Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Πείτε κάτι αιστερό....

Πείτε κάτι αριστερό! Φωνάζει ο κύριος Πρετεντέρης από τις σελίδες του Βήματος (2/10/11) απευθυνόμενος στην “ντεμέκ” φωνακλάδικη αριστερά. Δεν μπορεί να καταλάβει ο κύριος αυτός ό,τι η αριστερά πέθανε. Απλά την ανεχόμαστε όπως ένα παλιό ρούχο που λυπόμαστε να το πετάξουμε. Αυτή η αριστερά που της ζητάει να πει κάτι αριστερό ψόφησε.
Για 36+1 χρόνια αυτό το συνονθύλευμα ελαττωματικών όντων που ακούει στο όνομα αριστερά και αυτάρεσκα αυτοαποκαλείται "μεγάλη δημοκρατική παράταξη" δεν παρήγαγε ούτε κάν προβληματισμό για ενδεχόμενη αναχώνευση και πλουτισμό των σοσιαλιστικών ιδεών με στοιχεία ελληνικής και κοινωνικής ιδιαιτερότητας. Γεμίσαμε με αποσπασματικές μεταφορές, απομόνωση συγκεκριμένων φράσεων και γραμμών από ιστορικούς ηγέτες-θεατρίνους τοποθετώντας τα αποσπάσματα σε λαϊκό επίπεδο, χωρίς ιδεολογική επεξεργασία. Τα αποσπάσματα και τα επιγράμματα των ινστρουχτόρων και του Αγκιτ-Προπ της αριστεράς είναι ολοφάνερα θεωρητικά και συχνά αχρείαστα διδακτικά, αλλά εκείνο που μεταδίδουν είναι ασυνάρτητο δόγμα, πράγματα εξωφρενικά, παρά ένας τρόπος σκέψης για την ανθρώπινη ζωή στην κοινωνική και ιστορική της συνθήκη.

Η αριστερά με τις παραφυάδες των -ισμών της , μαρξισμό, λενινισμό, σταλινισμό, τροτσκισμό, μαοϊσμό, λαϊκισμό, για να περιοριστούμε σε λίγες απο τις σύγχρονες ολέθριες ενσαρκώσεις της και με τα παρελκόμενα τρομοκρατία, βαρβαρότητα, εκσυγχρονισμό, προοδευτισμό, νεοταξισμό και γιατί όχι δημοκρατισμό εμφιλοχώρησε παντού, διέβρωσε τα πάντα. Καμία περιοχή του ιδιωτικού ή δημοσίου βίου, της δράσης της σκέψης που να μείνει αμόλυντη. Η συνδικαλιστική απολυταρχία, ο αφελληνισμός και η αποσύνθεση της Παιδείας, η φενάκη του διαλόγου, η απάτη του "ακαδημαϊκού ασύλου" είναι η προσφορά της Αριστεράς στην χώρα. Η ελληνική νεολαία εκπαιδεύτηκε στις τελετουργίες της βίας. Η τέχνη, ο λόγος, κατεξοχήν τόποι του υψηλού και ευγενούς δεν αποτέλεσαν εξαίρεση ούτε πανάκεια κατά της βάρβαρης επέλασης των βάρβαρων αριστερών ιδεολογημάτων. Από την κούφια ρητορεία, μέχρι τα υψηλά και περισπούδαστα φληναφήματα των ημετέρων που είναι ανίκανοι να καταλάβουν τι είναι πολιτισμός και ικανοί μόνο να ακολουθούν την πολιτισμένη ηγεσία τους. Αφού έκτισε την ύπαρξη της σε μία μεγάλη αφήγηση δόξας, τρόμου, μίσους και εκδίκησης που στο βάθος της υποσχέθηκε την οριστική και ολοκληρωτική Δικαίωση-Κυριαρχία επί των άλλων Η εκτραχηλισμένη αριστερά έφθασε στο τέλος της. Η Αριστερά δεν πρέπει να πει κάτι αριστερό, απλά πρέπει να το βουλώνει....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου