Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Κατά της όξυνσης της πολιτικής!....

Ο κύριος Μίλτος Παπαϊωάννου, βουλευτής ΠΑΣΟΚ, σήμερα (23/3/2011) στον RealFM συνομιλώντας με την πρασινοσκουφίτσα κυρία Κάτια Μακρή σχετικά με το γιαούρτωμα Πάγκαλου και το προγκάρισμα του Yorgo στην Σύρο καταφέρθηκε κατά της όξυνσης της πολιτικής στην χώρα μας. Τώρα που η οργή του κόσμου άρχισε να χαιδεύει το τομάρι των Πασόκων θύμήθηκε την “όξυνση” ξύπνησαν τα “δημοκρατικά” αντανακλαστικά του. Που ήταν ό κύριος Παπαϊωάννου όλα αυτά τα χρόνια;

Για 35+1 χρόνια οι Έλληνες έφαγαν στο πετσί τους την βία, την ασυδοσία, την διαστρέβλωση λέξεων και εννοιών των “προοδευτικών” δυνάμεων. Η ασυδοσία έγινε ελεύθερη έκφραση, η κατάληψης αντίσταση, η εγκληματικότητα παραβατικότητα η χυδαιότης τέχνη...

Για 35+1 χρόνια στα ελληνικά πανεπιστήμια κυριαρχούσε η βία και η παρανομία. Φοιτητές προπιλακίζoντανκαι δέρνονταν καθηγητες κυνηγιώντουσαν μέσα στις αίθουσες σαν αγρίμια.

Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης αναπτύχθηκε ένα γενικό αίσθημα καταστροφής και βίας. Η πολιτική ανυπακοή, μαζί με τις βίαιες διαδηλώσεις και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, ήταν πάντα δικαιολογημένη, αν όχι ωραιοποιημένη, “κίνηματική βία” του Βέλτσου ή τα “συγκεκριμένα ποσά βίας” του Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου. Αυτή η τάση αποδείχθηκε ανθεκτική στον χρόνο και στα παγκόσμια γεγονότα, ενώ προωθείτο και από τα μέσα ενημέρωσης. Όλες οι κυβερνήσεις για 35+! έμεναν άπραγες καθώς αναπτυσσόταν μια αναρχική υποκουλτούρα. Σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αφορμή ποικίλα γεγονότα οι αναρχικοί επιδίδονταν σε βίαιες διαδηλώσεις και προκαλούν εκτεταμένες καταστροφές.

Τέτοιου είδους πράξεις ενισχύονταν από την παντελή απουσία κυρώσεων ελάχιστοι συλλαμβάνονταν και σχεδόν κανείς δεν τιμωρείτω. Η συμμετοχή στις αναταραχές αντιμετωπιζόταν ως μια διασκεδαστική, χαμηλού κινδύνου δραστηριότητα Η πολιτική, πολιτιστική και πνευματική ηγεσία της Ελλάδας δεν ήταν είχνει πρόθυμη να λάβει μέτρα κατά αυτής της αναρχικής υποκουλτούρας. Στην πραγματικότητα σε αρκετές περιπτώσεις την δικαιολογούσε, την υποκινούσε ή και την επιδοκίμαζε- κυρίως τα μικρά κόμματα της Αριστεράς, όπως και κεντροαριστερές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας.

Τώρα που η “κινηματική βία” ή τα “συγκεκριμένα ποσά βίας” έχουν στόχο το τομάρι, το πετσί ή τα μούτρα των Πασοκων ο κύριος Παπαϊωάννου βγήκε σαν τον έν πολλές αμαρτίες άνδρα να μας θυμίσει και να καταφερθεί “κατά της όξυνσης της πολιτίκής στη χώρα μας”.

Άργησες σύντροφε. Άργησες κατά 35+! χρόνια.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου