Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2007

Μερικά Σχόλια


Πιστοποιητικά πατριωτισμού

Tου Aλεξη Παπαχελα

Η ιστορία παθιάζει και διχάζει αυτήν τη χώρα. Σημαίνον κυβερνητικό στέλεχος εξομολογείτο τις προάλλες πως «το σχολικό βιβλίο της Ιστορίας μάς έχει κοστίσει πολύ περισσότερο από τα ομόλογα». Κάθε μέρα βρίσκω πάνω στο γραφείο μου επιστολές, ειδημόνων και μη, για το αν έκανε καλά ο Ελευθέριος Βενιζέλος να στείλει τα ελληνικά στρατεύματα στη Σμύρνη, το 1919. Συχνά συναντώ νέα παιδιά που ρωτάνε με αγωνία «τι ακριβώς συνέβη με την Κύπρο το 1974;». Ολα αυτά δείχνουν πως ο Ελληνας έχει μια παθιασμένη σχέση με την Ιστορία.

Σχόλιο: Ακριβώς. Ο 'Έλληνας έχει μία παθιασμένη σχέση με την ιστορία γιατί είναι ο ίδιος υποκείμενο της ιστορίας. Σε οποιοδήποτε μέρος και να πατήσεις θα συναντήσει χώρους και τόπους που σημάδευαν όχι μόνο την ελληνική ιστορία άλλα την παγκόσμια Σαλαμίνα, Θερμοπύλες, Φάρσαλα, Φιλίππους, Ναυαρίνο, Πίνδο, Γράμμο-Βιτσι.


Γιατί είμαστε, τότε, τόσο μα τόσο φτωχοί στη μελέτη της Ιστορίας; Επισκεφθείτε ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο και ψάξτε να βρείτε μια μεγάλη βιβλιογραφία του Τρικούπη, του Βενιζέλου ή του Μεταξά. Δεν θα βρείτε παρά αγιογραφίες, λιβέλλους, αποσπασματικές μελέτες πανεπιστημιακών. Σε κανένα ράφι δεν θα βρείτε το αυτονόητο για κάθε μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα: ένα εύπεπτο αλλά «βαρύ» βιβλίο για τον Κλεμανσώ ή τον Τσώρτσιλ.

Σχόλιο: Είμαστε φτωχοί στην μελέτη της ιστορίας για τον απλούστατο λόγο. Η ιστορία έχει πέσει στα χέρια εμπαθών ιστοριοδηφών που τυμβωρυχούν στα απορρίμματα των αρχείων και συντάσσουν ιστορικά παραμύθια για να εξυπηρετήσουν τις πολιτικές ανάγκες της στιγμής Από το γελοίο " το ΟΧΙ του 40 το είπε ο ελληνικός λαός" μέχρι το πολιτικά ορθό "ο συμμαχικός αποκλεισμός" που προκάλεσε την πείνα του 41 για να μη θιγούν οι Εγγλέζοι

Εχω πολλές φορές ακούσει το κλισέ «μα, είναι πολύ φρέσκα ακόμη τα πράγματα». Μα αυτήν η φράση δείχνει ακριβώς την πολιτική μας ανωριμότητα. Πόσοι αιώνες πρέπει να περάσουν για να συζητήσουμε ψύχραιμα, αλλά ωμά τα τραγικά λάθη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου τα οποία πλήρωσε ακριβά και η Κύπρος αλλά και η ελλαδική πολιτική ζωή; Πόσες δεκαετίες θα χρειασθεί να μεσολαβήσουν για να αρχίσουμε να συζητάμε όχι το τι συνέβη στην προκυμαία της Σμύρνης το 1922, αλλά το τι προηγήθηκε και το αν αποτελούσε γεωοπολιτική γκάφα του Βενιζέλου ή όχι.

Σχόλιο: Ο Βενιζέλος είναι η συνισταμένη ή η συνιστώσα αν προτιμάται της συλλογικής μας ιδεοληψίας, γιατί αποτελεί το έμβλημα του "ανήκομε στη Δύση" Οι Γάλλοι Driault-L'Heritier έγραψαν το 1925 το πεντάτομο "L Histoire Diplomatique della Grece" Ο πέμπτος τόμος ήτανε καταπέλτης για την γαλλική πολιτική και τον Βενιζέλο Οι συγγραφείς παρακλήθηκαν να το αλλάξουν προς το μετριοπαθέστερο και επειδή αρνήθηκαν η κυκλοφορία του Ε' τόμου απαγορεύτηκε στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει ούτε στην εθνική βιβλιοθήκη.

Το ανωτέρω επεισόδιο είναι χαρακτηριστικό του ραγιαδισμού της ελληνικής ιστοριογραφίας Ποιος θα τολμήσει να αναφέρει τα Παρκερικά, τα Πατσιφικά, το πώς και γιατί η Έξωση του Όθωνος Τελευταίο δείγμα το βιβλίο του "σοφού" Θάνου Βερέμη, " Greece The Modern Sequel". Στην σελίδα 285 διαβάζουμε ότι το καλοκαίρι του 1917 ο Κωνσταντίνος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί του θρόνου και να φύγει. Ο τυχαίος αναγνώστης θα συμπεράνει ότι έφυγε λόγο κλίματος η ποδάγρας. Καμία μνεία, νύξεις ή αναφορά για την γαλλική αρμάδα που απέκλεισε τον Πειραιά και τις μάχες που ακολούθησαν μεταξύ των Γάλλων marines και των Ελλήνων που αντιστέκονταν την εισβολή.

Μεγαλώσαμε δυστυχώς στην περίοδο της μεταπολίτευσης με τα ευκολοχώνευτα κλισέ μιας ψευδοαριστερής και ξενόφοβης διανόησης που δεν επέτρεπε στην «άλλη» άποψη να εκφρασθεί καν. Το κλισέ βασίλευε και προστάτευε με μια ιδιότυπη ασυλία ιστορικά πρόσωπα και «επεισόδια».
Οταν συνδυάζεις το πάθος με την άγνοια δεν έχεις συνήθως το καλύτερο μείγμα ιστορικής γνώσης και κρίσης.

Σχόλιο: Για ποιο πάθος και άγνοια μιλάει ο άνθρωπος; Μετά την μεταπολίτευση ο Καραμανλής Α' παρέδωσε τα πάντα στην αριστερά. Έπρεπε να εξαργυρώσει το ομόλογο "Καραμανλής ή τανκς". Ουαί και αλίμονο σε όποιον τόλμαγε να αντικρούσει τον βόθρο της αριστεράς Θα δεχότανε την επίσκεψη της ΥΠΕΑ, αν δε την ξέρετε πηγαίνετε στις εφημερίδες της εποχής να την μάθετε.

Αν μάλιστα προσθέσουμε στο σκηνικό και το περίφημο Εργαστήριο Πιστοποίησης Πατριωτισμού, τότε τα πράγματα περιπλέκονται. Ποιο εργαστήρι; Αυτό που εδώ και χρόνια αντικατέστησε τους μηχανισμούς παροχής πιστοποιητικών φρονημάτων. Πρόκειται για όσους είναι βέβαιοι ότι κατέχουν την Αλήθεια και απαιτούν όλοι μας να παίρνουμε πιστοποιητικό πριν εκφράσουμε άποψη για την ιστορία ή θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Σχόλιο: Τώρα φθάσαμε στο ζουμί Ότι μας έγραψε μέχρι εδώ ήτανε για να προλειάνει το έδαφος, όχι ότι τον συγκίνησε η 'έλλειψη" μελέτης της ιστορία. Μάλλον τον συγκινούν οι υπάλληλοι Λίακος, Ρεπούση και οι διάφοροι Κορλεόνε της "προοδευτικής ιστοριογραφίας" Η ακαδημία Αθηνών τον αφήνει αδιάφορο, οι αντιδράσεις πανεπιστημιακών στο έκτρωμα του βιβλίου ιστορίας ανήκουν στην κατηγορία του αμελητέου
Για ποια πιστοποιητικά πατριωτισμού μιλάει. Η νεοταξίτικη GESTAPO έπεσε με λύσσα καλογερική πάνω σε όσους είχαν το θάρρος και την αυταπάρνηση να αντιδράσουν στο έκτρωμα που λέγεται βιβλίο ιστορίας .

Δεν ανήκω στη σημιτική σχολή που ήθελε να μετατρέψει τον μεσογειακό νεοέλληνα σε καλβινιστή, ορθολογιστή τυπικό Ευρωπαίο. Με αρέσει να παθιάζομαι, συγκινούμαι αδικαιολόγητα όταν βλέπω ελληνική σημαία σε νησιώτικο εξωκλήσι και δεν με πειράζει να αφήσω 2-3 λαϊκούς θρύλους ανέπαφους για να συντηρήσω τη «μεγάλη αφήγηση» που χρειάζεται κάθε χώρα για να ζει
Δεν ανέχομαι όμως καμιά συντεχνία «πατριωτών» να παίζει στη χώρα μου τον ρόλο των ακραίων ορθόδοξων Εβραίων στο Ισραήλ, να κρίνει μόνη της τι είναι επιτρεπτό και τι όχι.

Σχόλιο: Ανέχεται, χωρίς αμφιβολία, την συντεχνία των επιδοτουμένων ιστορικών.

Και εν τέλει αυτό που αναζητώ είναι μια μορφή πατριωτισμού που δεν βασίζεται όμως ούτε σε κλισέ ούτε σε συνωμοσιολογικές κατασκευές, αλλά σε σοβαρή και ψύχραιμη μελέτη της ιστορίας.

Σχόλιο: Συνωμοσιολογικές κατασκευές! Που ακούστηκε η συγγραφή των βιβλίων ιστορίας να χρηματοδοτείται από ξένα κέντρα. Πέρασε πολλά χρόνια στις ΗΠΑ. Θα μπορούσε να μας απαντήσει σε μία απλή ερώτηση: Πώς θα αντιδρούσε ο Αμερικανικός λαός αν τα βιβλία ιστορίας του τα χρηματοδοτούσε ας πούμε η CITGO του κυρίου Chavez και υπήρχαν εκτενείς περιγραφές για τις δολοφονίες και τα πραξικοπήματα made in USA;

Αν έχει πρόβλημα με συνωμοσίες ας τα βρει με την κυρία Γιαννακου, αυτή δήλωσε ότι το βιβλίο χρηματοδοτήθηκε από Soros, State Department κλπ.


Επίμετρο

Ναί είμαστε πατριώτες. Πιστευουμε σε κάτι είτε λέγεται Πατρίδα, είτε λέγεται Ελλάδα. Οι συγγραφείς του βιβλίου και του λόγου σου τι πιστεύετε;









2 σχόλια:

  1. Γι' αυτό κι' εμείς σχολιάζουμε τα σημερινά ιστορικά γεγονότα τώρα που είναι "ζεστά" αλλά του Παπαχελά δεν τ' αρέσει... Τί να κάνουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα σχόλια είναι καλά. Χρειάζεται και δράση, αγώνας και ψήφος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή