Ο Steve Jobs έφυγε. Ο οραματιστής, ο εμπνευσμένος, ο δημιουργικός, ο σκληρός δουλευτής. Μέσα απο το garage του σπιτιού του με τον Steve Wosniak άλλαξαν τον κόσμο. Θα γραφτούν πολλά για τον άνθρωπο, τον δημιουργό, τον οραματιστή. Εμείς θα κάνουμε μία υποθετική ερώτηση. Ποία θα ήταν η μοίρα του Steve, αν είχε γεννηθεί και ζούσε στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα που το ταλέντο είναι ύποπτο, η επιχειρηματικότητα είνα κακούργημα δεν θα είχε μέλλον, δεν θα υπήρχε. Γιατί στο περιβάλλον της Ελλάδας τα πάντα μετριούνται με το ποιος είσαι, σε ποια κλαδική ανήκεις, πόσους πόντους αφίσες έχεις κολλήσει και τι διασυνδέσεις έχεις. Κόβονται οι κορυφές για να γεμίζουν τα κενά. Κάναμε την καθόλου υποθετική ερώτηση γιατί στην Ελλάδα υπάρχουν οι Steve Jobs, αλλά πνίγονται μέσα στην μουντάδα ενός συστήματος που δεν αφήνει τίποτα να πετάξει, να δημιουργήσει, αν δεν είναι κομμάτι του. Κυριαρχούν στο ελληνικό περιβάλλον η μωρία, η εμπάθεια και η ζήλια. Είναι ένα περιβάλλον που οι κολοβές αλεπούδες, που δεν έκοψαν την ουρά τους μόνες τους αλλά γεννήθηκαν χωρίς ουρά, επιβάλουν τους όρους τους με γνώμονα την εξαφάνιση των παιδών με ταλέντο για να σώσουν την ανάπηρη ύπαρξη τους.
'Ω λιγοστοί κι ώ διαλεχτοί κι αρίφνητοι αύριο ίσως ! Είναι μια αλήθεια κάτου εδώ που τη χτυπάει το μίσος, είν εδώ πέρα μια Ομορφιά που η καταφρόνια δένει, κι είν εδώ πέρα μια Αρετή δειλή και ντροπιασμένη. 'Ω νέοι, ώ πρωτοξύπνητοι στο φώς, χαρές τ΄Απρίλη, από τους πράσινους κορμούς γινοντ' οι άσπροι στύλοι ! Στη χώρα εσείς οι λειτουργοί κι οι λατρευτάδες είστε· δε φτάνει· εμπρός ! για τους Θεούς, ώ νέοι, πολεμείστε. Κωστής Παλαμάς
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....
Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που πάν' στη λευτεριά».
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στο ερώτημα που θέτεις, "ποία θα ήταν η μοίρα του Steve, αν είχε γεννηθεί και ζούσε στην Ελλάδα;" οι απαντήσεις μπορεί να είναι πολλές. Σίγουρα όμως, αν ήταν έτσι, η μοίρα της Παπαρίγας θα ήταν να μήν έχει το δικό της ipad και η μοίρα του Γιώργου θα ήταν να δυσκολευτεί πολύ με την οργάνωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις ζωές του Alexis και του Αντώνη δεν μπορώ να γνωρίζω. Είναι και οι δύο... υπερβατικοί τύποι που δεν δείχνουν να έχουν υλικές αγκυλώσεις. Γεννημένοι ηγέτες.