Προπαγανδιστές για γέλια και για κλάματα

Για δύο και πλέον εβδομάδες οι Έλληνες γίνονται μάρτυρες μίας πρωτόγνωρης για την Ελλάδα "εξέγερσης". Άριστα σχεδιασμένη, καλά οργανωμένη και συντονισμένη μετέτρεψε την χώρα σε ερείπια. Κατέστρεψε περιούσιες μεροκαματιάρηδων, μικρο εμπόρων και άφησε χιλιάδες ανέργους. Τα χρυσά γκέτο της Φιλοθέης, του Ψυχικού και της Πολιτείας που θα έπρεπε να είναι ο λογικός στόχος μιας "ταξικής" εξέγερσης εξακολουθούν να είναι φωτισμένα και όμορφα σαν να μην συνέβη τίποτα. Στην οδό Φιλαδελφέως στο Κεφαλάρι ούτε ένα κάδος σκουπιδιών δεν κάηκε. Τα μικρομάγαζα διαγουμίστηκαν κανονικά. Κανείς από του αγριεμένους "νέους" δεν άγγιξε τα Χοντος η το Αttica ή τον περιώνυμο Mall. Συστηματικά, μεθοδικά το εμπόριο των μικρομεσαίων καταστράφηκε για να κάνει χώρο στα πολυεθνικά μεγαθήρια.

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος φραγκολεβαντίνος Σωμερίτης μας είχε προειδοποιήσει από τις σελίδες του Βήματος όταν για πολλοστή φορά ο Καραμανλής συναντήθηκε με τον Πούτιν.

Με ολίγη ομόδοξη Ορθοδοξία και με τη γενική αίσθηση ότι με αυτά τη «φέρνουμε» στους μισητούς Αμερικανούς και στους ανθέλληνες Ευρωπαίους- μείον ο Σαρκοζί, αλλά ως πότε; Δοκίμασαν το «κόλπο» ο Νάσερ και ο Μακάριος. Απέτυχαν. (Το Βήμα 30/4/2008)

Ο Νάσερ άρπαξε τον πόλεμο των "έξη ημερών" ο Μακάριος άρπαξε το πραξικόπημα του 74 και σήμερα ο Καραμανλής αρπάζει την μήνη των κουκουλοφόρων αντιεξουCIAστων.

Μαζεύτηκαν όλα τα λιανοτούφεκα της νεοταξίτικης διανόησης να μας το κάνουν όμορφο. Να ερμηνεύσουν τα γεγονότα ώστε να τα καταλάβουμε καλύτερα.

Ο Μπουκάλας έσπασε πλάκα από την Καθημερινή (19/12/08) προσπαθώντας να μας διασκεδάσει και να μας χλευάσει μιλώντας για τους "έξωθεν οχτρούς" και "έξωθεν επεμβάσεις", για πράκτορες σκοτεινούς και φοβερούς, για μυστηριώδεις χημικές ουσίες και για τραμπούκους εισαγμένους από Ιταλία, μεταμφιεσμένους σε Αγιοβασίληδες . Ξέχασε να μας πει για το δολάριο που λαδώνει την προπαγανδιστική μηχανή, αλλά δεν πειράζει αυτό μας το είπε η κυρία Plame.

Ο Γιανναράς τα φόρτωσε στον δύστυχο Αλαβάνο και στον πεθαμένο φασισμό.

Ανενδοίαστα και ανερυθρίαστα, θα έλεγα. Την περασμένη Κυριακή η πρώτη αντίδραση του Αλαβάνου μετά τη δολοφονία του μαθητή ήταν να δηλώσει ότι στη σημερινή Ελλάδα «είναι κακούργημα να είσαι νέος». Να πει, δηλαδή, στα παιδιά όλης της χώρας ότι ένα παιδί δολοφονήθηκε όχι επειδή το σκότωσε ένας δολοφόνος αλλά επειδή ήταν παιδί.

Αλλά ο πραγματικά ωραίος. Ο απόλυτος ρέκτης είναι ο φιλόσοφος, συγγραφέας, ποιητής, ξερόλας Δήμου. Διαβάστε και προσοχή μην τρελαθείτε.

Ο θάνατος του Αλέξη ήταν η αφορμή. Ποιες ήταν οι αιτίες; Η τριτοκοσμική καθυστέρηση της χώρας, η περιθωριοποίηση των νέων, η απίθανη μουσειακή παιδεία μας (19^ος αιώνας: αποστήθιση και απομνημόνευση!), ο αυταρχισμός, η φαυλότητα και ανικανότητα του κράτους, η ατιμωρησία των πάντων;

Ιστορικοί του μέλλοντος εδώ ξεκινάτε εσείς!

Και ψυχίατροι του παρόντος συμπληρώνουμε εμείς!

Για όλα φταίει η παιδεία, του έχει κάτσει στο στομάχι η απόσυρση του βιβλίου αίσχους, η αποστήθιση και η απομνημόνευση. Οι αγωνιστές του 114 θα ήταν από άλλο ανέκδοτο. Φαίνεται η αποστήθιση και η απομνημόνευση του 60 ήταν καλής ποιότητας. Μέσα στις βίαιες συγκρούσεις του τότε δεν είχε σπάσει ούτε μία βιτρίνα στην Πανεπιστημίου και στην Σταδίου. Εποχή που η καταστολή δεν καταλάβαινε και πολλά πράγματα από δικαιώματα και σχετικές παρλαπίπες. Αν δεν πιστεύει! Ας ρωτήσει τον Φαράκο ή τον Καρκαγιάννη ή το Θεοδωράκη να του πουν. Η "απίθανη μουσειακή παιδεία μας". Εδώ το χολερικό φωτισμένο κολεγιόπαιδο αρλουμπολογώντας έχει ξεπεράσει τον εαυτό του. Την δεκαετία του 60 το Δημόσιο Σχολείο ήταν πανίσχυρο. Οι μαθητές του σάρωναν το βραβεία της Μαθηματικής Εταιρείας και περνούσαν στα Πανεπιστήμια με το σπαθί τους. Τα ιδιωτικά, Λύκειο Μακρή, σχολή Μωραΐτη, Μαρούδα, Λαζαροπούλου, Τυχόπουλου ήταν το καταφύγιο των ανικάνων και των ηλιθίων που έπρεπε να δώσουν απολυτήριες εξετάσεις ώστε τα απολυτήρια τους να είναι ισότιμα των απολυτηρίων του Δημοσίου. Όσον αφορά το Αμερικάνικο Κολέγιο Αθηνών, από ότι μου λένε οι παλαιότεροι, απλά ξέρανε ότι υπάρχει. Το μόνο που ζήλευαν ήταν το γήπεδο μπάσκετ με το παρκέ που όμως δεν το έσωζε από την ομάδα του 10ου.

Φαίνεται ότι τα λιανοντούφεκα της Νέας Τάξης, Μπουκάλας, Δήμου, Γιανναράς δεν έχουν κατορθώσει να πείσουν τους Έλληνες ότι αυτό που ζούμε και και βιώνουμε τις τελευταίες ήμερες είναι έκρηξη οργής. Ο Έλληνας βλέπει, ακούει, μαθαίνει. Το διαδίκτυο είναι όργανο ανατροπής αλλά και πληροφόρησης. Οι Έλληνες κατάλαβαν ότι η Ελλάδα δεν έπεσε θύμα οργής ενός τυχαίου πλήθους που εξοργίστηκε από ένα φόνο, άλλωστε δεν είναι ο πρώτος φόνος. Ο Μπουκάλας μιλάει ειρωνικά για "έξωθεν οχτρούς". Αποφεύγει όμως να εξηγήσει μερικές απορίες που βασανίζουν το μυαλό των τρισκατάρατων νοικοκυραίων. Που βρέθηκαν οι χιλιάδες πέτρες μέσα σε μία τσιμεντούπολη όπως η Αθήνα; Που βρέθηκαν οι χιλιάδες βόμβες Μολότοφ την επομένη του θανάτου του Αλέξη; Που βρέθηκαν τα πανίσχυρα λαιζερ που λούζαν τους άνδρες της αστυνομίας;

Επιστρατεύθηκε λοιπόν ο πολύς Παπαχελάς που βλέπει οράματα και ακούει φωνές να μας διασκεδάσει. Με άφθονη ειρωνική διάθεση από τις στήλες της Καθημερινής (24/12/08) μας έριξε το ακόλουθο ευτράπελο και διασκεδαστικό.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ο εγγονός του ιστορικού σταθμάρχη της CIA Toμ Καραμεσίνη, ο Τζέρι Καραμεσίνης, εμφανίσθηκε προχθές στη Νομική Σχολή και πέταξε δύο μολότοφ στη Σόλωνος. Ανήκε σε μια ειδική επιχειρησιακή ομάδα του αμερικανικού Πενταγώνου, που έχει ως σχέδιο να κάψει σιγά - σιγά ένα μεγάλο μέρος ελληνικού εδάφους και στο τέλος να πυρπολήσει το ελληνικό κομμάτι του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Πρόκειται για καλά μελετημένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας...

Ξέχασε να προσθέσει ότι ο ιστορικός σταθμάρχης της CIA Τομ Καραμεσίνης ήταν και ο υποδιευθυντής (Deputy) της CIA επικεφαλής της Chile Task Force που ανέτρεψε τον Allende.
Ο Παπαχελάς αφου είδε τον Τζέρι έξω από την Νομική Σχολή μάλλον θα σταμάτησε να πιάσει ψιλοκουβέντα μαζί του και κόλλησε εκεί.

Αν είχε προχωρήσει πιο κάτω, στην γωνία Σίνα και Ακαδημίας μπροστά στο καμένο κτίριο του Πανεπιστημίου θα είχε δει το φάντασμα του Allende να περιφέρεται μελαγχολικό. Να κοιτάζει τις καταστροφές και να θυμάται την απεργία των φορτηγατζήδων, την απεργία της κατσαρόλας, και το αντιεξουCIAστικό παρακράτος του Patria Y Libertad, τότε η πατρίδα φοριόταν, πατριώτες εναντίον των απάτριδων κομουνιστών, όλα καλοστρωμένα από τον θείο του Τζέρι που μαζί με το δημοσιογραφικό συγκρότημα El Mercurio δημιούργησαν το ανάλογο χάος ώστε να περάσουν τα άρματα του Pinochet.

Λίγο ποιο κάτω θα είχε δει τα φαντάσματα του Chris Woodhouse και Kermit Roosvelt να κάθονται στα σκαλάκια της Ακαδημίας και συγκινημένοι να θυμούνται τις ωραίες εκείνες ημέρες που η επιχείρηση Ajax στο Ιράν ανέτρεψε τον κακό δαίμονα των πετρελαιάδων, πάλι τα πετρέλαια στη μέση, Μοσσαντέχ.
Γεμάτοι υπερηφάνεια βλέπανε τους εγκάθετους να καταστρέφουν, να καταστρέφουν και αναπολούσαν το τότε. Όταν ο ένας από την Κύπρο και ο άλλος στο πεδίο της μάχης του Ιράν πλήρωναν τον υπόκοσμο και τους μπαχαλάκηδες της Τεχεράνης να καίν να λεηλατούν και να καταστρέψουν ώστε ο σατανάς Μοσσαντεχ να ανατραπεί και να επιστρέψει ο εκλεκτός του αμερικανισμού Σάχης.

Ο Παπαχελάς μπορεί να το παίζει αυθεντία αλλά την εποχή του διαδικτύου δεν υπάρχουν αυθεντίες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Είτε του αρέσει του Παπαχελά είτε δεν του αρέσει. Η Ελλάδα αυτή την στιγμή υφίσταται επίθεση ανατροπής. Τα διαμάντια του στέμματος της CIA για το σήμερα θα ανοίξουν μετά εξήντα ή εκατό χρόνια. Υπάρχουν τόσα πολλά ιστορικά προηγούμενα και η μεθοδολογία της ανατροπής έχει τόσο μεγάλη βιβλιογραφία που ότι και να γράφει μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει. Η κατάντια του όμως να προσβάλει την νοημοσύνη μας για "μιά έπαυλι στόν Νείλο, ένα μέγαρον στήν πόλιν" είναι για κλάματα.