Οι ονειρώξεις του τρομου

Οι στρίγκλες πραγματευτούδες της παρακμής..... τρέμουν. Οι μυστικές δημοσκοπήσεις τους έχουν κάνει να χάσουν τον ύπνο τους.
Οι δημόσιοι διανοούμενοι τά έχουν χαμένα «Η διάκριση μεταξύ χρυσαυγιτών και αγανακτισμένου πολίτη έχει πάψει να υφίσταται» Τα Νέα (4/2/2012) . Οι καρικατούρες στο σταυρόλεξο του εθνομηδενισμού χρησιμοποιούν τον όρο “ακροδεξια” για να περιγράψουν τους Έλληνες πατριώτες . Ο όρος από μόνος του είναι απόδειξη της ψυχικής και πνευματικής του οκνηρίας. Είναι ρηχός απόλυτα προπονημένος με διάφορες συνταγές και δόσεις εθνομηδενισμού. Είναι η απελπισία των ίδιων αρθογράφων που δεν έχουν άλλο μέσο να εντυπωσιάσουν και που στερούνται και αυτής της στοιχειώδους ικμάδας προς παραγωγήν πραγματικού έργου. ΄Ενα μεροκάματο βγάζουν. Έχουν πάψει να σκέπτονται με τον εγκέφαλο αλλά με το στομάχι τους, όπου κατά μία ειδεχθή και απορριπτέα θεωρία, εδρεύει η ψυχή του κάθε “προοδευτικού”.

Οι Ελληνες πατριώτες, η ακροδεξιά, η Χρυσή Αυγή αν θέλουν, είναι το σφυρί που βγάζει την σκουριά από την καρίνα του πλοίου Ελλάς. Η Χρυσή Αυγή κτυπάει δυνατά την σαπίλα και τον ήχο του κτυπήματος τον αρπάζει ο αέρας και μας τον αποτελειώνει. Τον ακούνε οι Έλληνες, οι Ελληνίδες τα Ελληνόπουλα, οι ήρωες αγωνιστές της ζωής και αναγαλλίαζουν. Οι Έλληνες πατριώτες, οι χρυσαυγήτες ξύνουν τα μαλάκια που έχουνε κολλήσει στα ύφαλα του πλοίου μας και τρέφονται από τους οχετούς των μυστικών κονδυλίων, τους βόθρους της μίζας, τον δυσώδη βόρβορο της αισχράς εμπάθειας.

Το πλοίο ΕΛΛΆΣ είναι στην ψυχή της Χρυσής Αυγής το αμετακίνητο κέντρο μίας ολόκληρης ύπαρξής. Σε αντίθεση με τους διψασμένους για "ορατότητα" που ρίχνουν στο χαρτί τα σκουπίδια του μεγαλοφυούς μυαλού τους με , απόλυτα "μακντοναλντοποιημένα" άρθρα φασόν, και με τεχνάσματα που χρησιμοποιεί κάθε επιχείρηση που αγωνίζεται για την επιβίωσή της σε μία ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά. Οι χρυσαυγήτες πατριώτες, λόγω του ότι δεν αγωνίζονται κατά παραγγελία, δεν φοβούνται και μπορούν κατά την περίσταση να είναι τραχύς, ευαίσθητοι οι απόλυτοι. Σε ένα ανελέητο πόλεμο με την άσοφη σοφία των "διαβασμένων" του κοσμοπολιτισμού.

Η αφθονία του λόγου , η δύναμη της έκφρασης, η ανοιχτοματιά, η τόλμη είναι τα πιο φανερά δείγματα του αγώνα των Ελλήνων πατριωτών. Η Χρυσή Αυγή Δίνει φωνή στους Έλληνες που καταρρέουν. "Όλοι οι φονιάδες της ζωής και οι πνίχτες της αλήθειας" τρέμουν!

Ο αγώνας παίρνει απροσμέτρητες διαστάσεις. Είναι δυνατός γεμάτος πάθος καταλυτικός για τους Έλληνες που ψάχνουν να βρουν την χαμένη τους Ζωή. Ο αγώνας για μας τους Έλληνες πατριώτες, δεν είναι πράξη βιοποριστική αλλά σανίδα σωτηρίας που καταφεύγουμε για να γλιτώσουμε από την απελπισία, γιατί αγωνιάμε και πονάμε τον τόπο μας. Βέβαια ο λόγος μας δεν είναι πάντα προσεγμένος όσο θάπρεπε, συμβαίνει να τραυματίζεται, να σκοντάφτει, να αλαφιάζεται αλλά αυτό προέρχεται από την νεανικότητα της ψυχής μας, δείχνει φρεσκάδα, υπάρχει ροδαλότητα. Τι δηλαδή τα φέρετρα της τελειότητας των ιεροφάντων της Νέας Τάξης και του εθνοφοβισμού;

Μέσα στο άγχος και στην μουντάδα μιας χώρας που συνεχώς βομβαρδίζεται από αμετροεπείς λόγους, πρόστυχες πράξεις και πρακτικές, ελάχιστες στιγμές ανάτασης, έστω και σύντομης απομένουν. Πρόκειται για στιγμές που η Χρυσή Αυγή κτυπάει το σφυρί και ο ήχος του ρέει, σφηνώνει στις ψυχές, αντιτάσσεται στα ντεσιμπέλ και στη βρομιά της παρακμής, διαποτίζει συνειδήσεις. Ήχος μεστός και ουσιαστικός που αντιπαραβάλλεται επιτυχώς με τις ιαχές των ημερών μας. Χαρίζει μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας στην ασχήμια της χοντροκομμένης δημοσιογραφίας των εξουσιών. Προτείνει ένα νέο τρόπο παρουσίασης και την βεβαιότητα πως η πολιτική, η ιστορία, τα γεγονότα μας αφορούν ακόμη. Εκεί έξω στην Ελλάδα , στην κυριολεξία , υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ίσως όχι αγγελικά πλασμένος αλλά πάντως όμορφος, ένας κόσμος που δίψα για έναν άλλου τύπου αγώνα.

Στις στρίγγλες πραγματευτούδες της διαβολικής τύρβης που εξυμνούν τις παντοειδείς πραγμάτιες της παρακμής και υποταγής του Εθνους θα τους πούμε απλά: Ο,τι βρίσκεται στην ψυχή του Έλληνα ανθρώπου ούτε κατασκευάζεται προχειρολογικώς ούτε γρήγορα, κατ επιταγήν εξαφανίζεται.