Ρε συ, Στάθη!

Για μια ακόμη φορά ο μεροκαματιάρης Στάθης παραληρεί κατά της Χρυσής Αυγής.....

 

Ρε συ Στάθη!  Η Αριστερά είναι αυτή που καταβρόχθισε τον πλούτο της χώρας. Η Αριστερά σε αγαστή συνεργασία με τον δικοματισμό βοήθησε, κατά τον Φλωράκη, τον “γιό του Πέτρου”. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και η Ζήμενς. Η αριστερά πήρε μίζες απο την Siemens. Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Κανάλι 1 του Πειραιά, ο κ. Κοροβέσης δήλωσε πως «η υπόθεση Siemens είναι ένα δομικό σκάνδαλο του μαφιόζικου καπιταλισμού». Στη συνέχεια τόνισε ότι «το μέγα σκάνδαλο είναι ότι έχουν πάρει χρήματα και το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, ύστερα από τις πληροφορίες που έχουμε, την περίοδο της οικουμενικής Κυβέρνησης Τζανετάκη και αυτά τα δύο κόμματα, δεν έχουν αντιδράσει. Άρα λοιπόν πρόκειται για μία διαφθορά όλου του πολιτικού συστήματος και δυστυχώς είναι μέσα και η αριστερά».

Ο κ. Κοροβέσης υποστήριξε ότι «προκηρύχθηκε ένας διαγωνισμός διεθνής για τα τηλέφωνα κι όλα τα κόμματα που μετείχαν στην Οικουμενική Κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο ενιαίος Συνασπισμός, η ΕΑΡ (Ελληνική Αριστερά) δηλαδή του Λεωνίδα Κύρκου, πήρανε χρήματα και δεν αντιδράσανε. Ούτε ο Κύρκος αντέδρασε, ούτε οι επίγονοι του Φλωράκη».

Αριστερά είναι αυτή που μετέτρεψε τα Πανεπιστήμια σε χωματερές ελπίδων. Αριστερά είναι αυτή που διαστρέβλωσε και άλλαξε  με αργουελικό τρόπο τις έννοιες των λέξεων; “λαμογία” = ανακατανομή του πλούτου, “ανυπακοή” = αντίσταση, “κατάληψης”  = διαμαρτυρία, “ξυλοδαρμός των αντιπάλων”= δημοκρατική  έκφραση.

Ας γελάσουμε! Για 40 χρόνια η αριστερόστροφη προοδευτικάντζα βυσσοδομούσε ασύστολα κατά παντός που θα μιλούσε για πατρίδα, Έθνος, Ίμια, Κύπρο. παραδόσεις, θρησκεία. Η Αριστερόστροφη σάχλα πληρώθηκε για να μας πει ότι οι Έλληνες συνωστιζόντουσαν στην παραλία της Σμύρνης.

Η εκτραχηλισμένη Αριστερά πορνομανιακά κατέστρεψε κάθε έκφραση δημιουργίας, επέβαλε στην Ελλάδα μία άνευ προηγουμένου απολυταρχία. Εξευτέλισε κάθε έννοια λόγου, έργου και πράξης. στο όνομα της “δημοκρατίας που επανήλθεν στην κοιτίδα της”. Αντικατέστησε το πνεύμα με συνθηματολογία της δεκάρας. Και είναι,  ίσως, η πρώτη φορά που για 40 χρόνια στην ιστορία της λεγόμενης “δημοκρατίας”  η Αριστερά με τον μανδύα του προοδευτισμού και του εκσυγχρονισμού  συσσώρευσε τόσα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της προοδευτικής και εκσυγχρονιστική επέλασης ήταν η δημιουργία  πραγματικού αισθητικού, ηθικού και πολιτικού χάους, ο θρίαμβος της ασυνειδησίας και της ασυδοσίας, και ο βαρύτατος τραυματισμός της πολιτικής αισθητικής των υποταγμένων Ελλήνων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα

Τώρα όμως η προοδευτική και εκσυγχρονιστή Αριστερά προκαλεί ένα ασυγκράτητο χασμουρητό, η δε κανθαριδίνη της Αριστεράς  ενδιαφέρει μόνο τους ανώριμους και τους ανίκανους, το λούμπεν (τσογλαναρία στην μαρξιστική) του Ψυχικού, της Πολιτείας, της Εκάλης που βαρέθηκε το αποστειρωμένο περιβάλλον των ιδιωτικών σχολείων και τις βουτιές στην πισίνα και κατεβαίνει στα Εξάρχεια να ρίξει καμιά μολότοφ ή συγκεκριμένα ποσά βίας για να γεμίσει την άδεια του ζωή.

Η Αριστερά έκαψε την Ελλάδα τον Δεκέμβρη του 2008. Μία βόλτα στις εφημερίδες του τότε, ας είναι καλά το Διαδίκτυο, θα μας δείξει όλο το μυστικιστικό μίσος που κρύβει μέσα της η Αριστερά, αυτό το συνονθύλευμα ελαττωματικών όντων, κατά των Ελλήνων.Η Αριστερά των ντόπιων λακέδων και δοσίλογων που θέλουν να μετατρέψουν τους Έλληνες από ιστορικό έθνος σε έναν ανώνυμο πληθυσμό κατοίκων χωρίς ταυτότητα, χωρίς παρελθον, χωρίς παρόν και αβέβαιο μέλλον

Καλή η προσπάθεια του Στάθη, αλλά θα μείνει προσπάθεια. Οι Έλληνες κατάλαβαν και τα καλλίτερα έρχονται......Αν δεν φας στο πετσί σου το χειρότερο δεν θα μπορέσεις ποτέ  να εκτιμήσεις το καλλίτερο . Η Αριστερά κατέστρεψε, έφαγε, διαγούμισε, λεηλάτησε. Έφτασε το τέλος της. Η Χρυσή Αυγή δημιουργεί! Δίνει ελπίδα στους τυραγνισμένους πολίτες της Ελλάδας...

Πολύ διασκεδαστικά επίσης είναι όσα γράφει κατά την προσπάθεια του να καθορίσει “πρόδρομους” καταστάσεις για να αποπροσανατολίσει τους αναγνώστες σου. Κατά την κατοχή τα τραίνα των Γερμανών για να αποφύγουν τις επιθέσεις των Ελλήνων που αντιστέκονταν στους βάρβαρους είχαν µπροστά, σαν ασπίδα, ένα βαγόνι µε αιχµάλωτους πατριώτες. Σήμερα μπροστά από το τραίνο που κουβαλάει όλοι την φρακCIA των εθνοκτόνων που βυσσοδομεί κατά παντός που αντιστέκεται στην απόδομηση του έθνους ο Στάθης  έβαλε ένα βαγόνι με την ταμπέλα "φασισμός-ναζισμός”  για να τρομοκρατήσει όσους αντιστέκονται. Ο δύστυχος δεν μπορεί να καταλάβει ότι η ταμπέλα  δεν τρομάζει πλέον κανέναν. Δεν μας τρόμαξαν οι τραμπούκοι του αριστερού παρακράτους, δεν θα μας τρομάξουν οι ταμπέλες του Στάθη, των διαφόρων λακέδων-χατζηαβάτηδων του κατεστημένου των μπετατζήδων των ΜΜΕ(ξαπάτησης) και των κομματικών βαστάζων..Αποδεικνύεται ότι στερείται και συγκεκριμένων γνώσεων και ιστορικής αισθητικής. Να καθίσει να διαβάσει γιατί τα πτυχία σου, αν έχει πτυχία  αξίζουν όσο και οι αφίσες των Εξαρχείων.

Καλή η προσπάθεια Στάθη μου. αλλά θα μείνει προσπάθεια. Οι Έλληνες κατάλαβαν και τα καλλίτερα έρχονται......Αν δεν φας στο πετσί σου το χειρότερο δεν θα μπορέσεις ποτέ  να εκτιμήσεις το καλλίτερο . Η Αριστερά κατέστρεψε, έφαγε, διαγούμισε, λεηλάτησε. Έφτασε το τέλος της. Η Χρυσή Αυγή δημιουργεί! Δίνει ελπίδα στους τυραγνισμένους πολίτες της Ελλάδας...

Επιθανάτιος Ρόγχος της Αριστεράς

«Είμαι υπέρ μιας άποψης που μπορεί να χαρακτηρίζεται ακραία. Όχι απλά πιστεύω ότι πρέπει να διακοπεί η χρηματοδότηση προς τη Χ.Α., αλλά το συντομότερο δυνατό να βγει εκτός νόμου. Δεν το πίστευα πάντοτε. Για καιρό πίστευα ότι δεν πρέπει να ληφθεί μια απόφαση από τα πάνω, αλλά το εκλογικό σώμα να αποφασίσει να τη βγάλει εκτός νόμου. Αν λάβουμε υπόψη το πρώτο λάθος της απόφασης του Αρείου Πάγου που έβγαλε τη Χ.Α. νόμιμο κόμμα για να συμμετάσχει στις εκλογές, επειδή ήταν ένα ταξί άνθρωποι και δεν μπορούσαν να φανταστούν οι Αρεοπαγίτες τι θα γινόταν μετά από 20 χρόνια και έτσι ήταν το λάθος δικαιολογημένο, έχουμε μια οργάνωση, η οποία με πάρα πολλές αποδείξεις και πάρα πολλά τεκμήρια, τελεσίδικα, είναι εγκληματική οργάνωση».

http://www.tovima.gr/vimafm/interviews/article/?aid=550490

Αυτά τα περισπούδαστα δήλωσε ο κακομοίρης νεοταξίτης υποτακτικός του αμερικανοσιωνισμού  αριστερός του ΣΥΡΙΖΑ Τατσόπουλος. Πρόκειται για δήλωση περιορισμένης πολιτικής εμβέλειας. Απλά συνειδητοποίησε ότι η παρουσία της Χρυσής Αυγής σηματοδοτεί το τέλος αυτής της ψευδεπίγραφης ιδεολογίας και των τεχνικών συνειδησιακών μορφωμάτων της. Μας μιλάει για το πρόβλημα.

Δεν λέει όμως λέξη για τους λόγους που το προκάλεσαν. Προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει στο απυρόβλητο της πολιτικής κριτικής τα πραγματικά αίτια της κόλασης που ζει η Ελλάδα. Είναι ένα θλιβερό απομεινάρι της κατεδάφισης της Αριστεράς.  Άριστα εκπαιδευμένος στην διαστρέβλωση των εννοιών και των λέξεων με αυταπάρνηση έχει εκχωρήσει την κρίση, την νοημοσύνη του ακόμη και την σκέψη του στην δημιουργία εντυπώσεων. Είχε εθισθεί να λατρεύει και να χειροκροτεί τους κουκουλφόρους, τους τραμπούκους που δέρναν καθηγητές μέσα στα Πανεπιστήμια (Πανούση Γρησπολάκης, Μάνθος, Κίττας) και τους τρομοκράτες της 17Ν. Ο επί χρόνια εθισμός στην άσκηση της παρασημαντικής θέσεων και εννοιών δημιούργησε το ανθρωπολογικό τύπο του Τατσόπουλου  και της Αριστεράς με την ανάπηρη και ακρωτηριασμένη λογική στην υπηρεσία της Νέας Τάξης και του αμερικανοσιωνισμού

Ο μαινόμενος νεοτάξιτης Τατσόπουλος κλεισμένος μέσα στην ψυχοπαθολογική μονομέρεια, στην θρησκοληψία του φανατισμού θυσιάζει την νοημοσύνη του και το όραμα μιας γενιάς για να γίνει ένα ασπόνδυλο φερέφωνο.

Τώρα μέσα από την τραυματισμένη Έλλάδα  που άφησαν οι εγκάθετοι  του πολιτικού του συνονθυλεύματος έρχεται να βγάλει φωνή, μία εξωραϊσμένη ψευδαίσθηση αποδοκιμασίας, ή παραίτησης από τις ευθύνες του. Νομίζει ότι με ένα “εκτός νόμου” θα λειάνει τις γωνίες και θα σώσει την αριστερά από την χλεύη και την απαξίωση που τις επιφυλάσσουν οι Έλληνες.  Χρόνια ολόκληρα οι τραμπούκοι του κομματικού του παρακράτους καίνε και καταστρέφουν σχολεία, πανεπιστήμια, εκκλησίες. Η τρομοκρατία της νεοταξίτικης αριστεράς, αντιεξουCIAστές, κουκουλοφόροι, το λούμπεν του φραπέ, για χρόνια λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, τα σχολεία και η Αριστερά πρόσφερε πάντα το ιδεολογικό άλλοθι.

Η  Αριστερά πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας χαρακτηρίστηκαν "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το 'έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός". Η χυδαιότης “τέχνη”  Άξιος ο μισθός σου Τατσόπουλε  και σεις μαινόμενοι νεοταξίτες, καταντήσατε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει. Να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.Για την αλλοίωση αυτή του Έλληνα ανθρώπου το έδαφος το καλλιέργησε η Αριστερά πρακτορεύοντας την Νέα Τάξη και είναι έτοιμο. Η επιχείρηση "καμμένη γη" που προετοίμασαν οι εγκάθετοι των "εθνικών" και πλανητικών νταβατζήδων έχει ολοκληρωθεί. Σήμερα ο κόσμος της Ελλάδας παρουσιάζεται αδειανός και η πίστη στο Έθνος που χαλύβδωσαν οι αγώνες της Φυλής έγινε συντρίμμια.

Έρχεται τώρα σαν τον «εν πολλές αμαρτίες περιπεσώντα άνδρα» να μας κάνει να ξεχάσουμε τον Δεκέμβρη 2008, “τα συγκεκριμένα ποσά βίας” το παραλήρημα της Αριστεράς για “κινηματική βία”. Δεν έχει ούτε την στοιχειώδη ευαισθησία ή εντιμότητα να αναμετρηθεί με τις αιτίες της πρωτοφανούς κτηνωδίας που βιώνουμε σήμερα. Περιορίζεται στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην κενολογία. Με πλασματικό προσωπείο προσπαθεί να ψιμυθιώσει την στυγνή καπηλεία από την Αριστερά των αγωνιών, των φόβων μιάς νεολαίας που την δίδαξε να ζητάει τα πάντα, να μην προσφέρει τίποτα και να κάνει καβαφικά «το αύριο σαν αύριο να μη μοιάζει».

Οι   αριστεροί του 50, του 60 του 70  ήτανε τραγικοί. Οι  αριστεροί, του είδους του  Τατσόπουλου,  του σήμερα είναι φρικτοί και φαιδροί. Γιατί το παρελθόν τους είναι βουβό. Όλοι αυτοί οι αρρωστημένοι ελπίζουν ενστικτωδώς στη οργάνωση «αγέλης». Ο λόγος είναι αυτονόητος. Ο Τατσόπουλος  και η μαφία της Αριστεράς  είναι οι εκπρόσωποι ενός λούμπεν που η χαρά της ζωής και της δημιουργίας του είναι βάρος, στόματα σφιγμένα, γεμάτα μίσος και απόγνωση. Ακαλαίσθητοι από φυσικού τους, ακόμη και κάτω από το Armani παραμένει ο ψυχισμός του Μογγόλου.

Είναι τα ανθρωποειδή του όχι, του ιδεοληπτικού «εναντίον όλων». Είναι τα ανθρωποειδή της αμφισβήτησης, της μνησικακίας, του διχασμού και των παιχνιδιών της παγκοσμιοποίησης. Είναι τα ανθρωποειδή που τα υποσυνείδητα συμπλέγματα μειονεξίας τα αναγκάζουν να χαράσσουν γραμμές υπεροχής καλλιεργώντας των φιλιστινισμό των μαζών, οδηγώντας τις πλάνες των όχλων και ακολουθώντας την αλήθεια της ιστορίας. Ένας εμετός ύπαρξης δηλαδή, τυφλωμένα, κολλημένα ανθρωπόμορφα ζώα, επικίνδυνα, χωρίς οίκτο και έλεος μήτε για τον εαυτό τους μήτε για τους άλλους γύρω του. Μάρτυρες τα ερείπια και ο χαλασμός που βιώσαμε τα 38+1 χρόνια “δημοκρατίας” .

Μπορούμε να παρομοιάσουμε τα αριστερά ενεργούμενα,  του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, ΑνταρCIA και λοιπών "δημοκρατικών δυνάμεων" με τα αιλουροειδή, που τραυματίζουν αντί να σκοτώσουν. Είναι οι αρνήσεις που ακολουθούν και συνοδεύουν κάθε θέση, το ανάποδο σε κάθε ορθό, το όχι που απαντά σε κάθε ναι.

Η αριστερά, σύντροφε Τατσόπουλε, είναι αλληλένδετη με την βαρβαρότητα: Τα ανθρωποειδή της Αριστεράς: ο  νεοταξίτης αριστερός λακές που ρίχνει ανάθεμα στην Ελλάδα, ο αμφισβητίας  που καταριέται την κοινωνία, οι κουκουλοφόροι , οι δολοφόνοι της Marfin του Μανώλη και του Γιώργου, τα πρακτορίδια και οι πράκτορες των ΜΚΟ του Νεοταξισμού  που βλέπουν συνωστισμούς, οι επαναστάτες του φραπέ που αφού λεηλάτησαν τα Πανεπιστήμια  του λαού, θα ξαναμπούν στα γκέτο των ιδιωτικών τους και μετά κατευθείαν για Εσπερία,  κατάστρεφουν τα πάντα και δεν δημιουργούν τίποτα.  Η Αριστερά δεν υπάρχει παρά σαν αντίδραση. Μάταια προσπαθεί ο Τατσόπουλος   και οι βαστάζοι, οι ανιματέρ, οι κατίνες των ΜΜΣ(κοταδισμού) εκτελώντας πειθήνια τις εντολές των πλανητικών νταβάδων, να της  δώσουν το φιλί της ζωής. Η θέση της αριστεράς   είναι μοιραία και το αναπόφευκτο τέλος της η χωματερή της Ιστορίας.

Η αθλιότητα, οι βαρβαρότητες των χρόνων της μεταπολίτευσης  είναι οι τελευταίοι της σφαδασμοί. Η δε συνέντευξη του Τατσόπουλου στο Το (ελεύθερο) ΒΗΜΑ είναι ο επιθανάτιος ρόγχος της ξεπουλημένης Νεοταξίτικης Αριστεράς και φερέφωνου της Νέας Τάξης.

“ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΏΡΑ;”

Οι κύριοι Μιχάλης Ιγνατίου και Κώστας Παπαΐάωννου με το βιβλίο τους “Ποιός επιτέλους κυβερνά αυτή τη χώρα” (εκδόσεις Λιβάνη, 2013) σκιαγραφούν μια εποχή που σημάδεψε την Ελλάδα τις δεκαετίες 50 και 60. 

Διαβάζοντάς το μόνο μελαγχολία μπορείς να αισθανθείς.Το ερώτημα του Καραμανλή τότε είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Το θέατρο που παίζεται σε βάρος της χώρας μας σήμερα είναι το ίδιο με τους ίδιους σκηνοθέτες και παραγωγούς, το μόνο που αλλάζει είναι οι ηθοποιοί και οι κομπάρσοι. 
Τότε εχθρός ήταν η αριστερά η ΕΔΑ, το υποκατάστατο του ΚΚΕ, σήμερα η αριστερά δεν ενοχλεί κανέναν. Έχει γίνει μία βίδα στον μηχανισμό εξανδραποδισμού των Ελλήνων.
  
Στο Δεύτερο Κεφάλαιο περιγράφουν γλαφυρά και ανεκδοτολογικά το “Κράτος και Παρακράτος” 

Να   θυμίσουμε στους συγγραφείς απλώς, έτσι για την ιστορία, ότι μετά το 1974 η ελληνική πολιτική σκηνή μπορούσε να επαίρεται ότι είχε διαγράψει το παρακράτος της Δεξιάς της εποχής του 60, ένα κατακερματισμένο κόσμο χαφιέδων και χαφιεδομένων, παπατζήδων, τεμπέληδων και ακαμάτηδων έτοιμων για κάθε λαμόγια και κάθε μορφής βίας οργανωμένο κάτω από ταμπέλες σαν την "Συντονιστική Επιτροπή Εθνικών Οργανώσεων" την οργάνωση της "Καρφίτσας", κλπ. Έναν κόσμο που το πρωί έπαιζε πρέφα στο Ideal, το γνωστό καφέ τραμπούκ και το βράδυ έβγαινε παγανιά για να ξυλοκοπήσει "κουμούνια", να κατέβει σε "αντισυγκεντρώσεις" με ευγενές πάθος χωρίς να ξέρει το γιατί και τελικά να δολοφονήσει τον Λαμπράκη. Εναν κόσμο που κινείτο στους δυσώδεις διαδρόμους των μυστικών υπηρεσιών, τον κοινωνικό ντελβέ και την βρωμιά του τότε, το λούμπεν αυτή την κοινωνική σαπίλα, τα αποβράσματα που πάνω τους στηρίχτηκε ένας ολόκληρος τρομοκρατικός μηχανισμός. Ένας μηχανισμός αναιδέστατος ασήμαντος που φυτοζοούσε με ψίχουλα και εκινείτο στα περιθώρια του νόμου με την πλάτη καλυμμένη από τους αόρατους προστάτες του Gladio και της "Κόκκινης Προβιάς" που ανάγκασαν τον τότε πρωθυπουργό, Καραμανλή Α', να ξεφωνίσει το γνωστό "ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;"




Το παρακράτος του τότε πήγε στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, όμως δεν χάθηκε. Το παρακράτος του τότε, που περιέγραψε απαράμιλλα ο Ανδρέας Λεντάκης, τό έκανε μυθιστόρημα ο Σκαμπαρδώνης (πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου) και μας το περιγράφουν στο βιβλίο τους ξαναγεννήθηκε, βαφτίστηκε στην κολυμβήθρα του ΣΙ(λο)Αμ και  το ζούμε σήμερα με τις καινούργιες του ταμπέλες και τους καινούργιους μηχανισμούς, Antifa, Αντιρατσιστικές Οργανώσεις και Συσπειρώσεις, ΜΚΟ, ΜΜΕ(ξαπάτησης)  για να αποτελέσει το σύγχρονο Gladio, την σημερινή "Κόκκινη Προβιά". 

 Ένα παρακράτος που θέλει σώνει και καλά να επιβάλει στους Έλληνες τα Diktat της Νέας Τάξης. Το σημερινό παρακράτος ξαναβγαίνει ανανεωμένο και δυνατό κινώντας τα νήματα του καινούργιου μεταλλαγμένου Gladio με τις νέες του ταμπέλες. Το σύγχρονο παρακράτος  τρομοκρατεί τους Έλληνες που αρνούνται να καταπιούν τις κοσμοπολίτικες και πολυπολιτισμικές αρλούμπες και επιμένουν, παρ' όλα τα ελαττώματα τους, να εμμένουν στις εθνικές και αγωνιστικές παραδόσεις τους, όπως έχουν μεταφερθεί από την μία γενιά στην άλλη στην ιστορική τους πορεία πολλών δεκάδων αιώνων. Η βρωμιά του τότε δεν διαφέρει σε τίποτα από την ανίκανη για δημιουργία έτοιμη να πουληθεί για το τίποτα να καίει, να καταστρέφει,να λεηλατεί, να βυσσοδομεί, να συκοφαντεί  βρωμιά του σήμερα. Τα αποβράσματα του τότε κλωνοποιήθηκαν όπως οι προβατίνες Ντόλη στα περιτρίμματα του "αντιεξουσιαστικού" χώρου, τους μεροκαματιάρηδες πανεπιστημιακούς, τους παρακοιμώμενους δημοσιογράφους, του σήμερα που πάνω του στηρίζεται ένας ολόκληρος μηχανισμός υποταγής των Ελλήνων. Οι εγκάθετοι του σημερινού παρακράτους καίνε τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις των αγωνιστών του Έθνους (Ε. Μπούκουρα του Κορίνθιου, αγωνιστή της Χρυσής Αυγής), απόπειρα δολοφόνίας του χυσαυγίτη στο Ηράκλειο της Κρήτης, προκαλούν τρομακτικούς βανδαλισμούς σε σχολεία και Πανεπιστήμια, καίνε τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, την Ελληνική Σημαία, διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, κάνουν "αντισυγκεντρώσεις" οργανωμένα και κατευθυνόμενα με την σιγουριά της ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ του τότε, ότι τίποτα δεν θα πάθουν. Σε όλη την Ελλάδα γίνονται σημεία και τέρατα κατά της Χρυσής Αυγής και δεν συλλαμβάνεται κανένας, δεν εντοπίζεται τίποτα.

Βλέπουμε, διαβάζουμε, ακούμε την αλητεία της παραμορφωμένης πολιτικής ιντριγκας, την κουστωδία των φαντασμάτων της πολυπολιτισμικότητας, προάγγελων άλλων κακών που έρχονται, και διαισθανόμαστε ότι η ΚΑΡΦΙΤΣΑ είναι εδώ. Βλέπουμε τις "αντισυγκεντρώσεις", τους βανδαλισμούς, τις απόπειρες δολοφονίας των εγκαθέτων αφιονισμένων τραμπούκων που κινούνται στην χώρα με ασυδοσία και ατιμωρησία, ακριβώς όπως οι τραμπούκοι του τότε παρακράτους και καταλαβαίνουμε ότι οι Γκοτζαμάνηδες είναι ανάμεσα μας. 
Όπως οι τραμπούκοι του τότε είχαν την υποστήριξη σκοτεινών κύκλων χρηματοδοτούμενων από μυστικά κονδύλια και κάναν τον τσάμπα κόκκορα με τα λεφτά της CIA. Οι τραμπούκοι του σημερινού παρακράτους έχουν την υποστήριξη των ανωτάτων κομματικών ηγεσιών του πολιτικού κατεστημένου ή τουλάχιστον την ανοχή τους. Οι κάποιοι μάγκες δεν πέτυχαν πλήρη ασυλία με τον μπαμπούλα της Χρυσής Αυγής. Έχουν ασυλία γιατί κάποιος τους την παρέχει. Οι πολιτικές κακουργίες του σημερινού παρακράτους  έχουν πολιτική νομιμοποίηση δια της σιωπής των πολιτικατζήδων, δημοσιογραφική προτροπή και κάλυψη: Νίκος Ξυδάκης “δεν επιτρέπεται να θολώνει τον νουν τους και να ξεχνούν τις ιδρυτικές παραδόσεις ελευθερίας και τυραννόκτονίας” (Καθημερινή 28/8/2012). Η λέξη “τυραννοκτονία” του πολύ Ξυδάκη παρέχει  την ίδια πολιτική κάλυψη που είχαν οι πολιτικές κακουργίες του παρακράτους του 60.  Είναι Χρυσαυγίτες...Σκοτώστε τους. Το Παρακράτος έχει νομιμοποίηση,  πήρε το μήνυμα  δια χειρός Ξυδάκη. 

Το παρακράτος του σήμερα χρησιμοποιώντας τις ίδιες κλασσικές συνταγές, που στοίχησαν την ζωή στον Λαμπράκη και θανάτωσαν την δημοκρατία την δεκαετία του 60, προσπαθεί να επιβάλει τις πολιτικές λύσεις που θέλουν τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας.

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1943 :ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

16-10-1943 : Από το Αιγιο ξεκιναει ο λοχος του Λοχαγου Σομπερ με 97 αντρες για Καλαβρυτα να μαθει που κρυβονται ανταρτες. Ηταν μοναδα του Τακτικου Γερμανικου στρατου.

17-10-1943 λιαν πρωι.Ενω ευρισκετο στο χωριο Κερπινη πριν  τα Καλαβρυτα ο  λοχος δεχτηκε επιθεση από ανταρτες.Οι γερμανοι ειχαν 4 νεκρους που εταφησαν στην κερπινη  και 4 τραυματιες.

Οι υπολοιποι μεταξυ των οποιων και ο διοικητης του λοχου λοχαγος Σομπερ συνεληφθησαν αιχμαλωτοι στις 6 το απογευμα συνολον 81 .

Από τους τραυματιες.1.εμεινε για περιθαλψη από γιατρο της Κερπινης και 3 πηγαν στο νοσοκομειο Καλαβρυτων

Οι υπολοιποι 81 ως αιχμαλωτοι κλειστηκαν στο σχολειο Καλαβρυτων

Οι ανταρτες μαζι με Καλαβρυτινους χορευουν για την επιτυχια τους και χλευαζουν του γερμανους.

18-10 1943 Μεταφορα των γερμανων αιχμαλωτων στο χωριο Μαζεικα νυν Κλειτορια

18-10-1943 Ο κομμουνιστης γιατρος Α.Παυλοπουλος παιρνει τους  3 τραυματιες γερμανους από το νοσοκομειο (παρα την διαφωνια των καλαβρυτινων) και λιγο πιο περα τους σκοτωσε ανοιγοντας τα κεφαλια με κασμα και τους ριχνει σε ένα πηγαδι Οι Καλαβρυτικοι τους ανεσυραν και τους εθαψαν .

19-10-1943 :Γερμανικος Λοχος αναγνωρισεως ξεκιναει από Αιγιο για αναγνωριση οπου εμαθε ότι καποιοι Γερμανοι αιχμαλωτιστηκαν

20-10-1943 Επιστρεφει εις Αιγιον ο λοχος αναγνωρισεως

Αρχες Νοεμβριου 1943 Ο Αρχιμανδριτςη Χρονης ως εκπροσωπος του δεσποτη Αιγιαλειας αναλαμβανει διαπραγμετευσεις μεταξυ ανταρτων (αρχηγος Μιχος ) και γερμανων για απελευθερωση αιχμαλωτων Γερμανων και κρατουμενων ελληνων κομμουνιστων.Οι κομμουνιστες εβαζαν φοβερους ορους πχ απελευθερωση του Ζαχαριαδη που τοτε ουδεις ηξερε που ακριβως βρισκοταν  και ξεφευγε από την δικαιοδοσια του γερμανου στρατιωτικου διοικητου Ελλαδος

29-10-1943 τελικα οι ανταρτες εδωσαν αρνητικη απαντηση στον Χρονη

Επιθεση με 12 αεροπλαννα στουκας στο χωριο Σκεπαστο(Βυσοκα)με  13 νεκρους

1-12 -1943 Αρχισε η Γερμανικη επιχειρησις Καλαβρυτα για εντοπισμο αιχμαλωτων

4-12-1943 Γερμανικη διμοιρια ανεπιθυμητων (Σωφρονιστικη διμοιρια-ρεμαλια της μεραρχιας)με επικεφαλης τον Ακαμπχουμπερ αρχιζει πορεια για τα Καλαβρυτα Οι Ελασιτες εξαφανιστηκαν από ολη την Αχαια και δεν ειδοποιησαν καν τα χωρια

5-12-1943 Τμημα του Λοχαγου Γκνας που εψαχνε τους αιχμαλωτους μπαινει στα Μαζεικα( Κλειτορια) Ο προεδρος του χωριου ενημερωσε τον Γκνας ότι οι Γερμανοι αιχμαλωτοι ευρισκοντο επι 4 εβδομαδες στο χωριο και την προηγουμενη ημερα αναχωρησαν για το Μαζι  κοντα στο Πλανητερο. Ο διοικητης των Γερμανων αιχμαλωτων Λοχαγος Σομπερ ειχε απαγορευσει την δραπετευση

5-12-1943: Διανυκτερευσις αιχμαλωτων στο σχολειο του Πλανητερου

6-12-1943 Διανυκτερευσις αιχμαλωτων στο χωριο Μαζι στην εκκλησια και στο κτημα του Θανοπουλου.

7-12-1943 :Απογευμα Αναχωρησις αιχμαλωτων από το Μαζι Μεσανυχτα Σκοτωνονται οι αιχμαλωτοι από τον ΕΛΑΣ και πεταγονται στην βαθεια χαραδρα Μαγερου .Γλυτωσαν δυο Γερμανοι

8-12-1943 : Πορεια του Γκνας προς Πλανητερο που αγνοουσε την τυχη των αιχμαλωτων .Μαθαινει τον θανατο και αμεσως ειδοποιει τον διοικητη της Μεραρχιας στρατηγο Λε Σουιρ και αυτος εκδιδει αμεσως διαταγη αντιποινων

9-12-1943 Ο στρατηγος Λε Σουϊρ πηγαινει στα Μαζεικα και συνομιλει με τους γερμανους που γλυτωσαν την εκτελεση (Βαλτερ και Ντοννερ)

10-12-1943    Διαταγη του ΛΕ ΣΟΥΙΡ για αντιποινα καταστρεφονται Ρωγοι,Ζαχλωρου ,Κερπινη χωρια γυρω από τα Καλαβρυτα

13-12-1943: Οι Γερμανοι σκοτωνουν στο χωραφι του ΚΑΠΗ πανω από τα Καλαβρυτα 680 αντρες.Την δολοφονια διεπραξε με πολυβολα η διμοιρια ανεπιθυμητων Ακαμπχουμπερ.και ταυτοχρονα καινε το χωριο και αποχωρουν αυθημερον.

15-12- 1943 Εμφανιστηκε στα Καλαβρυτα ο Εαμιτης Γλαρακης ο τσαγκαρης και οι γυναικες του ριχτηκαν να τον λυντσαρουν Εκεινος φευγοντας ειπε<< Τι να σας κανουμε που προλαβαν οι Γερμανοι αλλοιως θα το καναμε εμεις>>

16-12-1943: Επεστρεψε στα Καλαβρυτα ενας Ελασιτης του οποιου ο πατερας και ο αδερφος εκτελεστηκαν Η μανα του ΕΛΑΣΙΤΗ τον εβρισε και του ειπε να μην τον ξαναδει

Καποιες γυναικες που εχασαν τους δικους τους και φωναζαν εναντιον του ΕΑΜ τις συνελαβαν και τις εκλεισαν σε στρατοπεδο συγκεντρωσεως που ειχε το ΕΑΜ στην περιοχη(Μπουμπα, Κουμανι κτλ)

http://www.thermopilai.org/content/«kalabryta-i-paraxaraksi-tis-istorias»

Δικαιοσύνη και "αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα"

Οι δύο ανακρίτριες που αναλαμβάνουν να ξετυλίξουν αυτό το κουβάρι, διαπρεπείς νομικοί και με αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα και οι δύο, δεν είναι άπειρες· το αντίθετο.  

Οι ανακρίτριες που διερευνούν τους «μαύρους» φακέλους της Χ. Α.

Παπαδάκου Γιάννα-Τρύφωνας Γεράσιμος  Το Βήμα 17/10/2013

Αποκλειστικό γνώμονα ο δικαστής έχει τον Νόμον και την συνείδησή του. Οι δύο αρθρογράφοι του Βήματος φαίνεται ότι προχώρησαν στην νέα θεωρία με την οποίαν ο δικαστής δεν έχει ως γνώμονα τον Νόμον και την συνείδηση του, αλλά το “αδιαμβισβήτητο δημοκρατικό συναίσθημα”. Γράφουν στα παλιότερα των υποδημάτων τους την διδασκαλία αιώνων πολιτισμού ότι το “αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα” μπορεί να επηρεάσει την Εκτελεστική ή την Νομοθετική εξουσία, αλλά ποτέ την Δικαστικήν, γιατί όλοι δύνανται να τεθούν υπό λαϊκή ψηφοφορία πλην της δικαστικής κρίσης. Εκτός βέβαια αν αναπολούν την Λαϊκή δικαιοσύνη της οποίας μιαν πρώτη γεύση έλαβε η πατρίδα μας με τα αλήστου μνήμης  Λαϊκά δικαστήρια του δολοφονικού ΚΚΕ. Προηγήθηκαν των Λαϊκών δικαστηρίων, μέχρι προ ολίγων ετών, ορισμένες νότιες πολιτείες  της Αμερικής όπου τα αδικήματα των νέγρων δεν δίκαζαν συγκεκριμένα δικαστήρια αλλά ο νόμος του Λίντς ή η αυτόνομη δυναμική των πραγμάτων του αδιαμφισβήτητου δημοκρατικού συναισθήματος.

Για να φτάσουμε στην Σοβιετική δικαιοσύνη του λαϊκού επιτρόπου Κρυλένκο: “Δεν καθοδηγούμεθα ούτε από τα άρθρα νόμων, ούτε από διαβαθμίσεις ελαφρυντικών. Στο δικαστήριο μας βασιζόμαστε σε λόγους σκοπιμότητας”. Και συμπληρώνει ο Εβραίος Σβερδλώφ, δολοφόνος της τσαρικής οικογένειας: “Το καλό σε μας είναι πως η δικαστική και εκτελεστική εξουσία δεν είναι χωρισμένες με τείχος όπως στην Δύση. Έτσι μπορείς να λύνεις γρήγορα όλα τα προβλήματα”. Για να διευκρινίσει ο Κρυλένκο: “Το δικαστήριο είναι ταυτόχρονα δημιουργός του δικαίου και όργανο της πολιτικής”. Και επιλέγει ο Λένιν: “Μόνον το αίσθημα του επαναστατικού δικαίου και η επαναστατική συνείδηση θα καθορίζει τους όρους εφαρμογής του Ποινικού Νόμου”.

“Επαναστατικόν αίσθημα” στην Σοβιετική Ένωση τότε  “αναμφισβήτητο δημοκρατικό αίσθημα” στην Ελλάδα σήμερα. Εάν οι γραπτοί νόμοι δεν βοηθούν τις σκοπιμότητες του “συνταγματικού τόξου” τόσον χειρότερο για τους νόμους.

Ο "Μεγάλος" Δεκέμβρης 1944

Τον Δεκέμβριο του 44 οι ΚΚέδες έπεσαν σαν λυσσασμένα σκυλιά πάνω στους ταλαιπωρημένους από την κατοχή Έλληνες και σφάξαν δολοφόνησαν, βασάνισαν, ακρωτηρίασαν αποκεφαλίσαν. Αναρίθμητα 16χρονα και18χρονα αγόρια και κορίτσια βρέθηκαν με τα πρόσωπα φρικτά παραμορφωμένα, δεκάδες αθώοι γνώρισαν από πρώτο χέρι τα βασανιστήρια, τον ακρωτηριασμό και τον θάνατο.
Εκατοντάδες οικογένειες έζησαν στιγμές φρίκης στην αναγνώριση των άψυχων κορμιών τους και έκλαψαν πάνω από τους τάφους τους
Τόσα χρόνια η βαρβαρότης των μπόγιδων του ΚΚΕ, η θυσία αυτών των παιδιών μένει καλά κρυμμένη κάτω από το πέπλο των πολιτικών σκοπιμοτήτων της στιγμής, Καραμανλής ή τάνκς, ή τις ανάγκες μιας καριέρας. Η μακαρίτισσα Βουγιουκλάκη ποτέ δεν μνημόνευσε τον πως βασανίστηκε και δολοφονήθηκε ο πατέρας της. Η Ζωή Λάσκαρη ξέχασε ότι ο πατέρας της συνταγματάρχης Κουρούκλης δολοφονήθηκε άγρια από τους δήμιους του ΚΚΕ. Η ιστορία που γράφτηκε με το αίμα αθώων ανατράπηκε. Οι ΚΚεδες του σήμερα, επίγονοι των μπόγιδων του τότε έφθασαν να προβάλλουν τα εγκλήματα, τον Δεκέμβρη, την ΟΠΛΑ σαν "ηρωικά" σαν "εθνική αντίσταση" σαν "φωτεινό μετέωρο"...
Ας Θυμηθούμε μερικούς από εκείνους έκανα την ζωή τους σπονδή στο βωμό της πατρίδας
Όσο και αν ο χρόνος περνάει κανείς δεν μπορεί να σβήσει από την μνήμη των ανθρώπων, όσο και αν συνωστίζονται οι "ιστορικοί" στα τηλεπαράθυρα, τις σκηνές φρίκης και αποτροπιασμού που αντίκρισαν οι συγγενείς των θυμάτων. Δεν ήταν μόνον η δολοφονία αθώων ατόμων και παιδιών το έγκλημα. Ήταν τα βασανιστήρια πριν από την κάθε δολοφονία που μαρτυρούν την φρικαλέα σε έμπνευση κτηνωδία των ΚΚεδων.
Το ρέμα της Καλλιρρόης, εκεί που σήμερα έχει γίνει η οδός Χαμοστέρνας, είχε στοιχειώσει από τα βογγητά των ανθρώπων που με κομμένα τα πόδια, τα χέρια, τα στήθη, με βγαλμένα τα μάτια τους έριχναν εκεί μέσα χωρίς ποτέ να του αποτελειώσουν έτσι ώστε να ζουν για πολλή ώρα μέσα στο πόνο και την αγωνία πριν ξεψυχίσουν. 

Ο αντισυνταγματάρχη Αριστείδης Χαμόδρακας 49 χρονών και οι γιοί του Ιωάννης 22 χρονών, τελειόφοιτος της Νομικής Κωνσταντίνος 20 χρόνων, φοιτητής της Νομικής, Οδυσσέας 18 χρονών φοιτητής του Πολυτεχνείου δολοφονήθηκαν άγρια όπως και χιλιάδες Έλληνες τον "μεγάλο" Δεκέμβρη.
Τον αντισυνταγματάρχη και τα δυο του παιδιά, Γιάννη και Κώστα τους έπιασαν οι ύαινες σε ένα σπίτι στο Κουκάκι και τους δολοφόνησαν λίγο αργότερα στο δρόμο. Τον τρίτο γιο, Οδυσσέα, τον πιάσανε στο Θησείο και αφού τον βασάνισαν στα Πετράλωνα, τον έριξαν στο ρέμα πυροβολώντας συνεχώς στον αέρα για να φοβηθούν οι κάτοικοι και να μη τολμήσουν να βγούνε έξω. Οι μόνοι που γλύτωσαν από την μανία των "δημοκρατικών" υαίνων ήταν ο μικρός γιος και η μητέρα του. Κατά τύχη έλειπαν από το σπίτι όταν οι μακελάρηδες πήγαν να τους μαζέψουν για τον μπόγια.
Ο Χαμόδρακας και τα παιδιά του έδωσαν την ζωή τους μαζί με χιλιάδες άλλους. Το επίσημο κράτος οι πολιτικοί σιωπούν. Αγνοούν συστηματικά το θάνατο και τα μαρτύρια που υπέστησαν οι χιλιάδες Έλληνες στα χέρια και τα νύχια του καπετάν Τραγιά ή Μαχαίρα ή Ορέστη. Η βέβηλος αυτή στάση είναι η ανταπόδοση του φόρου αίματος που πληρώθηκε για να μπορούν μερικοί να κάθονται στις καρέκλες τους, να φοράνε το Armani και να οδηγούν το Cayenne.
Τα εγκλήματα θα γίνουν γνωστά το ΚΚΕ. Ο θλιβερός θίασος των διαφόρων νεροκουβαλητών Βόγλη, Μαργαρίτη και Σια, δεν έχουν πλέον την ΥΠΕΑ να τους προστατεύει και να φιμώνει κάθε φωνή που θα θυμίζει το μέγεθος και την αγριότητα των εγκλημάτων της αυτοαποκαλούμενης "μεγάλης δημοκρατικής παράταξης".

Η αθλιότητα της βίας

Γ. Κατρούγκαλος Ο συνταγματολόγος της αθλιότητας και η αθλιότητα του “συνταγματολόγου”

“…η βία είναι πάντα κάτι κακό, μερικές φορές όμως είναι αδύνατο να την αποφύγουμε, όπως συμβαίνει και στις περιπτώσεις της ατομικής νόμιμης άμυνας, προκειμένου να αποτρέψουμε ένα μεγαλύτερο κακό, όπως την τυραννία ενός αυταρχικού καθεστώτος…”

http://olympia.gr/2013/11/28/γ-κατρούγκαλοςη-δημοσιογραφία-της-αθ/

Εκπληκτική η προσέγγιση του κ. καθηγητή. Πραγματικά ριζοσπαστική προσέγγιση.

Θα κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Ο κ.Κατρούγκαλος σαν αριστερός ντρέπεται για τον διαρκή κατσαπλιαδισμό της Αριστεράς στην Ελλάδα αλλά ταυτόχρονα ντρέπεται και να τον καταδικάσει ευθέως. Βλέπετε, είναι εξόχως δύσκολο να καταδικάζεις αυτό που υπηρετείς όσο επαίσχυντο και αν είναι. Κατανοητό και ανθρώπινο, απόλυτα.

Αυτό που είναι απαράδεκτο είναι να εφευρίσκεις την αιτία του κακού στην αντίπερα όχθη μόνο και μόνο για να μετριάσει τις ευθύνες της Αριστεράς. Για τον κ.Κατρούγκαλο και για κάθε αυθεντικό Αριστερό "η κόλαση είναι οι Άλλοι". Και όταν λέμε οι Άλλοι, όλοι οι άλλοι.

Η βία που με κυκλοθυμική μανία διακηρύσσει έχει μία ποιότητα όσον αφορά τον στόχο της. Οι επαναστάτες του τότε που θα ηδονίζεται να μηρυκάζει και να φαντασιώνεται μαζί τους ήταν οι μπροστάρηδες της τάξης τους. Ο Δαντόν, ο Ροβεσπιέρος, ο Μαρά ήταν μέλη αυτής της τάξης και ενεργούσαν για λογαριασμό της. Κτυπούσαν βασιλιάδες, υπουργούς, πρίγκιπες. Μπουκάρηζαν σε ανάκτορα και παλάτια. Δεν δολοφονούσαν άοπλα παιδιά του λαού όπως τον Μανώλη και τον Γιώργο ή τον ταξιτζή στην Πάρο. Για κείνους η βία, τα οδοφράγματα και η φωτιά ήταν το λογικό μέσο για να πετύχουν το στόχο τους. Για το ΣΥΡΙΖΑ και ΣΙΑ η βία είναι μία διέξοδος στην υστερία του. Ισχύει απόλυτα για αυτόν τον κοινωνικό ντελβέ η ρήση του Σαλβόρ Χάρντιν από το "οι Δήμαρχοι" Η Γαλαξιακή Αυτοκρατορία του Ισαάκ Ασίμωφ: "Η βία είναι το τελευταίο καταφήγιο των ανικάνων".

Συνεπώς ας μην κουράζετε κάνοντας τον συνταγματολόγο. Ο πυρήνας της σκέψης του παραμένει σταθερός στην συνθηματολογία του "ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς". Τα κακά νέα γι' αυτόν και τα καλά για την ελληνική κοινωνία είναι ότι πλέον προσεγγίσεις σαν αυτές του κ. Κατρούγκαλου γίνονται δεκτές μόνο από εκείνους που καίνε κάθε τρεις και λίγο την Αθήνα. Από εκείνους δηλαδή που ο κ.Κατρούγκαλος θέλει να νομιμοποιήσει. Τί να κάνουμε, αυτά είναι τα διαχρονικά αδιέξοδα της Αριστεράς.

Η ΒΟΥΛΗ

Η ταχύτητα και η σπουδή με την όποια η βουλή ψήφισε την άρση της βουλευτικής ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής γεννά το εύλογο ερώτημα: τι εκπροσωπεί  η βουλή; Μήπως είχε δίκιο ο Καραγάτσης;

"..το μπορντέλλο, όπου τριακόσιοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού! " Μ. Καραγάτση, "Τα Στερνά του Μίχαλου"

Στη Βουλή της Ελλάδας υπάρχουν ουσιαστικώς δυο μεγάλες συμμορίες, δηλαδή, δυο οργανωμένα εχθρικά κομματικά στρατόπεδα, των οποίων η ψυχή είναι τα πάθη. Η μία που κατέχει την εξουσία και η άλλη που είναι μακρά της αρχής και που πάντοτε αυτοτιτλοφορείται “εκφραστές του λαού”η “δημοκρατική παράταξη”. Ο αντικειμενικός σκοπός της πολιτικής είναι φυσικά η κατάκτηση της εξουσίας. Στην χώρα μας όμως η κατάκτηση της εξουσίας επιδιώκεται, επί 38+1 χρόνια, όχι για την επικράτηση της μίας ή άλλης ιδεολογίας., αλλά προς εξασφάλιση θέσεων, κάτι εις χρυσόν και κυρίως προς εκδίκηση. “απόψε πεθαίνει η δεξιά” του 1981. Τα σκάγια που βρήκαν στα παράθυρά τους οι οπαδοί της ΝΔ, την επομένη του θανάτου της δεξιάς του 35% των Ελλήνων, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Οι πρασινοφρουροί, οι κλαδικές φρόντισαν για την ολοκλήρωση της εκδίκησης. 

Στην Βουλή αντιπροσωπεύονται οι Έλληνες αλλά επίσης τα ατομικά συμφέροντα, τα φλογερά πάθη, αλλά δεν αντιπροσωπεύεται η Ελλάδα. Στην Βουλή η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τους ειλικρινής και εύγλωττους αντιπροσώπους της. Είναι φυσικό το να διεξάγονται εκεί οι οξύτεροι των πολιτικών αγώνων, αλλά αυτό που αντηχεί είναι η κραυγή του πάθους και του ασυγκράτητου φανατισμού, το ισχυρότερο και φοβερότερο όπλο στα χέρια δημαγωγών που απομάκρυναν της ελληνική ευημερία κατασπαταλώντας ασύστολα τον πλούτο της χώρας. 

Εύκολες ρητορικές εξάρσεις, ωραίες λέξεις βαλμένες πλάι-πλαί που χαϊδεύουν τα αυτιά. Κανένα επιχείρημα για  διαφώτιση, αλλά όλα τα επιχειρήματα προς ψυχική εξέγερση, προς ευκολότερη εξαπάτηση 

Σήμερα η κομματική πειθαρχία έχει αντικαταστήσει την αυτόνομη σκέψη, την αυτόνομη παρουσία, την ανεξαρτησία γνώμης του βουλευτή. Μπορεί να ψελλίζουν κάποια διαφωνία από το βήμα της Βουλής ή από τα τηλεπαράθυρα. Σταματάνε εκεί, τα κεφάλια μέσα και στην ώρα της αλήθειας ψηφίζουν όπως πρέπει και όπως τους θέλει ο αρχηγός. Ο βουλευτικός θώκος είναι πολυτιμότερος από το μαρτύριο των Ελλήνων. 

Οι κοινοβουλευτικές ομάδες δεν είναι πάρα μαντριά χειροκροτητων, πειθαρχημένων εκφραστών τη κομματικής γραμμής. 

Ασφαλώς δεν έχει λησμονηθεί η ασφυκτική επιτήρηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας το 1985 ( υποψήφιος Χρ. Σαρτζετάκης) , οπότε κατά το Σύνταγμα ίσχυε η μυστική ψηφοφορία, με την χρησιμοποίηση εγχρώμων ψηφοδελτίων (κυανών) αντί των λευκών και την καταύγαση της αίθουσας με ισχυρούς προβολείς για να αποκλεισθεί η δυνατότητα αρνητικής ψήφου από μέρους των κυβερνητικών βουλευτών. Και όμως ούτε ένας δεν είχε την αξιοπρέπεια να υψώσει έστω να ψελλίσει κάτι για την αποξίωση του Κοινοβουλίου και την μεταχείριση των βουλευτών σαν εγκλείστους στο Μπούλκες.

Για 40

χρόνια η ελληνική κοινωνία είχε παραδοθεί στα νύχια των χούλιγκαν των  “προοδευτικών” δυνάμεων που διέλυσαν τα πάντα.  “Προοδευτικές” δυνάμεις που αναδείχθηκαν σε εκτροφείο συνδικαλισμένων τυράννων της κοινωνίας, ψυχανώμαλων βανδάλων, μονοδιάστατης υστερίας συμφεροντολόγων. Πανεπιστήμια καταστρέφονται. Καθηγητές προπηλακίζονται και τους κυνηγούνε σαν αγρίμια μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας στο όνομα του Πανεπιστημιακού ασύλου και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Χτίζουν τα γραφεία των καθηγητών ( δεν θυμάμαι να γίνεται κάτι τέτοιο στην Οξφόρδη). Τέσσερεις άνθρωποι δολοφονήθηκαν στην Marfin υπό τους αλαλαγμούς των αφιονισμένων “προοδευτικών” αφήστε τους να καούν τραπεζίτες είναι. Η Αθήνα κάηκε τον Δεκέμβρη 2008 με τις ευλογίες των “προοδευτικών δυναμεων”. Επί  τρεις δεκαετίες οι κάπηλοι της “προοδευτικότητας” παράγουν μαζικά βανδάλους, καταληψίες, ευνουχισμένους διαδηλωτές που αναμηρυκάζουν τον κρετινισμό της κομματικής ντουντούκας.   Ο πλούτος των Ελλήνων καταβροχθίστηκε ασύστολα και μετατράπηκε χωρίς ντροπή και αιδώ σε βίλες και κότερα. Οι μίζες της Siemens τροφοδότησαν ένα πολιτικό σύστημα που ανερυθρίαστα μας λέει: “πιθανολογούμε κάτι έχει συμβεί, ίσως σοβαρό”.

Όλα αυτά και άλλα χυδαία συνέβησαν, συμβαίνουν, πιθανόν να ξανασυμβούν και όμως  η βουλη έτρεξε να ψηφίσει την άρση της βουλευτικής ασυλίας των αγωνιστών βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Πόσο γελοίοι είναι!

Από τον Νόμο 509 στον αντιρατσιστικό νομο

Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου οι νικητές,  η άρχουσα τάξη που ξεπήδησε από τα ερείπια ενός άγριου πολέμου που έφαγε τις σάρκες των ελληνικών νιάτων, είτε πολεμούσαν από την μία ή την άλλη μεριά, έστισε ένα βάρβαρο νομικό πλαίσιο που ποινικοποιούσε το φρόνημα και τις ιδέες με κορύφωση την “αναμόρφωση” στην Μακρόνησο.

Ακρογωνιαίος λίθος του νομικού συστήματος ήταν ο Αναγκαστικός Νόμος 509/1947 που μεταξύ άλλων τιμωρούσε όσους επεδίωκαν:

"αμέσως ή εμμέσως την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την διά βιαίων μέσων ανατροπήν του πολιτεύματος, του κρατούντος κοινωνικού συστήματος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της επικρατείας"

Ο αντιρατσιστικός νόμος: “για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, μέσω -αλλαγών διατάξεων- του ποινικού δικαίου” δεν διαφέρει σε τίποτα, όσον αφορά το πνεύμα, από  τον 509. Εκσυγχρονίστηκε ως προ την ορολογία  εισάγοντας τον ρατσισμό και την ξενοφοβία  σε αντικατάσταση του “κρατούντος κοινωνικού συστήματος”

Κοινό χαρακτηριστικό  του Νόμου 509 που μαζί με τον αμερικανικής εμπνεύσεως Α.Ν. 516/1948 αποτέλεσαν τα θεμέλια που στήθηκε το αυταρχικό κράτος την μεταπολεμικής Ελλάδας, και του αντιρατσιστικού Νόμου είναι ότι τιμωρούν πρωτίστως το φρόνημα και δευτερευόντως μόνο την πράξη. Από την άλλη, σε πολλές περιπτώσεις καθιερώνουν  την αρχή της συλλογικής ευθύνης.

Αυτός ο νόμος  είναι μία θεσμική οπισθοδρόμηση που μας πηγαίνει πίσω στα χρόνια του αυταρχισμού και της “εχθροπάθειας” της μετεμφυλιακής Ελλάδας κατά παντός που αγωνιζόταν για Ελευθερία του λόγου, Ελευθερία από τον φόβο, Ελευθερία από την ένδεια, για Δημοκρατία.

Πατριωτικές Ιστοσελίδες

Μέσα στην Ελλάδα της παρακμής μία πλημμυρίδα σκανδάλων έχει πνίξει τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο. Κόμματα γερασμένα και διάτρητα που έχουν μετατραπεί σε αντίπαλα στρατόπεδα και με σημαία τους τα πάθη ξεπουλάνε τις ελπίδες των Ελλήνων καλλιεργώντας τον πλέον άκριτο φανατισμό, γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να προσφέρουν. Οι κοσμοπολίτες(κλικ), κρύβοντας το μπάσταρδο πρόσωπό τους πίσω από ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα, νεοφιλευθερισμός, Democracy, παγκοσμιοποίηση.., έχουν κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας και της ελληνικής κοινωνίας μέσα από εφημερίδες, περιοδικά, το χαζοκούτι και τα παρακρατικά τσιράκια τους, τύπου Antifa έχουν επιστρατευθεί να τον φέρουν εις πέρας. Τα Πανεπιστήμια και τα σχολεία έχουν αλωθεί από τις καλά οργανωμένες συμμορίες του Νεοταξίτικου παρακράτους(κλικ). Οι κοκότες πολυτελείας κατασκευάζουν νέες ιδέες και διαφημίζουν ανεξέλεγκτα το πύο της σαπίλας και της προστυχιάς σαν πρότυπα μιας δήθεν "νέας εποχής". Τα προπαγανδιστικά ιερατεία των ΜΜΣ(κοταδισμού) θέλουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες απλούς θεατές των εξελίξεων, αδρανοποιημένο καταναλωτή των μύθων τους, εττικεταρισμένα αντικείμενα.

Στην Ελλάδα του σήμερα έχει συντελεσθεί μια οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας(Κλικ) χαρακτηρίζονται "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το 'έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός". Ο Έλληνας άνθρωπος του 21ου αιώνα είναι ένα ηθικό ναυάγιο. Ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή δεν υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και δεν τα θέτει ποτέ στην ψυχή του. Για την αλλοίωση αυτή του Έλληνα ανθρώπου το έδαφος είναι έτοιμο. Η επιχείρηση "καμμένη γη" που προετοίμασαν οι εγκάθετοι των "εθνικών" και πλανητικών νταβατζήδων έχει ολοκληρωθεί. Σήμερα ο κόσμος της Ελλάδας παρουσιάζεται αδειανός και η πίστη στο Έθνος που χαλύβδωσαν οι αγώνες της Φυλής έγινε συντρίμμια.

Αν όμως η πίστη έχει τραγικά υποχωρήσει αφήνοντας ερημωμένες τις συνειδήσεις, η αγάπη προς αυτήν την πατρίδα που είναι υπόθεση και κοινωνική συμπεριφορά παραμένει ισχυρή. "Σε τούτο το λαό, ο δεσμός του αίματος, εξακολουθεί πάντοτε να είναι τρομακτικά ιερός, όπως άλλοτε. Ο οίκος και το γένος δένουν τους ανθρώπους με αλυσίδες βαρύτατες, άλλοτε χρυσές και άλλοτε μολυβένιες"(Μ. Καργάτση, Η Μεγάλη Χίμαιρα). Δολοφονήθηκε ο νομοθέτης αλλά ο νόμος του παραμένει δρών, ισχυρός και ρυθμίζει όχι πια την συμπεριφορά των ανθρώπων αλλά την στάση απέναντι στην επέλαση της Νέας Τάξης.

Στο σημερινό κόσμο που κινείται σ΄ένα συνεχές ημίφωτο, η αίσθηση μιας κοινωνίας χωρίς σκοπό, χωρίς πίστη, που σαν καράβι σέρνεται από θάλασσα σε θάλασσα χωρίς δρομολόγιο, με σπασμένες πυξίδες, εγκαταλειμμένο στα κύματα εκφράζει μία συγκλονιστική απουσία που εκβάλλει κατ ευθείαν στην σπουδαιότητα των Πατριωτικών ιστοσελίδων.

Οι Πατριωτικές ιστοσελίδες αποκτούν μία σπουδαιότητα εφάμιλλη, αν όχι υπερβολικά μεγαλύτερη από εκείνη του κανονιού που γκρέμισε τον Μεσαίωνα, της τυπογραφίας που διέλυσε την απολυταρχία.

Οι πατριώτες στις ιστοσελίδες τους δεν κατασκευάζουν τον λόγο τους. Σε αντίθεση με τα αναξιοπρεπή μηρυκαστικά της σεσημασμένης δημοσιογραφίας και των τηλεαστέρων της "ενημέρωσης" που ξεσκονίζουν τις εξουσίες που διαχειρίζονται το σύστημα της σήψης. Οι Έλληνες πατριώτες τον λόγο τους τον γεννούν. Πετιέται, κόβεται από μέσα τους, όπως τα μάρμαρα του Παρθενώνα, οι πέτρες των Βυζαντινών Ναών από τα λατομεία. Κινητήρια δύναμης είναι το πάθος για την Ελλάδα σαν τρόπος και σκοπός ζωής. Ενα πάθος μέσα στο οποίο συγχωνεύονται όλα τα πάθη όλες οι φιλοδοξίες για ένα καλύτερο αύριο, για το μέλλον. Τα κείμενα τους δεν είναι πλασμένα με "ψυχραιμία υπολογισμένη" ή "επιμελημένα". Κυριαρχούνται από το δαιμόνιο της φυλής. Επιμένουμε σ' αυτή τη λεπτομέρεια, γιατί τα κείμενα τους και στο σύνολο τους και στις λεπτομέρειες, και με ό,τι φανερώνουν και σε ό,τι κρύβουν , είναι κείμενα, είναι καρπός αληθινής χειροπιαστής ανιδιοτελούς αγάπης γι αυτήν την ξέρα που κατοικούμε.

Αυτή η ανιδιοτελής αγάπη που διακλαδώνεται μέσα στα κείμενα τους, ανασηκώνει τους πατριώτες μπλογκερς από το επίπεδο της τυφλής και στενής υποταγής, στα ποικίλα κέντρα εξουσίας, που διακρίνει την πλειονότητα των δημοσιογράφων, δημόσιων διανοούμενων και "πολιτικών αναλυτών". Απαλλαγμένοι από εκλεκτικές συγγένειες και το κόστος ζωής που επιβάλουν στις επαγγελματίες πουτάνες της πληροφόρησης τις αγωνιώδεις αναζητήσεις διεξόδων που εξαπατούν. Οι πατριώτες μπλογκερς μας δίνουν όλη τη ζέστα και την ασπαίρουσα αρετήν του "η Ελλάς απαμύνεται την δεσποσύνην ", αλλά και μαζί την ψυχική αγωνία του ανθρώπου που είναι αναγκαστικός κληρονόμος και δια των γενεών μεταδότης και πολλαπλασιαστής του "μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστιν η πατρίς και σεμνώτερον και αγιώτερον και έν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ΄ανθρώποις τοις νούν έχουσι..."

Το Πραγματικό Πολυτεχνείο

Τρεις καθηγητές και 12 φοιτητές δολοφονήθηκαν από το ΚΚΕ.

Το «κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος», όπως αποκαλούσε το ΚΚΕ ο Γεώργιος Παπανδρέου – χωρίς ποτέ να το πάρει πίσω, όπως έκαναν άλλοι, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής...- ξεπέρασε και αυτούς τους κατακτητές σε θηριωδία. Ενεφύσησε στις ορδές των δολοφόνων του μίσος ανηλεές κατά των συμπολιτών, των συναδέλφων, των φίλων, των γειτόνων και των συγγενών ακόμη που συνέβαινε να αντιστέκονται την βαρβαρότητα του μισθοφόρου των Εγγλέζων ΕΛΑΣ που πληρωμένος με εγγλέζικες λίρες είχε επιδοθεί μετά μανίας στην εξόντωση όποιου αντιστέκονταν.

Τον Δεκέμβριο του 44 η νέα γενεά πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Σπουδαστές, φοιτητές, και μαθητές συνελήφθησαν, για μια «ανακρισούλα», οδηγήθηκαν στους τόπους του μαρτυρίου και δολοφονήθηκαν άγρια.

Οι καθηγητές δεν μπορούσαν να λείψουν από το όργιο αίματος του «μεγάλου Δεκέμβρη». Επελέγησαν ως θύματα προς παραδειγματισμό.

Τρεις διαπρεπείς καθηγητές του Πολυτεχνείου πλήρωσαν με την ζωή τους την αφοσίωση τους στο Έθνος και την ελευθερία.

Από τις ομάδες θανάτου του ΚΚΕ δολοφονήθηκαν:

• Ο προπρύτανης του Πολυτεχνείου Ιωάννης Θεοφανόπουλος.

• Ο κοσμήτωρ της σχολής Μηχανολόγων Γεώργιος Σαρρόπουλος.

• Ο καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πολυτεχνείο,Σπυρίδων Κορώνης – σύμβουλος και σχεδιαστής της κοινωνικής πολιτικής του ελευθερίου Βενιζέλου.

Μαζί με τους καθηγητές τους, στο άνθος της νεότητας των, δολοφονήθηκαν πολλοί σπουδαστές και φοιτητές. Ο αριθμός μόνον των σπουδαστών του Πολυτεχνείου που σύρθηκαν στο τόπο του μαρτυρίου από τους δολοφόνους του ΚΚΕ ανέρχεται σε δώδεκα, μεταξύ αυτών:

• Η Ευγενία Λύτρα, απόγονος του μεγάλου ζωγράφου Λύτρα και ανεψιά του καθηγητή Χόρς.

• Τα αδέλφια Στάθης και Δανάη Ιατρίδου.

• Ο Ν. Κορυζής, ανεψιός του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή και γιος του επίσης δολοφονημένου Στ. Κορυζή.

Μήπως οι διάφοροι γραφικοί και αυτάρεσκοι που θα μαζευτούν για να κτυπήσει ο ένας την πλάτη του άλλου να μας πουν πως συνελήφθηκαν, από ποιούς και γιατί δολοφονήθηκαν οι τρεις καθηγητές και οι δώδεκα σπουδαστές του Πολυτεχνείου;

Και όμως το Πολυτεχνείο δεν τιμά και δεν μνημονεύει τους καθηγητές Θεοφανόπουλο, Σαρρόπουλο, Κορώνη! Δεν έχει αναρτήσει τιμητικώς στις αίθουσες του φωτογραφίες της Λύτρα, του Κορυζή, των αδελφών Ιατρίδου και των άλλων δολοφονημένων σπουδαστών του!

Ο σύντροφος Φαράκος καπετάνιος τότε.. του λόχου του ΕΛΑΣ "Λόρδος Μπάυρον" δεν αισθάνθηκε ποτέ την υποχρέωση να μας πεί πώς συνελήφθησαν, απο ποιούς και γιατί δολοφονήθηκαν οι τρείς καθηγητές και οι δώδεκα φοιτητές του Πολυτεχνείου, ούτε ο πολύς Κύρκος. Πήραν το μυστικό στον τάφο τους. Μένει ο σκηνοθέτης κύριος Κούνδουρος και  μέλος του λόχου "Μπάυρον" αλλά και αυτός δεν θυμάται...

Οι νεκροί είναι υπαρκτοί δεν είναι άθλιο παραμύθι Ηλένιας!

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ο βουλευτής επικρατείας της Χρυσής Αυγής κύριος Παππά,. πολιτικός κρατούμενος  της “γενιάς πολυτεχνείου” ΑΕ,  επανέλαβε τον Σεπτέμβρη 2012 απο τα έδρανα της Βουλής το σύνθημα αγώνα  των παιδιών του Πολυτεχνείου: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία. 

«Το πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο. Δε θα συμμετάσχουμε στο θέατρο. Ο λαός να απαιτήσει ψωμί παιδεία ελευθερία μας εκφράζει απόλυτα αυτό το σύνθημα». 

Τα παιδιά τότε με αυθορμητισμό, ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση αγωνίστηκαν για ένα καλίτερο αύριο.

Την  κραυγή αγώνα και ελπίδας, ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την άρπαξαν στα λιμάρικα χέρια τους οι αυτοπροσδιορισμένοι σαν "γενιά του Πολυτεχνείου" και την έκανα ΜΙΖΑ-ΑΡΠΑΧΤΗ-ΛΑΜΟΓΙΑ.

Τα παιδιά εκείνα πάλεψαν για ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Απο τον Ιούλιο 1974 και για 40 χρόνια ένας συρφετός από αδίστακτους αριβίστες φορώντας την μάσκα του "αριστερού", του "σοσιαλιστή" του "προοδευτικού διανοούμενου" ακόμη και του "πρωτοπόρου καλλιτέχνη" ακόμη και του "τίμιου δεξιού" έπεσε σαν πεινασμένες ακρίδες πάνω στην χώρα καταβροχθίζοντας τον πλούτο που πρόσφεραν οι διεθνείς συγκυρίες. 40 χρόνια μετά τα παιδιά εκείνα που με ενθουσιασμό, αυθορμητισμό αυταπάρνηση, πίστη και ανιδιοτέλεια διεκδικούσαν ένα καλύτερο αύριο είδαν τον αγώνα τους να πέφτει στα νύχια αυτοεξόριστων περιπατητών του Quartier Latin που επέστρεψαν σαν σωτήρες όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και διαφόρων άλλων που από αφού δεν είχαν αφήσει επωμίδα αξεσκόνιστη και πουλί απεριποίητο μετεξελίχθηκαν σε “αντιστασιακούς” πολιτικούς κομισάριους κυνικούς διαχειριστές της εξουσίας, υπηρέτες των συμφερόντων των αφεντικών τους, έτοιμοι να υποθηκεύσουν την χώρα και το μέλλον της, τυφλοί εντολοδόχοι και εκτελεστές των κελευσμάτων της Νέας Τάξης.

Το ΨΩΜΙ για το οποίο πάλεψαν γίνεται όλο και πιο μαύρο, όλο και πιο λίγο και μπορεί σε λίγο να μην υπάρχει. Οι θιασώτες της κοινωνικής ισότητας το έκαναν παντεσπάνι για τους εαυτούς τους. Η λεγόμενη “γενιά του Πολυτεχνείου” μεταλλάχθηκε όπως η προβατίνα Ντόλι  στην παρέα της Μυκόνου που προχώρησε χωρίς ενδοιασμούς στην λεηλασία του δημοσίου χρήματος και των φυσικών θησαυρών της χώρας στο όνομα του λαού.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ προδόθηκε. Τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια αντί για κέντρα μάθησης και γνώσης  πέσαν στα χέρια μικρονοϊκών μειοψηφιών που τα  μετατρέψαν σε κέντρα βαρβαρότητας και εκχυδαϊσμού. Καταστρέφουν γραφεία καθηγητών, προπηλακίζουν οποιονδήποτε υψώσει φωνή διαμαρτυρίας έχοντας τις πλάτες γερά καλυμμένες από πολιτικές ηγεσίες που έχουν εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών τους σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο και μετά σε κάποιο Πανεπιστήμιο στην Εσπερία.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έχει πάει περίπατο. Από κοινό αγαθό έχει γίνει κοινή του πεζοδρομίου που μπορεί να την αγοράσει ο κάθε αγύρτης του σύγχρονου παρακράτους. Το παρακράτος Antifa, αντιεξουCIAστές και “λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις” βρίσκεται εδώ για να ρίχνει "συγκεκριμένα ποσά βίας" σε όσους αρνούνται την υποταγή. Τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) με καταπληκτική ομοιομορφία, ομοιομορφία που θα ζήλευε και η χούντα, βυσσοδομούν, χλευάζουν ασύστολα όποιον τολμήσει να μιλήσει για πατρίδα, Θράκη, Ιμια, Κύπρο,  Θρησκεία, Έθνος, καλλιεργώντας την πλέον βάναυση μισαλλοδοξία και μίσος εναντίον κάθε πατριωτικής θέσης.

Σήμερα 40 χρόνια μετά οι χρυσαυγίτες κάνουν σημαία αγώνα το ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Το κάνουν σημαία αγώνα γιατι προέρχονται απο τον λαό, είναι ο λαός και για τον λαό αγωνίζονται. Οι χρυσαυγίτες ξέρουν τον λαό τις αγωνίες του, το δράμα του γιατί είναι τα παιδιά του. Παιδιά του λαού είναι οι Μανώλης Καπελώνης και Γιώργος Φουντούλης που  παρόντες  φωτίζουν με την αυταπάρνηση τους και οδηγούν με την θυσία τους. Ποιοι  ξέρουν καλίτερα τον λαό, οι γυιοί και οι κόρες του μπαμπά και της μαμάς των βορείων προαστείων; Ποιοί ξέρουν καλίτερα τον λαό, οι αρσακειάδες και τα κολεγιόπαιδα που χλιμιντρίζουν στην βουλή; Ποιοί αφουγκράζονται τις αγωνίες του λαού οι κηφήνες της Αριστεράς ή οι κρατικοδίαιτοι εργατοπατέρες διαγουμιστάδες των πάντων; Η απαντηση είναι μία  μόνο η Χρυσή Αυγή ξέρει τον λαό, αφουγκράζεται τον λαό, αγωνίζεται για τον λαό. Είναι ο λαός.

 ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ας γίνει το σύνθημα του νέου αγώνα που θα μας απαλλάξει απο την παρακμή και την λαμογιά της “ηρωες Πολυτεχνείου ΑΕ”. 

Ο Μανώλης και ο Γιώργος οι νεοι εθνομάρτυρες  οδηγούν τον μεγάλο αγώνα κατα της υποτέλειας και της παρακμής, για την αναγέννηση του Ελληνισμού.

Νυν υπερ πάντων αγών