Χαβούζα “Το Χυτήριο”

Μικρογράφια της μεταπολίτευσης είναι η “τέχνη” στο ξετύλιγμά της απο την αποφράδα 24 Ιουλίου 1974 ίσαμε τα  σημερινά χυδαία του “Χυτηρίου” . Η τέχνη της μεταπολίτευσης παραδόθηκε στην αριστερά την οργανωμένη με ένα συστημα ανατολίτικου τιμαριωτισμού και πνευματικά πολύ καθυστερημένη. Η μεταπολιτευτική “τέχνη” έπεσε στα νύχια μιάς κατάπτισης  γελοίας αριστεροπροοδευτικής παραδοκουλτούρας που επιβιώνει χάρη στην πρόκληση των κανονικών ανθρώπων. Με την μεταπόλιτευση είχαμε στον τομέα της “τέχνης” ( κατω απο τον τίτλο τέχνη στεγάστηκαν ευτελέστατες δεκαρολογικές επιδιώξεις) δύο χαρακτηριστικά φαινόμενα. Πρώτον την πολιτικοποίηση και παράδοση της τέχνης στα σούργελα της αριστεράς επειδή κάποιοι “δεξιοί” είχαν ενωχικά σύνδρομα και επιδοτούσαν της αριστερή “διανόηση” για να μη ασχολείται μαζί τους. Δεύτερον ο πορνομανιακός εκτραχηλισμός της τέχνης, αναπόφευκτον παρακολούθημα της δημοκρατικής ανοχής, Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά της μεταπολιτευτικής τέχνης εξευτέλισαν την αισθητική και απέδειξαν την ευτέλειαν, την στειρότητα και την ξετσιπωσιά των σούργελων, των γιαλατζή ηθοποιών, συγγραφέων, ζωγράφων, σκηνοθετών και γενικά όσων προσποιούνται τον καλλιτέχνη, πιστεύοντας πως η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον καλλιτέχνη και τον μπουρζουά είναι η αξυρισία και η αλουσιά, ή το μπλουτζήν και το ταγάρι. Το  μόνο που ξέρουν. Είναι να εισπράττουν (επιδοτήσεις) απο την Ελλάδα την οποία βρίζουν νυχθημερόν με πρόσχημα δήθεν καλλιτεχνικές δημιουργίες. Και είναι, ίσως, η πρώτη φορά στην ιστορία της λεγόμενης τέχνης και του πνεύματος  που η δημοκρατία έγινε η αιτία να συσσωρευθούν τόσα σκουπίδια.

Με την μεταπολίτευση   εισβάλαν στην Ελλάδα ανενόχλητοι πολλοί κάπηλοι της “Τέχνης”  που με τα λογοτεχνήματα τους, τα θεατρικά τους έργα, και με τις ταινίες τους επιδιώκουν δόξα και χρήμα και προσφέρουν σε αντάλλαγμα βόρβορον. Όλοι της κατηγορίας αυτής ακολουθούν την ίδια συνταγή: είναι παρασκευασται και έμποροι της αισχρότητας με περιγραφές, εικόνες, πράξεις και λόγους. Φυσικά κάποιος αριστερό προοδευτικός ρέκτης, θέλοντας να μας την φέρει, θα μας θυμίσει “τον εραστή της λαίδης Τσατερλυ” του Ν. Λώρενς την “Νανά” του Εμίλ Ζολά και πολλά άλλα πρότυπα “ελευθεριάζουσης” τέχνης που είχαν προκαλέσει  μεγάλο θόρυβο. Ας γελάσουμε! Τα ανωτέρω έργα είχαν ειλικρίνεια και δύναμη. Τα σημερινά “δημιουργήματα” των ασυνείδητων εκμεταλλευτών της ανοχής και της ασυδοσίας, είναι ψεύτικα, εξεζητημένα και αισχρά. Η αισχροτης τους  δεν έχει καμμία αισθητική δικαίωση. Τα ευρήματα τους  είναι κτηνώδη. Οι μύθοι πληκτικοί. Οι βωμολοχίες ξεκρέμαστες για να χαϊδεύουν το υπογάστριο, οπου κατά μίαν ειδεχθή και απορριπτέα θεωρία εδρεύει η ψυχή του μικροαστικού μορμολίκιο. Τα πρότυπα τους μονίμως νοσηρά. Η “τέχνη” της μεταπολίτευσης είναι η κατ΄εξοχήν “τέχνη της χαβούζας”

Η μεταπολιτευτική “χαβούζα της τέχνης” στο όνομα της ελευθερίας της “σκέψης”, του “λόγου” και της “αναζήτησης” όχι μόνο κατέβασε την Τέχνη στο χαμηλότερο σκαλί αλλά την πήγε στην χαβούζα. Τα  επιχειρήματα των “δημιουργών” της χαβούζας είναι για τα μπάζα. Λένε - Προσφέρουμε “καινούργια αισθητική γραφή” (και η “καινούργια γραφή” γίνεται με αυτοηδονιστικάς - αυνανισμους - επιδόσεις διαφόρων θηλυκών). Σηματοδοτούν “ τις συντελούμενες κοινωνικές διεργασίες” (και η “σηματοδότηση” γίνεται με άφθονα κουνήματα, παρτούζες, κερατώματα και αλαξοκώλια). Απομυθοποιούν την ζωή. (Και η “απομυθοποίηση” πραγματοποιείται με την γελοιοποίηση θεσμών και προσώπων). Χαρτογραφούν “τα ήθη της συγχρονης κοινωνίας” (Και η χαρτογράφηση φιλοτεχνείται με ένα συνεχές πήδημα).

Αυτοί οι “δημιουργοί” δεν είνα μόνοι τους. Δίπλα τους υπάρχουν οι δικτυωμένοι κεκράχτες (αβανταδόροι) τους που αφού έχουν απονείμει στους εαυτούς τους βαρυγδουπους τίτλους ξελιγώνονται απο τα ΜΜΕ(ξαπατησης) μέχρι λιποθυμίας για τα αριστουργήματα της αριστερόστροφης σάχλας και ουρλιάζουν αν τολμήσει κάποιος να αμφισβητήσει την “τέχνη” της προοδευτικής χαβούζας. Αυτή η τέχνη ψεύδεται παραπλανά και συσκοτίζει τους Έλληνες σε τρόπο που να χάνουν την αίσθηση του πραγματικού και του αληθινού.

Ευτελείς και ιδιοτελείς εμπαίζουν τον κόσμο. Με την αισχρότητα επιδιώκουν να εξέλθουν απο την αφάνεια, να ερεθίσουν την περιέργεια του κόσμου και να βγάλουν κανα ευρουλάκι. Το μόνο ελαφρυντικό που διαθέτει η μεταπολιτευτική αριστερόστροφη προοδευτικάντζα είναι η εγγενής νοσηρότης, χωρίς την οποία η ιδιοτέλεια και η ευτέλεια  δεν θα μας πήγαιναν κατευθείαν στη χαβούζα. Η βρωμιά τους τραβάς, γιατί και οι ίδιοι είναι βρωμιάρηδες.