Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Το ανέκδοτο της Λούκας Κατσέλη


Σήμερα (23/2/2012) η συντρόφισσα Λόυκα Κατσέλη από την συχνότητα του RealFm συζητώντας με τον Νίκο Χ”Νικολάου με γνήσιο θράσος πασοκανθρώπου (μσή-πασόκα, μισή άνθρωπος) μας είπε ένα από τα πιο σύντομα ανέκδοτα.

“Έχω δώσει αγώνες για την δημοκρατία και τον διάλογο”, Για ποια δημοκρατία και ποιο διάλογο μιλάει; Από το 1981 που με νταούλια και ζουρνάδες αποκαταστάθηκε, κατά Πάγκαλο, η δημοκρατία στην Ελλάδα οι Έλληνες έζησαν κάτω απο το βαρύ χέρι της αυθαιρεσίας και αρπακόλας των πρασινοφρουρών, των κλαδικών, και των κομματικών εγκαθέτων. Από εκείνη την αποφράδα ημέρα που το κίνημα του μεγάλου ολετήρα και “αείμνηστου” αρπακολατζή Ανδρέα πήρε την εξουσία υποσχόμενο τα πάντα στους πάντες η δημοκρατία πήγε για τα μπάζα. Οι Έλληνες έζησαν κάτω απο το βαρύ κνούτο των πρασινοφορουρών με τα μούσια, τα αμπέχονα και τις αρβύλες και των άλουστων πρασινοφρουρούδων με τις αξύριστες μασχάλες που πολύ γρήγορα έβγαλαν τις αρβύλες, τα αμπέχονα, αλλά κράτησαν τα μούσια, και οι συντρόφισσες ξύρισαν τις μασχάλες, λούστηκαν για να φορέσουν τα Armani και “συμπτωματικά και τυχαία” να καταβροχθίσουν τον πλούτο της χώρας.

Όσον αφορά τον διάλογο και τους αγώνες που έχει δώσει η συντρόφισσα Κατσέλη...Ας γελάσουμε! Μάλλον η πασοκάνθρωπος έχει πρόβλημα ορισμού της σημασίας των λέξεων. Φαίνεται ότι στην πασοκική διάλεκτο μονόλογος σημαίνει διάλογος. Από την ημέρα που το κίνημα έγινε εξουσία επέβαλε στους Έλληνες την πλέον στυγνή μορφή δικτατορίας. Κάθε αντίλογος, κάθε κριτική πνίγηκε κάτω από την πασοκική αυθάδεια, θρασύτητα και ιταμότητα. Όποιος τολμούσε να αρθρώσει κριτικό λόγο στη πασοκική βαρβαρότητα έπεφτε θύμα του πλέουν χυδαίου διασυρμού, σερνόταν στα δικαστήρια για προσβολή του προσώπου του πρωθυπουργού Ανδρέα, μία βόλτα στα αρχεία των εφημερίδων του τότε θα μας πείσει. Ο διάλογος των επιχειρημάτων είχε αντικατασταθεί από τους συντρόφους και συντρόφισσες της Λούκας Κατσέλη απο τον μονόλογο των επιθέτων. Δεν τολμούσες να εκφράσεις αντίθετη άποψη, διαφορετική θέση, να αμφισβητήσεις την ορθότητα του πάνω απο τους θεσμούς είναι ο λαός και αμέσως στολιζόσουν με τα πλέον χυδαία επίθετα. Ένας ολόκληρος μηχανισμός είχε στηθεί για να πνίγει τις φωνές που θα τύχαινε να αμφισβητήσουν το αλάθητο των πασοκανθρώπων που συμπεριφέρονταν σαν δικαστές, ένορκοι εκτελεστές με το διακριτικό δικαίωμα να τιμωρού, να συγχωρού και μεταφορικά να εκτελούν οποιονδήποτε θα εύρισκε το θάρρος και την αυταπάρνηση να θυσιάσει το προσωπικό του συμφέρον και να αμφισβητήσει την αυθεντία τους.

Έρχεται σήμερα η συντρόφισσα Κατσέλη να μας μιλήσει για αγώνες για την δημοκρατία και τον διάλογο. Άσε μας κυρά μου! Τώρα θυμήθηκες την δημοκρατία και τον διάλογο; Λογαριάζεις χωρίς το ξενοδόχο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου