Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καρκαγιαννης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καρκαγιαννης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Κύριε Καρκαγίαννη... Αυτή είναι η Αριστερά...


Η Ελλάδα επί 35 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης. Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επιβάλει την θέληση της με την απροκάλυπτη βία. Ο Καρκαγίαννης από την Καθημερινή, πως κατάντησε η εφημερίδα του Βλάχου, με πολύ λογισμό και άφθονη οίηση αγωνίζεται σας άλλος Τέτζελ να μας πουλήσει το πολιτικό της συγχωροχάρτι. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο καλός αυτός άνθρωπος θέλει να μας πείσει ότι η βαρβαρότητα που βιώνουμε καθημερινά δεν είναι έκφραση της αριστεράς αλλά "φέρει το βασικό χαρακτηριστικό του φασισμού: την επιβολή της θέλησης με την απροκάλυπτη βία" ( Καθημερινή 6/12/07). Επειδή η λέξη φασισμός ενοχλεί έντονα την "δημοκρατική" μας συνείδηση την επικαλείται με μόνο σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων και την ικανοποίηση υποκειμενικών ιδεολογικών ανασφαλειών. Όλα στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην αμνησία των γεγονότων, στον συμβιβασμό με την αοριστολογία, ώστε να μη θίξουμε τα αριστερά θέσφατα. Μιλάει για το πρόβλημα (ώστε να κερδίζει τις εντυπώσεις των τυραγνισμένων πολιτών της Ελλάδας) και επιδιώκει την άφεση αμαρτιών της φράξιας του ξεθάφοντας νεκρές ιδεολογίες.

Ο κύριος Καρκαγιάννης σαν γνήσιος αβανταδόρος της αριστερής λεηλασίας και τρομοκρατίας, έντρομος μπροστά στην πιθανότητα οι ελληνες και οι ελληνιδες να καταλαβουν, επι τέλους, τι είναι αριστερά, προσπαθεί να την σώσει από την απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας, κοινωνίας που διαπερνάται από φόβο, ανησυχία, ανασφάλεια για το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της.

Σέρνεται αγκυλωμένος με ιδεολογικά στερεότυπα του παρελθόντος, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι η λέξη "φασισμός" δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων της αριστεράς που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο.
Πρόκειται για φαινόμενο ανθρώπινης αναπηρίας που κυριολεκτικά μας φοβίζει. Καλή η προσπάθεια αλλά θα παραμείνει προσπάθεια. Προσπαθεί να παραποιήσει ή και να αντιστρέψει την εικόνα αισθητών δεδομένων, ψηλαφητών πραγματικοτήτων.
" Όμως η πτώση είναι βεβαία".


Κύριε Καρκαγιάννη! Αυτή είναι η αριστερά. Δεν είναι "το σύγχρονο προσωπείο του φασισμού"(Καθημερινή 1/4/09). Είναι η πραγματική αριστερά του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και δεν συμμαζευεται. Η αριστερά που πέταξε το προσωπείο και εμφάνισε το πραγματικό της πρόσωπο, αποδεικνύοντας πόσο μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και μισελληνική είναι και θα είναι πάντα. Από τα πειθήνια 45άρια της "17 Νοέμβρη", το μαρξιστικό καθηγηταριό με την κούφια ρητορεία που προσπαθεί να βρεί μία αρρενωπή συντροφικότητα μέσα από την "κινηματική βία" του Βέλτσου, μέχρι τις αριστερές συμμορίες των παρακρατικών που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια και τα έχουν μετατρέψει σε άντρα ανομίας μοιράζοντας "συγκεκριμένα ποσά βίας" σε όποιον τολμήσει να φέρει εμπόδιο στην ποικίλη και σκοτεινή συναλλαγή φοιτητικών παρατάξεων και κομμάτων με την διοίκηση των πανεπιστημίων και τους "φωταδίστικους" μηδενιστές. Είναι όλη αυτή η καμαρίλα που συμπεριφέρεται σαν να είναι όχι μόνο το κράτος, αλλά ολόκληρη η ελληνική κοινωνία δική της.

Αυτή είναι η σημερινή αριστερά, η αριστερά των βανδάλων, των κουκουλοφόρων, των καλάσνικοφ. Οι άνθρωποι της καίνε βιβλιοπωλεία, χτυπούν καθηγητές μέσα στις αίθουσες των Πανεπιστημίων,κάψανε την Ελλάδα τον Δεκέμβρη 2008, καταστρέφουν τα πανεπιστήμια, την χώρα και από τις εφημερίδες και τα ΜΜΣ(κοταδισμού) λοιδορούν και βρίζουν όποιον τολμήσει να εκφράσει αντίθετη άποψη.

Κύριε Καρκαγιάννη η βία των δολοφόνων και των κουκουλοφόρων δεν "είναι μία μορφή φασισμού που ασκείται από μειοψηφίες και με την βία επιβάλλει τον καταναγκασμό και την ιδεολογική τρομοκρατία" (Καθημερινή 1/4/09) . Αυτή είναι η σημερινή αριστερά. Αυτή η αριστερά έχει γίνει σήμερα ο γελειωδέστερος και γλειοδέστερος φορέας, το παρασιτικό περιτύλιγμα του πλέον βάναυσου ολοκληρωτισμού. Από την πρώτη ημέρα της μεταπολίτευσης με την βία επέβαλε την στυγνή της δικτατορία. Οι κόκκινες ορδές των μουσάτων με τα αμπέχονα και το κουλτουριαρικο ύφος με την στρατωνισμένη σκέψη και την μονοτροπία του ιστορικού υλισμού περασμένων εποχών επέβαλλαν μια στυγνή δικτατορία φρίκης σε ολόκληρη της χώρα τρομοκρατώντας και προπηλακίζοντας όποιον θα τολμούσε να φέρει αντίρρηση στον πλινθοκεραμισμό των σκέψεων τους. Το Πανεπιστημιακό άσυλο από άσυλο ιδεών η αριστερά το μετέτρεψε σε άσυλο κάθε είδους εγκληματικής πράξης.
Η τρομοκρατία της αριστεράς λυμαίνεται τα πανεπιστήμια έχοντας τα μετατρέψει σε Γκούλαγκ των προσδοκιών και των ελπίδων των νέων. Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είναι παρά το άλλοθι των μκρονοικών μειοψηφιών που επιβάλουν την κατάλληλη προώθηση των πλέον παρακμιακών στρεβλώσεων ξεπερασμένων δοξασιών. Η αριστερά στο σύνολό της με πρωτογονικό ντελίριο έχει μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε γκούλαγκ απελπισίας. Η μαφία των τραμπούκων με την ανοχή των ασήμαντων και των τενεκέδων της πανεπιστημιακής κοινότητας που διαχειρίζεται φιλοσοφώντας και μπουκώνει τα απύλωτα στόματα της με το βιός των Ελλήνων έχει κάνει τα πανεπιστήμια "αυλές των θαυμάτων".

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Καρκαγιάννιων κοτσανών....το ανάγνωσμα..


Πάνε ξεχαστήκανε τα βάρβαρα γεγονότα του "Δεκέμβρη2008". Οι ηθικοί αυτουργοί(κλικ)

της βαρβαρότητας που ζήσαμε, ζητώντας δήθεν την εκπαίδευση ή την αναδιοργάνωση της αστυνομίας, έμμεσα, αν τολμάν ας το πούνε ανοικτά, προσπαθούν να τα φορτώσουν όλα απάνω της. Ο Yorgo μάλιστα συναντήθηκε με τον αρχιβάρβαρο Αλάβάνο και σαν καλοί μαφιόζοι τα "μιλήσανε τα συμφωνήσανε" για να θυμηθούμε και το λαϊκό άσμα "Δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη" και αποφάσισαν, την απόλυτη ανοησία. Η αστυνομία χρειάζεται να "εκδημοκρατιστεί". Όλα τα ΜΜΣ(κοταδισμού) και η καμαρίλα του νεοταξίτικου αγκιτ-προπ έχει στρέψει την προσοχή της στην αστυνομία. Ο Πάσχων Μανδραβέλης περισπούδαστα ανακατεύει την βία με την δημοκρατία (Καθημερινή, 14/1/09), η καλή εφημεριδογράφος Μαριάννα Τζιαντζή με πολύ λογισμό, ανακατεύοντας θεωρία και πράξη, αναρωτιέται: "Τι αστυνομία θέλουμε" (Καθημερινή, 14/1/09).

Ο πλέον γραφικός όλων είναι ο σύντροφος ή κύριος, ας διαλέξει ότι του αρέσει, Καρκαγίαννης της Καθημερινής. Ξέρετε της φυλλάδας, γιατί φυλλάδα κατάντησε η εφημερίδα του Βλάχου, που φιλοξένησε το άρθρο του Παπαχελά που υπεράσπιζε το γκούλαγκ του Γκουαντάναμο (Καθημερινή, 17/9/06). Μας ταλαιπώρησε σε δύο συνέχειες με το ερώτημα: "Ποιά αστυνομία;" (14-15/1/09).

Μίλησε για τον χωροφύλακα-τρομοκράτη της μετά την κομμουνιστική ανταρσία εποχή, έτσι στην τύχη. Δεν είπε ότι, η Ελλάδα κατεστραμμένη και φοβισμένη από τον παροξυσμό και το όργιο αίματος του ΚΚΕ που είχε το "όπλο πάρα πόδα" έπρεπε να προστατευθεί. Ο χωροφύλακας ή ο αστυφύλακας της εποχής εκείνης έκανε την δουλειά που του είχε αναθέσει η πολιτική του ηγεσία και την έκανε καλά. Τόσο καλά μάλιστα που ήξερε και τι μάρκα τσιγάρα κάπνιζαν στις γιάφκες τους. Ας διαβάσει το βιβλίο του Σταύρου Κασιμάτη "οι Παράνομοι".Την έκανε καλά ώστε ο σύντροφος Κύρκος σήμερα να τρέμει στην ιδέα και μόνο ότι ο Στριγγος θα ήτανε υπουργός. Ο δε Λάζαρίδης να ευλογά την ημέρα που ηττήθηκαν.

Μετά το 74 τα πράγματα άλλαξαν. Η ΥΠΕΑ ανάλαβε το έργο να διαφυλάξει την ειρήνη μεταξύ Καραμανλή Α' και αριστεράς. Αποστολή της ΥΠΕΑ ήταν το κυνήγι οποιουδήποτε θα θύμιζε τα εγκλήματα του ΚΚΕ και της συμμορίας του. Αυτό ο Καρκαγιάννης και όλη η αριστερά καμαρίλα το έχουν ξεχάσει. Ας πάνε μία βόλτα στα δικαστήρια και ας δούνε πόσες δικογραφίες υπάρχουν, πόσοι άνθρωπο σύρθηκαν στον εισαγγελέα γιατί κάποιος έγραψε ένα άρθρο "μέχρι πότε οι δολοφόνοι του 5/42 θα είναι ανάμεσα μας".

Ασχολείται και με τον βουλευτή του ΛΑΟΣ, ούτε το κόμμα δεν τολμάει να γράψει, κύριο Γεωργιάδη επειδή εκστόμισε:

«Ο Βίσμαρκ είχε πει: καθηγηταί τρεις, εχάθη η πατρίς. Εις την Ελλάδα να το αλλάξουμε: δικασταί τρεις, εχάθη η πατρίς. Να δούμε ποιος κυβερνά την Ελλάδα. Η Βουλή ή οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας, που δεν ξέρω ποιος τους έχει διορίσει και από πού κρατάει η σκούφια τους».
Ο κύριος Γεωργιάδης δεν είπε τίποτα διαφορετικό από εκείνο που είχε πει από τις στήλες της φυλλάδας ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, κύριος Χατζηγάκης, αναφερόμενος σε "Κράτος δικαστών: φάντασμα ή πραγματική απειλή" (Καθημερινή, 3/2/2008)(κλικ). Ο κύριος Χατζηγάκης μπορεί να λέει ότι θέλει. Τα δικά του είναι σοφίες καλοπροαίρετες και ευπρόσδεκτες. Είναι το δικό μας το παιδί, πολυπολιτισμικό, παγκοσμιοποιημένο, που θεωρεί τις πατρίδες αναχρονισμό.

Ενοχλήθηκε απο την παρέμβαση του Γεωργιάδη την χαρακτήρισε μάλιστα "κοτσάνες". Η παρέμβαση του Γεωργίαδη είναι κοτσάνα. Οι κλανιές του Ψαριανού δεν τον ενοχλούν. Αλλά ξεχάσαμε προέρχονται από το δικό μας το παιδί. Άρα μυρίζουν ωραία.

Ρίχνει και ένα περί "πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων" έτσι για να δέσει η σάλτσα. Δεν έμαθε ότι το πιστοποιητικό αυτό έχει αντικατασταθεί από το "πιστοποιητικό αριστερών φρονημάτων" όπως ωραία και σωστά δήλωσε ο Σπανουδάκης(κλικ). Δεν είχε ακούσει το ουρλιαχτό που κυριαρχούσε στην Ελλάδα όταν το 81 ο λαός πήρε την εξουσία: "Φέρτε μου Πασόκους!". Αν δεν πιστεύει ας ρωτήσει τον Χυτήρο. Πως και από που βρέθηκε στο γραφείο τύπου στο Βουκουρέστι. Προσόντα ένα. Πασόκος! Μάταια ο κακομοίρης ο Καρκαγιάννης προσπαθεί να αναστήσει το παρελθόν για να δικαιολογήσει το παρόν.

Επανερχόμενοι στο παραλήρημα περί αστυνομίας μια φράση του και μόνο αρκεί να μας δείξει το μέγεθος της διανοητικής του αναπηρίας:

"Άκουσα ότι σε πολλές χώρες η αστυνομία είναι άοπλη και ειδικά εκπαιδευμένη για να αντιμετωπίζει βίαιες πράξεις διαδηλωτών"

Σωστά διαβάσατε. Ο μεγάλο δημοσιογράφος με χρόνια ολόκληρα εμπειρία. Άκουσε! Ξαφνικά έγινε κουτσομπόλα της γειτονίας και άκουσε. Ποιες είναι αυτές οι χώρες; Είναι άοπλη η αστυνομία στην Αμερική; Ας γελάσω. Πιάνω την Αμερική γιατί ο κύριος Βερέμης, άλλος "σοφός", θέλει να γίνουμε η Αμερική των Βαλκανίων. Το πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι καταστάσεις στην Αμερική μια βόλτα στο διαδίκτυο θα μας φωτίσει. Πόσους νεκρούς, πόσους τραυματίες και πόσες χιλιάδες συλλήψεις είχε το Λος Αντζελες το 1992.

Για όλα φταίει η αστυνομία. Κάηκε όλη η Αθήνα εκτός από το Ψυχικό, την Φιλοθέη, την Πολιτεία και λοιπά βόρεια προάστια. Φταίει η αστυνομία! Ο Λαζόπουλος ούρλιαζε κάψετέ τα όλα. Φταίει η αστυνομία! Κανάλια ρίχνανε λάδι στην φωτιά. Φταίει η αστυνομία. Ο Yorgo τρίβοντας τα χέρια του και περιμένοντας να πατήσει πάνω στα αποκαΐδια και τις στάχτες, έκανε την πάπια. Φταίει η αστυνομία! Το ΚΚΕ χάιδεψε τα αυτιά μας για λίγο, για να επιστρέψει αμέσως μετά στις δεκαετίες του 20-30. Φταίει η αστυνομία!

Τα γεγονότα του Δεκέμβρη και αυτό που ακολουθεί σήμερα επιβεβαιώνουν τον Σεφέρη:

"Συμπεραίνω πως το χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι ότι κυβερνίομαστε από ανθρώπους που είτε δεν θέλουν, είτε δεν έχουν την δύναμη να ιδούν. Χρεοκοπημένους.."
(Γίωργος Σεφερής, Πολιτικό Ημερολόγιο, Α' 1935-1944, σελ 271).

Αυτά έγραφε ο Σεφέρης τό 1944. Σήμερα, εν έτη 2009, ισχύουν τα ίδια και απαράλλαχτα...



Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Ένα μικρό σχόλιο


Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας πηγαίνει στο Λονδίνο για να εγκαινιάσει την έκθεση "Byzantium 330-1453"(κλικ). Ο κύριος Καρκαγιάννης της Καθημερινής ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει ότι το ταξίδι στο Λονδίνο είναι " .. μια νότα αισιοδοξίας και (χαζο) χαρούμενης απερισκεψίας..." (Καθημερινή 21/10/2008).

Μάλιστα ο μικρομεσαίος έμπορος της γειτονιάς του του τηλεφώνησε και με πολύ συγκρατημένη αγανάκτηση του είπε: «Μα τι, επιτέλους, συμβαίνει; Το μισό υπουργικό συμβούλιο πηγαίνει με έξοδα του κράτους στο Λονδίνο. Και πόσα μπορεί να είναι αυτά τα έξοδα; (Εκεί, όπως ήταν φυσικό, πήγε πρώτα το μυαλό του). Και έπειτα σου λένε δεν έχουν λεφτά για να αντικαταστήσουν τα σπασμένα παράθυρα ενός σχολείου». Ο υποτιθέμενος μικρομεσαίος προκαλεί γέλιο. Κόβεται για τα σπασμένα τζάμια, όταν τα δημόσια σχολεία καίγονται και καταστρέφονται από τους κουκουλοφόρους του Αλαβάνου και τα Πανεπιστήμια είναι κέντρα αθλιότητας και βαρβαρότητας.

Κοιτάξτε σύμπτωση! Εμένα μου τηλεφώνησε φίλος μου μικρομεσαίος από την Νέα Υόρκη και μου είπε: "Καλά τα λέει ο Καρκαγιάννης" για να με ρωτήσει κατόπιν, "Που ήτανε (ο Καρκαγιάννης) όταν πέρυσι τέτοιο καιρό η Dear Dora παρέα με τον καλό πατέρα Βουλγαράκη κατέπλευσαν στην Νέα Υόρκη για την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ συνοδευόμενοι από κουστωδία 70! και βάλε ατόμων και κατέλυσαν στο Waldorf Astoria σκηνικό που επαναλήφθηκε και φέτος, χωρίς τον Βουλγαράκη;"

Ειλικρινά δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Το μόνο που σκέφθηκα ήτανε. Η Dora είναι το δικό μας παιδί. Ο Καραμανλής πρέπει να φύγει και όλοι δουλεύουν προς αυτό το σκοπό. Άλλωστε ο Καρκαγίαννης έχει πείρα από τότε. Όταν το 1963 ,μετά την επίσκεψη De Gaulle, ο Καραμανλής Α' έπρεπε να φύγει ο Καρκαγιάννης δούλεψε σκληρά!

Εκτός βέβαια αν ο κύριος αυτός ενοχλείται από την παρουσία της επίσημης Ελλάδας στα εγκαίνια έκθεσης για το Βυζάντιο γιατί πιστεύει ότι δεν υπάρχει σχέση Ελλάδα-Βυζάντιο....

Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία...

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Καρκαγιάννης αναρωτιέται.....

Αναρωτιέμαι τι σχέση μπορεί να έχουν με όλα αυτά ο κ. Εφραίμ και η παρέα του. Τι σχέση έχουν με το παραμύθι, τον θρύλο και το θαύμα. Τον θρύλο του μοναστηριού τους τον έκαναν εμπορική φίρμα, το μοναστήρι τους από ταπεινό χώρο προσευχής και μετάνοιας, χώρο υψηλών συναντήσεων και το θαύμα, εμπορική επιχείρηση. Το μυστήριο της εξομολόγησης, του οποίου φέρεται ειδήμων ο «άγιος» ηγούμενος, κατάντησε σατανική μέθοδος δημοσίων σχέσεων.
Αναρωτιέται ο κύριος Καρκαγιάννης της Καθημερινής(κλικ). Πως κατάντησε η Καθημερινή του Βλάχου!
Εμείς οι Ελληνες αναρωτιόμαστε που βρίσκεται η Δημοκρατία την οποία μας ξεροκοπανάνε. Ο ηγούμενος "κατάντησε σατανική μέθοδος δημοσίων σχέσεων" κραυγάζει ο κάλπικος δημοκράτης ρέκτης με μικροδημοσιογραφικό επαγγελματισμό, εξουσιαστική φίμωση, μικρονοϊκή αμβλυωπία και πολυπολιτισμική παιδαριωδία.

Ο εθνοφοβικός μπερντές έχει μία νέα παράσταση. Ο ερωμένος του Χάντινγκτον με γλώσσα ξύλινη αποκομμένη από την πραγματική ζωή αλυχτά τον πανικόβλητο μηδενισμό του εκκρίνοντας μίσος για τον πολιτισμό του τόπου μας τον ζυμωμένο με αίμα και αρθρωμένο στο άθλημα της πίστης. Με κραυγαλέες διαστρεβλώσεις της ιστορίας δημοσιευμένες με μαχητικές απαιτήσεις υψίστης εγκυρότητας ο κύριος αυτός έχει παραιτηθεί από κάθε εχέγγυο σοβαρότητας και έχει οπισθοδρομήσει σε ένα τέλειο ανορθολογισμό.

Πάνε ξεχάστηκαν τα δώρα στον εαυτό μας ή το μέλλον των παιδιών μας. Το Βατοπέδι υποκατέστησε την λαμόγια και τις μίζες των πολικατζήδων. Το θέμα των Σκοπίων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Μας επιβλήθηκε από τα ΜΜΣ(κοταδισμού) σαν κεφαλαιώδες και πρωταρχικό οι business των καλόγερων. Το επίκεντρο της προσοχής μας μετατοπίσθηκε απο την βαρβαρότητα και την χυδαιότητα των Πανεπιστημίων, την βία που υπάρχει και καταστρέφει την ικμάδα του Έθνους, τις απειλές που εκτοξεύονται από Δύση και Ανατολή σε μερικές χιλιάδες στρέμματα, όταν πέρυσι ολόκληρη η Ελλάδα είχε παραδοθεί στις φλόγες των πυροτρομοκρατών Ο Καρκαγίαννης και η συμμορία των νεοταξίτων λακέδων με πολύ λογισμό, λίγη διανόηση, αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση προσπαθούν να αμβλύνουν την αίσθηση και την διάκριση του σημαντικού από το ασήμαντο εξομοιώνοντας τις διαβαθμίσεις της σπουδαιότητας. Προσπερνάνε αδιάφοροι απωθώντας στο περιθώριο γεγονότα και θέματα με καίριες για την ζωή μας επιπτώσεις ώστε η κρίση μας να υπολειτουργεί και να συμβιβάζεται με τον εύκολο εντυπωσιασμό.

Εμείς οι Έλληνες αναρωτιόμαστε τι έγιναν τα γεγονότα που μόλις πριν λίγους μήνες είχαν προκαλέσει ομοβροντίες πρωτοσέλιδων τίτλων και καταιγισμούς τηλεοπτικών συζητήσεων. Δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή αναφορά στις συγκλονιστικές αποκαλύψεις της Ζίμενς ή τις Business Βουλγαράκη και λοιπών.
Αναρωτιέται ο Καρκαγιάννης με το κολλητήρι του τον Μπουκάλα αν είναι Βατοπέδι ή Βατοπαίδι. Δεν ξέρουμε, άλλωστε είμαστε βοσκοί.

Ξέρουμε όμως τι είναι Βουλή: "...το μπορντέλο όπου τριακόσιοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού!" Μ. Καραγάτση, Τα Στερνά του Μίχαλου, σελ. 225