δεν πρέπει να χάνει καιρό, πρέπει να ξαναδιαβάσει το βιβλίο του, μήπως και φωτιστεί από τα λόγια του Ρεζίς Ντεμπρέ "Υπάρχουν δύο νόμοι: ο νόμος του κράτους και ο νόμος της ζούγκλας. Ο νόμος για όλους και ο νόμος του δρόμου - εκεί όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό".σελ 120 Ο κ. Χατζηγάκης παρέδωσε τον νόμο δεμένο χειροπόδαρα στο φωνακλάδικο πεζοδρόμιο προς χάριν της αυτιστικής αριστεράς και μιάς έμπουσας που ονειρεύεται διπλοκέφαλες ψωλές. Ο δικαστής κύριε υπουργέ, οπώς κάθε φοιτητής της νομικής ξέρει, δικάζει με γνώμονα την συνείδηση του και τους νόμους, γι αυτό υπάρχει και Εφετείο. Ο υπουργός φαίνεται ότι ξέχασε τα λόγια του Σατωμπριάν: "Αν επιτραπεί ποτέ η παραβίαση της δικαιοσύνης υπο το πρόσχημα του κοινού καλού, δείτε που θα μας οδηγήσει αυτό: είστε σήμερα ο ισχυρότερος, σκοτώνετε για την ελευθερία την ισότητα, την ανεκτικότητα - αύριο θα είστε ο πιο αδύναμος και θα σας σκοτώνουν για την δουλειά, την ανισότητα, τον φανατισμό", σελ 121, εκτός αν ο κύριος υπουργός έχει ενστερνισθεί και θαυμάζει το ναζιστικό "περί κοινού αισθήματος δίκαιο". Σ' αυτήν την περίπτωση μάλλον το βιβλίο του αξίζει όσο και το ζιγκ ζαγκ....
