Ο Θανάσης Βέγγος έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων. Ο σεμνός, ο πηγαίος, ο ταλαντούχος ο δικός μας Βέγγος έφυγε. Μία ζωή αγώνας, πάθος και κυρίως σεμνότητα που ακολούθησε πλέχτηκε ζυμώθηκε με τη ζωή και την περιπέτεια του Ελληνισμού. Από την Μακρόννησο που, σε αντίθεση με τους διάφορους τενεκέδες, δεν την εξαργύρωσε ποτέ για να ανέβει γιατί δεν την είχε ανάγκη, το ταλέντο του Βέγγου δεν χρειαζότανε περιτυλίγματα, Στην βράβευση αποθέωση στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1971 και την συνέχεια της πορείας του Ο Θάνάσης είναι η προσωποποίηση του απλού ανθρώπου που μέσα σε δύσκολους χρόνους, φτώχειας, ανέχειας και αγώνα για επιβίωση χάρισε γέλιο και έδωσε το μήνυμα ότι τίποτα δεν χάνεται άρκει να μην χαθεί η ανθρωπιά. Είναι η Ελλάδα του ταλεντου που έφυγε μαζί του.
Ο Θανάσης Βέγγος έφυγε και μαζί του έφυγαν τα χρόνια της αθωότητας των αξιών, του ήθους, της ηθικής και της σκληρής δουλειάς. Έφυγε και μας άφησε την κοπριά του χυδαίου και ευτελούς, των αγοριών κόπανων και των κοριτσιών γλάστρες που μόνο τους ταλέντο είναι να χαϊδεύουν, να γλύφουν να κοιμούνται με τις εξουσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου