«Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» του Γιαροσλάβ Χάσεκ είναι ένα όμορφο γεμάτο χιούμορ μυθιστόρημα. Περιγράφοντας την καθημερινότητα των στρατιωτών της Αυστροουγγαρίας μας λέει, μεταξύ άλλων ότι οι στρατιώτες αγαπούσαν και λάτρευαν τον λοχαγό τους γιατί μεταξύ των άλλων τους άφηνε να πέρνουν μάτι όταν επισκεπτότανε του «οίκους ανοχή».
Κάθε φορά που διαβάζω το κομμάτι αυτό δεν μπορώ παρά να σκεφθώ τους οπαδούς των κατεστημένων κομμάτων που σαν καλεί στρατιώτες Σβέικ λατρεύουν τους πολιτικατζήδες λοχαγούς τους, οι οποίοι μετετρεψαν διαλεκτικά το βιός του ελληνικού λαού σε βίλες και κότερα και τους ποτίζουν και καμμιά μπύρα που και που στη μπυραρία της Λ. Αλεξανδρας . Πρόκειται περί συνδρόμου το οποίο ας το ονομάσουμε «συνδρόμο Σβέικ».
Οταν εμείς στριμωχνόμαστε στα σημερινά δημόσια σχολεία και ανεχόμαστε τους πολιτικούς μεταπράτες «λοχαγούς» να στελνουν τα παιδάκια τους στο Αμεικάνικο Κολλεγιο του Ψυχικού (Πάγκαλος, Παπαρήγα.....) στου Κωστέα Γειτονα (Κωνσταντόπουλος....). Οταν φτύνουμε αίμα στις πανελλήνιες και ανεχόμαστε τους ανεπάγγελτους παραθυρόβιους πολιτικάντηδες «λοχαγους» να ξεφτελίζουν τα πανεπιστήμια γιατί δεν τους ενδιαφέρει μιάς και τα παιδάκια τους, κρυφά συνωμοτικά, θα πάρουν τον δρόμο, προς Θεού όχι του πανεπιστημίου της Αβάνα, αλλά της Αγγλία ή ΗΠΑ (Λαλιώτης .....) Οταν το ράντζο δίνει και πέρνει στα νοσοκομεία για μια αμφιβόλου ποιότητας ιατρική περίθαλψη και ανεχόμαστε το πολιτικό συνονθύλευμα των «λοχαγών » που όταν φθάσει η ώρα για νοσοκομείο η έστω και απλή ιατρική εξέταση πήδανε στο αεροπλάνο και κατευθείαν Αβάνα, παλι λάθος έκανα, Αμερική ήθελα να πώ ή Μοναχο. Μόνο όσοι πάσχουν απο το σύνδρομο Σβέικ μπορούν να ανέχονται όλα αυτά.
Κρυφό Σχολειό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου