Η "Έκθεση Ζιγκ-Ζαγκ"

Μιάς και κύριος Χατζηγάκης, ο υπουργός μας της "δικαιοσύνης" αποφάσισε να επέμβει προς χάριν του μουνιού και των πισινών της Έρση Σωτηροπούλου. Μπορεί να του έχουνε μείνει τραυματικές καταβολές από τον καπετάνΓκαγκά!... Εμείς θα ασχοληθούμε με την Έκθεση Ζιγκ-Ζαγκ. Την περιμέναμε πώς και τι. Επιτέλους μας ήλθε η πολυπόθητη "έκθεση" του State Department. Συντάχθηκε από ανθρώπους που τρέφουν βαθύ αταβιστικό μίσος εναντίον κάθε τι που ακούει στο όνομα Ελλάς. Το να μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα οι σημαδεμένοι με πολυποίκιλα συμπλέγματα μειονεξίας μιγάδες του State Department ακούγεται σαν βρισιά. Προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό μια έκθεση που προέρχεται από την χώρα που ο πρόεδρος της τιμήθηκε ως "The Terror President", The New York Review of Books, May 1, 2008. Θρασύτατα σαν ύαινες κλαψουρίζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, όταν στην χώρα τους οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι κυνηγιούνται σαν αγρίμια, από άτυπες πολιτοφυλακές συμμορίες, μέσα στις ερήμους της Arizona και του New Mexico και κλίνονται για να σαπίσουν στα κολαστήρια της Migra (υπηρεσίας μετανάστευσης). Ποιος θα μιλήσει για την Maricopa της Arizona όπου τα τσιράκια του σερίφη σταματάν οποιονδήποτε δεν είναι ξανθός με γαλανά μάτια για να το ψαχουλεύουν. Πριν ένα χρόνο περίπου οι οπλισμένοι σαν αστακοί μπράβοι της Migra μπουκάρανε σε ένα εργοστάσιο στο New Bedford, MA μπαγλάρωσαν όποιον και όποια δεν είχε "papier" ή "ausweis" του φόρτωσαν σε αεροπλάνα και "άλλους για Texas τράβηξαν και άλλους για το Maine" κλίνοντας τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πίσω τους άφησαν μωρά, ανήλικα παιδιά που ψάχνανε για την "γλυκιά τους μάνα" γιατί γεννημένα στοΑμέρικα ήτανε υπήκοοι και δεν μπορούσαν να τα ακουμπήσουν. Το τι θα κάνανε κανείς δεν νοιάστηκε. Ούτε βέβαια οι ρέκτες του State Department που ξέρουν τα πάντα για όλους τους άλλους εκτός από την χώρα τους. Δεν μπορώ να πιστέψω το θράσος και την ύβρι αυτών των ανθρώπων. Ξαφνικά έγιναν οι θεματοφύλακες των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων", όταν πλάι στο Χαϊδάρι, τα κολαστήρια της Γκεστάπο της οδού Μέριλιν και τα υπόγεια της Kommandatur της οδού Κοραή φιγουράρει το Guantanamo, πραγματικό μνημείο του πολιτισμού της Νέας Τάξης Κάποτε μας είχαν πει ότι βασάνιζαν μόνο οι εγκάθετοι του Χίτλερ και η Γκε Μπεού του Στάλιν. Το να δεχόμαστε εκθέσεις από το State Department περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες παρλαπίπες για μας τους Έλληνες είναι προσβολή. Προσβάλλεται η μνήμη των χιλιάδων Ελληνίδων και Ελλήνων που πέρασαν από τα κολαστήρια της Γκεστάπο, όταν μας κρίνουν οι άνθρωποι που η χώρατους νομιμοποιεί τα βασανιστήρια. Ο Χιμλερ στο καζάνι της κόλαση που βράζει, γελάει με αγαλλίαση. Και για να μη ξεχνάμε. Στην Νυρεμβέγη δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και κρεμάστηκαν οι commanders in chief και όχι οι μπόγηδες της Γκεστάπο. Εν πάσι περιπτώσει το State Department την δουλειά του κάνει, και την κάνει πολύ καλά, αν κρίνουμε από την σιωπή των διαφόρων μαλάκιων του προοδευτισμού και της ροζέ αριστεράς που έχουν κολλήσει στην καρίνα του εξουθενωμένου, ηθικά και πολιτικά βαποριού της Ελλάδας, τρέφονται από του βούρκους και τα λήμματα των μυστικών κονδυλίων και επιδοτήσεων και το εμποδίζουν να πλεύσει. Που είναι οι διάφορες συντεχνίες και κοινωνίες. Που είναι ο πολύς κύριος Παπαχελάς να υπερασπιστεί την Πατρίδα του ή ο καλός, μειλίχιος και γεμάτος σοφίαΕλλις. Δεν θα μνημονεύσουμε τους διαφόρους άλλους ξερόλες της Νέας Τάξης αυτοί περιμένουν παραγγελία για να παίξουν, όπως την πήρανε για το Θιβέτ. Το κόμμα του κυρίου Καρατζαφέρη έχει την τιμητική του. Αν υπήρχαν πραγματικοί βουλευτές και όχι βολευτές θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί μετά βδελυγμίας και να καταδικάσουν την κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά τής χώρας αλλά μάλλον τους ενδιαφέρουν ποιο πολύ τα κωλομέρια της Έρση