Οι “ρεπατζούδες”....

Η λέξη “ρεπατζού”  (απο το ρεπό, γαλλικό repos) δηλώνει την πόρνη που δουλεύει εκτάκτως, στο μπορντελάκι τις μέρες της αδιαθεσίας της πόρνης- οικοδέσπινας, ώστε να μη κλείσει το μαγαζί. Η ρεπατζού καλύπτει τον εργάσιμο της χρόνο συνεργαζόμενη με πεντέξι συναδέρφισές της. Φυσικά η ρεπατζού δεν έχει δικό της στέκι. Η λέξη ρεπατζού προέρχεται απο την ειδική φτωχή αργκό των πορνών.  (Ηλίας Πετρόπουλος, “το μπουρδέλο” εκδόσεις γράμματα, 1980, σελ 89)

Οι “ρεπατζούδες” της αριστεράς γνήσιες αβανταδόρισες της παρακμής έπιασαν δουλειά. Έχουν γεμίσει οι εφημερίδες με τα ετερόκλητα άρθρα τους που με απαιτήσεις υψίστης εγκυρότητας, έλλειψη διαλόγου, καταφέρονται κατά των Έλληνόψυχων της Χρυσής Αυγής. Τρέχουν να προλάβουν μήπως οι Ελληνες πάψουν να είναι τα ψηφοθηρικά υποζύγια, η καθοδηγούμενη εξεγερμένη μάζα και αποκτήσουν την δική τους φωνή. Όλοι αυτοί  που δεν τα σκέφτονται όπως αυτοί  είναι αυτόματα αυτόκλητοι και ημιμαθείς υπερασπιστές των εθνικών δικαίων.

Ο εσμός των “ρεπατζούδων” της αριστεράς έχει  μάθει να διασώζεται όχι με επίπλαστες δικαιολογίες άλλα με θωρακισμένες ψυχολογικές βεβαιότητες. Ο επί τα 38+1 χρόνια της μεταπολίτευσης εθισμός στην  άσκηση της παρασημαντικής θέσεων και ιδεών δημιούργησε τον ανθρωπολογικό τύπο με την ακρωτηριασμένη ανάπηρη λογική, τον στεγανό εγκλεισμό στην ψυχοπαθολογική μονομέρεια,  στην θρησκοληψία του φανατισμού   για την διάσωση της ύπαρξης ακόμη και με θυσία της νοημοσύνης. Οι Έλληνες, οι χρυσαυγήτες αντιλαμβάνονται τον πατριωτισμό, το συμφέρον του Έθνους, και τον υπηρετούν με ανιδιοτέλεια και πάθος.  Οι “ρεπατζούδες” επιμένουν να ψάχνουν τον εχθρό στους Έλληνες που αντιστέκονται, στην Μέρκελ, στην τρόικα αντί να κοιταχθούν στον καθρέφτη τους.

Το ιδεολογικοπολιτικό συνονθύλευμα των “ρεπατζούδων” της αριστεράς,  το  σημερινό εκφυλισμένο σύμφυρμα παρατάχθηκε   με τον αγγλοαμερικανικό άξονα  στην αιματηρή εθνο κάθαρση δεκάδων χιλιάδων Σέρβων και τη δολοφονία αθώων πολιτών από τα ιπτάμενα einsatzgruppen του ΝΑΤΟ, υποστήριξε με λύσσα καλογερική το σχέδιο Ανάν, βησσοδόμησε ασύστολα κατα των Ελλήνων που αντιστάθηκαν στο χρηματοδοτημένο από το State Department Ρεπούσειον Άγος.  Έχει βαλθεί να υποστηρίζει με πάθος και  φανατισμό κάθε αυθαιρεσία του αγγλοαμερικανικού άξονα,  κάθε παράβαση του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,  κάθε βιασμό της έννοιας Διεθνούς Δικαίου,   κάθε νομιμοποίηση παραβίασης  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καθολική και παντοτινή καταστολή της ανεξαρτησίας των λαών.   Οι “ρεπατζούδες” της Αριστεράς  δεν ανησυχούν γιατί οι αξίες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ηθική αλληλεγγύη προς τα θύματα καταπίεσης και μαζικού εξανδραποδισμού δεν είναι ανάγκη να επιβληθούν ή να αναχαιτίσουν, τον βιασμό των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, την γενοκτονία των Χριστιανών της Συρίας, των Ιρακινών, των Αφγανών, τον εκπατρισμό των Παλαιστινίων  η την εθνοκάθαρση στην Βόρεια Κύπρο.

Πάγια χαρακτηριστικά των ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων των “ρεπατζούδων”   είναι η προσπάθεια απώθησης στο κοινωνικό περιθώριο κάθε προσπάθειας υπεράσπισης παραδοσιακών ιδιαιτεροτήτων, η αμφισβήτηση της φιλοπατρίας, τα αναμάσημα  μαρξιστικών καταλοίπων  περί διεθνισμού, η καλλιέργεια αμπελοφιλοσοφημάτων περί κοσμοπολιτισμού και παγκοσμιοποίησης που εμφανίζουν τις πατρίδες ως περιττές και η καλλιέργεια της θέσης ότι η υποταγή στην θέληση του ισχυρότερου αποτελεί, δήθεν, ρεαλισμό και αναγκαιότητα στην οποία οι αδύναμοι θα πρέπει, δήθεν, να υποτάσσονται μονίμως και αδιαμαρτύρητα. Οι θέσεις τους κινούνται σε διανοητικό επίπεδο παιδαριώδους  κραυγαλέου ανορθολογισμού με πολύ λογισμό, λίγη  διαίσθηση, αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση. Η παρακολούθηση των  διανοητικών τους ακροβατισμών γεννάει πανικό, ναυτία και εμετό. Αν έχει μείνει ακόμη στην σημερινή Ελλάδα κανένας πραγματικά αληθινός  διανοούμενος  αφού εντρυφήσει στα κείμενα του Γκαίμπελς και τα κείμενα των “ρεπατζούδων” της αριστεράς   ας βγάλει συμπέρασμα για το που πάμε!

Σε όλες τις ιδεολογικοπολιτικές τους εκδοχές και συγκυρίες με τρομακτικές ανασφάλειες, επιθετικές φοβίες που γεννάει η ανορθόλογη φυγή στο μηδενισμό, τον πανικό που κρύβεται μέσα σε κάθε μαινόμενο ιδεολόγο οι “ρεπατζούδες” της αριστεράς ανοίγουν την κερκόπορτα από όπου περνάει η ξενοκρατία, η ξένη εξάρτηση και ο αυταρχισμός .