ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

"Θέλουν να'ναι ΄Έλληνες λεύτεροι; Άρον! Άρον! Σκοτώστε τους!"

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας προφανής επίθεσης κατά του Ελληνισμού. Ένας συρφετός από σημαδεμένους ανθυποκουλτουριάρηδες ομαδοποιημένος στο "εκφράζεσθαι" του διανοουμενισμού της χορτασμένης “προοδευτικότητας” έχει στήσει ένα καλολαδωμένο και καλοκουρδισμένο μηχανισμό προπαγάνδας εναντίον της Ελλάδας.

Οι πολιτικοί και στοχαστικοί υπεύθυνοι αυτής της γιγάντιας προπαγανδιστικής μηχανής που ξερνάει ενορχηστρωμένα και διατεταγμένα όλο το παθολογικό της μίσος εναντίον της Ελλάδας έχει ιδεολογικοπολιτικό ονοματεπώνυμο. Είναι το ιδεολογικοπολιτικά εκφυλισμένο συνονθύλευμα τα μέλη του οποίου διαδοχικά τάχθηκαν με την από αέρος γενοκτονία των Σέρβων, υποστήριξαν με λύσσα το σχέδιο Αναν, κατασυκοφάντησαν και εξακολουθούν να συκοφαντούν όσους αγωνίστηκαν εναντίον του βιβλίου αίσχους, υποστηρίζουν αναίσχυντα, ανερυθρίαστα και κόντρα στην θέληση των Ελλήνων τις ιταμές προκλήσεις του Γκρουσέφσκι. Χωρίς ντροπή και αιδώ και με τσαμπουκά χαρίζουν για ψηφοθηρικούς λόγους την Ελληνική υποικοότητα στις ορδές των λαθρομεταναστών. Παλεύουν να μας πείσουν, υπό το πρόσχημα του μοντερνισμού ότι το Έθνος των Ελλήνων γεννήθηκε το 1821

Θηρευτές-τυχοδιώκτες φιλοφρονήσεων διπλωματικών αντιπροσώπων των Μολιερικών αρχοντοχωριατών της Νέας Τάξης,"σοφοί" αναρριχητές ενός παραδοσιακά ιδεολογικοπολιτικά έξωθεν εξαρτημένου πολιτικά συστήματος αδιάντροπα ξερνάν τον οχετό τους κατά παντός που θα τολμήσει να μιλήσει για έθνος, πατρίδα, Ελλάδα και καταμαρτυρούν μια ανανεωμένη, εξεζητημένη και επιμελώς καλλιεργημένη εξάρτηση. "Όλως περιέργως" όλοι μαζί μονοπωλούν, την αυθεντία και το "τα ξέρουμε όλα". Η γλώσσα, η ιστορία, η θρησκεία θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται κάθε έθνος και κάθε βιώσιμο κράτος, έχουν γίνει στόχος μόνιμης αμφισβήτησης από έναν πρωτεϊκό πυρήνα των λεγόμενων “προοδευτικών” οι οποίοι από γενιά σε γενιά παραπαίουν διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα υποβαθμίζοντας, περιπαίζοντας και καταπολεμώντας αρχές, κριτήρια και παράγοντες που σε κάθε βιώσιμο κράτος θεωρούνται θέσφατα της συλλογικής ύπαρξης και τα θεμέλια της συλλογικής ελευθερίας-ανεξαρτησίας.

Η Ελλάδα σαν ιδέα, τρόπος και σκοπός ζωής αποτελεί την μοναδική αντιπρόταση στην νεοταξίτικη ισοπέδωση. Η Νέα Τάξη σήμερα είναι ασυμβίβαστη με κάθε κοινωνικό, εθνικό και πνευματικό συνεκτικό κρίκο. Η Ομηρική αλυσίδα που δένει την μία γενιά με την άλλη πρέπει να σπάσει γιατί αυτοί οι κρίκοι της αποτελούν κύτταρα κοινωνικής αντίστασης στην ομοιομορφία που θέλει να επιβάλει. Η Παράδοση, η Ιστορία, η Γλώσσα, η Θρησκεία είναι οι φορείς της συλλογικής μας συνείδησης "θεματοφύλακες των ιερών και οσίων του Γένους". Ενσωματώνουν την ενότητα του Έθνους, την αντίσταση, την συνοχή του κατά του εφιάλτη της παγκοσμιοποίησης.

Ο λόγος των πατριωτών απηχεί για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, την ώριμη ανάγκη των Ελλήνων για κοινωνική συνοχή, πολιτιστική συσπείρωση, ρεαλιστική βάση εθνικής αξιοπρέπειας. Την εποχή μας που ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος υπηρετεί πειθήνια τις λογικές εξουσίας της Νέας Τάξης. Ο πατριωτικός Λόγος συσπειρώνει μία κοινωνική μερίδα που η μονοκρατορία της Αριστεράς της είχε στερήσει την έκφραση, αφού κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν τολμούσε να μιλήσει για πατρίδα, εθνικοαπελυθερωτικούς αγώνες, θυσίες. Είναι μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων που απαιτώντας ευδιάκριτη πολιτιστική ιδιαιτερότητα στα πλαίσια των διεθνών συγκυριών της εποχής μας στράφηκε στην Ελλάδα και ρούφηξε με αγαλλίαση, με υπερηφάνεια τον μεστό λόγο των πατριωτων που μίλησαν για εθνική αξιοπρέπεια. Η τραγική μειονεξία έναντι των εθνοφοβικών χολερικών αρλουμπολόγων της "προοδευτικότητας" που πρακτορεύει την Νέα Τάξη δεν υπάρχει πλέον.

"Κ' έξαφνα μέσα σε όλα,

σε μία ώρα μυστηριακή, του απίστευτου γεννήτρα,

σπαθάρης νιος τριγυριστής ανοιχτομμάτης ήρθε

και βρέθηκε σε ξαφνική, σε αλλότριαν όψη αγνάντια,

κ' έβγαλε μια στριγγιά φωνή, και τρέξαν όλοι. Βλεπουν."

Ο Ελληνάρας, βρήκε φωνή. Βλέπει! Τα νεοταξίτικα φερέφωνα άρχισαν να τρέμουν. Το παρακράτος των αντιεξουCIAστών και των κουκουλοφόρων δε είναι πλέον αρκετό να σταματήσει τον χείμαρρο που παρασέρνει τον σοφό μηχανισμό αλλοτρίωσης της εθνικής μας ταυτότητας. Οι δημόσιοι διανοούμενοι, τα εγκεκριμένα κόμματα, οι γενίτσαροι του αμερικανισμού, όλοι οι νεοταξίτες λακέδες ανησύχησαν. Κάτι πρέπει να γίνει!

Η ένοια του Εθνους πρέπει να κατεδαφισθεί. Το έθνος ,"η σταθερή κοινότητα ανθρώπων σχηματισμένη ιστορικά και που γεννήθηκε πάνω στη βάση μιάς κοινής γλώσσας, κοινού τόπου διαμονής, κοινής οικονομικής ζωής και ψυχικού σχηματισμού που εκδηλώνεται με ένα κοινό πολιτισμό" (Στάλιν: "Ο Μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα"), επιβάλλεται να αντικατασθεί με την ουδέτερη λέξη πατρίδα που κατά κόρον χρησιμοποιεί ο Yorgo. Πρέπει το τοπίο να ξεκαθαρίσει. Επιβάλλεται ο Έλληνας άνθρωπος να γίνει καταναλωτικό αντικείμενο πειθήνιο υποτακτικό στα κελεύσματα των πλανητικών νταβατζήδων. Οι ντόπιοι ερωμένοι του Huntington, που προβάλλει τον χωρισμό της θρησκείας από το κράτος σαν βασικό γνώρισμα των δυτικού τύπου κοινωνιών, άσχετα βέβαια αν ο Obama ορκίστηκε στην Βίβλο και έκλεισε με το " ...help me God", άκουσαν τη φωνή του κυρίου τους. Θα ανταποκριθούν με συνέπεια στις απαιτήσεις του αμερικανισμού και θα απωθήσουν στο κοινωνικό περιθώριο τις τάσεις υπεράσπισης "εθνικών" ιδιαιτεροτήτων. Οι εντολές δόθηκαν.

Τα καλά σκυλάκια του Παβλόφ σήμερα γαβγίζουν και ξελαρυγγιάζονται σαν υστερικές πουτάνες: "Θέλουν να'ναι ΄Έλληνες λεύτεροι; Άρον! Άρον! Σκοτώστε τους!". Μαζί τους όλες οι έμπουσες και οι τσούλες, τα δεκανίκια και οι βαστάζοι, οι δημόσιοι και οι δημόσιες της “προόδου” και της “δημοκρατίας" που με σπασμούς υψηλής υστερίας, τρέμοντας από λύσσα αλαλάζουν και βρίζουν όπως μόνον οι πουτάνες ξέρουν να βρίζουν. Το μαζικό κτήνος έχει ξυπνήσει μέσα τους.

Προς τον Λαό

Η Εκκλησία πάντα στο πλευρό του Γένους

Σήμερα με αφορμή την δημοσίευση του φυλλαδίου της Εκκλησίας “Προς τον Λαό” οι εφήμερίδες είναι κατάμεστες με απόψεις, θέσεις, αναλύσεις, σχόλια για το θέμα. Τα κανάλια είναι υπερφορτωμένα με τις γνώμες κάθε δημοσιογράφου και τηλεπαρουσιαστή που με αυθαίρετες απαιτήσεις υψηλής εγκυρότητας βυσσοδομούν κατά της Εκκλησίας. Ολοι οι κύριοι και οι κυράτσες των ΜΜΣ(κοταδισμού) με γρανιτώδη παρακμιακό χομεϊνισμό και υστερική μονομανία αρθρογραφούν και σχολιάζουν πάνω στο ίδιο θέμα με τις ίδιες αγκυλωμένες απόψεις. Προκαλεί κυριολεκτικά τρόμο η ευκολία με την οποία οι διάφοροι μακντολαντοποιημένοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης οπισθοδρομούν ξαφνικά στην παραίτηση από κάθε εχέγγυο σοβαρότητας. Οι ιδεολογικοί αγκιτάτορες της Νέας Τάξης με φανατισμένο πάθος και παράφορο μένος συνθηματολογούν με πρωτόγνωρο παροξισμό κατά της εκκλησίας. Οι διάφοροι δήθεν μεροκαματιάρηδες προοδευτικοί σαλτιμπάγκοι με φανατισμένη αντιπαλότητα προς την Εκκλησία ρίχνουν τα αποξέσματα των εντέρων τους και του συφιλιδικού μυαλού τους. Οι προσπάθειες τους αγγίζουν τα όρια του γελοίου σε σύγκριση με το μέγεθος της πολιτιστικής δυναμικής που παρήγαγε η εκκλησιαστική νοηματοδότηση της κοινωνικής ζωής των Ελλήνων.

Σε αντίθεση με τον πολιτικό κόσμο που πάντα με το ένα χέρι αρπάζει το καπέλο και με το άλλο σφίγγει το χέρι των δυνατών της κάθε εποχής εκληπαρώντας την εξουσία η Εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι στο πλευρό του αγωνιζομένου Έθνους. Αυτό ενοχλεί. Η υπερπολιτική Εκκλησία εκπροσωπεί την λαϊκή αντίστασή στον αφελληνισμό. Συνδέεται στην συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων με τον ρόλο του "θεματοφύλακα των ιερών και οσίων του δοκιμαζόμενου Γένους". Η Εκκλησία είναι η αντίσταση, η τελευταία "γραμμή αμύνης", των Ελλήνων στην προσπάθεια της ντόπιας δουλικής ελίτ που δεν ανέχεται έστω και ενδεχομένως τον αντίλογο στην προσπάθεια της να ανταποκριθεί στις νεοταξίτικες απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης.

Στην προσπάθεια να απωθηθούν στο κοινωνικό περιθώριο οι τάσεις υπεράσπισης παραδοσιακών και ιστορικών ιδιατεροτήτων η Εκκλησία σαν υπερπολιτικός εκφραστής αυτών των ιδιαιτεροτήτων πρέπει να κτυπηθεί.

Απάντηση σε όλους αυτού την έχει ήδη δώσει ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός. Όταν οι πολιτικές ελίτ εκλιπαρούσαν του Άγγλους για την εξουσία ή συνεργαζόντουσαν με τους Γερμανούς κατακτητές ο Δαμασκηνός προσέφερε τον λαιμό του στο σκοινί του Γερμανού μπόγια για την σωτηρία του δοκιμαζόμενου Γένους.

Το Φάντασμα της Λογοκρισίας

Στην Ελλάδα της δημοκρατία 74 ακόμη και το άκουσμα της λέξης “λογοκρισία” προκαλεί ρίγη αγανάκτησης, άναρθρες κραυγές, και παραπέμπει σε άλλες εποχές. Σήμερα στην Ελλάδα της δημοκρατίας δεν υπάρχει λογοκρισία όπως την καταλαβαίνει ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε πολίτης. Δεν υπάρχει κυβερνητική λογοκρισία. Έχει καθιερωθεί όμως ένα άλλου είδους λογοκρισία. Είναι η άτυπη λογοκρισία που υπάρχει στα βιβλιοπωλεία Βιβλία που ξεφεύγουν από την νεοταξίτικη αντίληψη είναι ανύπαρκτα από τους πάγκους τους. Μία γεύση αυτής της άτυπης λογοκρισίας πήρα όταν πήγα να αγοράσω το βιβλίο του Στέλιου Περράκη “Φαντάσματα του Εμφυλίου "(κλικ). Γύρισα όλα τα “καλά” βιβλιοπωλεία της Σόλωνος, Ασκληπιού, Πανεπιστημίου, Σταδίου και το ζήτησα. Οι υπάλληλοι αφού έψαξαν από δω και από εκεί μου είπαν ότι το βιβλίο δεν υπήρχε γιατί είχε εξαντληθεί και ότι μπορούσαν να το παραγγείλουν για την επόμενη ημέρα. Σύμπτωση;... δεν νομίζω. Έριξα μια ματιά στους πάγκους και είδα να καμάρωνουνν face up όλα τα αποξέσματα της νεοταξίτικης συγγραφικής και πανεπιστημιακής καμαρίλα.

Λογοκρισία λοιπόν άτυπη, ύπουλη, οργανωμένη, ώστε ο Έλληνας να διαβάζει μόνο τα εγκεκριμένα από τους νταβατζήδες της νεάς τάξης βιβλία...

Σύντροφοι: Ποιά Φασιστική βία;

Ο ξυλοδαρμός του κυρίου Χατζιδάκη είναι το τέλος της αριστεράς σήμερα.
Η Ελλάδα επί 36 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης. Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε την θέληση της με την απροκάλυπτη βία.

Μετά τον ξυλοδαρμό οι άνθρωποι των ΜΜΕ(ξαπάτησης) και οι διάφοροι κλόουν της πολιτικής με πολύ λογισμό και άφθονη οίηση αγωνίζονται σαν άλλοι Τέτζελ να μας πουλήσουν το πολιτικό συγχωροχάρτι της αριστεράς. Ούτε λίγο ούτε πολύ οι καλοί αυτοί άνθρωποι θέλουν να μας πείσουν ότι η βαρβαρότητα που βιώνουμε καθημερινά, με τελευταίο τον ξυλοδαρμό Χατζιδάκη δεν είναι έκφραση της αριστεράς αλλά "φασισμός". Αγωνίζονται να μας πείσουν ότι ο ξυλοδαρμός Χαζιδάκη δεν είναι τα “συγκεκριμένα ποσά βίας” που έχουν θεσμοθετηθεί από τις στήλες της Αυγής και νομιμοποιηθεί σαν κινηματική βία από τον Βέλτσο και βία αντί βιά απο τον επικαλούμενο τον Σολωμό μικροάνθρωπο Αλάβάνο, αλλά “φασισμός”. Ας Γελάσουμε!

Επειδή η λέξη φασισμός ενοχλεί έντονα την "δημοκρατική" μας συνείδηση την επικαλούνται με μόνο σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων και την ικανοποίηση υποκειμενικών ιδεολογικών ανασφαλειών. Όλα στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην αμνησία των γεγονότων, στον συμβιβασμό με την αοριστολογία, ώστε να μη θίξουμε τα αριστερά θέσφατα. Μιλάνε για το πρόβλημα (ώστε να κερδίσουν τις εντυπώσεις των τυραγνισμένων πολιτών της Ελλάδας) και επιδιώκουν την άφεση αμαρτιών της φράξιας τους ξεθάβοντας νεκρές ιδεολογίες.

Οι διαφοροι σύντροφοι των ΜΜΕ(ξαπάτησης) και οι πολιτικατζήδες της απάτης και της λαμογιάς σαν γνήσιοι αβανταδόροι της αριστερής λεηλασίας και τρομοκρατίας, έντρομοι μπροστά στην πιθανότητα οι Έλληνες και οι Ελληνιδες να καταλάβουν, επί τέλους, τι είναι αριστερά, προσπαθούν να την σώσουν από την απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας, κοινωνίας που διαπερνάται από φόβο, ανησυχία, ανασφάλεια για το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της.

Σέρνονται αγκυλωμένοι με ιδεολογικά στερεότυπα του παρελθόντος, δίχως να αντιλαμβάνονται ότι η λέξη "φασισμός" δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων της αριστεράς που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο. Πρόκειται για φαινόμενο ανθρώπινης αναπηρίας που κυριολεκτικά μας φοβίζει. Καλή η προσπάθεια αλλά θα παραμείνει προσπάθεια. Προσπαθούν να παραποιήσουν ή και να αντιστρέψουν την εικόνα αισθητών δεδομένων, ψηλαφητών πραγματικοτήτων.
Αφού η αριστερά ξεχαλινωμένη κατέστρεψε την Ελλάδα, Έκαψε, ρήμαξε, ποδοπάτησε κάθε αξιοπρέπεια και έννοια ανθρωπιάς, και έβγαλε από μέσα της όλο το συμπλεγματικό της μίσος κατά της κοινωνίας προσπαθεί τώρα να το παίξει αγνή και παρεξηγημένη.

Ο Έλληνας άνθρωπος, η πλειοψηφία των Ελλήνων ανθρώπων σήμερα αισθάνεται ότι είχαν βρεθεί υπό κατοχή. Μια φωνακλάδικη, τσαμπουκαλού μικρονοϊκή αριστερά είχε επιβάλει την θέληση της με το έτσι θέλω.

Μία αριστερά κλαψιάρα. Όλες οι ιδεολογίες, όλες οι παρατάξεις επιδιώκουν και προσπαθούν να κερδίσουν την εκτίμηση των Ελλήνων με όσα πρόσφεραν και όχι με όσα έπαθαν. Όλες οι πολιτικές παρατάξεις θέλουν να έχουν τον θαυμασμό του λαού και όχι την λύπη του. Μόνον η αριστερά κλαψουρίζει και προβάλλει όσα, αλήθεια ή ψέματα, δίκαια ή άδικα, έπαθε και ζητάει αναγνώριση μέσα από την λύπη. Καμία πολιτική παράταξη ή ιδεολογία δεν ανήγαγε σε υψηλή πολιτική να την λυπούνται οι άλλοι. Χιλιάδες βάναυσες, μελοδραματικές, υποκριτικές σελίδες έχουν γραφτεί για το τι υποτίθεται τράβηξε η αριστερά. Δείξτε μας μία σελίδα για το τι πρόσφερε; Με μανιχαϊστικές μελοδραματικές σχηματοποιήσεις του τύπου αριστερά/δεξιά και μονότονα επαναλαμβανόμενε γερασμένα συνθήματα και χρόνια ολέθρια κατά συνθήκην ψεύδη κάθισε στο σβέρκο των Ελλήνων σαν μεγάλη "δημοκρατική παράταξη" και έφαγε, καταβρόχθισε, διασπάθισε τον πλούτο της Ελλάδας.

Οι Έλληνες κατάλαβαν, ότι η αριστερά δεν είναι πλέον το ποιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας που βλέπει αυτά που εμείς οι "αλλοτριωμένοι" δεν μπορούμε να δούμε, που σκέφτεται αυτή για μας. Η ωμή τρομοκρατία που για 36 χρόνια ασκούσαν στην Ελληνική κοινωνία οι αριστερές συμμορίες των κουκουλοφόρων, οι παρέες των “προοδευτικών διανοουμένων”, οι ορδές των εργατοπατέρων πήρε τέλος. Η οικονομική κρίση αποκάλυψε το μεγάλο φαγοπότι. Οι ορδές της αριστεράς έδωσαν στους Έλληνες πολίτες την δύναμη της θέληση. Η Αριστερά μας έδωσε την θέα του χειρότερου ώστε να μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο για το καλλίτερο.

«Έγκριση δεν ζήτησα, διότι όπως είπα, πρώτα απ' όλα, το θέμα της συναίνεσης κρίνεται στην πράξη, το ποιος θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Εμείς κάνουμε το καθήκον μας, ούτως ή άλλως, και βεβαίως έχουμε και την εντολή του Ελληνικού λαού. Ζήτησα λοιπόν κάτι αυτονόητο: την ανάληψη ευθύνης και συμμετοχής στην προσπάθεια. Όσο για τη συνενοχή δεν χρειάζεται να το σχολιάσω. Η συνενοχή προϋποθέτει και ενοχή. Ποιος έχει τις ευθύνες για το ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Αυτές τις έχει επιμερίσει ήδη ο Ελληνικός λαός με το δικό του τρόπο, ακόμη και στις τελευταίες εκλογές».

Αυτά δήλωσε ο Yorgo μετά την συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς. Κάθε λέξη, κάθε πρόταση είναι η επιτομή της χαμέρπειας, διανοητικής αναπηρίας. “και βεβαίως έχουμε την εντολή του Ελλήνικού λαού”. Για πιά εντολή μιλάει το ανθρωπάκι αυτή που άρπαξε με το “λεφτά υπάρχουν”. Ζητάει ανάληψη ευθύνης. Ο ανθρωπος είναι θρασής και χυδαίος. Ζητάει ευθύνη το άτομο που κατέβαινε στα πεζοδρόμια και διαδήλωνε κατά των προηγουμένων, στο λιμάνι του Πειραιά και έτρωγε δακρυγόνα.

”Η συνενοχή προϋποθέτει και ένοχή” Είναι ένοχος, αυτός και το κόμμα του, για τον εξανδραποδισμό, το ξεκούρδιαμα της ελληνικής κοινωνίας, Για χρόνια καλλιέργησε τον πλέον βάρβαρο κομματισμό. Υπέταξε την Ελλάδα στην δικτατορία των “γραφικών” και εδραίωσε την γραφικότητα σαν εθνική ιδεολογία. Η κομματική ταυτότητα επέβαλε στους Έλληνες την δικτατορία των γραφικών και των μετριοτήτων που την διαγούμισαν, καταβρόχθισαν τον πλούτο της και σήμερα την παραδίδουν άδεια απο ιδανικά και πίστη στον Μολώχ της Νέας Τάξης,

“...ακόμη και στις τελευταίες εκλογές” Το ακούσατε καναπεδάτοι. Κανείς δεν σας υπολογίζει. Κανείς δεν υπολογίζει τους τρέσαντες της πολιτικής. Κάτσανε σπίτι και είναι συνυπεύθυνοι για την κατάντια.

Η επόμενη μέρα στον Αγιο Παντελεήμονα....

Η επόμενη μέρα στον Αγιο Παντελεήμονα....

Φίλοι μου από χθές κάτι άλλαξε στην πολύπαθη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα. Προσέξτε τους κατοίκους του από σήμερα το πρωϊ και θα διαπιστώσετε την μεγάλη αλλαγή στα πρόσωπά τους. Ενα χαμόγελο ανακούφισης και μακαριότητος θα ανθίσει στα, μέχρι πρότεινως, κατσουφιασμένα πρόσωπα των Ελλήνων πολιτών αλλά και των Αλλοδαπών λαθρομεταναστών του Αγίου Παντελεήμονα.....

Επιτέλους ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός συνέβη στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του κέντρου των Αθηνών.
Η Συναυλία του Γιώργου Νταλάρα εντός του Ι.Ν. του Αγ. Παντελεήμωνος!!!

Μια συναυλία που είχε σαν στόχο την Αλληλεγγύη και την Συμφιλίωση...
Μην ρωτάτε τίνος; Ολων.....

Από σήμερα σταματούν οι ληστείες, οι βιασμοί, οι προπηλακισμοί και ο τρόμος των Ελλήνων του Αγίου Παντελεήμονα...
Από σήμερα λύνεται το θέμα της εγκληματικότητας...
Από σήμερα θα είναι χαμογελαστοί οι εκατοντάδες κακόμοιροι, αλλοδαποί, λαθρομετανάστες που στιβάζονται σαν τα ζώα σε άθλιες πολυκατοικίες, μέσα στην βρώμα και στην δυσωδία...
Από σήμερα θα κυκλοφορούν αγκαλιασμένοι κάτοικοι, χρυσαυγίτες, κουκουλοφόροι αναρχικοί, ΜΑΤ, ο Αλαβάνος, ο Τσίπρας, ο Αδωνις, οι λαθρομετανάστες, οι ισλαμιστές, οι Αλβανοί, οι Πακιστανοί, οι Αφγανοί..... και οι μεσίτες, που τρίβουν εδώ και καιρό τα χέρια τους αγοράζοντας τα ξεπουλημένα όσο-όσο σπίτια και καταστήματα των Ελλήνων πρώην κατοικων.....

Εσείς αγαπητοί λαθρομετανάστες,
Μπορεί να ήρθατε στην πατρίδα μας ακάλεστοι, λαθραίοι, παράνομοι..
Μπορεί να μένετε 30-30 σε διαμερίσματα που χωρούν δια της βίας 5 άτομα...
Μπορεί όλη μέρα, κάποιοι από σας, να ψάχνουν γυναίκες απροστάτευτες να τους βουτήξουν τσάντες, αλυσίδες ή να τις βιάσουν.....
Μπορεί να ακούτε τα κηρύγματα των ιμάμηδων για τους άπιστους χριστιανούς που πρέπει να μπούν κάτω από το μαχαίρι του Μωάμεθ.....
Μπορεί να απαιτείτε τζαμιά και να κάνετε δημόσιες προσευχές στις πλατείες χαρούμενοι από μέσα σας που σας προστατεύουν ακόμα και τα ΜΑΤ, αφού γνωρίζετε πολύ καλά ότι στις χώρες από όπου προέρχεστε αν τολμήσει κάποιος να πεί την λέξη Χριστός, την επόμενη στιγμή ψάχνει το κεφάλι του που έχει κάνει "φτερά" πάνω από τους ώμους του.....

Τώρα όμως όλα αυτά θα συμβαίνουν με την συγκατάθεση των κατοίκων.....
Οι δημόσιες προσευχές και οι αυτομαστιγώσεις θα γίνονται υπό το χειροκρότημα των κατοίκων...
Οι κοπέλλες θα σας δίνουν πλέον με χαρά τις τσάντες τους, τα χρήματά τους και την....τιμή τους...
Θα είναι αλληλέγγυες........

Εσύ αγαπητέ κουκουλοφόρε του Indymedia....
Τώρα πλέον κράτος και ιεραρχία ήρθαν με το μέρος σου....
Μπορείς να πάψεις να βλαστημάς τον Χριστό και την Παναγία από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Μπορείς να πάψεις να καταργέσαι την Ελλάδα, την Ορθοδοξία, την οικογένεια και τους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα....
Κράτα τις μολότωφ σου σβηστές...

Τώρα όλα αλλάζουν. Ο Νταλάρας τραγούδησε ΚΑΙ για σένα.
Πήγαινε κοντά στα ΜΑΤ και θα "δείς" την αλλαγή...
Μια ανοιχτή αγκαλιά σε περιμένει....
Τα ΜΑΤ θα είναι αλληλέγγυα....

Αγαπητέ Ελληνα κάτοικε του Αγίου Παντελεήμονα....
Μπορεί καθημερινά να τρέμεις για την ζωή σου..
Μπορεί να χάνεις την περιουσία σου...
Μπορεί να φοβάσαι για τα παιδιά σου...
Μπορεί να βλέπεις την περιοχή σου και να πονά η καρδιά σου...

Τώρα όμως όλα αλλάζουν ΚΑΙ για σένα.
Ελπίζω να το πήρες το μήνυμα της συναυλίας του Νταλάρα.

Βγες έξω άφοβα. Μην φοβάσαι να πλησιάσεις τους λαθρομετανάστες. Αγκαλιασέ τους. Δώστους αυτό που θέλουν με αγάπη και συμφιλίωση.....
Γίνε αλληλέγγυος.

Εγώ πλέον περιμένω τους U2 σε κάποιον από τους Ι. Ναούς του κέντρου γιατί έμαθα ότι θα ξαναέρθουν ενόψει τόσο μεγάλων concept...

ΘΑΝΟΣ

ΠΗΓΗ http://koukfamily.blogspot.com/2010/12/blog-post_1879.html

Μία συναυλία με σημασία...

Ακούσαμε από τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) για την αποψινή (12/12/2010) συναυλία Νταλάρα και της Camerata στον πολύπαθο Άγιο Παντελεήμονα και πραγματικά αισθανθήκαμε υπερήφανοι. Το ίδιο υπερήφανοι με τους πεινασμένους όχλους του Παρισιού που μια φορά στο κάθε τόσο τους άνοιγαν τις πόρτες των Βερσαλιών για να πάρουν μάτι πώς και τι έτρωγε ο Λουδοβίκος ΙΔ, ο βασιλιάς Ήλιος, και μετά ευτυχισμένοι επιστρέφανε στο πλιγούρι και στην μιζέρια τους.

Με γλυκερό τρόπο τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) μας έδωσαν ανάγλυφη την εικόνα του κομματικού κοτσαμπασισμού και των λεκέδων του. Ήτανε όλοι εκεί! Αριστεροί, Δεξιοί, Κεντρώοι σαν καλοί φίλοι είχαν μαζευτεί να ακούσουν και να ευφρανθουν Μετά ικανοποιημένοι ήσυχοι, ασυνείδητοι και ευτυχείς θα επιστρέψουν στα χρυσά γκέτο της Πολιτείας, της Εκάλης, του Ψυχικού.

Η συναυλία όπως μας την περιέγραψαν οι διάφοροι δήθεν δημοσιογράφοι και ο κατάλογος των πολιτικατζήδων και λακέδων που μαζεύτηκαν να ακούσουν τον Νταλάρα και την παρέα, είναι η εικόνα της χαμέρπειας, της διανοητικής αναπηρίας και της βλακείας της Ελληνικής "άρχουσας τάξης", που μας φέρνει στην ανάγκη να ξεράσουμε. Όλοι αυτοί οι κομματάνθρωποι , οι χαμαιλέοντας με τα κουστούμια και τις γραβάτες θα βγουν την άλλη μέρα στους δρόμους, στα παράθυρα και τα πεζοδρόμια ουρλιάζοντας για την ανάγκη κατονόησης και βγάζοντας αφρούς από το στόμα θα κατακεραυνώνουν τους κατοίκους του Άγιου Παντελεήμονα που αντιστέκονται. Αφού επιστρέψουν στα χρυσά γκέτο τους θα απολυθούν για να μετατρέψουν τις γειτονιές του μεροκαματιάρη Έλληνα σε οικόπεδα με τσουκνίδες, παραδίδοντάς τες στην πιο εξαθλιωτική ρυπαρότητα, στην ασυδοσία κάθε μικρονοϊκής μειονότητας, στην ψυχοπαθολογία του κάθε κομματικού εγκάθετου που ασελγεί αναίσχυντα στα ανθρώπινα δικαιώματα του κοσμάκη.

Συγχαρητήρια σε αυτούς που παρευρέθηκαν στο σεμνό αυτό πανηγύρι του Νταλάρα! Με την συνείδηση ήσυχη, ότι εκπλήρωσαν το καθήκον τους, ο καθένας από δαύτους άλλος θα τραβήξει για Πολιτεία, άλλος για Ψυχικό, Εκάλη και πάει λέγοντας. Οι κάτοικοι του Αγιου Παντελεήμονα θα μείνουν εκεί και θα εξακολουθούν να βλέπουν την ζωή τους να υποβαθμίζεται, να απειλείται, τα παιδιά τους να κινδυνεύουν.

Το "Δογμα του Σοκ" ενόχλησε ον Καστανίδη

Η Ναόμι Κλάιν ενόχλησε τον Καστανίδη

Ο κ. Χαράλαμπος Αθανασίου πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης (Σάββατο 11/12/2010) στους συναδέλφους του πρότεινε να διαβάσουν το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν, ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ, που αναφέρεται στην οικονομική κρίση. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το ανωτέρω βιβλίο:

"Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες ο Φρίντμαν και οι παντοδύναμοι οπαδοί του τελειοποιούσαν αυτήν ακριβώς τη στρατηγική:την αναμονή κάποιας μείζονος ΚΡΙΣΗΣ προκείμενου να ΕΚΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ ενόσω οι πολίτες ήταν ακόμα ΖΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚ και να μονιμοποιήσουν στη συνέχεια τις "μεταρρυθμίσεις"
Σε ένα από τα πιο σημαντικά του δοκίμια ο Φρίντμαν διατύπωσε τη συνταγή που συνιστά τον πυρήνα της τακτικής του σημερινού καπιταλισμού και την αποκαλώ "ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ"
Επισημανε οτι "ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ-ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΑΠΛΩΣ ΕΚΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ-,ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ.....Όταν ξεσπάει μια κρίση,οι δράσεις που αναπτύσσονται εξαρτώνται από τις περιρρεουσες ιδεες.Πιστευω οτι αυτη πρεπει να ειναι η βασικη λειτουργια μας:να αναπτυσσουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, να τις διατηρούμε ζωντανές και διαθέσιμες, έως ότου ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ"
Μερικοί άνθρωποι συσσωρεύουν κονσέρβες και νερό ώστε να είναι προετοιμασμένοι για μια πιθανή μείζονα καταστροφή, Οι οπαδοί του ΦΡΙΝΤΜΑΝ συσσωρεύουν ιδέες οι όποιες προωθούν τις ελεύθερες αγορές Διοτι, ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Σικάγου ήταν πεπεισμένος ότι, όταν ξεσπάει μια κρίση, αποτελεί ζήτημα καθοριστικής σημασίας η ΑΚΑΡΙΑΙΑ ΔΡΑΣΗ, η γρήγορη και αμετάκλητη επιβολή αλλαγών, πριν η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ διολισθήσει πάλι στην "τυραννία του status quo".
Eκτιμουσε οτι "μια ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ 6-9 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΕΙΖΟΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ. Αν δεν αδράξει την ευκαιρία για να δράσει αποφασιστικά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου,δε θα της προσφερθεί ξανά παρόμοια ευκαιρία"
Μια παραλλαγή της υπόδειξης του ΜΑΚΙΑΒΕΛΛΙ ότι τα ΠΛΗΓΜΑΤΑ πρέπει να επιφέρονται "ΟΛΑ ΜΑΖΙ", η στρατηγική αυτή υπήρξε το μακροβιότερο κληροδότημα του Φριντμαν"

Η πρόταση του προέδρου των Δικαστών ήταν καθαρά συμβολική. Απλά είπε στο υπουργό ξέρουμε που το πάτε.
Ο Χάρης Καστανίδης,υπουργός Δικαιοσύνης ενοχλήθηκε και η ενόχληση έγινε αισθητή και λίγο αργότερα, μετά την πρόταση του προέδρου αντιπρότεινε το βιβλίο "Η νεοελληνική Φαυλοκρατία" του Ευάγγελου Κοροβίνη, ζητώντας από όλους να αναρωτηθούν για τυχόν συμμετοχή τους σε μία φαύλη διαδικασία. Ο κύριος Καστανίδης μάλλον δεν θα έχει διαβάσει το βιβλίο του κυρίου Κοροβίνη, μάλλον του άρεσε ο τίτλος και κάτι έπρεπε να πεί. Ο Κοροβίνης δίνει μία ασαφή είκονα της μωρίας δ και γραικυλισμού της ελληνικής άρχουσας τάξης, οι δικαστικοί δεν μνημονεύονται, στο επίλογο του δίνει την εικόνα του γιατί και το πώς φθάσαμε ως εδώ:

“Συγχρόνως και επιπροσθέτως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία ισοπεδώθηκε κάθε ιεραρχία (άρα και εξουσία) μέσα στο κράτος”. “Κάντε ό,τι θέλετε, αρκεί να με ψηφίζετε” ήταν το παπανδρεϊκό μήνυμα. “το ΠΑΣΟΚ στη κυβέρνηση, λαός στην εξουσία”.

Κανένας κλάδος δεν μπορούσε να επιβιώσει. Κανένας κλάδος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει σε εκείνη την ατμόσφαιρα του πολιτικού στραγγαλισμού που είχαν επιβάλει οι κλαδικές και οι πρασινοφρουροί.

Διαβάστε και τα δύο βιβλία. Αφού τα διαβάσετε πηγαίνετε στο καθρέπτη. Κοιτάχθητε θα δείτε τον πραγματικό ένοχο.

Μία “επέτειος”....

Σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια τον Δεκέμβρη 2008 ξεκίνησε η ποιο άγρια καταστροφή που είδε η Ελλάδα μετά τον πόλεμο. Συστηματική, οργανωμένη, κατευθυνόμενη. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν τα γεγονότα εκείνα . Δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν η αδυναμία μας και η παράλυση μας. Έχουν την προέλευσή τους στις αρχές που στηρίζεται το καθεστώς της Δημοκρατίας 74. Η ουσία αυτού του καθεστώτος είναι μία κίβδηλη και ανέντιμη ιδέα περί δημοκρατίας. Το καθεστώς, απορροφημένο από το ένστικτο αυτοσυντήρησης και την θέληση του να δημιουργεί διαρκώς επιδιώξεις και συμφέροντα, νόθευσε την λειτουργία της δημοκρατίας και διαστρέβλωσε και την έννοια της ελευθερίας, προσδίδοντας σε αυτήν ένα έξ ολοκλήρου αρνητικό περιεχόμενο. Η ελευθερία με την οποία ζούμε, είναι ουσιαστικά η ελευθερία ανεξέλεγκτης δράσης για το χρήμα και τις ιδεολογίες, δηλαδή η ελευθερία καταστροφής της Ελλάδας. Αυτού του είδους η ελευθερία είναι περιορισμένη. Είναι το ίδιο το καθεστώς! Αλλά είναι ελευθερία καταστροφική, που σε τελικό σκοπό αποστερεί την έννοια της ελευθερίας από το πραγματικό της νόημα, όπως ακριβώς η λειτουργία του καθεστώτος αποστερεί τους Ελληνες απο το θεμελιώδες δικαίωμα τους, να ακουσθεί η φωνή τους. Γιατί καθιστά απραγματοποίητο το βασικό, το θετικό χαρακτηριστικό της ελευθερίας, που προσδιορίζει την αληθινή ελευθερία, δηλαδή το να είμαστε κύριοι στον τόπο μας.

Η "παθητική" ελευθερία της σημερινής δημοκρατίας μας αφαιρεί τελικά από την ελευθερία το πλαίσιο επί του οποίου μπορεί να πραγματοποιηθεί. Έχει μεταλλαχθεί σε μία τυπική ελευθερία που σκοτώνει την πραγματική. Είμαστε ελεύθεροι, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να μη έχουμε τον τρόπο να αποφασίζουμε, όλα γίνονται ερήμην. Αποφασίζονται ζωτικά πράγματα για το έθνος μας πχ μονοτονικό από ένα νυσταλέο κοινοβούλιο που βιάζεται να τελειώσει το θέμα γιατί οι βουλευτές έχουν κλείσει πρώτο τραπέζι πίστα σε κάποιο σκυλάδικο πολυτελείας ή βιάζονται να πάνε βόλτα με το κότερο. Έτσι τοποθετημένη η ελευθερία καταστρέφεται αφ' εαυτής: καταστρέφει το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει απολύτως τίποτα.

Η προσωπική ελευθερία που υπόσχεται η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι απεριόριστη, αφού χάνεται μέσα στην αναρχία και εκμηδενίζει την ελευθερία του άλλου. Εξ άλλου, η πολιτική ελευθερία δεν πρέπει να έχει σαν σκοπό την εκμηδένιση της εθνικής ανεξαρτησίας, ούτε πρέπει να καθιστά αδύνατη την εξάσκηση της ελευθερίας του Έθνους. Οι σημερινές ιστορικές συνθήκες πρέπει να μας οδηγήσουν στο να δώσουμε κάποιο εθνικό περιεχόμενο στο ορισμό των δικαιωμάτων του πολίτου: "η ελευθερία συνίσταται στην δυνατότητα να γίνεται ότι δεν βλάπτει τον άλλο". Σήμερα, η λέξη ελευθερία είναι κούφια και θα παραμείνει κούφια εκτός αν η ελευθερία αφήσει ανέπαφο το απαράγραπτο δικαίωμα του Εθνους να ενεργεί και αυτό σαν ελεύθερο πρόσωπο.

Στο όνομα της αληθινής ελευθερίας, της ελευθερίας του Έθνους, κατηγορούμε την κίβδηλη ελευθερία, την ελευθερία της αγοράς, του χρήματος και των ιδεολογιών, όπως ακριβώς στο όνομα της αληθινής δημοκρατίας, αυτής που εκφράζει την θέληση των Ελλήνων, κατηγορούμε την κίβδηλη δημοκρατία, αυτήν που αλλοιώνει την θέληση του λαού και θέλει με το έτσι θέλω, με συνωμοτικό, αυταρχικό τρόπο να επιβάλλει πραξικοπηματικά την μετάλλαξη του Έλληνα σε άλλο είδος.

Πρέπει να ανοικοδομήσουμε εξ ολοκλήρου το Έθνος μας. Δεν πρέπει μόνο να το προφυλάξουμε από την εισβολή του ξένου τρόπου σκέψης και την σεχταριστική μεταπρατική επιστήμη των ζητιάνων και ερημοσπιτών Βερέμη, Λιάκου, και ΣΙΑ, αλλά πρέπει να μας ανήκει ένα πρόσωπο μία αποστολή. Έτσι μόνο μπορούμε να του ξαναδώσουμε την χαμένη του ζωή. Όπως ακριβώς μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να εγγυηθούν την εθνική ανεξαρτησία, κατά τον ίδιο τρόπο μόνο μία εθνική ιδέα, μία νέα εθνική θέληση είναι ικανή να απαλείψει το έργο που έκαμαν οι ιδεολογίες, και να το εμποδίσουν να συνεχισθεί.

Έφτασε η ώρα του μεγάλου ΝΑΙ. Ο ανεκδιήγητος Yorgo είπε: "ότι αν βασίσουμε την ταυτότητά μας αποκλειστικά στην θρησκεία, την εθνική η φυλετική καταγωγή, τότε επιλέγουμε κοινωνίες είτε θεοκρατικές, είτε βαθιά αυταρχικές, ρατσιστικές ή ακραίες εθνικιστικές". Μέσα από τις στάχτες και τα αποκαΐδια του Δεκέμβρη αποκτήσαμε την Θέληση της Δύναμης. Μια μόνη απάντηση υπάρχει στο παραλήρημα του κενού αυτού αμερικανογεννημένου κοσμοπολίτη. Ναι! Είμαστε Έλληνες. Το ΝΑΙ είναι ειλικρινές δυνατό, ανιδιοτελές. Βγαίνει μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας. Κτυπά πάνω στις πέτρες και του βράχους που τους πότισαν με αίμα χιλιάδες Έλληνες και γίνεται αχός και βουητό. Λυγίζει του αλύγιστους, τα κατεβάζει τ άστρα. Έφθασε ή ώρα για "πάλεμα για μάτωμα για την καινούργια γέννα". Η μεγάλη αλήθεια του Ελληνισμού κυλάει σαν το γάργαρο νερό να ξεπλύνει το μίασμα "της προδοσίας και της ασκήμιας". Δεν αποβλέπουμε σε θέσεις επισκέπτη καθηγητή, σε φακελάκια από τον Soros. Αποβλέπουμε μόνο στο έργο μας. Ιδού η τελευταία φράση του Ζαρατούστρα του Νίτσε: "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρας κ' εγκατέλειψε τη σπηλιά του λάμποντας και δυνατός, σαν ένας πρωινός ήλιος, που έρχεται από σκοτεινά βουνά". Εμείς οι Έλληνες, οι Ελληνίδες τα Ελληνόπουλα με αυτά τα λόγια ξεκινάμε για την μεγάλη μας οδοιπορία. Κατεβαίνουμε στις πόλεις και τα χωριά για να πραγματοποιήσουμε το έργο μας.

Όπλο μας το διαδίκτυο. Έδωσε την νίκη στον Obama σ' εμάς θα δώσει την ελευθερία που μας στέρησαν χτίζοντας τριγύρω μας τα τείχη της χλεύης και της συκοφαντίας. Ήδη ακούγεται ο κρότος των χτιστών και ο ήχος που τα γκρεμίζει.

Αλέξης: Θύμα της "Γενιάς του Πολυτεχνείου"

Πρίν απο δυο χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας τραγωδίας. Ένα 16χρονο παιδί έπεσε. Κτυπήθηκε από την σφαίρα ενός ανθρώπου που πάτησε την σκανδάλη του όπλου του στην ώρα της υπηρεσίας που του είχαν αναθέσει. Το θύμα και ο θύτης δεν είναι παρά τα άβουλα πιόνια στην σκακιέρα ενός άνοστου, ανίερου και βάρβαρου πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται χρόνια τώρα εις βάρος και πάνω στο σώμα της πατρίδας μας.

Ο ειδικός φρουρός μπορεί να πάτησε την σκανδάλη, το όπλο όμως το είχαν γεμίσει η μωρία, η αγυρτεία, η διανοητική αναπηρία της “γενιάς του Πολυτεχνείου”.

Η “γενιά του Πολυτεχνείου~” είναι ο ηθικός αυτουργός του τραγικού θανάτου του αθώου παιδιού.

Η “γενιά του Πολυτεχνείου” έφθασε στην Ελλάδα μέσα στους σάκους, τα λουκάνικα, του τουρκικού στρατού και για 36 χρόνια λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, την εκπαίδευση, τον τύπο, παραποιεί ή και αντιστρέφει έννοιες, αλλά δεν παραλείπει να κάνει δώρα στον εαυτό της και να φροντίζει το μέλλον των παιδιών της.

Η “ γενιά του Πολυτεχνείου” πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας χαρακτηρίστηκαν "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός".

Η “γενιά του Πολυτχνείου” ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία "προς τα κάτω"στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλισμό

Η “γενιά του Πολυτεχνείου” κατάντησε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει.

Η “γενιά του Πολυτεχνείου” επέβαλε με τσαμπουκά, χυδαιότητα και νταϊλίκι στον Έλληνα άνθρωπο να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.

Αλλά πάνω από όλα ηθικοί αυτουργοί είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εμείς τους παραδώσαμε την εξουσία..... για ένα "κουστούμ".....

Κυρία Μακρή: "Η Μάχη του Διστόμου"

Στο χθεσινό (3/12/2010) κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alter στις 8:00 μμ η πρασινοσκουφίτσα κυρία Κάτια Μακρή στην συζήτηση για τις γερμανικές επανορθώσεις αποκάλεσε την σφαγή του Διστόμου η “μάχη του Διστόμου”. Μπορεί η κυρία Μάκρή να έχει τους δικούς της λόγους για να ενστερνισθεί την άποψη της “μάχης” ώστε οι δολοφονίες των αμάχων του Διστόμου να εμφανιστούν ότι ήταν:

“δικαιολογημένες ως αναγκαία άμυνα εναντίον μίας άνομης πράξεως”.

Η κυρία Μακρή χρησιμοποιώντας τον όρο η “μαχή του Διστόμου” αφήνει να εννοηθεί ότι:

“...αντίποινα όπως εκείνα του Διστόμου να μην προσδιορίζονται ως ναζιστικές πράξεις, στις οποίες τα θύματα υπέστησαν εξαιτίας της φυλής, της θρησκείας ή της σαφούς αντίθεσης τους, αλλά μέτρα στο πλαίσιο του Πολέμου, εφόσον αποτελούσαν αντιδράσεις σε επιθέσεις ανταρτών”

Μέ άλλα λόγια η λέξη “μάχη¨νομιμοποιεί την σφαγή. προς μεγάλη χαρά των επιγόνων του Χίτλερ που είναι σίγουροι ότι οι Έλληνες είναι οι πιό ανεκτικοί και έχουν την βραχύτερη μνήμη.

Νίκος Δήμου ο "αντιστασιακός";;;;;;

Λέτε να είναι άλλος Νίκος Δήμου που με την υπογραφή Μακαρέζου διορίστηκε Γενικός Γραμματέας της Ενωσης Διαφημιστών; Μπά! Μάλλον συνωνυμία θα είναι!.......

Η κατάρα του "αείμνηστου"

Το τελευταίο καιρό σαν τα γραμμόφωνα που τα κουρδίζουν οι άνθρωποι της περιορισμένης βλακείας, των έμμονων ιδεών, και στα περασμένα και τα τωρινά, οι διάφορες τσούλες της πολιτικής μηρυκάζουν σαν τα κατσίκια το στεγνό και κούφιο "θα γίνουμε Αργεντινή". Η Αργεντινή είναι στο στόμα όλων σαν μέτρο σύγκρισης σαν σημείο ανάφορας με το τι γίνεται στην Ελλάδα σήμερα.

Εκείνα που δεν λένε έχουνε μεγαλύτερη σημασία από εκείνα που λέωε. Απομονώνουν μία περίοδο της Αργεντινής για να βγάλουν δήθεν συμπεράσματα και να αποπροσανατολίσουν τους Έλληνες. Παρουσιάζουν το πρόβλημα της Αργεντινής και συνεπώς της Ελλάδας σαν κάτι το στιγμιαίο. Αφήνουν ασχολίαστο το πώς έφθασε η Αργεντινή ως εδώ. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς η πανίσχυρη οικονομικά Αργεντινή των αρχών το 20ου αιώνα και μέχρι το 1940 κατάντησε ένας διεθνής παρίας ένας ζήτουλας με υποθηκευμένο το μέλλον των επερχομένων γενεών.

Από το 1880 και μέχρι το 1940 η Αργεντινή ήταν προορισμός μεταναστών από όλον τον κόσμο στο ίδιο επίπεδο με τις ΗΠΑ. Το Μπουένος Άιρες ήταν μία κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα στο ίδιο επίπεδο του Λονδίνου, του Παρισιού και της Νέας Υόρκης. Οι ξένες επενδύσεις έρεαν. Είχε την μεγαλύτερη και πιο ευημερούσα μεσαία τάξη σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική. Ζηλευτά Πανεπιστήμια και μία δημόσια εκπαίδευση μοναδική. Με την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η Αργεντινή ήταν η 10η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο. Την δεκαετία του 40 οι οικονομολόγοι μελετούσαν το Αργεντινό μοντέλο της τεράστιας ανάπτυξης μέσα σε μία υπανάπτυκτη Λατινική Αμερική.

Όλα άλλαξαν το 1940. Ο "αείμνηστος" Περόν πήρε την εξουσία. Με ατεκμηρίωτη υποσχεσιολογία, παιδαριώδης κομπασμούς, κυριαρχούμενος από μία φασίζουσα συντεχνιακή εξουσιαστική λογική και με σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" ξεκίνησε την συστηματική λεηλασία του πλούτου. Ισοπέδωσε την κοινωνία της Αργεντινής προς τα κάτω στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλίστικο μονοκομματικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που τυράννησε την Αργεντινή και την ξεκούρδισε.

Οι κάτοικοι της Αργεντινής έζησαν ένα έμπρακτο συλλογικό παραλήρημα. Πουλώντας το παραμύθι να τα πάρουμε από την "πλουτοκρατία" και τους "έχοντες και κατέχοντες" πολλοί ανίκανοι για τον επιστημονικό ή επαγγελματικό στίβο, προσκολλήθηκαν στο Περονικό κίνημα και έφθασαν σε υπουργικές καρέκλες λανσάροντας πίστη σε κάτι που πότε δεν πίστεψαν.

Άνθρωποι που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους ΄ξαφνικά εκτοξεύθηκαν στην κορυφή και άλλοι από την φτώχεια και την ανέχεια, στο όνομα του Περόν βρέθηκαν να κατοικούν σε ανάκτορα τίγκα στο μάρμαρο.

Καθ' όλη την διάρκεια της Περονικής λαίλαπας τα προσόντα για την κατάληψη κάποιας θέσης μετρίοντουσαν με τους πόντους, μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, τις αφίσες που είχε κολλήσει. Η μεγάλη Περονική παράταξη του "ουλα δικά μας είναι" ήξερε να αμείβει τους ανθρώπους της. Κολάκεψε ό,τι πιο εγωκεντρικό και ευτελές έκριβε ο λαός μέσα του, εκμεταλλεύτηκε την ανασφάλεια, την απαιδευσιά, την ιταμότητα, να καταξιώσει την ηδονοθηρία, την καταναλωτική βουλιμία. Aλλά σφραγίδα στον ψυχισμό ανεξάλειπτη άφησε κυρίως η γεύση της εξουσίας, η αίσθηση της εξόδου από την ανωνυμία και το περιθώριο, η ηδονή να είσαι επιτέλους «κάποιος». Αρκούσε για να αποκτήσεις περονικό πρόσωπο και να βγεις από την κοινωνική αχρωμία. Αυτοί οι κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Aυτοί έκριναν για όλα, αυτοί αποφάσιζαν. Διόριζαν, απόλυαν, έκαναν προαγωγές και μεταθέσεις, μοίραζαν επιχορηγήσεις και δάνεια. Kαταλύθηκε κάθε κρατική ιεραρχία. Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά αλλά και σε σωματεία,συλλόγους, «πνευματικά ιδρύματα», εφημερίδες , είχαν απλωθεί τα αναρίθμητα πλοκάμια της πνιγερής απολυταρχίας του Περονισμού . H στράτευση ήταν (κατά κανόνα) με το αζημίωτο. Ασήμαντοι ρυπαροί και τρισάθλιοι ξαφνικά έγιναν πάμπλουτοι διαγουμίζοντας τον πλούτο της χώρας τους.

Ο Περόν πέρασε σαν λαίλαπα ισοπέδωσε τα πάντα, διέλυσε τα πάντα και παρόλες τις προσπάθειες που εγιναν μετά η Αργεντινή δεν μπόρεσε να συνέλθει. Ο "αείμνηστος" είχε κάνει καλά την δουλεια του. Παρέδωσε την χώρα του στους σανκουλότους του περονικού κινήματος, για να την φτάσουν στα πρόθυρα της κατάρρευσης και να την σπρώξουν στην αγκαλιά του ΔΝΤ.

Αν ο "αείμνηστος" της Αργεντινής θυμίζει κατά κάποιον τρόπο τον δικό μας "αείμνηστο" είναι καθαρή σύμπτωση...

Διαδίκτυο: Ελπιδα του Έθνους

Σην Ελλάδα σήμερα μια καταπληκτική αρμονία βασιλεύει οι τράπουλλες σημαδεμένες, τα ζάρια "καραγκιοζάκια",μονά-ζυγάδικά μας . Οι κήρυκες της υποταγής και της ακινησίας κλεισμένοι στην ναρκισσίστικη γυάλα τους αναθεματίζουν τιςελεεινές πολιτικές συντεχνίες, την αναξιοκρατία, το καθεστώς, τους εργατοπατέρες, τους κουκουλοφόρους. Πέραν από μίααρθρογραφία του αναθέματος δεν μας λένε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ που φθάσαμε, στο τελευταίο σκαλί στου "κακού τησκάλα". Σε τελευταία ανάλυση κατά βάθος όλοιδιαβάζουμε την ίδια εφημερίδα παρακολουθούμε την ίδια τηλεόρασηΕπιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τις χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο τωνσυμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει.Σιωπή για τα καμμένα βιβλιοπωλεία. Σιωπή για τις καταστροφές των σχολείων. Σιωπή για το δράμα των μεροκαματιάρηδωνπου καταστρέφονται οι περιουσίες τους από τα τσιράκια του παρακράτους. Εκείνη την στιγμή δεν υπάρχουν μεταξύ τουςπερισσότερες διαφωνίες από εκείνες που υπάρχουν μεταξύ των ιεροκηρύκων διαφορετικών θρησκειών, όταν φωνάζουνεναντίον των Απίστων και τωναθέων.

Έτσι δεν έχουμε κανένα τρόπο να διαλέξουμε μεταξύ των απόψεων που θα μας επέτρεπαν να τοποθετηθούμε, όπως δεν έχουμεκανένα τρόπο να επιλέξουμε μεταξύ των υποψηφίων που μπορούμε να εκλέξουμε και απλά διαλέγουμε όπως θα διαλέγαμε απότον κατάλογο με τα φαγητά στην ταβέρνα ή το εστιατόριο. Τα γεγονότα μας παρουσιάζονται παντού με την ίδια συγκάλυψη. Οιαξίες μας παρουσιάζονται σύμφωνα με μία ενιαία ιεραρχία. Και δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα νέα του κόσμου παρά μόνομέσα από ένα κόσκινο, που μας επαναφέρει συνέχεια στα μάτια μερικά σαφή παραπτώματα και που μας φράζει παντοτινάάλλους ορίζοντες που υποτίθεται πώς "δεν υπάρχουν".

Ακριβώς όπως σε μία δικτατορία, όπου ΜΜΣ λιγότερο "ποικίλα" από τα δικά μας, αλλά κατά βάθος ίδια με αυτά,παραμορφώνουν ή αποκρύπτουν με επιμονή από τους πολίτες μερικά μέρη του κόσμου και δεν φωτίζουν πάρα΄μόνο την όψητου κόσμου που πρέπει να δουν.

Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν ξέρουν τι μπορεί να κρύβεται μέσα μας. Ίσως το αίσθημα της τιμής, ήυπερηφάνεια, ο σεβασμός του αίματος μας, ένα είδος επιδίωξης καθαρότητος και μεγαλείου, ποιός ξέρει; Όλα αυτά ελαττώματαπου δεν ευνοούν τον "καλόν αγοραστή" των μαζικών, φθηνών εμπορευμάτων. Αρα μας ξεπλένουν, όπως το μετάλλευμα πουβγαίνει από τα ορυχεία. Και από αυτό το αρχικό πλύσιμο, που επαναλαμβάνεται συνεχώς με κόπον και επιμονή εξαρτάται πόσοκαλοί είμαστε. Αυτό είναι το βασικό μέλημα των ΜΜΣ(κοταδισμού).

Έχουμε δικαίωμα σε όλα, εκτός από το να έχουμε δική μας ψυχή, εκτός από το να έχουμε δική μας θέληση. Και όλη η τέχνη της"ενημέρωσης" συνίσταται στο να μας αναγκάσει να διαλέξουμε μεταξύ των εγκεκριμένων ιδεών, των εγκεκριμένων κομμάτων,των εγκεκριμένων προσώπων που είναι τόσο ωραία συσκευασμένες με διαφορετικό χαρτί περιτυλίγματος, ωραίεςς κορδελίτσεςκαι φιογκάκια, χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι στην πραγματικότητα δεν περιέχουν παρά το ίδιο ναρκωτικό, χωρίς κυρίως νασκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που η γεύση μας έχει μείνει αόριστα στον ουρανίσκο!

Έτσι τα κόμματα και τα ΜΜΣ αλληλοϋποστηρίζονται Η θέληση των Ελλήνων ακόμη και όταν είναι δίκαιη, ακόμα και ότανείναι ισχυρή δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί προς ορισμένες κατευθύνσεις και πάντα προς όφελος της νομενκλατούρας πουνέμεται την χώρα. Οι Έλληνες αισθάνονται τι είναι καλό και τι δίκαιο. Αλλά τι μπορεί να κάνουν; Όσο μακρυά και αν κοιτάξουνβλέπουν την ίδια σκυθρωπή πεδιάδα και τους ίδιους βάλτους. Διαβάζουν, ακούν ίδια όνομα και μετά τα ονόματα τα ίδια λόγιαΘα ήθελαν να δουν να μάθουν να εκλέξουν αντί να διαλέξουν.

Αυτή η αδυναμία των Ελλήνων, ο σφετερισμός της θέλησης τους παίρνει τέλος. Οι πατριωτικές ιστοσελίδεςγκρεμίζουν τα τείχηπου "χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ" έκτισαν γύρω μας. Το καθεστωτικό κατεστημένο ωρύεται. Ένα φάντασμα πλανιέται στηνΕλλάδα : το φάντασμα των πατριωτικών ιστοσελίδων. Όλοι και όλες. δημόσιοι και κοινοί΄επαγγελματίες και ερασιτέχνες τηςπαραπληροφόρησης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα. Δεν θα περάσει. Ο ταριχευμένοςλόγος, η κομπάζουσα αμάθεια των κάθε λογής λακέδων του πολιτικού κατεστημένου οι έμπουσες, οι μποβαρίζουσες και οιδιάφορες συνοικιακές κατίνες που για δεκαετίες μέσα από τις φυλλάδες και τα κανάλια διαβουκόλιζαν την θέληση των Ελλήνωνβρήκε αντίλογο. Οι διάφοροι μαϊντανοί, οι δημόσιοι διανοούμενοι, οι ανιματέρβουλευτές, οι τσούλες της πολιτικής και οιυπουργοί κονφερασιέ δεν είναι πλέον μόνοι τους, να παίζουν θέατρο και την επομένη στο GB να κτυπάει ό ένας τον άλλον στηνπλάτη και με μαγκιά πεζοδρομίου να καμαρώνουν "Ρε μεγάλε, ωραία τι βρήκαμε χθες, Μίμη, Πιάσε ένα Single Malt".

Οι πατριωτικές ιστοσελίδες ξανά ανάβουμε τις φωτιές και τις πλάστρες που είχαν σβήσει

"Στην εκκλησιά στον κλίβανο, στο σπίτι, σταργαστήρι, - στο κάστρο στην καρδιά σταποκαΐδια, απρίλης!"

Η Ελλάδα είναι αιώνια. Σε αντίθεση με τους μοιραίους εθνοφοβικούς που κυριαρχούνται απόπαραμεταιχμιακές αλλοιώσεις καιζουν με εμμονές ιδέες εκτός τόπου και χρόνου. Οι πατριωτικές ιστοσελίδες πήραν στα χέρια την Ελλάδα. Οιγνωμοδιαμορφωτές, οι τεταρτοεξουσιαστές διαγουμιστάδες κάθε ιερού και όσιου, οι από τηλεοράσεως διακινητες του κάθεχυδαίου και ευτελούς, οι έμποροι του αρνητισμού και του αγοραίου αριστερισμού δεν μπορούν κατ΄εξακολούθηση να βιάζουντον πατριωτισμό των Ελλήνων Οι πατριωτικές ιστοσελίδες σπαθάρηδες της μοίρας του Έθνους, γεμάτες χίμαιρες και μουσική,τυλιγμένες στην μεγάλη συμφωνία του αγώνα ζουν ολόψυχα το μεγάλο όνειρο μας την Ελλάδας μας, την αγάπη μας, τηνλευτεριά μας. Για σένα Ελλάδα! Για την πατρίδα που μας βαστά, που δίνει σκοπό και ένα νόημα στη ζωή μας. Είμαστεευτυχισμένοι. Τρανότερα από κάθε άλλη φορά, από τα έγκατα της ψυχής μας σηκώνονται αγάλι-αγαλι τα λόγια του ΓεωργιουΓεμιστού-Πλήθων που μας συνεπαίρνουν:

"Εσμέν γαρ Ελληνες το γένος, ώς η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί".

Είναι λόγια συγκλονιστικά, , πολεμική ιαχή, ύμνος αγγελικός, είναι λόγια θριάμβου!