Μια νυχτα στο Πολεμικό Μουσείο

Η κυρία Αλεξανδράτου ή Τζούλια πέρασε μία νυχτερινή βόλτα από το Πολεμικό Μουσείο. Δεν έχει σημασία το πώς μπήκε και το τι έκανε. Εκείνο το οποίο έχει σημασία είναι το όνομα του συνοδού της.

Ηνυχτερινή επίσκεψη της Τζούλιας είναι ο καθρέφτης της μωρίας και διανοητικής αναπηρίας της ελληνικής ελίτ σε όλες τις πολιτικές της αποχρώσεις. Σε μία εποχή που ζητάνε από τους Έλληνες να θυσιαστούν στα βωμό του Μολώχ της μίζας, της λαμογιάς και της κλεψιάς. Οι άνθρωποι της ελίτ δεν δείχνουν ούτε την ελάχιστη διάθεση να ταλαιπωρήσουν τα βλαστάρια τους. Αφου τα έκλεισαν στα ιδιωτικά σχολεία και στα πανεπιστήμια της Εσπερίας,μιας και τα δημόσια οι κομματικές τους παρατάξεις τα έχουν μετατρέψει σε χωματερές ελπίδων και χαβούζες ονείρων, και αυτή η στρατιωτική θητεία είναι ένα πικρό ποτήρι για τους γόνους της πολιτικής. Ο άγνωστος Χ μπορεί να πάει όπου χρειαστεί μακριά από το σπίτι του να ταλαιπωρηθεί , να ξενυχτήσει , να κτυπήσει γερμανικό νουμεράκι. Όχι όμως ο γυιός του επώνυμου. Αυτός είναι από άλλη πάστα. Τον Χ τον περιμένει το μακρυά, τον επώνυμο η μονάδα προκάλυψης του Πολεμικού Μουσείου.

Ο νεαρός συνοδός της Τζούλια είναι ο καλλίτερος εκπρόσωπος μιας άρχουσας τάξης που έχει στο αίμα της το θεομπαιχτισμό, την απάτη και την εξαργύρωση των ελπίδων και ονείρων των Ελλήνων για την δική της χαρά και ευτυχία. Οι πολιτικατζήδες και τα κολλητήρια τους ζητάνε από τους Έλληνες, τα Ελληνόπουλα θυσίες για τα χρόνια που έρχονται και αυτοί δεν είναι σε θέση να θυσιάσουν την βολή των βλασταριών τους ούτε για τη διάρκεια μιας στρατιωτικής θητείας.

Είναι η άρχουσα ελίτ που μας αξίζει.

ΜΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΚΛΙΚΕΣ .....

ΜΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΚΛΙΚΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΩΣ ΠΟΤΕ????

UDEMAND ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ....

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ...

ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ???

Μέχρι τώρα έχετε παρατηρήσει ότι εδώ στο UDemand δεν ενδιαφερόμαστε για πρόσωπα, παρατάξεις και μικροκομματικά συμφέροντα αλλά για την πραγματική ανόρθωση της Ελλάδας και την έξοδό της από τη δίνη στην οποία έχει πέσει εδώ και πολλά χρόνια.

Ένα πολύ σοβαρό θέμα που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία είναι η διαπλοκή και η άγρια και άνευ όρων συναλλαγή στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Και το χειρότερο, οι φοιτητές που θα έπρεπε να αποτελούν την ελπίδα αυτής της χώρας, μόνο ελπίδα για την αναγέννηση της Ελλάδας δεν δίνουν.

Για να είμαστε δίκαιοι, όχι όλοι οι φοιτητές, μία μικρή μερίδα αυτών που κρατούν όμως ομήρους όλους τους υπόλοιπους, τους καθηγητές, τους διοικητικούς, το υπουργείο κλπ.

Αλήθεια σε ποιο μέρος του κόσμου οι φοιτητικές παρατάξεις μοιράζουν με το "έτσι θέλω" τις σημειώσεις των καθηγητών??

Και όταν γράφω με το "έτσι θέλω" το εννοώ.

Οι σημειώσεις δεν είναι εγκεκριμένες από τον καθηγητή αλλά η φοιτητική νεολαία έχει πάρει κάποιες γραπτές σημειώσεις ενός φοιτητή, έχει βγάλει αντίγραφα, έχει βάλει σε κάθε σελίδα το έμβλημά της π.χ. ΔΑΠ ή ΠΑΣΠ και τις μοιράζει στον φοιτητή.

Αλοίμονο στον καθηγητή που θα τολμήσει να πει ότι δεν τις εγκρίνει. Θα τον τσακίσουν... Ο πόλεμος θα είναι ανελέητος.

Το ξέρετε ότι κάθε εξάμηνο οι φοιτητικές νεολαίες πηγαίνουν λίστες σε ορισμένους καθηγητές με τα ονόματα των εκλεκτών τους οι οποίοι θα περάσουν το μάθημα χωρίς να έχουν γράψει ούτε μία λέξη στο γραπτό τους???

Το ξέρετε ότι οι καθηγητές δεν τολμούν να πάρουν γραπτό φοιτητή που αντιγράφει στο αμφιθέατρο γιατί μετά θα έχουν συνέπειες όταν βγουν έξω??

Το ξέρετε ότι καθηγητές μοιράζουν αφειδώς τα ερευνητικά προγράμματα στους φοιτητοπατέρες οι οποίοι φυσικά δεν κάνουν έρευνα αλλά με τις ψήφους τους στηρίζουν τον καθηγητή π.χ. να γίνει πρόεδρος του τμήματος ή πρύτανης??

Το ξέρετε ότι τα παιδιά που στηρίζουν άλλο υποψήφιο πρύτανη ή πρόεδρο τμήματος σε εκλογές είναι κομμένα από τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά γιατί έτσι ...γουστάρουν οι φοιτητοπατέρες?? Αφού πήγαν αντίθετα στην κομματική γραμμή πρέπει .... να τιμωρηθούν....

Το ξέρετε ότι αυτοί οι φοιτητοπατέρες χωρίς να έχουν μπει ούτε μία μέρα στο αμφιθέατρο, επιλέγονται για τα μεταπτυχιακά ή ακόμη εκπονούν .... άκουσον, άκουσον!!!!.... διδακτορικές διατριβές και αύριο θα διεκδικήσουν και θέσεις μελών ΔΕΠ???

Το ξέρετε πως όταν γουστάρουν τα ΕΑΚ (Εξωκοινοβουλευτική Αριστερή Κίνηση) θα μπουν στη συνέλευση του τμήματος ή της συγκλήτου και θα τα κάνουν όλα γυαλιά καρφιά γιατί .... τα παιδιά δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις που πρόκειται να παρθούν....

Το ξέρετε πως όταν καθηγητής που έχει δημιουργήσει τέτοια κλίκα στο πανεπιστήμιο καταλάβει ότι δεν συμφωνεί με ένα επικείμενο εκλογικό αποτέλεσμα και επειδή είναι και ο ίδιος υποψήφιος και ίσως χάσει, θα στείλει τα παλικάρια του να πάρουν τις κάλπες και να φύγουν???

Το αντάλλαγμα??? Αυτά τα παλικάρια θα συμμετέχουν στα ερευνητικά προγράμματα άρα θα πάρουν χρήμα και θα πάρουν και διδακτορικό....

Είναι μεγάλος ο κατάλογος... Δεν έχει τέλος... Μπορώ να σας γράψω ατελείωτες σειρές περιστατικών από την πανεπιστημιακή ζωή... ή καλύτερα από την πανεπιστημιακή διαπλοκή.

Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο ΝΟΣΕΙ. ΝΟΣΕΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ. Η μόλυνση είναι βαθιά και έχει επεκταθεί σε όλα τα σημεία του σώματος.

Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις από την εκάστοτε κυβέρνηση και τα κόμματα.

Η κυβέρνηση να περιορίσει στο μηδέν τη συμμετοχή των φοιτητών στις εκλογές για την ανάδειξη πρύτανη, προέδρου τμήματος κλπ.

Έτσι κι αλλιώς αποδείχθηκε από τις πρόσφατες πρυτανικές εκλογές ότι οι μη οργανωμένοι φοιτητές δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν. Τα πράγματα καθορίζουν μόνο οι οργανωμένοι.

Να απαγορευθεί η ύπαρξη φοιτητικών κομματικών νεολαιών στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Ακολουθώντας το παράδειγμα των πανεπιστημίων όλου του κόσμου.

Οι πρόεδροι των κομμάτων να αποφασίσουν τη διάλυση των φοιτητικών νεολαιών τους.

Μπορούν να έχουν κομματικές νεολαίες που θα δραστηριοποιούνται για τα κόμματά τους όχι όμως μέσα στα πανεπιστήμια.

Κύριε Παπανδρέου και κύριε Σαμαρά ήρθε η ώρα να πάρετε αποφάσεις.

Διαφορετικά θα καταγραφείτε κι εσείς από τον ιστορικό του μέλλοντος ως δύο ακόμη θλιβερές πολιτικές μετριότητες που συνέδραμαν στην καταβαράθρωση αυτής της δύστυχης χώρας...

http://udemand.blogspot.com/2010/06/blog-post_2834.html

Η Ωρα της Δεξιάς…Η Ωρα της Αλήθειας...

Η πολιτική σήμερα μας προσφέρει το καταπληκτικό θέαμα μιας δεξιάς που δεν μπορεί να αυτοδιακηρυχθεί δεξιά χωρίς να κατηγορηθεί για "φασισμό" και μιάς αριστεράς που μπορεί, οποιαδήποτε στιγμή να αυτοαποκαλείται "σοσιαλιστική, κομμουνιστική, μαρξιστική", ισχυριζόμενη ότι τα δόγματα της δεν έχουν καμία σχέση με τον Λένιν, τον Στάλιν, τον Μάο ή τον Πολ Ποτ. Αλλά αν οι οπαδοί των διαφόρων παραλλαγών της αριστεράς δεν αισθάνονται εκτεθειμένοι από τα Δεκεμβριανα του 44 και του 2008, το αρχιπέλαγος των Γκούλαγκ και τα Killing Fields, δεν βλέπω τον λόγο γιατί η σύγχρονη δεξιά, που απωθεί κάθε ολοκληρωτικό πειρασμό, πρέπει να αισθάνεται ένοχη, ή να δικαιολογείται. Μπροστά σ' αυτήν την αξιοθαύμαστη αναίδεια των οπαδών ενός δόγματος, στο όνομα του οποίου εσφαγησαν εκατομμύρια άνθρωποι, και στραγγίστηκαν ψυχές, στην αναίδεια των υμνητών του πατερούλη Στάλιν που "σκύβει και φυσάει την φωτιά σου ν' ανάψει" ή του "ο Στάλιν ζεί" και που παρ' όλα αυτά εμφανίζονται με ένα τριαντάφυλλο στο πέτο, ένα ρόπαλο στον ώμο, ώς υπερασπιστές της ελευθερίας, η Δεξιά ας απαντήσει με ένα μεγάλο γέλιο και ας συνεχίσει την αγωνιστική της πορεία.

Η δικτατορία της αριστεράς σκέψης και διανόησης που επέβαλε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει παραδεκτό αν δεν είναι δεμενο μαζί της πήρε τέλος. Η Αριστερά είναι οι πολλοί, ένα τσούρμο στρατολογημένο σε υπόγεια καπηλειά, εκεί που συναντώνται οι πιό αδίστακτες φιλοδοξίες και τα παρακολουθήματα τους η χθαμαλότητα, η ιταμότητα, “του πλούτου αχορταγιά και τση δόξας πείνα”. Υπό μίαν έννοια, η ποιότητα των ανθρώπων καθορίζει και την ποιότητα των φιλοδοξιών. Η Δεξιά είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς. Στους αρίστους, στους μοναδικούς, στους ευγενείς ανθρώπους οι φιλοδοξίες, όσο και αν είναι μεγάλες, είναι πάντοτε υψηλές, όχι βέβαια, επειδή “χτυπούν” ψηλά, αλλά επειδή αναφερονται σε στόχους που δεν έχουν επίκεντρο το άτομο που τις τρέφει. Από την μία πλευρά έχουμε την φιλοδοξία της αριστεράς που σημαίνει απλά κοινωνικό ανελκυστήρα, ένα σπίτι η μία επαυλη…και απο την άλλη την φιλοδοξία της Δεξιάς, αυτή που σημαίνει ετοιμότητα θυσίας και προσφοράς.

Ο Ηράκλειτος είπε: "ο Θεός είναι η ημέρα και η νύχτα, το θέρος και ο χειμώνας, ο πόλεμος και η ειρήνη, το ψωμί και η πείνα", ο Παράκελσος δήλωσε: "'Όλα είναι μέσα σε σένα τον ίδιο και τίποτα δεν μπορεί να σου έλθει από έξω, ούτε απο πάνω". Και αυτά εγκλείουν το να αγωνισθεί κανείς ανοικτά εναντίον μίας ψευτοδημοκρατικής, τραμπούκας αριστεράς αρνήτριας των πάντων.

Η Δεξιά με καθαρές ιδέες έχει δικαίωμα και υποχρέωση να αρνηθεί τις "αλήθειες" της μεταπρατικής αριστεράς και να τις αντιπαρατάξει με τις πιο δυνατές δικές της αλήθειες. Εκεί που υπάρχει θέληση υπάρχει ένας δρόμος. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Πρέπει η Δεξιά να αντιληφθεί την ανάγκη να διακηρύξει αυτό που είναι. Να αναγνωρίσει τον κυριότερο εχθρό της, τον ισοπεδωτισμό, αρνητή και μειωτή της διαφοροποιήσεως του κόσμο και το κυριότερο να παραδεχθεί ότι τίποτα δεν είναι ουδέτερο στην ύπαρξη και ότι σε κάθε θέμα πρέπει να έχει τον λόγο της.

Στην Ελλάδα σήμερα, σε μία εποχή που όλος ο κόσμος αυτοδιακηρύσσεται στ' αριστερά, ή σχεδόν, το να είναι κανείς Δεξιός, είναι ακόμη ο καλύτερος τρόπος να είναι αλλού...Οι Δεξιοί είναι σήμερα η βαθύτερη συνείδηση μιάς πάσχουσας κοινωνίας. Είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς που δεν επιτρέπουν σε ημιμαθείς με πασσαλείματα γνωσεων να υποθηκεύουν το μέλλον της Ελλάδας. Προχωρούν ίσα μπροστά δεν στέκονται στην άκρη με ρεβεράντζες και τσιριμόνιες στην απολυταρχία των οπαδών του δόγματος του αίματος. Οι Δεξιοί είναι φώς. Προχωρούν…Οδηγούν…