Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Πληρώνουμε και το διασκεδάζουμε..



Ακούγεται μακάβριο και χυδαίο. Αλλά ναι, όλοι εμείς που φάγαμε στην μάπα την εικοσαετή πασοκρατία, την χυδαία και ανερμάτιστη δικτατορία των πασοκανθρώπων (μισών πασόκων-μισών ανθρώπων) κοιτάζοντας τις εικόνες ποδοπατήματος, σπροξήματος και λιποθυμίας στο Αιγάλεω που μας έδιναν (18/2/2012) τα ΜΜε(ξαπάτησης) και ακούγοντας τους δημοσιογράφους μοιρολογήτρες αισθανθήκαμε μία μεγάλη ικανοποίηση. Πληρώνουμε τα χαράτσια. Εχουμε φτάσει στον πάτο. Δεν τα βγάζουμε πέρα. Βλέποντας στο Αιγάλεω τους μαζανθρώπους να ποδοπατιούνται, να στριμώχνονται και να λιποθυμάνε δεν μπορέσαμε να μη γελάσουμε, να μη το διασκεδάζουμε, το καλλίτερο πρώτο τραπέζι πίστας.

Όλοι αυτοί που σήμερα κλαψουρίζουν και χτυπιούνται είναι οι ίδιοι που το 1981 με κλαρίνα, νταούλια και ζουρνάδες βγήκαν στους δρόμους και ούρλιαζαν, πυροβολούσαν με τις καραμπίνες τα σπίτια των “άλλων”, μαζεύονταν κάτω από τα παράθυρα των γειτόνων και ούρλιαζαν με εγκληματικό πάθος “απόψε πεθαίνει η δεξιά”. Παρέδωσαν την Ελλάδα στα νύχια του ολετήρα αρπακολατζή Ανδρέα Παπανδρέου για ένα πιάτο φαϊ. Είναι οι ίδιοι που το 2009 με σημαίες και τραγούδια και άφθονη υστερία άκουγαν το “λεφτά υπάρχουν” του Yorgo και πέφταν σε πολιτικούς παροξυσμούς Σήμερα αυτοί οι ίδιοι κλαψουρίζουν Ας γελάσω!

Πληρώνουμε και το διασκεδάζουμε Είναι η μεγαλύτερη χαρά να βλέπουμε όλους αυτούς να ποδοπατιούνται και να στριμώχνονται. Βλέπανε τους πασοκανθρώπους της γειτονιάς τους, του χωριού τους να διαγουμίζουνε τον πλούτο της χώρας και όμως τους ψήφιζαν Ο καθένας τους γνωρίζε ένα πασοκάνθρωπο που απο ρυπαρό και τρισάθλιο τίποτα σε μία νύχτα έγινε κάποιος και πλούσιος. Τον βλέπαν και τον ξέραν αλλά τον θεωρούσαν μάγκα και ωραίο και τον ψήφιζαν Ας πληρώσουν τώρα. Εμείς “οι άλλοι” μέσα στην κατήφεια και δυστυχία μας ας το διασκεδάσουμε. Βλέποντας τους πασοκάνθρωπους, αφού για χρόνια καταβρόχθισαν τον πλούτο της χώρας, τώρα να κλαψουρίζουν είναι η καλλίτερη διασκέδαση....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου