Ζούμε σήμερα στον καιρό ενός διαφορετικού είδους οργανικού όντος, αυτό του ανθρώπου της Αποχής
που είναι ο άνθρωπος-έμπορος, ο μαζα-άνθρωπος, ο άνθρωπος καταναλωτικό αντικείμενο, ο άνθρωπος των υλικών αγαθών και ανέσεων προηγμένων σε τελικό στόχο και προοπτική.
Το παρελθόν τού είναι βουβό . Το μέλλον δεν τον απασχολεί. Το παρόν του είναι το «βασίλειο του κανείς» των εμπορικών κέντρων που του χαρίζουν την ψευδαίσθηση της εντατικότητας και της πλησμονής. Είναι ο άνθρωπος του Big Brother, X Faxtor. Είναι άνθρωπος του “Αγρότης μόνος Ψάχνει”, αλλά αυτός δεν ψάχνεται ποτέ. Οι αξίες έχουν μικρύνει. Η γη έχει στενέψει και πάνω της χοροπηδάει ο άνθρωπος της Αποχής που τα μικραίνει όλα. Η ράτσα του είναι άφθαρτη, όπως του ψύλλου. Ο άνθρωπος αυτός ειρωνεύεται τα πράγματα που ξεφεύγουν από την φιλοδοξία του και την ευφυΐα του, οι οποίες είναι καθαρά και ουσιαστικά υπολογιστικές: «Αγάπη; Δημιουργία; Πάθος; Αγώνας; Ένταση; Ελπίδα; Απελπισία;...Τι είναι αυτά»; Έτσι ρωτά ο άνθρωπος της αποχής και κλείνει πονηρά το μάτι ήσυχος, ασυνείδητος και ευτυχής. Την ημέρα των εκλογών κάθισε σπίτι του, πήγε για φραπέ και έτσι απάλλαξε τον εαυτό του από την ανάγκη να σκεφτεί, να τολμήσει.
Σιχαμερή εικόνα μιας ηλίθιας χαμέρπειας. Είναι ο νάνος, που παριστάνει δημόσια τον άθεο ή τον κοσμοπολίτη ή τον διεθνιστή, τον απογοητευμένο, τον αγανακτισμένο και τεντώνεται να φθάσει σε ύψος ώστε να φανεί γίγαντας.
Ο άνθρωπος της Αποχής είναι αυτός που διακινδυνεύει λιγότερο Δεν μετρά την αξία της πολιτικής με την έντασή της αλλά με το τι θα κερδίσει από αυτήν. Δεν αναρωτιέται τι θα μπορέσει να δώσει στην πολιτική αλλά τι μπορεί να πάρει απ’ αυτήν. Ξέρει την τιμή των πάντων και την αξία του τίποτα. Ο κόσμος του είναι ένας κόσμος χωρίς εντάσεις, είναι ένας κόσμος εκτός ιστορίας, γιατί είναι οι εντάσεις που υπάρχουν κάτω από την εξέλιξη εκείνες που παράγουν τα γεγονότα. Είναι η μετριότητα του Μοντερλάν, ο παλιάνθρωπος του Ζάν-Πώλ Σαρτρ, ο άχρηστος του Θουκυδίδη, ο φαύλος του Αριστοτέλη ο άνθρωπος-πυγμαίος προσεχτικός στο να προφυλαχτεί από κάθε συγκίνηση, από κάθε μεγάλο πόνο και κάθε μεγάλη χαρά και από τους συνδεδεμένους με τέτοια ύπαρξη κινδύνους. Είναι ο άνθρωπος του “τα θέλω όλα”. Είναι ο άνθρωπος της μνησικακίας, του παιγνιδιού των καμμάτων, της μικροπολιτικής, των συμβιβασμών, της περιορισμένης δυνατότητας..
Είναι ο άνθρωπος του «τίποτα», ο απολιτικός, ηθικά και πνευματικά ανάπηρος. Έχει μεταμορφωθεί σε σκουλήκι που όταν το πατάνε ζαρώνει και μετά παραπονιέται πώς το ποδοπατούν.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ. ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΥΠΕΣΤΗΡΙΞΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΓΕΝΙΚΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΑΠΟΧΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΤΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ , ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, ΟΥΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΑΥΤΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΧΩΡΙΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ.
ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ http://isxys.blogspot.com/2010/09/blog-post_04.html ΚΑΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ.
ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΙ ΚΑΙ Η "ΑΝΗΜΠΟΡΙΑ" ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΟΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΓΕΝΝΑ ΘΥΜΟ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΠΙΘΗΚΙΣΜΟ" ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΕΘΕΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΠΕΤΕΥΧΘΕΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΤΟ 66,6(2/3) ΑΡΑ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ. Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΠΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
ΚΟΥΡΗΤΗΣ
Ποιοι κάτσανε σπίτι; Μα φυσικά οι κομματάνθρωποι αυτοί που για χρόνια εχουν χάσει την επαφή με την λογική και κάτω από μπαλκόνια χειροκροτούσαν τους αρχηγούς ότι και να έλεγαν, αυτοί που αφού δέχθηκαν να λοβοτομηθούν από το πολιτικό κατεστημένο είναι ανίκανοι για κριτική σκέψη. Είναι τα πρόβατα των κομματικών μαντριών που δεν μπορούν να ξεφύγουν από την γκλίτσα του κομματικού τσοπάνη. Βλέπουν το εισόδημά τους να εξαφανίζεται, τα παιδιά τους να φοιτούν σε αχούρια, να τρέχουν όταν χρειάζεται σε τριτοκοσμικά νοσοκομεία. Τα βλέπουν όλα αυτά. Τι κάνουν; Είναι αδύνατον να ξεφύγουν από την κομματική μέγκενη και δίνουν στον εαυτό τους την εύκολη λύση, Αποχή. Κάθονται σπίτι και ήσυχοι ασυνείδητοι και ευτυχείς νομίζοντας ότι με την αποχή έκαναν την μούρη κρέας αυτών που μας κυβερνάνε. Ας γελάσω! Ο κυριος Παπακωνσταντίνου είπε σε ομιλία στο LSE ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δικαιώνει την πολιτική της κυβέρνησης του. Εσείς που διαλέξατε τον ρόλο του τρέσαντος της πολιτικής αφήστε τα σάπια και τα παραμύθια Διαλέξατε αποχή γιατί δεν μπορούσατε να βγείτε από το κομματικό μαντρί για να ψηφίσετε το άλλο το διαφορετικό. Δειλά ανθρωπάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφή