ΕΜΠΡΟΣ....

ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ - ΝΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ

Μια μορφή της Ελλάδας έχει οριστικά πεθάνει. Και ο θάνατός της, δυστυχώς, συμπαρέσυρε ανθρώπους, δάση, λιοστάσια, χωράφια και χωριά στην Πελοπόννησο, την Εύβοια και αλλού.

Η χώρα μας κάηκε, η χώρα μας καίγεται. Όντως, τα περισσότερα στοιχεία και τα πολιτικά δεδομένα καταδεικνύουν πως υφίσταται οργανωμένο σχέδιο. Όντως, αυτό το οργανωμένο σχέδιο έχει κύρια διαστάσεις πολιτικές. Όντως, το ενδεχόμενο της εμπλοκής και ξένου δακτύλου στα τραγικά περιστατικά είναι εξαιρετικά πιθανό. Αυτό δείχνει το τι μέσα είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν οι διεθνείς Ανανιστές και τα ντόπια τσιράκια τους. Εξ άλλου το «έγκυρο» Βήμα μας προειδοποιούσε για την «οργή» των Αμερικανών. Έγραφε στο κύριο άρθρο της 29^ης Ιουνίου, αμέσως μετά την πυρκαγιά στην Πάρνηθα και τη συμφωνία Πούτιν-Καραμανλή για τον νέο αεριαγωγό Ρωσίας - Βουλγαρίας - Ιταλίας - Ελλάδας

«ΠΡΟΣΟΧΗ! Το παιχνίδι είναι μεγάλο και η χώρα μας μικρή. Η βιασύνη του Πούτιν και οι αντιδράσεις των Αμερικανών δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μια σκληρή αναμέτρηση. Αυτονόητο είναι ότι χρειάζονται προσεκτικές αποφάσεις και ευέλικτες κινήσεις. Η Ελλάδα πρέπει να βγει κερδισμένη και να μη γίνει στόχος εκδικητικής μανίας, διότι όλοι γνωρίζουμε πλέον πως αντιδρούν οι μεγάλες δυνάμεις.»

Ο δε Μίκης Θεοδωράκης τονίζει στις 28 Αυγούστου:

"Η τραγική κατάσταση που ζούμε τον τελευταίο καιρό αποτελεί έργο αρρωστημένων εγκεφάλων. Είναι όμως φανερό ότι πρόκειται για ένα σατανικό σχέδιο. Οι εμπρηστές ξεκίνησαν εδώ και τρεις μήνες, όταν άναψαν σε μία μόνο μέρα 164 φωτιές σε όλη τη χώρα, και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, με δεκάδες νέες φωτιές κάθε μέρα.

Τα κίνητρά τους δεν μπορεί να είναι οικονομικά (οικοπεδοφάγοι) ή ψυχολογικά (πυρομανείς). Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί. Όμως δεν είναι αυτοί ο πυρήνας του προβλήματος.

Η ανάλυση των δεδομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν κεντρικό εγκέφαλο, ένα επιτελείο, που, όπως ένας στρατηγός, χαράζει τις «μάχες» επάνω σε χάρτη. Οι φωτιές μπαίνουν σε στρατηγικά σημεία, όπως εργοστάσια και υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας (Μεγαλόπολη, Αλιβέρι, Δομοκός), σε ιστορικές τοποθεσίες (Ολυμπία, Επικούρειος Απόλλων), σε μέρη ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

Αλλά αυτό το γεγονός, ή έστω αυτές οι βάσιμες υπόνοιες, δεν θα πρέπει να λειτουργήσουν ως άλλοθι για τους κρατούντες, αλλά και για τους ίδιους τους πολίτες της χώρας.

Όντως, το κράτος δεν λειτούργησε. Όντως, η κυβέρνηση αποκοιμήθηκε. Όντως, τα μέλη της θα συνδέσουν τ όνομά τους με την μεγαλύτερη καταστροφή στα χρονικά της χώρας. Πρόκειται όμως για ένα ολόκληρο καθεστώς που περιλαμβάνει την κρατική μηχανή, την αντιπολίτευση, τους δημάρχους, κ.ο.κ.

Χωρίς να επιμερίζουμε εξ ίσου τις ευθύνες, γνωρίζουμε πως όλοι, κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση, μικρότερα κόμματα, ΜΜΕ, τοπική αυτοδιοίκηση, η κοινωνία εν τέλει, είναι τέκνα του ελληνικού κόσμου, αυτού του κόσμου παρασίτου, που έχει ήδη «κάψει» τις αξίες και το ηθικό υπόβαθρο της κοινωνίας μας .

Είναι ένας κόσμος που εξέθρεψε τους καννιβάλους της ελληνικής «ανάπτυξης», εργολάβους, ξενοδόχους και ραντιέρηδες που χύνουν σήμερα τόνους κροκοδείλιων δακρύων, προσπαθώντας να αποκρύψουν τις κερδοσκοπικές διαθέσεις και την βουλιμία τους για τα νέα φιλέτα καμένης γης που θα πέσουν στα χέρια τους, την επαύριο της καταστροφής, εκεί στην «Ιόνια Οδό».

Είναι ένας κόσμος μιας ημι-διαλυμένης τοπικής αυτοδιοίκησης, που παρά τις επιδοτήσεις και τη διαπλοκή, ή ακριβώς γι αυτό, έδειξε ανίσχυρη να αποφύγει την καταστροφή ή να ελαχιστοποιήσει το εύρος της.

Είναι ένας κόσμος που ανοίγει διάπλατα τις κερκόπορτες του εθνομηδενισμού, όπως φάνηκε και με τα βιβλία της Ιστορίας, ένας κόσμος που ποδηγετείται απ' ευθείας από τις ξένες πρεσβείες, ή μάλλον την Πρεσβεία. Αυτός ο κόσμος όχι απλώς δεν αντιστέκεται στον τουρκικό επεκτατισμό, αλλά πασχίζει με τους νέους Φαναριώτες, επιχειρηματίες και διανοούμενους, να κερδίσει μερικά ψίχουλα από τον νέο-οθωμανισμό που στήνεται στα Βαλκάνια με τις ευλογίες των Αμερικανών.

Είναι ο κόσμος της μεταπολιτευτικής Εγωκρατίας, που διέλυσε κάθε στοιχείο κοινότητας, αδελφότητας, αλληλεγγύης, και συγκρότησε μία κοινωνία έτοιμη να εγκαταλείψει οποιαδήποτε συλλογική δράση, αρκεί να σώσει το δικό της σπίτι της, το εξοχικό της ή το αυτοκίνητό της όλους εκείνους τους λατρευτικούς ναούς της προσωπικής της βολής. Και όποιος νομίζει ότι υπ' αυτό το καθεστώς μπορεί να λειτουργήσει οποιοδήποτε κράτος ή μηχανισμός διάσωσης είναι βαθιά γελασμένος.

Η κοινωνία μας ήταν ήδη σάπια ολοκληρωτικά στην κορυφή της, τις οικονομικές και τις πολιτικές ελίτ, αλλά η γάγγραινα έχει προχωρήσει και στο ίδιο το λαϊκό σώμα. Αυτό που συνέβη είναι ότι τα γεγονότα γονάτισαν έναν εξασθενημένο οργανισμό, μεταβάλλοντας μια μεγάλη καταστροφή σε μια τεράστια τραγωδία.

Η έκκλησή μας, πέρα από την αυτονόητη πλέον αλληλεγγύη, πέρα από τη συστράτευση όλων των Ελλήνων για τη μέγιστη δυνατή αποκατάσταση των πληγεισών περιοχών των χωριών και των δασών, πηγαίνει πολύ πιο μακριά: Είναι μία έκκληση να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της πτώσης. Ένας λαός δεν χρειάζεται μόνον επιδοτήσεις-ψίχουλα, γάλατα νουνού και ρετάλια για να ξεπεράσει μία μεγάλη καταστροφή. Χρειάζεται προπάντων όραμα, να πιστέψει σ ένα μέλλον καλύτερο ώστε να βρει κουράγιο ν ανασυγκροτήσει το παρόν.

Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα, έναν νέο πατριωτισμό: Έναν πατριωτισμό που θα αντιμάχεται τον παρασιτικό, χρησιμοθηρικό ελληνικό καπιταλισμό που πλέκει ένα σάβανο υποταγής και διάλυσης για όλη την χώρα. Χρειαζόμαστε, εντέλει, έναν νέο κόσμο, διαποτισμένο με βαθιά οικολογική συνείδηση και πρακτική. Χρειαζόμαστε να ψάξουμε βαθιά κάτω από το χρώμα του χρήματος, του τσιμέντου και της εγωπάθειας, το χαμένο μας πρόσωπο την Ελλάδα των παραδόσεων του σεβασμού της φύσης, της συνεργατικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ένα νέο αντιστασιακό ήθος που παθιασμένα θα πολεμήσει τον αυτοκαταστροφικό μας εαυτό.

Έτσι ώστε να αρχίσει κάποτε μια πορεία αντιστροφής του κλίματος της διάλυσης και του ετσιθελισμού, που βαφτίζεται «δικαιώματα», προς την υπευθυνοποίηση και την ενίσχυση της εθνικής και κοινωνικής συνοχής. Μόνον έτσι δεν θα πάνε χαμένα τα θύματα αυτής της τραγωδίας.

Και το γεγονός πως δεκάδες δήμοι προσπαθούν να οργανώσουν τους πολίτες προς την κατεύθυνση της επαγρύπνησης και της αυτοπροστασίας, πως χιλιάδες εθελοντές συνέδραμαν στην προσπάθεια κατάσβεσης των πυρκαγιών, αποτελούν ενδείξεις πως τα αντισώματα της κοινωνικής αυτο-οργάνωσης και ανάτασης υπάρχουν. Πως οι Έλληνες, έχοντας φθάσει στο «τελευταίο σκαλί στου κακού τη σκάλα» μπορούν να αρχίσουν ίσως μια πορεία ανασυγκρότησης.

Αναγκαίο βήμα σε μια τέτοια πορεία θα είναι να αποκρουστούν οι προσπάθειες αποπροσανατολισμού των καναλιών, των υπαλλήλων των πρεσβειών και των ηγετίσκων που παριστάνουν τους εκπροσώπους του λαού, οι οποίοι επιχειρούν όπως είχε συμβεί και στην περίπτωση των υποκλοπών , να συκοφαντήσουν προκαταβολικά κάθε υπόνοια για την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου εμπρησμού και να προωθήσουν την εκλογή του εκλεκτού της υπερδύναμης στην Ελλάδα, και την αποτυχία του Παπαδόπουλου στην Κύπρο. Η απόκρουση αυτής της απόπειρας, αποτελεί χρέος τιμής στη μνήμη των νεκρών και ουσιαστική συμβολή στην κατεύθυνση της υπευθυνοποίησης και της ενίσχυσης της συνοχής της κοινωνίας μας.

Είναι αλήθεια πως για πολλά χρόνια αφήσαμε, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, τα πράγματα να βαδίζουν ανεξέλεγκτα προς τον εθνικό, τον κοινωνικό και τον περιβαλλοντικό μηδενισμό. Είναι καιρός λοιπόν να αποπειραθούμε μια αυθεντική ανάταση, που επιτέλους θα υπερκεράσει τα δύο κόμματα της αφασίας και τους λοιπούς κομματικούς κομπάρσους.

28 Αυγούστου 2007

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΡΔΗΝ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΗΞΗ

Στοχος η Ελλάδα...

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ: "ΣΤΟΧΟΣ Η ΕΛΛΑΔΑ" - Οι Aegean Times φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας την μέθοδο , τα υλικά και γενικότερα το σχέδιο των τρομοκρατών με το οποίο κατέκαψαν την Ελλάδα

[Δημοσιεύτηκε στις 27/8/2007 - 2:57:00 μμ] [Συντάκτης:γράφει ο Γιώργος Αδαλής]

Πως - ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΗ - μια μικρή ομάδα τρομοκρατών δημιουργούσε νέες εστίες σε όλη την Ελλάδα κάθε δεκαπέντε λεπτά. "Μπορούν να το ξανακάνουν" δηλώνει στους Aegean Times έμπειρο στέλεχος του κρατικού μηχανισμού!!! - Πόσο πιθανό είναι το σχέδιο αυτό να υλοποιήθηκε από την 17Ν; H Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία έχει αρχίσει έρευνες εδώ και δύο μέρες για τους εμπρησμούς στην Ελληνική επικράτεια. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει πλέον ότι η Επίσημο Πολιτεία εξετάζει την εκδοχή να υπάρχει οργανωμένο τρομοκρατικό σχέδιο με σκοπό την αποσταθεροποίηση της χώρας. Είναι δεδομένο ότι η ταυτόχρονη ύπαρξη τόσον πύρινων μετώπων οδηγεί αυτόματα τον ειρμό της λογικής κάθε ανθρώπου ότι πρόκειται για σχέδιο εμπρηστών. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές από τον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ, βρέθηκαν ήδη σε περιοχές που κάηκαν , υπερσύγχρονοι μηχανισμοί που πυροδότησαν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εστίες στην Αττική και στην Πελοπόννησο. Αλλά ας δούμε τα πράγματα με μια πιο ψύχραιμη ματιά ! Τον περασμένο Απρίλιο, ρεπόρτερ των Aegean Times δέχτηκε μια απίστευτη καταγγελία σχετικά με τον τρόπο που πρόκειται να δράσουν φέτος οι εμπρηστές. «Θα κάψουν ολόκληρη την Ελλάδα» μας είχε δηλώσει τότε , άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά από Αντιπυρικό σχεδιασμό. Σήμερα, παραθέτουμε όσα έχουμε ερευνήσει δημοσιογραφικά και προϋποθέτουν την άμεση προσοχή της Αντιτρομοκρατικής (ΔΑΕΒ) η οποία σήμερα , είναι η μόνη υπηρεσία που διαθέτει τα απαταίτητα μέσα για να ελέγξει την ευστάθεια όσων θα διαβάσετε παρακάτω. Το κύριο «πρόβλημα» ενός εμπρηστή ή μιας ομάδας εμπρηστών που έχουν σχέδιο να αποσταθεροποιήσουν μια ολόκληρη χώρα ή μια ολόκληρη γεωγραφική περιοχή, είναι ο συγχρονισμός των εστιών και η ταυτόχρονη εμφάνιση μεγάλου αριθμού εστιών έτσι ώστε να αποσυγχρονιστεί και να αποδιοργανωθεί κάθε Κρατική ομάδα αντιμετώπισης πυρκαγιών. Με δεδομένο ότι από τις 200 εστίες που παρουσιάστηκαν σε ολόκληρη την Ελλάδα, (και φυσικά αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις όπου η πυρκαγιές προκλήθηκαν από ανθρώπινη αμέλεια ή από φυσικά αίτια με τα οποία μεταδίδονται εστίες), ο αριθμός των πυρκαγιών που προκλήθηκαν από εμπρηστικές ενέργειες πρέπει να φτάνουν τις 150. Αν υποθέσουμε ότι χρησιμοποιούνται (όπως λένε αρκετοί) στουπιά και γκαζάκια, η ομάδα των εμπρηστών-τρομοκρατών πρέπει να απαριθμεί τουλάχιστον 80 με 100 άτομα! Κάτι τέτοιο, εκτός του ότι είναι θεωρητικά αδύνατο, προϋποθέτει ότι όλα αυτά τα άτομα πρέπει να επικοινωνούν και μεταξύ τους έτσι ώστε να συντονίζουν τις «κινήσεις» τους πράγμα πολύ επικίνδυνο με τον εξοπλισμό παρακολούθησης συνομιλιών , που διαθέτει η Ελλάδα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες ! Όπως και να το δει κανείς , από οποιαδήποτε πλευρά κι αν το εξετάσει, δεν μπορεί μια ομάδα 100 ατόμων να δρα ανεξέλεγκτα , κρατώντας στα χέρια στουπιά και εύφλεκτα υλικά, την στιγμή που έχει κινητοποιηθεί ένας τεράστιος μηχανισμός και χιλιάδες πολίτες βρίσκονται στους δρόμους. ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ λοιπόν, πληροφορίες που έχει η Αντιτρομοκρατική και η ΕΥΠ σχετικά με την οργάνωση ενός σχεδίου που ξεκίνησε την Ανοιξη. Το όπλο που δημιουργεί εστίες φωτιάς Στην Ελληνική αγορά διοχετεύτηκε ένα ειδικό «όπλο» το οποίο μπορεί να εκτοξεύσει σε απόσταση 100-200 μέτρων , ένα ειδικό μηχανισμό ο οποίος καρφώνεται σε ξύλινες επιφάνειες όπως κορμοί δέντρων και κλαδιά. Ο μηχανισμός αυτός μοιάζει με τα γνωστά «βελάκια» (darts) και φέρει μια ηλεκτρονική πλακέτα και ποσότητα εύφλεκτου υλικού. Η ενεργοποίηση του μηχανισμού αυτού που είναι μικρός σε μέγεθος , μπορεί να γίνει με τηλεχειρισμό . Η πυροδότηση αυτού του μηχανισμού, μπορεί να γίνει οποτεδήποτε από ένα μικρό τηλεχειριστήριο, ακόμη και αν περάσουν μήνες από την ημέρα που τοποθετήθηκε (καρφώθηκε) σε κάποιο δέντρο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτουμε, οι εμπρηστές με ένα αυτοκίνητο μπορούν να κινούνται στις περιοχές που έχουν επιλέξει ως τουρίστες , ή ως ζευγαράκια, και να εκτοξεύουν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, δεκάδες τέτοιους μηχανισμούς ακόμη και εν κινήσει . Κατόπιν, με ένα GPS σημειώνουν τα μέρη στα οποία έχουν «αφήσει» τον καταστροφικό αυτό μηχανισμό , ο οποίος λειτουργεί πολλαπλασιαστικά όταν βρίσκεται πάνω σε δέντρα τα οποία έχουν ρετσίνι. Αυτό άλλωστε εν πολλοίς, εξηγεί και την μαρτυρία δύο Δημάρχων στην Αττική, που δήλωσαν στις Αρχές αλλά και στην τηλεόραση ότι ξαφνικά είδαν δέντρα να αναφλέγονται. Παράλληλα, οι εμπρηστές φαίνεται ότι γνωρίζουν να χρησιμοποιούν σύγχρονη τεχνολογία αφού εκτός του μηχανισμού αυτού που προαναφέραμε φαίνεται ότι υπάρχει και ακόμη ένας. Ο δεύτερος μηχανισμός Πρόκειται για μια κατασκευή που αποτελείται από τρία μέρη. Το εκρηκτικό υλικό (συνήθως εύφλεκτα καύσιμα) έναν πυροκροτητή και ένα κινητό τηλέφωνο. Με καλώδια , συνδέουν το «κουδούνι» του κινητού τηλεφώνου με τον πυροκροτητή. Στη συνέχεια τον πυροκροτητή με ένα πανί (φυτίλι) το οποίο καταλήγει σε μπιτόνια εύφλεκτου υλικού. Τον μηχανισμό αυτό τον κρύβουν επιμελώς σε ένα πυκνό δάσος που επιλέγουν. Στη συνέχεια, όποτε θελήσουν από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδος ή ακόμη και του Εξωτερικού , ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΑΥΤΟ. Ετσι με απόλυτη ασφάλεια, χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος να συλληφθούν , τηλεφωνούν στο νούμερο του κινητού τηλεφώνου που βρίσκεται στον εκρηκτικό αυτό μηχανισμό , βάζουν φωτιά στο δάσος , δημιουργώντας έτσι όποτε το επιθυμούν, μια μεγάλη εστία φωτιάς η οποία έρχεται από το πουθενά !!! Οι πληροφορίες που έχουμε ταιριάζουν απόλυτα στην σημερινή κατάσταση που ζούμε. Και με τον τρόπο αυτό δεν χρειάζονται 100 εμπρηστές όπως εικάζουν αρκετοί αναλυτές, αλλά ΜΟΝΟ πέντε με δέκα. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μια ομάδα στην Πελοπόννησο, μία στην Εύβοια και μια στην Αττική. Στην Πελοπόννησο , με τα χιλιάδες αφύλακτα δάση, είχαν την ευκαιρία να «εκτοξεύσουν» την Ανοιξη αρκετούς τέτοιους μηχανισμούς , οι οποίοι δεν μπορούν να ανιχνευτούν αλλά ούτε και πρόκειται να τους εντοπίσει κανείς. Σε δεύτερη φάση, πολύ αργότερα από την Ανοιξη, τοποθέτησαν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς με κινητά τηλέφωνα και τι έκαναν; Κινούμενοι με μοτοποδήλατα και αυτοκίνητα, πυροδοτούσαν με τηλεχειρισμό (ένα μικρό τηλεκοντρόλ) από απόσταση όποιο μηχανισμό ("darts") ήθελαν. Μόλις κινούνταν προς τα εκεί οι πυροσβεστικές δυνάμεις, πυροδοτούσαν τους μηχανισμούς στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση . Γι αυτό και υπάρχουν μαρτυρίες για μικρές (σε ήχο) εκρήξεις! Το σχέδιο ήταν σατανικά απλό Όταν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα ξεκινούσαν να επιχειρήσουν για παράδειγμα στην Ηλεία , μια άλλη ομάδα αρκετά πιο μακριά, στην Λακωνία έκανε ακριβώς το ίδιο. Αποτέλεσμα ήταν να σημειωθούν ταυτόχρονα δεκάδες εστίες στην Πελοπόννησο. Όταν είδαν στους τηλεοπτικούς δέκτες την επόμενη μέρα ότι στην Πελοπόννησο έσπευδαν πυροσβεστικές δυνάμεις από την Θράκη , με τον δεύτερο μηχανισμό (του κινητού τηλεφώνου) πυροδοτούσαν (τηλεφωνικά) τις εστίες που είχαν δημιουργήσει σε περιοχές της Θράκης με αποτέλεσμα η Πυροσβεστική να μην πιστεύει ότι έγινε τέτοιο γεγονός, μιας και η Θράκη είχε μείνει ουσιαστικά χωρίς προστασία. Αυτό το τελευταίο , σχολιάστηκε σχεδόν από όλα τα ΜΜΕ το Σάββατο που μας πέρασε! Το ίδιο σχέδιο είχαν οι εμπρηστές-τρομοκράτεςκαι για την Αττική , όπου μέρα μεσημέρι, (αφού όταν είχε χαθεί πλέον ο έλεγχος στα μέτωπα της Πελοποννήσου και της Εύβοιας), ΚΑΙ ΕΝΩ οι πυροσβεστικές δυνάμεις από το Λεκανοπέδιο αλλά και τα Πυροσβεστικά αεροσκάφη, επιχειρούσαν στην Κόρινθο και στην Εύβοια, ενεργοποιούσαν τους μηχανισμούς στον Υμηττό . Μόνο έτσι εξηγούνται άλλωστε οι τρεις εκρήξεις που ακούστηκαν στον Υμηττό. Την στιγμή δηλαδή που είχαμε ήδη 40 θύματα επίσημα ανακοινωμένα από την Πυροσβεστική, οι εμπρηστές ενεργοποιούσαν στον Υμηττό τους εμπρηστικούς μηχανισμούς που είχαν αφήσει εκεί πριν καιρό, με μια κλήση στο κινητό που μάλλον ήταν καρτοτηλέφωνο. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΕΡΑ, ότι την Κυριακή , οι άνδρες της Αντιτρομοκρατικής, βρήκαν τον πρώτο τέτοιο μηχανισμό. Συγκεκριμένα , σε δασική περιοχή στον Υμηττό που κάηκε από την πρόσφατη πυρκαγιά, άνδρες της Πυροσβεστικής εντόπισαν καμένο, ένα κινητό τηλέφωνο από το οποίο ξεκινούσαν κάποια καλώδια ενώ υπήρχαν ενδείξεις για καμένα πλαστικά. Αμέσως κλήθηκε η αντιτρομοκρατική η οποία παρέλαβε τον μηχανισμό και σήμερα βρίσκεται στα εργαστήρια της ΔΑΕΒ όπου και εξετάζεται εξονυχιστικά ! Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συνδέεται το γεγονός αυτό που περιγράφουμε με την ανακάλυψη κάποιων υαλοκαθαριστήρων σε μια από αυτές τις περιοχές. Τονίζουμε ότι η αποκάλυψη που κάνουμε σήμερα αφορά στο πρωί της Κυριακής και όχι στην υπόθεση που εκτυλίχθηκε το απόγευμα της μέρας αυτής! Αν όλα αυτά τα γράφαμε πέρυσι, ίσως να φάνταζαν ως ιστορίες ... επιστημονικής φαντασίας ή έστω μιας δημοσιογραφικής διαστροφής που αναλύει «μυθιστορήματα» τύπου Ιουλίου Βερν ! Δυστυχώς όμως, πρόκειται για ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ και άρτια οργανωμένο σχέδιο, από μια ολιγομελή ομάδα τρομοκρατών, η οποία με την πρώτη ευκαιρία, και όταν λυσσομανούσαν οι Βοριάδες, κατέκαψαν την Ελλάδα. Προσωπικά δεν μπορώ να γνωρίζω ποιοι υποκινούν αυτούς τους εγκληματίες. Πολύ περισσότερο δεν μπορώ να γνωρίζω αν τα κίνητρα είναι πολιτικά ή πρόσκειται για τρομοκρατική ενέργεια μιας πολύ καλά οργανωμένης ομάδας. Μπορεί το ολοκαύτωμα να έγινε από την 17Ν; Αυτό που παρατηρώ όμως είναι ότι τέτοιες ενέργειες, θυμίζουν σίγουρα τον τρόπο με τον οποίο «υλοποιούσε» τα σχέδιά της η 17Ν μιας και οι τρομοκράτες δεν χρειάζεται να γνωρίζει ο ένας τον άλλο αλλά πολύ απλά, κατευθύνονται και συντονίζονται από ένα και μόνο νοσηρό εγκέφαλο . Φυσικά, η 17Ν, μέχρι σήμερα, δεν είχε δείξει ποτέ ότι έχει στόχο τον Ελληνα πολίτη. Αυτό που με προβληματίζει, διότι δημοσιογραφικά η ενέργεια αυτή θα βόλευε να «φορτωθεί» στην 17Ν , είναι ότι η οργάνωση αυτή, δεν πιστεύω ότι θα πυροδοτούσε τέτοιους μηχανισμούς την στιγμή που είχαν ανακοινωθεί ήδη 40 νεκροί ανάμεσα στους οποίους μανάδες και μικρά παιδιά, πολύ απλά διότι πάντοτε προσπαθούσε να συνομιλήσει με τον Ελληνικό λαό και να κρατά επαφή μαζί του με τις Προκηρύξεις της ελπίζοντας στην δημιουργία μιας σχέσης συμπάθειας με τους Έλληνες Πολίτες. Αρα, οι εμπρηστές, οι οποίοι τονίζω ότι είναι ολιγάριθμοι, πρέπει να αναζητηθούν σε άλλες ομάδες, σε άλλα συμφέροντα με αλλότριους σκοπούς και στόχους. Οι Aegean Times, κατανοούν ότι το πρώτο πράγμα που προέχει αυτή τη στιγμή είναι η κατάσβεση των πύρινων μετώπων ! Αν όμως οι πληροφορίες που έχουμε και σήμερα φέρνουμε στο φως της δημοσιότητας ευσταθούν, τότε αυτό που πρέπει να γίνει αμέσως μετά , είναι ο εξονυχιστικός έλεγχος από ειδικές μονάδες της Αντιτρομοκρατικής και του Στρατού, όλων των «επικίνδυνων» σημείων της χώρας, διότι οι εμπρηστές δεν πρόκειται να σταματήσουν εδώ. Αν και από σήμερα κοπάζει η ένταση των ανέμων, θα πρέπει η Πολιτεία , όχι απλά να σταθεί στην επικήρυξη των τρομοκρατών , αλλά να εξετάσει πάρα πολύ σοβαρά την μέθοδο με την οποία οι νοσηροί εγκέφαλοι κατακαίουν την Ελλάδα.

[Συντάκτης:γράφει ο Γιώργος Αδαλής]

Ο Στρατός μένει κλεισμένος στους στρατώνες! Γιατί;

«Μα επιτέλους που είναι ο Στρατός»; Ενα άρθρο που βάζει το δάχτυλο στην πληγή !!!

[Δημοσιεύτηκε στις 26/8/2007 - 6:34:00 μμ] [Συντάκτης:γράφει ο Γιώργος Αδαλής]

Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω και δεν τα κάνει ο Στρατός μας εντός της Ελλάδας, τα κάνει πολύ καλά όταν τον στέλνουμε (ως εκστρατευτικό σώμα) στο εξωτερικό !!! «Μα επιτέλους που είναι ο Στρατός»; Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην έχει πει όλες αυτές τις μέρες αυτή τη φράση! Παίρνοντας για παράδειγμα τον σχηματισμό της 98 ΑΔΤΕ, θα ξεκινήσουμε σήμερα μια αναζήτηση για το τι επιτέλους συμβαίνει σε αυτή τη χώρα; Μέχρι και πέρυσι, ο Στρατός στα νησιά και ειδικά στη Λέσβο που έχει πληγεί παλιότερα ανεπανόρθωτα , κάθε καλοκαίρι δημιουργούσε φυλάκια στις Εθνικές οδούς και εντός των δασικών εκτάσεων, με αποτέλεσμα , μόνο και μόνο η παρουσία του να αποθαρρύνει τους επίδοξους εμπρηστές. Ειδικά μάλιστα μετά από μια καταστροφική φωτιά σε ένα από τα πλέον ομορφότερα δάση της Ευρώπης (μεταξύ Μυτιλήνης και Καλλονής) η περιοχή αυτή ονομάστηκε «Καμένο Δάσος» . Και ενώ έχουν περάσει δύο δεκαετίες από την καταστροφή, μέχρι και σήμερα, ο κάθε επισκέπτης αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για ένα δάσος που είχε καεί. Η αέναη δράση της φύσης , δεν έχει καταφέρει να διορθώσει ότι έκανε ο άνθρωπος στο σημείο αυτό. Τότε , κάποιοι που γνώριζαν ότι από το σημείο αυτό θα περάσει η νέα Εθνική οδός, φρόντισαν να την κάψουν . Η νέα εθνική οδός ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε 16 χρόνια μετά. Ευτυχώς σήμερα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) η περιοχή δεν έχει οικοδομηθεί ! Τι άλλαξε όμως φέτος και ο Στρατός το καλοκαίρι δεν έβαλε ούτε ένα φυλάκιο στις περιοχές του νησιού; Κάποιοι στην Ελλάδα, συνεχίζουν μέχρι σήμερα να βλέπουν τον Στρατό , ως ένα διακοσμητικό στοιχείο σε περίοδο Ειρήνης! Κάποιοι άλλοι βλέπουν τον Στρατό ως ένα πεδίο δόξης Λαμπρό για μίζες λοβιτούρες και γενικά αγορές πανάκριβου εξοπλισμού, που ενώ τον πληρώνουμε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν τον χρησιμοποιούμε ως έθνος. Σε όλα αυτά έρχεται φυσικά να συμπληρώσει τον τραγέλαφο που θα σας περιγράψουμε παρακάτω, μια φοβερή και τρομερή παθογένεια που έχουμε ως έθνος απέναντι στον Στρατό. Φαίνεται ότι από το 1974 μέχρι και σήμερα, ο Στρατός συνεχίζει να αποτελεί την «γλάστρα» του έθνους μας. Μια γλάστρα που ενώ είναι πανάκριβη εν τούτοις δεν προσφέρει απολύτως τίποτε σε καιρό ειρήνης . Ο Στρατός της Ελλάδος είναι σήμερα από τους καλύτερα εκπαιδευμένους στην Ευρώπη. Με εξοπλισμό που τον ζηλεύουν όλες οι χώρες. Αντι λοιπόν να χρησιμοποιούμε τις γνώσεις και την υποδομή του Στρατού σε περιόδους Ειρήνης , συνεχίζουμε να τον «τιμωρούμε» για όσα είχε κάνει την περίοδο 1967-1974, φοβούμενοι άραγε τι; Μήπως φοβούμαστε ως έθνος ότι ο Στρατός θα κάνει πραξικόπημα; Διότι πως αλλιώς να εξηγήσει κάποιος , μια χώρα να έχει τεθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ο Στρατός να παραμένει εντός του Στρατώνα, και να μην βοηθά πουθενά. Σήμερα μετά από δυο 24ωρα καταστροφής, ο Στρατός θα βγει από τους στρατώνες του όχι για να βοηθήσει στην κατάσβεση της πύρινης λαίλαπας αλλά γιατί είναι Κυριακή και πρέπει να υψωθεί η σημαία στις πλατείες μας. Τέτοιος στρουθοκαμηλισμός και τέτοιες καταστάσεις εθελοτυφλισμού δε νομίζω ότι συναντάς σε άλλο Έθνος. Αλήθεια, σε ποια χώρα θα συνέβαινε ότι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα και ο Στρατός ΔΕΝ θα ήταν στην πρώτη γραμμή; Αντίθετα, για να κάνει ο Μειμαράκης αλλά και οι προκάτοχοι του από το 1974 «επικοινωνιακή πολιτική» κάθε φορά που έχει φωτιές, στέλνουν πέντε δέκα λόχους νεοσύλλεκτων να σβήνουν τις φωτιές με τα φτυάρια !!! Θα αναρωτηθείτε –και δικαίως- τι μπορεί να προσφέρει άραγε ο Στρατός σε μια κατάσταση όπως αυτή που ζούμε! Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά και προσέξτε τι θα μπορούσε να προσφέρει ο Στρατός, αν οι πολιτικοί μας δεν συνέχιζαν μέχρι σήμερα να τον τιμωρούν για όσα έκανε ένα μάτσο … τρελών το 1967!!! Λοκατζήδες Περιπολίες σε δάση όχι μόνο από νεοσύλλεκτους που δεν έχουν τι να κάνουν αλλά από εκπαιδευμένες ομάδες Λοκατζήδων που διαθέτουν υπερσύγχρονο εξοπλισμό νυχτερινής οράσεως με υπέρυθρα κιάλια έτσι ώστε να εντοπίζουν εμπρηστές . Σήμερα οι λοκατζήδες χρησιμοποιούν τον εξοπλισμό τους αυτό μόνο και μόνο μην «μας την πέσουν» οι Τούρκοι ή οι Σκοπιανοί !!!Η στην καλύτερη περίπτωση όταν συμμετέχουν σε κάποια διακλαδική άσκηση για να δει εκεί ο κάθε Υπουργός , τι αγόρασε από την εταιρία που τον χρηματοδότησε για να εκλεγεί στη Βουλή !!! Σήμερα, οι Λοκατζήδες είναι υποχρεωμένοι (στην εκπαίδευση τους) να κάνουν δυο φορές την εβδομάδα 100 χιλιόμετρα πορείες , χωρίς ουσία , χωρίς σκοπό, έτσι μόνο και μόνο για να κρατούνται σε φόρμα!!! Χρειάστηκε να περάσουν δύο μέρες για να βγάλουν τους φαντάρους από τους Στρατώνες και με σκάπανα και φτυάρια να τους παρατάσσουν στα μέτωπα της φωτιάς. Μηχανικό Ο Στρατός μας έχει ένα απίστευτα οργανωμένο Μηχανικό Σώμα, το οποίο μπορεί καλύτερα από τον καθένα να διανοίγει δρόμους, να κάνει πρόχειρες γέφυρες και γενικά να δίνει πρόσβαση ακόμη και στα πιο απίστευτα και κακοτράχαλα σημεία. Ειδικά το μηχανικό σε περιόδους Ειρήνης μπορεί να χαράσσει και να συντηρεί ζώνες πυρασφάλειας και όχι να ζητιανεύει κάθε δήμαρχος ψίχουλα από τις Νομαρχίες τα οποία τελικά θα τα φάνε ορισμένοι «εργολάβοι» και δεν θα γίνει τίποτε. Κατά τά άλλα, το μηχανικό κάνει ασκήσεις ετοιμότητας σε λίμνες και ποτάμια, έτσι για να ξεσκουριάζουν οι … μη μάχιμοι του Στρατεύματός μας Το Πεζικό Το Πεζικό σήμερα διαθέτει τα πιο σύγχρονα θωρακισμένα άρματα μεταφοράς προσωπικού. Ερπυστριοφόρα τα οποία μπορούν να μεταφέρουν δυνάμεις γρήγορα και με ασφάλεια που σε καμία περίπτωση δεν διαθέτει η πυροσβεστική. Το πυροβολικό Το πυροβολικό διαθέτει ένα άρτια εκπαιδευμένο δίκτυο Τεχνικών και Βοηθών Παρατηρητών (ΤΕΒ-ΠΑΡ) οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί στο να κατευθύνουν στόχους με απόλυτη ακρίβεια και έχουν δικές τους αυτόνομες διαβιβάσεις. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να συνδράμουν στο έργο της Πυροσβεστικής από την πρώτη στιγμή και όχι να κάθονται μέχρι αυτή τη στιγμή στους στρατώνες τους. Σιτιστές Στο στρατό υπάρχει άρτια οργανωμένο δίκτυο σίτισης και διανομής τροφής στις μονάδες σε κάθε περιοχή . Με δικά τους οχήματα θα μπορούσαν να βοηθούν καλύτερα από το καθένα τους πυροσβέστες , οι οποίοι επί δύο μέρες είναι νηστικοί και ουδείς έχει σκεφτεί ότι είναι άνθρωποι και πρέπει να σιτίζονται. Αεροπορία Στρατού και Αεροπορία Το Πεζικό έχει την δική του αεροπορία και θα μπορούσε να συμβάλλει στον απεγκλωβισμό πολιτών καθώς και στην μεταφορά τροφίμων και εφοδίων όταν αυτό χρειάζεται. Ειδικά τα Ελικόπτερα Σινούκ θα μπορούσαν να μεταφέρουν ακόμη και οχήματα της Πυροσβεστικής σε δύσβατα μέρη , από μακρινές αποστάσεις. Αν συνεργαζόταν η Πυροσβεστική και ο Στρατός, θα μπορούσε να μεταφέρονται γρήγορα ολόκληρες πυροσβεστικές μοίρες με τον εξοπλισμό τους από το ένα άκρο της Ελλάδος στο άλλο. Η αεροπορία, διαθέτει αεροσκάφη με σύγχρονα μέσα εντοπισμού και να επιχειρεί ακόμη και βράδυ, με σκοπό τον εντοπισμό αγνοουμένων ή ακόμη και τραυματιών μέσα σε σπίτια. Τέτοια όργανα διαθέτουν τα ελικόπτερα Απάτσι. Ισως , αν στο σχεδιασμό συμπεριλαμβανόταν και η δύναμη των Απάτσι, τότε ίσως να είχαν σωθεί αρκετοί από τους 55 συνανθρώπους μας που κάηκαν ζωντανοί στα μέτωπα της φωτιάς. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα είναι από τις Ελάχιστες χώρες διεθνώς που διαθέτει τέτοια τεχνολογία όπως τα ελικόπτερα Απάτσι. Δυστυχώς όμως κάποιοι τα χρησιμοποιούν μόνο όταν γίνεται κάποια άσκηση τύπου «Παρμενίων» ή όταν οι Στρατιωτικοί μας κάνουν ασκήσεις για να ξεσκουριάσουν από την … απραξία! Αν σκεφτεί κανείς πόσο μας έχουν στοιχίσει αυτά τα υπέρ όπλα και στο συνδυάσει ότι μπορούν να κινηθούν αθόρυβα το βράδυ πάνω από τα δάση μας (έχουν σύστημα απορρόφησης του ήχου των μηχανών) και να βλέπουν με ακρίβεια κινήσεις μέσα σε δασικές περιοχές, μήπως τελικά, αποτελούν ένα πρώτης τάξης εργαλείο πρόληψης των εμπρησμών; Αυτές είναι μερικές και μόνο σκέψεις που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε Έλληνας που υπηρέτησε στον Στρατό. Σκέψεις λογικές που όμως δεν χωράνε στο μυαλό των πολιτικών μας. Δεν είπε κανείς να μετατρέψουμε τον Στρατό σε βοηθό της Πυροσβεστικής. Απλά από την άνοιξη και μετά, ο Στρατός θα μπορεί να εντάξει στο μέρος των τακτικών του Ασκήσεων, τέτοιου είδους ενέργειες . Και όποτε χρειάζεται να βοηθά τις Πολιτικέ Υπηρεσίες ουσιαστικά και όχι επικοινωνιακά. Πόλεμος στο ορατό μέλλον δεν πρόκειται να γίνει παρά μόνο στη φαντασία κάποιων ανεγκέφαλων εθνικοφρόνων. Ο πραγματικός πόλεμος τα επόμενα χρόνια θα έχει σχέση με το περιβάλλον και ειδικά με τα δάση μας. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη, να σταματήσει ο Στρατός να αποτελεί μια αρνητική φαντασίωση στο μυαλό του μέσου Έλληνα και να συμβάλει αποτελεσματικά σε καταστάσεις Εθνικών Κρίσεων . Αυτά φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να τα έγραφα σε καμία στήλη των aegean times , αν δεν άκουγα σήμερα κάποιον στρατιωτικό διοικητή να λέει «κανείς δεν μας κάλεσε»! Είναι κάτι παραπάνω από τραγωδία, να διαθέτουμε τέτοιες υποδομές , τέτοιον εξοπλισμό , τόσους εκπαιδευμένους αξιωματικούς και το πρόβλημα να είναι ότι κανείς δεν σηκώνει το τηλέφωνο να τους καλέσει !!!

[Συντάκτης:γράφει ο Γιώργος Αδαλής]

Ενα Τυχαίο Σχόλιο...

Ταύγετος 2007

Απλά! Mία σκέψη....

Η πυρκαϊά στην Πεντέλη (...............) απείλησε προς στιγμήν να ανατρέψει τους εκλογικούς σχεδιασμούς του Πρωθυπουργού. Τι θα συμβεί αν επαναληφθούν τα ίδια και χειρότερα στην Αττική ή κάπου αλλού;

Το ΒΗΜΑ, 19/08/2007 , Σελ.: A01
Κωδικός άρθρου: B15141A012
ID: 288810

16 Σεπτεμβρίου 2007 ημέρα ΟΧΙ του Νέου Ελληνισμού

16 Σεπτεμβρίου 2007 θα φανεί αν αξίζει να υπάρχουμε σαν Εθνος με παρελθόν και μέλλον ή πραγματικά είμαστε βοσκοί, κηπουροί, κτηνοτρόφοι με μπάσταρδο πρόσωπο και ανύπαρκτο μέλλον. Οψόμεθα!... Πολύ φοβάμαι όμως πώς....

Αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων

Tου Xρηστου Γιανναρα

Τι θα διδαχθεί στο σχολείο ως Ιστορία δεν είναι υπόθεση μόνο της ιστορικής επιστήμης, η οποία, έτσι και αλλιώς, ούτε ενιαία είναι ούτε ιδεολογικά ουδέτερη. Το πρόβλημα του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού είναι και παιδαγωγικό και ιδεολογικό και πολιτικό. Η ιδεολογία για την ελληνική παιδεία καθορίζεται στο Σύνταγμα και αυτή την ιδεολογία αρνούνται οι συγγραφείς του πολυσυζητημένου βιβλίου (με την υπουργό Παιδείας να δηλώνει ότι συντάσσεται μαζί τους). Η ιδεολογική τους γραμμή δεν επιδέχεται «διορθώσεις» και είναι ζήτημα αξιοπρέπειας των συγγραφέων να το τονίσουν. Το βιβλίο συνιστά de facto αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο. Και σε μια δημοκρατία τέτοια αλλαγή δεν είναι υπόθεση ούτε των «ειδικών» ούτε της υπουργού Παιδείας: είναι υπόθεση όλων των πολιτών.

Θέσεις λιτές, ορθολογικές, ακαταμάχητες. Δημοσιεύτηκαν στην «Καθημερινή» στις 3.8.2007 και υπογράφονταν από τον Αθανάσιο Γκότοβο, καθηγητή Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ομως, στην Ελλάδα σήμερα το υπό εξαφάνισιν είδος είναι η αξιοπρέπεια: Αφήνοντας αναπάντητες αυτές τις αδυσώπητες θέσεις, οι μεν συντάκτες του βιβλίου συνέχισαν να ακκίζονται στη δημοσιότητα με καυχησιολογίες για το «καινοτόμο» και «εκσυγχρονιστικό» εγχείρημά τους. Η δε υπουργός Παιδείας να παζαρεύει, αν θα είναι ογδόντα μία ή πόσες οι «διορθώσεις» που θα γίνουν στο βιβλίο, και αν οι εντυπώσεις από τον ιδεολογικό βιασμό της ελληνικής κοινωνίας θα αμβλυνθούν με τη διανομή στους μαθητές συγκινησιακού μυθιστορήματος.

Πάντως ο εμπαιγμός της νοημοσύνης μας, της δημοκρατίας και του Συντάγματος μοιάζει, στο συγκεκριμένο θέμα, να έχει ολοκληρωθεί. Τώρα έρχεται (φαίνεται ότι εγγίζει) η ώρα να κριθεί στις κάλπες η δική μας, των πολιτών η αξιοπρέπεια. Οχι να τιμωρήσουμε τον εμπαιγμό, μόνο να αμυνθούμε, να προστατέψουμε τις ελευθερίες μας, την ποιότητα της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας. Η απόπειρα με το διαβόητο βιβλίο της Ιστορίας να παρακαμφθεί και απαξιωθεί το Σύνταγμα, να προκληθεί και χλευαστεί η λαϊκή αίσθηση πατρίδας και η πιστότητα στην ιστορική μνήμη, συνιστά απειλή, απόπειρα ασέλγειας στην ποιότητα της ζωής μας. «Η επιλεκτική αποσιώπηση του παρελθόντος, το σβήσιμο ονομάτων, πράξεων, θρύλων, είναι μια ξεχωριστή φρικαλέα τυραννία... Την άσκησε η σταλινική και μαοϊκή ιστοριογραφία επανανακαλύπτοντας(!) το παρελθόν» (George Steiner, Exfraterritorialif�, 1968).

Η διαπλοκή και διαφθορά, η κλοπή του κοινωνικού χρήματος, η ανικανότητα, η αδράνεια, η ατολμία για εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις, η απελπιστική απουσία δημιουργικής φαντασίας, αξιοκρατίας και διάκρισης ποιοτήτων, η ραγιάδικη υποτέλεια και ανοχή παρεμβάσεων του ξένου παράγοντα, είναι δεδομένα που ο πολίτης, ο δίχως ψυχοπαθολογικές εμμονές, τα πιστοποίησε στη διαχείριση της εξουσίας και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Οι ψυχολογικές προσκολλήσεις συντηρούνται πια μόνο από τις φαρισαϊκές συγκρίσεις ποιος έκλεψε λιγότερο και ποιος περισσότερο, ποιος υπερείχε σε ατολμία, ανικανότητα, υποκρισία, ενδοτισμό.

Ομως, το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, τα ουσιώδη του συλλογικού μας βίου, εξακολουθούν να κρίνονται από τα ψυχολογικά συμπλέγματα μιας κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων που φοβούνται να ενηλικιωθούν. Φοβούνται οι συμπλεγματικοί πως αν δεν ψηφίσουν το κόμμα του ψυχαναγκαστικού εθισμού τους, συνεργούν στην εκλογική επιτυχία προσωπικού τους αντιπάλου και αντίζηλου. Νομίζουν οι πολιτικά νήπιοι ότι στις εκλογές επιλέγουμε το κόμμα που εκτιμάμε και προτιμάμε. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι το πολυκομματικό σύστημα έχει καταρρεύσει, τα κόμματα εξουσίας είναι «πολυσυλλεκτικά», δηλαδή απολύτως ίδια, απολύτως υποταγμένα στον ίδιο μηδενισμό αξιών και κοινωνικών στοχεύσεων. Επομένως η πολιτική δυναμική της ατομικής ψήφου δεν είναι πια επιλεκτική, μόνο υπονομευτική της αυτοδυναμίας ενός κόμματος μπορεί να είναι, ανατρεπτική της δυνατότητας να στήνεται εναλλάξ, κάθε τέσσερα ή κάθε οχτώ χρόνια, άλλο κομματικό κράτος.

Στον ρεαλισμό αυτής της πολιτικής επίγνωσης να προστεθεί, για την ακρίβεια, ότι τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα τρία, αφού με οποιαδήποτε κυβέρνηση ο «Συνασπισμός» προσφέρει τους καριερίστες μισθοφόρους για την άσκηση της ίδιας «προοδευτικής» ιδεολογικής τυραννίας που μνημόνεψε ο Steiner. Και βαρύνονται τα κόμματα εξουσίας με μια κορυφαία το καθένα αποκάλυψη του πολιτικού μηδενισμού του: Το ένα προπαγάνδισε ανενδοίαστα την Πλεκτάνη Ανάν. Το άλλο προώθησε με πείσμα την αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο – το διαβόητο βιβλίο Ιστορίας. Καθόλου τυχαία, και στις δύο αυτές περιπτώσεις το καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα «έκανε πλάτες» στο άλλο, ενώ οι «συνασπισμένοι» μισθοφόροι ανέλαβαν την ιδεολογική συνηγορία.

Ολα τα άλλα κοινωνικά εγκλήματα των δύο μεγάλων κομμάτων μπορεί να πισωδρόμησαν τη χώρα, αλλά δεν απείλησαν την οντότητα και τη συνοχή της ελληνικής παρουσίας. Ούτε η καταλήστευση του Χρηματιστηρίου ούτε τα «δομημένα ομόλογα», η διαπλοκή, η διαφθορά, η αναξιοκρατία, ούτε η προδοσία Οτσαλάν, ο εξευτελισμός στα Υμια, η άνευ όρων βουβή διεκπεραίωση των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας.

Οσοι έχουν προσδεθεί με άνομα συμφέροντα στο άρμα κάποιου κόμματος εξουσίας, ασφαλώς δεν μεταπείθονται. Αλλά οι ψυχολογικά εξαρτημένοι ψηφοφόροι, αν πραγματικά πονάνε για το μέλλον των παιδιών τους και την ποιότητα της ζωής τους (αν θέλουν απεξάρτηση από τον κομματικό αφιονισμό) δεν έχουν παρά να ζυγίσουν τι είναι πιο επικίνδυνο: Η ασύδοτη αυτοδυναμία ενός κόμματος, τεκμηριωμένα αδιάφορη για τα καίρια προβλήματα της χώρας και σαφώς συναρτημένη με σκανδαλώδη υπακοή στον «ξένο παράγοντα» ή ο εξαναγκασμός σε αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων – σε δημιουργία καινούργιων κομμάτων με σαφείς και ομολογημένες διαφορές κοινωνικών στόχων, προγράμματος, διαφανή ταυτότητα.

Η παροχή της ψήφου μας σε οποιοδήποτε κόμμα εκτός από τα τρία «εξουσίας», έστω σε κόμμα ασόβαρο, φτηνοφιλόδοξο, παλαιοημερολογίτικο, δεν είναι αυτοσκοπός. Σκοπός είναι να υποχρεωθεί σε αναδιάταξη το πολιτικό σύστημα. Βέβαια, κάτι πρέπει να σημαίνει το γεγονός ότι όλα τα μικρά, εκτός πιθανοτήτων εξουσίας κόμματα, τα ασόβαρα, φτηνοφιλόδοξα, παλαιοημερολογίτικα, αντιτάχθηκαν σθεναρά τόσο στην Πλεκτάνη Ανάν όσο και στο ανόσιο βιβλίο Ιστορίας.

Πολίτες με συνείδηση κοινωνικής ευθύνης και προσωπικής αξιοπρέπειας δεν μπορεί παρά να λογαριάζουν ως κριτήριο ψήφου τη στάση κάθε κόμματος και κάθε πολιτευτή στα δύο αυτά κορυφαία στην κρισιμότητά τους θέματα.

Ναι: κριτήριο ψήφου η συμπαιγνία των τριών «κομμάτων εξουσίας» τόσο στην προώθηση της Πλεκτάνης Ανάν όσο και στην αλλαγή ιδεολογικού παραδείγματος στο ελληνικό σχολείο.

Επιστολές ή γράμματα

Οι επιστολές η τα γράμματα ήτανε και είναι ένα σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας, επηρεασμού, παραινέσεων, οδηγιών, έκφρασης πάθους, απελπισίας και ανταλλαγής απόψεων για το το γίνεται στον κόσμο και στο μυαλό μας
Έχουμε τις παραινετικές επιστολές του Ισοκράτη, τις επιστολές των Αποστόλων για την οργάνωση τις εκκλησίας στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους, τις επιστολές της Madame de Sevigne που μας δίνουν ένα πανόραμα και μια εικόνα για την ζωή στην αυλή του Λουδοβίκου, Η λογοτεχνία είναι γεμάτη από ερωτικές επιστολές γεμάτες πάθος και λυρισμό και καμία φορά απελπισία, που πυρώνουν τις αισθήσεις και φλογίζουν την καρδιά, όπως οι επιστολές της Πορτογαλίδας μοναχής που μέσα από τις γραμμές τους βγαίνει όλη η κραυγή του αληθινού και τραγικού πάθους η οι επιστολές του Βολταίρου στην ερωμένη του Μαρία Λουίζα Ντενίς. Οι επιστολές την εποχή που δεν υπήρχε τηλέφωνο ή διαδίκτυο ήταν το μέσο ανταλλαγής απόψεων και ανησυχιών μεταξύ των ανθρώπων του πνεύματος.
Οι πολιτικοί δεν υστερούσαν στο γράψιμο επιστολών Έχουμε τις επιστολές μεταξύ του Κάιζερ της Γερμανίας και του Τσάρου γνωστές σαν οι Νίκι-Βίλλυ που δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την τραγωδία του μεγάλου πολέμου. Φημολογείται ότι υπάρχει μια μυστική αλληλογραφία Τσόρτσιλ Μουσολίνι, που ακόμα βρίσκεται καταχωνιασμένα ποιος ξέρει σε τι και ποια αρχεία.

Τα γράμματα χρησιμοποιήθηκαν και σαν αποτελεσματικό όπλο επηρεασμού των ψηφοφόρων κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου Είναι γνωστή, εμπνευσμένη από την CIA, η εκστρατεία όταν οι Ιταλο-αμερικανοί έστειλαν εκατομμύρια γράμματα στους συγγενείς τους στην Ιταλία, εξορκίζοντάς τους να μην ψηφίσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα στις εκλογές του 1948, γιατί πολλά δεινά τους περιμέναν αν τυχόν οι κομμουνιστές κέρδιζαν τις εκλογές.

Στην Ελλάδα του σήμερα παρατηρείται το εξής παράξενο και άξιο μελέτης φαινόμενο. Οι στήλες των εφημερίδων του κατεστημένου φιλοξενούν "γράμματα" διαφόρων τύπων που με πολύ σπουδή και πάθος, τα οποία αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού, υπεραμύνονται του κατάπτυστου βιβλίου και μυξοκλαίνε για την έλλειψη κατανόησης από τους Έλληνες στο μεγαλόπνοο σχέδιο συμφιλίωσης των λαών. Ανθρωπάρια που δεν θα τα ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους δανείζουν το ονοματάκι του σε μία απελπισμένη προσπάθεια αναμόρφωσης και επανεκπαίδευσης του αναγνώστη ώστε αφού απαλλαγεί από τις πατριωτικές του καταβολές και ιδιαιτερότητες να επανενταχθεί στη νεοταξίτικη κοινωνία όχι ως άνθρωπος με ιστορία και παρελθόν άλλα σαν ένας μπόγος σάρκες ικανό μόνο για τσιφτετέλι, ζεϊμπέκικο, και ρακή.

Το ενδιαφέρον στην όλη αυτή εκστρατεία οι επιστολογράφοι που υπεραμύνονται του αίσχους δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία, όπως ο κλαψιάρης Μιχάλης Πιτσιλίδης (Καθημερινή 15/8/2007) διευθυντής "Popular Medicine" του γνωστού αμερικάνικου περιοδικού! και γνωστός απο το παρελθόν για τις ψευτοδιατριβές του περί Σεφέρη που είχαν προκαλέσει την οργή του Γραμματικάκη. Γραμματικάκη το θυμάσαι η πάει ξεχάστηκε και τώρα είσαστε στην ίδια στρούγκα! Όμως κανείς δεν απεκάλεσε αυτόν και τους ομοίους του νοικοκυρές, τσοπάνιδες ή βοσκούς. Η κα Μαρι(ον)έτα Γιαννάκου ξέχασε ότι με την ιστορία πρέπει να ασχολούνται οι "επιστήμονες" και όχι φαρμακοποιοί του τύπου Πιτσιλίδη. Κατά πάσαν πιθανότητα με το που θα βαπτισθείς στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ του Νεοταξισμού γίνεσαι αυτόματα ειδικός και μπορείς να μυξοκλές.

Ποιός "κυβερνάει" αυτο τον τόπο;

ΠΡΟΩΡΕΣ ζήτησε ο Μπερνς από την Ντόρα, αγωνιά για Σκόπια η Ουάσιγκτον

Παρέμβαση στις εκλογές!

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Του Δ. Π. ΔΗΜΑ

Με «φόβο» ότι μπορεί να εμπλακεί η ΝΑΤΟϊκή προοπτική των Σκοπίων, η Ουάσιγκτον «αγωνιά» για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών στην Ελλάδα και επιχειρεί παρέμβαση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.

Πρόωρες εκλογές ζήτησε ο Μπερνς από την Ντόρα κατά τη συνάντησή τους τον Μάρτιο στην Ουάσιγκτον (απ' όπου και η φωτογραφία)

Ετσι, εντέχνως μετέρχεται διαφόρων μέσων, με στόχο να εκβιάσει και να επισπεύσει τη ροή των εξελίξεων με τη δυναμική τής πρόσφατα παρατηρηθείσης επικοινωνιακής κινητικότητας στο Σκοπιανό, στημένης κατά τρόπο που, εκ πρώτης όψεως, δεν αφήνει ίχνη της ανάμιξής της.

Το βέβαιο είναι, όπως εκφράζεται εγκύρως και αρμοδίως, ότι οι ελληνικές εκλογές αποτελούν «εμπόδιο» στον αμερικανικό σχεδιασμό και από την εδώ όχθη θα «κάνουν τα πάντα» για να το ξεπεράσουν, και επ' αυτού δεν χωρά αμφιβολία, κατά τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις.

«Κάντε εκλογές νωρίτερα», υπέδειξε θρασύτατα ο υφυπουργός Πολιτικών Υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νίκολας Μπερνς στην Ελληνίδα ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη κατά την επίσκεψή της στην Ουάσιγκτον στα τέλη Μαρτίου.

Για Καραμανλή

Η, κατά τις πληροφορίες της «Ε», προτροπή Μπερνς, αποτελούσα βεβαίως και απαράδεκτη παρέμβαση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, πιστοποιούσα ωστόσο την «αδίστακτη» στάση των Αμερικανών, εκπορευόταν από αβεβαιότητα ως προς την «ανθεκτικότητα» της ελληνικής στάσης και διαπιστώσεις ως προς τις εξελίξεις που προκαλούσαν «ανησυχία» στον σχεδιασμό τους για την περιοχή, με σημείο αναφοράς τα Σκόπια.

Τελευταία, δε, η συνεχώς ενισχυόμενη πεποίθηση στην Ουάσιγκτον «δείχνει» πως οι Αμερικανοί δεν μπορούν να... «υπολογίζουν» σ' έναν Καραμανλή που θα υποκύψει στα αμερικανικά παιχνίδια. Και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από λίαν πρόσφατες πληροφορίες, όσο και από την ερμηνεία των συνομιλιών Ντικάρλο, της αξιωματούχου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στα Σκόπια στα τέλη Απριλίου («Ε» 26/5/07).

Τουναντίον μάλιστα, αρκετές ενδείξεις προκαλούν την αίσθηση πως «θ' ανεβούν οι τόνοι» από ελληνικής πλευράς, της σχετικής εκτιμήσεως απορρέουσας, κατ' αρχήν, από ερμηνεία των προ μηνός δηλώσεων Καραμανλή για το Σκοπιανό, που είχαν ως «παραλήπτη» την Ουάσιγκτον, πως, ενώ από ελληνικής πλευράς έχουν γίνει όλα τα βήματα, «από την άλλη πλευρά εισπράττουμε αδιάλλακτη στάση και περιμένουμε αυτή ν' αλλάξει».

Η παρέμβαση Καραμανλή ερμηνεύτηκε ως έχουσα πρόσθετη βαρύτητα, γιατί κατέστη σαφές ότι ο πρωθυπουργός δεν θέλησε να αφήσει το Σκοπιανό στα «χέρια» της κ. Μπακογιάννη, και ουσιαστικά «καπέλωσε» την υπέρμετρα φιλόδοξη υπουργό του επί των Εξωτερικών, η οποία, λίγες μέρες νωρίτερα -αμέσως μετά την επιστολή Φάις προς Μιλοσόσκι- ανέβασε αιφνιδιαστικά τους τόνους από το Βελιγράδι (σ.σ.: 19/4 - «εμείς συνορεύουμε με τα Σκόπια και όχι οι ΗΠΑ»), ίσως και λόγω του βομβαρδισμού επικρίσεων που είχε δεχτεί το προηγούμενο τρίμηνο για σειρά λαθών και παραλείψεων.

Η πρόταση Νίμιτς

Παράλληλα, ωστόσο, η εδώ ανησυχία πηγάζει και από την αβεβαιότητα περί του χρόνου των εκλογών διότι οι Αμερικανοί θέλουν να έχουν άνεση κάποιων μηνών για την υποβολή τρίτης πρότασης, μέσω Νίμιτς, την οποία να επιχειρήσουν να επιβάλουν μέχρι της συνόδου του ΝΑΤΟ, τον Απρίλιο στο Βουκουρέστι -εξ ου και οι συστάσεις Μπερνς προς Μπακογιάννη, η οποία σημειωτέον λέγεται ότι πίεζε για εκλογές ακόμη και τον Ιούνιο ή εναλλακτικά τον Σεπτέμβριο.

Η -γι' αυτούς- νοούμενη «καθυστέρηση» των εκλογών τούς φέρνει εντός ενός δύσκολου κύκλου, αφού τους βγάζει εκτός ΝΑΤΟϊκού προγραμματισμού, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αν τελικά αποφασίσουν να προχωρήσουν στη ΝΑΤΟϊκή διαδικασία των Σκοπίων δεν θα προβούν στις δέουσες «προσαρμογές» και ενέργειες που πρωταρχικά θα εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.

Πάντως, παρά τα αντιθέτως και σκοπίμως διοχετευόμενα, στα ποικίλα δραματοποιημένα δημοσιογραφικά κατασκευάσματα -προερχόμενα κατά τεκμήριον από το περιβάλλον της ΥΠΕΞ και έτερων εξωθεσμικών παραγόντων- θα 'ταν ευχής έργον η κατάθεση της εντολής Νίμιτς, γιατί μια τέτοια ενέργεια θα περιέπλεκε, επί μακρόν, τις δυνατότητες των γειτόνων να προσφύγουν στον ΟΗΕ (σ.σ.: πράγμα που θα τους έφερνε ενώπιον μιας ασύμφορης γι' αυτούς δημοκρατικής διακυβέρνησης), ενώ, παράλληλα, θα αφαιρούσε από την Ουάσιγκτον τη δυνατότητα να προωθήσει μέσω μιας νέας πρότασης Νίμιτς εκβιαστικά τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ.

Η δοθείσα, δε, ερμηνεία πως μια τέτοια «δραματική» εξέλιξη (σ.σ.: κατάθεση της επιστολής Νίμιτς) θα 'χε καταλυτική επίδραση στις αποφάσεις Καραμανλή για τις εκλογές, καθιστά πλέον οφθαλμοφανή την «αγωνία» των Αμερικανών περί του χρόνου των εκλογών, γιατί με την έμμεση αυτή υπόδειξη επίσπευσής τους, επιβεβαιώνουν ότι αυτή τη στιγμή έχουν «άγνοια» επ' αυτού, δεδομένου ότι «ουδείς γνωρίζει» τον χρόνο διεξαγωγής τους.

Εν μέσω, δε, όλων αυτών και εν αναμονή των «μηνυμάτων» Μπους στην τετραμερή των Τιράνων, στις 10 Ιουνίου, για το τι μέλλει γενέσθαι με τη ΝΑΤΟϊκή προοπτική Αλβανίας, Κροατίας και FYROM, έρχεται ο κ. Μπερνς 11 και 12 Ιουνίου, στην Αθήνα, για συνομιλίες με την κ. Μπακογιάννη για τα περαιτέρω... Οψόμεθα.

dpdimas@hotmail.com

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/05/2007

Εμείς γράφουμε ...Ιστορία

Ο κ. Καρκαγιάννης αναρωτιέται ποιος γράφει την ιστορία και μέχρι τώρα νόμιζε(sic) ότι την γράφουν οι ιστορικοί. (Καθημερινή 5/8/07) Κάνει λάθος. Δεν ξέρει ας ρωτήσει να μάθει. Ποτέ δεν είναι αργά. Ιστορία γράφουν οι νοικοκυρές, οι βοσκοί, οι κτηνοτρόφοι, οι απλοί άνθρωποι. Ιστορία έγραψαν τα Ελληνικά νιάτα που μεθυσμένα από το αθάνατο κρασί του εικοσιένα, κατά το παράγγελμα του Παλαμά έγραψαν το Έπος του 40.

Ιστορία έγραψαν οι βοσκοί και οι κτηνοτρόφοι που αντιμετώπισαν, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο, τα βόλια των Γερμανών. Οι βοσκοί και οι κτηνοτρόφοι που άρπαξαν τους γκράδες και κτυπήθηκαν με τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές στην Κρήτη. Η νοικοκυρά Λέλα Καραγιάννη που με αυταπάρνηση, θάρρος, αντιστάθηκε στην κατοχή της πατρίδας της βασανίστηκε και εκτελέστηκε. Ιστορία έγραψαν ο Καραολής και Δημητρίου, ο Παλληκαρίδης, ο Σολωμού. Ιστορία γράφει σήμερα ολοκληρος ο Ελληνικός λαός που δεν ρώτησε ποτέ, γιατί ή πόσα. Οι ιστορικοί γράφουν την ιστορία. Την γράφουν κατά παραγγελία και επί πληρωμή.όπως στα πανυγίρια τα κλαρίνα παίζουν ότι θέλει αυτός που ρίχνει το παραδάκι. Αποσιωπώντας γεγονότα, δίνοντας έμφαση σε άλλα, , συγγράφουν ιστορικά παραμύθια ώστε να ικανοποιηθούν οι πολιτικές σκοπιμότητες της στιγμής.

Νεοταξισμός

[Η Χούντα του 1967 και ο σύγχρονος φασισμός.]

Τότε φυλάκιζαν τους αγωνιστές!
Σήμερα φυλακίζουν και δολοφονούν τη σκέψη.

Γράφει Ο Θύμιος Παπανικολάου
Απρίλιος 2006, Ρεσάλτο τεύχος 6

Η δικτατορία είναι μια συνήθεια του αίσχους:
Μια μηχανή που σε καθιστά κωφάλαλο,
Ανίκανο να ακούσεις, ανήμπορο να μιλήσεις
Και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξεις.
Εντουάρντο Γκαλεάνο

Κάθε δικτατορία είναι μια «μηχανή», που πρώτα απ΄ όλα καταδιώκει και βασανίζει τους νέους. Καθεστώς στείρο, όπως είναι, μισεί θανάσιμα καθετί που μεγαλώνει και κινείται. Πολλαπλασιάζει μόνο τις φυλακές και τα νεκροταφεία. Δεν μπορεί να παράγει τίποτε άλλο από κρατούμενους, πτώματα, ρουφιάνους και εξόριστους. Το να είσαι νέος και μάλιστα πολιτικοποιημένος νέος, για τη δικτατορία είναι έγκλημα.
Οι αφηγήσεις για τη δικτατορία της 21ης Απριλίου είναι «αφηγήσεις» καπηλείας, ηρωποίησης, πολιτικής εξαργύρωσης, «αφηγήσεις» νάρκωσης και λήθης. Και αυτή η πρόσφατη ιστορία μας έχει δοθεί μασκαρεμένη και αφυδατωμένη από τα πολιτικά της μηνύματα. Αυτή η «ιστορία» σε σχέση με την αληθινή ιστορία, είναι όπως ο εφιάλτης σε σχέση με τα βιώματα της πραγματικής ζωής. Η αλήθεια και η μυθολογία διαπλέκονται και τη θέση των πολιτικών αιτημάτων και μηνυμάτων έχει πάρει το ωχρό πρόσωπο εκείνων που επιδιώκουν όχι μόνο να σβήσουν τις αγωνιστικές μνήμες, αλλά και να επιβάλλουν τον ολοκληρωτισμό του αυτοκρατορικού λόγου.
Εξατμίζουν την ιστορική ουσία, δαιμονοποιούν κάποιες εξωτερικές όψεις της δικτατορίας και τις έννοιες με αρνητική συναισθηματική φόρτιση για να επικαλύψουν και να εξωραΐσουν το ιστορικό παρόν.
Αυτό το μικρό κείμενο δεν αποπειράται την αποκατάσταση της ιστορίας. Δεν είναι ιστορικό κείμενο. Απλώς θέλει να επισημάνει ότι ο σημερινός κυρίαρχος πολιτικός λόγος είναι ένας ταριχευμένος πολιτικός λόγος που αφού έχει μετατρέψει την ιστορία της χούντας σε μούμια Αιγυπτιακή τη χρησιμοποιεί για να επικαλύψει το σύγχρονο εφιάλτη: Το μακάβριο ολοκληρωτισμό της πλανητικής αυτοκρατορίας.

Ο σύγχρονος σκοταδισμός

Η χούντα της 21ης Απριλίου μπροστά στην πλανητική χούντα που ζούμε σήμερα φαντάζει σαν αποκριάτικος καίσαρας. Η δικτατορία της 21ης Απριλίου φυλάκιζε τους αγωνιστές και τους αντιπάλους της. Η σημερινή δικτατορία του πλανητικού κράτους υπερβαίνει αυτά τα όρια, είναι χωρίς όρια. Φυλακίζει και δολοφονεί ανθρώπους και ιδέες, αποδομεί την Ιστορία, ακρωτηριάζει συνειδήσεις, ανατρέπει τους μηχανισμούς τη σκέψης: Επιβάλει την ενιαία σκέψη και την ενιαία ταυτότητα. Οι συνταγματάρχες δεν μπορούσαν να εξοντώσουν τις ιδέες και την ελπίδα. Σήμερα έχουν τελειοποιηθεί τα βασανιστήρια της επιβολής της σιωπής και της καλλιέργειας του τρόμου, έχει αναχθεί σε επιστήμη η τεχνική εξόντωσης των ανθρώπων, των ιδεών και της ελπίδας.
Η Νέα Tάξη χρειάζεται ανθρώπους που να αισθάνονται ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, μη υποκείμενοι σε καμιά εξουσία ή αρχή ή συνείδηση, ωστόσο πρόθυμους να δέχονται διαταγές, να κάνουν ό,τι απαιτούν από αυτούς, να εφαρμόζουν καλά στην κοινωνική μηχανή, χωρίς τριβή, ανθρώπους που να μπορούν να καθοδηγούνται χωρίς εξωτερική βία, να ποδηγετούνται χωρίς ηγέτες, να παρακινούνται χωρίς σκοπό. Σήμερα θέλουν πλάσματα με στενό, μίζερο μυαλό, ταπεινά περιχαρακωμένο στην απληστία και στην ατομική αναρρίχηση. Θέλουν πλάσματα άβουλα, χειραγωγήσιμα, πειθαρχημένα, γρανάζια της κοινωνικής μηχανής: Ο σκοταδισμός στην πιο ακραία, μοχθηρή και εφιαλτική του μορφή.

Τα ιδεώδη της Νέας Εποχής

Το ιδεώδες της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας είναι η υπνωτική αρμονία, η μηχανοποίηση της σκέψης, ο λήθαργος του υποκειμένου. Γι αυτό οι μηχανισμοί της πλανητικής Χούντας στοχεύουν:
* Στην αποδόμηση της ιστορίας, της συλλογικής συνείδησης και των αγωνιστικών παραδόσεων. Κατακερματίζουν τον «παλαιό» κοινωνικό ιστό, με πρόσχημα την ενημέρωση και τον προβληματισμό. Κατακερματίζουν τον «παλαιό» ψυχοπνευματικό ιστό με πρόσχημα την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Εξουδετερώνουν τον «παλαιό» άνθρωπο και εξαφανίζουν την εμπειρία και τις κατακτήσεις αιώνων, παρεμβαίνοντας, δήθεν επανορθωτικά, σε κάθε τομέα της ζωής του. Λανσάρουν υποβολιμαία τα νέα ιδεολογήματα που εκλαμβάνουν ως κατάκτηση τη σήψη των ιδεολογιών. Θεωρούν «προχωρημένο» και «προοδευτικό» να αισθάνεσαι «πολίτης της γης», να αποκολλάσαι οικειοθελώς από την Ιστορία, να δέχεσαι αδιαμαρτύρητα κάθε μεταβολή στα ταξικά, εθνικά, ψυχοπνευματικά, προσωπικά και σεξουαλικά δεδομένα, να ζεις σε ένα ατέλειωτο συμβατικό παρόν, χωρίς παρελθόν και μέλλον…
*Στην παράλυση της σκέψης και της βούλησης.Υποσκάπτουν τη λογική αποδομώντας κάθε αυτονόητο και κάθε κοινωνικό κριτήριο. Η «νέα λογική» θεωρεί κάθε άποψη εξ ίσου έγκυρη, γιατί ο καθένας είναι φορέας της δικής του αλήθειας. Καταργούν στην πράξη τη λογική, όταν υποβιβάζουν σύνθετες έννοιες στο επίπεδο των αγοραίων απλουστευτικών εξισώσεων. Καταστρέφουν τη σκέψη με τις σούπες των κοινοτοπιών και την ασυδοσία της «ατομικής άποψης». Παραλύουν τη λογική διαμέσου της τυπικής και της «δημοκρατικής» τήρησης ίσων αποστάσεων μεταξύ δικαίου και αδίκου, θύματος και θύτη, καταπιεσμένων και καταπιεστών, βίας και αντι-βίας, καλού και κακού κλπ. Καταστρέφουν, τέλος, κάθε κοινωνικό, ταξικό, πνευματικό, ηθικό, εθνικό, θρησκευτικό έρεισμα του ανθρώπου με το δογματικό πλουραλισμό: Η σχετικοποίηση του απόλυτου και η απολυτικοποίηση του σχετικού.
* Στην κατασκευή πραγμάτων και ανθρώπων χωρίς σύνορα, χωρίς όρια, χωρίς περιορισμούς:«ανοικτά σύνορα», πολύ-πολιτισμικός πολτός, ανοχή χωρίς όρια, πάθη και ένστικτα χωρίς όρια, δηλαδή άνθρωποι χωρίς αναστολές, χωρίς δισταγμούς, χωρίς ενοχές, νοσηρά ατομικιστές, εν δυνάμει απατεώνες και που θα είναι περήφανοι για το ρεαλισμό τους και τον κυνισμό τους…
Με δύο λόγια η σύγχρονη δικτατορία της Νέας Τάξεις έχει ως έμβλημά της το μίσος για τη σκέψη και τη βούληση και στοχεύει στην κατασκευή ανθρώπων δειλών, μοιραίων και άβουλων οι οποίοι θα ανέχονται τα πάντα και θα παρακολουθούν, δίχως να το αντιλαμβάνονται, την αποσάθρωση και αποτέφρωση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Ο αόρατος πόλεμος

Με τη Χούντα των συνταγματαρχών είχαμε να κάνουμε με συμβατικό πόλεμο. Αυτή μας δίωκε, μας φυλάκιζε, μας βασάνιζε, αλλά διατηρούσαμε πλήρη διαύγεια του πνεύματός μας, είχαμε επίγνωση της ήττα μας. Γνωρίζαμε δηλαδή ότι η εξωτερική ελευθερία μας είχε αλωθεί, αλλά η ελευθερία της σκέψης και της βούλησής μας, συνακόλουθα και της δράσης μας παρέμενε αλώβητη. Συνεπώς η υποδούλωσή μας ήταν προσωρινή.
Με τη σημερινή Χούντα της Νέας Τάξης ο πόλεμος είναι αόρατος, δραματικά πιο επικίνδυνος και καταστροφικός από ένα συμβατικό πόλεμο. Σήμερα ο εχθρός ( η πλανητική Χούντα) στρέφεται επιπλέον και κατά της λογικής, για να την απορυθμίσει, στρέφεται και κατά της βούλησης, για να την αλώσει. Η Νέα Χούντα εξοντώνει δηλαδή και τη σκέψη και τη βούληση, με τα παραπλανητικά δολώματα της «ελευθερίας χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς περιορισμούς». Γεννά ηττημένους χωρίς διαύγεια πνεύματος, ώστε να έχουν επίγνωση της ήττας τους, ηττημένους υπερήφανους για την ήττα τους…
Ας μην υπερτιμούμε και δαιμονοποιούμε, συνεπώς, τη βαρβαρότητα των «συμβατικών» δικτατορικών καθεστώτων, επικαλύπτοντας και αποκρύπτοντας ή εξωραΐζοντας τον εφιάλτη του σύγχρονου φασισμού της Νέας Τάξης: Αυτό που κάνει η ηττημένη και καλοαναθρεμμένη «αριστερά»…

Διβάστε το πριν πάτε να ψηφίσεται

Ένα κείμενο που πρέπει να διαβαστεί την ημέρα των εκλογών!...

Εθελόκωφος άρχων

Tου Xρηστου Γιανναρα

Πρωτοδιοριζόμενος καθηγητής Μαθηματικών φτάνει στο Γυμνάσιο επαρχιακής πόλης. Σεπτέμβρης μήνας (πέρυσι) και πρώτη δουλειά που του αναθέτει ο γυμνασιάρχης είναι να εξετάσει τους μετεξεταστέους της προηγούμενης σχολικής χρονιάς. Σε μιαν αίθουσα βρίσκει να περιμένουν δεκαπέντε περίπου μαθητές. Αρχίζει ο καθηγητής να υποβάλει ερωτήσεις και η απάντηση από κάθε παιδί: «δεν ξέρω». Υποχωρεί σταδιακά σε όλο και ευκολότερα θέματα, φτάνει στα στοιχειώδη των πράξεων της αριθμητικής, όμως η απάντηση όλων σταθερή και άφοβη: «δεν ξέρω». Εκδηλη η αμηχανία του καθηγητή, οπότε οι μαθητές τον κατατοπίζουν: «Θα μας δώσετε γραπτές ερωτήσεις και θα μας γράψετε στον πίνακα τις απαντήσεις, έτσι γίνεται πάντοτε». Καταφεύγει ο δυστυχής πρωτάρης στον γυμνασιάρχη, ο οποίος και επαληθεύει τα παιδιά: «Ναι, σιωπηρά έτσι γίνεται, είναι προφορική εντολή του υπουργείου»!

Σιωπηλά, αλλά μεθοδικά και έγκαιρα (στη σχολική εκπαίδευση) εξαλείφεται από τις προσλαμβάνουσες του Ελληνα κάθε δεοντολογία, κάθε λειτουργία κανονιστικών αρχών. Είκοσι έξι χρόνια τώρα – από τη σημαδιακή «Δεκαοχτώ Οχτώβρη» του 1981. Παγιώνεται αυτονόητα στις συνειδήσεις ότι η κρίση, η αξιολόγηση, η διάκριση ποιοτήτων σημαίνουν «σκοταδισμό» και «συντήρηση», ο λειτουργικός έλεγχος και οι πειθαρχικές συνέπειες είναι περίπου φασιστική πολιτική. «Εκδημοκρατισμός» και «προοδευτικές κατακτήσεις» μεταφράζονται σε βεβαιότητα πως «όλα επιτρέπονται».

Ετσι, στην Ελλάδα σήμερα οι άνθρωποι που με δόλια νομοθετήματα «αποχαρακτήρισαν» εκατοντάδες χιλιάδες στρεμμάτων δάσους και τα παρέδωσαν στους οικοπεδοφάγους, μπορούν με κάθε άνεση να εμφανίζονται σε τηλεοπτικά «παράθυρα» και να μαίνονται για την τωρινή κυβέρνηση που ολιγώρησε στην προστασία των δασών! Ο τηλεθεατής δεν θα οργιστεί, γιατί δεν καταλαβαίνει τη θρασύτατη αναίδεια, δεν μπορεί να την κρίνει, έχει χάσει (όπως και ο μετεξεταστέος στο σχολείο) την ικανότητα της ηθικής αποτίμησης μιας πράξης. Αναίσχυντα λοιπόν παραμένουν στον δημόσιο βίο και ακκίζονται ως τιμητές «καταστροφικών πολιτικών λαθών» των αντιπάλων τους πολιτικοί, υπόλογοι για πραγματικά κοινωνικά κακουργήματα.

Δύσκολα αιτιολογείται τέτοια λαϊκή ανοχή στην αναίδεια σαν άμβλυνση της μνήμης ενός ολόκληρου λαού, αυτοματική ή συμπτωματική. Το περιστατικό των μετεξεταστέων μαθητών έχει αναρίθμητα ανάλογα σε κάθε πτυχή ή πλοκάμι του κρατικού πολύποδα, λειτουργεί σαν μοντέλο συμπεριφοράς, διαμορφώνει μεθοδικά συνειδήσεις. Στα είκοσι έξι χρόνια της σοσιαλεπώνυμης λοιμικής και της «νεοδημοκρατικής» ληθαργικής αφασίας παγιώθηκε μεθοδικά ως αυτονόητη πρακτική η παραίτηση από κάθε λειτουργία κρίσης, αξιολόγησης, απόδοσης ευθυνών, ελέγχου της συνέπειας. Με αποτέλεσμα, καμιά καταγγελία, οσοδήποτε τεκμηριωμένη, να μην επηρεάζει αρνητικά τους ψηφοφόρους.

Οι Ελλαδίτες ψηφοφόροι δίνουν, δίχως ενδοιασμό, σταυρό προτίμησης στους πολιτικούς αυτουργούς της ληστείας του Χρηματιστηρίου του 1999. Σταυρό προτίμησης στους πολιτικά υπεύθυνους για το έγκλημα του «Σαμίνα». Επιβραβεύουν με την ψήφο τους τους υπαίτιους της αισχύνης για τη νύχτα των Υμίων, για την πανικόβλητη υπαναχώρησηη στην περίπτωση των πυραύλων S300, τους αυτουργούς της προδοσίας του Οτζαλάν (συγκλονιστικό και αδιάσειστα τεκμηριωμένο το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη «Παράδοση Οτζαλάν - Η ώρα της αλήθειας», μαρτυρία που θα έπρεπε να έχει εξαφανίσει από το πολιτικό προσκήνιο τους καταγγελλόμενους).

Δεν οργίζεται πια ο Ελληνας, δεν έχει αντανακλαστικά αντίδρασης στη θρασύτατη αναίδεια. Τον έχει ευνουχίσει το μοντέλο προαγωγής των μετεξεταστέων, δεν ξέρει πια τι θα πει κριτική αποτίμηση, έλεγχος, αξιολόγηση, διάκριση ποιοτήτων. Ανέχεται τους πιο ανενδοίαστους προπαγανδιστές της «πλεκτάνης Ανάν» να βρίσκονται σήμερα στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της ελληνικής διπλωματίας. Και να διαχειρίζεται ακόμα την παιδεία και καλλιέργεια της ελληνικής νεολαίας η υπέρμαχος υπουργός της κατ’ επιταγήν ιδεοληπτικών δογμάτων ιστοριογραφίας.

Δεν είναι από μεγαθυμία ανεκτικός με τους επαγγελματίες πολιτικούς ο Ελληνας – η μεγαθυμία θα ξεμύτιζε και σε άλλες εκφάνσεις κοινωνικής συμπεριφοράς. Μια συγκεκριμένη αποχαυνωτική δημαγωγία τον έχει καταστήσει επιπόλαια αυτοκαταστροφικό. Και τεκμηρίωση της πιστοποίησης παρέχουν οι πρωτιές τηλεθέασης μόνιμα καθηλωμένες στα κανάλια της άκριτης εμπάθειας, της ανέλεγκτης παραπληροφόρησης, της αμοραλιστικής αρχής ότι «όλα επιτρέπονται». Η ακρισία είναι σύνδρομο αυτοκαταστροφής.

Οταν σε μια κοινωνία υποβαθμίζεται (ή χάνεται) η λειτουργία των κριτικών αποτιμήσεων, σημαίνει ότι εξαλείφεται η λειτουργία της λογικής. Δηλαδή χάνεται η ελπίδα. Σε κοινωνία που παραλογίζεται, δεν υπάρχει ελπίδα συν-εννόησης, νόημα συνύπαρξης, κριτήρια εξισορρόπησης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Οταν ο πολιτικός που οικοπεδοποιεί το δάσος και νομιμοποιεί τα αυθαίρετα δεν γίνεται αυτονόητα κατάπτυστος, τότε αποκλείεται να βρεθεί ποτέ και να τιμωρηθεί ο φυσικός αυτουργός του εμπρησμού. Και όταν στη Βουλή χειροκροτείται ο ελλειμματικός μεν αλλά αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το χυδαίο «δεν έχετε τσίπα»! που απευθύνει στον πρωθυπουργό, τότε γίνεται προφανές γιατί η κοινοβουλευτική φενάκη ανέχεται τον αγοραίο λαϊκισμό, ενώ αποκλείει, με κοινή συναίνεση, την κυριολεκτική χρήση της λέξης «προδοσία» – την κρίση (αποτίμηση) του ενδεχομένου.

Το αμέσως προκείμενο: Ο πρωθυπουργός ζητάει από τον λαό να του χαρίσει και δεύτερη τετραετία «για να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις» του. Είναι αρκούντως ευφυής ώστε να ξέρει το προφανές για τους νουνεχείς. Οτι εφόσον δεν τόλμησε να ξεκινήσει από τη μεταρρύθμιση της χαριστικής προαγωγής των μετεξεταστέων (σε κάθε τομέα του δημόσιου βίου) οι μεταρρυθμιστικές του επαγγελίες εισπράττονται μόνο ως τεχνάσματα εντυπωσιασμού. Το μοντέλο προαγωγής των μετεξεταστέων επιτρέπει να μιλάει για μεταρρυθμίσεις πρωθυπουργός που δεν τόλμησε έστω έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό: Παρέμεινε δέσμιος παλαιοκομματικών εξαρτήσεων, με υπουργούς και επιτελείς κραυγαλέας ανεπάρκειας, συχνά κωμικοτραγικής.

Δίνει την εικόνα μετεξεταστέου, που χωρίς να έχει προσπαθήσει για λύσεις των στοιχειωδέστερων προβλημάτων, ζητάει να περάσει χαριστικά σε δεύτερη τετραετία. Πάντως, αν και εθελόκωφος, χρόνο για να αλλάξει την εικόνα του έχει.

05-08-07 Καθημερινή

ΕΦΙΑΛΤΕΣ