Γενιά Πολυτεχνείου ΑΕ

Η νεολαία, οι απλοί άνθρωποι  συμμετείχαν στην “εξέγερση του Πολυτεχνείου” αλλά δεν την διοργάνωσαν  Έπρεπε ο Παπαδόπουλος να πληρώσει πολύ ακριβά την άρνηση του να προσγειωθούν τα αμερικάνικα αεροπλάνα στην Ελλάδα για ανεφοδιασμό του Ισραήλ στο πόλεμο του Yom Kipur, 1973.  (Επιστολή πρέσβη Α.Ι Κοραντή, Το Βήμα 3/7/2011). Μήπως το ΚΚΕ ήξερε κάτι και έβγαλε την προκήρυξη 8 της Πανσπουδαστικής που μιλούσε για προβοκάτορες; Αλλωστε οι θέσεις των εκπροσώπων της “γενιάς του Πολυτεχνείου” στο σχέδιο Ανάν, η στάσης τους στον βομβαρδισμό της Σερβίας, στο θέμα των Σκοπίων, στην χρηματοδότηση των βιβλίων της ελληνικής ιστορίας από το ΝΑΤΟ (Παρασκευή+13 15/4/2011), αφήνουν πολλές υποψίες για εκλεκτικές  συγγένειες.  Η γενιά αυτή αφού έπαιξε το παιχνίδι της ανατροπής του Παπαδόπουλου μετά τον Ιούλιο 1974  συγκροτήθηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία και διαγούμισε την Ελλάδα. Ανώνυμη Εταιρεία που πήρε μία Ελλάδα πλούσια και υπερήφανη και την παραδίδει στην επόμενη γενιά φτωχή και εξευτελισμένη, περίγελο του κάθε ενός.

Η “γενιά του Πολυτεχνείου” ΑΕ έφθασε στην Ελλάδα μέσα στους σάκους, τα λουκάνικα, του τουρκικού στρατού και για  40 χρόνια λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, την εκπαίδευση, τον τύπο, παραποιεί ή και αντιστρέφει έννοιες, αλλά δεν παραλείπει να κάνει δώρα στον εαυτό της και να φροντίζει το μέλλον των παιδιών της.

Η “ γενιά του Πολυτεχνείου” ΑΕ πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας χαρακτηρίστηκαν "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το  έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός", η δολοφονία "εκτέλεση".

Η “γενιά του Πολυτχνείου” ΑΕ ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία "προς τα κάτω" στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλισμό

Η “γενιά του Πολυτεχνείου” ΑΕ κατάντησε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει.

Η “γενιά του Πολυτεχνείου” ΑΕ επέβαλε με τσαμπουκά, χυδαιότητα  και νταϊλίκι στον Έλληνα  άνθρωπο να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.