"ο πυρετός φτιάχνει την καλύτερη μαστούρα".

Πολύ φασαρία για την απόφαση του δικαστηρίου να αποσυρθεί το "βιβλίο" της Έρση Σωτηροπούλου "Ζιγκ-Ζαγκ...." από τις σχολικές βιβλιοθήκες κατόπιν μήνυσης του κ. Κ. Πλεύρη.

Όλη η αριστερά καμαρίλα ξεσηκώθηκε ουρλιάζοντας λογοκρισία. Φωνακλάδικη σαν υστερική πουτάνα, αφήνοντας στριγκλιές προσπαθεί να μας πείσει ότι η ελευθερία του λόγου και της καλλιτεχνική έκφρασης απειλείται. Εδώ γελάνε. Ο Πέτρος Μαρκάκης επιδοτούμενος πρόεδρος του δ.σ. του ΕΚΕΒΙ είναι λαλίστατος ως προς τις ανοησίες που εκτοξεύει΄αλλά δεν μπορεί να δει πέρα από την μύτη του. ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει: "Όταν ένας δικαστής φτάνει στο σημείο μέσα σε μία απόφαση να κάνει ακόμη και υποδείξεις παιδαγωγικού χαρακτήρα με σφαλιάρες, δεν θα πρέπει να απορεί κανείς που δίνει εντός εισαγωγικών σφαλιάρα σ' ένα βιβλίο που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος". Τιμήθηκε με κρατικό βραβείο σιγά μη στάξει η ουρά του ποντικού ή ακόμη καλύτερα, για να μπούμε και στο πνεύμα της συγγραφέας, χέστηκε η φοράδα στο αλώνι. Τα κρατικά βραβεία, όπως όλοι οι φωνακλάδες γνωρίζουν πολύ καλά, είναι γεμάτα αγκυλώσεις, διαπλοκές, παραιτήσεις, μαγειρέματα,κάστες, κύκλους, κλίκες και επετηρίδα! Σήμερα η δική μου σειρά αύριο η δικιά σου και πάει λέγοντας.
Ο δε ανεκδιήγητος Δημήτρης Χριστόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, μιλάει για λογοκρισία προσπαθώντας να βάλει στο ίδιο τσουβάλι τονΠλεύρη με την Έρση. Ο κ. Πλευρης δικάστηκε και καταδικάστηκε για την ελευθερία του λόγου. Η Έρση δεν καταδικάστηκε για την ελευθερία της καλλιτεχνικής δημιουργίας της. Δεν απαγορεύτηκε στην μανδαμ να ρίχνει στο χαρτί τα αποξέσματα των εντέρων της, τις εκκρίσεις του μουνιού της. Αν της αρέσει να ονειρεύται διπλοκέφαλες ψωλές σωματεμπορίστικες είναι απόλυτο δικαίωμα της. Μπορεί να θέλει να βλέπει τον εαυτό της "καρφωμένο απο τα καυλιά σαν πεταλούδα" και όλες τις τρύπες της μπουκωμένες και αυτό όμορφο και δεχτό. Απλά και σταράτα δεν είναι δυνατό τα λεφτά του Έλληνα φορολογουμένου να επιδοτούν τις σεξουαλικές φαντασιώσεις που τροφοδοτούν τους αυνανισμούς της οποιασδήποτε ανοργασμικής αριστερής Σταχτοπούτας που μισεί τον εαυτό της και την κοινωνία.

Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον κ. Πλεύρη. Με την αγωγή του μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε την κατάντια της προοδευτικής διανόησης. Από τους γίγαντες Βάρναλη, Ρίτσο και τόσους άλλους, ξέπεσε στα εξογκωμένα από την ασέλγεια και το πολύ φαϊ πισινά της νεοταξίτικης αριστεράς, που φαντασιώνεται και ελπίζει για τον πολλαπλό οργασμό. Μίας αριστεράς που βγάζει την κιλότα της και πέφτει στα τέσσερα για να δεχθεί το ορθωμένο καυλί της Νέες Τάξης και βλέπει το χύσι να κυλάει από το μουνί της περιμένοντας να της δώσει το χαρτομάντιλο για να σκουπιστεί και μετά να αφήσει διακριτικά την αμοιβή, για τις καλές υπηρεσίες, στο κομοδίνο. Ξύλινη μαριονέττα που αφήνεις να πέσει κατάχαμα, με χέρια και πόδια ανοιχτά, άκαμπτα, ανίκανη να κινηθεί μόνη της.

Κάποτε τα παιδιά διάβαζαν Λουντέμη και ονειρευόντουσαν ένα καλύτερο κόσμο. Σήμερα τα παιδιά, τα θέλουνε να διαβάζουνε Ζιγκ-Ζαγκ και να αναρωτιούνται γιατί "ο πυρετός φτιάχνει την καλύτερη μαστούρα".