Στην εισαγωγική παρέμβασή της, η επικεφαλής της γερμανικής αντιπροσωπείας πρέσβειρα δρ Σουζάνε Βάζουμ-Ράιμερ εξέφρασε τη λύπη της κυβέρνησής της για τις πράξεις των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής σε Ελλάδα και Ιταλία, αποφεύγοντας επιμελώς να τις χαρακτηρίσει ως σφαγές ή εγκλήματα πολέμου. Αντ' αυτού έκανε λόγο για «τρομερά συμβάντα», τα οποία όμως ύστερα από παρέλευση εξήντα ετών και άνω πρέπει επιτέλους να περάσουν στην Ιστορία.(Ελευθεροτυπια 13/9/2011)
Κατά την παρέμβασή της στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης η Γερμανίδα αντιπρόσωπος χαρακτήρισε την σφαγή του Δίστομου από τους ομοεθνείς της και ότι επακολούθησε “τραγικά συμβάντα” προσθέτοντας ότι ύστερα από παρέλευση εξήντα ετών και άνω πρέπει επιτέλους να περάσουν στην ιστορία. Με άλλα λόγια να διαγραφούν από την δημόσια ιστορία και την ιστορική μνήμη ο θάνατος, ο πόνος η βαρβαρότητα που σκόρπισαν οι συμπατριώτες της. Συμπλήρωσε μάλιστα δίνοντας και μια χρονική διάσταση, μετά εξήντα και άνω χρόνια όλα πρέπει να ξεχαστούν να παραγραφούν. Είναι η λογική βάση επί της οποίας ένας άλλος Γερμανός μετά από εξήντα χρόνια θα προτείνει η γενοκτονία των Εβραίων να περάσει στην ιστορία και το στήσιμο ανδριάντα του Χίτλερ στο Βερολίνο και την ανακήρυξη των Waffen-SS σαν τον πρώτο ευρωπαϊκό στρατό. Η επικεφαλής της γερμανικής αντιπροσωπείας μπορεί και τα λέει αυτά και υποστηρίζει την διαγραφή τους από τις ιστορικές μνήμες των λαών γιατί ευτυχώς για αυτήν, αλλά δυστυχώς για τους Έλληνες και του Ιταλούς τα ξαδέρφια τους δεν είναι οι ιδιοκτήτες του New York Times...όπως κάποτε είχε πει ο μαύρος Αμερικανός στοχαστής W.E.B. Du Bois αναφερόμενος στο δράμα των μαύρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου