His Master's Voice

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας προφανής επίθεσης κατά του Αγίου Όρους ειδικά και της Ορθοδοξίας γενικότερα. Ένας συρφετός από σημαδεμένους ανθυποκουλτουριάρηδες ομαδοποιημένος στο "εκφράζεσθαι" του διανοουμενισμού της χορτασμένης"αριστεράς" έχει στήσει ένα καλολαδωμένο και καλοκουρδισμένο μηχανισμό προπαγάνδας εναντίον του Αγίου Όρους.

Οι πολιτικοί και στοχαστικοί υπεύθυνοι αυτής της γιγάντιας προπαγανδιστικής μηχανής που ξερνάει ενορχηστρωμένα και διατεταγμένα όλο το παθολογικό της μίσος εναντίον της Μονής και της Εκκλησίας έχει ιδεολογικοπολιτικό ονοματεπώνυμο. Είναι το ιδεολογικοπολιτικά εκφυλισμένο συνονθύλευμα τα μέλη του οποίου διαδοχικά τάχθηκαν με την από αέρος γενοκτονία των Σέρβων, υποστήριξαν με λύσσα το σχέδιο Αναν, κατασυκοφάντησαν και εξακολουθούν να συκοφαντούν όσους αγωνίστηκαν εναντίον του βιβλίου αίσχους, υποστηρίζουν αναίσχυντα, ανερυθρίαστα και κόντρα στην θέληση των Ελλήνων τις ιταμές προκλήσεις του Γκρουσέφσκι.

Θηρευτές-τυχοδιώκτες φιλοφρονήσεων διπλωματικών αντιπροσώπων των Μολιερικών αρχοντοχωριατών της Νέας Τάξης,"σοφοί" αναρριχητές ενός παραδοσιακά ιδεολογικοπολιτικά έξωθεν εξαρτημένου πολιτικά συστήματος αδιάντροπα ξερνάν τον οχετό τους κατά του προπύργιου της Ορθοδοξίας και καταμαρτυρούν μια ανανεωμένη, εξεζητημένη και επιμελώς καλλιεργημένη εξάρτηση. "Όλως περιέργως" όλοι μαζί μονοπωλούν την σκανδαλολογία, την αυθεντία και το "τα ξέρουμε όλα". Η γλώσσα, η ιστορία, η θρησκεία θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται κάθε έθνος και κάθε βιώσιμο κράτος, έχουν γίνει στόχος μόνιμης αμφισβήτησης από έναν πρωτεϊκό πυρήνα της "προοδευτικής" Αριστεράς η οποία από γενιά σε γενιά παραπαίει διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα υποβαθμίζοντας, περιπαίζοντας και καταπολεμώντας αρχές, κριτήρια και παράγοντες που σε κάθε βιώσιμο κράτος θεωρούνται θέσφατα της συλλογικής ύπαρξης και τα θεμέλια της συλλογικής ελευθερίας-ανεξαρτησίας.

Η Ορθοδοξία, το σύμβολο της το Άγιον Όρος και η Εκκλησία αποτελεί την μοναδική αντιπρόταση στην νεοταξίτικη ισοπέδωση. Η Νέα Τάξη σήμερα είναι ασυμβίβαστη με κάθε κοινωνικό, εθνικό και πνευματικό συνεκτικό κρίκο. Η Ομηρική αλυσίδα που δένει την μία γενιά με την άλλη πρέπει να σπάσει γιατί αυτοί οι κρίκοι της αποτελούν κύτταρα κοινωνικής αντίστασης στην ομοιομορφία που θέλει να επιβάλει. Η Εκκλησία είναι ο φορέας της συλλογικής μας συνείδησης "θεματοφύλακας των ιερών και οσίων του Γένους". Ενσωματώνει την ενότητα του Έθνους, την αντίσταση, την συνοχή του κατά του εφιάλτη της παγκοσμιοποίησης.

Ο λόγος της Εκκλησίας απηχεί για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, την ώριμη ανάγκη των Ελλήνων για κοινωνική συνοχή, πολιτιστική συσπείρωση, ρεαλιστική βάση εθνικής αξιοπρέπειας. Την εποχή μας που ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος υπηρετεί πειθήνια τις λογικές εξουσίας της Νέας Τάξης. Ο Λόγος της Εκκλησίας συσπειρώνει μία κοινωνική μερίδα που η μονοκρατορία της Αριστεράς της είχε στερήσει την έκφραση, αφού κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν τολμούσε να μιλήσει για πατρίδα, εθνικοαπελυθερωτικούς αγώνες, θυσίες. Είναι μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων που απαιτώντας ευδιάκριτη πολιτιστική ιδιαιτερότητα στα πλαίσια των διεθνών συγκυριών της εποχής μας στράφηκε στην Εκκλησία και ρούφηξε με αγαλλίαση, με υπερηφάνεια τον μεστό λόγο των ιεραρχών που μίλησαν για εθνική αξιοπρέπεια. Η τραγική μειονεξία έναντι των εθνοφοβικών χολερικών αρλουμπολόγων της "αριστεράς" που πρακτορεύει την Νέα Τάξη δεν υπάρχει πλέον.

"Κ' έξαφνα μέσα σε όλα,
σε μία ώρα μυστηριακή, του απίστευτου γεννήτρα,
σπαθάρης νιος τριγυριστής ανοιχτομμάτης ήρθε
και βρέθηκε σε ξαφνική, σε αλλότριαν όψη αγνάντια,
κ' έβγαλε μια στριγγιά φωνή, και τρέξαν όλοι. Βλεπουν."

Ο Ελληνάρας, βρήκε φωνή. Βλέπει! Τα νεοταξίτικα φερέφωνα άρχισαν να τρέμουν. Το παρακράτος των αντιεξουCIAστών και των κουκουλοφόρων δε είναι πλέον αρκετό να σταματήσει τον χείμαρρο που παρασέρνει τον σοφό μηχανισμό αλλοτρίωσης της εθνικής μας ταυτότητας. Οι δημόσιοι διανοούμενοι, τα εγκεκριμένα κόμματα, οι γενίτσαροι του αμερικανισμού, όλοι οι νεοταξίτες λακέδες ανησύχησαν. Κάτι πρέπει να γίνει!

Η Εκκλησία πρέπει να κατεδαφισθεί. Πρέπει το τοπίο να ξεκαθαρίσει. Επιβάλλεται ο Ελληνας άνθρωπος να γίνει καταναλωτικό αντικείμενο πειθήνιο υποτακτικό στα κελεύσματα των πλανητικών νταβατζήδων. Οι ντόπιοι ερωμένοι του Huntington που προβάλλει τον χωρισμό της θρησκείας από το κράτος σαν βασικό γνώρισμα των δυτικού τύπου κοινωνιών, άσχετα βέβαια αν ο Obama ορκιστεί στην Βίβλο και κλείσει με το " ...help me God", άκουσαν τη φωνή του κυρίου τους. Θα ανταποκριθούν με συνέπεια στις απαιτήσεις του αμερικανισμού και θα απωθήσουν στο κοινωνικό περιθώριο τις τάσεις υπεράσπισης "εθνικών" ιδιαιτεροτήτων. Οι εντολές δόθηκαν. Ο Αλαβάνος που το 1997 έγραφε "Ας Αφήσουμε το Όρος στη Ηρεμία του" σαν καλό σκυλάκι του Παβλόφ σήμερα γαβγίζει και ξελαριγκιάζεται σαν υστερική πουτάνα "Άρον! Άρον! Σταυρώστε τους!". Μαζί του όλες οι έμπουσες και οι τσούλες, τα δεκανίκια και οι βαστάζοι, οι δημόσιοι και οι δημόσιες της "αριστεράς" που με σπασμούς υψηλής υστερίας, τρέμοντας απο λύσσα αλλαλάζουν και βρίζουν όπως μόνον οι πουτάνες ξέρουν να βρίζουν. Το μαζικό κτήνος έχει ξυπνήσει μέσα τους.

Ο Καρκαγιάννης αναρωτιέται.....

Αναρωτιέμαι τι σχέση μπορεί να έχουν με όλα αυτά ο κ. Εφραίμ και η παρέα του. Τι σχέση έχουν με το παραμύθι, τον θρύλο και το θαύμα. Τον θρύλο του μοναστηριού τους τον έκαναν εμπορική φίρμα, το μοναστήρι τους από ταπεινό χώρο προσευχής και μετάνοιας, χώρο υψηλών συναντήσεων και το θαύμα, εμπορική επιχείρηση. Το μυστήριο της εξομολόγησης, του οποίου φέρεται ειδήμων ο «άγιος» ηγούμενος, κατάντησε σατανική μέθοδος δημοσίων σχέσεων.

Αναρωτιέται ο κύριος Καρκαγιάννης της Καθημερινής(κλικ). Πως κατάντησε η Καθημερινή του Βλάχου!
Εμείς οι Ελληνες αναρωτιόμαστε που βρίσκεται η Δημοκρατία την οποία μας ξεροκοπανάνε. Ο ηγούμενος "κατάντησε σατανική μέθοδος δημοσίων σχέσεων" κραυγάζει ο κάλπικος δημοκράτης ρέκτης με μικροδημοσιογραφικό επαγγελματισμό, εξουσιαστική φίμωση, μικρονοϊκή αμβλυωπία και πολυπολιτισμική παιδαριωδία.

Ο εθνοφοβικός μπερντές έχει μία νέα παράσταση. Ο ερωμένος του Χάντινγκτον με γλώσσα ξύλινη αποκομμένη από την πραγματική ζωή αλυχτά τον πανικόβλητο μηδενισμό του εκκρίνοντας μίσος για τον πολιτισμό του τόπου μας τον ζυμωμένο με αίμα και αρθρωμένο στο άθλημα της πίστης. Με κραυγαλέες διαστρεβλώσεις της ιστορίας δημοσιευμένες με μαχητικές απαιτήσεις υψίστης εγκυρότητας ο κύριος αυτός έχει παραιτηθεί από κάθε εχέγγυο σοβαρότητας και έχει οπισθοδρομήσει σε ένα τέλειο ανορθολογισμό.

Πάνε ξεχάστηκαν τα δώρα στον εαυτό μας ή το μέλλον των παιδιών μας. Το Βατοπέδι υποκατέστησε την λαμόγια και τις μίζες των πολικατζήδων. Το θέμα των Σκοπίων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Μας επιβλήθηκε από τα ΜΜΣ(κοταδισμού) σαν κεφαλαιώδες και πρωταρχικό οι business των καλόγερων. Το επίκεντρο της προσοχής μας μετατοπίσθηκε απο την βαρβαρότητα και την χυδαιότητα των Πανεπιστημίων, την βία που υπάρχει και καταστρέφει την ικμάδα του Έθνους, τις απειλές που εκτοξεύονται από Δύση και Ανατολή σε μερικές χιλιάδες στρέμματα, όταν πέρυσι ολόκληρη η Ελλάδα είχε παραδοθεί στις φλόγες των πυροτρομοκρατών Ο Καρκαγίαννης και η συμμορία των νεοταξίτων λακέδων με πολύ λογισμό, λίγη διανόηση, αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση προσπαθούν να αμβλύνουν την αίσθηση και την διάκριση του σημαντικού από το ασήμαντο εξομοιώνοντας τις διαβαθμίσεις της σπουδαιότητας. Προσπερνάνε αδιάφοροι απωθώντας στο περιθώριο γεγονότα και θέματα με καίριες για την ζωή μας επιπτώσεις ώστε η κρίση μας να υπολειτουργεί και να συμβιβάζεται με τον εύκολο εντυπωσιασμό.

Εμείς οι Έλληνες αναρωτιόμαστε τι έγιναν τα γεγονότα που μόλις πριν λίγους μήνες είχαν προκαλέσει ομοβροντίες πρωτοσέλιδων τίτλων και καταιγισμούς τηλεοπτικών συζητήσεων. Δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή αναφορά στις συγκλονιστικές αποκαλύψεις της Ζίμενς ή τις Business Βουλγαράκη και λοιπών.
Αναρωτιέται ο Καρκαγιάννης με το κολλητήρι του τον Μπουκάλα αν είναι Βατοπέδι ή Βατοπαίδι. Δεν ξέρουμε, άλλωστε είμαστε βοσκοί.

Ξέρουμε όμως τι είναι Βουλή: "...το μπορντέλο όπου τριακόσιοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού!" Μ. Καραγάτση, Τα Στερνά του Μίχαλου, σελ. 225

Οι Φαρισαίοι και ...Εμείς

Καλοί μου άνθρωποι, νομίζατε ότι το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο και θα ξεσκεπαστεί όλη η βρωμιά της Siemens; Φανταστήκατε ότι του κυρίου Βουλγαράκη θα ίδρωνε το αυτί και θα άρχιζε να τρέμει; Κούνια που σας κούναγε! Σε μία στιγμή που ο λαός έδειχνε αηδιασμένος, πραγματικά απογοητευμένος, από την ολιγαρχία των εγκεκριμένων κομμάτων που κυβερνάνε την χώρα. Οι επόπτες γραμμών έβγαλαν την υπόθεση της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου και την έριξαν στον λαό σαν τον καλύτερο αντιπερισπασμό. Πάει ξεχάστηκε η Siemens. Όσοι ανακατεύθηκαν μαζί της "ήσυχοι ασυνείδητοι και ευτυχείς" θα ξεκοκαλίζουν τα δώρα που έκαναν στον εαυτό τους. Ο κύριος Βουλγαράκης θα φροντίζει ανενόχλητος και απερίσπαστος το μέλλον των παιδιών του. Όλα τα ΜΜΣ(κοταδισμού), σαν μία καλή χορωδία που την διευθύνει με μεγάλη δεξιοτεχνία ο μέγας μαέστρος του σύμπαντος, άλλαξαν γραμμή πλεύσης. Ένας άριστος μηχανισμός με όλες τις διασυνδέσεις προσεκτικά ελεγμένες και λαδωμένες ξεκίνησε το καλό έργο να μας ενημερώσει για τα καινούργια πράγματα και να ξεχάσουμε τα παλιά, γιατί τώρα πλέον ο Τσουκάτος, ο Χριστοφοράκος, ο Παυλίδης, Βουλγαράκης πάλιωσαν, ξεχάστηκαν.

Άρχισε πάλι το ανίερο παιχνίδι, οι μεν να κατηγοράν τους δε, σε ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου. Τους έκοψε και νοιάζονται για την λίμνη Βιστονίδα όταν η Πάρνηθα ετοιμάζεται να κοπεί οικόπεδα, το οικιστικό φιλέτο της Πεντέλης έχει ήδη μοιραστεί σε οικοδομικές εταιρείες "λαϊκής βάσης", η Ελαφόνησος πήρε τον δρόμο για τσιμεντούπολη, τα 60.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού που τα ετοιμάζουν για τσιμεντοποίηση έχουν πέσει στην λήθη. Οι σαλτιμπάγκοι που ακούνε στο όνομα πολιτικός κόσμος και τα κολλητίριά τους ξεσάλωσαν.

Ένας ρέκτης o Θάνος Οικονομόπουλος ,Καθημερινή (9/10/2008), μιλάει για χρυσόβουλα και άλλα ιερά πράγματα, άραγε τα ιερά πράγματα που έκαναν τον λόφο του Αγίου Φανουρίου Πολιτεία θα απασχολήσουν τους αγανακτισμένους πολιτικατζήδες ή εκεί μένουν τα δικά μας τα παιδιά και μη τα ψάχνεις τώρα. Τα χρυσόβουλα που βοήθησαν να γίνουν εκτάσεις της Χαλκιδικής τουριστικά θέρετρα θα απασχολήσουν τους κυρίους... κυρίους, πολύ αμφιβάλω. Αγανακτεί ο Φαρισαίος για "το κακούργημα εις βάρος του Δημοσίου". Ας γελάσω! Τώρα τον πήρε ο πόνος και το παράπονο. Πρόσεξε μη κλάψεις! Για 35 χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο έχει παραδοθεί στην πλέον ανεξέλεγκτη διαπλοκή και το πλέον βάρβαρο κομματικό πατρονάρισμα. Κομματάνθρωποι κάθε λογής ασελγούν αναίσχυντα και ανάλγητα πάνω στο Δημόσιο. Καταδυναστεύουν με αλαζονεία τον κρατικό μηχανισμό. Για 35 χρόνια το Δημόσιο έχει παραδοθεί στη πλέον εξωραϊσμένη σωματεμπορία και έχει υποταχθεί στα χυδαία συμφέροντα της κομματικής ολιγαρχίας. Για 35 χρόνια η Ελλάδα υπέστη την λαίλαπα των διαχειριστών του παρακμιακού ξεσαλώματος. Πακτωλοί χρημάτων ρέανε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είδε τόσους πόρους όσους δεν είχε δει ποτέ της, αλλά δεν απόκτησε ούτε σχολεία, ούτε νοσοκομεία, ούτε δρόμους, ούτε Πανεπιστήμια. Γέμισαν όμως τα οικιστικά φιλέτα με βίλες και οι μαρίνες κότερα. Υποσχέθηκαν στους Έλληνες, για να αρπάξουν την ψήφο του, λαγούς με πετραχήλια, αλλά κράτησαν τα πετραχήλια για την πάρτη τους και άφησαν τους λαγούς για εμάς τους άλλους, τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Έλα όμως, που οι λαγοί ήταν γρήγοροι και ξέφυγαν. Μείναμε με άδεια χέρια, χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς ελπίδες και χωρίς μέλλον.

Μάλιστα ο Άρης Χατζηγεωργίου (Ελευθεροτυπία 10/9/2008), με το μυαλό θολωμένο από την κουλτούρα του τσεβρέ και του καπνισμένου τσουκαλιού μίλησε και για σχέδια..Λας Βέγκας: "όπου οι επισκέπτες των ξενοδοχείων-καζίνων μπορούν να διανθίσουν τις διακοπές τούς στο τζόγο επισκεπτόμενοι σε ομοίωμα μνημεία του πολιτισμού (αιγυπτιακές πυραμίδες, μεσαιωνικά κάστρα , Πύργος Άιφελ, Αψίδα Θριάμβου), ακόμη και την πόλη της Βενετίας."
Φυσικά και το Λας Βεγκας είναι Kitsch, αλλά μεγαλοπρεπέστατο και εντυπωσιακό Kitsch. 'Οχι το καρακιτσαριό της Μυκόνου και της άλλης τουριστικής Ελλάδας που οι τουρίστες δολοφονούνται και ληστεύονται κανονικά με την ανοχή του δημοσίου. Το Λας Βέγκας παράγει μερικά δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο και συντηρεί χιλιάδες εργαζομένους.

Φωνάζουν οι αυλικοί του κομματισμού και οι κορώνες τους παράγουν κενά προσχήματα. Άνθρωποι ανίκανοι, κωμικοτραγικές φιγούρες πρώην πειθήνιων αφισοκολλητών επί 35 χρόνια "δημοκρατίας" μας χλευάζουν λογαριάζοντας μας αθύρματα σκηνογραφικών εντυπώσεων.

Άνθρωποι, που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρό της πολυκατοικίας τους που πλούτισαν τσαλαβουτώντας και τρώγοντας το βιός των Ελλήνων και υποθηκεύοντας το μέλλον της χωράς, άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά για να μας δείξουν το πόσο καλοί πολίτες είναι!

Οι business της Μονής Βατοπεδίου τους μαράνανε. Ας μάς πούνε πρώτα τι έγιναν τα λεφτά που αντί να αγοράσουν τις δέκα πυροβολαρχίες Patriots στην Ελλάδα έφθασαν μόνo έξη. Ας ψάξουνε να βρουν πώς ρυπαροί και τρισάθλιοι τύποι που φυτοζωούσαν στο Παρίσι την εποχή της επταετίας ξαφνικά βρεθήκανε με ανάκτορα στην Μύκονο, κτήματα, αγροκτήματα και πολυκατοικίες. Αυτά είναι μερικά από τα καυτά ερωτήματα που βασανίζουν εμάς τους Έλληνες. Μέχρις ότου πάρουμε απάντηση, το θέμα των καλογέρων μας αφήνει αδιάφορους. Στο κάτω-κάτω της γραφής οι καλόγεροι δεν υποσχεθήκαν τίποτα. Δεν υπογράφουν συμφωνίες υποταγής στα ξένα κέντρα αποφάσεων, ούτε περνούν λεφτά για να συγγράφουν ιστορικά παραμύθια που υποσκάπτουν τα θεμέλια του Έθνους στο όνομα μίας αδιαφοροποίητης, αόριστης και δήθεν μοντέρνας αντίληψης της ιστορίας.


Οι αισχρά ιδιοτελείς με "ανιδιοτέλεια" προσπαθούν με την ξύλινη μονοτονία της επιχειρηματολογίας τους να μας διαφωτίσουν και να στρέψουν την προσοχή μας από τα καθημερινά, τα καμμένα δάση που γίνονται οικόπεδα, την περισσότερο από ποτέ ανίκανη και διεφθαρμένη διοίκηση, την εκπαίδευση που έχει πάθει καθίζηση, τα τριτοκοσμικά νοσοκομεία, στην λίμνη Βιστονίδα και τις συνδιαλλαγές των καλόγερων. Θυμίζουν την ξέκωλη της γειτονιάς που προσπαθεί να βγάλει όλες τις άλλες γειτονοπούλες πουτάνες για να καλύψει τις δικές της τις πομπές.

Ο πολύς Παντελής Μπουκάλας, Καθημερινή (10/9/2008) μάλιστα ξέθαψε και το παλιό "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια" για να κάνει πιο μεστό το φληνάφημα του. Πού ζει ο άνθρωπος; Κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι στην Ελλάδα του σήμερα "Μίζα, Απάτη, Λαμόγια" είναι το νέο τρίπτυχο που έχει χαραχτεί βαθειά στο μυαλουδάκι των επαγγελματιών της κομματικής ολιγαρχίας το ανθρωπολογικό κατακάθι που καθημερινά ταπεινώνει και εξουθενώνει την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη. Θυμήθηκε και την Τουρκοκρατία: "κιτάπια της Τουρκοκρατίας" ,για να το κάνει και λίγο ποιο συναισθηματικά φορτωμένο. Πιπέρι στο στόμα θα του βάλουμε. Που την είδε την Τουρκοκρατία; Δεν έχει μάθει, και αν δεν ξέρει να ρωτήσει, ότι η Ελλάδα ήταν κάτω από καλόβολη και εμπνευσμένη Οθωμανοκρατία, και τα "Οθωμανικά κιτάπια" είναι μέρος της Ελληνικής πολυπολιτισμικότητας. Εκτός βέβαια αν τώρα βολεύει η επίκληση της Τουρκοκρατίας προς δημιουργία εντυπώσεων. Έλα όμως που δεν ξέρουμε γιατί μιλάει.

Στο τέλος ο στρουθοκάμηλος Μπουκάλας σε ένδειξη ευρυμάθειας μας έριξε και κανα δύο χωρία από το κατά Μάρκον λόγου χάρη: "ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε, όσα έχεις πώλησον και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολουθεί μοι". Λέτε να απευθύνεται στους λαμόγιες της Πολιτείας, της Φιλοθέης ή του Ψυχικού που περνάνε την ζωή τους σαν πρίγκιπες (ή και σαν Κροίσοι) χάρη στο παραμύθι της δημοκρατίας ή του σοσιαλισμού ή της κοινωνικής αλλαγής που σερβίρουν στο λαό χωρίς οι ίδιο να πιστεύουν το παραμικρό από όσα με φανατισμό ξεφωνίζουν από μπαλκόνια και εφημερίδες καπηλεύοντας ωμά και βάρβαρα κάθε συλλογική ελπίδα των Ελλήνων. Πολύ αμφιβάλω!

Μιας και το ρίξαμε στα χωρία εμείς οι αφελείς θυμηθήκαμε το "Ουαί δε υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατίεσθε τας οικίας των χήρων και προφάσει μακρα προσευχόμενοι, δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα." Αισθάνομαι ότι είναι το χωρίο που ταιριάζει απόλυτα στην μυθοποιημένη οίηση Μπουκάλα που μπαινοβγαίνει από το παραθυράκι της Καθημερινής αναιδώς για να χλευάζει την καθημερινή οδύνη, τον καθημερινό βασανισμό μας που τον επιτείνει η εκβαρβαρισμένη καθημερινότητα μας. Τώρα του ήρθε, τώρα θυμήθηκε: "οι πολιτικοί και θρησκευτικοί μας ταγοί (ο Θεός να τους κάνει) εμπορεύονται, φοροδιαφεύγουν ανενδοίαστα και αναιδώς πλουτίζουν....". Που ήτανε τόσα χρόνια; Τώρα τα θυμήθηκε αυτά τα ωραία, τα βαθειά και τα πλατιά; Προφανώς, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι επί 35 χρόνια ο μόχθος των Ελλήνων καταληστεύεται από αυτούς τους ίδιους που σήμερα ωρύονται για την λίμνη και τους καλόγερους.

Οι σφετεριστές του αποταμιευμένου μόχθου μας προσπαθούν να κερδίσουν την μάχη των εντυπώσεων με παραπειστικά συνθήματα, έντεχνο ψεύδος και πλασματικά προσωπεία.