Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

!821 και Ζντανοφισμός
Οι “προοδευτικοί” θιασώτες της εκσυγχρονισμένης ιστορικής σκέψης δεν μπορούν εύκολα να μας πείσουν ότι ο Τζ. Σόρος, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ,οι θαμώνες της λέσχης Μπίλντεμπεργκ και οι υπόλοιποι χρηματοδότες του ΕΛΙΑΜΕΠ και του CDRSEE διέθεσαν τα χρήματά τους για να μας διδάξουν την ακριβή ημερομηνία έναρξης της ελληνικής Επανάστασης. Δεν πείθεται εύκολα κανείς ότι ο διεθνής κερδοσκόπος Τζ. Σόρος έχασε τον ύπνο του σκεπτόμενος ότι οι
Έλληνες αγνοούν αν η Επανάσταση έγινε Τετάρτη ή Παρασκευή. Είναι προφανές
ότι το ζήτημα βρίσκεται αλλού. Δεν πρόκειται απλώς για μια ακαδημαϊκή διαφωνία.
Οι ίδιοι οι ιστορικοί αυτοί μας υπενθυμίζουν διαρκώς (όπως π.χ. όταν υπέγραφαν
υπέρ του σχεδίου Ανάν) ότι τα κίνητρά τους δεν περιορίζονται στην ικανοποίηση της
επιστημονικής τους περιέργειας. Μη μπορώντας να μας πείσουν για τα αγνά τα επιστημονικά τους κίνητρα άρχισαν να βρίζουν και να συκοφαντούν όπως μόνο οι αγοραίες ξέρουν να βρίζουν.

Οι αντιδράσεις των Ελλήνων στο εκτρωμα του ΣΚΑΙ προκάλεσαν πανικό, αντι να χρησιμοποιήσουν τα πτυχία τους για αφίσσες στα Εξάρχεια άρχησαν με λύσσα γενιτσαρική να βησσοδομούν.
Οι διάφοροι “προοδευτικοί” σκοταδιστές σαν κολασμένοι τρέξανε να προφτάσουν για να καταγγείλουν τους ‘Ελληνες που αγανάκτησαν για το έκτρωμα του 1821.

Αμέσως αναβίωσαν οι σθεναροί μιμητές του Ζντάνοφ. Ο Ζντάνοφ πολιτικός κομμισάριος της κουλτούρας του Στάλιν εκτελούσε με συνέπεια τις έντολές του αφεντικού του.
Ο σταλινικός Ζντάνοφ μεταλλαχθηκε, όπως η προβατίνα Ντόλι, στα σύγχρονα φερέφωνα και λακέδες των Soros, Bilderberg, CDRSEE και ΣΙΑ. Τα μηνύματα που στέλνουν είναι σαφέστατα και δεν χωράνε αμφισβήτηση. Ή θα υποταχθείτε στα κελεύσματα της Νέας Τάξης και των υποτακτικών της ή θα παύσετε να υπάρχετε. Με άλλα λόγια εμείς οι “προοδευτικοί” Βερέμης και ΣΙΑ αποφασίζουμε για σας “Τι Είναι η Ιστορία” και όχι εσείς.

Ο Στέφανος Κασιμάτης απο το περιτύλιγμα CD που λέγεται Καθημερινή (10/2/11) για να δέσει την Ζντανοφική του επίθεση κατά των Ελλήνων που ξέρασαν απο το 1821 επιστράτευεσε σαν μία ένδειξη ευρημάθειας τον Ε.Χ. Καρρ

"Ο Βρετανός ιστορικός Ε. Χ. Καρ, σε μια σειρά διαλέξεων με θέμα «Τι είναι η Ιστορία;», τις οποίες έδωσε στο Κέιμπριτζ και συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο το 1961 (στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Γνώση», 1999), ξεκινάει το κεφάλαιο όπου πραγματεύεται την έννοια της προόδου στην Ιστορία παραθέτοντας τα λόγια με τα οποία ένας άλλος καθηγητής, στη δεκαετία του 1930, ο F. Powicke, συνήθιζε να ξεκινάει την πρώτη παράδοσή του κάθε χρόνο: «Η επιθυμία για ερμηνεία της Ιστορίας έχει τόσο βαθιές ρίζες, ώστε αν δεν διαθέτουμε συγκροτημένη άποψη για το παρελθόν ωθούμαστε είτε στον μυστικισμό είτε στον κυνισμό"


Ο Ε.Χ Καρρ δεν λέει μόνο αυτά που τον βολευουουν. Αν είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει ολοκληρο το βιβλίο θα έιχε διαβάσει και τα παρακάτω.


  • “Τι είναι η Ιστορία¨γράφει “τα γεγονότα είναι ιερά, η γνώμη είναι ελευθερη”. και “Τα γεγονότα είναι ιερά, η γνώμη είναι ελεύθερη”

  • “Η ακρίβεια είναι καθήκον, όχι αρετή”

  • “Το παρελθόν που μελετά ο ιστορικός δεν είναι ένα παρελθόν νεκρό αλλά ένα παρελθόν που κατά κάποια έννοια ζει ακόμα μέσα στο παρόν”

  • “Η πλάνη κιά γνώμης δεν αποτελεί για μας λόγο απόρριψης της. Το ζήτημα είναι κατά πόσο προάγει τη ζωή, διασώζει τη ζωή, διασώζει το είδος, δημιουργεί ίσως το είδος”

  • “Μεγάλη ιστορία γράφεται σίγουρα όταν η άποψη του ιστορικού για το παρελθόν φωτίζεται από την επίγνωση των προβλημάτων του παρόντος”

  • “Η ιστορία δεν κάνει τίποτα, δεν κατέχει τεράστια πλούτη, δεν κάνει συγκρούσεις, δε δίνει μάχες. Αντίθετα είναι ο άνθρωπος, ο πραγματικός ζωντανός άνθρωπος που κάνει καθετί, που κατέχει και μάχεται”

  • “Η λειτουργία της ιστορίας είναι να προάγει μια βαθύτερη κατανόηση και των δύο, παρελθόντος και παρόντος, μέσα από την αμοιβαία τους σχέση”

  • “Ιστορία είναι ένα εκλεκτικό σύστημα όχι μόνον γνωστικών αλλά και αιτιωδών προσανατολισμών στην πραγμαρικότητα. Ακριβώς όπως επιλέγει από τον απέραντο ωκεανό των γεγονότων εκείνα που έχουν σημασία για το δικό του σκοπό, ετσι κι απο την πολλαπλότητα των αλληλουχιών αιτίας και αποτελέσματος ο ιστορικός βγάζει αυτές και μόνο που έχουν ιστορική σημασία. Και το επίπεδο της ιστορίκής σημασίας είναι η ικανότητα του ιστορικού να τις ταιριάζει στο πρότυπο του της λόγικής επεξήσης και ερμηνείας.”

  • “Ο,τι είναι λογικό είναι πραγματικό και ο,τι είναι πραγματικό είναι λογικό”

  • “η αναζήτηση των αιτιοτήτων στην ιστορία είναι αδύνατο χωρίς αναφορά στις αξίες...πίσω απο την αναζήτηση αιτιοτήτων βρίσκεται πάντα άμεσα ή έμμεσα η αναζήτηση αξιών”

Πηγή: Ε.Χ Καρρ, “Τι Είναι η Ιστορία¨, Εκδόσεις 70-Πλανήτης 1974

Κατάλαβες Στέφανε μου και εμείς οι σκοταδιστές διαβάζουμε. Δεν περιμένουμε τους διάφορους Βερέμηδες να μας διδάξουν την Ιστορία μας επειδή θέλουν να βγάλουν ένα “μεροκάματο”

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Η πρασινοσκουφίτσα θέλει να κρυφτεί....



Η παρασινοσκούφίτσα του RealFm και Alter κύρία Κάτια Μακρή σήμερα (9/2/2011) θέλει να κρυφτεί άλλα η χαρά δεν την αφήνει. Με μεγάλη χαρά, παρέα με το κολλητήρι της, μας πληροφόρησε ότι οι αγωνιστές που γιαούρτωσαν τον Αλαβάνο στον Άγιο Παντελεήμονα ταυτοποιήθηκαν και θα τους ασκηθεί ποινική δίωξη. Δεν είναι καταπληκτικό; Οι καταδιωκτικές αρχές με πολύ ενθουσιασμό, τον ενθουσιασμό του πραιτοριανού και τον φανατισμό του κοζάκου, κατόρθωσαν να ταυτοποιήσουν τους αγωνιστές πολίτες. Οι εγκληματίες την Marfin κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι και κανείς δεν τους πλησιάζει.
“Ιδιαίτερη εντύπωση που επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες δημιουργήθηκε όταν κυκλοφόρησε φωτογραφία του κ.. Κωνσταντίνου στο Διαδίκτυο μπροστά στη φλεγόμενη τράπεζα Marfin, εκείνο το θλιβερό μεσημέρι του περσινού Μαΐου, να τρέχει στην οδό Σταδίου με ένα σακίδιο στην πλάτη και ένα μαντήλι στο στόμα.” ( εφημερίδα Δημοκρατία, 28/1/2011)
Ο κύριος Χαζηδάκης, βουλευτής της ΝΔ, δάρθηκε και μάτωσε από αγνώστους και ακόμη περιμένουμε την ταυτοποίηση. Καίγονται βιβλιοπωλεία, Πανεπιστήμια λεηλατούνται, ελπίδες ποδοπατούνται και οι μικρονοϊκοί βάνδαλοι παραμένουν άγνωστοι.


Στην Ελλάδα είναι κοινωνικό must, να ευχαριστηθεί και η κυρία Διαμαντοπούλου, να είσαι αριστερό-προοδευτικός αρλουμπολόγος. Η αυθαιρεσία, η βία, η βαρβαρότης της αριστεράς και των “προοδευτικών” είναι διαμαρτυρία. Όλοι οι άλλοι είναι από άλλο ανέκδοτο. Ο Φαρισαϊσμός της αριστεράς πήρε τέλος. Υπάρχει σαν ένα παλιό ρούχο που το φοράμε επειδή μας το επέβαλαν και το συντηρούν οι ρεπατζούδες των ΜΜΕ(ξάπατησης).

Οι τυραγνισμένοι πολίτες κατάλαβαν. Μάταια προσπαθούν οι διάφοροι δήθεν, Λαζόπουλοι και Ράδιο Αρβύλες, οι διάφορες τσούλες της πολιτικής. οι ομοτράπεζοι του Χριστοφοράκου, οι σεσημασμένοι δημοσιογράφοι, οι έμπουσες οι μποβαρίζουσες και Μεσσαλίνες να γλιτώσουν την αριστερά από την απαξίωση και την χλεύη. Ούτε οι προπαγανδιστικές δημοσκοπήσεις θα την βοηθήσουν να γλυτώσει από την μοίρα της, τον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Αρκετά με την αριστερά της “διαμαρτυρίας”, της ρυπαρότητας, του βιασμού της μνήμης, τον εξευτελισμό του συλλογικού “είναι και ανήκειν” των Ελλήνων.

Η αριστερά κατέβασε την Ελλάδα στο τελευταίο σκαλί στου κακού τη σκάλα και επιδιώκει να χτίσει και άλλα για να την κατεβάσει ακόμα πιο χαμηλά. Αυτό πήρε τέλος. Οι λέξεις Δεξιός, ακροδεξιός, φασίστας, ρατσιστής δεν τρομάζουν κανέναν. Είναι η γλίτσα η κολλημένη στο μυαλό των αριστερο-προοδευτικών και γλίτσα θα παραμένει. Σήμερα η λέξη Δεξιός είναι κήρυγμα αγώνα. Είναι η σημαία που σηκώνει η ελληνική κοινωνία ενάντια στον ισοπεδωτισμό της μεταπρατικής ξεπουλημένης αριστεράς και των διαφόρων “προοδευτικών” που θέλουν να μετατρέψουν το ιστορικό Έθνος των Ελλήνων σε ουδέτερο πληθυσμό έρμαιο στις επιταγές του αμερικανισμού και της Νέας Τάξης.

Θα μας πούνε δεξιούς, ακροδεξιούς, χρησαυγήτες, ακόμη και φασίστες. Η χρήση επιθέτων είναι το τελευταίο επιχείρημα των διαφόρων ολετήρων, των νενέκων και των υπαλλήλων του Soros. Δεν τρομάζουν πλέον κανέναν. Το να σε αποκαλούν σήμερα Δεξιό είναι τίτλος τιμής. Είναι τίτλος αγώνα. Τα επίθετα δεξιός, ακροδεξιός, χρησαυγίτης ακόμη και φασίστας προσδιορίζουν τους Έλληνες αγωνιστές και ήρωες, τους πιστούς και συνειδητούς και ολοζώντανους. Χαρακτηρίζουν τους δυνατούς και εμπνευσμένους, τους άξιους και συνεπείς, τους αρμονικούς στη τέχνη, τους φωτεινούς στο λόγο, του υπέροχους στην σύλληψη και ήρωες στην Πράξη, με μία λέξη ΕΛΛΗΝΕΣ.

Εμπρός λοιπόν, με φανατισμό, πάθος, με λύσσα, ακόμα και με τρέλα, εμπρός στον υπέρ των πάντων αγώνα! Να ο στίβος! Ο μόνος άξιος σήμερα στίβος!

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Ο κύριος Μπουτάρης και οι “γάμοι” των Ομοφυλοφίλων (πούστηδων και λεσβιών)


Ο κύριος Μπουτάρης έχει το δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του. Σε “δημοκρατία” άλλωστε ζούμε και ο κάθε ένας έχει το δικαίωμα του εκφράζεσται

Το επιχείρημα του ότι και στην συντηρητική Αμερική επιτρέπονται αυτού του είδους οι γάμοι προκαλεί το γέλιο. Είναι καταπληκτικό κάθε φορά που οι “προοδευτικοί¨καμαρίλα θέλει να περάσει την γραμμή της μας φέρνει σαν παράδειγμα την Αμερική.

Αφου θέλει ο κύριος Μπουτάρης να μιμηθεί την Αμερική ας μιμηθεί την Αμερική του Harvard Yale, Stanford. Ας ξαναγίνουν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια εφάμιλλα της Αμερικής, όπως ήταν την εποχή της επάρατης Δεξιάς. Ας αποκτήσει η Ελλάδα πολιτικά κόμματα που να λειτουργούν δημοκρατικά για το καλό όλων και όχι σαν αντίπαλα στρατόπεδα που έχουν σημαία τα πάθη και σκοπό την αναρρίχησή και συσσώρευση πλούτου.

Εκτός αν ο κύριος Μπουτάρης έχει σαν μοντέλο την Αμερική των γκέτο και των περιθωριακών . Μάλλον αυτήν την Αμερική έχει στο μυαλό του και όχι την Αμερική της προόδου, της ελευθερίας, της έρευνας, της δημιουργίας.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Στους Βερέμηδες και ΣΙΑ....

Απο την «Φλογέρα του Βασιλιά» του Κωστή Παλαμά



Λόγος Δέκατος

..........................................

Οχτρός μου εμέν κ΄η άσοφη σοφία του διαβασμένου

όλοι οι φονιάδες της ζωής και οι πνίχτες της αλήθειας.

Φύτρα κακή, γραμματικοί, ρητόροι, φιλοσόφοι,

με τα γεμάτα ονόματα και τα άδεια τα κεφάλια,

πλέχτες των αερόλογων και των ανόητων ψάλτες!

Είν’ όμορφος ο θάνατος απ’ ό,τι μέσα του έχει

αξήγητο κι απέραντο κι αθάνατο και μέγα,

κ’ εσείς, αντι να γίνετε των κρίνων τρυγητάδες

που μέσα απο τα μνήματα σαν πιό χλωρά φυτρώνουν,

(γιατί τα πότισαν καρδιές με δάκρυα καί με αίμα),

και κάτου από των αμάραντων κυπαρισσιών τους ίσκιους

αντί να μελετήσετε τον κόσμο που διαβαίνει

κι όλο είν’ ο ίδιος κι όλο αλλάζει, - εσείς γυρτοί στούς τάφους

ταράζετε τα κόκκαλα κια ψηλαφολογάτε

τις κάμπιες, κι απ’ του θανάτου την νέκρα έίναι η ζωή σας.

Καί ζήτε από την ασκήμια σαν καταχωνιασμένοι,

κι’ όλο φανταζεστε πώς είναι αχτίδα της αλήθειας

τάχνόφεγγο του σκέλεθρου και της πυφολαμπίδας,

πάντα στραβοί, κι αγγρίκητα κι αμίλητα σάς είναι

όλα τα ωραία και ταγαθά, δειχτά ή κρυφά της Πλάσης.

Η γλώσσα που βροντομαχά στο λογο μου είν’ η γλώσσα

Της αργατιάς, της λεβεντιάς, και των ακέριων, και είναι

με τι δική σας άμοιαστη πόχει τα λόγια πάντα

ξεθωριασμένα σα νεκρά και σα μπαλσαμωμένα.

Εμένα ροδοκόκκινα τα λόγια μου σαλεύοθν

σαν του ματού το παίξιμο, και σαν την όψη αλλάζουν,

γιατί στην γλώσσα των απλών, κάθε που την αφήσουν

όλο να δώσει τάνθος της, το Πνεύμα τάγιο πνέει

που χέρια πάει και λογισμούς προς τα μεγάλα έργα.

Και ρίμες και πιττάκια σας κι όλα σας τα γραμμένα,

φύτρα κακή, σχολαστικοί, ξυλόσοφοι, λογάδες,

δεν είναι τίποτε, μπροστ’α στο καταφρονεμένο,

στα άγραφο, σταποσπερινό τραγούδι που ταρχίζει

σάν κατεβαίνη απο το χλωμό βουνόπλαγο ο τσοπάνος

καί του ταρπάζει η θάλασσα και του ταποτελειώνει

στη μέρα που αργοσβύνοντας τακούει, κι αναγαλλιάζει!


Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Ο κύριος Βερέμης θύμωσε..

Δεν μπορεί να αμφισβητεί το γεγονός ότι:
οι εθνικές μνήμες αποτελούν κοινό σημείο αναφοράς, ώστε να δημιουργείται ανάμεσα στους κατοίκους της χώρας αυτής η αλληλεγγύη που είναι απαραίτητη σε περιόδους κρίσης σαν την σημερινή. Όμως καλό είναι να προσέχουμε το θυμικό. Υπήρξε πηγή μεγάλων περιπετειών στο παρελθόν. Η υπερβολική του δόση βλάπτει” (Καθημερινή 6/2/2011)
Με αυτή την παράγραφο κλείνει ένα περισπούδαστο άρθροπερι εθνικισμού”.

Είμαστε σίγουροι ότι ενοχλήθηκε αφάνταστα και θύμωσε από τις αντιδράσεις των Ελλήνων για το έκτρωμα που λέγεται 1821. Προσπαθεί τώρα σαν μάγισσα πλανεύτρα να μας συνετίσει για να δεχτούμε την σοφία του σαν την πεμπτουσία της γνώσης, την απόλυτη αλήθεια.

Το θυμικό τον ενοχλεί! Μα αυτό το θυμικό είναι που οδήγησε τους αγωνιστές του 1821 να ξεσηκωθούν και να τα βάλουν με μια Αυτοκρατορία αλλά και την Ιερά Συμμαχία. Μπορεί ο κύριος Βερέμης, και η τηλεοπτική του παρέα, να έχει δίκιο. Θα έπρεπε οι αγωνιστές του 21 να προσέχουν το θυμικό τους γιατί όντας απρόσεκτοι μπήκαν στην περιπέτεια της Επανάστασης και έτσι έχασαν την ευτυχία που τους παρείχε η Τουρκοκρατία με τα ωραία γεφύρια, τα δημόσια έργα και τις υποτροφίες του Παιδομαζώματος.

Σήμερα, όπως τότε, το θυμικό του Κολοκοτρώνη, του Πλαπούτα, του Καραϊσκάκη και των άλλων ηρώων πρέπει να μας οδηγήσει. Πρέπει να ανοικοδομήσουμε εξ ολοκλήρου το Έθνος μας. Δεν πρέπει μόνο να το προφυλάξουμε από την εισβολή του ξένου τρόπου σκέψης και την σεχταριστική μεταπρατική επιστήμη των ζητιάνων και ερημοσπιτών, των κυρίων Βερέμη, Λιάκου, Ρεπουση, Δραγώνα Διαμαντοπούλου και ΣΙΑ, αλλά πρέπει να μας ανήκει ένα πρόσωπο μία αποστολή. Έτσι μόνο μπορούμε να του ξαναδώσουμε την χαμένη του ζωή. Όπως ακριβώς μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να εγγυηθούν την εθνική ανεξαρτησία, κατά τον ίδιο τρόπο μόνο μία εθνική ιδέα, μία νέα εθνική θέληση είναι ικανή να απαλείψει το έργο που έκαμαν οι ιδεολογίες, και να το εμποδίσουν να συνεχισθεί.

Στο όνομα της αληθινής ελευθερίας, της ελευθερίας του Έθνους. Της Ελευθερίας που ονειρεύτηκε ο Κολοκοτρώνης. Κατηγορούμε την κίβδηλη ελευθερία, την ελευθερία της αγοράς, του χρήματος και τωνπροοδευτικών ιδεώνόπως ακριβώς στο όνομα της αληθινής δημοκρατίας, αυτής που εκφράζει την θέληση των Ελλήνων, κατηγορούμε την κίβδηλη δημοκρατία, αυτήν που αλλοιώνει την θέληση του λαού και θέλει με το έτσι θέλω, με συνωμοτικό, αυταρχικό τρόπο να επιβάλλει πραξικοπηματικά την μετάλλαξη του Έλληνα σε άλλο είδος.

Έφτασε η ώρα του μεγάλου ΟΧΙ. Μέσα από το χυδαίο και βάρβαρο ντοκιμαντέρ και τις ακόμη πιο χυδαίες και βάρβαρες επιθέσεις κατά των Ελλήνων πατριωτών από τις έμπουσες, τις μποβαρίζουσες τις ρεπατζούδες, τους μαιντανούς και τους μεροκαματιάρηδες των ΜΜΕ(ξαπάτησης), αποκτήσαμε την Θέληση της Δύναμης. Μια μόνη απάντηση υπάρχει στο παραλήρημα των κενών αμερικανοθρεμένων (που μπορεί να έζησαν στην Αμερική, αλλά δεν έμαθαν τι είναι πατρίδα), των επαγγελματιών γραικύλων που ξεπουλάνε το Έθνος για να δρέψουν την ξένη δάφνη και των διάφορωνπροοδευτικώνκεκράκτων.

ΟΧΙ! Δεν θα περάσει η φτηνή προπαγάνδα. Είμαστε Έλληνες.
"Εσμέν γαρ Ελληνες το γένος, ώς η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί" (Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων).
Το ΟΧΙ είναι ειλικρινές δυνατό, ανιδιοτελές. Βγαίνει μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας. Κτυπά πάνω στις πέτρες και του βράχους που τους πότισαν με αίμα χιλιάδες Έλληνες και γίνεται αχός και βουητό. Λυγίζει του αλύγιστους, τα κατεβάζει τ άστρα. Έφθασε ή ώρα για "πάλεμα για μάτωμα για την καινούργια γέννα". Η μεγάλη αλήθεια του Ελληνισμού κυλάει σαν το γάργαρο νερό να ξεπλύνει το μίασμα "της προδοσίας και της ασκήμιας". Δεν αποβλέπουμε σε θέσεις επισκέπτη καθηγητή, σε φακελάκια από τον Soros. Αποβλέπουμε μόνο στο έργο μας. Ιδού η τελευταία φράση του Ζαρατούστρα του Νίτσε: "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρας κ' εγκατέλειψε τη σπηλιά του λάμποντας και δυνατός, σαν ένας πρωινός ήλιος, που έρχεται από σκοτεινά βουνά". Εμείς οι Έλληνες, οι Ελληνίδες τα Ελληνόπουλα με αυτά τα λόγια ξεκινάμε για την μεγάλη μας οδοιπορία. Κατεβαίνουνε στις πόλεις και τα χωριά για να πραγματοποιήσουμε το έργο μας.

Όπλο μας το διαδίκτυο. Έδωσε την νίκη στον Obama σ' εμάς θα δώσει την ελευθερία που μας στέρησαν χτίζοντας τριγύρω μας τα τείχη της χλεύης και της συκοφαντίας. Ήδη ακούγεται ο κρότος των χτιστών και ο ήχος που τα γκρεμίζει.
Ο δρόμος είναι δύσκολος και μακρύς, ανηφορικός και δύσβατος. Επιβάλλεται, πρέπει να τον περπατήσουμε, να τον ανεβούμε στο όνομα της συνθετότητας και πολυπλοκότητας της ιστορίας μας που Βερέμης και η συμμορία των προθύμων θέλει δια της βίας να καταργήσει.
Το μέλλον ανήκει σαυτούς που έχουν την μακρύτερη μνήμη του παρελθόντος τους. Γιατί μνήμη είναι θέληση. Η επανεύρεση του εαυτού είναι μία συνειδητή πράξη, μία θεληματική επιλογή. Επιπλέον η «μνήμη» του απώτερου παρελθόντος έχει ισχύ προβολής έναντι ενός «ισχυρότερου μέλλοντος». Το παρελθόν εγγράφεται κάθε στιγμή σε ένα παρόν συνεχώς ανανεούμενο και μόνο επιστρέφοντας στις «πηγές», στις «ρίζες» μπορεί κανείς να αποκτήσει το ισχυρότερο παρόν και το πιό ευοίωνο μέλλον.

Σήμερα που ο αγώνας είναι πιο δύσκολος από ποτέ και η έκβαση του είναι πιο αμφίβολη από ποτέ. Τα λόγια που ο Τζορτζ Ουάσινγκτον διέταξε να διαβαστούν στον λαό του, μέσα σε μία κρύα νύχτα του χειμώνα, όταν ο εχθρός του προήλαυνε, ας χαραχθούν στην μνήμη μας. Ας γίνουν το καψούλι που θα πυροδοτήσει την καινούργια έκφραση αγώνα και θα ακυρώσει την αυθεντία που διεκδικούν οι ολετήρες του Έθνους.

«Ας ειπωθεί προς τις μέλλουσες γενιέςότι στο βάθος του χειμώνα, όταν τίποτα δεν μπορούσε να επιβιώσει, πέρα απτην ελπίδα και την αρετήη πόλη και η ύπαιθρος, θορυβημένες από τον κοινό κίνδυνο, στάθηκαν μπροστά με σκοπό να τον αντιμετωπίσουν».