"Βία" ή "Βιά"

Το ανθρωπάκι του ΣΥΡΙΖΑ ο χολερικός αρλουμπολόγος Αλαβάνος βλέποντας την συμμορία του να βαδίζει ολοταχώς για τον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, απαξιωμένη στα μάτια των Ελλήνων που υπέστησαν την κινηματική βία των κουκολοφόρων του, επιστράτευσε τον Διονύσιο Σολωμό για να τον βγάλει από τον βούρκο της εμπάθειας και της πολιτικής προστυχιάς. Κατάλαβε ο κακομοίρης ότι οι τελευταίοι ψηφοφόροι που απέμειναν στο μόρφωμα του είναι οι "κοσμοπολίτες" των βορείων προαστίων και οι τρόφιμοι της Σχολής Μωραιτη, του Κωστεά-Γείτονα και δεν συμμαζεύεται. Το "βία μετράει την γή" του Ύμνου εις την Ελευθερία ανασύρθηκε για δώσει άλλοθι στα εσχατοπροδοτικά τσογλάνια που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα, τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια της σε καταβόθρες των ονείρων των Ελλήνων. Αμέσως ξεκίνησε η "συζήτηση" από τις εφημερίδες και τα τηλεπαράθυρα. Το κύριο θέμα ήταν, αν ο ποιητής εννοούσε "βία" ή "βιά(βιασύνη)". Ο Παντελής Μπουκάλας μας έδωσε ένα ωραίο δείγμα μιλώντας για "ακονισμένη ρομφαία". Επιστρατεύθηκε ο Μπαμπινιώτης, για να μπορέσουμε να φωτιστούμε αν είναι βία η βιά. Άκουσα μάλιστα ότι ζήτησαν την βοήθεια της κυρά Καλλιόπης, του γνωστού μέντιουμ που εξυπηρετεί τις κυράτσες του Ψυχικού και της Φιλοθέης, μπας και μπορέσει και έλθει σε επαφή με το πνεύμα του ποιητή ώστε να μας εξηγήσει ο ίδιος τι ήθελε να πει. Δυστυχώς όλες οι προσπάθειες απέτυχαν. Εμείς, επειδή το άθλημα είναι βαρετό και άλλωστε δεν έχουμε την ευρυμάθεια ενός Μπουκάλα, θα περιοριστούμε σε απλές ερμηνείες όπως θα τις έδινε ένας απλός κηπουρός, βοσκός ή καπετάνιος.

Ο ποιητής "βία" έγραψε και "βία" εννοούσε, βία άγρια, παράλογη, μανιασμένη, βία που έπνεε τον αέρα της Ελευθερίας, βία επαναστατική.

Από του Γκράκχους, ως την Γαλλική Επανάσταση, μέχρι τα αντιαποικιακά κινήματα η βία ήταν κομμάτι αναπόσπαστο της ιστορικής πορείας του κάθε έθνους. Ήταν το μέσο για ένα σκοπό, το μέσο για ένα στόχο. Ελευθερία! Η Γαλλική επανάσταση ήταν μία επανάσταση μιάς τρίτης τάξης. Ο Δαντόν, ο Μαρά, ο Ροβεσπιέρος ήταν μέλη αυτής της τάξης ενεργούσαν με την βία για λογαριασμό της. Οι ήρωες του 21 με σπαθιά, με ξύλα, με πελέκια, με νύχια και με δόντια, με φωτιά και τσεκούρια αγωνίστηκαν και κέρδισαν. Η βία τους ήταν ηρωική, απελπισμένη, βάναυση. Ήτανε πάλη με τον θάνατο, αγώνας για την αθανασία. Δεν πιάνανε αιχμαλώτους και ξέρανε τι τους παριμένει αν πιανόντουσαν αιχμάλωτοι. Δεν έχουμε ανάγκη απο καλοπροαίρετες ερμηνείες. Ναι ο ποιητής γράφει "βία" γιατί με την βία αποκτήθηκε η πολυπόθητη λευτεριά.

Η βία είναι η μαμή της ιστορίας, οπως παραφράζει τον Μάρξ ο Βέλτσος. Η βία σαν μέσον πάλης μιάς τάξης ενάντια μιάς άλλης. Σήμερα οι "επαναστάτες" της κουκούλας δηλοί θιασώτες της βίας με επικεφαλής τον Αλαβάνο έχουν κάνει ταξικό χαρακίρι. Μπορεί να υπάρχουν και εργάτες ή μεροκαματιάρηδες στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ αυτοί είναι η εμπροσθοφυλακή της τάξης τους ενώ ο Αλαβάνος και η συμμορία του είναι η ομάδα αυτοκτονίας της δικιάς τους. Σε αντίθεση με το προλεταριάτο του Ψυχικού και της Εκάλης υπάρχουν στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ και γνήσιοι αγωνιστές του λαού, αγωνιστές Ελληνες, αυτοί είναι οι πρώτοι που θα φύγουν. Αργά η γρήγορα θα καταλάβουν από ένστικτο ότι υπάρχει κάτι αφύσικο σ' αυτούς που στο μέλλον θα πάρουν το δρόμο για τα Πανεπιστήμια της Εσπερίας, μετά μια βουτιά στην πισίνα της βίλας τους, το παίζουν επαναστάτες προλετάριοι σε βάρος των δικών τους σχολείων καταστρέφοντας και καίγοντας το μέλλον και τις ελπίδες τους.

Για τον Αλαβάνο και το ΣΥΡΙΖΑ η βία που επικαλείται είναι ένα διέξοδο στην μονότονη, άδεια ζωή, στην ανυπαρξία πολιτικού λόγου. Θαυμάζει και λατρεύει την βία των επαναστατών γιατί η δράσης τους είχε βάσεις υγιεινές και λογικές ενώ αυτός ζητάει να καταστρέψει μία κοινωνία που δεν του δίνει σημασία παρά μόνο σαν άρνηση.