Το καρτοτηλέφωνο των φυλακών Κορυδαλλλού

Στη συνέντευξη που μου έδωσε λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές ο κ. Χρήστος Παππάς, τον είχα ρωτήσει θυμάμαι, ποιες ήταν οι δυνατότητες επικοινωνίας που έχουν μέσα στις φυλακές οι πολιτικοί κρατούμενοι της Χρυσής Αυγής.
Η απάντηση του ήταν αφοπλιστική...
"... Η δυνατότητα επικοινωνίας προσφέρεται μόνο από το καρτοτηλέφωνο του ΟΤΕ που βρίσκεται στον διάδρομο των κελιών κατά τις ώρες που αυτά είναι ανοικτά. Υπολογιστής και internet απαγορεύονται..."
Έτσι απλά!

Λοιπόν θα εξομολογηθώ την αμαρτία μου... 
Σ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου κι ενώ έκαμα χάζι τις πανάκριβες παραστάσεις, που έστηναν οι καθεστωτικοί τηλεαστέρες στα κανάλια, εμένα το μυαλό μου ήταν κολλημενο σε μια συγκεκριμένη εικόνα.
Σ αυτό το καρτοτηλέφωνο των φυλακών Κορυδαλλού!
Και τι καρτοτηλέφωνο...
Απ' αυτές τις μπακατέλες του ΟΤΕ, με κάρτα αγορασμένη από το κοντινότερο περίπτερο! 

Κι έλεγα από μέσα μου... Για στάσου ρε παιδί μου...
Μόνο το κόστος της προεκλογικής καμπάνιας του Ποταμιού να βάνεις, συγκεντρώνεις ένα κοντύλι ίσαμε τον ΕΝΦΙΑ ολόκληρης της Πελοποννήσου. Πού να προσθέσεις τώρα τις διαφημίσεις του Βενιζέλου, του Γιωργάκη, των σαμαράνων και των τσιπρουλήδων. 
Βγάνεις τον ΕΝΦΙΑ επικράτειας και βάνε...
Για να μην πω περί της τηλεπροωθήσεως κάτι απίθανων τύπων σαν τους υποψηφίους της Τελείας ή της φάτσας του Λεβέντη, που τους μοστράρανε σ' όλα τα κανάλια. Δηλαδή μιλάμε, δεν υπήρχε πολιτευόμενο σούργελο, που να μην το σμπρώξουνε στο γυαλί, χρεώνοντας φυσικά το κόστος της κωμωδίας στα συνήθη κορόιδα.

Όχι ο ΕΝΦΙΑ θα πληρώνονταν από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις των πάσης φύσεως καθεστωτικών συμμοριών αλλά μαζί και τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και ο φόρος προστιθέμενης αξίας της ΔΕΗ. 

Μπορεί να γελάσαμε με όλες αυτές τις πολιτικές σαύρες αλλά να είσαστε σίγουροι/ες ότι όταν θα μας έρθει ο λογαριασμός, θα κλάψουμε με μαύρο δάκρυ...

Κι όλα αυτά απέναντι σε τί?

Απέναντι σε ένα καρτοτηλέφωνο, στους διαδρόμους μιας φυλακής!

Και να τανε μοναχά οι κάθε λογής τηλεδιαφημίσεις και τηλεκουνήματα των τηλευποψηφίων?

Για βάλτε κάτω με το νου σας να λογαριάσετε τι στοιχίζει σε ανθρώπινη εργασία και σε υλικά μια μαζική προεκλογική εκστρατεία ελέγχου του νου?

Τυπογράφοι, σκιτσογράφοι, γραφίστες, διορθωτές και μηχανικοί του mind control, μόνο για να παραχθεί το έντυπο υλικό. Κομπιουτεράδες, αντι-χάκερς, μηχανικοί πληροφορικής, ανιματέρς, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ενδυματολόγοι, παραγωγοί, γλάστρες, κοστούμια, βρακιά, κομμωτές, μακιγιέζ κι ένα πολυπρόσωπο επιτελείο ψυχολόγων, επικοινωνιολόγων, σεξολόγων, διεθνολόγων, πρωκτολόγων και δεν συμμαζεύεται για να βγει το ηλεκτρονικό υλικό. 

Και μετά, έμμισθοι αφισοκολλητές, κράχτες, αβανταδόροι, τσιλιαδόροι [ενίοτε και πληρωμένοι φονιάδες] για να διανεμηθεί το υλικό και να τρομοκρατηθούν οι αντίπαλοι. Κι από πάνου δωράκια και δωράρες σε παπαγαλάκια και σε δημοσκόπους, για να "δημιουργηθεί" κλίμα και να ψαρώσει το πόπολο. 

Κι όλα αυτά τα υλικά, τα μηχανήματα, οι χειριστές τους και οι προμηθευτές τους, θα πρέπει να πληρωθούν δέκα φορές απάνω από την αγοραία αξία τους, γιατί πρέπει να πέσουν και οι μίζες των κρατικοδίαιτων γυμνοσάλιαγκων που βρίσκουν την ευκαιρία να κονομάνε απο παντού. Άσε πια τα συμβόλαια που θα εκτελεστούν μετά τις εκλογές, άσε τις ρεμούλες, άσε τις σπέκουλες...

Όχι γάζες για τα νοσοκομεία θα παίρνανε με αυτά τα λεφτά αλλά θα χτίζανε και δύο νέους Ευαγγελισμούς!  

Κι αυτή η σπατάλη ανθρώπων και υλικών, αυτοί οι χείμαρροι ζεστού χρήματος, απέναντι σε τί?

Στη χρονοκάρτα του ΟΤΕ, που αγοράστηκε από το περίπτερο στη γωνία...

Ε, δεν μπορώ να μην σκάσω στα γέλια ρε παιδιά, με τέτοιες συγκρίσεις.

Απ' τη μια ένα ολόκληρο καθεστώς, με διασυνδέσεις στα ΔουΝουΤου και στους ρότσιλντς, με τα πιο ακριβοπληρωμένα κονέ ανάμεσα σε μπομπολαίους και σε αλαφουζαίους, με τη μόστρα και τη ρότα της τηλεοπτικής μαζικής μαλάκυνσης, με τους πρωτοκλασάτους μηχανικούς των ψυχών όλου του πλανήτη, με τις ευλογίες και τις οδηγίες των καλύτερων μυστικών υπηρεσιών, με τις μόργκαν στανλεϋς και τις γκόλντμαν σάκς στην από μέσα, με τις προβοκάτσιες και τις τρομοκρατίες των πρωτοπαλλήκαρων των πάσης φύσεως ξηρών, με τα καλάσνικοφ και με τις αλβανοαφγανικές μαφίες, με τα σούπα και τα μούπες της κάθε μέρκελ και του κάθε σόϊμπλε, με τους θεούς και τους δαίμονες του θλιβερού μας παρόντος, και προπαντός με την πιο αμείλικτη συνωμοσία σιωπής γύρω από αυτό το ταπεινό καρτοτηλέφωνο των φυλακών κορυδαλλού!  

Κι όλο αυτό το διεθνές σκυλολόι που ρίχτηκε απάνω στους σχεδόν λωβοτομημένους ελληνόφωνους της ινδογρεκίας, απέναντι σε τι?

Απέναντι στους λίγους Έλληνες, που "σαν έτοιμοι από καιρό" επιμένουν ακόμα να ομνύουν στον Λογισμό και στο Όνειρο.

Τους άνδρες και τις γυναίκες που δεν επέτρεψαν στη λαλιά την ελληνική και στο Φως της Ηρακλείτειας διαλεκτικής να σβήσουν οριστικά από το προσκήνιο του πολιτισμού. 

Μέσα από το καρτοτηλέφωνο των φυλακών Κορυδαλλού. Με κάτι λίγες Χρονοκάρτες αγορασμένες από τα κιόσκια των ωραίων νεκρών μας. 

Και με μια νότα αισιοδοξίας, κερδισμένη στα αλώνια των μεγάλων μαχών μας, εκείνων που μας κράτησαν όρθιους να μνημονεύωμε ακόμα Διονύσιο Σολωμό και ίωνα Δραγούμη, μέσα από το καρτοτηλέφωνο της συλλογικής μας ψυχής...

ΠΗΓΗ  Απο το αγωνιστικό ιστολόγιο του Λευτέρη Πανουση 

http://panusis.blogspot.nl/2015/01/blog-post_28.html

Πραγματική Ιστορία...και οχι Παραμύθι Ηλένιας

Βιβλιοπαρουσίαση

ΜΝΗΜΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ
Το Χρονικό της Μάχης των Μολάων. Γεγονότα και Αλήθειες
του
Ομότιμου καθηγητή του Παν/μίου Αθηνών, Δημητρίου Π. Ανδριτσάκη

Β΄ Έκδοση
Βελτιωμένη και Συμπληρωμένη (Ιανουάριος 2015)

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί το σχολιασμό μου στην Α΄ Έκδοση του εξαιρετικού αυτού έργου του καθηγητή κυρίου Δημήτρη Ανδριτσάκη.  Οι μεγάλες βελτιώσεις που παρουσιάζει η Β΄ Έκδοση, που μόλις κυκλοφόρησε, αποδεικνύουν ένα πράγμα: όταν ένα έργο γίνεται με βασική κινητήριο δύναμη τα ευγενή αισθήματα του δημιουργού του και την ανιδιοτελή αγάπη του για το αντικείμενο του κόπου του, το αποτέλεσμα θα είναι άριστο.

Η αγάπη του συγγραφέα γιά τον τόπο του και ο πόνος του γιά τη λανθασμένη εικόνα που έχει παρουσιαστεί από μια πλειάδα συγγραφέων, ξεχειλίζει σε κάθε σελίδα του βιβλίου. Η Α΄ Έκδοση ξύπνησε μνήμες σε κάποιους συμπατριώτες του και του εμπιστεύθηκαν σπουδαίο πρωτογενές υλικό και μαρτυρίες που έκαναν  ένα ήδη σπουδαίο βιβλίο, ένα συγγραφικό διαμάντι. Δεν είναι μόνο οι 66 σελίδες που προστέθηκαν στη Β΄ Έκδοση αλλά το σπουδαίο υλικό που κάνουν το βιβλίο του κ. Ανδριτσάκη ένα σπουδαίο ντοκουμέντο των γεγονότων των Μολάων τον Δεκέμβριο του 1943 και της περιόδου της Κατοχής στην Ελλάδα γενικά, και στην Ανατολική Λακωνία ειδικότερα.

Είναι τόσο πολλές οι βελτιώσεις και οι συμπληρώσεις  στην Β΄ Έκδοση, που σημαίνει ότι οι αναγνώστες της Α΄ Έκδοσης είναι οι πρώτοι που θα ικανοποιηθούν διαβάζοντας το νέο βιβλίο. Προσωπικά, δεν μπορούσα να το αφήσω κάτω. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους που θέλουν να μάθουν την Ιστορία αυτού του τόπου σε μιά δύσκολη περίοδο γιά τον Ελληνισμό, όπως ήταν τα τρία χρόνια 1941-43. Έχουν έναν ακόμη λόγο να το διαβάσουν όλοι οι Λάκωνες, και οι αναγνώστες της Α΄ ΄Εκδοσης.    

Σχόλια στην Α΄ Έκδοση (2012)
«Είναι πλέον πλατειά παραδεκτό ότι ο Ελληνικός Εμφύλιος πόλεμος άρχισε το 1943, όχι το 1946. Ο όρος «Κατοχικός Εμφύλιος» χρησιμοποιήθηκε πρώτα από το ιστοριογράφο Παρμενίωνα Παπαθανασίου στο έργο του «ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΡΡΑ, Μακεδονία 1941- 44». Ο όρος είναι επίσης μέρος του υπότιτλου στις «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ 1940-45». Πρόσφατα, ερευνούσα τα γεγονότα των Μολάων του Δεκεμβρίου 1943, παρακινηθείς από τη διαπίστωση μιάς μεγάλης αντίθεσης: ότι υπάρχει στη βιβλιογραφία είναι πολύ μακριά από μαρτυρίες που έχω ακούσει από ανθρώπους καταγόμενους από την πόλη αυτή της ανατολικής Λακωνίας, αλλά και την ιστορική πραγματικότητα της περιόδου. Είχα τότε την καλή τύχη να οδηγηθώ στο ανωτέρω νέο βιβλίο (του 2012), ένα πραγματικό διαμάντι, του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Δημητρίου Π. Ανδριτσάκη.

Ο συγγραφέας είχε την εξαιρετική καλωσύνη να μου αποστείλει το πόνημά του, και μάλιστα δύο φορές, αφού ο πρώτος φάκελλος έφθασε ανοιγμένος (!) και μόνο με το συμπληρωματικό μικρό βιβλίο με τα κείμενα της «Παρουσίασης του Βιβλίου στους Μολάους» τον περασμένο Οκτώβριο. Το καλογραμμένο βιβλίο του κ. Ανδριτσάκη το διάβασα μονορούφι. Δεν μπορούσα να περιμένω για τη συνέχεια. Αρχίζει με μιά εμπεριστατωμένη και άκρως πληροφορική κάλυψη της εγκατάστασης των Γερμανών στην περιοχή των Μολάων και τη λειτουργία του πολεμικού αεροδρομίου κατά την μάχη της Κρήτης και στη συνέχεια του πολέμου. Τελικά, αυτά δεν ήταν τα δύσκολα γιά τον λαό της περιοχής. Οι Γερμανοί, αντιμετωπίσθηκαν από όλους ως απεχθείς εχθροί που ήταν.

Τα δύσκολα άρχισαν όταν διακεκριμένα μέλη της συντηρητικής κοινωνίας των  Μολάων και της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς πήραν αποστάσεις από το ΕΑΜ το οποίο είχαν αρχικά αγκαλιάσει, επειδή διαπίστωσαν την εξάρτησή του από το ΚΚΕ, και ότι η Αντίσταση ήταν μόνο πρόσχημα που χρησιμοποιούσαν οι κομμουνιστές της Ελλάδος γιά να καταλάβουν με τη βία την εξουσία. Ο συγγραφέας περιγράφει με όσο γίνεται δυνατό ανθρώπινη αντικειμενικότητα την συνέχεια για την ιστορία των Μολάων και της περιοχής. Πρώτο θύμα της αντιπαράθεσης  ήταν ένας Έλληνας αξιωματικός, που θεωρήθηκε ότι συνέβαλε στην αποχώρηση κάποιων επωνύμων και στην άρνηση των πολλών να ενταχθούν στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Ο λοχαγός  πυροβολικού Γρηγόριος (Γώγος) Αργείτης από τα Φούτια Μονεμβάσιας, που είχε καταφύγει στη Μέση Ανατολή, αφού εκπαιδεύτηκε από ένα κλάδο κατασκοπείας του Βρετανικού στρατού αποβιβάσθηκε από βρετανικό υποβρύχιο στην περιοχή τον Ιούνιο του 1943. Η αποστολή του ήταν η δημιουργία μικρών ομάδων σαμποτέρ και δικτύου πληροφοριών τις οποίες να μεταβιβάζει στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής.  Πρωταρχικοί στόχοι του ήταν το αεροδρόμιο των Γερμανών στους Μολάους και τα  παράκτια οχυρωματικά έργα που είχαν κατασκευάσει στον Λακωνικό κόλπο και στο ακρωτήρι του Μαλέα. Άγνωστο σ’αυτόν, ότι ο ασυρματιστής που τον συνόδευε ήταν ταγμένος στο ΕΑΜ.
Οι ηγέτες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ της περιοχής ήρθαν άμεσα σε επαφή με τον Αργείτη, και του ζήτησαν να προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ. Όταν εκείνος αρνήθηκε, ξεκίνησαν πόλεμο εναντίον του. Στην αρχή με συκοφαντίες ότι ήταν είτε πράκτορας των Γερμανών ή προσωπικός απεσταλμένος του Βασιλιά Γεωργίου και όχι του Συμμαχικού Στρατηγείου. Όταν στο δίκτυο κατασκόπων που δημιούργησε ο Αργείτης  μπήκαν και στελέχη των Μολάων που είχαν αποχωρήσει από το ΕΑΜ, το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ προχώρησε σε απειλές για τη ζωή του. Δυστυχώς γι’ αυτόν, ο νεαρός λοχαγός δεν πήρε σοβαρά τις απειλές και δεν αντέδρασε όταν συνελήφθει από «Μαχητική Ομάδα της ΟΠΛΑ» της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς. Το βιβλίο περιγράφει το μαρτύριο που υπέφερε ο ήρωας Έλληνας αξιωματικός στα χέρια των κομμουνιστών, που κράτησε δύο μήνες, μέχρι την εκτέλεσή του τον Νοέμβριο του 1943 κοντά στο μοναστήρι της Έλωνας, στον Πάρνωνα.  

Ο συγγραφέας στη συνέχεια περιγράφει τα γεγονότα που εξελίχθηκαν σε 2 φονικές επιθέσεις του ΕΛΑΣ εναντίον των Μολάων, τον Δεκέμβριο 1943, μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Την δεύτερη επίθεση, από εκατοντάδες αντάρτες του ΕΛΑΣ, που ήταν γι’ αυτούς επιτυχημένη αφού κατέλαβαν την πόλη και συνέλαβαν τους «εχθρούς» τους, ακολούθησε «η Τραγωδία των Μολάων». Συλλήψεις «αντιδραστικών», ολικό πλιάτσικο της πόλεως, και ένα ιδιότυπο «λαϊκό δικαστήριο» με θεατές τους κατοίκους των Μολάων αλλά και πολλούς κατοίκους των γύρω χωριών που είχαν προσκληθεί από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και έπαιζαν τον ρόλο του «αγανακτισμένου λαού», φωνάζοντας εν χορώ «θάνατος, θάνατος» στους  «κατηγορούμενους»!

Το σύντομο «δικαστήριο» τελείωσε με την ανακοίνωση της απόφασης που είχε ληφθεί εκ των προτέρων. Έτσι, με τα αγαπημένα τους πρόσωπα να παρακολουθούν και να μην πιστεύουν αυτά που βλέπουν και ακούνε, 33 πολίτες των Μολάων και των γύρω χωριών καταδικάστηκαν σε θάνατο! Σ’αυτούς τους 33 προστέθηκαν λίγες ημέρες αργότερα και άλλοι 7, που ανέβασε το σύνολο των θανατοποινητών σε 40. Τα ονόματά τους περιέχονται στο βιβλίο. Από την ανάγνωση των επωνύμων προκύπτει ότι αρκετά από αυτά υπάρχουν και στην παροικία μας.

Την επομένη της δίκης, οι 33 καταδικασθέντες, δεμένοι ανά δύο, φορτώθηκαν στην καρότσα ενός παλαιού φορτηγού για να οδηγηθούν προς εκτέλεση. Πριν ξεκινήσουν, με εντολή τοπικού στελέχους του ΕΑΜ, κατέβασαν τον πατέρα του συγγραφέα, χαρίζοντάς του τη ζωή ώς ανταμοιβή γιά κάποια προηγούμενη καλή του πράξη. Οι μελλοθάνατοι οδηγήθηκαν στο χωριό Άγιος Δημήτριος, κάπου 30 χιλιόμετρα βόρεια των Μολάων στις πλαγιές του Πάρνωνα, και φυλακίσθηκαν στο εκεί Δημοτικό σχολείο για μιά νύχτα. Το πρωϊνό της 31ης Δεκεμβρίου 1943, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, της τρίτης που πέρασε η Ελλάδα υπό Κατοχή, τα 32 τραγικά θύματα ξεκίνησαν πάνω στην καρότσα του φορτηγού για το τελευταίο σκέλος τους μαρτυρικού ταξιδιού τους. Από το Άγιο Δημήτριο, προχώρησαν λίγα χιλιόμετρα στη βορινή πλαγιά του βουνού Κουμαριά, στο δρόμο προς το μικρό χωριό Γκιότσαλι, σε μια τοποθεσία γνωστή με το όνομα Τρύπα του Ταράτσα.

Εκεί επιτελέσθηκε από Έλληνες εναντίον άλλων Ελλήνων ένα απίστευτο έγκλημα, με μεγάλες ομοιότητες με το μεγάλο έγκλημα της Πηγάδας του Μελιγαλά εννέα μήνες αργότερα, αλλά ακόμη πιό φρικτό στην εκτέλεσή του. Η περιγραφή του γίνεται στο βιβλίο, αν και ο συγγραφέας σεβόμενος τη μνήμη των συμπατριωτών του αποφεύγει τις λεπτομέρειες όλων αυτών που υπέφεραν πριν ριχθούν ζωντανοί –με πρώτον τον ιερέα των Μολάων- στην Τρύπα του Ταράτσα, ένα βάραθρο με άνοιγμα λίγο μεγαλύτερο από 1 μέτρο και βάθος 39 μέτρα. Οι θύτες πριν αναχωρήσουν από εκεί «έβαλαν κλήρο στα ρούχα των θυμάτων»! Λίγες ημέρες αργότερα, 7 ακόμη άνθρωποι ρίχθηκαν στην ίδια τρύπα, δύο εκ των οποίων ήταν οι «τυχεροί», αφού είχαν εκτελεσθεί πριν ριχθούν στο βάραθρο. Το 1971, όταν δύο αδελφοί από την Καλιφόρνια, γυιοί ενός από τα θύματα από τα Πάκια, οργάνωσαν την ανάσυρση των οστών, βρέθηκαν 39 κρανία, ακριβώς όσα και τα θύματα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στο τέλος του 1943.

Ο συγγραφέας κλείνει το εξαιρετικό πόνημά του, περιγράφοντας την διαστροφή των γεγονότων που γίνεται από τότε από μιά μεγάλη σειρά ιστοριογράφων της Αριστεράς. Τα θύματα, όλοι επίλεκτα μέλη της κοινωνίας της πόλης των Μολάων και της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς, παρουσιάζονται ως δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες, γκεσταπίτες, και λοιπά τερατώδη που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ενώ αποσιωπείται τελείως ο φρικτός τρόπος δολοφονίας των 39 μαρτύρων όπως και του λοχαγού Αργείτη.

Ο συγγραφέας εξηγεί ότι αυτή η συμπεριφορά των ιστοριογράφων της Αριστεράς και η συνεχιζόμενη συκοφαντία εναντίον των τραγικών θυμάτων, ήταν εκείνο που τον οδήγησε στην απόφασή του να γράψει το βιβλίο. Είναι ευτύχημα που το έκανε, γιατί η ιστορική αλήθεια είναι απαραίτητο να δίδεται ακριβώς όπως είναι, γυμνή και αφκιασίδωτη! Ο συγγραφέας έχει κάνει μιά πολύ προσεκτική δουλειά στην έρευνα των γεγονότων, και είναι εξαιρετικός στην περιγραφή τους. Με το έργο του δίνει στους μελετητές της Ιστορίας της περιόδου, αλλά και τους νέους συμπατριώτες τους, τη δυνατότητα να μάθουν την αλήθεια ή τουλάχιστον να πληροφορηθούν και την άλλη πλευρά και έτσι να μπορούν να συγκρίνουν!

Η αλήθεια πάντα βρίσκει τον τρόπο να βγεί στην επιφάνεια!

Ο καθηγητής Δημήτριος Π. Ανδριτσάκης την βοηθά στο θέμα της Τραγωδίας των Μολάων!»

{Το βιβλίο του κ. Ανδριτσάκη μπορείτε να το βρείτε:
 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο-Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ,
Φωκίδος 57-59, Γουδή, Τηλ.: 210 7713608, Fax: 210 7706037, e-mail: info@dentalbooks.gr
ΣΠΑΡΤΗ: Βιβλιοπωλείο ΔΙΗΝΕΚΕΣ, ΝΩΝΤΑΣ ΛΑΜΠΡΙΝΑΚΟΣ, Διηνεκούς 8, Τηλ.: 27310 89551
ΜΟΛΑΟΙ: 1) Βιβλιοπωλείο Μ. ΜΑΧΑΙΡΑ, Τηλ.: 27320 29130,
2) Βιβλιοπωλείο ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΣΠΑΝΟΥ, Τηλ.: 27320 23735
MONEMΒΑΣΙΑ: Βιβλιοχαρτοπωλείο Αικατ . Κλινάκη , Τηλ.: 27320 61021
ΠΑΠΑΔΙΑΝΙΚΑ: Βιβλιοπωλείο: ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΑΚΟΥ, Τηλ.: 27320 83001
ΑΡΕΟΠΟΛΗ: Βιβλιοπωλείο «Η αδούλωτη Μάνη » ΓΕΩΡΓ. ΔΗΜΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, Τηλ.: 27330 53670

Ιωάννης Μπουγάς (Ph.D.)

Απόδειξη, Η ΝΙΚΗ...

Η Χρυσή Αυγή πήρε ένα 6.5%. Είναι ένα ποσοστό, ένα νούμερο. Περαν της ποσοτικής του αξίας, οποιαδήποτε αξία άν έχει, υπάρχει και μία ποιοτική διάσταση. Η Χρυσή Αυγή πήρε το ποσοστό αυτό χτυπημένη, “χρωματισμένη”,  απομονωμένη απο τα ΜΜΕ(ξαπάτησης), κατασυκοφαντούμενη και υβριζόμενη. Πήρε το ποσοστό αυτό με την ηγετική της ομάδα την φυσική, την αγωνιστική, την “σάρξ εκ της σαρκός” του λαού στις φυλακές και άλλους αγωνιστές φυλακισμένους στα σπίτια τους.

Σε αντίθεση με τα λοιπά κόμματα και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις που μονοπωλούσαν τα τηλεπαράθυρα και τα ραδιόφωνα, η Χρυσή Αυγή ήταν απούσα. Αυτή η απουσία κάνει το 6.5% πολύ πιο σημαντικό απο όλα μαζί τα ποσοστα των άλλων. Οι ρεπατζούδες, τα Botox των 8 και 9 ήταν απασχολημένα στο να προβάλουν τα κόμματα και τα αποκόμματα τα εγκεκριμένα απο τους αμερικανοσιωνιστές, τους μπετατζήδες, και τους διαπλεκόμενους ολετήρες. Και όμως!  Η Χρυσή Αυγή προχώρησε. ΝΙΚΗΣΕ.

Μπορεί τα ανεξάρτητα, μαχητικά, αδεύσμετα ΜΜΕ(ξαπατησης) να είχαν ρίξει ένα πέπλο συνωμοτικής σιωπής στου Έλληνες αγωνιστές η κοινωνία όμως τους αγκάλιασε. Η κοινωνία κατάλαβε ότι κάτι ύποπτο υπάρχει πίσω απο την σιωπή. Το σύστημα φοβάται. Μέχρι τώρα το κατεστημένο της διαπλοκής, καταργώντας την σκέψη, έπαιζε με τράπουλες σημαδεμένες και ζάρια καραγκιοζάκια για να διαβουκολίζει τους Ελληνες, να τους διδάσκει να σκέπτονται με συνθήματα και να τους μαντρώνει στην κομματική στρούγκα.  Οι Έλληνες το κατάλαβαν. Σήκωσαν κεφάλι αντιμίλησαν και αγκάλιασαν την Χρυσή Αυγή σαν τον γνήσιο εκφραστή του Έθνους και των πεπρωμένων του. Η Χρυσή Αυγή έδωσε στο λαό ταυτότητα και επίγνωση της δυναμής του. Η Χρυσή Αυγή μίλησε για να πεί. Το “συνταγματικό τόξο” για να επικοινωνήσει. Η Χρυσή Αυγή απευθύνθηκε στο μυαλό δια της λογικής. Το “συνταγματικό τόξο” στο θυμικό επενδύωντας στο φόβο ή στην ελπίδα.

Η Χρύση Αυγή αγωνίστηκε να απαλλάξει τους Ελληνες απο την ταπείνωση της φτώχειας, της εξάρτησης. Αλλωστε, είτε το ηθελαν οι ντάβατζήδες είτε όχι, τον δρόμο τον είδαν τα αγόρια και τα κορίτσια της Χρυσής Αυγής. Απόδειξη, η ΝΙΚΗ

Η Χρυσή Αυγή νικά και θα νικά για πάντα...

Στην Ελλάδα σήμερα μια καταπληκτική αρμονία βασιλεύει οι τράπουλες σημαδεμένες, τα ζάρια "καραγκιοζάκια", μονά-ζυγά δικά μας . Οι κήρυκες της υποταγής και της ακινησίας κλεισμένοι στην ναρκισσίστικη γυάλα τους αναθεματίζουν τις ελεεινές πολιτικές συντεχνίες, την αναξιοκρατία, το καθεστώς, τους εργατοπατέρες, τους κουκουλοφόρους. Πέραν από μία αρθρογραφία του αναθέματος μονοκόκαλη γεμάτη επαναλαμβανόμενα φραστικά κλισέ δεν μας λένε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ που φθάσαμε, στο τελευταίο σκαλί στου "κακού τη σκάλα".

Σε τελευταία ανάλυση κατά βάθος όλοι διαβάζουμε την ίδια εφημερίδα, παρακολουθούμε την ίδια τηλεόραση. Επιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τους χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο των συμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας, μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει. Αρκούν μόνο δύο λέξεις Χρυσή Αυγή και εκείνη την στιγμή δεν υπάρχουν μεταξύ τους περισσότερες διαφωνίες από εκείνες που υπάρχουν μεταξύ των ιεροκηρύκων διαφορετικών θρησκειών, όταν φωνάζουν εναντίον των Απίστων και των αθέων.

Έτσι δεν έχουμε κανένα τρόπο να διαλέξουμε μεταξύ των απόψεων που θα μας επέτρεπαν να τοποθετηθούμε, όπως δεν έχουμε κανένα τρόπο να επιλέξουμε μεταξύ των υποψηφίων που μπορούμε να εκλέξουμε και απλά διαλέγουμε όπως θα διαλέγαμε από τον κατάλογο με τα φαγητά στην ταβέρνα ή το εστιατόριο. Τα γεγονότα μας παρουσιάζονται παντού με την ίδια συγκάλυψη. Οι αξίες μας παρουσιάζονται σύμφωνα με μία ενιαία ιεραρχία. Και δεν μπορούμε να διαβάσουμε ή να ακούσουμε μια άλλη αποψη παρά μόνο μέσα από ένα κόσκινο, που μας επαναφέρει συνέχεια στα μάτια μερικά σαφή παραπτώματα και που μας φράζει παντοτινά τον ορίζοντα της Χρυσής Αυγής που υποτίθεται πώς "δεν υπάρχει". Ο γεμάτος ανθρωπιά δύναμη κι αξιοπρέπεια χρυσαυγήτης απο την μιά η τυραννία σε οποια της μορφή απο την άλλη.

Ακριβώς όπως σε μία δικτατορία, όπου ΜΜΕ(ξαπάτησης) λιγότερο "ποικίλα" από τα δικά μας, αλλά κατά βάθος ίδια με αυτά, παραμορφώνουν ή αποκρύπτουν με επιμονή από τους πολίτες μερικά μέρη του κόσμου και δεν φωτίζουν πάρα μόνο την όψη του κόσμου που πρέπει να δουν

Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν ξέρουν τι μπορεί να κρύβεται μέσα μας. Ίσως το αίσθημα της τιμής, ή υπερηφάνεια, ο σεβασμός του αίματος μας, ένα είδος επιδίωξης καθαρότητος και μεγαλείου, ποιός ξέρει; Όλα αυτά ελαττώματα που δεν ευνοούν τον "καλόν αγοραστή" των μαζικών, φθηνών εμπορευμάτων. Αρα μας ξεπλένουν, όπως το μετάλλευμα που βγαίνει από τα ορυχεία. Και από αυτό το αρχικό πλύσιμο, που επαναλαμβάνεται συνεχώς με κόπον και επιμονή εξαρτάται πόσο καλοί είμαστε. Αυτό είναι το βασικό μέλημα των ΜΜΕ(ξαπάτησης).

Έχουμε δικαίωμα σε όλα, εκτός από το να έχουμε δική μας ψυχή, εκτός από το να έχουμε δική μας θέληση, εκτός απο το να έχουμε δική μας άποψη. Και όλη η τέχνη της "ενημέρωσης" συνίσταται στο να μας αναγκάσει να διαλέξουμε μεταξύ των εγκεκριμένων ιδεών, των εγκεκριμένων κομμάτων, των εγκεκριμένων προσώπων που είναι τόσο ωραία συσκευασμένες με διαφορετικό χαρτί περιτυλίγματος, ωραίεςς κορδελίτσες και φιογκάκια, χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι στην πραγματικότητα δεν περιέχουν παρά το ίδιο ναρκωτικό, χωρίς κυρίως να σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που η γεύση μας έχει μείνει αόριστα στον ουρανίσκο!

 

Έτσι τα κόμματα και τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) αλληλοϋποστηρίζονται. Η θέληση των Ελλήνων ακόμη και όταν είναι δίκαιη, ακόμα και όταν είναι ισχυρή δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί προς ορισμένες κατευθύνσεις και πάντα προς όφελος της μαφίας που νέμεται την χώρα που ζητάει απο τους Ελληνες να προσέρχονται στις κομματικές φιέστες φέρνοντας μόνο τις παλάμες τους κι αφήνοντας τα κεφάλια τους έξω. Οι Έλληνες αισθάνονται τι είναι καλό και τι δίκαιο. Ζητάνε όπως ο ποιητής Κλωντέλ “κάτι άλλο, πάντοτε κάτι άλλο”. Αλλά τι μπορεί να κάνουν; Η ευκολία με την οποίαν χαρακτηρίζουν κάποιον “φασίστα ή ναζί” έχει συνέπειες. Κάτω απο αυτό το μορμολύκειο έχει φιμωθεί ένα σωρό κόσμος. Όσο μακρυά και αν κοιτάξουν βλέπουν την ίδια σκυθρωπή πεδιάδα και τους ίδιους βάλτους. Διαβάζουν, ακούν ίδια όνομα και μετά τα ονόματα τα ίδια λόγια. Θα ήθελαν να δουν να μάθουν. Να εκλέξουν αντί να διαλέξουν. Να απαλλαγούν απο τον φόβο να αποδεσμεύσουν τις ιδέες του ελληνισμού απο όλα εκείνα τα δεσμά που συγκρατούν την Ελλάδα προσηλωμένη στα παλιά καλούπια και τις έτοιμες ρετσέτες που έρχονται απο το εξωτερικό.  Ο θερισμός είναι πολύς, αλλά οι θεριστάδες λίγοι. Η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζει σκληρές συνθήκες. Αλλά νικά. Και θα νικά πάντα. Εχει μαζί της τον βασανισμένο, τον κυνηγημένο, τον ηρωικό Έλληνα στην ψυχή  

25 Ιανουαρίου 2015: Η Ελλάδα θα νικήσει...

Είμαστε έτοιμοι αφού το  αποφάσισαν οι μεγάλοι σκηνοθέτες του σύμπαντος να ξανατρέξουμε στις κάλπες. Θα μας φορέσουν τον μανδύα του ωρίμου δημοκρατικού λαού και εμείς με χαρά και ευτυχία θα εκτελέσουμε το μεγάλο και ιερό μας καθήκον. Θα βάλουμε σιωπηλοί, πίσω από το παραβάν, ένα όνομα μέσα σε ένα φάκελο και έτσι απλά θα εξαντλήσουμε όλη μας την εξουσία. Από την στιγμή εκείνη έχουμε γίνει η σιωπηλή λεία των αφεντικών που διαλέξαμε, όπως το αρσενικό αλογάκι της Παναγίτσας (Mantis) που έχει στην διάθεσή του μόνο μία στιγμή έρωτα και καταβροχθίζεται αμέσως μετά από το θηλυκό του.

Έτσι την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015 θα διαλέξουμε ένα από τα εγκεκριμένα συνδικάτα ελέγχου της λαϊκής θέλησης και θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Ας μη το ξεχνάμε τα κόμματα και οι πολιτκατζήδες είναι ο καθρέφτης όπου ο καθένας βλέπει τον εαυτό του.

• Κάηκε η Αθήνα τον Δεκέμβρη του 2008. Εμείς με την ψήφο την κάψαμε!
• Τα Πανεπιστήμια είναι χωματερές. Εμείς με την ψήφο μας τα κάναμε!
• Τα σύνορα μας κινδυνεύουν να συρρικνωθούν. Εμείς με την ψήφο μας τα συρρικνώνουμε.
• Η Ψαρούδα Μπενάκη μίλησε για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας. Εμείς με την ψήφο μας εγκρίναμε τον περιορισμό της!
• Οι διαφοροι παρακεντέδες της Νέας Τάξης αποποιούνται του εθνους. Εμεις με την ψήφο μας αποποιούμεθα το έθνος!
• Οι διάφορες προοδευτικάντζες  θέλουν να δώσουν το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια. Εμείς με την ψήφο μας το δίνουμε!

Αυτά και άλλα πολλά είναι αυτά τα οποία ξεπουλάμε. Τα ξεπουλάμε με μία ψήφο, για μία βραδιά έρωτα.

Αυτά είναι τα κόμματα που εμείς διαλέξαμε για να μετατρέψουν την Ελλάδα απόπατο των ελπίδων μας και των ονείρων μας

ΝΔ: Έχει στερήσει από τον εαυτό της την δυνατότητα να οδηγήσει την χώρα. Παίζει ρόλο διακοσμητικό του πολιτικού σκηνικού, άκρως παθητικό. Κυριαρχείται από ανθρώπους με αποξεραμένους τους γεννητικούς αδένες της δράσης χωρίς ιδεολογία και πιστεύω. Όσα χρόνια κυβέρνησε δεν είχε κατορθώσει να ψελλίσει ούτε απόπειρα κριτικού λόγου και έγκυρης αντίστασης στην ιδεολογική τρομοκρατία της αριστεράς. Σήμερα, κυριαρχούμενη από βαθιά συμπλέγματα μειονεξίας περιφέρεται στην πολιτική σκηνή σαν ηττοπαθής Λευκορώσος χωρίς πολιτικό αντίλογο, κριτική αντιπρόταση, διαφορετική εκδοχή, άλλη οπτική. Το κόμμα της ΝΔ είναι πολιτικά και κοινωνικά ανύπαρκτο, γιατί έχει κυριολεκτικά απορροφηθεί από την κυρίαρχη μόδα του αριστερισμού. Πανικοβάλλεται, κυριολεκτικά τρέμει και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί "ελληνοκεντρική", "εθνικιστική", "αντιδραστική". Τα στελέχη της τρέχουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα, τα κριτήρια, τις αξιολογήσεις της νεοταξίτικης αριστεράς. Όλο αυτό το συνονθύλευμα που ακούει στο όνομα ΝΔ δεν έχει τίποτα δικό της να αντιτάξει στον ιδεολογικό μονόδρομο της κατεστημένης "προοδευτικής" ασυδοσίας γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, το πνευματικό της κενό είναι ολοφάνερο.

ΠΑΣΟΚ: Από την στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία το 1981 ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία "προς τα κάτω" στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλίστικο, μονοκομματικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που τυράννησε την Ελλάδα και την ξεκούρδισε. Σήμερα διεκδικεί την ψήφο και ελπίζει ότι θα το περιμένει ο "μόσχος ο σιτευτός" και μέχρις τότε ο πολιτικός του λόγος έχει εκπέσει σε προσβλητική και της μέσης νοημοσύνης κενολογία, σε ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία, σε παιδαριώδεις κομπασμούς, κυριαρχόυμενος από μία εξουσιαστική λογική. Καθαρά ψυχολογία πανικού τελειωμένου ανθρώπου. Ανίκανος να αρθρώσει πολιτικό λόγο αναμασά την συνθηματολογία παλαιών εποχών. Πλαστογραφεί ανετότατα της λέξεις πρόοδος και δημοκρατία συρρικνώνοντας την πολιτική σε φύκια και μεταξωτές κορδέλες.

ΣΥΡΙΖΑ: Έχει καλουπωθεί μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις, αναμασώντας δογματικές θέσεις και επαναστατικές φράσεις όπως τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του Παπαδάτου-Αναγνωστοπουλου ή την "κινηματική βία" του Βέλτσου. Είναι ένα γρανάζι του συστήματος, ή ουρά της παγκοσμιοποίησης που λόγο αδράνειας το ονομάζουμε Αριστερά. Πρακτορεύει ασύστολα τον υπερεθνικό πλανητικό Μολώχ κομπάζοντας κατενθουσιασμένο που υπηρετεί τόσο πιστά την Νέα Τάξη. Ανίκανο να δημιουργήσει, να εκφράσει την λαϊκή οργή, καλλιεργεί την καταστροφική μανία των μαζών οδηγεί τις πλάνες τους και ακολουθεί την αλήθεια της ιστορίας. Ξεριζώνει μεθοδικά κάθε έρεισμα πολιτιστικής ιδιαιτερότητας και πνευματικής αντίστασης των ελλήνων στην απανθρωπιά της Νέας Τάξης.

Ο σύντροφος Τσίπρας παραληρεί αντιπροσωπεύοντας μονοπωλιακά την δημοκρατία και τους Έλληνες Οι άλλοι που δεν έχουν τις πολιτικές του ιδέες, μοιάζουν να είναι για δαύτον από άλλο ανέκδοτο.

ΚΚΕ Έχει φορέσει τα "ενάντια και κόντρα" που λειτουργούν σαν το πολιτικό του Viagra. Κλεισμένο μέσα στο κάστρο του Περισσού κινείται από δωμάτιο σε δωμάτιο σαν έμπειρο αυτιστικό. Μη έχοντας ξεπεράσει το παρελθόν του προσπαθεί να πάρει την ιδεολογική ρεβάνς της ήττας του το 1949, στο όνομα του ελληνικού λαού που έχει κατά προδώσει και εξακολουθεί να προδίδει. Δεν μπορεί να διακρίνει τον Οργουελικό εφιάλτη της εποχής της Νέας Τάξης και βυθίζεται με γρανιτώδη αυτοπεποίθηση σε μια οπισθοδρόμηση που φοβίζει.

Πράσινοι: Είναι οι πραγματικοί χαμαιλέοντες. Ενα μόρφωμα που κάτω απο ένα φευδεπιγραφο σύνθημα και με κλαψιαρικο λόγο κοβεται δήθεν για το περιβάλον άλλα μόνο εκεί που περνάνε αγωγοί πετρελαίου! Μία πραγματική, συνειδητή και παραδεκτή πέμπτη φάλαγγα.

Το Ποτάμι: Ας μην σπαταλήσουμε λέξεις γι αυτό το κατασκεύασμα πανικού των νταβατζήδων, που το πουλάνε σε τιμές λιανικής και χονδρικής τα ΜΜΕ(ξαπατησης) Κατασκευαστηκε για να συλλέξει τα λήμματα του Πασοκικού βόθρου και τα υποπροΐοντα της καθεστωτικής βλακείας που την ξερνάει ασύστολα

Στις εκλογές που έρχονται ας σκεφτούμε. Ας βάλουμε να λειτουργήσει αυτό το κουρκούτι που κάποτε ήταν ο εγκέφαλό μας. Πίσω από το παραβάν έφτασε η ώρα να πάψουμε να είμαστε έντομα. Ας ψηφίσουμε το οτιδήποτε ή τον οποιοδήποτε άλλο έξω από τα "εγκεκριμένα" κόμματα. Έστω και για μία φορά ας αρπάξουμε την ευκαιρία να τους δείξουμε ότι υπάρχουμε, ότι θέλουμε να ζήσουμε σαν Ελληνες...

Ας μη τους περάσει. Η Ψήφος μας πρέπει να είναι αγωνιστική για το σήμερα και το αύριο.

Έξω τα κόμματα εξουσίας...

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΉ: Για να ξεβρωμίσει ο τόπος

'Εφθασεν η ώρα... "για την καινούργια γέννα"

25 Ιανουαρίου 2015, όπως τότε, 25 Μαρτίου 1821, το θυμικό του Κολοκοτρώνη, του Πλαπούτα, του Καραϊσκάκη και των άλλων ηρώων πρέπει να μας οδηγήσει. Πρέπει να ανοικοδομήσουμε εξ ολοκλήρου το Έθνος μας. Δεν πρέπει μόνο να το προφυλάξουμε από την εισβολή του ξένου τρόπου σκέψης και την σεχταριστική μεταπρατική επιστήμη των ζητιάνων και ερημοσπιτών, αλλά πρέπει να μας ανήκει ένα πρόσωπο μία αποστολή. Έτσι μόνο μπορούμε να του ξαναδώσουμε την χαμένη του ζωή. Όπως ακριβώς μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να εγγυηθούν την εθνική ανεξαρτησία, κατά τον ίδιο τρόπο μόνο μία εθνική ιδέα, μία νέα εθνική θέληση είναι ικανή να απαλείψει το έργο που έκαμαν οι ξενόφερτες ιδεολογίες, και να το εμποδίσουν να συνεχισθεί.

Στο όνομα της αληθινής ελευθερίας, της ελευθερίας του Έθνους.  Της Ελευθερίας που ονειρεύτηκε ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, οι Μακεδονομάχοι, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι πολεμιστές του Γράμμου και του Βίτσι, τα αγόρια και τα κορίτσια της ΕΟΚΑ, οι ήρωες των Ιμίων. Κατηγορούμε την κίβδηλη ελευθερία, την ελευθερία της αγοράς, του χρήματος και των “προοδευτικών ιδεών” όπως ακριβώς στο όνομα της αληθινής δημοκρατίας, αυτής που εκφράζει την θέληση των Ελλήνων, κατηγορούμε την κίβδηλη δημοκρατία, αυτήν που αλλοιώνει την θέληση του λαού και θέλει με το έτσι θέλω, με συνωμοτικό, αυταρχικό τρόπο να επιβάλλει πραξικοπηματικά την μετάλλαξη του Έλληνα σε άλλο είδος.

Έφτασε η ώρα της  μεγάλης απόφασης.  

Ψήφος στην Χρυσή Αυγή! Η Θέληση της Δύναμης. Την αποκτήσαμε

μέσα απο τις χυδαίες και βάρβαρες επιθέσεις κατά των Ελλήνων πατριωτών από τις έμπουσες, τις μποβαρίζουσες τις ρεπατζούδες, τους μαιντανούς και τους μεροκαματιάρηδες των ΜΜΕ(ξαπάτησης),  

Ψήφος στην Χρυσή Αυγή!  Η απάντηση  στο παραλήρημα των κενών  αμερικανοθρεμένων (που μπορεί να έζησαν στην Αμερική, αλλά δεν έμαθαν τι είναι πατρίδα), των επαγγελματιών γραικύλων που ξεπουλάνε το Έθνος για να δρέψουν την ξένη δάφνη και   των διάφορων “προοδευτικών” κεκράκτων.

Ψήφος στην Χρυσή Αυγή!  Είμαστε Έλληνες. "Εσμέν γαρ Ελληνες το γένος, ώς η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί" (Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων).

Ψήφος στην Χρυσή Αυγή!  Είναι ψήφος ειλικρινής δυνατή, ανιδιοτελής. Βγαίνει μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας. Κτυπά πάνω στις πέτρες και του βράχους που τους πότισαν με αίμα χιλιάδες Έλληνες και γίνεται αχός και βουητό. Λυγίζει του αλύγιστους, τα κατεβάζει τ άστρα. Έφθασε ή ώρα για "πάλεμα για μάτωμα για την καινούργια γέννα". Η μεγάλη αλήθεια του Ελληνισμού κυλάει σαν το γάργαρο νερό να ξεπλύνει το μίασμα "της προδοσίας και της ασκήμιας".

'Ηλθε η ώρα...Χρυσή Αυγή

Χρυσαυγήτες είναι η γενιά που άρχισε να σκέφτεται μετά τον κατακλυσμό, το μεταπολιτευτικό τσουνάμι.Είναι οι άνθρωποι που είπαν φτάνει. Εφτασε η ώρα να πάψουμε να είμαστε σκυφτοί.  Έφτασε η ώρα να πάψουμε να κρύβουμε τις ιδέες μας για το έθνος και την πατρίδα. Για 40 χρόνια το μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού παρακολούθησε την επέλαση της αριστερόστροφης  προοδευτικάντζας που διέλυσε την κοινωνία, διαστρέβλωσε τις έννοιες. “Την φιλοπατρία” την αποκάλεσε “φασισμό”, την “καταστροφή”, “διαμαρτυρία”, τις “δολοφονίες”, “εκτελέσεις”. …

Είναι η γενιά που παρά τις προσπάθεις των σεσημασμένων διαγουμιστάδων του Ελληνισμού να της κόψουν τον ομφάλιο λώρο με το παρελθόν, την ιστορία, τις παραδόσεις ξεκίνησε τον αγώνα. της τιμής και της αξιοπρέπειας. Τιμή είναι να υπηρετείς την Ελλάδα χωρίς ματαιοδοξία, χωρίς να λυπάσαι τον εαυτό σου, και μέχρι την τελευταία συνέπεια.

Οι Χρυσαγήτες βγήκαν απο τα σπλάχνα του λαού. Πήγαν στα δημόσια σχολεία και όχι στα Αρσάκεια, τα Κολέγια, του Κωστέα-Γείτονα (ξέρουν αυτές), ούτε στην Εσπερία. Δουλεύουν την γή και την έχουν ποτίσει με ιδρώτα. Είναι παιδιά δικά μας. Είναι παιδιά της Ελλάδας.  Είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς, οι τυρρανοκτόνοι.  Στους αρίστους, στους μοναδικούς, στους ευγενείς ανθρώπους οι φιλοδοξίες, όσο και αν είναι μεγάλες, είναι πάντοτε υψηλές, όχι βέβαια, επειδή “χτυπούν” ψηλά, αλλά επειδή αναφερονται σε στόχους που δεν έχουν επίκεντρο το άτομο που τις τρέφει. Από την μία πλευρά έχουμε την φιλοδοξία της  αριστεράς που σημαίνει απλά κοινωνικό ανελκυστήρα, ένα σπίτι η μία επαυλη…και απο την άλλη την φιλοδοξία της Χρυσής Αυγής, αυτή που σημαίνει ετοιμότητα θυσίας, προσφοράς και αγάπης για την αιώνια Ελλάδα.

Στην Ελλάδα σήμερα, σε μία εποχή που όλος ο κόσμος αυτοδιακηρύσσεται στ' αριστερά, ή σχεδόν, το να είναι κανείς Χρυσαυγήτης, είναι ακόμη ο καλύτερος τρόπος να είναι αλλού...Οι Χρυσαυγήτες είναι σήμερα η βαθύτερη συνείδηση μιάς πάσχουσας κοινωνίας. Είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς που δεν επιτρέπουν στους  ημιμαθείς, του τύπου Mr Alexis, με τα πασσαλείματα γνωσεων, τις συλλογές τσιτάτων και τις πιασάρικες, κατα παρεγγελία, ομιλίες  τους να υποθηκεύουν το μέλλον της Ελλάδας. Προχωρούν ίσα μπροστά δεν στέκονται στην άκρη με ρεβεράντζες και τσιριμόνιες στην απολυταρχία των οπαδών του δόγματος του αίματος.

Η Χρυσή Αυγή,  με τις καθαρές ιδέες της, έχει δικαίωμα και υποχρέωση να αρνηθεί τις "αλήθειες" της μεταπρατικής αριστεράς, των νεοφιλελεύθερων άσχετων  και να τις αντιπαρατάξει με τις πιο δυνατές δικές της αλήθειες. Εκεί που υπάρχει θέληση υπάρχει ένας δρόμος. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Η Χρυσή Αυγή   διακηρύσσει αυτό που είναι.  Αναγνωρίζει τον κυριότερο εχθρό της Ελλάδας, τον ισοπεδωτισμό, αρνητή και μειωτή της διαφοροποιήσεως του κόσμο και το κυριότερο,   ότι τίποτα δεν είναι ουδέτερο στην ύπαρξη και ότι σε κάθε θέμα πρέπει να έχει τον λόγο της.

Μετα 40 χρόνια "επαναστατικής" μεταπολίτευσης: “Μεταπολίτευσι η  συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με ειρηνικά μέσα” (Στέλιος Ράμφος, Η λογική της Παράνοιας, 2011, σελ 20). ήλθε  ώρα της Χρυσή Αυγής, της Χρυσής Ελπίδας, της Χρυσής Αναγέννησης που υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο. Σήμερα ήλθε η ώρα της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή έχει πρόταση και εκπροσωπεί τους μεροκαματιάρηδες, την φτωχολογιά, την Ελλάδα του αγώνα  που οι οργανωμένες ομάδες των εγκαθέτων των βορείων προαστείων της κλινικά νεκρής αριστεράς, που τις συντηρούν τα ΜΜΕ(ξαπάτησης), κατέστρεψαν και υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών τους.

Η Χρυσή Αυγή υπηρετει τον Ελλήνα γιατί προέρχεται απο τον λαό, αγωνίζεται για τον λαό, είναι ο λαός.

Σιγά μη εκπροσωπούν τον λαό οι αρσακειάδες, τα κολεγιόπαιδα, οι απόφοιτες του Κωστέα-Γείτονα με τις τσιρίδες τους.

Που τον έμαθε τον λαό ο ο ομόρφωτος schooligan Τσίπρας; καταστρέφοντας τα σχολεία του λαού η στο Ιασω που γέννησε το κορίτσι του! Που τον έμαθαν τον λαό οι αριστεράντζες; Χορεύοντας την "Δραπετσώνα"! Που τον έμαθαν τον λαό οι διάφορες προοδευτικες πριμαντόνες; Ούτε τα παιδιά τους δεν στέλνουν σε δημόσιο σχολείο.

Χρησαυγήτες είναι ο λαός που επιτέλους δεν φοβάται, είναι ελευθερος..

ΧΡΥΣΗ ΔΥΝΑΜΗ

Χρυσή Δύναμη είναι δύο λέξεις Χρυσή Αυγή.  Η απελευθέρωση έρχεται είναι εδώ και έχει ένα όνομα Χρυσή Αυγή.  Αυτό είναι η δύναμη που κάνει τους σαλτιμπάγκους της ξενόδουλης προοδευτικάντζας να ανησυχούν...

Η σαραντάχρονη μεταπολιτευτική καπηλεία της Αριστρεράς που έσπειρε την διαστροφή, τυφλή ιδιοτέλεια, καιροσκοπισμό, τα  “συγκεκριμένα ποσά βίας” του κόμματος του ληστή και του κοινωνικού ντελβέ, έκαψε την Αθήνα το 2008,   πήρε τέλος. Οι Έλληνες στα πρόσωπα των αγοριών και των κοριτσιών  της Χρυσής Αυγής βρήκαν την θέληση της δύναμης. Μόνα τους χωρίς φόβο λένε  ΟΧΙ στους επαγγελματίες της παρακμής.. Μας Απελευθερώνουν. Η Απελευθέρωση είναι εδώ το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Η  “δημοκρατία 74” παρήκμασε μέσα στην πυκνή ανομία,  την απουσία κανόνων και την πλήρη ελευθεριότητα των “προοδευτικών” δυνάμεων που επέβαλαν τις απόψεις τους στην πλειοψηφία των πολιτών με βία, τραμπουκισμό και παρανομία.. Η ανομία και συνεπώς η ατιμωρησία που επέβαλαν στην Ελλάδα οι συμμορίες των μουσάτων με τα αμπέχονα και οι αξύριστοι με Armani και γραβάτες Ermenegildo Zegna  είναι η αιτία της παρακμής και της επιβολής της πλέον χυδαίας τυραννίας. Αυτό πήρε τέλος. Η Χρυσή Αυγή δίνει την θέληση της δύναμης. Ακούγεται  ξανά στην Ελλάδα λόγος εθνικός, πατριωτικός, γνήσιος, ανιδιοτελής δυνατός.

Για 40 χρόνια η ελληνική κοινωνία είχε παραδοθεί στα νύχια των χούλιγκαν των  “προοδευτικών” δυνάμεων που διέλυσαν τα πάντα.  “Προοδευτικές” δυνάμεις που αναδείχθηκαν σε εκτροφείο συνδικαλισμένων τυράννων της κοινωνίας, ψυχανώμαλων βανδάλων, μονοδιάστατης υστερίας συμφεροντολόγων. Πανεπιστήμια καταστρέφονται. Καθηγητές προπηλακίζονταν και τους κυνηγούνε σαν αγρίμια μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας στο όνομα του Πανεπιστημιακού ασύλου και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Χτίζουν τα γραφεία των καθηγητών ( δεν θυμάμαι να γίνεται κάτι τέτοιο στην Οξφόρδη). Τέσσερεις άνθρωποι δολοφονήθηκαν στην Marfin υπό τους αλαλαγμούς των αφιονισμένων “προοδευτικών” αφήστε τους να καούν τραπεζίτες είναι. Η Αθήνα κάηκε, καλά οργανωμένα τον Δεκέμβρη 2008 με τις ευλογίες των “προοδευτικών δυνάμεων”.

Επί  τέσσερεις δεκαετίες οι κάπηλοι της “προοδευτικότητας” παράγουν μαζικά βανδάλους, καταληψίες, ευνουχισμένους διαδηλωτές που αναμηρυκάζουν τον κρετινισμό της κομματικής ντουντούκας.  

Ο πλούτος των Ελλήνων καταβροχθίστηκε ασύστολα και μετατράπηκε χωρίς ντροπή και αιδώ σε βίλες και κότερα. Οι μίζες της Siemens τροφοδότησαν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα απο το ΚΚΕ που δια στόματος Φλωράκη βοήθησε τον γιό του Πέτρου, Σωκράτη Κόκαλη,  μέχρι την Αριστερά του Κοροβέση. Ένα πολιτικό σύστημα που ανερυθρίαστα μας λέει: “πιθανολογούμε κάτι έχει συμβεί, ίσως σοβαρό”.  Αυτό πήρε τέλος. Οι πολιτικατζήδες και η μελίγκρα των ΜΜΕ(ξαπάτησης), των κοινωνικών συναναστροφών του Χριστοφοράκου, πανικοβλήθηκαν.  Η εποχή της αδιαμαρτύρητης ομηρίας στο βωμό των κομματικών συμφερόντων, των διορισμών και της φτηνής συνδιαλαγής παρήλθε. Οι τυραγνισμένοι πολίτες από την “προοδευτική” ασυδοσία απελευθερώνονται. Αγκαλίζουν την  Χρυσή Αυγή. Αγκαλίαζουν την αξιοπρέπεια, την ελπίδα,  την Ελλάδα το Έθνος, Γυρίζουν την πλάτη στα λαμόγια και τους μιζαδόρους της μαφίας  του “συνταγματικού τόξου”  που αντικατέστησε την “γενια Πολυτεχνείου” ΑΕ  και των βαστάζων τους.

Επί τέλους  οι Έλληνες, οι Ελληνίδες τα ελληνόπουλα κατάλαβαν: οτι οι παρέες και οι κοινωνίες των “προοδευτικών”  του Φίλιον και DaCapo, το προλεταριάτο (τσογλαναρία στην μαρξιστική) του φραπέ της Μηλιώνη, οι ταβλαδόροι της πλατείας Κολωνακίου,  οι σταχτοπούτες και οι δειλοί φανατικοί της βίας της  Πολιτείας, της Εκάλης και του Ψυχικού,  οι αδέξιοι Δαντών του ΣΥΡΙΖΑ, οι δυστυχισμένοι Κοριολανοί της πάλης των τάξεων του ΚΚΕ, δεν είναι  πλέον το πιο ευαίσθητο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας.  Το μήνυμα  στους πολιτικατζήδες και τους κατσαπλιάδες των ΜΜΕ και του “συνταγματικού τόξου” είναι  ότι ένα κομμάτι της κοινωνίας βρήκε την δύναμη της θέλησης. Οι Έλληνες κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να τους εκπροσωπούν πλέον η χαβιαροριστερά των ιδιωτικών σχολείων και τα στουρνάρια των πανεπιστημίων της Εσπεριας, ή η χαζο”δεξιά” της Νυκτωμενης διαχρονικά ΝΔ. Η Χρυσή Αυγή ο λαός,  απο τον λαό, για τον λαό, για το έθνος γράφει την νέα ιστορία.....Είναι η Χρυσή Δύναμη του αυριο....

Προς τη Νίκη...

Το σάπιο πολιτικό σύστημα με αιχμή του δόρατος τις «αριστερές ιδεοληψίες» αποδόμησε το έθνος,αργά σταθερά και μεθοδικά προς ωφελός του. Η αριστερόστροφη μαφιόζικη πολιτική ελιτ, με συμμάχους την διεθνιστική και μιμητική αστική τάξη, τα ΜΜΕ και την ανθελληνική αριστερά σάπισε το μυαλό του λαού ώστε να νεκρώση την κριτική του σκέψη, κατέστρεψε την παιδεία, αποβιομηχανοποίησε την χώρα, διέλυσε τα εθνικά χαρακτηριστικά ώστε να μοιώσει τις αντιστάσεις του έθνους. Ο λαός είναι κατά 100% υπευθυνος για την κατάντια του αφού τους το επέτρεψε. Το εθνικό DNA των λαών όταν το θελήσουν πεθαίνει. Ο δικός μας λαός επέτρεψε στην ανθελληνική και διεθνιστική αριστερά να του φτιάξει τον τύμβο. Μακάριο και αιώνιο ύπνο Έλληνίζοντες...

Ο Ίων Δραγούμης μέσα απο τις σελίδες του βιβλίου του “Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα” αναρωτιέται πώς θα σωθούμε σαν έθνος σαν Ρωμιοσύνη  από την “ψοφιοσύνη”. Στίς μέρες μας το περιέχόμενο και η ισχύς της ιδιότυπης λέξης του Δραγούμη μας δίνει περισσότερο από ποτέ την κατάσταση που βιώνει το Έθνος μας. Η λέξη αναφέρεται στο ηθικό κλίμα. Τι είναι ψόφιος και ψοφίμι δεν χρειάζεται κουλτουριάρικη ερμηνεία. Η ψοφιοσύνη είναι η προκύπτουσα και επικρατούσα γενική κατάσταση, όταν ψόφιοι και ψοφίμια πολλαπλασιασθούν.  Ψοφιοσύνη  και σαπίλα είναι συνώνυμα και τα δύο συνδέονται με την βρώμα και την δυσοσμία. Επίσης κάθε απραξία, κάθε πλαδαρότητα η απουσία ζωντάνιας, ηθικής παρουσίας, ισχυρού Λόγου και θέληση της δυνάμεως είναι ψοφιοσύνη. Είναι χαρακτηριστικό του δημόσιου βίου και μάλιστα το χειρότερό του.

Είναι μία συστηματική κατα την ιατρική ορολογία κατάσταση.

Ψοφιοσύνη αναφέρεται σε όλους τους τομείς ζωής, σε όλα τα παρακλαδια του κοινωνικού οργανισμού. Το Πνεύμα, η Οικονομία, η Δικαιοσύνη, οι θεσμοί όλα έχουν προσβληθεί διαλυτικά. Η πλαδαρότητα, η ακινησία και η παραίτηση οδηγούν με ακρίβεια στην αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού. ‘Οπως κάθε πέτρα που δεν κυλά χορταριάζει και όπως τα νερά που δεν τρέχουν σαπίζουν. Προτού ο Έλληνας άνθρωπος “ψοφίσει” είχε γίνει κοπάδι. Δεν είναι τυχαίο ότι,  η έννοια αυτή συνδέεται με τον θάνατο των ζώων, ότι ψοφίμι είναι ένα πεθαμένο ζώο παραπεταμένο σε κάποια γωνιά.

Αυτή την σήψη φοβόταν ο Ίων Δραγούμης για τον Ελληνισμό, αυτήν ξόρκιζε  σαν τον πρώτο εχθρό του ολιγάριθμου  Έθνους μας. Χρειάζεται αγώνας ώστε οι πλατειοί ορίζοντες και ουρανοί της πατρίδας μας να αποδείξουν την αδυναμία των κοράκων, των  πολιτικών ρακοσυλλεκτών, των σκυφτών χατζηαβάτηδων μισθοφόρων της ενημέρωσης και τον αποδεκτών της έξωθεν σοφίας

Το αντίθετο της ψοφιοσύνης είναι η αντίσταση, η πραγματική αντίσταση όχι όπως την κατάντησαν οι ολετήρες του Έθνους, οι εκμεταλλευτές της που την μετέτρεψαν σε επιταγή προς εξαργύρωση, σύνθημα σπατάλης, διαφθοράς με την παροιμιώδη φράση του αρχιολετηρα Ανδρεα: “Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια!”. Ολετήρας που διέλυσε την Ελλάδα παραδίδοντάς την στις ανεξέλεγκτες παρορμήσεις του όχλου υπό του ήχους της Carmina Burana του ναζι Orf

Η πραγματική αντίσταση είναι η δύναμη για δημιουργία, η αγάπη για το Έθνος που συνιστά τον άνθρωπο και εξευγενίζει την ψυχή. Να μη πηγαίνεις με το ρεύμα. Να απαλλαχθείς απο τα δεσμά της αριστερόστροφης προοδευτικάντζας που για 40 χρόνια επέβαλλε στους Έλληνες την πιο στυγνή δικτατορία του πλέουν ευτελούς και φαύλου και παρουσίασε την σήψη, την  δυσοσμία, την σαπίλα σαν κάτι υψηλό και προοδευτικό με μηρυκάσματα, πιθηκισμούς, διχασμούς, ιδεολογικά εμέσματα, αραχνοειδή συμπλέγματα ανευθυνότητας, ψευδαισθήσεων και προδιατεταγμένες αλήθειες.

Η πολιτική σήμερα μας προσφέρει το καταπληκτικό θέαμα μιας δεξιάς που δεν μπορεί να αυτοδιακηρυχθεί δεξιά χωρίς να κατηγορηθεί για "φασισμό" και μιάς αριστεράς που μπορεί, οποιαδήποτε στιγμή να αυτοαποκαλείται"σοσιαλιστική, κομμουνιστική, μαρξιστική", ισχυριζόμενη ότι τα δόγματα της δεν έχουν καμία σχέση με τον Λένιν,τον Στάλιν, τον Μάο ή τον Πολ Ποτ, τις σφαγές του Δεκέμβρη 44, Μελιγαλα.  Αλλά αν οι οπαδοί των διαφόρων παραλλαγών της αριστεράς δεν αισθάνονται εκτεθειμένοι από τα Δεκεμβριανα του 44 και του 2008, τα πειθήνια 45αρια της 17Ν, τους δολοφονημένους της Marfin, το αρχιπέλαγος των Γκούλαγκ και τα Killing Fields, δεν βλέπω τον λόγο γιατί η σύγχρονη δεξιά, που απωθεί κάθε ολοκληρωτικό πειρασμό, πρέπει να αισθάνεται ένοχη, ή να δικαιολογείται. Μπροστά σ' αυτήν την αξιοθαύμαστη αναίδεια των οπαδών ενός δόγματος, στο όνομα του οποίου εσφαγησαν εκατομμύρια άνθρωποι, και στραγγίστηκαν ψυχές, στην αναίδεια των υμνητών του πατερούλη Στάλιν που "σκύβει και φυσάει την φωτιά σου ν' ανάψει" ή του "ο Στάλιν ζεί" και που παρ' όλα αυτά εμφανίζονται με ένα τριαντάφυλλο στο πέτο, ένα ρόπαλο στον ώμο, ώς υπερασπιστές της ελευθερίας, ο Χρυσαυγίτης απαντάει με ένα μεγάλο γέλιο και συνεχίζει την αγωνιστική του πορεία.

Στην Ελλάδα σήμερα, σε μία εποχή που όλος ο κόσμος προτιμάει  να αυτοδιακηρύσσεται στ' αριστερά, ή σχεδόν, το να είναι κανείς Χρυσαυγίτης είναι ακόμη ο καλύτερος τρόπος να είναι αγωνιστής. Χρυσή Αυγή είναι ηρωισμός, ετοιμότητα για  την θυσία.

Οι Χρυσαυγίτες είναι σήμερα η βαθύτερη συνείδηση μιάς πάσχουσας κοινωνίας, ο δημιουργικός κρίκος ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον, μέσα στον ίδιο τον σύγχρονο εαυτό τους αυτόν που είναι, και αυτόν που μπορεί να είναι. Είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς που δεν επιτρέπουν σε ημιμαθείς με πασσαλείματα γνώσεων, αλλά γερά επιδοτούμενοι από το USAID να υποθηκεύουν το μέλλον της Ελλάδας.

Οι Χρυσαυγίτες είναι οι ήρωες που αντιστάθηκαν σιωπηλά στην δικτατορία των πρασινοφρουρων, των κλαδικών, δεν αγόρασαν τα καθρεφτάκια που τους πούλαγε η μεταπολιτευτική παράγκα, αλλά έσκυβαν στο χωράφι τους, στο περιβόλι τους, στο γραφείο και δουλεύανε για το αύριο.  Προχωρούν ίσα μπροστά δεν στέκονται στην άκρη με ρεβεράντζες και τσιριμόνιες στην απολυταρχία των οπαδών του δόγματος του αίματος. Η Χρυσή Αυγή  είναι φώς. Προχωρά…Οδηγά…

Η δικτατορία της αριστεράς σκέψης και διανόησης που επέβαλε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει παραδεκτό αν δεν είναι δεμένο μαζί της πήρε τέλος. Η Αριστερά είναι οι πολλοί, ένα τσούρμο στρατολογημένο σε υπόγεια καπηλειά, εκεί που συναντώνται οι πιό αδίστακτες φιλοδοξίες και τα παρακολουθήματα τους η χθαμαλότητα, η ιταμότητα, “του πλούτου αχορταγιά και τση δόξας πείνα”. Υπό μίαν έννοια, η ποιότητα των ανθρώπων καθορίζει και την ποιότητα των φιλοδοξιών.

Οι Χρυσαυγίτες  είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς. Είναι οι Έλληνες οι πιστοί και συνειδητοί και ολοζώντανοι. Έλληνες δυνατοί και συνεπείς και εμπνευσμένοι.  Έλληνες άξιοι, αγωνιστές και δουλευταδες αρμονικοί στην τέχνη, φωτεινοί στο λόγο, υπέροχοι στην σύλληψη και ήρωες στην πράξη.

Ο Αχιλλέας κι ο μέγας Ηρακλής,

Επαμεινώνδας κι ο Θεμιστοκλής,

Δικοί μας είναι πρόγονοι

και ημείς απόγονοι (Ρήγας Φεραίος)

Στους αρίστους, στους μοναδικούς, στους ευγενείς ανθρώπους οι φιλοδοξίες, όσο και αν είναι μεγάλες, είναι πάντοτε υψηλές, όχι βέβαια, επειδή “χτυπούν” ψηλά, αλλά επειδή αναφέρονται σε στόχους που δεν έχουν επίκεντρο το άτομο που τις τρέφει. Από την μία πλευρά έχουμε την φιλοδοξία της αριστεράς που σημαίνει απλά κοινωνικό ανελκυστήρα…και από την άλλη την φιλοδοξία της Χρυσής Αυγής, αυτή που σημαίνει ετοιμότητα, εργασία, αξία, αγώνα, θυσία και προσφορά.

Εμπρός προς την Νίκη…….