«Τόλμη, πάντα τόλμη, κι ακόμα πολλή τόλμη».

Το ΚΚΕ μπροστά στις ιστορικές του ευθύνες


Η ψεύτικη «φρονιμάδα» είναι ψευδώνυμο της δειλίας και σε μεγάλες ιστορικές στροφές, όπως η σημερινή, ισοδυναμεί με προδοσία.
Σήμερα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε σε βάθος την κατάσταση και να βγάλουμε από αυτή όλα τα πρακτικά συμπεράσματα, τολμηρά δίχως φόβο. Η νηφαλιότητα της θεωρίας πρέπει να συνοδεύεται από την «οργή της δράσης». Το έμβλημα της θεωρίας και της δράσης πρέπει να είναι το σύνθημα του Νταντόν: «Τόλμη, πάντα τόλμη, κι ακόμα πολλή τόλμη».

Οι πλατιές λαϊκές μάζες και καταλαβαίνουν και θέλουν να αγωνιστούν. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει ο πολιτικός φορέας που θα μιλήσει στο πάθος τους και στο λογικό τους, δηλαδή που θα θέσει τα πραγματικά προβλήματα και θα μπει μπροστά.
Το πολιτικό αυτό υποκείμενο δεν μπορεί να είναι ΚΑΝΕΝΑ από τα κόμματα του καθεστώτος, ιδιαίτερα τα υποκείμενα της μεταλλαγμένης «αριστεράς», τύπου ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία αποτελούν τις πλέον εφιαλτικές γκριμάτσες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και τους ιδεολογικούς ροπαλοφόρους της Νέας Τάξης.
Το μόνο κόμμα, αυτή την ιστορική περίοδο, που υπάρχει και βρίσκεται στην άλλη ταξική όχθη είναι το ΚΚΕ. Μπορεί να μην μας ικανοποιεί, αλλά είναι το μόνο που συγκρούεται με την καπιταλιστική Νέα Τάξη, είναι το μόνο ταξικό οδόφραγμα και μετερίζι αγώνα.
Είναι το μόνο που έχει τη δύναμη να μετατρέψει την κοινωνική οργή σε συνειδητό λαϊκό κίνημα και να αναχαιτίσει τις επιθέσεις και τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης.
Γι’ αυτό και η ιστορική του ευθύνη είναι μεγάλη. Για μα φορά ακόμα η ΙΣΤΟΡΙΑ βάζει το ΚΚΕ μπροστά στις ευθύνες του.
Αυτές τις μεγάλες ιστορικές ευθύνες πρέπει να αναλογιστεί η ηγεσία του ΚΚΕ και να δράσει με τόλμη.

Και πρώτα απ’ όλα να καταγγείλει ανοικτά και δυνατά την επίθεση που δέχεται η Ελλάδα από τα ξένα κέντρα αποφάσεων, τους μηχανισμούς τους και τις μυστικές τους υπηρεσίες.
Η πολιτική κατάσταση που ζούμε δεν χωράει μισόλογα και υπεκφυγές. Εδώ υπάρχει χρόνιος πόλεμος κατά της Ελλάδας από την αμερικανική αυτοκρατορία. Θέλουν να κάνουν την Ελλάδα Σερβία, να την γονατίσουν και να τη διαμελίσουν.

Η Ηγεσία του ΚΚΕ πρέπει με θάρρος και με δράση να αποκαλύψει αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τι και ποιοι τους καθορίζουν.
Πρέπει να καταγγείλει ανοικτά, ότι όλες αυτές οι τρομοκρατικές προβοκάτσιες που ζούμε σήμερα και έχουν περιτυλίξει τη χώρα σε ένα μανδύα ζόφου και τρόμου είναι οργανωμένο σχέδιο των παρακρατικών μηχανισμών και των μυστικών υπηρεσιών: Είναι ένας σύγχρονος πόλεμος με άλλα μέσα.
Πρέπει να αναδείξει τους στόχους και τις επιδιώξεις αυτού του πολέμου. Πρέπει να δείξει ότι το ελληνικό κράτος και οι θεσμοί του έχουν αλωθεί από τις διεθνείς μυστικές υπηρεσίες.
Αυτά είναι από τα πρώτα που πρέπει να αποκαλυφτούν και ταυτόχρονα πρέπει να καλέσει τον ελληνικό λαό σε μια νέα αντιιμπεριαλιστική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Φυσικά και να προωθήσει ενιαίο- μετωπικές Επιτροπές Αγώνα και Αντίστασης.

Καμιά σοσιαλιστική προοπτική δεν μπορεί να υπάρξει αν μετατραπούμε σε ένα προτεκτοράτο των Βαλκανίων και της Ευρώπης.
Και καμιά προοπτική νίκης δεν υπάρχει εάν δεν αντικρούσουμε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην πράξη των οργανωμένων, αντι-ιμπεριαλιστικών κινημάτων και τα δούμε μόνο σαν ευκαιρία ανόδου των εκλογικών ποσοστών.
Αυτό κάνουν όλα τα κόμματα. Πέραν των μικροκομματικών, εκλογικών σκοπιμοτήτων δεν νοιάζονται για τίποτε, γιατί αποτελούν τους ιμάντες των καθεστωτικών παιχνιδιών.

Το ΚΚΕ αποτελεί μια διαφορετική ταξική οντότητα και ιστορική συνείδηση, ένα «ξένο σώμα» του συστήματος. Και να θέλει η ηγεσία του να διαπραγματευτεί, αυτά τα ιστορικά κεκτημένα, δεν μπορεί. Μια ενσωμάτωσή της στο σύστημα θα σημάνει αυτόματα και τη διάλυση του ΚΚΕ.

ΣΗΜΕΡΑ, ιδιαίτερα που η παγκόσμια καπιταλιστική κρίσει θα σπρώξει πλατιές λαϊκές μάζες στο δρόμο του αγώνα, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο οι προϋποθέσεις της πλήρους ενσωμάτωσης του ΚΚΕ. Η νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων δεν ανέχεται σήμερα το ΚΚΕ, όπως και ΚΑΜΙΑ δομή ιστορικής συνείδησης: Κοινωνικής και εθνικής.

Εξ αντικειμένου, συνεπώς, το ΚΚΕ βρίσκεται στο στόχαστρο των πλανητικών κέντρων εξουσίας, συνακόλουθα τα αντανακλαστικά της αυτοάμυνάς του θα κινητοποιηθούν.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, δεν θα πρέπει να τρέφει καμία αυταπάτη για τις δύσκολες μέρες που έρχονται για το κόμμα. Θα πρέπει συνεπώς να αποβάλλει τις εκλογικές και άλλου είδους παρωπίδες και να θέσει τα προβλήματα ωμά και τολμηρά...

Από τα πρώτα και καθοριστικά είναι να διακρίνει τον εφιάλτη της αλλοδαπής εισβολής.
ΚΑΝΕΝΑΣ αγώνας δεν μπορεί να γίνει αν δεν τεθεί το ζήτημα των «ανοικτών συνόρων» με όλα τα συνακόλουθα της εισβολής και κατοχής της χώρας μας από εκατομμύρια αλλοδαπούς, ταξικά και πολιτικά πρωτόγονους.
ΟΛΑ τα κεκτημένα της εργατικής τάξης (κοινωνικά, συνδικαλιστικά, πολιτικά) έχουν τιναχθεί στον αέρα, με αιχμή του δόρατος τους εισαγόμενους δούλους.

Οι εισαγόμενοι δούλοι και τα «ανοικτά σύνορα», αποτελούν σήμερα τη στρατηγική συνιστώσα του διεθνούς ιμπεριαλισμού για τη διάλυση, όχι μόνο της προλεταριακής πρωτοπορίας, αλλά και των εθνών κρατών.

Η απειλή αυτή για την Ελλάδα είναι άμεση και εφιαλτική!

Κάθε αγώνας είναι ουτοπικός αν δεν τεθούν τα ζητήματα αυτά και οι πολυεδρικές καταστροφικές επιπτώσεις τους.

Τίποτε δεν είναι περισσότερο επικίνδυνο στις σημερινές πολεμικές περιστάσεις όσο το ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψεύτικων ελπίδων: το χάιδεμα της αλλοδαπής εισβολής, η αντιρατσιστική ρητορεία (ιδεολόγημα του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου), η άνοδος των εκλογικών μας ποσοστών και οι κούφιες ρητορείες…

Η ηγεσία του ΚΚΕ πρέπει να μιλήσει ανοικτά και να θέσει με ΤΟΛΜΗ τα πραγματικά προβλήματα και τους κινδύνους που μας απειλούν. Θα έχει όλο τον ελληνικό λαό στο πλευρό του.

Ο ελληνικός λαός αναζητά το ηγετικό πολιτικό υποκείμενο για να εκφραστεί και να κινητοποιηθεί…

Πηγή: Resalto.gr