Αν Θέλουμε....

Το πολιτικό μας κατεστημένο είναι σάπιο! Δεν έχει ούτε τα αναγκαία, τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά για να κυβερνήσει. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι δυο αντίπαλα στρατόπεδα που κινητήριος δύναμης τους είναι τα πάθη, το ενάντια και κόντρα, χωρίς θέσεις, χωρίς προτάσεις.

Οι πολιτικατζήδες περιορίζονται στα αξιώματα, στις απολαβές, στην λαμόγια και τις μίζες. Κύριο μέλημά τους είναι η διατήρηση της κάστας τους και συνθηκολογούν σε οποιανδήποτε απαίτηση ή οποιονδήποτε εκβιασμό για να την διατηρήσουν

Το πνευματικό κατεστημένο είναι σάπιο. Δεν έχει ούτε τα ελάχιστα χαρακτηριστικά, αναγκαία για να καθοδηγήσει το έθνος των Ελλήνων στην έξοδο από την παρακμή. Δεν ενδιαφέρεται.

Όλοι οι σημερινοί ταγοί περιορίζονται στα αξιώματα, τις θεσιθηρίες, στην δουλοπρέπεια προς τους πλανητάρχες και στην αδιαφορία προς την μόνη πραγματική δύναμη: την δύναμη των Ελλήνων που κοιμούνται.

Η διοίκηση του κράτους είναι σάπια. Οι καρεκλοκένταυροι της αδιαφορούν για όλα, για τα πάντα, για όλους. Όταν δεν αδιαφορούν είναι για να παραλύσουν κάθε κίνηση. Υπολογίζουν μόνο στην κονόμα και το πώς θα κάνουν δώρα στον εαυτό τους.

Οι Έλληνες κοιμούνται. Σε λίγο δεν θα έχουν κανένα χαρακτηριστικό Έθνους. Απλά θα συνωστίζονται πάνω σ’αυτόν τον χώρο που ακούει στο όνομα Ελλάς.

Το Έθνος είναι σύνδεσμος ατόμων ομοιογενών, ομόγλωσσων και συνειδητοποιημένων για την οντότητά τους. Έχουν επίγνωση των πεπρωμένων τους ως σημερινού κρίκου της ομηρικής αλυσίδας που δένει την μία γενιά με την άλλη. Έχουν ένα χώρο, μια γη για να γεννιούνται, να ζουν, να πεθαίνουν, όπως γενιές πριν από αυτούς και γενιές μετά από αυτούς. Μια Πατρίδα γη που αποκτήθηκε με θυσίες, αγώνες και ποτίστηκε με αίμα.

Αυτά τα απλά θέλουν να τα λησμονήσουμε. Ρεπούσηδες, Λιάκοι, Δραγώνες Δήμου, Ανδιανόπουλοι, Μπουκάλες, Μανδραβέληδες .....μας έβαλαν στο πλυντήριο. Θέλουν να μας «πλύνουν τον εγκέφαλο» για να ξεθωριάσει μέσα μας κάθε έννοια του έθνους. Να ξεχάσουμε την ιστορία μας, την γλώσσα μας, την θρησκεία μας ώστε να πάψουμε να είμαστε εμπόδιο στα πλανητικά σχέδια.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ένα απλό και συνάμα δύσκολο πράγμα.

Δεν θα σωθούμε αν δεν θέλουμε να σωθούμε. Δεν θα επιβιώσουμε σαν Έθνος αν δεν κάνουμε εμείς οι ίδιοι προσωπικά και συλλογικά, αυτά που δεν θέλει ή δεν μπορεί η νομενκλατούρα που μας κυβερνάει.

Κανείς δεν θα μας υπερασπισθεί, αν εμείς δεν υπερασπίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται σάλπισμα θέλησης, αποτίναξη της υπνηλίας της μαστούρας που μας ποτίζουν. Σημαίνει έχθρα ζωντανή, ξεχειλισμένη, βαθιά κατά οποιουδήποτε προσβάλει την υπόσταση μας.

Το μέλλον μας είναι στα χέρια μας.

Οι «Ευρωπαίοι» δεν θα θυσιάσουν ούτε μία σταγόνα αίμα, δάκρυα, ιδρώτα ή συμφέρον για να μας υπερασπισθούν. Ο Τούρκος, σαν καλός κουμπάρος, θα θυσιάσει τα πάντα για να μας καταβροχθίσει, ονειρευόμενος την αυτοκρατορία του. Οι Σλάβοι θα περιμένουν χαιρέκακα την συντριβή μας για να γλείψουν κάνα κοκαλάκι από τα αποφάγια του Τούρκου. Οι πολιτικατζήδες αφού φρόντισαν για το μέλλον των παιδιών τους θα πηδήξουν στα κότερα τους και θα φύγουν νύχτα για να ξεκοκαλίσουν τα κοψίδια της αρπαχτής και της λαμόγιας τους σε άλλους τόπους. Οι διανοούμενοι ρυπαροί και τρισάθλιοι, όσοι προλάβουν να την κοπανίσουν θα παίξουν «τον θλιμμένο και αδικημένο πρόσφυγα» και μερικοί άλλοι, που στην κωλότσεπη ή στο ταγάρι κρατάνε και κάνα αμερικάνικο διαβατήριο, θα πάνε για την νέα τους πατρίδα. Ποια πατρίδα, μήπως είχανε και ποτέ.

Μόνο εμείς μπορούμε να τα ανατρέψουμε όλα αυτά.... Αν θέλουμε..

Διαφορετικά η Ελλάδα, ή ό,τι απομείνει, θα είναι η χώρα των χαμένων ευκαιριών και των χαμένων ανθρώπων...