Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Μνήμες Οκτωβρίου 1931


Ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων της Νήσου για τον διαχρονικό τους πόθο, την Ένωση με την Ελλάδα δεν μπορούσε να μην γραφτεί στο μητρώο αγωνιστικότητας της Κυπριακής ιστορίας. Ο Παγκύπριος Λαϊκός ξεσηκωμός των Κυπρίων με διαδηλώσεις και καταλήψεις έναντι των Αποικιοκρατών κατά τον Οκτώβριο εκείνον του 1931 δεν ήταν οργανωμένος και ένοπλος. Ήταν μια έκφραση αγανάκτησης και αγαθής εξορύκευσης του αγνού και ρομαντικού εκείνου αισθήματος για ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό που πυρπολούσε τις καρδίες τους.
Το Ελληνικό πνεύμα διαιωνίστηκε και δεν δάμασε με τα τόσα χρόνια σκλαβιάς, μεταλαμπαδεύτηκε από γενιά σε γενιά ,κρατήθηκε από τις παραδοσιακές αρχές και αξίες του Έθνους . Αυτό θεώρησαν υπαίτιο οι αποικιοκράτες για τον ξεσηκωμό και δοκίμασαν με δόλιο τρόπο να το καταπνίξουν.
Πέραν των 2500 χιλιάδων συλλήψεων είχαν γίνει εκείνη την ημέρα ο κόσμος σύρθηκε στα τμήματα και οι καταδίκες σε πολυετή χρόνους φυλάκισης ήταν η ανταπάντηση των αποικιοκρατών. Οι πρώτοι νεκροί έπεσαν στο βωμό της ελευθερίας της αυτοδιάθεσης της Ένωσης.Οι Άγγλοι οργίστηκαν από τον ξεσηκωμό παρά την υποδοχή που έτυχαν από τον λαό και τις υποσχέσεις που του είχαν δώσει. Με αφορμή τις νέες φορολογίες ο λαός ξέσπασε, αντέδρασε ζητώντας αυτό που ήταν αυτονόητο για αυτόν, την ένταξη του στον Εθνικό κορμό. Η Εκκλησία πιστός και άξιος συμπαραστάτης του Ελληνισμού δήλωσε παρόν και από αυτή δόθηκε το έναυσμα για τον ξεσηκωμό όταν από την Πόλη του Ζήνωνα ο Νικόδημος Μυλωνά διακήρυξε το αίτημα για Ένωση.

Οι Άγγλοι δεν το συγχώρησαν ποτέ, κατεδίωξαν και εξόρισαν αρκετούς ιερείς που ενεπλάκησαν στην διακήρυξη και όσους θεωρούνταν ύποπτοι. Ο Νικόδημος απέθανε στην εξορία και συγκεκριμένα στα Ιεροσόλυμα Οι Άγγλοι μετά την βίαιη καταστολή του Παγκύπριου ξεσπάσματος ετοίμασαν και άρχισαν να εφαρμόζουν τα μακροχρόνια σχέδια τους. Σχέδια που στόχο είχαν να πλήξουν το Ελληνικό πνεύμα. Αποπειράθηκαν να νοθεύσουν τα αντισώματα του λαού παραμορφώνοντας κάθε μόριο που συντελούσε στην γαλούχηση ελεύθερων Ελλήνων. Οι ελεύθεροι άνθρωποι διεκδικούν τα δίκαια τους δεν παραδίδονται, για αυτό έπρεπε να πληγούν αυτοί και το όραμα τους. Απαγόρευσαν την ανάρτηση Εθνικών Συμβόλων , έθεσαν απαγορεύσεις σε Εθνικούς εορτασμούς και στο μάθημα ιστορίας , αντικατέστησαν με βασιλείς τους τα πορτραίτα των Ηρώων του Έθνους. Ένας άτυπος πόλεμος ξεκίνησε σε ότι θύμιζε ρίζες και πατρίδα.

Η αλλοίωση της Εθνικής ταυτότητας ενός λαού και η πλήξη του Εθνικού φρονήματος ήταν ανέκαθεν η δίοδος προς την αποχαύνωση των πολιτών γιατί λαός συνειδητοποιημένος δεν μπορεί να παραμείνει Ραγιάς και διεκδικεί. Οι Έλληνες της Κύπρου δοκιμάστηκαν και έφτασαν από τον Ονήσιλο στον Αυξεντίου και τον Ισαάκ. Τα αισθητήρια του λαού παρέμειναν ενεργά παρά τις διώξεις και τον πόλεμο που δέχθηκαν διαχρονικά γιατί το φορτίο που κουβαλούσαν ήταν πολύ βαρύ και κάποιοι ήταν και είναι πολύ μικροί για να το αφανίσουν.

Πηγή: ΔΕΝ ΧΕΧΝΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου