Μπλογκ.... όαση και μέσον διαμαρτυρίας.......

Κουκουλοφόροι bloggers(κλικ)

του Θύμιου Παπανικολάου

Εάν, υποθετικά μιλώντας, μαθαίναμε τα πρόσωπα των μπλόγκερς, θα βρισκόμασταν μπροστά σε μια πελώρια αρνητική έκπληξη. Θα διαπιστώναμε, ότι ελάχιστοι θα ήταν οι αυθεντικοί μπλόγκερς, οι οποίοι χρησιμοποιούν το μέσο αυτό για να εκφράσουν μια ανησυχία, μια κοινωνική παρατήρηση και άποψη ή να μεταφέρουν μια «πνιγμένη» είδηση.

Αυτό που θα διαπιστώναμε, θα ήταν τούτο: μια εικόνα γεμάτη από έναν πολιτικό, κομματικό και προπάντων δημοσιογραφικό υπόκοσμο. Άτομα «εγκάθετα» ποικίλων μηχανισμών, άτομα με ποικίλα συμπλέγματα που βρήκαν πεδίο να εκτοξεύσουν τις εκδικητικές τους μνησικακίες και τα προσωπικά τους απωθημένα, άτομα «αρουραίοι των υπονόμων» που το μόνο που έχουν μάθει είναι να εκτελούν «συμβόλαια δολοφονίας»: συκοφάντησης και λιθοβολισμού προσώπων, εκβιασμών, ανακύκλωσης ύβρεων και ψευδολογιών.

Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι τα μπλογκ είναι μια μορφή «άμεσης δημοκρατίας». Στα μπλογκ αποτυπώνονται, στο πολλαπλάσιο και δραματικά διογκωμένα, όλα τα σηπτικά νοσήματα της κοινωνίας. Μέσα σε ένα κόσμο αγοραίας διάβρωσης, μέσα σε έναν κόσμο που τα πλοκάμια της μαφιόζικης αλητείας απλώνονται, σαν ιστός της αράχνης, ασφυκτικά σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς, μέσα σε ένα καθεστώς που το ασήμαντο γίνεται σημαντικό, το «κατακάθι», γίνεται «αξία» και η «αλητεία», «ελεύθερη άποψη», μέσα σε ένα τέτοιο κόσμο, τα μπλογκ αποτελούν την πλέον εφιαλτική μορφή αυτού του κόσμου. Ακριβώς, γιατί η ανωνυμία και το κοινωνικά και πολιτικά ανεξέλεγκτο «απελευθερώνει» ολοκληρωτικά όλα τα νοσήματα του καθεστωτικού σύμπαντος. Κάθε «μαφιόζος» και κάθε «κατακάθι» γίνεται «Θεός», έξω και υπεράνω από κάθε έλεγχο και πειθαρχεία, έξω και υπεράνω από κάθε λαϊκή εξάρτηση και ευθύνη.

Η κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις. Αυτό που καθορίζει τις «καλές προθέσεις» είναι η «ποιότητα» της πραγματικότητας που ζούμε, η «ποιότητα» των «Ιδεών» και «Αξιών» που ζούμε. Και αυτό που ζούμε είναι η ζούγκλα των κοινωνικών «κατακαθιών», των πολιτικών απατεώνων, των «νταβάδων» και των εγκάθετων μαφιόζων τους, η ζούγκλα της προβοκατόρικης αλητείας των ποικίλων μυστικών υπηρεσιών. Αυτή η ζούγκλα επιβάλλεται και στην μπλογκόσφαιρα, ακόμα πιο ασύδοτη και εφιαλτική από αυτό που βιώνουμε στην πραγματική ζωή και στα ΜΜΕ.
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις καμιά «δημοκρατία» δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στον εικονικό κόσμο του ιντερνέτ. Αντίθετα αυτός ο εικονικός κόσμος αποτελεί το πεδίο της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της δημοκρατίας, του ολοκληρωτικού εξευτελισμού της. Την ολοκληρωτική αντικατάστασή της με τη χυδαιότητα, τη βρισιά, το ψέμα και τη συκοφαντία: Με τον ισοπεδωτικό κανιβαλισμό, το ολοκληρωτικό λιτζάρισμα ανθρώπων και ιδεών, αξιών και συνειδήσεων…

Η δημοκρατία και ιδιαίτερα η «άμεση δημοκρατία» προϋποθέτει ευθύνη λόγων και έργων, πρόσωπο και όχι μάσκα, φως και όχι τα σκοτάδια των υπονόμων. Κάθε είδους κουκουλοφόρου αποτελεί τον «ταγματασφαλίτη» εναντίον της κοινωνίας, των ιδεών και της δημοκρατίας
Η μπλοκόσφαιρα έχει γεμίσει από ποικιλόχρωμους κουκουλοφόρους…

http://taxalia.blogspot.com/2008/11/bloggers_21.html

Απάντηση στον Κο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ για το (κουκουλοφόροι bloggers)(κλικ)

Εάν, «υποθετικά» και εγώ λέω μάθαινα τα πρόσωπα των μπλόγκερς, θα βρισκόμουν μπροστά ίσως σε μια ευχάριστη έκπληξη. Ίσως διαπίστωνα ότι ελάχιστοι δεν θα ήταν οι αυθεντικοί κατά τα «ακαθόριστα μέτρα» σου μπλόγκερς. υπάρχουν βέβαια μερικοί όπως τους αποκαλείς (από έναν πολιτικό, κομματικό και προπάντων δημοσιογραφικό υπόκοσμο. Άτομα «εγκάθετα» ποικίλων μηχανισμών, άτομα με ποικίλα συμπλέγματα που βρήκαν πεδίο να εκτοξεύσουν τις εκδικητικές τους μνησικακίες και τα προσωπικά τους απωθημένα, άτομα «αρουραίοι των υπονόμων» που το μόνο που έχουν μάθει είναι να εκτελούν «συμβόλαια δολοφονίας»: συκοφαντήσεις και λιθοβολισμού προσώπων, εκβιασμών, ανακύκλωσης ύβρεων και ψευδολογιών.)

που «χρησιμοποιούν» αυτό το μέσο αλλά είναι ένα «υγειές» φαινόμενο. Αλίμονο αν όλοι ήμασταν «ομοιόμορφοι» η «ομοιόχρωμοι» αυτά είναι φασιστικά πρότυπα. Πολλοί το χρησιμοποιούν για να εκφράσουν μια ανησυχία, μια κοινωνική παρατήρηση και άποψη ή να μεταφέρουν μια «πνιγμένη» είδηση. η διαπίστωση σου ότι είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι τα μπλογκ είναι μια μορφή «άμεσης δημοκρατίας» και ότι στα μπλογκ αποτυπώνονται, στο πολλαπλάσιο και δραματικά διογκωμένα, όλα τα σηπτικά νοσήματα της κοινωνίας, ίσως να έχει «γραμμή εκκίνησης» το ρεσάλτο που όλα τα βλέπει καταγγελτικά και δήθεν πατριωτικά. Η συμπεριφορά ενός «μέσου» απέναντι ενός άλλου (ιντερνετ) εξαρτάται από τα «συμφέροντα» και τους δείκτες πτώσης η ανόδου του, καθώς και του «κύκλου» που ανήκει. Ότι έχει αρχίσει ένας «υπόγειος» πόλεμος κατά των μπλόγκερς το ξέρουμε. Τούτο συμβαίνει διότι αφ ενός μεν όλοι «ουρλιάζουν» εναντίον «όλων» και κανείς δεν αντιδρά «φυσιολογικά»,για την «παραμόρφωση» που προσπαθούν να μας επιβάλουν οι υπερπροστάτες μας, μόνο ορισμένα μπλογκς. Όπως λες Μέσα σε ένα κόσμο αγοραίας διάβρωσης, μέσα σε έναν κόσμο που τα πλοκάμια της μαφιόζικης αλητείας απλώνονται, σαν ιστός της αράχνης, ασφυκτικά σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς, μέσα σε ένα καθεστώς που το ασήμαντο γίνεται σημαντικό, το «κατακάθι», γίνεται «αξία» και η «αλητεία», «ελεύθερη άποψη», μέσα σε ένα τέτοιο κόσμο, τα μπλογκ αποτελούν την όαση και μέσον διαμαρτυρίας αυτού. Ακριβώς, γιατί η ανωνυμία και το κοινωνικά και πολιτικά ανεξέλεγκτο «απελευθερώνει» ολοκληρωτικά όλους του καθεστωτικού σύμπαντος. Κάθε «μαφιόζος» και κάθε «κατακάθι» που γίνεται «Θεός», έξω και υπεράνω από κάθε έλεγχο και πειθαρχεία, έξω και υπεράνω από κάθε λαϊκή εξάρτηση και ευθύνη εδώ βρίσκει την «τιμωρία» του. Η «κόλαση» δεν μπορεί να είναι «στρωμένη» με καλές προθέσεις. Αυτό που καθορίζει τις «καλές προθέσεις» είναι η «ποιότητα» της πραγματικότητας που ζούμε, η «ποιότητα» των «Ιδεών» και «Αξιών» που ζούμε. Και αυτό που ζούμε είναι η ζούγκλα των κοινωνικών «κατακαθιών», των πολιτικών απατεώνων, των «νταβάδων» και των εγκάθετων μαφιόζων τους, η ζούγκλα της προβοκατόρικης αλητείας των ποικίλων μυστικών υπηρεσιών. Αυτή η ζούγκλα επιβάλλεται να χτυπηθεί ανελέητα από την μπλογκόσφαιρα. Ακόμα, πιο «ασύδοτα» και «εφιαλτικά» από αυτό που «βιώνουμε» όλοι οι πολίτες στην καθημερινή ζωή από τα ΜΜΕ. Μας γεμίζουν με φόβο και τρόμο για να μην μπορούμε να «σκεφτούμε» τίποτα άλλο από την «επιβίωση».
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις είναι η μόνη «ανταποδοτική» «δημοκρατία» που μπορεί να πραγματοποιηθεί από τον «κόσμο» του ιντερνέτ. Αντίθετα ο «εικονικός» κόσμος των ΜΜΕ αποτελεί το πεδίο της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της δημοκρατίας, του ολοκληρωτικού εξευτελισμού της και είναι η ολοκληρωτική αντικατάστασή των αξιών με τη χυδαιότητα, τη βρισιά, το ψέμα και τη συκοφαντία: Με τον ισοπεδωτικό κανιβαλισμό, το ολοκληρωτικό λιτζάρισμα ανθρώπων και ιδεών, και συνειδήσεων… Η δημοκρατία προϋποθέτει ευθύνη λόγων και έργων, πρόσωπο και όχι μάσκα, φως και όχι τα σκοτάδια Κάθε είδους κουκουλοφόρου αποτελεί τον «ταγματασφαλίτη» εναντίον της κοινωνίας, και των ιδεών και δυστυχώς η μπλοκόσφαιρα «φιλοξενεί» και «περιστασιακούς» ποικιλόχρωμους κουκουλοφόρους…τέλος μήπως μπορείς να μας ενημερώσεις και εμάς τους «αδαείς» ποια είναι τα «κριτήρια» του «αυθεντικού» μπλόγκερ βάση των «συντεταγμένων» σας;

http://ixnos.blogspot.com/2008/11/bloggers_22.html