Σην Ελλάδα σήμερα μια καταπληκτική αρμονία βασιλεύει οι τράπουλλες σημαδεμένες, τα ζάρια "καραγκιοζάκια",μονά-ζυγάδικά μας . Οι κήρυκες της υποταγής και της ακινησίας κλεισμένοι στην ναρκισσίστικη γυάλα τους αναθεματίζουν τιςελεεινές πολιτικές συντεχνίες, την αναξιοκρατία, το καθεστώς, τους εργατοπατέρες, τους κουκουλοφόρους. Πέραν από μίααρθρογραφία του αναθέματος δεν μας λένε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ που φθάσαμε, στο τελευταίο σκαλί στου "κακού τησκάλα". Σε τελευταία ανάλυση κατά βάθος όλοιδιαβάζουμε την ίδια εφημερίδα παρακολουθούμε την ίδια τηλεόρασηΕπιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τις χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο τωνσυμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει.Σιωπή για τα καμμένα βιβλιοπωλεία. Σιωπή για τις καταστροφές των σχολείων. Σιωπή για το δράμα των μεροκαματιάρηδωνπου καταστρέφονται οι περιουσίες τους από τα τσιράκια του παρακράτους. Εκείνη την στιγμή δεν υπάρχουν μεταξύ τουςπερισσότερες διαφωνίες από εκείνες που υπάρχουν μεταξύ των ιεροκηρύκων διαφορετικών θρησκειών, όταν φωνάζουνεναντίον των Απίστων και τωναθέων.
Έτσι δεν έχουμε κανένα τρόπο να διαλέξουμε μεταξύ των απόψεων που θα μας επέτρεπαν να τοποθετηθούμε, όπως δεν έχουμεκανένα τρόπο να επιλέξουμε μεταξύ των υποψηφίων που μπορούμε να εκλέξουμε και απλά διαλέγουμε όπως θα διαλέγαμε απότον κατάλογο με τα φαγητά στην ταβέρνα ή το εστιατόριο. Τα γεγονότα μας παρουσιάζονται παντού με την ίδια συγκάλυψη. Οιαξίες μας παρουσιάζονται σύμφωνα με μία ενιαία ιεραρχία. Και δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα νέα του κόσμου παρά μόνομέσα από ένα κόσκινο, που μας επαναφέρει συνέχεια στα μάτια μερικά σαφή παραπτώματα και που μας φράζει παντοτινάάλλους ορίζοντες που υποτίθεται πώς "δεν υπάρχουν".
Ακριβώς όπως σε μία δικτατορία, όπου ΜΜΣ λιγότερο "ποικίλα" από τα δικά μας, αλλά κατά βάθος ίδια με αυτά,παραμορφώνουν ή αποκρύπτουν με επιμονή από τους πολίτες μερικά μέρη του κόσμου και δεν φωτίζουν πάρα΄μόνο την όψητου κόσμου που πρέπει να δουν.
Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν ξέρουν τι μπορεί να κρύβεται μέσα μας. Ίσως το αίσθημα της τιμής, ήυπερηφάνεια, ο σεβασμός του αίματος μας, ένα είδος επιδίωξης καθαρότητος και μεγαλείου, ποιός ξέρει; Όλα αυτά ελαττώματαπου δεν ευνοούν τον "καλόν αγοραστή" των μαζικών, φθηνών εμπορευμάτων. Αρα μας ξεπλένουν, όπως το μετάλλευμα πουβγαίνει από τα ορυχεία. Και από αυτό το αρχικό πλύσιμο, που επαναλαμβάνεται συνεχώς με κόπον και επιμονή εξαρτάται πόσοκαλοί είμαστε. Αυτό είναι το βασικό μέλημα των ΜΜΣ(κοταδισμού).
Έχουμε δικαίωμα σε όλα, εκτός από το να έχουμε δική μας ψυχή, εκτός από το να έχουμε δική μας θέληση. Και όλη η τέχνη της"ενημέρωσης" συνίσταται στο να μας αναγκάσει να διαλέξουμε μεταξύ των εγκεκριμένων ιδεών, των εγκεκριμένων κομμάτων,των εγκεκριμένων προσώπων που είναι τόσο ωραία συσκευασμένες με διαφορετικό χαρτί περιτυλίγματος, ωραίεςς κορδελίτσεςκαι φιογκάκια, χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι στην πραγματικότητα δεν περιέχουν παρά το ίδιο ναρκωτικό, χωρίς κυρίως νασκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που η γεύση μας έχει μείνει αόριστα στον ουρανίσκο!
Έτσι τα κόμματα και τα ΜΜΣ αλληλοϋποστηρίζονται Η θέληση των Ελλήνων ακόμη και όταν είναι δίκαιη, ακόμα και ότανείναι ισχυρή δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί προς ορισμένες κατευθύνσεις και πάντα προς όφελος της νομενκλατούρας πουνέμεται την χώρα. Οι Έλληνες αισθάνονται τι είναι καλό και τι δίκαιο. Αλλά τι μπορεί να κάνουν; Όσο μακρυά και αν κοιτάξουνβλέπουν την ίδια σκυθρωπή πεδιάδα και τους ίδιους βάλτους. Διαβάζουν, ακούν ίδια όνομα και μετά τα ονόματα τα ίδια λόγιαΘα ήθελαν να δουν να μάθουν να εκλέξουν αντί να διαλέξουν.
Αυτή η αδυναμία των Ελλήνων, ο σφετερισμός της θέλησης τους παίρνει τέλος. Οι πατριωτικές ιστοσελίδεςγκρεμίζουν τα τείχηπου "χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ" έκτισαν γύρω μας. Το καθεστωτικό κατεστημένο ωρύεται. Ένα φάντασμα πλανιέται στηνΕλλάδα : το φάντασμα των πατριωτικών ιστοσελίδων. Όλοι και όλες. δημόσιοι και κοινοί΄επαγγελματίες και ερασιτέχνες τηςπαραπληροφόρησης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα. Δεν θα περάσει. Ο ταριχευμένοςλόγος, η κομπάζουσα αμάθεια των κάθε λογής λακέδων του πολιτικού κατεστημένου οι έμπουσες, οι μποβαρίζουσες και οιδιάφορες συνοικιακές κατίνες που για δεκαετίες μέσα από τις φυλλάδες και τα κανάλια διαβουκόλιζαν την θέληση των Ελλήνωνβρήκε αντίλογο. Οι διάφοροι μαϊντανοί, οι δημόσιοι διανοούμενοι, οι ανιματέρβουλευτές, οι τσούλες της πολιτικής και οιυπουργοί κονφερασιέ δεν είναι πλέον μόνοι τους, να παίζουν θέατρο και την επομένη στο GB να κτυπάει ό ένας τον άλλον στηνπλάτη και με μαγκιά πεζοδρομίου να καμαρώνουν "Ρε μεγάλε, ωραία τι βρήκαμε χθες, Μίμη, Πιάσε ένα Single Malt".
Οι πατριωτικές ιστοσελίδες ξανά ανάβουμε τις φωτιές και τις πλάστρες που είχαν σβήσει
"Στην εκκλησιά στον κλίβανο, στο σπίτι, σταργαστήρι, - στο κάστρο στην καρδιά σταποκαΐδια, απρίλης!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου